Σελίδες

Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Θέλω κι εγώ έναν σύμβουλο ρε παιδιά...

Δεν το κατάλαβα δηλαδή. Ο Γιωργάκης γιατί να προσλαμβάνει τόσους και τόσους; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, εγώ δουλεύω κιόλας, όχι σαν κι εκείνον που τους προσλαμβάνει με τα δικά μου λεφτά...

Θυμάμαι προ δεκαετίας ένας γνωστός μου που τον είχε πιει μεγαλοπρεπώς στο χρηματιστήριο έλεγε συνεχώς μια συγκεκριμένη λέξη όταν ήθελε να καταδείξει ότι κάτι είναι: α) μπουρδέλο, β) του κώλου, γ) μια αθλιότητα δ) κλπ, κλπ, κλπ. Ποια ήταν αυτή η λέξη; Μα φυσικά "πασόκ".
Βγαίναμε έξω και μας έπιανε βροχή; "Πολύ πασόκ ο καιρός σήμερα".
Έπιανε μόλις 2 αριθμούς στο τζόκερ; "Τελείως πασόκ η κλήρωση".
Έπεφτε το χρηματιστήριο; "Πτώση πασόκ και σήμερα οι μετοχές"
Και πάει λέγοντας.
Ναι μεν γέλαγα τότε κάθε φορά που το έλεγε (διότι η αλήθεια είναι ότι είχε στυλ και το'λεγε με χιούμορ), αλλά η αλήθεια είναι ότι άργησα μια ολόκληρη δεκαετία να καταλάβω πόσο μπροστά ήταν ο άνθρωπος. Πραγματικά, η λέξη πασοκ δύναται να περιγράψει σχεδόν όλα τα στραβά.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την Μίσηζ Ντιαμαντοπούλου με το επιτελείο της. Μέσα σε μόλις έναν χρόνο κατάφερε να υλοποιήσει ένα όνειρο δεκαετιών για πολλούς. Ειλικρινά, αν ήμουν στο παρελθόν υπουργός παραπαιδείας, θα είχα σκίσει τα διπλώματά μου και θα είχα πάει στο Άγιον Όρος για να καθαρθώ από την ανικανότητά μου. Η γυναίκα αυτή κατάφερε να διαλύσει την παιδεία στο σύνολό της πριν ακόμη κλείσει έναν χρόνο στην κυβέρνηση! Βγήκε τις προάλλες και δήλωσε ότι θα είναι η χειρότερη χρονιά στην παιδεία από την μεταπολίτευση κι έπειτα. Πάλι καλά που δεν την άκουσα να καταγγέλει και την υπουργό παραπαιδείας για τα χάλια, δεν ξέρω αν θα άντεχα τέτοια συγκίνηση...
Αμ, το άλλο; Κατάφερε επιτέλους να βοηθήσει μαθητές να μπουν σε σχολές δίχως βαθμό! Ναι, πλέον για να μπεις σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ δεν χρειάζεται καν βαθμός αγαπητή μου αναγνώστρια, αγαπητέ μου αναγνώστη! Διότι όταν γράφεις 1 (μονάδα), αυτό δεν είναι βαθμός. Και όμως, μπήκαν μέσα παιδιά! Μπράβο! Άξιοι οι επιστήμονες της αυριανής εποχής! Ή μήπως να ξεχάσω τις μεγαλόστομες εξαγγελίες για πλήρη αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής (προφανώς θέλει να εισάγει και αρνητικές βαθμολογίες, σαν τον καιρό πχ: Σχολή τάδε, βάση στο μείον 32,5), όπου όταν μετά τις όλες γενικότητες την ρώτησαν τι αλλαγές θα είναι αυτές, δεν απήντησε διότι πολύ απλά δεν ήξερε διότι πολύ απλά το θέμα δεν είχε συζητηθεί καν στο επιτελείο!!! ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΙΛΑΜΕ!!!! Τέτοια αχρηστία παίζει να μην έχει ξαναϋπάρξει παγκοσμίως και διαχρονικώς! ΑΞΙΑ-ΑΞΙΑ!!!! Με το καλό και πρωθυπουργός!!!! -αν υπάρχει χώρα μέχρι τότε. Αγαπώ Ντιαμαντοπούλου!

Βέβαια δεν είναι μόνο η Μίσηζ Ντιαμαντοπούλου. Είχαμε και τον συνδικαλιστικό εκπρόσωπο των εκλεγμένων πολιτικών, κύριο Λουδοβίκο Ιστ' τον Παπακωνσταντίνου, του οποίου μια αριστουργηματική δήλωση άκουσα σήμερα: ο λόγος της ύφεσης στην αγορά είναι η τρομολαγνεία που περνάνε τα κανάλια. ΝΑΙ-ΝΑΙ!!!! ΤΟ ΒΡΗΚΕ!!!! Φταίνε τα κανάλια. Δεν φταίνε οι επαγγελματίες άχρηστοι και κλέφτες που μας κυβερνούν συντεχνιακά εδώ και δεκαετίες και οι οποίοι έχουν ρημάξει τη χώρα και τον πλούτο της. Δεν φταίνε ούτε καν τα σοσιαληστρικά μέτρα που η παρούσα κυβέρνηση έχει από μηνών εισαγάγει πηδώντας πατόκορφα τους πάντες -διότι αν το έχετε καταλάβει, βιώνουμε την ασυλλήπτου διαστάσεων εμπειρία να αντιδρούν και εργαζόμενοι και συνδικαλιστές και επιχειρηματίες και βιομήχανοι και, και, και οι πάντες γενικώς. Μέχρι και η νουδού με το ΚΚΕ τα ίδια λένε πλέον με αποτέλεσμα να βγει εκνευρισμένη η κυρ-Αλέκα προχθές και να τα χώσει στη νουδού για αριστερισμό! Μην ξεφεύγουμε όμως: δεν φταίνε οι πολιτικοί που ο κόσμος δεν έχει λεφτά, φταίνε τα κανάλια που λένε ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά, με αποτέλεσμα ο κόσμος να φοβάται και να μην πηγαίνει να ψωνίσει. Κατ' αποκλειστικότητα να πληροφορήσω τον κύριο Παπακωνσταντίνου ότι κι αυτό το 1,60+ της βενζίνης είναι αστικός μύθος, αντικατοπτρισμός που δεν ισχύει. ΤΙ ΕΙΠΕ ΡΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!!!! Και όλα αυτά όταν 7-8 μήνες μετά τα μέτρα, δεν υπάρχει καν αναπτυξιακή μέριμνα και με έναν ΦΠΑ νάααααααααααααααα, με το συμπάθειο.

Και φυσικά, την ίδιαν στιγμή ούτε καν οι πλασματικοί αριθμοί που παρουσιάζει ο κυρ-Παπακωνσταντίνου δε δείχνουν να πέφτουν μέσα: διότι ως λέγαμε προσφάτως, δεν είναι μόνο ο πληθωρισμός με την ανεργία που πέφτουν έξω ως νούμερα. Είναι και τα έσοδα και πολλά άλλα. Αλλά, οι προσλήψεις, προσλήψεις. Ντάξει, καθηγητές και γιατρούς δεν χρειαζόμαστε, αλλά οι αχρείαστοι (πλέον) της Ολυμπιακής ή (αύριο) του ΟΣΕ, καθώς φυσικά και οι άχρηστοι της Βουλής (και δεν ομιλώ μόνο για τους πολιτικοί) αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Δεν το συζητώ. Και άμα λάχει, να πάρει και 20 σύμβουλους επιπλέον ο Ζορζ Pasok, μετά από εκείνον τον Ιταλό, ο οποίος -ω, ποία συγκίνησις- συμβουλεύει αφιλοκερδώς κιόλας. Και μέσα σε όλα, κι ένας πιτσιρικάς 25 Μαϊων, ο οποίος μόλις είχε λάβει το πτυχίο του, χάριν του οποίου επαραιτήθη η νομική σύμβουλος του πρωθυυπουργού! ΚΕΓΑΜΟ!!!!!
Αφελής ερώτησις: αφού πρώτα δεχθώ ότι η χώρα χρειαζόταν έναν παντελώς άπειρο νεαρό (τα λοιπά περί μεταπτυχιακών και στρατού είναι απλές πίπες) να τη σώσει, τότε η νομική σύμβουλος γιατί παραιτήθηκε; Για ένα απλό δημοσίευμα; Διότι δεν υπήρχαν άλλοι εξίσου ικανοί αντί του συγκεκριμένου; Ή μήπως ήταν ένα απλό ρουσφετάκι παρά τω πρωθυπουργώ που απλώς απεκαλύφθη; Αναρωτιέμαι δηλαδή...

Και όλα αυτά πως, που και πότε; Μα φυσικά μετά τις πολυήμερες διακοπές των Ελλήνων κυβερνώντες πολιτικοί! Κάπου διάβαζα ότι ο Ζορζ Pasok "χτύπησε" κοντά 40ήμερο. Διακοπές ήταν αγόρι μου, όχι πένθος. 40 μέρες με τα λεφτά μου; Εμένα με ρώτησες αν μπορώ να πάω για μια βδομάδα; 10 μέρες δεν σου έφταναν; Θα μου πείτε βέβαια ότι έχασε κανείς την τσίπα του για να τη βρει ο Ζορζ Pasok; Σωστό κι αυτό. Αν κι εδώ που τα λέμε, να γυρίσει νωρίτερα γιατί; Για να φάει στη μάπα την εξόριστη κυβέρνηση της χώρας (τρόικα); Ή μήπως για να φάει στη μάπα τον σχεδόν κλαίοντα Μαντέλη; Ξέρετε ποιος είναι ο Μαντέλης: εκείνος ο υπουργός επί Σημίτη ντε, που κάποια στιγμή βρήκε κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρά σε λογαριασμούς του αλλά επειδή ο καταθέτης ήταν άγνωστος δεν εδέησε να το ψάξει περαιτέρω.

Τι λέγαμε λοιπόν; Σκηνές πασόκ...
Ποιες είναι οι σκηνές πασοκ;
Πασόκ είναι να αυξάνεις τον ειδικό φόρο σε ποτά σε τσιγάρα και καπάκια να απαγορεύεις το κάπνισμα (στρατηγικός σχεδιασμός, όχι αστεία).
Πασόκ είναι να έχουν μεσολαβήσει 4 μήνες και μερικές δεκάδες χιλιόμετρα ανάμεσα στους κατεδαφισμούς παραλιακών αυθαιρέτων (αμφότερα εγκαταλειλημένα, μικρή λεπτομέρεια) έχοντας αφήσει όλους τους λοιπούς αυθαίρετους καταπατητές στην ησυχία τους.
Πασόκ είναι το να διαλύεις τα πάντα μέσα σε χρόνο ρεκόρ.
Πασόκ είναι να προσλαμβάνεις έως εκπαιδευτές αλόγων ως υπαλλήλους στη Βουλή αλλά να μην προσλαμβάνεις καθηγητές και γιατρούς.
Πασόκ είναι να είσαι υπουργός παιδείας και να τα χώνεις στην υπουργό παιδείας για τα χάλια της παιδείας.
Πασόκ είναι να κλέβεις τη σύνταξη του ηλικιωμένου πατέρα σου και να τα ρίχνεις στα κανάλια.
Πασόκ είναι να δίνεις 25 δισ στις τράπεζες προκειμένου αυτές να συνεχίσουν να μην τα προωθούν στην αγορά, όταν ένα χρόνο πριν κατηγορούσες τους πρώην ότι έδιναν 28 δισ.
Πασόκ είναι να έχεις το περιβόητο ΕΣΠΑ με όρους τέτοιους που να μην μπορεί να το λάβει κανείς.

