Τι ιστορία;
Την ιστορία από την οποίαν έχει προκύψει ή έστω δικαιολογείται η όλη απέχθεια έως σιχαμάρα μου για τα οικονομικά. Ναι μεν δεν είμαι οικονομολόγος (ευτυχώς), αλλά ώρες, ώρες αναρωτιέμαι κατά πόσον πέφτω έξω...
Κατ' αρχήν, να επισημάνω ότι διακρίνω μια παρανόηση σε ένα σημαντικό ζήτημα: η έλευση του ΔΝΤ στην ζωή μας έχει κάνει τον κόσμο να νονίζει ότι το Ταμείο θα δώσει δανεικά για μισθούς, πληρωμές κλπ.
Από τα πλέον ηλίθια πράγματα που έχω ακούσει από έναν λαό που πριν μόλις λίγα χρόνια έβγαζε εξαιρετικούς... χρηματιστές οι οποίοι καθώς πήγαιναν στο περίπτερο αντί για τσιπς ζήταγαν μπλουτσίπς.
Η αλήθεια είναι ότι το ΔΝΤ αυτό που κάνει είναι να στηρίζει τις τράπεζες.
Ερώτηση: θυμάστε τα 28 δις του Καραμανλή προς τις τράπεζες πριν από κανάν χρόνο;
Τι σας θύμησα, ε;
Ε, λοιπόν η όλη ιστορία με την κρίση με έκανε να συνειδητοποιήσω κάτι, που ενδόμυχα ήξερα (απ'ό,τι κατάλαβα απλά δεν μπορούσα ποτέ να το προσδιορίσω διότι δεν ασχολήθηκα ποτέ με τα οικονομικά). Ποιο είναι αυτό; Το τι είναι πραγματικά ο καπιταλισμός.
Βλέπετε, εγώ δεν έχω διαβάσει το Κεφάλαιο του Μαρξ, και αυτό δεν με κάνει να νοιώθω διόλου μειωνεκτικά προς το περίπου 70% του ελληνικού πληθυσμού που (νομίζει ότι) το έχει διαβάσει, κι αυτό διότι το Κεφάλαιο είναι ένα βιβλίο που πολύ απλά ΔΕΝ διαβάζεται (όποιος το'χει επιχειρήσει, καταλαβαίνει τι εννοώ). Οπότε δεν είχα ποτέ και κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι πρακτικά μου ήταν δύσκολο να καταλάβω τι ακριβώς είναι ο καπιταλισμός (για εμένα, και όχι για κάποιον ματσωμένο).
Η απάντηση, λοιπόν, είναι αυτή που έδωσα πιο πάνω: οι τράπεζες. Και μη νομίζετε ότι καταλάβατε από τώρα τι ακριβώς εννοώ.
Θυμάστε τι βγήκε προ ημερών και δήλωσε σχεδόν έντρομος από τηλεοράσεως ο εθνικός μας δράκουλας; Ότι οι τράπεζές μας περνάνε δύσκολες στιγμές. Πράγματι, τις τελευταίες μέρες όλο και πιο συχνά ακούμε ότι αν καταρρεύσουν οι τράπεζες τελειώσαμε ως κράτος.
Και δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι. Δυστυ-χέστα, ένα πράγμα.
Διότι ο καπιταλισμός για να θεωρείται υγιείς στηρίζεται σε έναν βασικότατο παράγοντα: το χρέος.
Δανείζεσαι, άρα υπάρχω.
