Αγαπημένοι μου δίσκοι: Show No Mercy-Bonded by Blood

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι δύο πάνε πάντα μαζί, πακέτο! Γιατί; Για πολλούς και διάφορους λόγους, που ίσως να μην έχουν σημασία κιόλας. Και οι δύο ανήκουν στις ιερότερες στιγμές του metal γενικώς. Ο μεν Show No Mercy (1983) των αμερικανών Slayer (από τις καλές, τις εξαιρετικές εποχές) είναι ο πρώτος ιστορικά καταγεγραμμένος thrash metal δίσκος (αν και το thrash -ως όρος- ήταν κατά τι μεταγενέστεη εφεύρεση), ο δε Bonded by Blood (1985) των (επίσης) αμερικανών Exodus ήταν ο πρώτος που ηχογραφήθηκε, αλλά ένεκα "τεχνικών" προβλημάτων κυκλοφόρησε με 2 χρόνια καθυστέρηση. Αμφότεροι οι δίσκοι είναι από τους πλέον πορωτικούς που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στο metal (και μιλάμε για 20φεύγα χρόνια πίσω), ακόμη και σήμερα έχουν ή και αποκτούν φανατικούς φίλους και γενικά μόνο οι κολληματίες (που απλά από συνήθειο λένε την αντίθετη άποψη δογματικά και σε ό,τι τους πεις) είναι αυτοί που δεν τους αποδέχονται, αλλά ποιος ασχολείται με δαύτους...

Θα ξεκινήσω με τον Show no Mercy. Οι Slayer ήταν από τους πρωτεργάτες της ακραίας metal σκηνής των ΗΠΑ που προέκυψε στις αρχές της δεκαετίας του 80, και ήταν σύγχρονοι μετέπειτα γνωστών ακόμη και πέραν του metal συγκροτημάτων όπως οι Metallica. Δεν αναφέρω τυχαία τους Metallica, οι οποίοι από τότε είχαν δημιουργήσει ένα αρκετά δυνατό όνομα, με αποτέλεσμα να παίζουν σε τοπικές συναυλίες ως headliners (σ.σ. το "τοπικές", ουδεμία σχέση με το πως το ορίζουμε εδώ και 15 χρόνια. Αφενός τότε μια τοπική συναυλία μπορεί να μάζευε και 2000 κόσμο ακόμη κι από απομακρυσμένες περιοχές, αλλά αυτό είναι μια άλλη -και μεγάλη- ιστορία, αφετέρου όταν μιλάμε για την μυθική Bay Area, τότε όντως είναι άλλη και ακόμη μεγαλύτερη ιστορία). Στο πλαίσιο της "άτυπης" συνεργασίας, υποστήριξης και αλληλοβοήθειας των συγκροτημάτων, οι Metallica κάποια στιγμή ξεκίνησαν να δίνουν συναυλίες και με τους Slayer. Και κάπου εκεί άρχισαν τα "προβλήματα". Σε ένα αμερικανικό fanzine ο ντράμερ των Metallica (φτου) Lars (ξουτ) Ulrich (ουστ) είχε δηλώσει (έτσι λένε οι φήμες δηλαδή) ότι μια συναυλία με τους Slayer είναι πραγματικό πρόβλημα: "Όταν τους είχαμε ν'άνοίγουν τις συναυλίες κυριολεκτικά ξεθέωναν τον κόσμο, έτσι όταν βγαίναμε εμείς οι περισσότεροι δεν μπορούσαν καν να τραγουδήσουν. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να βάζουμε τους Slayer ως headliners: ε, τότε ο κόσμος ερχόταν μετά από 'μας και πριν τους Slayer για να έχει κρατημένες δυνάμεις!" Αναφέρω αυτό ενδεικτικά για να γίνει κατανοητό το πόσο δυναμικό συγκρότημα ήταν οι Slayer. Και το Show No Mercy δείχνει ακριβώς αυτόν τον απίστευτο δυναμισμό. Πρόκειται αναμφισβήτητα για τον "ιερό δίσκο του thrash" όπως είχε πει και ο Βενιέρης κάποτε (έχει πει και σωστά πράγματα αυτό το παιδί, είναι γεγονός): απο πλευράς τραγουδιών, τι αν πρωτοπείς: Show no Mercy, Fight till Death, Black Magic, Crionics, Evil Has no Boundaries και δε συμμαζεύεται (και να σημειώσω ότι ο δίσκος ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει το Agressive Perfector όπως νομίζουν πολλοί, και το οποίο έχει μπει στον δίσκο σε επανεκδόσεις). Κορυφαίος δίσκος από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο, από τα μεγαλύτερα (σε αξία) ντεμπούτα που έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ στο metal. Όπως έλεγε και ένα φιλαράκι μου χαρακτηριστικά, οι Slayer ήταν το συγκρότημα που οι τρείς (Tom Araya-μπάσο-φωνή, Kerry King και Jeff Hanemann-κιθάρες) έτρεχαν μπας και προλάβουν τον έναν (Dave Lombardo-ντραμς) και εδώ που τα λέμε αν και από τεχνικής απόψεως είναι όλοι τους εξαιρετικοί, η εν λόγω άποψη δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα! :)
Μουσικά, ο δίσκος είναι αρκετά σκοτεινός, η παραγωγή χάλια (ένδοξες εποχές! Πολύ γουστάρω!), μελωδικότατος (με πάμπολλες επιρροές από Maiden κιόλας) και φυσικά δυναμικότατος και υπεργρήγορος (ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα). Ιδίως τα δέκατα έκτα που τραβάει ο Lombardo με τη δίκαση στο ομώνυμο είναι πραγματικά αξεπέραστα.
Το θέμα είναι ότι με τον δίσκο αυτό οι Slayer άνοιξαν δρόμουν και δρόμους, εκτός από αφτιά! :)