Πόσο δίκιο είχε λοιπόν εκείνος ο γνωστός μου 10 χρόνια πριν, όταν όλα τα κακώς κείμενα τα βάπτιζε πασοκ....
Όπου για να μην παρεξηγούμεθα, και η νουδού τα ίδια σκατά ήταν, με τη διαφορά ότι υπερείχε σε ανικανότητα απέναντι στον πασοκικό λαμογισμό.

ΥΓ. Ρεσιτάλ η Ελληνοφρένεια σήμερα... Σπούδασε κι εσύ στο Εργαστήρι Σοσιαλιστικής Ασυναρτησίας... Για πολίτες με το Μ κεφαλαίο... :)

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Πρόκειται αναμφίβολα για το κοσμικό γεγονός της χρονιάς.

Ναι, μιλάω φυσικά για την κυκλοφορία του νέου δίσκου των Iron Maiden με τον τίτλο The Final Frontier, ο οποίος είναι αισίως ο 15ος στουντιακός και πρώτος τους μετά από 4 χρόνια, και ως γνωστόν επειδή για τους Maiden κόβω και τις φλέβες μου άμα λάχει δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο και δίχως την πρέπουσα βαρύτητα ένα τόσο σημαντικό γεγονός.



Κατ' αρχήν επιβάλεται να κάνω μια μίνι εισαγωγή: ως γνωστόν, ο χρόνος είναι αμείλικτος εις βάρος όλων, οπότε οι Maiden δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Το θέμα είναι ότι οι Maiden έχουν βρει τον σωστό τρόπο να ανταπεξέλθουν της φυσικής φθοράς. Διατηρώντας το χαμηλό προφίλ που ανέκαθεν τους χαρακτήριζε έχουν προτιμήσει εδώ και μια δεκαετία (και βάλε) να βγάζουν νέο δίσκο όταν είναι πραγματικά έτοιμοι, όταν πιστεύουν ότι θα βγει κάτι καλό (όπως κι αν ορίζουμε την γενική έννοια "καλό"). Δεν το γύρισαν ούτε σε αποκαλύψεις ότι "είναι γκέη", ούτε έβγαλαν στη φόρα τις τουρνέ τους σε ψυχολόγους, ούτε άρχισαν τις κλάψες δεξιά κι αριστερά για το οποιοδήποτε θέμα, όπως τέλος πάντων έχουν επιλέξει πολλά παλαιάς κοπής συγκροτήματα προκειμένου να παραμείνουν στην επικαιρότητα. Οι Maiden επέλεξαν -ως προείπα- να βγάζουν κάτι όταν είναι πραγματικά έτοιμοι και στο ενδιάμεσο να διαχειρίζονται την τεράστια ιστορία τους -όπου για να απαντήσω στους επικριτές τους επί τούτου, ας είχαν και τα υπόλοιπα συγκροτήματα αντίστοιχο παρελθόν να έπρατταν το ίδιο. Ως έχουμε ξαναπεί όμως, στο μέταλ είναι οι Maiden και οι άλλοι. Όλα αυτά σημαίνουν πως όταν οι Maiden βγάζουν κάτι, οφείλεις να το ακούσεις πάρα πολύ προσεκτικά, διότι εδώ και πολλά χρόνια πειραματίζονται ανηλεώς και βγάζουν την εν γένει ωριμότητά τους και στην μουσική.

Η αλήθεια είναι πως όταν άκουσα το El Dorado που ήταν και το πρώτο single του δίσκου δεν ενθουσιάστηκα καθόλου. Από τότε όμως τηρούσα τις επιφυλάξεις μου για έναν λόγο που θα αναφέρω λίγο αργότερα. Λίγο καιρό μετά με ειδοποίησαν ότι είχαν βγάλει και δεύτερο τραγούδι, το ομώνυμο. Εννοείται ότι έσπευσα αλλά και πάλι απογοητεύθηκα. Όχι ότι είναι άσχημα τραγούδια αμφότερα -πιθανώς μάλιστα αν τα έβγαζε ένα νέο γκρουπάκι να γίνονταν και χιτάκια- δεν ήταν αυτά όμως που προσωπικά θα περίμενα από τους Maiden. Όπως και να'χει, συνέχισα να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για τον ίδιον λόγο. Ποιος ήταν αυτός; Ότι οι Maiden αρχής γενομένης από το No Prayer for the Dying κι έπειτα συνηθίζουν να βγάζουν για single τις... χειρότερες στιγμές των δίσκων τους με ελάχιστες εξαιρέσεις. Γιατί το κάνουν αυτό; Ειλικρινά δεν έχω ιδέα, αν και η "αιτιολόγηση" που επιχειρείται από διαφόρους (ιδίως στο διαδίκτυο) ότι ντε και καλά τα υπόλοιπα τραγούδια τους έχουν τεράστιες διάρκειες δεν έχει ιδιαίτερη βάση στην πραγματικότητα, μιας και πάντοτε είχαν μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια. Κάποια, ναι, είναι μεγάλα, κάποια άλλα όχι όμως. Οπότε προφανώς έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο που ειλικρινώς αδυνατώ να εξηγήσω. Μια λογικοφανής αιτιολογία θα μπορούσε να είναι ότι επιλέγουν τα "πιο εμπορικά" από τα τραγούδια τους, κάτι τέτοιο όμως είναι αδύνατο να ισχύει διότι απλούστατα οι Maiden έχουν αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια ότι δεν τους νοιάζει να δημιουργήσουν νέο εμπορικό κύμα: ήδη έχουν αναρίθμητους φανατικούς οπαδούς, ήδη έχουν ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κοινά παγκοσμίως, ήδη έχουν τρελά φράγκα. Και το γεγονός ότι εδώ και αμέτρητα χρόνια ό,τι βγάζουν κυκλοφορεί ιδίως σε συλλεκτικές εκδόσεις δείχνει ότι απευθύνονται κυρίως στο "αποκλειστικό" τους κοινό και από 'κει κι έπειτα όποιος γουστάρει ακολουθεί. Οπότε ακόμη κι αυτή η λογικοφανής αιτιολόγηση δεν δείχνει να έχει βάση...

Στο διά ταύτα τώρα: ο δίσκος είναι εκπληκτικός. Το πρόβλημα είναι ότι είναι... πολλά βαρύς για τα πρώτα ακούσματα. Είναι προφανές ότι "κάτι" έχουν επιχειρήσει να κάνουν. Δεν είναι πειραματικός στο επίπεδο του αριστουργηματικού Dance of Death, αλλά σε κάποιο τελείως διαφορετικό στυλ που δυστυχώς δεν μπορώ να εντοπίσω για την ώρα (διότι εν αντιθέσει με πολλούς... ειδήμονες -τους "γνωστούς"- περί μουσικής αναγνωρίζω ότι έχω κενά πολλά για να κρίνω τέτοιο επίπεδο). Υπάρχουν εναλλαγές στους ρυθμούς και τα θέματα που οι Maiden δεν μας είχαν συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, αν και στο Matter of Life and Death η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοια "δείγματα" έσκασαν έντονα μύτη. Για να ακριβολογούμε, ο δίσκος μου μοιάζει τόσο "πειραματικός" που δεν είναι δυνατόν να τεθεί σε σύγκριση ούτε καν με τον αμέσως προηγούμενο, πόσο δε μάλλον με τους υπολοίπους. Ήδη τον έχω ακούσει αρκετές φορές. Κάθε φορά παρατηρώ κάτι νέο. Νέο, όχι μόνο στον δίσκο αλλά ενίοτε και στην γενικότερη ταυτότητά τους, δείγμα ότι αξιοποιούν το πέρασμα του χρόνου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο δίχως να μένουν στάσιμοι. Μπορώ δε να πω πως κάθε φορά που τον ακούω μου αρέσει όλο και περισσότερο. Βέβαια από την πλευρά μου έχω την επίγνωση ότι δεν πρόκειται να ξαναβγάλουν ένα δίσκο που να παραπέμπει στα παλιά (80s), σφάλμα στο οποίο πέφτει πάρα πολύς κόσμος, οπότε έχω τη δυνατότητα να ακούω τις νέες δουλειές τους δίχως "αγκυλώσεις".

Ως προς το πως θα υποδεχθεί ο κόσμος το νέο δίσκο, δε νομίζω να υπάρξει κάποια έκπληξη: οι περισσότεροι με θάψιμο κατά τα γνωστά τους (ανύπαρκτα) στάνταρ, μιας και ελάχιστοι είναι αυτοί που θα κάτσουν πραγματικά ν'ακούσουν τον δίσκο και εν συνεχεία να τον κρίνουν ως πρέπει (και τότε ας τον θάψουν εάν όντως εκεί καταλήξουν). Ήδη έχω "συλλέξει" διάφορες ενδιαφέρουσες απόψεις στο ίντερνετ από τους γνωστούς ειδήμονες: ο ένας λέει ότι οι Maiden βγάζουν πλέον μεγάλα τραγούδια, λες και δεν έβγαζαν αντίστοιχες διάρκειες σε όλη την ιστορία τους. Ο άλλος λέει ότι ο Dickinson ακούγεται κουρασμένος, υποννοώντας εν αγνοία του ότι θα προτιμούσε μια φωνή κάργα πειραγμένη από τα μηχανήματα προκειμένου ν'ακούγεται "σούπερ ουάου", ενώ στην πραγματικότητα ο Dickinson που σε κάποια σημεία είναι όντως πεσμένος, σε κάποια άλλα νομίζεις ότι είναι στα πρόθυρα καρδιακού επεισοδίου έτσι όπως γκαρίζει, αποδεικνύωντας πολλά. Ο παράλλος λέει ότι ο νέος δίσκος δεν του λέει τίποτε, αλλά ίσως να τον κατεβάσει στο μέλλον (η απορία μου, τότε πως διάολο τον άκουσε, θα παραμείνει άλυτη). Γενικά δηλαδή, αν εξαιρέσουμε τους πραγματικούς οπαδούς τους (οι οποίοι είμαστε αυτοί που θα ρίξουμε και τα περισσότερα χωσίματα όταν απαιτηθεί), οι υπόλοιποι τους αντιμετωπίζουν όπως κάθε φορά: έβγαλαν κάτι οι Maiden; Θάφτε τους πάσει θυσία.... Βέβαια εμάς στα παπάρια μας μεγαλοπρεπώς, απλά έχει ενδιαφέρον να σημειώσω (για μιαν ακόμη φορά) έστω και για στατιστικούς λόγους ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ στα μυαλά του κόσμου...

Εν κατακλείδι, το τελικό πρόσημο είναι θετικότατο, παρά την... φιλότιμη προσπάθεια των ιδίων να θάψουν και αυτόν τον δίσκο όπως και τους προηγούμενους... :)
Αν εξαιρέσουμε τα δύο τραγούδια που προανέφερα και που πραγματικά εξακολουθούν να μην με ενθουσιάζουν ιδιαίτερα, όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται σε πραγματικά υψηλότατο επίπεδο και σου τραβάνε την προσοχή και το ενδιαφέρον ασταμάτητα.
Ο νέος δίσκος μου αρέσει ήδη αρκετά και εκτιμώ ότι με τον καιρό θα παγιωθεί και αυτός στην συνείδησή μου. Πρόκειται πραγματικά για πολύ ψαγμένη και προσεγμένη δουλειά που θέλει μεγάλη προσοχή. Τώρα τι είναι αυτό το "κάτι" που προσπαθούν συνθετικά (και όχι μόνο) να μας πουν εδώ, ευελπιστώ σύντομα να το πιάσω. Εδώ έπιασα το Dance of Death που δε νομίζω να είναι πιο κάτω, δεν θα πιάσω το Final Frontier; Απλά "δουλειά" θέλει...

