Απίστευτη κούπα

Νομίζω ότι δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουν τα γεγονότα.
Σαφώς και επρόκειτο περί εποποιίας.
Ξέρω, σίγουρα θα είναι πολλοί που θα σπεύσουν να πουν ότι βγάλαμε γλώσσα. Όχι, δεν έχω τέτοια διάθεση.
Προσωπικά σε καμία περίπτωση δεν μειώνω την καταπληκτική ομάδα του βάζελου της περασμένης δεκαετίας που σίγουρα έκανε πράγματα και θάματα, αλλά νομίζω ότι ετούτη εδώ η ομάδα του Ολυμπιακού δικαιούται πλέον να θεωρείται καλύτερη. Όχι, δεν βασίζομαι στις δυο σερί κούπες που ούτε καν ο βάζελος δεν μπόρεσε να κάνει. Βασίζομαι αποκλειστικά στο ρόστερ ως μπάτζετ σε συνδυασμό με τις εμφανίσεις. Συγγνώμη δηλαδή αλλά οφείλουν όλοι να παραδεχθούν ότι τέτοιος οδοστρωτήρας μπορεί να μην έχει ξαναπεράσει τα τελευταία 10-15 χρόνια από το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
90 πόντοι σε τρεις περιόδους; Είμαστε σοβαροί;
39 πόντοι στο τελευταίο δεκάλεπτο; Είναι δυνατόν;
Πέρσυ από το μείον 19, φέτος από το μείον 17;
Και το καλύτερο όλων, με ολοκληρωτικό μπάσκετ, ισοπεδωτικό, απέναντι στις δύο μάλλον ακριβότερες ομάδες της Ευρώπης;
Είναι αυτό που λένε δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, διότι είναι να σαλτάρεις όταν σκέφτεσαι το μικρό μπάτζετ που έκανε πράματα και θάματα όταν οι Αγγελόπουλοι στο παρελθόν έσκαγαν τα λεφτά με το τσουβάλι δίχως αποτέλεσμα παρά μόνο για τις... αξιοπρεπείς εμφανίσεις.

Ο βάζελος στο παρελθόν έπαιρνε παίκτες αναγνωρισμένους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το σημαντικότερο όμως ήταν ότι δεν βασίστηκε ποτέ σε νέους παίκτες εάν αυτοί δεν ήταν τα σούπερ ταλέντα αλλά και έτοιμοι παίκτες ταυτόχρονα. Τον Χάινς από την άλλη ποιος τον ήξερε; Ή τον Λο; Χθες στο -ίσως- πιο κρίσιμο χρονικό σημείο το ματς το γύρισαν ο Σλούκας με τον Κατσίβελη, όπου ο Σλούκας επί της ουσίας ερχόταν μετά και τον Μάντζαρη. Τέλος πάντων, επί της ουσίας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Εξάλλου πρόκειται για εντελώς διαφορετικές ομάδες ο τωρινός Ολυμπιακός με τον βάζελο της περασμένης δεκαετίας, από όλες τις απόψεις.

Και νομίζω ότι δικαίως τρελάναμε το σύμπαν ολόκληρο. Αναφορικά τώρα με το περιβόητο back to back, προσωπικά το μετράω μόνο ως στατιστικό στοιχείο, ότι δηλαδή πήραμε δύο σερί κούπες και ως εκεί. Τα υπόλοιπα που ακούγονται είναι όπως ήδη έχω πει βαζελομετρήσεις και για να το αποδείξω θα αναφέρω το εξής: ενώ κυκλφορεί ως στατιστικό ότι από τότε που ξεκίνησαν τα final four ο Ολυμπιακός είναι η τρίτη ομάδα που καταφέρνει τα δύο σερί κύπελλα, η Euroleague στην ιστοσελίδα της δίνει τρεις ομάδες (Olympiacos has successfully defended the Euroleague title! Olimpia Milano (1987, 1988), KK Split (1989, 1990, 1991) and Maccabi Tel Aviv (2004, 2005) were the only teams to win consecutive titles in the Final Four era – but Olympiacos just joined them! ), προσθέτοντας και της Τρέισερ Μιλάνου παρόλο που το πρώτο της ήταν δίχως f4, κοινώς είναι παντελώς άχρηστα "ρεκόρ" αυτά. Μονάχα αν το πάρουμε και τρίτη σερί φορά όπου εκεί το πράγμα αλλάζει εντελώς, θα το δω κι εγώ διαφορετικά, διότι κάτι τέτοιο έχει γίνει μόνο δύο φορές σε ολόκληρη την ιστορία του κυπέλλου πρωταθλητριών και πιο συγκεκριμένα από την ΑΣΚ Ρίγα (τα τρία πρώτα που έγιναν) και την δεκαετία του 80 από την απίστευτη Γιουγκοπλάστικα. Όμως αυτά είναι για το μέλλον και δεν είναι καν όνειρα ακόμα. Για την ώρα δεν έχουμε τελειώσει ούτε καν το πρωτάθλημα, οπότε ας αφήσουμε τα στατιστικά στην άκρη.

