Εμετός.

Είναι το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ως πρώτη αντίδραση για τον τελικό κυπέλλου.
Είναι ανεπίτρεπτον ένας κάκιστος έως αισχρός διαιτητής να μας εκθέτει με τέτοιον τρόπο. Φυσικά οι μειωμένης ευθύνης ήδη θα λένε ότι ο Ολυμπιακός είχε κανονίσει το αποτέλεσμα κλπ, κλπ. Ντάξει, υπάρχουν κι εκείνοι που βλέπουν μόνο μέχρι τη μύτη τους, τι να κάνουμε; Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι έχω σιχαθεί όλους αυτούς τους δουλοπάροικους αχθοφόρους που προσπαθούν να βγουν πρώτοι στο άτυπο πρωτάθλημα εκδούλευσης με την ελπίδα ότι οι φήμες αληθεύουν και θα γλείψουν κι αυτοί κανά κοκαλάκι.

Αλλά δυστυχώς φταίει κι ο Τσιώλης. Βλέπεις ρε άτολμε ότι ο Ολυμπιακός είναι όπως και στο πρωτάθλημα, πρώτος μόνο και μόνο από την ανυπαρξία των άλλων. Βάζεις και το γκολ. Τι δίνεις χώρο; Και άντε, τον έδωσες. Δεν βλέπεις ότι κακοποιούμε το ποδόσφαιρο; Ξαναβγες μπροστά παιδάκι μου να βάλεις ένα δεύτερο να τελειώνεις. Όταν λέμε ότι δεν ήθελα να πάρουμε το κύπελο σήμερα, δεν ήθελα. Στο γκολ του Αστέρα πανηγύρισα και στα δικά μας γαμωσταύριζα, διότι απλούστατα αύριο θα εξυμνείται το μεγαλείο της ομάδας και κυρίως το πλήρες και άρτιο ρόστερ που θα φέρει τις μεγάλες ευρωπαϊκές διακρίσεις και δεν συμμαζεύεται. Και από κάτω τα ζώα που παριστάνουν τους Ολυμπιακούς θα πανηγυρίζουν από το μεγαλείο και τη δόξα. Και του χρόνου πάλι θα ξερνάμε, πάλι θα βαριόμαστε, πάλι θα βγούμε πρώτοι ένεκα της ανυπαρξίας των υπολοίπων. Διότι αυτό που δεν έχουμε καταλάβει είναι ότι σε ένα φυσιολογικό πρωτάθλημα με την φετινή ομάδα χαλαρά μπορούσαμε να βγούμε έβδομοι, σαν τον αιώνιο ένα πράγμα.

Στο διά ταύτα. Το 80% των παικτών πρέπει να πάρει άμεσα πόδι. Ομοίως και το προπονητικό τημ, αντίστοιχα και σχεδόν όλη η διοίκηση. Δεν είναι για τον Ολυμπιακό αυτοί οι άνθρωποι. Το κύπελλο το άξιζε ξεκάθαρα ο Αστέρας. Ο Γιάχος έκανε τα πάντα να πουλήσει την εκδούλευσή του ο άνθρωπος. Απαράδεκτος. Μας έκανε να ξερνάμε μαζικά και ακατάσχετα. Πρέπει να παυθεί από διαιτητής πάραυτα. Αλλά δυστυχώς όπως έχω ξαναπεί, πείτε μου έναν τομέα όπου να διαπρέπουμε για να δεχθώ ότι ατυχώς δεν βγάζουμε και καλούς διαιτητές.

Ο Ολυμπιακός έχει τεράστια ιστορία ξεφτιλισμένοι για να παίζετε κάποιοι πουθενάδες με αυτήν. Αυτό το κύπελλο είναι ντροπή. Όπως ντροπή είναι και όσοι πανηγυρίζουν.

Άει στο διάολο πια, μας έχετε φάει τα συκώτια. Ξεφτίλες.

UPDATE (του επομένου πρωϊνού): Δεν μπορώ να πω ότι μου'χουν περάσει τα νεύρα -μάλλον χειρότερα έχω φιτιλιαστεί- και το θέμα είναι πολύ βαθύτερο απ'όσο νομίζουν και πολλοί ολυμπιακοί αλλά και οι αντιολυμπιακοί που ιδίως οι τελευταίοι απολύτως δικαιολογημένα έχουν ξεσπαθώσει.