Οι Άρχοντες του Σύμπαντος είναι εδώ.
(όσοι κρατάνε την αναπνοή τους για εκδίκηση, προτείνουμε την κλασική σοδίτσα για καλύτερη χώνεψη όπως σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις)
UP THE IRONS

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Αχ αυτή η επικαιρότητα

Δηλαδή τώρα αν κατάλαβα καλά η λειτουργία στην Παναγία τη Σουμελά υποδηλώνει ότι έχει ξεκινήσει η άλωση της Τουρκίας, ε;
Ντάξει, ρητορικό είναι το ερώτημα, αλλά το θέτω περισσότερο για να το αντιτάξω στην σκέψη, τι θα γινόταν εδώ πέρα αν πχ με πλήρη αντιπροσωπεία της Τουρκίας γινόταν κάτι αντίστοιχο σε ένα τζαμί. Τι για εθνοπροδοσίες θα ακούγαμε, τι η Λουκά θα αλώνιζε από δρόμο σε κανάλι, τι το έλα να δεις γενικώς.
Η ουσία είναι ότι το όλο θέμα είναι αρκούντως μπλεγμένο. Από τη μια άποψη σίγουρα ήταν πολύ συγκινητική στιγμή για όλους εκείνους τους ανθρώπους που έχουν καταγωγή από τον Πόντο, που ξεριζώθηκαν αρχές του περασμένου αιώνα από εκεί. Προσωπικά -δεν το κρύβω- με συγκίνησε η τρεμάμενη φωνή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, παρόλο που γενικώς το θέμα δεν με ενδιέφερε και ιδιαίτερα. Από την άλλη όμως, ως γνωστός... φίλος των σύγχρονων θρησκειών, ανησυχώ διότι αυτό το "χαρμόσυνο συμβάν" αφήνει παρακαταθήκες για κάτι αντίστοιχο και από πλευράς μας, το οποίο βέβαια συντελείται ήδη εδώ που τα λέμε. H μάλλον πιο σωστά, έχει αρχίσει να δρομολογείται, και μιλάω για το τζαμί στον Βοτανικό.

Δεδομένου ότι είμαι υπέρ της ελευθερίας σκέψης για τον οποιονδήποτε, θεωρώ ότι ο οιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να πιστεύει ακόμη και στην πλήρη ανελευθερία που απαιτούν οι σύγχρονες θρησκείες -οξύμωρο αυτό, το γνωρίζω, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Η πικρή εμπειρία της καθημερινότητας καθώς και της... ευρύτερης ιστορίας μας λέει όμως ότι οι θρησκείες όποτε ρίχνουν σπόρο και φυτρώνει, αυτός καταφέρεται πρότιστα κατά των ελευθέρως σκεπτόμενων και εν συνεχεία κατά των "αλλόθρησκων". Φανταστείτε λοιπόν ένα τζαμί μέσα στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στους ημέτερους ελληνορθόδοξους ταλιμπανέζικους ναούς. Τι έχει να γίνει... Τι πανηγύρι κλπ... Και μόνο που θ'ακούμε τον Καρατζαφέρη με τον Άδωνι κάθε τρεις και λίγο, το βασανιστήριο δεν αντέχεται και μόνο στην σκέψη. Βέβαια θα μου πεις από την άλλη: μα κι ο μουσουλμάνος έχει το δικαίωμα να έχει την εκκλησία του, έτσι δεν είναι;

Βασικά αν θέλετε τη γνώμη μου, η απαίτηση για ύπαρξη πάσης λογής "εκκλησίας" είναι εσφαλμένη εξαρχής -για κάθε δόγμα- κι αυτό για πολλούς λόγους. Ειδικότερα όμως για τους μουσουλμάνους όμως αυτό που με ανησυχεί είναι κάτι άλλο: αν αύριο μεθαύριο απαιτήσουν συμφώνως Κορανίου να δέρνουν τις γυναίκες τους, θα πρέπει να το αποδεχθούμε κι αυτό ως αναφαίρετο δικαίωμα; Διερωτώμαι δηλαδή. Τέλος πάντων, ξεφεύγουμε. Προσωπικά θεωρώ ότι το ισλάμ είναι εξίσου βίαιη κι απάνθρωπη θρησκεία με τον χριστιανισμό κι ως εκ τούτου κακώς προβαίνουμε σε κατασκευή τζαμιού (με δικά μας έξοδα κιόλας -μας περισσεύουν!- αν και από την άλλη αν το φτιάξουν άλλοι θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία). Με λίγα λόγια αυτή η παντελώς ηλίθια απαίτηση να λειτουργήσει έστω και μια φορά τον χρόνο το τάδε ή το δείνα μοναστήρι κι εκκλησία βάζει κακούς μπελάδες στο κεφάλι μας. Κι όσον αφορά τα δικά μας αιτήματα. δηλαδή συγγνώμη, αλλά αύριο θα κάνουμε τι; Θα ζητήσουμε να γιορτάσει την 25η Μαρτίου η Σικελία σύσσωμη;

Μμμμ... και στο ενδιάμεσο καθάρισαν στεγνά άκουσα έναν ομογενή στη Χειμάρρα επειδή τολμούσε να μιλάει ελληνικά. Πάλι καλά που γνωστοί εθνομηδενιστικοί κύκλοι έθαψαν επιμελώς το συμβάν (διότι ως γνωστόν ακροδεξιές τάσεις έχουμε μόνο εμείς, οι υπόλοιποι είναι φιλήσυχοι αγρότες) ειδάλλως θα είχαν αρχίσει άλλοι τις γενικές εκκαθαρίσεις στο κέντρο της Αθήνας. Ουφ, το γλυτώσαμε κι αυτό...

Εντωμεταξύ δεν μας έφτανε η προ μηνών είδηση ότι κάπου στις ΗΠΑ κεραυνός είχε κάψει πλαστικό άγαλμα (ε;;) του Ιησού, είχαμε προχθές και το τραγικό συμβάν στο Κιάτο Κορινθίας όπου 30μετρο πεύκο καταπλάκωσε πάνω από 20 άτομα κατά τη διάρκεια πανήγυρης σε εκκλησία της Παναγίας. Αν και δεν έχω ακούσει τι θέση ενδεχομένως να έλαβε ο γίγας Λιάκουρας, εγώ να τα εκλάβω ως κακά σημάδια αυτά; Ή η σχετική προπαγάνδα θα τα εκλάβει ως απλά φυσικά φαινόμενα (με την ευρύτερη έννοια) για να πάμε παρακάτω; Διότι όσο στροφάρω το μυαλό μου ενθυμούμαι αντίστοιχα (αλλά από την ανάποδη) "γεγονότα" που ακόμη και ως τις μέρες μας θεωρούνται θεόσταλτα κατά των μιαρών Ελλήνων κλπ, κλπ. Ναι, ξέρω, ξέρω, υπερβολικός είμαι...

Η ουσία είναι αλλού όμως: αν και προφανώς η ύπαρξή μου αποδεικνύει ότι ο θεός υπάρχω, και μόνο ότι μας ξανακυβερνά το ΠΑΣΟΚ αποτελεί τη μέγιστη απόδειξη ότι τελικώς δεν υπάρχει θεός. Που κολλάει αυτό θα μου πείτε; Μα το ΠΑΣΟΚ κολλάει παντού, με κάθε θέμα, με κάθε βαλάντιο, με κάθε θερμοκρασία. Κι από την στιγμή που οσονούπω πλησιάζουν και τα γεννέθλια του κόμματος αλλά και το κλείσιμο έτους στην διακυβέρνηση της χώρας από την "κυβερνώσα κυβέρνηση" ως πάνσοφα προσδιόρισε χθες με ελαφρά χρήση καθαρεύουσας δημοσιοκάφρος του ΑΝΤ1 και παραλίγο να μου φύγει κάθε τρίχα από την κεφαλή, ε, ποιος τη χάρη τους! Τέλος πάντων, για να επανέλθουμε, όταν μιλάμε για το παρόν ΠΑΣΟΚ, ομιλούμε διά την πλέον επιτυχημένη κυβέρνηση όλων των εποχών σε παγκόσμιο επίπεδο: αυτοί οι μαλάκες οι αγγλοαμερικάνοι μας έκαναν εμφύλιο, χούντα, μας πούλησαν στεγνά σε χίλιες δυο περιπτώσεις, μας έσφαξαν, μας έγδαραν, μας έκλεψαν. Ακόμη και οι δικές μας κυβερνήσεις του παρελθόντος και τι δεν έχουν φάει και ρημάξει σε αυτήν την χώρα. Και όμως, η μαεστρία με την οποίαν το ΠΑΣΟΚ έχει διαλύσει τη χώρα μέσα σε ούτε καν ένα χρόνο αποτελεί μνημείο μεγαλοπρέπειας! Προ ημερών (το σχολιάζαμε κιόλας) ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των εκλεγμένων πολιτικών Λουδοβίκος Ιστ' ο Παπακωνσταντίνου διερωτάτο τι έχει το έρμο και ψοφάει (ως προς τα έσοδα), ενώ την ίδιαν ώρα τα μεγαλεπίβολα σχέδια για πληθωρισμό στο 1,5% έπεφταν μόλις κατά 4 μονάδες όξω -ψιλοπράματα θα μου πείτε, θα μπορούσαν να είχαν πέσει και 14 μονάδες όξω, σωστό κι αυτό. Τελικώς η λύσις ευρέθη: αύξηση κάποιων φόρων, επιτάχυνση της "εξομάλυνσης" των χαμηλών φορολογικών συντελεστών (δηλαδή φαγώσιμα στο 23% και καληνύχτα σας), υπερωρίες σε θέματα εξεύρεσης φοροδιαφυγής κλπ. Όταν την ίδια ώρα η μαγική μας κυβέρνηση βρήκε το σεντούκι με τον θησαυρό: έπαψε να στέλνει ψευδή στατιστικά στοιχεία στους Ευρωπέη διότι απλά δεν τα έχει ανάγκη πλέον αφού έχει σταματήσει να πληρώνει! Ιδιοφυές! Μιλάμε ότι οι τύποι πρέπει να έχουν σε δύσκολη θέση έως και τους επαγγελματίες κλέφτες με αυτά που κάνουν. Δηλαδή ειλικρινά τώρα, αν ήσουν επαγγελματίας κλέφτης και έβλεπες την κυβέρνηση της χώρας να δρα κατά τέτοιον τρόπο, δεν θα ένοιωθες ερασιτέχνης;

Α, και να μην ξεχάσω την πολυαγαπημένη μου Μίσηζ Διαμαντοπούλου, την οποίαν έχω μέσα στην καρδιά μου από τότε που (προ ετών) είχα ακούσει ότι επιθυμούσε να δει τη χώρα μας με επίσημη γλώσσα τα αγγλικά: θεωρώ ότι είναι πολύ κοντά πλέον στο να το πετύχει. Ήδη η οριστική διάλυση του σχολείου σε κάθε βαθμίδα του είναι κοντύτερα από ποτέ. Έβλεπα τις προάλλες (νομίζω) την υφυπουργό Χάριν Παιδείας η οποία σχεδόν παρακαλούσε τους εκπαιδευτικούς να το ξενασκεφτούν και να μην βγουν στην σύνταξη!!! Μάλιστα πήρε κάπου το αφτί μου ότι τους έχει δοθεί η δυνατότητα (που κανονικά δεν γίνεται) να ανακαλέσουν τις συνταξιοδοτήσεις τους (κάτι που ως έχω πληροφορηθεί έχει ήδη γίνει και άλλους τομείς του δημοσίου). Έλα ρε παιδιά, πως κάνετε έτσι: κοντά 11000 χιλιάδες είναι, λέει, οι συνταξιοδοτούμενοι, άλλοι τόσοι οι ωρομίσθιοι που συνήθως προσλαμβάνονται, ντάξει, με 22 χιλιάδες εκπαιδευτικούς λιγότερους τι πρόβλημα να έχουμε; Ούτως ή άλλως για σχολεία μιλάμε, όχι για κάτι σοβαρό που να μας απασχολεί και ιδιαίτερα. Όμως ο Ζορζ Pasok την έχει βρει τη λύση: ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ...
Όχι παίζουμε...

