Σελίδες

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Δεν μασάμε

Κάθομαι και σκέφτομαι εσχάτως τι κινητό να πάω να πάρω με την αναβάθμιση που δικαιούμαι: ένα που μου'χει κάτσει και ψήνει και καφέ, ή ένα άλλο που επίσης μου γυαλίζει και κάνει μασάζ στον σβέρκο; Εννοείται ότι και τα δύο εξοικονομούν βενζίνη στο αυτοκίνητο, πληρώνουν τον λογαριασμό της ΔΕΗ, παρακολουθούν την πορεία του χρηματιστηρίου, μου λένε τον αυριανό καιρό, μου καθαρίζει τα δόντια με οδοντογλυφίδα μετά το φαγητό, μου πλένει τις κάλτσες κλπ.
Πως; Εδώ δεν θα'χουμε να φάμε σε λίγο καιρό; Ε, και; Σημασία έχει τι μόστρα θα πουλήσουμε σήμερα, όχι αν θα μένουμε σε πεζοδρόμιο αύριο.
Μακράν το κορυφαίο ζώο ο νεοΈλληνας. Λεφτά δεν έχει, με δάνεια ζει, υπεχρεωμένος είναι, χρωστάει σε όποιον φοράει παπούτσια, του τα τρώνε από χίλιες δυο πάντες, και όμως -ωσανά- τα έξοδα, έξοδα...
Υπάρχει περίπτωση αν καταφέρει ο νεοΈλληνας να πάει για καφέ αν δεν έχει μαζί του το τελευταίας τεχνολογίας κινητό; Τι σημασία έχει αν δε χρησιμοποιεί το 90% των δυνατοτήτων του κινητού; Σημασία έχει να μπορεί να κοιτάξει τους συγκαφενόβιους όχι στα μάτια, αλλά αφ'υψηλού. Και πως θα το κάνει αυτό; Με ακριβό κινητό, με πανάκριβα ρούχα κλπ, κλπ.

Θα μου λύσει κάποιος μιαν απορία; Πως είναι δυνατόν οι ίδιοι που παραπονιούνται και γκαρίζουν για το ασφαλιστικό να πρωτοστατούν στο να μπει η ομάδα τους στο ευαγές άρθρο 44, δηλαδή στγην τσέπη του ελληνικού λαού; Διότι κάτι δεν μου πάει καλά.
Πως είνναι δυνατόν να διαμαρτύρονται ολοένα και περισσότεροι για την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ -δηλαδή σε είδη πρώτης ανάγκης- και ταυτόχρονα να είμαστε στις τοπ χώρες σε πωλήσεις αυτοκινήτων; Κάπου διάβαζα προ καιρού ότι αναλογικά με τον πληθυσμό είμαστε από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες σε πωλήσεις πόρσε. Καλό, ε;
Πως είναι δυνατόν να διαμαρτυρόμαστε για τις ληστρικές τράπεζες αλλά την ίδιαν στιγμή να σπεύδουμε να εξασφαλίσουμε κάποιο δάνειο; Ή μήπως είναι τυχαία τα διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, πουτσοδάνεια και δεν ξέρω κι εγώ πόσα ακόμη δάνεια υπάρχουν;

Αν μη τι άλλο δηλαδή, η συμπεριφορά μας παρουσιάζει κάποιες ανακολουθίες. Τα οικονομικά μας δεν πάνε καθόλου καλά. Εσχάτως παίζεται το πόσο -όχι καλά αλλά- κακά (μην πω χείριστα) θα πάει και το μέλλον μας. Η αλήθεια είναι πως ως λαός είμαστε ατίθασοι. Πχ, μια εξαιρετική λύση για το ασφαλιστικό θα ήταν να παίρνουμε σύνταξη στα 95 αλλά να πεθαίνουμε περί τα 90, και όμως εκεί αντιδρούμε. Καλώς αντιδρούμε, δεν το συζητάω, αλλά γιατί μόνο εκεί;
Το να ασχολούμαστε με καταναλωτικές αηδίες που μας έχουν επιβάλλει ως must είναι κάτι που δεν μας απασχολεί; Προσπαθώ να θυμηθώ πως ήταν η ζωή πΚ (προ Κινητού) ρε παιδιά, και δεν μπορώ να θυμηθώ με τίποτε. Πιο πολλά θυμάμαι για την αρχαία Ελλάδα, μιλάμε...