Τον Ολυμπιακό -αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη- τον λυμαίνονται διάφορα άτομα. Δεν θα εξετάσω το αν αυτό συμβαίνει επειδή το προσπαθούν (δηλαδή ηθελημένα) ή ένεκα συγκυριών ή κατά λάθος ή δεν ξέρω κι εγώ γιατί άλλο. Κοινώς δεν με ενδιαφέρει το γιατί συμβαίνει αλλά το ότι συμβαίνει. Θέλετε παραδείγματα από τα χθεσινά (διότι δεν υπάρχει λόγος να πάμε και πιο πίσω, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας άλλωστε);

"Για να μην τρελάνει ο κάθε πικραμένος ο Ολυμπιακός έπαιζε με δέκα παίκτες για 33 λεπτά και με 9 για 15 αφού ο Σιόβας ήταν τραυματίας. Από τους αντιπάλους μόνο ο Περόνε έπρεπε να είχε αποβληθεί πέντε φορές. Όσο για τους παπαγάλους του ΣΚΑΙ που είχαν υπερωρίες στο διαδίκτυο απόψε τους αφήνουμε στην βαθιά τους κατάθλιψη."
Τάδε έφη Κώστας Καραπαπάς ήτοι υπεύθυνος επικοινωνίας ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Το βρήκε ο άρχοντας με τη μία. Παίζαμε και με 10 παίκτες ούτως ειπείν, τότε το διαπίστωσε το πρόβλημα. Μέχρι τότε θέλει να μας πει ότι παίζαμε κιόλας και μάλιστα με πλήρη ενδεκάδα, όχι ότι ήμασταν σκιάχτρα. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο επιτυχημένη είναι η σύμπτωση (διότι περί τέτοιας πρόκειται) της φράσης "καραπαπαριές" (όπως λέμε που πας ρε καραμήτρο, τι καραβολίδα ήταν αυτή, κλπ) που δίνει δηλαδή έμφαση σε μία ήδη εμφατική λέξη. Παρεμπιπτόντως ω, ρε μάν-γκα, με την κατάθλιψη των γαύρων θ'ασχοληθεί κανείς εκεί μέσα; Και άσε την κατάθλιψη των άλλων στην άκρη για λίγο.

Θέλετε κι άλλο; Πάμε στον Πρόεδρο τότε.
"Για αυτά που ακούγονται και ακούστηκαν από διαφόρους, είτε από τον Αστέρα είτε από τιτιβίσματα άλλων ομάδων με γραφικές δηλώσεις ή σχόλια, εμείς δεν ασχολούμαστε και δεν μας αγγίζουν" για να προσθέσει "Ήταν ένα δύσκολο και δυνατό παιχνίδι. Κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να παίξουμε με 10 παίκτες. Έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας για να κάνουμε τις κινήσεις που πρέπει". Κατ' αρχήν ο Πρόεδρος όταν λέγει ότι θα κάνει τις κινήσεις που πρέπει προφανώς εννοεί είτε να μας φορτώσει κανάν Ζαρντίμ ακόμη ή κανάν Μίτσελ, ή ακόμη χειρότερα να μας πετάει στην μάπα απ'αυτά τα εκλεκτά μηχανάκια που αρέσκεται να ψωνίζει από τα πίσω ράφια (ούτε καν τα κάτω πλέον). Πάρτε

για παράδειγμα εκείνον τον Πίνο που επί ένα εξάμηνο έβγαζε μάτια στις προπονήσεις και έκτοτε εξαφανίσθηκε. Χθες καταλάβαμε και γιατί εξαφανίσθηκε. Αμ, ο άλλος ο Σαλίνο ή κάπως έτσι; Τρεις μήνες διαβάζουμε ότι είναι ελεύθερος και ότι μεγάλες ομάδες (μεταξύ άλλων και η Πόρτο με την Μπεμφίκα) σφάζονται στα πόδια του, αλλά ο Ολυμπιακός εκφράζει την βεβαιότητα για την απόκτησή του. Αυτοί που παίρνουμε, Πρόεδρε, δεν είναι για ποδοσφαιρική ομάδα. Για συνεργείο είναι, μαζί με τα υπόλοιπα μηχανάκια. Όσον αφορά το διά ταύτα βέβαια, και ο Πρόεδρος στην καρδιά του προβλήματος δηλαδή στον Αλαφούζο. Αυτός έπαιζε χθες; Ή αυτός μας ενδιαφέρει;

Σα να μου φαίνεται ότι ο Μαρινάκης δεν θα κάτσει πολύ καιρό στην καρέκλα του Προέδρου. Κι όσον αφορά τους εκβιασμούς ότι αν φύγει ποιος θα έρθει, προσωπικά αποδέχομαι την πρόκληση και του λέω ήδη από τώρα καλά τσακίδια, μόνο φεύγοντας να μην ξεχάσει ν'αφήσει και τους τίτλους ιδιοκτησίας (παραχώρησης) του γηπέδου, μην το κάνει σαν τον Λαυρεντιάδη και τον ψάχνουμε. Διότι το νούμερο ένα γωνιακό μαγαζί στην Ελλάδα όπως δεν το άφησαν ποτέ να μείνει μόνο του, έτσι δεν θα το αφήσουν ούτε τώρα. Και υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν τη μάπα τους κάθε μέρα πρωτοσέλιδη. Άιντε, γιατί σαν πολύ μας τα ζάλισες Βαγγελάκη παιδί μου και εν αντιθέσει με τον πατέρα σου για τον οποίον πάντοτε πίστευα ότι θα είχες έστω ως προσωπικό σου στοίχημα να ξεπεράσεις την βαρειά του σκιά από πάνω σου (διότι ουδείς αμφισβήτησε ποτέ την μεγάλη προσφορά του πατέρα σου), εσύ δεν φαίνεσαι ίδιος.