Πραγματικά ο χθεσινός τίτλος ήταν απίστευτος και αξίζει ένα τεράστιο μπράβο σε όλους (το εννοώ σε όλους, διότι συμπεριλαμβάνει και τον Σκοπιανό όπου οφείλω να ομολογήσω ότι έχει ψυχή ο τύπος). Επίσης πρέπει να πούμε ξανά μπράβο μαζί με τη συγγνώμη μας στον Μπαρτζώκα που ήδη γράφτηκε στην Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ ως (επιτέλους!) ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτάει την κορυφή! Ήδη είχα άρει τις επιφυλάξεις μου -αυτός με έκανε άλλωστε- αλλά ιδίως μετά τις χθεσινές του δηλώσεις ομολογώ ότι τον αγάπησα. Λιτός, απέριττος, σεμνότυφος, εργατικός. Ό,τι πρέπει για τα επόμενα 20 χρόνια, διότι δεν μου έδειξε ότι είναι άνθρωπος που θα επέτρεπε να πάρουν τα μυαλά του αέρα. Η ομάδα πρέπει να έχει ηρεμία και αυτή ξεκινάει από τον προπονητή. Και αν ήρθε μια τόσο μεγάλη επιτυχία με τόσο εμφατικό τρόπο στην μόλις πρώτη του χρονιά σε έναν τόσο καυτό πάγκο (διότι άλλο το Μαρούσι όπου εκεί γνωρίζαμε ούτως ή άλλως ότι μεγαλούργησε και άλλο ο Ολυμπιακός), τότε δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να επακολουθήσει όταν έρθει και η ακόμη μεγαλύτερη εμπειρία.

Αναφορικά με το ρόστερ, νομίζω ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο βασικός κορμός θα παραμείνει. Αν και είναι νωρίς ακόμη (διότι ξαναλέω, έχουμε και το πρωτάθλημα) έχω σίγουρο ότι θα ανανεωθούν τα συμβόλαια και του Σπανούλη και του Χάινς και του Λο και όποιου άλλου απαιτηθεί. Σίγουρα θα απαιτηθούν μια δυο μικροαλλαγές, αλλά είναι πολύ νωρίς γι'αυτά. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην υπάρξουν παραλογισμοί, διότι αναμφίβολα μετά από μια τόσο μεγάλη επιτυχία εμφανίζονται πάντοτε και περίεργες οικονομικές απαιτήσεις. θα δείξει, αλλά ας μην προτρέχουμε.

Σε πρώτη φάση σε μέρες σκοτεινές κι άχρωμες ο Ολυμπιακός μας έδωσε πάτημα να χαρούμε για κάτι, να θυμηθούμε ότι όσο το παλεύεις έχεις πιθανότητες και μπορείς να το παλέψεις αφού αναπνέεις.
Όχι, η κούπα αυτή δεν θα αλλάξει κάτι στην ζοφερή καθημερινότητά μας αλλά τουλάχιστον μας δίνει ένα λόγο να χαμογελάσουμε για κάτι και επίσης να ξεχάσουμε λίγο το αίσχος του ποδοσφαιρικού κυπέλλου (για το οποίο ακόμη δεν έχουμε τελειώσει). Και πιθανώς να δούμε και κάποια πράγματα διαφορετικά κι εκτός αθλητικών.

Καλώς μας ήλθε η έβδομη ευρωπαϊκή κούπα ως Σύλλογος, λοιπόν, και πάμε ακάθεκτοι για τις επόμενες, που είναι βέβαιο ότι θα έρθουν και αυτές.

ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(η φωτογραφία από το contra)