Bonded by Blood από τους φοβερούς και τρομερούς (μα συνάμα και πολύ άτυχους) Exodus από τη μυθική σκηνή του Bay Area της California (απ'όπου είναι και οι Slayer αν και λίγο "παραδίπλα"). Οι Exodus είχαν κάνει πολλά περισσότερα βήματα από όλους τους συντοπίτες τους και το 83 ήταν έτοιμοι να ηχογραφήσουν τον πρώτο τους δίσκο με τον τίτλο A Lesson in Violence. Ο ένας κιθαρίστας τους ήταν ο Kirk Hammet, ο οποίος κάποια στιγμή το 1983 αποφάσισε ν'αφήσει τους Exodus και να πάει στους Metallica (στους οποίους και είναι μέχρι σήμερα). Καλά, και που το πρόβλημα θα μου πείτε. Το πρόβλημα είναι ότι πρόλαβε και έκανε πνευματικά δικαιώματα στο τραγούδι των Exodus Die by My Hand (το οποίο ήταν αμιγώς δική του σύνθεση) με αποτέλεσμα οι Exodus να βρεθούν στη θέση να μην μπορούν να ηχογραφήσουν καν τον δίσκο. Για την ιστορία το τραγούδι του Hammet είναι το περιώνυμο Creeping Death των Metallica από το Ride the Lightning. Μέχρι να διαπιστώσουν το νομικό υπόβαθρο οι Exodus (αφού τα πνευματικά δικαιώματα στο metal δεν ήταν και ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο) άρχισαν τις καθυστερήσεις επί των καθυστερήσεων και αντί για 1983 (που θα ήταν κι ο πρώτος χρονικά δίσκος στο thrash) εγέννετο 1985, αλλά δεν πειράζει: το αποτέλεσμα μας αποζημιώνει τα μάλα! Κι εκτός αυτού, στο ενδιάμεσο βελτίωσαν και πολλά! Ο Bonded by Blood είναι ο αγαπημένος μου thrash metal δίσκος από την πρώτη μέρα που τον άκουσα (μέχρι τότε ήταν ο... Show No Mercy φυσικά!). Κατ' αρχήν και μόνο που έχει το ομώνυμο άσμα, θα έπρεπε κάθε κουβέντα να σταματάει εδώ! Έλα όμως που'χει κι άλλα εφάμιλλα! Strike of the Beast, Metal Command, A Lesson in Violence και πάει λέγοντας... Χαμός! Ταχύτητες, υψηλή τεχνική, δυναμισμός, τα έχει όλα και συμφέρει! :)
Από τεχνικής απόψεως οι Exodus ήταν τουλάχιστον ένα σκαλί πάνω από τους Slayer, ενώ οι δεύτεροι πλεονεκτούσαν σε ταχύτητα. Συνθετικά και οι δύο δίσκοι (που πρέπει ν'αναφέρω πως δεν απευθύνονται σε όλα τ'αφτιά. Για την ακρίβεια απευθύνονται σε ακόμα λιγότερα απ'όσα απευθύνεται το metal γενικώς), προσωπικά όμως δεν με στεναχωρεί καθόλου. Πέραν των όσων έχω γράψει, διαπνέονται από μια έντονη επιθετικότητα (χαρακτηριστικό γνώρισμα του συγκεκριμένου ιδιώματος της metal γαρ) η οποία πηγάζει κατ' αρχήν από τις υψηλές ταχύτητες (οι οποίες δεν προκύπτουν μόνο από τις κιθάρες: τα ντραμς είναι αυτά που τραβάνε το μεγαλύτερο κουπί).