Και πάμε φυσικά στην σύγχρονη ντροπή της Ιστορίας του Ολυμπιακού, έναν άνθρωπο που πλέον και μετά τα χθεσινά έχω ξεγράψει από τη μνήμη μου, θεωρώντας ότι ουδέποτε υπήρξε παίκτης του Ολυμπιακού, ουδέποτε ασχολήθηκε διοικητικά, ουδέποτε είχε την παραμικρή ανάμειξη με το οτιδήποτε. Έναν άνθρωπο που του τα έχω χώσει κατ' επανάληψη προ πολλού και που πλέον θεωρώ ότι διέβη τον Ρουβικώνα οριστικά και αμετάκλητα: τον κυρ Σάββα. Ας δούμε τι είπε χθες ο εν λόγω:
"Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο, τον πρόεδρο που του το αφιερώνω και το Κύπελλο, τους παίκτες και όσους δουλεύουν για την ομάδα. Η καλύτερη ομάδα ήταν ο Ολυμπιακός, πήραμε από Γενάρη το πρωτάθλημα, κατακτήσαμε έστω και δύσκολα το Κύπελλο. Οι άλλοι ήταν υποχρεωμένοι να είναι σε φόρμα, έχουν και τα πλέι οφ, εμείς είχαμε τελειώσει εδώ και καιρό. Παρόλα αυτά τα καταφέραμε. Δεν θέλω να ακούσω ξανά ούτε κιχ από τους φιλάθλους. Μαρινάκης στην κρίση που ζούμε δε θα βρεθεί".
Ξέρασμα. Ανάξιος να μνημονεύεται ως μέρος της ένδοξης Ιστορίας του Ολυμπιακού. Ο κόσμος έφευγε ανά χιλιάδες από το γήπεδο πριν την απονομή εκφράζοντας την αηδία του γι'αυτήν την κατάκτηση και ο κυρ Σάββας του έλεγε στα μούτρα πόσο μαλάκα τον θεωρεί και τον ευχαριστούσε παράλληλα. Δεν φτάνει που βγάζαμε σπυράκια όλη τη χρονιά με το θέαμα που παρουσιάζαμε (επιβαρύνοντας έτσι όλα τα άλλα προβλήματα της καθημερινότητάς μας) και ο κυρ Σάββας συμπέρανε ότι ήμασταν και η καλύτερη ομάδα. Προφανώς τον κυρ Σάββα τον νοιάζει μόνο να είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, ακόμη και ως μονόφθαλμοι ανάμεσα στους τυφλούς, όχι να παίζουμε μπάλα καλή να φχαριστιέται ο κόσμος. Και επιπρόσθετα έριξε και το συνηθισμένο γλείψιμο στον Πρόεδρο (σσσσσσσσσσσλλλλλλλλλλλλλλουρρρρρρρρρρρρρρρρρππππππππππππππ). Στο λέω και σε'σένα, λοιπόν, κυρ Σάββα: αποδέχομαι την πρόκληση και στα τσακίδια όλοι σας. Και μόνο που βγαίνετε και λέτε στον κόσμο ότι αν φύγετε θα γίνει η ομάδα σαν τους από 'κει, δεν σας αξίζει να είστε μέσα στην ομάδα. Και ιδίως για'σένα έχουμε κάνει πολλές φορές ρησέτ με κυριότερη τότε με τον Δουκάκο (θυμάσαι, έτσι;), χάριν του παρελθόντος σου και μόνο.  Αλλά τέλος.