Και μέσα σ'όλα μας αποχαιρέτησε κι αυτός:


ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝ
(σ.σ. αρχικά είχα γράψει κάτι χειρότερο, αλλά τέλος πάντων)

Μμμμμμ.... και απ'ό,τι διαισθάνομαι, τα γιαούρτια πλησιάζουν. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά παίζει να έχουν ξινήσει και τόσες μέρες που οι έντιμοι πολιτικοί μας απουσιάζουν εις τας ετησίας διακοπάς των. Δεν πειράζει, για να τους βγουν ξινές.

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Ρεμάλια...

τον Χατζηθεοδώρου και τα μάτια σας μη γίνει το έλα να δεις....
Τόσο η αχαριστία, όσο και η αχρηστία έχουν ένα όριο, το οποίο δείχνει να έχει ξεπεραστεί προ πολλού.


12 πρωταθλήματα
11 κύπελα
2 σούπερ καπ
1 κύπελο πρωταθλητριών
1 σούπερ καπ Ευρώπης

Η ψυχή του Ολυμπιακού.
Ο Αρχηγός και κεφαλαίο άλφα.
Ο αθλητής με τους περισσότερους τίτλους στην Ελλάδα.
Ο άνθρωπος που έχει κρατήσει την ομάδα ουκ ολίγες φορές.

*καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη το 2001

Το νου σας ρεμάλια...

UPDATE: Τελικώς, η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ εσυντελέσθη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο κύριος Συγγελίδης ως σύγχρονος Εφιάλτης, προφανώς κρίνων εξ ιδίων τα αλλότρια θεωρήσας ημάς μαλάκες ολκής εξέδωσε και μια λίαν επιεικώς κατάπτυστη ανακοίνωση ντε και καλά για να αδειάσει τον Αρχηγό. Μόνο που ξέχασε να μας πει γιατί δεν αναγράφησαν οι μειώσεις των υπολοίπων αθλητών. Παρεμπιπτόντως, αυτός ο Λογοθέτης, ο μανατζαραίος του πόλο, γιατί δεν βγαίνει ποτέ στο τηλέφωνο; Ο Χατζηθεοδώρου έφυγε, στους υπολοίπους εκφράσαμε την ευαρέσκειά μας (άντε με το καλό και πενθήμερη τιμητική άδεια), ξένους ακούγεται ότι δεν θα πάρουμε. Τι δουλειές έχει λοιπόν και απουσιάζει όλη την ώρα; Μήπως έχει πέσει γραμμή να μην βγαίνει προς τα έξω για να μην ακούει τα καντήλια και τα γαμωσταυρίδια; Δεν πειράζει, δίπλα είμαι, μπορώ να πάω κι από τα γραφεία να του τα χώσω διά ζώσης.
Και παρεμπιπτόντως, η ανακοίνωση που απευθύνεται σε ηλιθίους ωσάν της διοίκησης του Ερασιτέχνη μάλλον εκ παραδρομής -δε λέω τεχνηέντως και δολίως ηθελημένα για να μην σκανδαλίσω- "ξέχασε" να αναφέρει τον Γιώργο Αφρουδάκη που εν αντιθέσει με τον Χατζηθεοδώρου που ήθελε να διαπραγματευθεί αλλά βρήκε αδιαφορία, απέρριψε την πρόταση μείωσης και απεχώρησε και πολύ καλά έκανε, επαγγελματίας γαρ -και φυσικά τον ευχαριστούμε για την τεράστια προσφορά του στην ομάδα.
Υποθέτω ότι ο Θοδωρής είναι το φετινό αντίστοιχο του περσινού Κουρνέτα, ο οποίος -άκουσον, άκουσον- ετόλμησε να αποκαλύψει τις διαπραγματεύσεις με την ομάδα και τον αφήσαμε ελεύθερο. Λες και μιλάγαμε παρανόμως με αθλητή άλλου συλλόγου και δεν θέλαμε να μας πάρουν πρέφα.
Και να πεις ότι δεν χτυπάγαμε καμπανάκι από πέρσυ κιόλας...

Η μαλακία πάει σύννεφο κύριε Συγγελίδη, και προσωπικώς εν αντιθέσει με'σάς εκφράζω την εντονότατη δυσαρέσκειά μου.
Ώρα σας να παραιτηθείτε ησύχως και ν'ασχοληθείτε με τις επιχειρήσεις σας διότι βλέπω γενικότερες αναταρράξεις στις τάξεις των γαύρων, οι οποίοι δεν δείχνουν να συμμερίζονται τις απόψεις και τις πρακτικές σας. Πόσω δε μάλλον, δεν περίμενα καν εκεί που πέρσυ γλείφατε για να σας σώσει το τομάρι -και το έκανε- φέτος φερθήκατε με τέτοιον κατάπτυστο τρόπο.

Στα τσακίδια λοιπόν.

Persona non grata


Ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να έχει απλήρωτα όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη (τα οποία έχουν βγάλει ιδίως φέτος πολλές ανακοινώσεις δυσαρέσκειας που όμως έχουν θαφτεί επιμελώς). ΟΥΣΤ-ΟΥΣΤ


Θοδωρή, για πάντα αρχηγός, για πάντα η ψυχή της ομάδας. Εμείς δεν ξεχνάμε και να ξέρεις ότι ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτε. Έχουν γνώση οι φύλακες.

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Οργασμός στον Ολυμπιακό...

Λογικόν, αφού σήμερα είναι η παγκόζμιος ημέρα του Οργασμού (ναι, την εορτάζουμε και αυτήν -και μετά αναρωτιώμαστε γιατί πάει κατά διαόλου το ανθρώπινο είδος).
Οπότε τι πιο λογικό από το να βρίσκεται σε οργασμό και ολόκληρος ο σύλλογος.

Μάλιστα πρώτος απ'όλους ο εμετικός κυρ-Νικολακόπουλος, ο οποίος ξαναχτύπησε ακάθεκτος και κυρίως ανερυθρίαστος. Ας τον θαυμάσουμε (για την διευκόλυνσή σας με κόκκινο χρώμα είναι οι απόψεις του από τις 19-01-2010, δηλαδή ούτε χρόνο πριν από εδώ, αλλά και από 15-09-2009 εδώ όπου του τα είχαμε ξαναχώσει εδώ εάν θυμάστε):
- Διαβάζοντας στο Ίντερνετ προχθές ότι ο Χουάντε Ράμος ήταν ο πρώτος στόχος του Ολυμπιακού για τη θέση του διαδόχου του Λίνεν, είναι αλήθεια ότι δεν…ενθουσιάστηκα κιόλας.
- Δηλαδή, ρε άνθρωπέ μου, τώρα που βρήκαμε προπονητή, θα μας φύγει; Θα τον χάσουμε; Όπως έλεγαν χθες, μεταξύ σοβαρού και αστείου, στη διοίκηση του Ολυμπιακού. Ένα μήνα είναι δεν είναι ο Ζίκο στην Ελλάδα και θες να μας τον πάρεις; Όταν έφυγε (απολύθηκε) από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, γιατί δεν έτρεξες να προλάβεις; Εμείς που τρέξαμε, προλάβαμε και τον πήραμε!
Σχόλιο Άδου: ο άνθρωπος που είχε ενθουσιαστεί με τον Ζίκο δεν ενθουσιάστηκε και ιδιαίτερα στο άκουσμα του ονόματος του Ράμος. Μάλιστα.... Ό,τι πεις μεγάλε...
- Έχω την αίσθηση, λοιπόν, μετά τις νεότερες εξελίξεις, ότι η επιλογή του Βαλβέρδε είναι καλή κίνηση εκ μέρους του Μαρινάκη. Για τους λόγους που πάνω κάτω όλοι έχουμε στο μυαλό μας και που άλλωστε όλοι είχαμε σημειώσει κι όταν πριν ενάμιση –δύο μήνες πήγε πάλι να τον φέρει πίσω ο Ολυμπιακός.
- Κι είναι τόσο κακές οι επιλογές που έγιναν φέτος με τους προπονητές στον Ολυμπιακό, που μοιάζει…θεός του ποδοσφαίρου ο Βαλβέρδε, ένας απλώς καλός προπονητής.
Σχόλιο Άδου: Πράγματι, τα έλεγε ο κυρ-Νικολακόπουλος -όπως όλοι- αλλά ποιος τον άκουγε... Ευτυχώς για τον σύλλογο, τη χώρα και την τρόικα, δικαιώθηκε...
- Ποτέ δεν ήμουν μέγας φαν του Ερνέστο, αλλά τουλάχιστον με αυτόν είδαμε πέντε πράγματα στην ομάδα. Και τέλος πάντων είναι προπονητής που έκανε ένα νταμπλ στον Ολυμπιακό και έφτασε με την Εσπανιόλ στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Δεν είναι προπονητής, που η καλύτερή του θέση ήταν η…έκτη στη Γερμανία και η έκτη στην Ελλάδα, όπως ο Λίνεν.
- Ένας προπονητής, που στο ισπανικό πρωτάθλημα είναι στην 10η θέση με τη Βιγιαρεάλ. Μία ομάδα, που ποτέ δεν είχε τερματίσει τόσο χαμηλά την προηγούμενη εφταετία στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ένας προπονητής, που με την άλλη του ομάδα στην Ισπανία, την Εσπανιόλ, ήταν τη μία χρονιά 11ος και την άλλη 12ος στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.
Σχόλιο Άδου: μα τον Τουτάτη ηρέμησα. Όχι στον έκτο της Γερμανίας, ζήτω ο δωδέκατος της Ισπανίας. Τώρα πως γίνεται να έχει παρουσιάσει πέντε πράγματα στην ομάδα ο δεκατοδωδέκατος, είναι μυστήριο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οψίμως ανακάλυψε ότι είχε φτάσει έως και στον τελικό του ΟΥΕΦΑ, παρόλο που μερικούς μήνες πριν το απέκρυπτε επιμελώς. Εβίβα...
- Και η ουσία είναι ότι ο Μαρινάκης από την στιγμή που δεν μπορούσε να φέρει π.χ. τον Πελεγκρίνι, ορθώς ο άνθρωπος στράφηκε στην επιλογή του Βαλβέρδε. Και έχω την εντύπωση πως το πιθανότερο είναι να δικαιωθεί
- Φανταστείτε λοιπόν πόσο κακοί προπονητές είναι ο Κετσπάγια κι ο Ζίκο, όταν θεοποιούμε ένα απλώς καλό προπονητή, σαν τον Ερνέστο. Γιατί ένας απλώς καλός προπονητής μοιάζει πολυτέλεια για τον Ολυμπιακό…
Σχόλιο Άδου: τελικώς υπέκυψε στην πολυτέλεια ο κυρ-Νικολακόπουλος και έχει την εντύπωση ότι θα δικαιωθεί κιόλας ο Ολυμπιακός.
Και φυσικά το ρεζουμέ όλων είναι ότι ο κυρ-Νικολακόπουλος τα είχε πει, το ήξερε το καλό του Θρύλου και ευτυχώς που τον άκουσαν. Κάτι αντίστοιχα ξέρει συχνά-πυκνά και ο Πρωταθλητής βέβαια κι εσχάτως ο Γαύρος, όπου τέλος πάντων όλοι αυτοί μαζί έχουν βάλει την ομάδα σε ένα τρυπάκι που είναι εξαιρετικά δύσκολο για την ώρα να ξεφύγει -μη γελιώμαστε, διότι όσο υπάρχουν ζώα που πάνε και τους διαβάζουν όλους αυτούς και που τους θεωρούν ειδήμονες, τόσο όλοι αυτοί θα συνεχίσουν να κάνουν το κομμάτι τους επηρεάζοντας αρνητικότατα την ομάδα. Χμ... παρεμπιπτόντως ο Βαλβέρδε είναι μια πολύ καλή επιλογή και τα'χουμε ξαναπεί. Αν τον είχε φέρει ο Κόκκαλης δεν θα ήταν τόσο, για τελείως άσχετους με το αγωνιστικό κομμάτι λόγους βέβαια, αλλά από την στιγμή που τα κουμάντα άλλαξαν όμως, είναι τω όντι μια πολύ καλή επιλογή, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχε πάντοτε και μια καλύτερη.