Αν προσέξετε, θα διαπιστώσετε ότι όπου πέφτει δανειακή χατζάρα, αυτομάτως βαλτώνουν οι δείκτες ανάπτυξης, κι αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω ποτέ μου, διότι βλέπετε εγώ με την κοινή λογική μου θεωρούσα υγιές το να κάνεις ό,τι κάνεις στηριζόμενος στα δικά σου πόδια κι όχι στις πατερίτσες και τα δεκανίκια των άλλων. Και παρόλο που η κοινή λογική σπανίως σφάλλει, εν προκειμένω μιας και περί καπιταλισμού ο λόγος, η κοινή λογική πάει απλώς περίπατο. Η όλη ιστορία λοιπόν όπως θα εξελιχθεί από τούδε είναι ότι θα στηριχθούν οι τράπεζες προκειμένου να επανακτήσουν την αξιοπιστία τους (βλ. ομόλογα, πάνω στα οποία στηρίζονται) με αποτέλεσμα να δανείζονται με καλύτερους όρους, με αποτέλεσμα να ανοίξουν τις κάνουλες προς την αγορά και τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξει ροή χρήματος, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δανεικά από τον κόσμο τα οποία θα επιστρέψουν φυσικά προς τις τράπεζες εις πολλαπλούν για να δώσουν ακόμη περισσότερα δάνεια και να ξαναρχίσει ένας νέος ακόμη μεγαλύτερος κύκλος, και τέλος πάντως πάντα με τις ανάλογες διαφοροποιήσεις ανά περίπτωση, κάπως έτσι πάει ο κύκλος. Διότι τα πάντα βασίζονται στο δάνειο και το χρέος.
Καταλάβατε λοιπόν γιατί προ ετών εκείνος ο απίστευτος Σημίτης είχε ανοίξει στο τέρμα τις κάνουλες των δανείων, με αποτέλεσμα να είμαστε χρεωμένοι για τα επόμενα 150 χρόνια; Διότι έτσι αυξήθηκε λίαν... συμπτωματικώς και η ανάπτυξη στην χώρα. Διότι ανάπτυξη σημαίνει δάνειο στον καπιταλισμό.
Αυτό είναι το σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο λοιπόν και αυτή θα είναι η πορεία που θα ακολουθήσουμε από δώ και πέρα. Φυσικά το θέμα δεν είναι τόσο απλό όπως το περιγράφω αν και δε νομίζω να μπορώ να το περιγράψω καλύτερα, διότι προπάντων απαιτείται πολιτική βούληση και δράση από πλευράς των πολιτικών μας. Και ακόμη χειρότερα, υπάρχουν και οι άλλοι αστάθμητοι παράγοντες του καπιταλισμού. Ας φέρω μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο κατανοητό.
Η πορεία που διαγράψαμε τις τελευταίες μέρες και που μας γονάτισε οριστικά είχε να κάνει αμιγώς με φήμες. Διότι τα οικονομικά για να πάρουν την ανιούσα θέλουν μεν απτά στοιχεία, για την κατιούσα όμως αρκούν απλώς οι φήμες. Βγαίναμε εμείς και λέγαμε για την τάδε συμφωνία με τους τάδε (που ήταν απτό), έπεφταν λίγο τα επιτόκια. Έβγαιναν στα καπάκια οι Γερμανοί και έλεγαν σιγά μη δώσουμε, στου διαόλου τη μάνα τα επιτόκια απλά από τις φήμες. Διότι οι περιβόητες "αγορές" κατάλαβαν από ένα σημείο κι έπειτα ότι οι γερμανοί έπαιζαν παιχνίδι και λόγω εκλογών και λόγω εξαγωγών οπότε μας άλλαξαν τον αδόξαστο. Ήδη μάλιστα -μιας και το πείραμα απεδείχθη επιτυχές- ξεκίνησαν τα ντράβαλα και στην Πορτογαλία, ενώ ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια και η Ισπανία και η Ιταλία (όπου με αυτές τις δύο πλέον αρχίζει να καταρρέει κυριολεκτικά όλο το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα, κι αυτό διότι αυτές οι 2 χώρες δεν έχουν απλώς το 2% του Συμφώνου Σταθερότητας όπως εμείς). Να υπενθυμίσω κάτι που μάλλον οι περισσότεροι έχουμε βιώσει στο πετσί μας: θυμάστε την ανιούσα που κατά καιρούς έχει πάρει το πετρέλαιο; Τις περισσότερες φορές αυτό είχε γίνει με βάση φήμες για την τάδε στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ, ή για τις "ασφαλείς" πληροφορίες ότι το Ιράν θα κλείσει την κάνουλα κλπ. Μια ζωή πληροφορίες σε όλους τους τομείς των οικονομικών. Εννοείται φυσικά ότι παράγοντες όπως η διεθνής τιμή του πετρελαίου είναι αυτοί που σοδομίζουν όλους τους πληθωρισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα. Γι΄αυτό και οι Γερμαναράδες έχουν ήδη αρχίσει να τρέχουν και να μην φτάνουν, διότι εκεί που προφανώς υπολόγιζαν ότι θα προλάβαιναν την κατάσταση πριν τους γυρίσει μπούμερανγκ, υπολόγιζαν δίχως τους αμερικάνους.