Κάτι για το τέλος: όπως είπα οι αντι- έχουν ξεσπαθώσει και με το δίκιο τους αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τους δικαιολογώ. Προσωπικά ήμουν αρκετά αηδιασμένος για να δω την απονομή χθες και όντως δεν την είδα. Σήμερα το πρωί ενημερώθηκα για τις χιλιάδες κόσμου που ήταν και οι μοναδικοί που έμειναν στο ύψος των περιστάσεων και οι οποίοι αποχώρησαν πριν την απονομή. Τους αξίζει ένα τεράστιο μπράβο. Έδειξαν στην πράξη ότι δεν έχουν καμία σχέση με όλους εκείνους που αφιερώνουν το κύπελλο ο ένας στον άλλον και ούτε μασάνε κουτόχορτο, ούτε τους εκφράζει αυτό το αίσχος. Βέβαια, από τους αντί- δεν περιμέναμε να πληροφορηθούμε κάτι τέτοιο και σε καμία περίπτωση δεν μας εκπλήσσει το μένος τους αλλά και η ως συνήθως επιλεκτική τους μνήμη. Τους συνιστούμε ξυδάκι και σοδίτσες. Εμείς ξέρουμε να πλακωνόμαστε μόνοι μας για τα όσα πρέπει. Όταν θα φτάσουν κι αυτοί να κάνουν την δική τους αυτοκριτική έστω και στο σπίτι τους ρε αδελφέ, όχι δημόσια όπως εμείς, ας μας το σφυρίξουν. Άιντε διότι έχουμε που'χουμε τα νεύρα μας από χθες, μας τα έχουν κάνει και τσουρέκια όλοι αυτοί που τάχα μου κόπτονται για το καλό του ποδοσφαίρου, το οποίο (καλό) προφανώς τώρα ενθυμήθηκαν.

Κλείνωντας θα ξαναπώ, η κατάσταση στον Ολυμπιακό είναι νοσηρή σε εξαιρετικά ανησυχητικό βαθμό και προσωπικά δεν βλέπω φως στο τούνελ. Το ότι εγώ χθες αποφάσισα ενσυνείδητα προ αγώνος (και το έχω γράψει και στο φεηστσιμβούκιον αυτό) να θέλω να χάσουμε δεν σημαίνει ότι δεν ήθελα το καλό της ομάδας, αλλά ότι έβλεπα πως μόνο χάνωντας θα μπορούσαμε πραγματικά να κερδίσουμε και μάλιστα ποικιλοτρόπως. Αυτό όμως δεν έγινε και πρέπει να προβληματιστούμε οι γαύροι (οι πραγματικοί), όχι οι ντεμέκ. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το τι πρέπει να γίνει. Η άποψή μου είναι ότθι θέλει νυστέρι η κατάσταση.
Πρέπει να πάρουν τον πούλο οι περισσότεροι: από τη διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο μέχρι το ρόστερ (ιδίως αυτό) διότι εδώ και αρκετά χρόνια (μια τετραετία τουλάχιστον με τους πολύ επιεικείς υπολογισμούς) έχει που συντελείται η βαζελοποίηση του συλλόγου, και αυτό είναι κάτι που γράφουμε εδώ και χρόνια όσο κι αν αυτό δεν γουστάρουν να το δεχθούν οι περισσότεροι. Ο στρουθοκαμηλισμός είναι ακριβώς αυτό που μας συμβαίνει: υπάρχει κάτι που συμβαίνει και εμείς θεωρούμε ότι δεν συμβαίνει επειδή επιλέγουμε να μην το βλέπουμε. Και πως συμβαίνει; Μα με την εξύμνηση των ευρωπορειών (παπάρια μάντολες), μα με τις σούμες σε τίτλους ότι είναι τόσοι και όχι τόσοι, μα με την εξύψωση ποδοσφαιρικών μετριοτήτων και με τα πανηγύρια με το ανύπαρκτο θέαμα ή με κάμποσα άλλα, όλα αυτά (που ήταν ανέκαθεν άγνωστα στον Θρύλο) είναι που συναρτούν την βαζελοποίηση σε όλα τα επίπεδα και σε αυτό φταίνε εκτός από τον επίσημο Σύλλογο και οι κωλοφυλλάδες του αλλά και τα μυαλά του κόσμου από τον οποίον λίγοι τον υποστηρίζουν επειδή είναι ο Ολυμπιακός. Οι περισσότεροι τον στηρίζουν για να πανηγυρίζουν τίτλους. Παπάρια μάντολες δηλαδή.

Ξυπνάτε πριν είναι αργά.
Στο μεσοδιάστημα αυτό που ξέρω ότι ο Ολυμπιακός πλέον είναι σκέτος Πειραιώς. Έχει πάψει να είναι Σύνδεσμος Φιλάθλων. Μόνο στις συνειδήσεις μας παραμένει έτσι.

Θα δανειστώ μια τεράστια κουβέντα από το Ερυθρόλευκο Μετερίζι του φίλτατου συγγαύρου Γιώργου:
Πονάει πολύ να κερδίζουμε τρόπαιο και να μην το πανηγυρίζουμε. Ακόμα και η πιο ταπεινωτική ήττα πονάει λιγότερο.
Πραγματικά μεγάλες κουβέντες από πραγματικούς Ολυμπιακούς.

Αρκετά ζοχαδιαστήκαμε και έχουμε και πραγματικό τελικό σήμερα.
Σταδιάλα.

UPDATE II: Να κάνουμε και λίγο χιούμορ μπας και φύγει η πίκρα που μας κέρασαν χθες.