Τι να λέμε μετά...
Δηλαδή παίζεις με 10 από το 15, έχεις χάσει 4-2 και σου'χει μείνει η πίκρα όχι που δεν πήρες Χ, αλλά που δεν κέρδισες κιόλας....
Ακόμη κι αν υπήρχε άνθρωπος που να περίμενε το διπλό στη Βρέμη, το να παίξεις τη Ρεάλ στα ίσα μέσα στο σπίτι της με αριθμητικό μειονέκτημα σχεδόν για όλο το ματς και να'σαι και καλύτερος όποιος πει ότι το περίμενε θα είναι μάλλον ψεύτης.
Απίστευτη εμφάνιση. Τεράστια....
Υστερήσας, ουδείς. Μέγιστη η μαγκιά του Λεμονή να αφήσει ελεύθερους τελείως τους Τζόλε-Γκαλέτι μετά την αποβολή για να ρεφάρει το μειονέκτημα.
Για τη διαιτησία δεν θα μιλήσω διότι είναι ανούσιο: μετά από τέτοια εμφάνιση στο Μπερναμπέου δεν υπάρχει λόγος να μιλάς για διαιτησία, επικό επιστέγασμα της οποίας ήταν η -για σεμινάρια- κίτρινη στον Άντζα στο τέλος.
Πιθανώς να βγει κανείς να κατηγορήσει τον Τοροσίδη. Λάθος. Ο Τοροσίδης είναι παικταράς, είναι ταλεντάρα αλλά είναι και άπειρος. Μόλις η τρίτη του εμφάνιση στην Ευρώπη ήταν αυτή, και δεν την έκανε με την Αθλητικη Ένωση Χολαργού, με τη Ρεάλ και τον Φαν Νίστελρόι την έκανε. Από τα λάθη του θα μάθει.
Πραγματικά μαγική βραδιά παρά την ήττα. Με 10 παίκτες και είσαι μπροστά έως το 70, ενώ και παραλίγο με τον Τζόλε να κάνεις και το 1-3, ή που παραλίγο να ισοφαρίσεις στις καθυστερήσεις, ε, δεν μπορείς να'χεις παράπονο ,ετά από τέτοια εμφάνιση. Το σημαντικότερο όλων, ότι φαίνεται πως η νίκη στη Βρέμη ήταν προϊόν δουλειάς, κι όχι θέμα τύχης και ΕΤΣΙ πρέπει αν συνεχίσει η ομάδα. Προσγειωμένα. Σημαντικό δε και το ότι η ομάδα παίζει έτσι όντας ακόμη σε στάδιο προσαρμογής: μη λέμε ό,τι θέλουμε, δεν δένει μέσα σε 2 μήνες και με λίγα παιχνίδια μια τελείως νέα ομάδα. Τα καλά ακόμη δεν έχουν έρθει...
Μπράβο σε όλα τα παιδιά, τεράστιο μπράβο.
Τώρα απαιτείται μεγάλη προσοχή: τα εκτός έδρας ματς είναι τελείως διαφορετικά από τα εντός και φυσικά δεν παίζουμε με ομαδούλες της σειράς. Μην χυθεί η καρδάρα με το γάλα.
Πολύ το φχαριστήθηκα....
Δηλαδή παίζεις με 10 από το 15, έχεις χάσει 4-2 και σου'χει μείνει η πίκρα όχι που δεν πήρες Χ, αλλά που δεν κέρδισες κιόλας....
Ακόμη κι αν υπήρχε άνθρωπος που να περίμενε το διπλό στη Βρέμη, το να παίξεις τη Ρεάλ στα ίσα μέσα στο σπίτι της με αριθμητικό μειονέκτημα σχεδόν για όλο το ματς και να'σαι και καλύτερος όποιος πει ότι το περίμενε θα είναι μάλλον ψεύτης.
Απίστευτη εμφάνιση. Τεράστια....
Υστερήσας, ουδείς. Μέγιστη η μαγκιά του Λεμονή να αφήσει ελεύθερους τελείως τους Τζόλε-Γκαλέτι μετά την αποβολή για να ρεφάρει το μειονέκτημα.
Για τη διαιτησία δεν θα μιλήσω διότι είναι ανούσιο: μετά από τέτοια εμφάνιση στο Μπερναμπέου δεν υπάρχει λόγος να μιλάς για διαιτησία, επικό επιστέγασμα της οποίας ήταν η -για σεμινάρια- κίτρινη στον Άντζα στο τέλος.
Πιθανώς να βγει κανείς να κατηγορήσει τον Τοροσίδη. Λάθος. Ο Τοροσίδης είναι παικταράς, είναι ταλεντάρα αλλά είναι και άπειρος. Μόλις η τρίτη του εμφάνιση στην Ευρώπη ήταν αυτή, και δεν την έκανε με την Αθλητικη Ένωση Χολαργού, με τη Ρεάλ και τον Φαν Νίστελρόι την έκανε. Από τα λάθη του θα μάθει.