Διότι οι αμερικάνοι (ή αλλιώς ο λεγόμενος αγγλοσαξωνικός άξονας) δεν θέλουν ανταγωνιστικό νόμισμα απέναντί τους και λογικό κι επόμενο είναι να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους να το ξεπατώσουν. Σκεφτείτε ότι με το ευρώ πεσμένο οι δικές τους εξαγωγές έχουν αρχίσει να ζορίζονται, εν αντιθέσει με τις γερμανικές. Και μην ξεχνάμε ότι οι λεγόμενες "αγορές" είναι κατά βάση αμερικανικές. Οπότε οι λύσεις είναι δύο :είτε ανεβαίνει το ευρώ για να πέσει το δολλάριο και να βοηθηθούν οι αμερικανικές εξαγωγές που όμως έχει το πρόβλημα ότι ισχυρό ευρώ θα σημαίνει και ισχυρή Ευρώπη, είτε διαλύουν το ευρώ και τρέχει όλη η Ευρώπη και δεν φτάνει. Το βλέπετε λοιπόν το παζλ πως πάει;
Οι Γάλλοι την είχαν ψιλιαστεί την δουλειά, κι επειδή είναι απείρως πιο ρομαντικοί και ιδεολόγοι από τους Γερμανούς, γι'αυτό έσπαυσαν να στηρίξουν τα ελληνικά ομόλογα, με αποτέλεσμα να έχουν αγοράσει (όπως άκουγα χθες στον ΣΚΑΪ) περί τα 70 δις ευρώ, εν αντιθέσει με τους Γερμανούς που έχουν αγοράσει "μόλις" 45 δις αν και με πολύ ισχυρότερη οικονομία. Γι'αυτό και βγήκε προχθές η γαλλίδα οικονομικάριος και μας ξέχεσε πατόκορφα ότι αν προβούμε σε στάση πληρωμών για το χρέος αυτό θα σημαίνει ότι θα είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε το ίδιο και με μισθούς και συντάξεις. Διότι αν προβούμε σε στάση πληρωμών του χρέους μας, αυτομάτως παίρνουμε από το πουθενά και τη Γαλλία στον λαιμό μας, διότι τα ομόλογά μας φυσικά δεν τα έχουν αγοράσει Γάλλοι ιδιώτες αλλά γαλλικές τράπεζες (τι είπαμε πιο πάνω για τις τράπεζες;).
Ας κάνω μια παρένθεση: στο προηγούμενο σενδόνι μου, κάπου στα σχόλια ο slarti (διαβάστε το πολύ καλό κείμενό του, αν και δεν είναι ακριβώς φρέσκο) πέταξε κάτι που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και με ανησύχησε τα μάλα κιόλας: ότι οι Γερμανοί ψάχνουν για ζωτικό χώρο. Να υπενθυμίσω 2 πράγματα εδώ: θα θυμάστε φυσικά ότι έτσι ξεκίνησαν επί της ουσίας οι 2 παγκόσμιοι πόλεμοι, για τον γερμανικό ζωτικό χώρο. Επίσης, μάλλον θα έχετε ακούσει την από δεκαετίες εκτίμηση ότι το τέταρτο ράιχ θα ήταν οικονομικό. Όπερ και εγέννετο και το αποδεικνύει η πράξη. Το θέμα είναι ότι μόλις χθες το απόγευμα το σχολιάζαμε, και χθες το βράδυ στους Νέους Φακέλους βγήκε ο Μάνος και είπε φόρα παρτίδφα ακριβώς το ίδιο, σε σημείο σχεδόν να πειστώ ότι Μάνος και slarti είναι ένα και το αυτό πρόσωπο! :)
