Σελίδες

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

Άγιο είχαμε...

αλλά ομολογουμένως δείξαμε και χαρακτήρα. Πως; Ε, ρε παίδες, όταν παίζεις με τη Ρεάλ, κατεβαίνεις με βασικές ελλείψεις και έχεις και 2 αναγκαστικές αλλαγές στην αμυντική γραμμή, το ότι κράτησες το Χ (και με μηδέν) είναι τεράστιο αποτέλεσμα δεν το συζητάμε...
Τι να μου πουν; ότι είχαμε πάτο σαν βουλγάρικο θυμιατό λόγω των ευκαιριών της Ρεάλ; Με τα προβλήματα που αντιμετώπισα είναι δυνατόν να μου πει άνθρωπος ότι είχα και πάτο; Έλεος....
Το αποτέλεσμα είναι το καλύτερο που μπορούσε να περιμένει άνθρωπος. Αν είχε γίνει κανά μπραφ και βάζαμε γκολ, μάλλον θα μαζεύαμε καμιά τριάρα μετά. Εξάλλου ούτε για τη Ρεάλ ήταν άσχημο το Χ, σχεδόν προκρίθηκε και με δαύτο. Πριν τον αγώνα σκεφτόμουν ότι θα χάναμε, όχι κανά άθλιο σκορ, κανά 0-1 σκεφτόμουν, κι αυτό κυρίως επειδή είχα διαπιστώσει πως ο γαύρος είναι πιο πολύ μονταρισμένος για τα εκτός. Άκουσα και το όνομα Μίχελς (δεν τις πάει με τίποτε τις ελληνικές ομαδες) και είπα καλάαα... Τελικά όμως, μα από 'δω, μα από 'κει, το καταφέραμε κι αυτό. Ήταν μεγάλη επιτυχία το αποτέλεσμα, μη λεμε ό,το θέλουμε. Κυρίως επειδή μας κρατάει μέσα στο παιχνίδι. Η συνέχεια τώρα προμηνύεται ομολογουμένως ζοφερή...
Άντζας εκτός ακόμη για 3 βδομάδες, Μπράβο θα δείξει τι και πως αλλά τραυματίζεται συχνά (αν κι εδώ πόνεσα κι εγώ έτσι όπως την έφαγε, πολύ άσχημο χτύπημα), Ντομί εκτός ακόμη, Λεντέσμα για μια βδομάδα ακόμη έξω, Κοβάσεβιτς έπαιξε με σφίξιμο και να λέμε μην τύχει και τίποτε άλλο (πχ με τον Σέζαρ). Τουλάχιστον για την Ευρώπη γυρνάει ο Τοροσίδης, μεγάλη υπόθεση αυτό.
Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, καλό το τσουλού, αλλά έχουμε και το πρωτάθλημα και μ'ενδιαφέρει εξίσου. Ο όμιλος ομολογουμένως έγινε κώλος: η Ρεάλ ουσιαστικά βρίσκεται με το ενάμιση πόδι στην επόμενη φάση (έχει τη Λάτσιο μέσα άλλωστε) αλλά να'ναι αδιάφορη δεν την παίρνει. Εμείς, η Λάτσιο και η Βέρντερ είμαστε για μια θέση και το κακό είναι ότι και οι τρεις κοιτάμε αυτήν: το ουέφα, λες και δεν υπάρχει (προσωπικά θα το προτιμούσα για πολλούς λόγους) και βλέπω όποιος μένει τέταρτος αν μην το παίρνει χαμπάρι πως έμεινε. Προσωπικά πιο πολλές ελπίδες έχω για το ματς στην Ιταλία παρά για το ματς με τη Βέρντερ μέσα: οι Γερμανοί έχουν ομαδάρα και δεν το συζητάω. Και δεν βλέπω αν ξεκαθαρίζει κάτι την επόμενη αγωνιστική...
Θα δείξει. Μέχρι τότε έχουμε καιρό...

ΥΓ. Σε κάποια φάση έχουμε πάρει ανάποδες με τον Λούα Λούα: "βγάλτον έξω τον πούστη" λέγαμε όλοι. Ξαφνικά, το πλάνο αλλάζει: Κωνσταντίνου...
"Όχιιιιι, άστον μέσα..." :):):)

5 σχόλια:

MenieK είπε...

θρύλος rules, λέμε...

Ανώνυμος είπε...

H ομάδα στάθηκε μια χαρά, δεδομενων των απωλειών και της τεράστιας διαφοράς κλάσης των ομάδων, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στα budgets, άλλωστε.

Όντως ο Λούα Λούα δεν ήταν καλός χθες, σωστά, όμως, έμεινε μέσα διότι μπορεί, ανα πάσα στιγμή, να κάνει τη διαφορά με ένα ξέσπασμά ή/και με ένα σουτ.

Ο Τζόλε, δυστυχώς, ανθρώπινα και αναμενόμενα, φθίνει...

Ελπίζω να νικήσουμε τον Αστέρα διότι δεν μας παίρνει για άλλες απώλειες. Όχι ότι δεν θα πετάξει βαθμούς και το αεκάκι, αλλά θέλω από τώρα να είμαστε μπροστά, και με διαφορά.

Zaphod είπε...

...εμένα ο Κωνσταντίνου ακόμα μου αρέσει... :-)

Hades είπε...

@meniek
Καλως ήλθες! Όντως, αν και χθες ήμουν με το πιεσόμετρο σε μια φάση, δεν το κρύβω... :)

@rigelian
Για τον αστέρα θα σου πω το εξής:αν ο Ολυμπιακός κατέβει με την ομάδα του σούπερ καπ, με πιπίνια δηλαδή, ίσα που περνάμε σαν σίφουνες... Και δεν κάνω καθόλου πλάκα!

@zaphod
Μα τι άλλο θα μπορούσα να περιμένω από 'σένα αξιοτιμότατε κι αγαπητέ; Εδώ, είσθε ακόμη βάζελος, η προτίμησή σας στον Κωνσταντίνου θα μας παραξένευε; :):):):):)

Ανώνυμος είπε...

Σωστά τα λες!