Και το ερώτημα -για να επανέλθουμε- είναι ένα: ο κοντοχωριανός μου -εκεί στην Πηγάδα- ο Μαρινάκης, του οποίου το στυλ μου αρέσει ιδιαιτέρως κιόλας, θα τους σκουπίσει όλους αυτούς όπως καλή ώρα έκανε με τον φάδερ Θεοδωρίδη, τον Τζέη Άρ και τον Χρυσικόπουλο; (ανατριχίλα συγκίνησησης διά όλους τους, αν και η αλήθεια είναι ότι για τον τζέη άρ έχω μια στεναχώρια: με τι θα παίζει τώρα το παιδί...) Διότι επιβάλεται να το πράξει άμεσα. Και μάλιστα πρέπει να τους σφουγγαρίσει παραδειγματικά ούτως ώστε να μην εμφανισθούν νέοι Νικολακόπουλοι στη θέση των παλιών. Αρκετά τους έχουμε φάει στη μάπα, μαζί και τις απόψεις τους, μαζί και τα παιχνίδια τους.

Κακά τα ψέματα (και εδώ θα πω 2-3 πράγματα για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού που είχα υποσχεθεί προ μηνός περίπου), ο Μαρινάκης παρέλαβε μια κάκιστη κατάσταση. Κυριολεκτικώς έχω την αίσθηση ότι η ομάδα είχε αρχίσει να μπαίνει σε πορεία ομάδας μπάσκετ εποχών 1998. Και ευτυχώς η αλλαγή έγινε -σίγουρα όχι στο παρα πέντε- έστω στο και ένα. Τα έχουμε ξαναπεί: ο Κόκκαλης εδώ και μια 3ετία είχε αρχίσει ν'αποτραβιέται και ειλικρινώς δεν το βρίσκω κακό αυτό: λογικό ακόμη και το πιο απλό, το να κουράστηκε. Ήταν ηλίου φαεινότερον, μόνο που οι εγκάθετοι, οι πάσης λογής μωροί, οι γλειφταραίοι και οι λοιποί ραδιουργοί δεν ήθελαν να δουν και συνέχιζαν το λιβάνισμα. (και προσοχή: δεν αναφέρομαι σε όσους καλόπιστα έβλεπαν στο πρόσωπο του Κόκκαλη τον μεγάλο σωτήρα της ομάδος, δείχνωντάς του έτσι την ευγνωμοσύνη τους) Αρχικά, λοιπόν, ο Κόκκαλης προσπάθησε να κάνει μια εσωτερική μεταβίβαση προς τον Πέτρο (που προσωπικά γούσταρα). Για λόγους δικούς του, δεν του άρεσε. Εν συνεχεία προσπάθησε να την κάνει -ή πιο σωστά να αφήσει το μάνατζμεντ- προς ανθρώπους που θεωρούσε ότι μπορούσε να εμπιστευθεί. Με αυτούς μάλλον δεν θέλησε ποτέ να παραδεχθεί ότι όχι μόνο δεν του βγήκαν, αλλά επί της ουσίας τον ξέσκισαν πισώπλατα κιόλας ως νέοι Εφιάλτες. Εν συνεχεία έψαξε για συμπαίκτες, πάντοτε -και λογικό- με δικούς του όρους. Δεν θέλησαν να παίξουν οι έξω από την ΠΑΕ στο παιχνίδι. Και τέλος πάντων, μετά από έναν χυδαίο πόλεμο που δέχθηκε ο Κόκκαλης, όχι μόνο εκτός αλλά ιδίως εντός ομάδας, η ομάδα κατέληξε στα χέρια του Μαρινάκη. Μια εξέλιξη εξαιρετική, μια εξέλιξη λογική, μια εξέλιξη που ακολούθησε όμως ανώμαλο δρόμο κι αυτό δεν ήταν καλό, ούτε για τον Κόκκαλη, ούτε για τον Μαρινάκη (το γιατί, θα αρχίσει να γίνεται αντιληπτό εν ευθέτω χρόνω).

Περί Κόκκαλη ξεκαθαρίζω το εξής: έχω γράψει κατ' επανάληψιν ότι είχε κάνει εγκλήματα μέσα στην ομάδα. Με τους οργανωμένους, με τις κωλοφυλλάδες, με, με, με.... χίλια δυο. Άλλο αυτό και άλλο η αδιαμφισβήτητη προσφορά του που τον καθιστά αυτοδικαίως ίσως τον κορυφαίο πρόεδρο που πέρασε από τον Σύλλογο. Το ένα δεν αναιρεί τον άλλο. Και ιδίως μιας και περί Κόκκαλη ο λόγος, ακριβώς επειδή μιλάμε για μια πανίσχυρη προσωπικότητα και τεράστιο επιχειρηματία (πιθανώς τον κορυφαίο που ανέδειξε ποτέ αυτή η χώρα, κάτι που θα γίνει αντιληπτό μετά από πολλά χρόνια), λογικό κι επόμενο είναι μια τέτοια προσωπικότητα να έχει και τέτοιες διακυμάνσεις στον χαρακτήρα του, καθώς και τόσο μεγάλη "ψαλίδα". Αυτά είναι φυσιολογικά πράγματα. Αυτό που δεν ήταν φυσιολογικό ήταν ότι άνθρωποι που ευεργετήθηκαν τα μάλα από τον Κόκκαλη ήταν από τους πρώτους που του έκαναν πόλεμο, κάτι που γινόταν εύκολα αντιληπτό. Και κάποιοι συνεχίζουν ακόμη να του κάνουν πόλεμο. Ένα απλό παράδειγμα: λένε όλοι πως ο Μαρινάκης σεβάστηκε την επολογή του Κόκκαλη στον Λίνεν και ιδίως μετά τον αποκλεισμό κλαίνε τη μοίρα τους, γιατί τελικώς ο Μαρινάκης δεν τον σκούπησε ως ήθελε εξαρχής. Ερώτηση: γιατί κανείς δεν διερωτάται, γιατί ο Μαρινάκης δεν κινήθηκε 10 μέρες νωρίτερα; Να το πω αλλιώς: αν θυμάστε, και το ΔΣ της ομάδας είχε αναβληθεί 2 φορές, καθώς και η έναρξη της προετοιμασίας, τουτέστιν, ο Κόκκαλης είχε δείξει τις προθέσεις του να αφήσει τον επόμενο ιδιοκτήτη να κάνει κουμάντα εάν κι εφόσον η αλλαγή καθεστώτος θα ολοκληρωνόταν. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μαρινάκης άργησε ηθελημένα να κινηθεί. Καμία σχέση. Απλώς έτσι έκατσε η χρονική αλληλουχία. Καθαρή σύμπτωση ήταν όλα. Κι ο Κόκκαλης από τη μεριά του όμως, όσο ξενερωμένος κι αν ήταν, δεν μπορούσε να μείνει με εντελώς σταυρωμένα τα χέρια. Απλά έκατσε ένα σενάριο άσχημο, όπως και απεδείχθη. Βέβαια θα μου πείτε, δηλαδή με την ίδια λογική θα μπορούσε να πάρει ακόμη και προπονητή Β' Εθνικής. Πράγματι: δηλαδή ο Χολέρας τι ήταν; Και να λέμε κι ευχαριστώ έτσι όπως είχε εξελιχθεί η ιστορία που δεν το ξαναέπραξε, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να ανεβάζουμε πίεση για το παλτό που μας φόρτωσε.

Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός άλλαξε σελίδα και μια νέα εποχή έχει ήδη ξεκινήσει. Φυσικά δεν ξεκίνησε με τον πλέον ρόδινο τρόπο, αλλά αυτό ήταν κάτι που είχε γίνει αντιληπτό. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η πρόθεση -με το καλημέρα- του Μαρινάκη να καθαρίσει κάποιους με χαρακτηριστική ευκολία (διότι δεν σφουγγαρίστηκαν μόνο οι προαναφερθέντες τρεις, για όσους παρατήρησαν) και ειλικρινώς τον πιστεύω ότι -αμήν και πότε- θα σφουγγαρίσει άγρια και τους συνδέσμους προκειμένου να καθαρίσουμε μια και καλή από φαινόμενα βίας που τόσο πολύ έχουν κοστίσει στην ομάδα, με τελευταίο δείγμα τον αποκλεισμό από τους Εβραίους. Διότι μην μου πείτε ότι αν το γήπεδο ήταν γεμάτο στον πρώτο αγώνα, η ομάδα θα είχε κερδίσει μόνο 2-1 κι αυτό με τα χίλια ζόρια. Θέλω να πω δηλαδή, ότι δεν έφταιγε μόνο ο τω όντι ανεπαρκέστατος Γερμανός όταν μιλάμε για τέτοιο αντίπαλο. Ως επίσης, μου άρεσε η κίνηση να φτιάξει ένα ΔΣ με τον Νταϊφά μέσα πέραν του Κόκκαλη, ως ένδειξη ενότητας: με έχει πείσει ότι την εννοεί, καθώς επίσης είδα με πολύ καλό μάτι και την αναβάθμιση του Μώραλη, ο οποίος είναι γαύρος, είναι πολύ ωραίος και κάνει εξαιρετική δουλειά. Και γενικά μου αρέσει το στύλ του Μαρινάκη, διότι μου είναι γνώριμο: είναι βέρος Πειραιώτης ο άνθρωπος και φαίνεται. Ακόμη έχει όμως πάρα πολλά να κάνει. Και κυρίως, έχει πολλούς από τους οποίους πρέπει να φυλαχτεί, εντός κι εκτός συλλόγου. Φτου να μην το ματιάσω, αλλά έχουμε ακόμη αμέτρητα φίδια στον κόρφο μας πολλά εκ των οποίων είναι αφανή κιόλας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, υπαρχουν πολλά άλλα που χρίζουν "επισκευής", ένα εκ των οποίων είναι η επικοινωνιακή πολιτική του συλλόγου. Θα σας φέρω το πλέον ενδεικτικό παράδειγμα για να καταλάβετε πόσο αισχρή είναι: φέτος στην superleague formula που ο Ολυμπιακός όχι μόνο συμμετέχει (κάτι που δεν γνωρίζουν όλοι) αλλά φέτος ιδίως πετάει κιόλας, έχοντας έναν εξαιρετικό πιτσιρικά οδηγό, τον Chris van der Drift, στην επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας την περασμένη εβδομάδα έγινε μεν μια εκτενής αναφορά στον τραυματισμό του οδηγού μας (ευτυχώς όχι πολύ σοβαρό παρά το τρομακτικό ατύχημα που είχε), όμως η σελίδα δεν διαθέτει καν υποκατηγορία για την ομάδα μας στη formula, λες και είναι ομάδα άλλου συλλόγου. Είναι δηλαδή τραγικό. Και δεν το συζητάμε τι άλλες ελλείψεις έχει η σελίδα γενικώς και ειδικώς. Και μετά αναρωτιώμαστε γιατί οι γκαιμπελίσκοι και προπαγανδιστές αλωνίζουν αδιαλείπτως και δη, με επιτυχία κιόλας. Να μην ξεφεύγουμε όμως, με καταλάβατε.