Τελικά έχουμε γεννηθεί ηλίθιοι ή μας έκαναν στην πορεία;

15 σχόλια:

doctor είπε...

Δεν είμαστε ηλίθιοι, είμαστε καταναλωτές.
Ζούμε για να δουλεύουμε και δεν δουλεύουμε για να ζούμε.
Όταν το περιττό καθίσταται αναγκαίο, τότε είμαστε τα τέλεια θύματα.

Πανάκριβος ο καφές στην Ελλάδα, τίγκα οι καφετέριες...

Και όπως λέει ο Γεωργίου speaking: "ο κλασσικός, ο μαλάκας ο έλληνας"...

Καλησπέρες

doc

candy's τετραδιάκι είπε...

Καλημερα..
Νομιζω οτι τελικα δεν ειμαστε..γεννηθηκαμε ηλιθιοι.
Υπαρχει στο DNA μας..

By the way...μια "ηλιθια" καλημερα ;)

Zaphod είπε...

Θα στεναχωρήσω την candy αλλά συμφωνώ με τον doc.

Επίκτητο το ...χαρισμα της μαλακίας και ουχί εγγενές - παρά μονο μεταφορικά. Όταν από την στιγμή που λές το πρώτο σου "αγκου" σε παραμυθιάζουν με καταναλωτικές μαλακίες θες δεν θές γίνεσαι καταναλωτής πρώτα και μετά άνθρωπος και πολίτης.

Ενθυμούμαι τον παλιόφιλο Douglas που έλεγε για το αμερικάνικο κοινό πως αν σου φέρονται για χρόνια με τρόπο που αρμόζει σε ηλίθιο, στο τέλος γίνεσαι ηλίθιος, γουστάρεις κιόλας και μετά το απαιτείς και από πάνω!

Ερινύα είπε...

Θα βρεθώ κάπου ανάμεσα στις διιστάμενες απόψεις:

Και στο DNA βρίσκεται η εξυπνάδα (άρα και η έλλειψή της) και καλλιεργείται ή καταστέλλεται μέσα στο κατάλληλο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό πλαίσιο.

Όταν ένας άνθρωπος έχει μετατραπεί σε άκριτο καταναλωτή επιβλαβών σκουπιδιών, από τα οποία αισθάνεται να αντλεί αξία, τότε μπορεί με απόλυτη ασφάλεια και βεβαιότητα να χαρακτηριστεί ηλίθιος και ... καλή του ανάρρωση!

Hades είπε...