Πραγματικά μαγική βραδιά παρά την ήττα. Με 10 παίκτες και είσαι μπροστά έως το 70, ενώ και παραλίγο με τον Τζόλε να κάνεις και το 1-3, ή που παραλίγο να ισοφαρίσεις στις καθυστερήσεις, ε, δεν μπορείς να'χεις παράπονο ,ετά από τέτοια εμφάνιση. Το σημαντικότερο όλων, ότι φαίνεται πως η νίκη στη Βρέμη ήταν προϊόν δουλειάς, κι όχι θέμα τύχης και ΕΤΣΙ πρέπει αν συνεχίσει η ομάδα. Προσγειωμένα. Σημαντικό δε και το ότι η ομάδα παίζει έτσι όντας ακόμη σε στάδιο προσαρμογής: μη λέμε ό,τι θέλουμε, δεν δένει μέσα σε 2 μήνες και με λίγα παιχνίδια μια τελείως νέα ομάδα. Τα καλά ακόμη δεν έχουν έρθει...
Μπράβο σε όλα τα παιδιά, τεράστιο μπράβο.
Τώρα απαιτείται μεγάλη προσοχή: τα εκτός έδρας ματς είναι τελείως διαφορετικά από τα εντός και φυσικά δεν παίζουμε με ομαδούλες της σειράς. Μην χυθεί η καρδάρα με το γάλα.
Πολύ το φχαριστήθηκα....
9 σχόλια:
Η καλύτερη εμφάνιση που έχουμε κάνει στην Ευρώπη (μαζί με εκείνο το καταραμένο μάτς με την Γιούβε το 1999). Μπράβο και απο μένα!
Μεγάλο μπράβο στα παιδιά και στον Τάκη.
Αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά μεγάλη πίκρα το χθεσινό, πίκρα προερχόμενη από το αποτέλεσμα αλλά και από την αντιμετώπιση του Νορβηγού. Παίξε ρε π@%$#* 60-40 την έδρα, όχι 90-10.
Η προσοχή, τώρα, στο ματς με τον Εργοτέλη, διότι καλή η Ευρωπαϊκή πορεία ως λουκουμάκι για τους βάζελους, αλλά το πρωτάθλημα είναι ο στόχος. Αυτό που μένει για τις επόμενες γενεές (ευτυχώς ή δυστυχώς) είναι τα τρόπαια και οι τίτλοι.
....που να κερδίζατε κιόλας :-Ρ
Τέλος πάντων, καλά παίξατε και μπράβο!
(Ας μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Αν έκανε ο ολυμπιακός 2η σερί εκτός έδρας νικη στο τσου-λου θα περίμενα όντως τον ήλιο να ανατείλει...από την δύση! :-Ρ)
@Παναγιώτης
Σωστός, και να προσθέσω και το 1-0 με τον Άγιαξ, με τον αιώνιο έφηβο Καραπιάλη να κάνει ό,τι γουστάρει στο γήπεδο και τον Αλεξανδρή να πετυχαίνει την απίστευτη γκολάρα! Πωωωωωωωωωωωωωωωωωωρε τι μου θύμησες..................
@rigelian
ΤΟ σημαντικότερο είναι αυτό, ναι, ότι αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Αν κρίνω από το πόσο προσγειωμενος είναι ο Λεμονής,αλλά κι από το γεγονός ότι η μαζική ανανέωση έφερε όντως και αλλαγή νοοτροπίας, νομίζω πως είμαστε σε εξαιρετικά καλό δρόμο.
Και φυσικά εννοείται ότι το πρωτάθλημα πρέπει πάντοτε να είναι ο πρώτος στόχος.
@zaphod
Καλά, εσύ πήγες να τον βγάλεις απ'τη δύση απ'την προηγούμενη αγωνιστική, πως και τόσο... μετριοπαθής τώρα; :):):):):)
Ομολόγα ρε ότι τα'χετε κάνει πάνω σας άπαντες οι πράσινοι! Άιντε, και καλή επιτυχία σήμερα.
Αρκετα καλη εμφανιση, που γραφει υποθηκες για το μελλον. Αλλά, ας μεινουμε προσγειωμενοι και ολα θα πανε καλα. Βλεπω να περναμε τον ομιλο μετα απο κατι αιωνες, αν συνεχισουμε ετσι.
* Για μενα αυτοι οι παικτες εχουν τη δυνατοτητα να φτιαξουν την καλυτερη ερυθρολευκη ΟΜΑΔΑ εδω και χρονια.
Καλώς ήλθες φίλε!
Συμφωνώ μ'αυτά που λες. Μπορεί ν'ακούγεται παράδοξο, να μην υπάρχει δηλαδή μέσα Τζιοβάννι ή Ριβάλντο, ή ακόμη κι ο Αλεξανδρής με τον Καραπιάλη, αλλά όντως δείχνουν -εκτός από τις ικανότητές τους- να διαπνέονται κι από ομαδικό πνεύμα και τα πράγματα είναι γενικά αισιόδοξα.
Κι απ'τα λίγα δείγματα που έχουμε, θεωρώ ότι μπορεί να γίνει και σωστή διαχείριση.
