Ο βασιλιάς των ζώων

Αν και έχω μια πολύ μεγάλη αγάπη για τα σκυλιά (όσον αφορά τα ήρεμα) και τους λύκους κατ' επέκτασιν (στο πιο άγριο), η αλήθεια είναι ότι τα καλύτερα ντοκυμανταίρ που 'χω παρακολουθήσει έχουν να κάνουν με αιλουροειδή, τα οποία είναι πραγματικά εκπληκτικά ζώα.
Κάποτε -βλέποντας ένα ντοκυμανταίρ- μου'χε δημιουργηθεί μια απορία: γιατί να θεωρείται το λιοντάρι ο βασιλιάς των ζώων; Θέλω να πω, γιατί όχι η τίγρης επί παραδείγματι, η οποία και στην οικογένεια ανήκει και παρόμοιο ζώο είναι αλλά και πολύ πιο εντυπωσιακό (ένεκα του τριχώματός της). Ή γιατί όχι η λεοπάρδαλη, η οποία μπορεί να προσφέρει μερικά από τα ομορφότερα θεάματα σκαρφαλώνοντας σε δέντρο μόνο και μόνο από περιέργεια για να δει τον κόσμο από ψηλά φερ' ειπείν. Τι είναι αυτό που'χει το λιοντάρι και θεωρείται ο βασιλιάς των ζώων δηλαδή; Και φυσικά, γιατί όχι ο ΛΥΚΟΣ; Πάντα με έτρωγε αυτό το "ρήξιμο" σε αυτό το εκπληκτικό ζώο: από τα πλέον κοινωνικά, με μια απ'τις πιο οργανωμένες κοινωνίες του βασιλείου των ζώων, εξαιρετικής πονηριάς και εξυπνάδας που μπορεί να επιτεθεί ακόμη και σε θηράματα κατά πολύ δυνατότερα. Και είναι ένα πανέμορφο ζώο, απ'τα ομορφότερα νομίζω. Κι όμως ουδείς ασχολείται με τους λύκους, λες και είναι εκτός συναγωνισμού εκ των πραγμάτων.

Τελικά νομίζω ότι -αρχικά- κατέληξα στην εξής ερμηνεία: το λιοντάρι κατ' αρχήν είναι ένα ζώο κοινωνικό. Ζει σε αγέλες. Από την άλλη όμως το κυνήγι μπορεί να γίνει και ατομικά και ομαδικά (με προτίμηση στο δεύτερο), όμως αν το κυνήγι του λιονταριού έχει να κάνει με την πονηριά του, η λεοπάρδαλη ας πούμε στηρίζεται στην ταχύτητα και την ευελιξία της και κάνει πολύ εντυπωσιακότερα κυνήγια νομίζω. Άσε που η λεοπάρδαλη δεν καταλαβαίνει ούτε από μεγέθη ούτε από ταχύτητες θηράματος, χτυπάει ό,τι γουστάρει εν αντιθέσει με το λιοντάρι που δεν έχει τη δυνατότητα να κυνηγήσει για πολλή ώρα μιας και κουράζεται εύκολα. Βέβαια το λιοντάρι έχει εκπληκτικές στρατηγικές και μεθόδους στο κυνήγι (αν και η τίγρης είναι πολύ μπροστά νομίζω, αφού μπορεί έως και να κολυμπήσει για να πάει στο θήραμα, άσε που έχει πολύ ανεπτυγμένη και την τακτική της ενέδρας που αν μη τι άλλο θέλει τέχνη αν μιλάμε για ένα τόσο μεγάλο ζώο). Ως εδώ όλα φαίνονται ωραία, αλλά εδώ πουτα λέμε δεν υπάρχει κάτι το εντυπωσιακό για να θεωρείται βασιλιάς των ζώων, έτσι δεν είναι; Άλλωστε από οπτικής πλευράς το λιοντάρι δεν είναι και το ομορφότερο ζώο νομίζω (την τίγρη δηαλαδή επιμένω ότι σε ομορφιά δεν την πιάνει με τίποτα). Μήπως είναι το εντυπωσιακότερο σε εμφάνιση; Πάλι δεν θα το'λεγα. Κι όχι μόνο αυτό αλλά θεωρητικά στα σημεία υπάρχουν και καλύτεροι θηρευτές από το λιοντάρι, οπότε κάτι άλλο πρέπει να είναι αυτό που το καθιστά βασιλιά των ζώων.

Χμ, μου'ρθε μια ιδέα. Ως γνωστόν, με το κυνήγι είναι επιφορτισμένες οι λέαινες αποκλειστικά. Όχι όλες όμως, διότι πάντοτε μία θα μείνει πίσω για να προσέχει τα μικρά (και οι λέαινες είναι πολύ καλές και τρυφερές μητέρες κιόλας παρά το γεγονός ότι είναι πολύ άγριες).
Την ίδια στιγμή το αρσενικό λιοντάρι τι κάνει;
.
.
.
.
.
.
.
Σαπίζει στον ύπνο!!! Ίσως να κοιμάται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ζώο! Παραμένει αγέρωχο στη θέση του (απ'όπου σηκώνεται μόνο για να ξεπιαστεί) και περιμένει τις λέαινες να του φέρουν το φαγητό. Στο ενδιάμεσο, αν έχει και τίποτε... "ανησυχίες", ρίχνει και κανά......... (βλέπε αριστερή φωτογραφία)
Πως να μην θεωρείται ο βασιλιάς των ζώων μετά, λοιπόν;! Δεν κάνει ποτέ του τίποτε, του φέρνουν φαγητό κατ' υποχρέωση, κοιμάται όσο και όποτε γουστάρει και από σεξ να φαν' και οι κότες όποτε του καπνίσει!
Βέβαια αυτό, μέχρι να περάσει... δαχτυλίδι, διότι αν δεν το καταλάβατε οι δυο φωτογραφίες στο ξεκίνημα έχουν αντίστοιχα τους τίτλους "προ γάμου" (αριστερά) και "μετά γάμου" (δεξιά). Βέβαια ως γνωστόν σε μια αγέλη ένα αρσενικό λιοντάρι αντιστοιχεί σε όλα τα θηλυκά οπότε είναι λίγο αδόκιμος ο παραλληλισμός, όμως το κεντρικό νόημα δεν αλλάζει όπως αποδεικνύουν και οι φωτογραφίες: τελικά ούτε καν ο βασιλιάς των ζώων δεν μπορεί να βγάλει άκρη με τις γυναίκες... :)