Λοιπόν είχα διαβάσει κάποτε σε μια μελέτη (νομίζω βιβλίο ήταν) το εξής εκπληκτικό: ως πασίγνωστον οι γυναίκες δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση προσανατολισμού εν αντιθέσει με τους άντρες (μιλάω για τον κανόνα). Ομοίως οι γυναίκες έχουν αμβλεία όραση, εν αντιθέσει με τους άντρες που η όρασή τους είναι πιο εστιασμένη. Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν περάσει μέσα στο DNA με την πάροδο του χρόνου και πάνε πίσω στην παλιολιθική εποχή, εκεί όπου οι άντρες έβγαιναν για κυνήγι και αφεν΄ςο έπρεπε να εστιάζουν την προσοχή τους στο θήραμα, αφετέρου να ξέρουν το δρόμο να επιστρέψουν πίσω. Οι γυναίκες δε, επειδή έμεναν στις σπηλιές να προσέχουν τα παιδιά δεν είχαν καμία ανάγκη προσανατολισμού, αφού δεν έφευγαν ώστε να επιστρέψουν, ενώ η όρασή τους ήταν πολύ πιο ευρεία επειδή έμεναν μαζί με τα παιδιά στο πίσω μέρος της σπηλιάς και έπρεπε να εποπτεύουν τον περισσότερο δυνατό χώρο. Χμ, για τον ίδιον λόγο οι γυναίκες έχουν πιο έντονη αντίληψη των χρωμάτων, ακόμη και στο σκοτάδι.
Τι θέλω να πω...
Το να αναρωτιώμαστε (διότι δεν το έθεσα τυχαία το ερώτημα και πολύ χαίρομαι που "τσιμπήσατε" άπαντες) αν γεννηθήκαμε ηλίθιοι ή γίναμε στην πορεία είναι ακριβώς όπως το αβγό και η κότα. Και να μην γεννηθήκαμε, αν γίναμε, τότε θα γεννιώμαστε έτσι. Το dna είναι σαν ένα ψηφιακό φιλμ: ότι "φωτογραφίσει", το κρατάει στη μνήμη του. Έτσι ακριβώς γίνεται η εξέλιξη των ειδών, από ανάγκη. Καλό, ε;
Η ουσάι όμως είναι αλλού. Τι κάνουμε για να μη γίνουμε ηλίθιοι είναι το θέμα, διότι αυτό που βλέπω είναι ότι βολευόμαστε, κι όχι ότι κάνουμε κάτι.

@doctor
Γιατρέ, για να'μαι ειλικρινής δεν βλέπω και καμιά μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον ηλίθιο και τον καταναλωτή. Πέρνα του ότι η ηλιθιότητα είναι πιο ευρεία έννοια βεβαίως, βεβαίως. Ανέφερες κάτι πολύ σημαντικό περί περιττού και αναγκαίου. Κάτι που'χω διαπιστώσει είναι ότι σκιζόμαστε για ν'αποκτήσουμε τα περιττά και σηκώνουμε τα χέρια ψηλά στα αναγκαία. Και φυσικα΄πολυ΄εύστοχο το παράδειγμα με τις καφετέρειες, συμφωνώ απόλυτα. Η ρήση του Γεωργίου δε, είναι νομίζω από τις σημαντικότερες που έχουν ειπωθεί στον 20 αιώνα.

@candy
Καλως ήλθες. Νομίζω ότι μια καλησπέρα ποτέ δεν είναι "ηλίθια"! :)
Ως προς το κυρίως θέμα, κότα και αβγό! :)

@zaphod
Το μεγάλο γκολ σε αυτό που αναφέρεις ξέρεις ποιο είναι; Ότι σου φέρονται σαν σε ηλίθιο, δείχνωντάς σου ότι αυτό είναι καλό. Πάντως λίγο "εξειδικευμένο" το παράδειγμα, πιο ηλίθιος λαός από τους αμερικάνους δεν υπάρχει. Αποδεδειγμένα! Πέσαμε και στην εξαίρεση δηλαδή... :):)

@Ερινύα
Το να ζεις για τα σκουπίδια μπορεί να θεωρηθεί και σημείο των καιρών. Όταν γίνεται κανόνας είναι το θέμα τι γίνεται. ΔΙότι μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό: ο εντυπωσιασμός δεν είναι τωρινό φαινόμενο, από αρχαιότητας υπήρχε. Αλλά αυτό το καταναλωτικό χάλι τα τελευταία 15 χρόναι μας έχει προκύψει. Η δύναμη της διαφήμισης γαρ.

Ερινύα είπε...

Ευτυχώς για το ανθρώπινο είδος οτι δεν περνάει στο DNA ούτε η περιτομή ούτε η κλειτοριδεκτομή ούτε καμιά άλλη επαναλαμβανόμενη από γενιά σε γενιά αναπηρία. Το ανθρώπινο είδος έχει δυνατότητες ... ανάκαμψης!
:-D

Hades είπε...