Πάμε τώρα στα οπτικοακουστικά ντοκουμέντα. Ξεκινάω με Slayer, με ένα βιντεάκι τους από κάποια συναυλία πίσω στο 1983 όπυ εμφανίζονται τα τραγούδια Evil Has no Boundaries και Crionics. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι τα ντράμς δεν ακούγονται καλά, η όλη εμφάνιση είναι διά σεμινάρια (μεγάλη προσοχή στην εκπληκτική κίνηση των Hanemann-King στο ξεκίνημα του Crionics: ούτε στην συγχρονισμένη κολύμβηση δε γίνονται τέτοια πράγματα!).


Και αντίστοιχα δύο ντοκουμέντα από Exodus, για την ακρίνεια πρώτα το μέγα έπος Bonded by Blood ως στούντιο εκτέλεση, και ακριβώς από κάτω το εκπληκτικό Metal Command από συναυλία του 1985 με τον μακαρήτη Paul Baloff στα φωνητικά.





Τιμής ένεκεν, να παραθέσω και στίχους από ένα τραγούδι από κάθε δίσκο (εννοείται, τα ομώνυμα):

Show No Mercy

Through The Night We Rise In Pairs
Lords At Night We Ride
From The Depths Of Hells Domain
Reborn To Reign This Night
Roam Throughout The Endless Wars
Hold High His Name We Must
Warriors From The Gates Of Hell
In Lord Satan We Trust

Stalking The Night Can't You Feel I'm Near
Watching Each Step That You Take
I Take Lives And Show All No Mercy
This Night
Attack Those Not Knowing My Force

Brothers Of The Prince Of Night
By Bargains We Have Made
Allies With The Darkened Souls
Our Legions We Must Save
Fight Four Our Eternal Quest
God Can't Save You In Time
Evil Stalks The Night With Us
Your Soul It Shall Be Mine

Stalking The Night Can't You Feel I'm Near
Watching Each Step That You Take
I Take Lives And Show All No Mercy
This Night
Attack Those Not Knowing My Force

I Am The Menace In Your Eyes
The One You Can't Escape
Your Life Falls In My Grasp
You Know Your End Is Near
You Pray Your God Will Help
His Strenght No Match For Mine
Your Last Hope Slips Away
Thy Soul Begins To Bleed
Burn Holes Throughout Your Mind
Your Eyes Now Filled With Blood
A Victim Of My Force
In Endless Agony
You Realize Your Defeat
Recite My Masters Chants
Your Soul Now His To Keep

Stalking The Night Can't You Feel I'm Near
Watching Each Step That You Take
I Take Lives And Show All No Mercy
This Night
Attack Those Not Knowing My Force

Bonded by Blood

black magic rites on this black evil night
begin with the slice of the blade
metal and blood come together as one
onlookers they gasp in dismay
taste the sweet blood of one another
sharing without any greed
bang you head as if up from the dead
intense metal is all that you need

murder in the front row
crowd begins to bang
and there's blood upon the stage
bang you head against the stage
and metal takes its price
bonded by blood

metal takes hold death starts to unfold
it's loud like the worlds at an end
your in a blood fury the metal won't stop
onlookers they bang at command
cutting your palm and drinking your blood
the power that few others dare
you feel the need to go out and kill
the same need that your blood brother shares

murder in the front row crowd begins to bang
and there's blood upon the stage
bang your head against the stage
and metal takes its price
bonded by blood