Όπως και να'χει, η όλη ιστορία είναι εξαιρετικά ανησυχητική, κι αυτό διότι οι Γερμανοί μάλλον βλέπουν το ευρώ με διπλή ματιά, η οποία είναι και η χειρότερη: από τη μία το έχουν χεσμένο, από την άλλη το θέλουν για τα δικά τους παιχνίδια και συμφέροντα, και αυτό είναι κάτι που τον τελευταίο καιρό έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι (να υπενθυμίσω ότι τόσο ο Ρεν, όσο και ο Μπαρόζο αλλά και ο Γιούνκερ τον τελευταίο καιρό έχουν εκφράσει πλέον ανοικτά την δυσαρέσκειά τους για την γερμανική στάση. Αλλά όπως είπαμε οι Γερμανοί νόμιζαν ότι τα είχαν όλα υπό έλεγχο, μέχρι που ένοιωσαν ξαφνικά κάτι ενοχλητικό να τους γαργαλάει τον πρωκτό, με την υποσημείωση ότι δεν ήταν κάτι που έβγαινε, αλλά κάτι που είχε αρχίσει να μπαίνει). Με λίγα λόγια, αυτό που έχουμε πει εδώ και καιρό ότι η όλη φάση με'μάς για πειραματόζωο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα παιχνίδι εις βάρος του όλου ευρωπαϊκού εγχειρήματος, σιγά σιγά αποδεικνύεται στην πράξη. Επίσης, μιας και πιο πάνω αναφέραμε τους δείκτες ανάπτυξης και τον δανειακό κύκλο που ξεκινάει και καταλήγει εις πολλαπλούν στις τράπεζες, είδατε χθες με πόση θέρμη υποστήριξαν και οι τρεις την αλλαγή του φορολογικού νομοσχεδίου για τα ακίνητα τουτέστιν και την οικοδομή; Διότι θα πάει ο εργολάβος, θα πάρει δάνειο, θα βγάλει με μια πολυκατοικία άλλη μία, και μετά θα πάει να πάρει διπλό δάνειο για να χτίσει δύο προκειμένου να βγάλει τέσσερεις κλπ. Κι αυτό είναι κάτι που δημιουργεί θέσεις εργασίας κλπ, κλπ. Μην σας παραξενεύουν λοιπόν αυτά που ακούγονται.
Μμμμμ... ανέφερα τους Νέους φακέλους. Αν δεν την είδατε, καλά θα κάνετε να σπέυσετε να τη δείτε ευθύς αμέσως (παρεμπιπτόντως, ακούστε και την εκπληκτική συνέντευξη του έγκριτου οικονομολόγου Α. Πεπελάση στον ΣΚΑΪ). Προσωπικά ομολογώ ότι τρόμαξα. Και ξέρετε γιατί; Διότι ήταν η πρώτη φορά που είδα τρεις Υπουργούς Οικονομικών να συμφωνούν σε τόσα πολλά πράγματα αναφορικά με το πως έχει η κατάσταση. Βέβαια από την άλλη υπήρχε και το κωμικόν του πράγματος, διότι μόνο ως τέτοιο μπορώ να δω το γεγονός ότι και οι 3 απεφάνθησαν ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει πρόβλημα, όταν το αυτό πολιτικό σύστημα βασίζεται στα οικονομικά άρα κατ' επέκτασιν σε αυτούς. Όπως και να'χει, είχε τεράστιο ενδιαφέρον η όλη κουβέντα κι αυτός που στάθηκε περισσότερο στο ύψος των περιστάσεων ήταν μακράν ο Μάνος. Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει πλέον, διότι ο Μάνος είναι χρόνια τώρα εκτός δρωμένων. Εδώ όμως εγείρονται άλλα ζωτικά ερωτήματα πλέον...