Είναι τυχαίο ότι το χειρότερο ξεκίνημα σεζόν του Ολυμπιακού συνέπεσε με τις καλές εμφανίσεις στην Ευρώπη; Φυσικά όχι. Αυτό που πάει να γίνει είναι να χάσουμε το πρωτάθλημα επειδή έχουμε πέσει στο φαύλο λούκι της "ευρωπαϊκής πορείας". Ο Ντέμης, μεγάλη γάτα, εκτίμησε σωστά και δεν βάζει τους βασικούς στην Ευρώπη για να είναι ξεκούραστοι στην Ελλάδα, με προφανέστατα αποτελέσματα. Το γεγονός ότι παίζει με πολύ υποδεέστερες ομάδες και κινδύνεψε με έναν αποκλεισμό και μια συντριβή, δεν λέει τίποτα.
Tόσα χρόνια οι βάζελοι, προσπαθώντας να καλύψουν την αποτυχία τους στο πρωτάθλημα, ανακάλυψαν την καραμέλα της "ευρωπαϊκής πορείας", δηλαδή το γεγονός ότι έπαιζαν δυο-τρεις αγώνες παραπάνω από τον Ολυμπιακό με, κατά τεκμήριο, μικρότερες ομάδες. Παρ'όλα αυτά, η ουσία είναι ότι "στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό", οπότε το Μάιο οι γαύροι πανηγυρίζουν και οι βάζελοι όχι.
Παραθέτω γεγονότα:
1996: Στο μπάσκετ ο βάζελος παίρνει το Ευρωπαϊκό. (δεν θα πούμε πώς το πήρε, ούτε αν το άξιζε, ούτε αν η φίμπα ζήτησε συγγνώμη από τη Μπάρτσα, το αποτέλεσμα μετράει). Την ίδια χρονιά έχασε το Ελληνικό πρωτάθλημα με συντριβή από τον γαύρο, στο ΣΕΦ. Ο γνήσιος βάζελος Παύλος Γιαννακόπουλος (τον οποίο θαυμάζω και θα ήθελα να ήταν γαύρος) έκρινε ορθότατα ότι η Ευρωπαϊκή κούπα ζυγίζει λιγότερο από το Ελληνικό πρωτάθλημα και απέλυσε τον Μάλκοβιτς.
2002-2003 Ο βάζελος του Μαρκαριάν έκανε μια καλή ευρωπαϊκή πορεία. Αποκλείστηκε από την Πόρτο του Μουρίνιο, η οποία πήρε το ουέφα. Ακολούθησε η Ριζούπολη. Εκείνη τη Δευτέρα πολλοί βάζελοι δεν πήγαν στο γραφείο τους, παιδάκια έλλειψαν από τα σχολεία και χούλιγκαν πήγαν να καταστρέψουν την Παιανία. Ούτε ένας βάζελος δεν παρηγορήθηκε από την "ευρωπαϊκή πορεία", και η ομάδα εκείνη διαλύθηκε.
2003-2004 Πολύ χάλια στην Ευρώπη ο βάζελος. Πήρε το νταμπλ και όλοι πανηγύρισαν!
Λογικό. Η "ευρωπαϊκή πορεία", εφεύρεση των μενιοσακελλαρόπουλων, παρηγοριά στον άρρωστο, δεν μένει στην ιστορία, δεν μπαίνει στις τροπαιοθήκες, δεν μετράει. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα λάθη στο παρελθόν, ας εστιαστούμε στο Ελληνικό πρωτάθλημα πριν το πάρει ο Ντεμίνιο, ας βάζουμε εφεδρικούς στο ChL να ψηθούν, και ας βλέπουμε τους Σωτηρακόπουλους να βαυκαλίζονται με ευρωπαϊκά ταξίδια αντιμετωπίζοντας το σωματείο εργατών αλούμινας του Κρασνογιάρσκ και το σύλλογο παραγωγών κόκκινου κρασιού του St Veronic de Croisse.
Συμφωνώ, αν και δεν θεωρώ ότι χρειάζονταν τα συγκεκριμέαν παραδείγματα για αν φανεί κάτι τέτοιο: όταν μιλάμε για την οποιανδήποτε ελληνικη΄ομάδα, η καραμέλα περί ευρωπαϊκής πορείας είναι απλώς για την εσωτερική λαϊκή κατανάλωση: καμιά μεγάλη ευρωπαϊκη ομάδα δεν διαννοείται ν'ασχοληθεί με το πόσες φορές πήγε στους 16, τους 8, ακόμη και τους 4. Θα σου πουν "το πήρα τόσες", άντε να σου πουν κι ότι άλλες τόσες ήμουν φιναλίστ. Αυτό που μετράνε είναι οι τίτλοι.
Σίγουρα το να σταθείς αξιοπρεπώς στην Ευρώπη και ει δυνατόν να προχωρήσεις είναι ένα σημαντικό ζητουμενο, αλλά είναι καθαρά συμπληρωματικό, σε καμαί περίπτωση δεν αντικαθιστά τον οποιονδήποτε τίτλο.
Ακριβώς!
Δημοσίευση σχολίου