Όταν πλέον ο Μαρινάκης θα έχει διορθώσει πολλά από τα κακώς κείμενα που παρέλαβε, τότε -ναι- ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να μπει σε άλλη τροχιά. Μια τροχιά που και επί Κόκκαλη θα μπορούσε να είχε μπει, αλλά τον έφαγε όχι μόνο το ξερό του το κεφάλι αλλά και κάποιες σημαντικά εσφαλμένες επιλογές ιδίως σε θέματα προσώπων, που τελικώς του άφησε μια άδικη πίκρα έως και για το σύνολο του κόσμου, που δεν είναι έτσι σε καμία περίπτωση.
Θα κλείσω το σχόλιό μου αμιγώς για τον Κόκκαλη: εδώ και πολλά χρόνια του τα έχω χώσει ανεπανόρθωτα, ποτέ άδικα όμως. Για την ακρίβεια είχα κρανιωθεί από τον τρόπο που σούταρε τον Ιωαννίδη το 96 και έκτοτε τον είδα με άλλο μάτι, πιο αυστηρό, που όμως ποτέ δεν με εμπόδισε να του απονείμω και τα εύσημα όταν και όπως έπρεπε. Ο Κόκκαλης ήταν ένα τεράστιο μέγεθος και ήταν ευχής έργον για όλους μας που άφησε την σφραγίδα του στον σύλλογο. Όλοι μας τον ευγνωμονούμε πάραυτα -ακόμη και έτσι όπως ήταν με τα λάθη του, διότι έτσι πρέπει να δέχεσαι έναν άνθρωπο ασχέτως αν διαφωνείς με αυτόν, αν και ο ίδιος μας "απέκλεισε" στερώντας μας τη δυνατότητα να του το δείξουμε. Κρίμα για όλους -φυσικά και για τον ίδιον πάνω απ'όλα- και για τον τρόπο με τον οποίον απεχώρησε αλλά και για τις πίκρες που δέχθηκε. Ελπίζω έστω και τώρα να κατάλαβε ότι η ακόμη και η σκληρή κριτική δεν είναι σώνει και καλά άδικη ούτε κακοπροαίρετη, όπως αντίστοιχα ότι οι γλειφταραίοι είναι οι πρώτοι που θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα με την πρώτη ευκαιρία. Του εύχομαι από καρδιάς ό,τι καλύτερο και εύχομαι να μην αποχωρήσει τελείως από τον Σύλλογο, τουλάχιστον τιμής ένεκεν.

Ταύτα και μένω: η πράσινη πολυκομματική γλαρόσουπα εξακολουθεί να ισχύει.

ΥΓ. Και μιας και αποτέλεσε κι αυτός σημαντικό κομμάτι της ερυθρόλευκης ιστορίας, αποτελεί αλητεία από τις ελάχιστες αυτό που έκαναν κάποιοι εις βάρος του Μπάγεβιτς (τον οποίον πάντοτε εκτιμώ). Μιλάμε ότι με τους αεκτζήδες πραγματικά δεν βγάζεις άκρη. Αίσχος από τα ελάχιστα, δεν σεβάστηκαν ούτε καν την ηλικία του, πόσω δε μάλλον ότι είναι ο μόνος που τους κρατάει ως ομάδα.
ΥΓ2. Μ'εκείνες τις περιβόητες αποκαλύψεις κυρ-Σάββα τι θα γίνει; Θα τις ακούσουμε επιτέλους; Ή το σφουγγάρισμα τον έκανε κι έχασε τη φωνούλα του;

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Πέρσυ Χολέρας, φέτος Χολέμπας...

Τι να πεις.. Και καράφλας να ήμουν, θα μου φύτρωναν τρίχες μόνο και μόνο για να τις τραβάω...
Χολέμπας....
Χολέμπας.........
Χολέμπαααααααααςςςς........
Τι ήταν αυτό το πράγμα πάλι χθες; Εμείς να μαζευόμασταν μετά από κραιπάλη με μπύρες κιόλας, καλύτερα θα παίζαμε....

Και φυσικά και φταίει ο Λίνεν, δεν το συζητάω. Κανονικά θα έπρεπε να τον υποβάλουμε σε βασανιστήρια κιόλας. Ή μάλλον σε όλα τα βασανιστήρια που έχουν εφευρεθεί κατά την πάροδο των αιώνων, ει δυνατόν όχι μόνο από το ανθρώπινο είδος. Και μαζί να αλλάξουν τα φώτα και στο κωλοπαίδι τον Ντιόγκο. Ρε άει στσο διάολο από 'δώ...

Τι ήταν αυτό ρε; Μοδέστο δεξί μπακ; Χολέμπας (Χολέμπας... Χολέμπας....), αυτό το υποπροϊόν του ποδοσφαιρικού κόσμου αριστερό μπακ; Τι διάολο; Του πηδάει τη γυναίκα ή την κόρη και ξεκινάει την ενδεκάδα με δαύτον; Ντιόγκο σώνει και καλά; Μαρέσκα βασικός; Ρόμενταλ-Ζαϊρί μία δεξιά μια αριστερά εκ περιτροπής; Ζαλίστηκαν και ξέρναγαν, κι εμείς το ίδιο. Κι αυτός ο Αντωνάκης πια, από πέρσυ τα λέγαμε να το κόψει το ρημάδι, σώνει και καλά να παίξει;
Τι ήταν αυτό ρε;
Και το χειρότερο ήταν ότι το περιμέναμε κιόλας, άλλο αν δεν το συζητάγαμε. Ίδια ομάδα είχαμε επί της ουσίας και με τους Αλβανοί, ίδια και στο πρώτο ματς με τους Εβραίοι. Υπήρχε περίπτωση ν'αλλάξει κάτι; Όχι. Απλά σκεφτόσουν κι έλεγες, απ'αυτούς; Εμ, τελικά ναι, απ'αυτούς.

Δεν το συζητώ ότι ο Λίνεν έπρεπε να στηριχθεί. Δεν γινόταν διαφορετικά. Αλλά μετά το χθεσινό έπρεπε να ανασκολωπηθεί, να καεί ζωντανός, να υποστεί εικονικές εκτελέσεις και πνιγμούς. Κι άκουσα και τις προ λεπτών τελευταίες συλλεκτικές δηλώσεις του και μου σηκώθηκε η τρίχα... "Είναι μια δύσκολη στιγμή για τον σύλλογο" είπε... Σώπα ρε μαλάκα, ευτυχώς που μας το'πες, εσένα περιμέναμε. Δηλαδή απεδείχθη ότι ακόμη κι ο Πανιώνιος του ήταν τεράστιο μέγεθος, πόσω δε μάλλον ο Ολυμπιακός.

Τέλος πάντων, αν και θα ήθελα να πω 2-3 βαριές κουβέντες ακόμη, θα το παίξω εγκρατής. Άλλωστε αρκετά γαμοσταυρίδια έχω ρίξει από το τηλέφωνο από χθες το βράδυ κιόλας. Το τελευταίο που θέλω να θίξω είναι για τους νέους κάφρους που μας έχουν προκύψει, τον εμετικό πικουλόγαυρο (δίχως αυτό να σημαίνει ότι οι άλλοι δυο ημέτεροι είναι καλύτεροι), των οποίων το πρωτοσέλιδο τους αφιερώνω. Ζώα, ε, ζώα (και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς που τον γράφουν)...



ΥΓ. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά μιλάνε και οι βάζελοι. Ποιοι; Οι ανύπαρκτοι, οι πρώτοι διδάξαντες... Έλα νιμού στον τόπο σου που θα'λεγε κι ο Γεωργίου...

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Σας καθησυχάζω υπεύθυνα, όλα βαίνουν ομαλώς.

Λοιπόν που πάει και πέφτει το μάτι μου ώρες, ώρες, ε; Εκεί που κάτι άσχετο έψαχνα, πάω και πέφτω εδώ. Μπα -είπα διαβάζοντας- υπερβολικοί θα είναι, αλλά παραταύτα μπήκα στην σχετική σελίδα του Υπουργείου Παραπαιδείας για να το ψάξω λίγο και είδα το εξής: σε κάποιες ειδικότητες καθηγητών φαίνεται ότι διορίζονται αρκετοί οπότε -επειδή δεν έχω γνώση του αριθμού- δεν φαίνεται κάτι περίεργο. Σε κάποιες άλλες ειδικότητες καθηγητών όμως, πχ αγγλικών και λοιπών ξένων, διορίζονται πχ μόλις 6 άτομα από τους επιτυχόντες (συν άλλα τόσα από πίνακες), γεγονός μάλλον περίεργον αν θυμηθούμε ότι η νυν Υπουργός είναι υπέρ της καθιερώσεως της αγγλικής ως επίσημης γλώσσας του έθνους, πιθανώς με ταυτόχρονη κατάργηση της ελληνικής αν συνδυάζω σωστά την παρουσία της κυρίας Δραγώνα μεταξύ άλλων, αλλά ας μην ξεφεύγουμε. Και επειδή το έψαξα λίγο παραπάνω, διπαίστωσα πως όντως τεράστιος αριθμός από τους επιτυχόντες του προπέρσινου ΑΣΕΠ μένει εκτός διοριμών.
Γκουχ... την ίδιαν στιγμή φυσικά οι διορισμοί άνευ ΑΣΕΠ στο ευαγές ίδρυμα της Βουλής συνεχίζονται, αλλά ποιος τους χέζει τους καθηγητές; Το θέμα είναι να βολέψουμε τους αχρήστους για τους οποίους κάθε τρεις και λίγο οδύρεται και σχίζει τα ιμάτιά του ο κύριος Πετσάλνικος...
Αλλά ας μην φέρνουμε στο μυαλό μας τους φρικτά βασανιζόμενους κι αδικημένους υπαλλήλους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, κι ας μείνουμε στους καθηγητές, όπου όντως κατά πως φαίνεται υπάρχουν δύο εκδοχές: είτε οι αποσπάσεις προς "κέντρο" ήταν τόσες πολλές όλα αυτά τα χρόνια που ξαφνικά γέμισαν όλα τα νησιά και τα χωριά, ή που το εξαιρετικά ιδιοφυές σχέδιον αυτής της ιδιοφυεστάτου πολιτικού, κυρίας Διαμαντοπούλου, είναι αντί για μονίμους καθηγητές να την βγάλει με ωρομισθίους, οι οποίοι θα λαμβάνουν μόλις το 1/3 του μισθού κι αυτό μετά από κάτι μήνες! Και μάλιστα το καλό είναι διπλό, αφού όσο αργήσει να απορροφήσει τους από πρόπερσυ επιτυχόντες, άλλα τόσα χρόνια θα καθυστερήσει να ξανακάνει ΑΣΕΠ, έτσι; Κι εδώ που τα λέμε, δεν μου φαίνεται περίεργο κάτι τέτοιο: εδώ έχουν κόψει την σύνταξη της μάνας του κυρίου Παπακωνσταντίνου (κατά δήλωση του ιδίου), δεν θα έριχναν τσεκούρι στους αδιορίστους; Αστεία πράγματα... Κι εξάλλου μην λέμε ότι θέλουμε: σοσιαληστές μας κυβερνούν, αν δεν σκεφτούν αυτοί τον κόσμο ποιος θα τον σκεφτεί; Σωστό κι αυτό.

