Αγαπημένα μου συγκροτήματα: Blasphème

Τα τρομερά παληκάρια από το Παρίσι. Κατά τους γαλλομαθείς προφέρονται "Μπλασφεμή", κατά τους υπολοίπους (ως κι ο υποφαινόμενος) απλώς... "Μπλασφήμ" (που ακούγεται και πιο ωραία νομίζω!).
Οι Blaspheme είναι από τα πρώτα γαλλικά συγκροτήματα, το σημαντικό όμως είναι πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα και πιο ψαγμένα. Δημιουργήθηκαν το 1981 και η ζωή τους δυστυχώς δεν απεδείχθη μακρά. Άλλωστε δεν βοηθούσε και η φύση της ίδιας της γαλλικής σκηνής για κάτι παραπάνω, παραμένωντας πάντα underground, το θέμα είναι ότι πρόλαβαν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να βάλουν για τα καλά τη σφραγίδα τους. Αποτελούμενοι από τους Marc Ferry στα φωνητικά, Pierre Holzhaeuser στην κιθάρα, Philippe Guadignino στο μπάσο και Regis Martin στα ντραμς αποτέλεσαν ίσως το πιο πορωτικό κι εκρηκτικό κουαρτέτο της γαλλικής metal σκηνής (και όχι μόνο). Εξαιρετικοί μουσικοί και οι τέσσερεις, διαβασμένοι όσο δεν φαντάζεται άνθρωπος, ευθείς, χιουμορίστες, προκλητικοί... Ο Ferry πρόκειται για μιαν από τις κορυφαιες φωνές που'χω ακούσει γενικώς, με τρομερά σκαμπανεβάσματα στη φωνή του από το πουθενά, ο Holzhaeuser με αριστουργηματικές τεχνικές στην κιθάρα, εξαιρετικά ταχύς και σύνθετος. Ο Guadignino με ένα μπάσο που γεμίζει όλον τον χώρο και σε απόλυτη αρμονία ρυθμού με τα εκπληκτικά ντραμς του Martin. Μιλάμε για πραγματική μεταλική πανδαισία. Δυστυχώς οι Blaspheme πρόλαβαν και μας έδωσαν μόλις δυο δίσκους: Ο πρώτος, ομώνυμος, έχει κι ένα από τα καλύτερα (και πιο προκλητικά) εξώφυλα όλων των εποχών: Ο Μυστικός Δείπνος του da Vinci, με τα 4 μέλη της μπάντας αριστερά και δεξιά από τον Χριστό, να κοιτάνε με αρκετά κοροϊδευτικές προθέσεις. Μουσικά, πρόκειται για εξαιρετικό heavy metal της τότε εποχής (δηλαδή με στοιχεία ακόμη κι από... rock n roll μέσα), χαρακτηριστικό δείγμα της πρώιμης γαλλικής σκηνής, με τα εξαιρετικά speed ξεσπάσματά του. Συνθετικά έχει κομματάρες, ειλικρινά δεν μπορείς να διαλέξεις κάποιοι τραγούδι και να πεις πως ξεχωρίζει. Σημαντικό ρόλο στο όλο αποτέλεσμα παίζει κι ένας παράγοντας που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ανασταλτικός: ο δίσκος είναι πολύ χύμα. Οι εκτελέσεις των τραγουδιών είναι πραγματικά μεγάλο πανηγύρι, η χαρά του παιδιού ένα πράγμα! Ο ομώνυμος δίσκος κυκλοφόρησε το 1983 και παρά τα στενά όρια της γαλλικής σκηνής δημιούργησε ένα καλό όνομα σε όλους τους ευρωπαϊκούς underground κύκλους. Το 1985 κυκλοφόρησε ο δεύτερός τους δίσκος, Desir de Vampyr. Αν ο πρώτος τους δίσκος άφησε άναυδο κόσμο και κοσμάκη, με τον δεύτερο ειλικρινά δεν ξέρω τι έγινε. Μιλάμε για πραγματική εποποιία: πολύ πιο τεχνικοί (κι όμως απεδείχθη ότι υπήρχε και παραπάνω!), πολύ πιο ώριμοι, με συνθέσεις ακόμη ανώτερες κι απ'αυτές του πρώτου δίσκου, δίχως να χάσουν σε ιδέες, σε σύνθεση, σε έμπνευση, σε ταχύτητες, σε μελωδίες. Ο Desir, που παρεμπιπτόντως είναι ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους είναι απλά ένα πραγματικό μνημείο της metal μουσικής. Το τι γίνεται εκεί μέσα πραγματικά δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια. Οι καιροί ήταν όμως πολύ δύσκολοι, ακόμη και για ένα εκ των καλυτέρων γαλλικών συγκροτημάτων όλων των εποχών. Έτσι, μετά από μερικές προσπάθειες για κάτι καλό, τελικά το 1986 οι μεγάλοι Blaspheme διέλυσαν.