Ίσως. Ποτέ μη λες ποτέ όμως. Μην ξεχνάς ότι ο άνθρωπος μάλλον δημιουργήθηκε επειδή κάποιοι πήθικοι αποφάσισαν να κατέβουν από τα δέντρα, Ερινύα. Η περιττομή πάει κι έρχεται. Η κλειτοριδεκτομή όμως δεν είναι απλή -τουναντίον είναι υπερσοβαρότατη- και δεν ξέρεις κατά πόσον μπορεί να έχει τέτοιου είδους συνέπειες ή όχι.

Ερινύα είπε...

Σχετικά με την περιτομή, μην την υποτιμάς. Ρίξε μια ματιά στα βίντεο:

Routine Infant Circumcision

Functions of Foreskin(Prepuce)

Το πρώτο δεν άντεξα να το δώ. Το δεύτερο είναι άκρως κατατοπιστικό από επιστημονική απόψη.

Hades είπε...

Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο δεν μου ανοίγουν τα βίντεο (προφανώς η σύνδεση) οπότε για την ώρα επιφυλάσσομαι...

Ερινύα είπε...

Τα βίντεο χρειάζονται σχετικά γρήγορη σύνδεση. Το πρώτο χτυπά κατευθείαν στο συναίσθημα και βάζει τη λογική σε πολλές σκέψεις και ερωτήματα (πχ γιατί χωρίς αναισθητικό; γιατί σε αυτή την ηλικία και χωρίς να ερωτάται το θύμα; και άλλα πολλά). Το δεύτερο στοχεύει στην λογική: Εξηγεί τις λειτουργίες και τη χρησιμότητα της ακροποσθίας.

Μπορείς να ρίξεις μια ματιά σε ένα παλαιότερο άρθρο που είχα γράψει εδώ.

osela είπε...

hades

συμφωνώ με doc,
αλλά δε νομίζω ότι το θέμα του καταναλωτισμού συνδέεεται ,με την εξυπνάδα. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι που διαπρέπουν στην επιστήμη ή την δουλειά τους να είναι ηλίθιοι επειδή υπερ-καταναλώνουν.
Απλά ζούμε στον καπιταλισμό και προσαρμοζόμαστε σ' αυτόν. ίσως μας έχει υπνωτίσει το σύστημα, ίσως πάλι να μας αρέσει και να μην θέλουμε ν' αντισταθούμε. Το σίγουρο είναι ότι ο καθένας κρατάει την μοίρα του στα χέρια του.

Hades είπε...

Χμ, osela δεν διαφωνώ με αυτά που γράφεις, αλλά αν δεν χαρακτηρίσω ηλίθιο κάποιον τέτοιον, πως να τον χαρακτηρίσω; Ιδού η απορία μου.

osela είπε...

1. κοιμησμένο?
2. ασυνείδητο?
3. σοβαρεύομαι τώρα.

αυτό λέω. δεν είμαστε χωρισμένοι σε ηλίθιους και έξυπνους (υπερκαταναλωτές και μη), υπάρχουν απλά αυτοί που θέλουν να προσπαθήσουν, κι αυτοί που δεν θέλουν. Αυτοί που γουστάρουν τον καταναλωτισμό, που τους γεμίζει την ψυχή, κι έτσι εθελοτυφλούν, κι αυτοί που τους την αδειάζει.

Hades είπε...

Ναι, κατάλαβα τι εννοείς. Η διαφορά μας είναι ότι σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις -όπως εδώ- είμαι κατά των ηπίων χαρακτηρισμών.

Hades είπε...

Ερινύα.....

...τα είδα...
Ευχαριστώ ιδίως για το πρώτο, παρα λίγο να'βγαζα τ'αντερά μου, δεν το κρύβω.
Για το δεύτερο, ναι είναι έτσι τα πράγματα υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια όμως: η περιτομή ναι μεν δημιουργεί κάποια προβλήματα, η κλειτοριδεκτομή όμως είναι σαν να κόβουν σε έναν άντρα... το κεφάλι ολόκληρο. Τέλος πάντων...