Μερικές απαραίτητες σημειώσεις: θα μου πει κανείς (όχι μόνο από τους... "καλοπροαίρετους") "μα τι σατανιστικά πράγματα είναι αυτά; Τι εξώφυλλα, τι στίχοι, τι καθαριστικά πιάτων και λοιπά μαχαιροπήρουνα;"
Ναι, ωραία... Και; Η συγκεκριμένη θεματολογία ήταν πολύ της μόδας κυρίως στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 80, και όταν λέω πολύ, εννοώ ότι αν ένας μουσικά "ακραίος" δίσκος δεν είχε τουλάχιστον κάτι σχετικό θεωρείτο εκτός τόπου και χρόνου. Πέραν τούτου, ήταν ένα -ακραίο, δε διαφωνώ- μέσον αντίδρασης στη θρησκευτική καταπίεση που υπήρχε (και το metal είναι γενικώς μια μουσική που απευθύνεται σε κόσμο ελεύθερο, που δε γουστάρει ούτε κλάψες ούτε τα λοιπά συνναφή). Κι εκτός αυτού, όπως το ίδιο το metal ήταν μια γερή γροθιά στο οποιοδήποτε κατεστημένο, έτσι δύο φορές γροθιά ήταν και η οποιαδήποτε αντίστοιχη "ακρότητα". Δεν μου λέει κάτι δηλαδή. Εξάλλου ποιος πίστευε και πρέσβευε τι, φάνηκε και στην πορεία.

Χμ, και ένα ενδιαφέρον στατιστικό για αν κάνουμε και λίγο χιούμορ: για όποιον πρόσεξε, στους Exodus δημιούργησαν (άθελά τους, αυτό είναι αναμφίβολο) πρόβλημα οι Metallica. Στους Slayer ουσιαστικά πήγαν να δημιουργήσουν πρόβλημα (κατά λάθος, ένεκα του προβληματισμού τους) πάλι οι Metallica. Στον Mustaine που έγραφα πρόσφατα, δημιούργησαν μέγα πρόβλημα οι Metallica (επειδή τον έδιωξαν, όπως τον έδιωξαν τέλος πάντων). Προ ετών, την όλη φάση με το νάπστερ την κυνήγησαν οι... Metallica. Δε λέω, τεράστια γκρουπάρα (ως το 88) οι Metallica, αλλά τελικά είναι να μην μπλέξεις μαζί τους! :):):)
Και για την ιστορία, ο Kill 'em All των (επίσης bay areaers) Metallica ήταν ο δεύτερος χρονικά δίσκος που βγήκε στο κίνημα του thrash.

Τέλος. για τους... κιθαρίστες μας, ταμπλατούρες για τον Show No Mercy μπορείτε να βρείτε εδώ, για τον δε Bonded by Blood εδώ.
Metal ρεεεεεεεεεεεεεεεε! :)

ΥΓ. Ουφφφφ, μέρες το'γραφα αποσπασματικά. Νομίζω πως δικαιούμαι να πάω να δω τη μπάλα τώρα. Έχει και το σούπα κάπ σήμερα, μην ξεχνιώμαστε... :)

UPDATE: Εϊπα να περιορισθώ σε 1+1, αλλά είναι α-δύ-να-τον να μην παραθέσω και το Strike of the Beast... Απλά, αδύνατον.... :)
Το τραγούδι... παραπλεύρως.

Strike of the Beast

walking down the backstreets
the noon is full and high
you feel your body start to sweat
someone's about to die
you turn around and run
it's the only thing to do
someone's about to die
and that someone... is you

time to run or fight
off the strike of the beast

you hear the creature's hooves
start to echo through your brain
you fear the demon's hellish howl
it makes you go insane
you smell the creature's fowl stench
laced with death and waste
don't lose your mind he's right behind
breathing fire in your face

time to run or fight
off the strike of the beast
if you fail you'll be
the hellish demon's feast

black as night he begins his flight
wings outstretched in the cold
glowing eyes, he wears no disguise
his evil has yet to be told
breathing fire the beast is flying higher
now he swoops down on his prey
all the world a horrid mess
leaving black earth in decay

the beast prepares for battle
and you prepare to die
the blood running down your throat
dulls you woeful cry
you can feel the power rage within your soul
when you die you go to hell and live... forevermore