Εδώ θέλω να παρεμβάλω μια παρένθεση: τα γαλλικά συγκροτήματα, αν και σε τεράστιο βαθμό πολυτάλαντα, δύσκολα έκαναν κάτι σοβαρό, κι όχι μόνο στη metal, αλλά σε ολόκληρο το φάσμα της μουσικής. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την στενοκεφαλιά των Γάλλων να τραγουδούν στα γαλλικά μόνο. Ήταν λίγοι οι καλλιτέχνες που τόλμησαν το "αιρετικό" των αγγλόφωνων τραγουδιών. Βέβαια οι Blaspheme ήταν αρκετά "αιρετικοί" ούτως ή άλλως και όντως είναι απορίας άξιον το γιατί δεν αποτόλμησαν μια τέτοια κίνηση. Στιχουργικά δεν πραγματεύονται και τα πιο... φυσιολογικά θέματα: ήταν κυριολεκτικά Blaspheme (!) στα όλα τους: από τα εξώφυλλα και τους στίχους τους, έως τις εμφανίσεις τους στα live μέχρι δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Θα βιαστεί κανείς (από τους πάμπολλους καλοθελητές και πανάσχετους που κυκλοφορούν) να πει "καλά... ένα ακόμη μάτσο σατανιστές". Τα μυαλά τους και μια λίρα, έχω ν'απαντήσω: οι στίχοι των Blaspheme είναι εξαιρετικά δύσκολοι για μετάφραση, μιας και πάρα πολλοί είναι παρμένοι από έργα Γάλλων διαφωτιστών κλπ. Κυριολεκτικά, ακόμη και οι Γάλλοι δεν καταλαβαίνουν όλες τις λέξεις στους στίχους τους. Θεματολογικά, αν προσπεράσουμε το "αιρετικόν" των στίχων (με το οποίο προσωπικά δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα) έχουν -ένεκα της εκπληκτικής φρασεολογίας τους- μια απίστευτη περιγραφική ικανότητα, μέσω της οποίας παρέθεταν κατά κύριο λόγο τους προβληματισμούς τους αναφορικά κυρίως με τον εκκλησιαστικό σκοταδισμό και κατ' επέκτασιν τον πνευματικό ακρωτηριασμό του σύγχρονου ανθρώπου. Στο Desir de Vampyr (που μπορείτε να ακούσετε και παραπλεύρως, στο μουσικό μας "κουτί" και του οποίου τους στίχους παραθέτω στο τέλος και στη γαλλική, αλλά και σε αγγλική μετάφραση) επί παραδείγματι προσπαθούν να προσεγγίσουν το θέμα μέσα από τα μάτια ενός βρικόλακα. Για την ιστορία ν'αναφέρω πως το συγκεκριμένο τραγούδι είναι από τ'αγαπημένα μου.
Πρόσφατα οι Blaspheme επανασυνδέθηκαν με σκοπό αν δώσουν κάποια live. Γιατί έγινε αυτό, τόσα χρόνια (20) μετά; Διότι ήταν τέτοιες οι πιέσεις του κόσμου που ήταν αδύνατον να τις παραβλέψουν. Έτσι, ξεκίνησαν τις πρόβες και το ζέσταμα -διότι πάνω απ'όλα σκοπεύουν να μην απογοητεύσουν κανέναν- και ετοιμάζονται πυρετωδώς. Αν θα υπάρξει κάποιος δίσκος, δεν το ξέρω, αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω. Όπως και να'χει, και μόνο η επανασύνδεσή τους έστω και για μερικά -λίγα δυστυχώς- live είναι ένα ιστορικό γεγονός. Παραθέτω παρακάτω ένα βίντεο κλιπ, το Seul (που μεταφράζεται Lonely) στην δεύτερη, πιο σπάνια εκδοχή του, ενώ αμέσως από κάτω υπάρχουν οι αριστουργηματικοί στίχοι του Desir de Vampyr όπως προανέφερα ήδη.

Sans renier mes origines
Ma mémoire repasse un film
Sorti tout droit de la pénombre
On ne prie pas dans l'autre monde

Comme une âme bannie d'un corps
Le cri d'une femme qu'on viole à mort
Ses cauchemars qui m'inspirent
L'étrange espoir d'être vampire

Peut-être un peu fragile
Pour boire du sang
Mais pas du tout futile
Pour prendre le temps
Si je peux, si je veux; être chauve souris
Peur de la lumière, et vivre la nuit

Je ne veux plus croire en eux
Je ne veux plus croire en Dieu

Peut-être un peu trop sage
Pour compter les morts
Mais par la force de l'âge
Vivre en d'autres corps
Si le glaive que je tends, rougit par la braise
Dieu ne fut qu'un rêve, faites qu'il s'achève

Je ne veux plus croire en eux
Je ne veux plus croire en Dieu

Blasphème l'Évangile
Brûlé par l'encens
Il faut lire la Bible
Ses Dix Commandements
Et Jésus, qui le sut ?
Fils de son Père
Tout nu dans le désert, stérile et pervers

Je ne veux plus croire en eux
Je ne veux plus croire en Dieu

Si je peux, si je veux; être chauve souris
Peur de la lumière, et vivre la nuit
Si je peux, si je veux, damner les maudits
Peur de la lumière, et pousser des cris

Je ne veux plus croire en eux
Je ne veux plus croire en Dieu

Και η αγγλική μετάφραση (από μηχανή μετάφρασης στο ίντερνετ):

Without disavowing my origins
My memory passes by again a film
Left straight of the half-light
One does not request in the other world
Like a banished heart of a body
The cry of a woman whom one rapes with death
Its nightmares which inspire to me
The strange hope to be vampire

Perhaps a little fragile
For drinking blood
But at all futile
To take time
If I can, if I want; to be bald person mouse
Fear of the light, and food the night

I do not want to believe any more in them
I do not want to believe any more in a God

Perhaps a little too wise
To count deaths
But by the force of the age
To live in other body
If the sword that I tighten, reddens by ember
God was only one dream, make that it is completed

I do not want to believe any more in them
I do not want to believe any more in a God

Blasphemy the Gospel
Burned by the incense
The Bible should be read
Its Ten Commands And Jesus, who knew it?
Son of the Father
Very naked in the desert, sterile and perverse

I do not want to believe any more in them
I do not want to believe any more in a God

If I can, if I want; to be bald person mouse
Fear of the light, and food the night
If I can, if I want, damner the cursed ones
Fear of the light, and to push cries

I do not want to believe any more in them
I do not want to believe any more in a God

Πραγματικά μεγάλη μπάντα. Μέγιστη.
Τιμής ένεκεν.