Σε καθημερινή βάση σκάει κι από ένα νέο σκάνδαλο κακοδιαχείρισης, μασαμπούκας ή μίζας. Κι εγώ ερωτώ: αυτά τα ρημάδια τα λεφτά θα επιστραφούν στα ταμεία του κράτους; Ή μόνο ο μικρομεσαίος μαλάκας θα την πληρώσει πάλι; Ως επίσης φυσικά εξακολουθούν να ισχύουν και τα λοιπά φλέγοντα ερωτήματα που κετ' εξακολούθησιν έχουμε θέσει, όπως περί βουλευτικής ασυλίας, περί παραγραφής, περί φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, περί προνομίων των βουλευτών κλπ, κλπ, κλπ. Διότι προσωπικά με ικανοποιεί η υπέρμετρη 9ιδίως για τα ελληνικά δεδομένα) κινητικότητα των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων αλλά ακόμη -μην κρυβόμαστε- είμαστε σε εμβρυακό στάδιο. Πχ, πως είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να μην δημοσιοποιούνται στο ίντερνετ τα έξοδα των υπουργείων ή των ΟΤΑ; Απαράδεκτον και ανεπίτρεπτον. Διότι στο τέλος θ'αρχίσω να αμφισβητώ το γεγονός ότι περνάμε αυτά που περνάμε κιόλας...
Σήμερα άκουσα μια εξαιρετικά χαρμόσυνη είδηση: επαύθη ο διευθυντής της πολεοδομίας Σύρου διότι εδειξε μια σχετική δυσκοιλιότητα στο να αποδείξει πως προήλθε η περιουσία του που ξεπερνούσε το ένα μύριο ευρά. Αν και κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, καλώς ή κακώς μπορούμε να το δούμε ως μια καλή αρχή, με την ευχή να ακολουθήσουν κι άλλοι. Υπό άλλες συνθήκες θα διερωτώμουν αν θα πάει και στην φυλακή. Δεν με νοιάζει όμως και το εννοώ: αυτό που με νοιάζει είναι αν θα δεσμευθούν τα χρήματα και η περιουσία του. Αυτό ναι, με καίει. Διότι εδώ πέρα πλέον δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε για φυλακίσεις, διότι αν πάνε μέσα όλοι αυτοί που πρέπει, θα ξεμείνουμε από πληθυσμό στο τέλος. Διότι μεταξύ άλλων, υπάρχει και το εξής εκπληκτικό που ενθυμούμαι να σχολιάζω καυστικά στο σκάνδαλο της Ζήμενς, όπου αν θυμάστε υπήρχε κόσμος που κατηγορείται με αμέτρητα στοιχεία ότι τα έσμπρωξε, αλλά ως διά μαγείας δεν υπάρχει κανείς που να τα έχει πάρει! Ελληνικόν κι εκπληκτικόν. Κάτι τέτοιο λοιπόν έχουμε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, με το κοινό χαρακτηριστικό ότι όλα επιστρέφουν εις τον ένδοξον ομφαλόν της γης. Τις προάλλες τα... αμερικανάκια ξεπάτωσαν την Daimler για μίζες, η οποία τα έσμπρωχνε και σε'μάς. Ομοίως, ήδη τρέχουν την Goldman Sucks (πολύ ωραίο το λογοπαίγνιον!), η οποία έχει σχεδόν αποδειχθεί (αν πιστέψουμε τα σχετικά άρθρα) ότι έχει κάνει ασύλληπτο κερδοσκοπικό παιχνίδι εις βάρος μας. ταυτόχρονα, έχουμε τις μίζες της ΜΑΝ, τις μίζες εκείνης της αγγλικής εταιρίας με τα ορθοπεδικά προς δικούς μας γιατρούς (οι γιατροί μας τέτοιο πράγμα;;; Αδυνατώ να το πιστέψω) της οποίας ο υπαίτιος είναι ήδη ένοικος κελιού φυλακής. Σήμερα έσκασε μύτη άλλο με την Deutsche Bahn και τον ΟΣΕ. Και πάει λέγοντας. Και φυσικά μην ξεχνάμε τον ευαγή κύριο Χριστοφοράκο ο οποίος προτίμησε το πλημμέλημα του γερμανικού νομικού δικαίου, παρά το κακούργημα του ελληνικού (διότι αν το ερμηνεύω ορθώς, την καταδίκη του την έχει βέβαιη). Κοινό στοιχείο όλων, ότι οι κουτοί ξένοι ήδη έχουν χώσει μέσα κόσμο και κοσμάκη ή έστω έχουν δρομολογήσει το χώσιμο κάμποσων άλλων. Εδώ όμως εμείς οι πανέξυπνοι ΕΛ είτε περιοριζόμαστε σε επιτροπές, είτε κωφεύουμε, είτε εθελοτυφλούμε. Διά το πέος εν ολίγοις. Γι'αυτό και είπα ότι ναι μεν η εξέλιξη με τον πολεοδόμο ήταν θετική, επί της ουσίας όμως δεν είναι καν φως στο τούνελ. Και αναρωτιέμαι για ποιον λόγο έπρεπε να φέρουμε γονυπετείς (που είναι και εξαιρετική στάση διά πεοθηλασμόν κιόλας) το ΔΝΤ προκειμένου να κάνουμε διά της ανωτέρας βίας αυτό που θα έπρεπε χρόνια τώρα να κάνουμε μόνοι μας... Ω, ποία κατάντια...