Την ίδιαν στιγμή έγινε και η σύσκεψη κορυφής ανάμεσα στον εκπρόσωπο του συνδικαλιστικού οργανου των εκλεγμένων πολιτικών, κύριο Παπακωνσταντίνου, και την κυβέρνηση εξορίας της χώρας, την τρόικα. Η τρόικα δήλωσε τόσο εξαιρετικά κι ασύλληπτα ικανοποιημένη που απαίτησε και νέα μέτρα μέσα στον Σεπτέμβριο σε κάποιους τομείς (όπου ντάξει, στα ανοικτά επαγγέλματα δεν έχουν κι άδικο εδώ που τα λέμε). Κι ενώ η προ μηνός (και κάτι ψιλά) δήλωση του κυρίου με το όνομα δεξιού εξτρέμ Όλι Ρεν εξακολουθεί ν'αντηχεί στ'αφτιά μου (ότι "εκλογές ξεχάστε τες"), εντύπωση μου προκάλεσε η απορία του εκπροσώπου των συνδικαλιστών των εκλεγμένων πολιτικών, κυρίου Παπακωνσταντίνου, για ποιον λόγο τα έσοδα είναι μειωμένα παρόλο που το κόψιμο αποδείξεων πάει καλά. Προφανώς ο κύριος εκπρόσωπος λόγω φόρτου εργασίας (σ.σ. γι'αυτό και τους έδωσε εντολή ο Γιωργάκης να πάνε για διακοπές να ξεκουραστούν εν όψει της δύσκολης συνέχειας άλλωστε) δεν έχει προλάβει να κάνει μια βόλτα στις αγορές (δεν μιλάω για τα ευαγή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, για τις κανονικές λέω) όπου τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Μάλιστα -επειδή έχω επαφές με το εμπόριο- έχω διαπιστώσει ότι πολλά μαγαζιά ετοιμάζουν ήδη λουκέτο για την επομένη της λήξης των εκπτώσεων με την ελπίδα ότι κάπως θα έχουν μετριάσει την ήδη γενόμενη καταστροφή, έχοντας ήδη απολύσει κόσμο και κοσμάκη μπας κι επιβιώσουν. Και παράλληλα την ίδια στιγμή τα υπόλοιπα μαγαζιά που είναι απλώς ανοικτά βαράνε μύγες μόνο και μόνο για να δείχνουν ότι υπάρχει κάποια κίνηση μέσα σε αυτά. Και κατά τα λοιπά, την ίδιαν στιγμή που η μητέρα του εκπροσώπου σύμφωνα με δική του δήλωση δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα, αφού οι πλουσιοπάροχα αμοιβώμενοι εργαζόμενοι αυτής της χώρας (δημόσιοι τε και ιδιωτικοί) καθώς και οι βδελυροί συνταξιούχοι που έχουν γδάρει τα ταμεία ανοίγουν τον έναν λογαριασμό μετά τον άλλον για να επενδύουν τα λεφτά που αποταμιεύουν. Και όμως, ο κύριος Παπακωνσταντίνου διερωτήθηκε γιατί δεν πάνε καλά τα έσοδα. Κάτσε να δεις μεγάλε στο Β' εξάμηνο πως θα έχουν πάει τα έσοδα, κι έλα να το ξανασυζητήσουμε και τότε, μιας και μέχρι τότε η ανεργία θα έχει πιάσει χρώματα άνω του κοκκίνου. Αν κι εσύ έτσι όπως σε κόβω, πάλι με την απορία θα είσαι ακόμη και τότε...
Το θέμα είναι όμως κάπου αλλού: αυτό το "γιατί δεν πάνε καλά τα έσοδα" κάτι μου θύμιζε και δεν μου ερχόταν με τίποτε. Μετά από ώριμη σκέψη όμως κατάφερα να το θυμηθώ: είναι το σύγχρονο αντίστοιχο του "γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι" του πάλαι ποτέ Λουδοβίκου ΙΣΤ' στο θεματάκι που είχε τεθεί ότι "ο λαός δεν έχει ψωμί να φάει". Αυτό που φοβάμαι ιδιαιτέρως -και δεν κάνω πλάκ αεν προκειμένω- είναι ότι αν εξαιρέσουμε την γκιλοτίνα, μάλλον προς την ίδια κατάληξη την βλέπω την ιστορία και πιθανώς στο όχι ιδιαίτερα μακρινό μέλλον κιόλας.

Την ίδιαν στιγμή κάπου πήρε το μάτι ότι ολοκληρώθηκε και η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι βγήκαν μόλις εφτακόσιες κάτι χιλιάδες, με τον αστερίσκο ότι δεν συνυπολογίζονται οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ οι οποίοι δεν απεγράφησαν (ενώ μέρος των άλλων δεν απεγράφη μέσω ίντερνετ). Μην είσθε αφελείς και τολμήσετε να διερωτηθείτε γιατί, αγαπητές κι αγαπητοί: αυτοί δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι διά να απογραφούν, είναι το βαθύ ελληνικό κράτος. Δεν ακούσατε φερειπείν τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στην ΔΕΗ; Ο άνθρωπος το είπε ξεκάθαρα: αν η κυβέρνηση τολμήσει να πουλήσει έστω και ένα κομμάτι της ΔΕΗ στους ξένοι, οι εργαζόμενοι που σέβονται πάνω απ'όλα τον καταναλωτή θα γαμήσουν το σπίτι του ιδίου καταναλωτή με ασταμάτητες διακοπές ρεύματος μέχρι η κακή κυβέρνηση να βάλει μυαλό. Ξεκάθαρος κι ευθύς, οφείλουμε να του βγάλουμε το καπέλο, πάνω απ'όλα ο καταναλωτής. Τώρα -για να επανέλθουμε και το αρχικόν- πόσοι θα γίνουν οι δημόσιοι αν συνυπολογιστούν οι των ΔΕΚΟ, δεν έχω ιδέα. Πάντως πολύ φοβάμαι ότι θα πιάσουν βαθύ κόκκινο, κάπως σαν τα οικονομικά των δήμων της χώρας ένα πράγμα. Ουπς, πιπέρι στη γλώσσα... Τώρα το μάθαμε κι αυτό: τόσα χρόνια ξέραμε ότι οι δήμοι είναι οι φορείς δημοσίας διοίκησης με την υγιέστερη οικονομία. Βέβαια πως να μην κατρακυλήσουν και τα οικονομικά της ρημάδας της ΤΑ; Εδώ κάπου πήρε το μάτι μου ότι σε κάποιον οργανισμό άνω του 50% του προσωπικού ήταν τμηματάρχες και προϊστάμενοι. Όχι, η φήμη ότι το υπόλοιπον του προσωπικού απουσίαζε σε κανονική άδεια ελέγχονται ως κακοήθεις και ανακριβείς. Και όλα αυτά την ίδιαν στιγμή που ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως με τα κομβία του υποκαμίσου να είναι έτοιμα να σκοτώσουν άνθρωπο διά εκτοξεύσεως εξακολουθεί να βαθμολογεί τους περισσότερους υπουργούς με βαθμό υπό της βάσεως και διερωτώμαι εγώ ο αφελής: καλοκαίρι έχουμε ήδη, ενώ οι εκλογές ήταν τον Σεπτέμβριο. Πόσο άλλο κάτω από τη βάση πρέπει να πάρουν πια για να μείνουν στην ίδιαν τάξη; Μέχρι κι εκεί όμως κομματικό βύσμα; Έλεος πια...

Όμως η αλήθεια είναι ότι πλέον μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία, αφού η κυβέρνηση θα θεσπίσει νόμο προκειμένου να υπάρχει διαφάνεια στα δώρα των υπουργών, προσδιορίζοντας μάλιστα ότι τα δώρα αξίας άνω των 250 ευρώ θα επιστρέφονται -και ξέρετε πολύ καλά πως όταν η κυβέρνηση μιλάει για διαφάνεια το εννοεί και κυρίως το πράττει. Δάκρυα συγκίνησης κύλησαν από το πρόσωπό μου. Βέβαια προφανώς αυτός ο νόμος όσο περισσότερες περιπτώσεις πιάσει τόσο λιγότερες θα είναι και οι πιθανότητές του να εφαρμοστεί, αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα ντε. Εξάλλου γνωρίζουμε όλοι μας ότι οι πολιτικοί μας είναι εντιμότατοι με κοντά χέρια και δεν παίζουν ποτέ παιχνίδια. Απλώς τα δεκάδες σκάνδαλα που έχουν σκάσει για την πάρτη τους είναι συκοφαντικές κακοήθειες που θα απεδείκνυε η Δικαιοσύνη ούτως ή άλλως εάν λίαν συμπτωματικώς δεν είχαν παραγραφεί από εκείνο το (κατά τα λοιπά κατάπτυστο έως και για το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων) άρθρο περί βουλευτικής ασυλίας το οποίο μεριμνεί διαχρονικά για τέτοιες περιπτώσεις καλού-κακού. Αλλά κατά τα λοιπά, όταν οι πολιτικοί μας λένε κάτι ξέρουμε και ότι το εννοούνε και ότι το κάνουν. Βέβαια, εδώ που τα λέμε δεν είδα να υπάρχει σχετική μέριμνα για τις περιπτώσεις των υπερακτίων εταιριών (ελληνιστί off shore) και το λέω αυτό διότι στο μυαλό μου στροβιλίζει η περίπτωση του συντρόφου Άκη και τα όσα έσκασαν μύτη εσχάτως περί της υπερακτίου του εξαδέλφου του η οποία λίαν συμπτωματικώς είχε και την ιδιοκτησία της κυρίας οικίας του ενώ ταυτοχρόνως κάτι διάβασα για πάρε-δώσε με τη μο*νή Βατοπεδίου κλπ. Αλλά όλα αυτά είναι συμπτώσεις ή σκευωρίες, άσε που προφανώς έχουν παραγραφεί κιόλας οπότε κακίστως μας απασχολούν.

Κατά τα λοιπά θέλω να σας καθυσηχάσω διαβεβαιώνοντας ότι όλα βαίνουν καλώς. Αφού το λένε οι πολιτικοί μας, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Άλλωστε, τι κι αν το ελληνικό κράτος βροντοφωνάζει -ορθώνοντας ανάστημα- ότι δεν θα προβεί σε στάση πληρωμών; Σημασία έχει να το λέει, ακόμη κι ας το έχει ξεκινήσει ήδη (ΦΠΑ εμπόρων, μισθοί σε δήμους, Υγεία κλπ, κλπ, κλπ). Τι σημασία έχει να λένε ότι πασχίζουν για το μέλλον του τόπου όταν ο κόσμος βαλτώνει; Σημασία έχει τι λένε, όχι τι κάνουν. Και πάει λέγοντας. Διότι όπως λέει και η παροιμία, Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμην άλλαξε μήτε την κεφαλήν του. Θα προσέθετα, μήτε και τις πρακτικές του.
Χαίρετε και καλά μπάνια.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Ο τρομοκρατημένος σύντροφος Καραγκιόζης βάζει βενζίνη.

Πως λέμε, Ο Καραγκιόζης και το Καταρραμένο Φίδι; Ε, κάπως έτσι...

Διάλειμμα για διαφημίσεις
Μιχάλη κάνε γρήγορα, έσπασαν τα νερά μου και γενάω...
Φφφέεεεεεεεταααααααααα
(τα ειλικρινή σέβη μου στον εμπνευστή)
Επιστρέφουμε στο κανονικό μας πρόγραμμα.

Το ότι με έχουν πιάσει οι σπαρίλες μου (εκτός των όσων άλλων) δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθώ την επικαιρότητα. Μια επικαιρότητα όπου έχει πάρει φωτιά (από μιαν άποψη καλύτερα από το να έπαιρναν τα δάση. Είδες τι κάνει η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας;).