Ξεφύγαμε από τα οικονομικά όμως. Μμμμ.... μπα, τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξεφύγαμε.
Διότι τα οικονομικά είναι ως έχω ξαναπεί αέρας κοπανιστός, που μετουσιώνεται σε ύλη (κι ενίοτε αγγούρι) μέσα από το κοινωνικοπολικό σύστημα κάθε χώρας. Κι εδώ θέλω να αναφέρω ένα ακόμη οξύμωρο για να καταλάβετε το μέγεθος των αλλαγών που πρέπει να συντελεστούν. Εδώ και μερικές εβδομάδες έχουμε γίνει όλοι εξπαίρ στα οικονομικά. Ορολογίες όπως τα σπρεντς που δεν είχαμε ξανακούσει ποτέ και που δεν θα θυμόμαστε από ένα σημείο κι έπειτα (σάμπως τα μπλουτσίπς πόσοι τα θυμούνται;) έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. και τον τελευταίον καιρό έχουμε ακούσει ότι με τα σπρεντς σε τέτοια ύψη ο δανεισμός της χώρας από τις "αγορές" καθίσταται απαγορευτικός. Αλήθεια, έχετε συνειδητοποιήσει τι σημαίνουν τα σπρεντς ή αλλιώς μονάδες βάσης (ως προς τη Γερμανία);
Εδώ το πράγμα αποκτάει μεγάλο ενδιαφέρον. Η Γερμανία δανείζεται με επιτόκια περί το 3%, οπότε αν τα σπρεντς είναι στο 600, σημαίνει ότι εμείς δανειζόμαστε με 9%.
Ας έρθει λοιπόν ένας οποιοσδήποτε, οικονομολόγος και μη, που να είναι σε θέση να μου εξηγήσει για ποιον λόγο έν αεπιτόκιο ύψους 9% είναι απαγορευτικό για δανεισμό κράτους (που είναι), αλλά ένα επιτόκιο ύψους 15 ή 20% σαν αυτά που δίνουν σε'μάς οι τράπεζες θεωρείται ευκαιρία;...
Διότι αν βάλετε κάτω τις κάρτες και τα δάνεια για τα επιτόκιά τους και τα συγκρίνετε με αυτά που ακούμε για τα σπρεντς τόσον καιρό θα συνειδητοποιήσετε και το μέγεθος της ληστείας που μας κάνουν, καθώς και το μέγεθος του εγκλήματος που προ ετών άνοιξαν ανεξέλεγκτα τα δάνεια προς οποιονδήποτε μέχρι και για τον πιο ηλίθιο λόγο.
Αν λοιπόν η χώρα μας είναι στο οριο αν θα μπορέσει να φύγει από τον αιώνιο δανεισμό ή αν θα πέσει οριστικά στον βόρβορο, τότε σκεφτείτε τι ακριβώς ισχύει για τα υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά. Διότι μην έχετε καμιάν ελπίδα ότι οι τράπεζες θα συγκινηθούν από μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών ή από περαιτέρω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Οι τράπεζες (που αποτελούν τη βάση των "αγορών") δεν κινούνται με δικά τους χρήματα. Με τα χρήματα των πελατών τους κινούνται, γι'αυτό και η όλη πρεμούρα των αγορών για τα ομόλογα και την πολιτική μας αναξιοπιστία. Και σε αυτό το σημείο θυμηθείτε τις επενδύσεις σε τοξικά ομόλογα που ήταν σχεδόν το ίδιο με την περίπτωσή μας, μιας και τα ομόλογά μας πλέον θεωρούνται τοξική επένδυση.