Επέλεξα, λοιπόν, να φτιάξω έναν συμπαθητικό (δεν θέλω σχόλια) κυκεώνα από κάποια επίλεκτα γεγονότα.
Το πρώτο είναι μια είδηση που διάβασα λίαν τυχαίως προ καιρού στην Καθημερινή. Τι μας λέει αυτή η είδηση λοιπόν; Η οποία να προσθέσω ότι θάφτηκε μάλλον επιμελώς: ότι το ελληνικό Κόμμα του εργάτη την ίδιαν στιγμή που μάχεται ανηλεώς για τον νόμο που είναι το δίκαιο του εργάτη, την στιγμή που έχει στηλώσει τα ποδάρια του για να μην καταλυθούν οι συλλογικές συμβάσεις αλλά και να μην καταβαραθρωθούν οι μισθοί της πείνας, ε, την ίδιαν ακριβώς στιγμή αποτελεί την πρώτη ελληνική... επιχείρηση που κατήργησε τις συλλογικές συμβάσεις και μείωσε τους μισθούς. Που; Μα στον 902 και τον Ριζοσπάστη. Μάλιστα, κάπου πήρε το μάτι μου ότι κάποιος "ενοχλητικός" απελύθη κιόλας. Ποια ήταν η δικαιολογία για όλα αυτά; Μα φυσικά ότι δεν πρόκειται για εργαζόμενους αλλά ότι συνεισφέρουν στο Κόμμα, γεγονός που με ιδιαίτερη ικανοποίηση συνειδητοποίησα ότι μου άνοιξε τα μάτια: για κάποιους, δεν υπάρχουν καν εργαζόμενοι σε τούτον τον τόπο, ασχέτως τι ισχυρίζονται.

Το δεύτερο γεγονός είναι η σχεδόν συνωμοσιολογικοπροδοτική απόφαση της φιλοτουρκικοσκοπιανής UNESKO, η οποία τόλμησε να μας κλέψει την πατρότητα του Καραγκιόζη με αποτέλεσμα να υπάρχει κλάμα και οδυρμός πανταχόθεν ανά την επικράτεια. Ειλικρινώς εκπλήσσομαι από την ανικανότητα των ημετέρων: είμαι βέβαιος ότι ξέχασαν να αναφέρουν το σημαντικότερο επιχείρημα, ότι είμαιστε η μοναδική χώρα που οι Καραγκιόζηδες αποτελούν την πλειονότητα του λαού και δεν μένουμε στα λόγια μόνο (ήτοι στα θέατρα σκιών). Με ποιο δικαίωμα, λοιπόν, μας αφαιρούν την πατρότητα του εθνικού μας ήρωα; Τι ήταν ο Καραγκιόζης; Ένα λαμόγιο και μισό που το μόνο που κοίταζε ήταν το πως θα την φέρει σε όλους τους υπολοίπους. Δεν πρόκειται για ελληνικό dna; Πλάκα κάνουμε τώρα; Και όχι μόνο αυτό, αλλά σε λίγο θα μας κλέψουν έως και τα ελληνικά ιμάμ-μπαϊλντί, πίτσα και μακαρονάδα δίχως να κουνήσουμε καν το δακτυλάκι μας. Αίσχος, προδοσία, συνωμοσία.

Είχαμε και την προκήρυξη της Σέχτας, την οποίαν διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον. Και τι συμπέρανα; Μα φυσικά ότι αν κάνεις κάτι λάθος που να μην τους αρέσει, χράααααααπ, πάει το κεφάλι σου. Το κείμενο ήταν κυριολεκτικά ανατριχιαστικό για πολλούς λόγους. Δηλαδή δεν το κατάλαβα: αν εγώ γουστάρω (δεν εξετάζω το ενσυνείδητον ή μη) να τρώω στην μάπα διαφημίσεις, να ακολουθώ το λάιφ-στάιλ, να ενημερώνομαι από την παρακμή της τηλεόρασης, να μην έχω να φάω προκειμένου να χρεωθώ σε τράπεζα για να πάρω το νέο σουπερ-ουάου0κινητό που φτιάχνει έως και φρέντο κλπ, αυτομάτως θα γίνω στόχος; Δικαίωμά μου δεν είναι να ισοπεδώνω την ίδιαν μου την υπόσταση, να ναρκοθετώ το ίδιο μου το μέλλον; Φυσικά όλα αυτά τα σιχαίνομαι μετά βδελυγμίας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχει ο οπιοσδήποτε το δικαίωμα να έρθει να μου επιβάλει την αλλαγή τους. Στο κάτω-κάτω, γι'αυτό υπάρχει και η παροιμία "άξιος της μοίρας του", που σχολιάζει τις προσωπικές επιλογές και τα αποτελέσματά τους. Και εξηγούμαι: όχι ότι το έκρυψα και ποτέ, αλλά ο τρόπος γραφής μου καθιστά ευδιάκριτο το τι πιστεύω για την σύγχρονη κατάντια. Οι απόψεις μου όμως πάνε πολύ παραπέρα: αν, πχ, υπάρχει ο τάδε πονηρούλης που μυρίζεται χρήμα και δημιουργεί την δείνα παρακμή η οποία σπάει τα ταμεία, δεν ευθύνεται μόνο αυτός: υπάρχει προσφορά, υπάρχει όμως και ζήτηση. Και είναι προφανές ότι αν πχ ο κόσμος τα τελευταία χρόνια είχε στραφεί προς το συγκεκριμένο ακατανόμαστο βλόγι, αυτό σημαίνει ότι και οι δημοσιογράφοι (οι κανονικοί) προφανώς κάτι δεν κάνουν καλά, αλλά και ο κόσμος έχει χαμηλώσει αρκετά και τα στάνταρ του και τα κριτήριά του. Δεν φταίει δηλαδή μόνο ένας ποτέ. Τι θα κάνει λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση η Σέχτα; Θα αρχίσει τις μαζικές εκκαθαρίσεις; Και -θα συμφωνήσω σε αυτό, όλοι τα λέμε άλλωστε- προβλήματα υπάρχουν αμέτρητα σε πολλούς επαγγελματικους κλάδους με πρώτον απ'όλους αυτόν των... πολιτικών. Ποια είναι η λύση δηλαδή; Να τους φάμε λάχανο; Και ποιος τους έχει πει ότι μια τέτοια ενέργεια εκφράζει κι εμένα; Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι σε μία Δημοκρατία όλοι έχουν ίσα δικαιώματα, ακόμη και οι πλέον χείριστοι, ακόμη και οι εχθροί της. Ως επίσης, η ποιότητα μιας Δημοκρατίας καταδεικνύεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους εναντίους της. Τουτέστιν, βγάλτε τα συμπεράσματά σας τι Δημοκρατία έχουμε, που πάει και σκεφτείτε εν συνεχεία ποιος την κακομεταχειρίζεται -δηλαδή όλοι μας. Να επιστρέψω όμως.
Πραγματικά είναι να σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο με αυτά που γράφονται εκεί μέσα. Και δυστυχώς φοβάμαι ότι μπήκαμε με κάθε επισημότητα σε έναν νέο κύκλο αίματος. Τουλάχιστον οι παλαιότερες οργανώσεις όσο κι αν σου έστριβαν τα άντερα, είχαν μια ιδεολογία από πίσω τους, ανεξαρτήτως αν την αποδεχόσουν ή όχι. Στην συγκεκριμένη προκήρυξη δεν βρήκα την παραμικρή ιδεολογία και αυτό είναι που με ανησυχεί ακόμη περισσότερο. Και το τραγικότερο είναι ότι αυτοί που δολοφόνησαν έναν άνθρωπο (κατ' εμέ το "δημοσιογράφος" είναι τελείως άστοχο, τι πάει να πει τι ήταν;) και δεν με ενδιαφέρει καν αν ήταν βρώμικος, διαπλεκόμενος ή ο πλέον άγιος, δείχνουν να καταφεύγουν σε πρακτικές ακριβώς ίδιες μ'εκείνες που "καταγγέλουν". Μια χαρά τα πάμε...

Αλλά να μην πλατειάζουμε, διότι έχουμε και την βενζίνη με όσα αυτή πρεσβεύει ή έχει από πίσω. Το έβλεπα σε βραδινό τηλεδικείο και είχα ενθουσιαστεί: Αγρότης να καταγγέλει φορτηγατζή ότι τους κάνουν ζημιά και φορτηγατζής να απαντάει διερωτώμενος αν στις αγροτικές κινητοποιήσεις δεν έκαναν ζημιά οι αγρότες...
Είναι να μην ξέρεις ποιος αξίζει περισσότερο τη ροχάλα σου, ένα πράγμα.
Και νομίζω ότι αποδείξαμε ότι τα καταφέρνουμε και δίχως την συνδρομή του ΠΑΜΕ (το οποίο καιρό έχω ν'ακούσω, μήπως πήγαν διακοπές; Είναι όλοι τους καλά; Ανησυχώ): μπορούμε να τα διαλύσουμε όλα ανά κλάδους -αλήθεια, έχετε διαπιστώσει ότι οι απεργίες γίνονται με έναν κλάδο τη φορά; Δεν είναι σατανική η σύμπτωση;
Όπως και να'χει, οι περισσότεροι νομίζουν ότι οι επιπτώσεις στον τουρισμό φαίνονται ήδη. Καλά κρασιά: από του χρόνου θα καταλάβουμε τι γίνεται και το μέγα ερώτημα είναι πόσα χρόνια θα διαρκέσουν τα αποτελέσματα αυτής της δυσφήμισης της χώρας. Καλώς ή κακώς, μία ήταν η βαριά βιομηχανία μας: ο τουρισμός, στον οποίον επί χρόνια ασελγούσαμε παντοιοτρόπως. Πλέον, σκυλεύουμε και το πτώμα του.
Και όλα κι όλα, έτσι; Η βενζίνη από εκεί που έκανε κάτι "πηκ" στα 1,70φεύγα επί ημερών "ανταγωνιστικού εμπορίου" (οι κακοήθεις το λένε κερδοσκοπία, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα), προφανώς τώρα που ήδη ξεκίνησε να ανεφοδιάζεται η αγορά εκ νέου, η βενζίνη δείχνει πάλι να έχει τσιμπήσει μόνιμα κάτι (κανά δεκαρικάκι λεπτά έχω διαπιστώσει). Όλα μια χαρά.

Κι έχουμε και τον κύριο Υπουργό Οικονομικών, Σερ Παπακωνσταντίνου, ο οποίος την ίδιαν στιγμή που μιλάμε υπογράφει ως μοναδικός εκπρόσωπος του Κράτους τη νέα βελτιωμένη έκδοση του μνήματος -εχμ, συγγνώμη, του μνημονίου ήθελα να πω- που συμφωνήσαμε με την τρόικα, το οποίο -εάν θυμάστε- δεν απαιτείται να περάσει από το Κοινοβούλιο -έστω αυτό το παρηκμασμένο και σαθρό που έχουμε- βάσει εκείνης της παραθυρο(ν)τροπολογίας που είχε περάσει κάπου ανάμεσα στα διαλείμματα για καφέ και τσιγάρο, ενώ την ίδια στιγμή τα πράγματα πάνε πανταχόθεν από το κακό στο χειρότερο σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας για τον περισσότερο κόσμο. Σημασία έχει όμως να πανηγυρίζει ο κύριος Σερ Παπακωνσταντίνου ότι πιάνουμε τους στόχους.

Και φυσικά μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην καρδιά των μπάνιων του λαού, όπου ως γνωστόν είθισται να περνάνε τα πλείστα όσα νομοσχέδια. Ας παρακολουθήσουμε ήρεμοι... Άλλωστε έχουμε να ρουφήξουμε πράμα ακόμη που θα πάει σύννεφο...
Χαίρετε.