Και δυστυχώς δεν σταματάει εδώ το πράγμα: διότι πλέον με δεδομένο ότι δεν έχουμε λάβει την παραμικρή μέριμνα για ανάπτυξη, οι ελάχιστες δυνατότητες που μας έχουν απομείνει (όπως ο τουρισμός) βρίσκουν μπροστά τους φασισταριά τύπου ΠΑΜΕ (είδατε πιστεύω τι έκαναν χθες στον Πειραιά), ή σε καραγκιόζηδες διαφόρων ειδών που θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να βουλιάξει όλη η χώρα παρά να υποχωρήσουν από τα κεκτημένα τους, τα οποία κατά τα λοιπά έχουν αποκτήσει σκανδαλωδώς κι ένεκα των αχρήστων πολιτικών που μας λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες.
Διαβάζω δεξιά κι αριστερά ότι το μέλλον προμηνύεται ζοφερό. Συμφωνώ. Όμως δεν είμαι πολύ βέβαιος αν οι περισσότεροι έχουν συνειδητοποιήσει για ποιους λόγους θα είναι ζοφερό, παρόλο που ο κίνδυνος να καταλήξουμε κάπως έτσι είναι πλέον ορατός. Και πολύ φοβάμαι ότι αν αρχίσει να συνειδητοποιεί ο κόσμος τι ακριβώς έχει συντελεστεί, θα έχουμε μεγάλα δράματα.
Ο zaphod ανέπτυξε μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σήμερα, και παρόλο που έχω την τάση να συμφωνήσω στην πλειοψηφία τους με χέρια και πόδια, επέλεξα να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου. Διότι αν και αυτά που λέει είναι σωστά, επί της ουσίας φταίμε όλοι μας για την κατάντια κι έχω πολλά χειροπιαστά παραδείγματα για να το στοιχειοθετήσω αυτό. Όμως τέτοια ώρα τέτοια λόγια, παρόλο που ενίοτε εμφανίζονται λύσεις εξ-αιρετικές στο προσκήνιο...
Ήταν ο καπιταλισμός λοιπόν, και μόλις μας τελείωσε.
Αφού δεν καταλάβαμε ποτέ ότι το λουστρίνι δεν πάει με τρύπια κάλτσα, ας βολευτούμε τώρα με την παντόφλα.
Χαίρετε.
Την ιστορία από την οποίαν έχει προκύψει ή έστω δικαιολογείται η όλη απέχθεια έως σιχαμάρα μου για τα οικονομικά. Ναι μεν δεν είμαι οικονομολόγος (ευτυχώς), αλλά ώρες, ώρες αναρωτιέμαι κατά πόσον πέφτω έξω...
Κατ' αρχήν, να επισημάνω ότι διακρίνω μια παρανόηση σε ένα σημαντικό ζήτημα: η έλευση του ΔΝΤ στην ζωή μας έχει κάνει τον κόσμο να νονίζει ότι το Ταμείο θα δώσει δανεικά για μισθούς, πληρωμές κλπ.
Από τα πλέον ηλίθια πράγματα που έχω ακούσει από έναν λαό που πριν μόλις λίγα χρόνια έβγαζε εξαιρετικούς... χρηματιστές οι οποίοι καθώς πήγαιναν στο περίπτερο αντί για τσιπς ζήταγαν μπλουτσίπς.
Η αλήθεια είναι ότι το ΔΝΤ αυτό που κάνει είναι να στηρίζει τις τράπεζες.
Ερώτηση: θυμάστε τα 28 δις του Καραμανλή προς τις τράπεζες πριν από κανάν χρόνο;
Τι σας θύμησα, ε;
Ε, λοιπόν η όλη ιστορία με την κρίση με έκανε να συνειδητοποιήσω κάτι, που ενδόμυχα ήξερα (απ'ό,τι κατάλαβα απλά δεν μπορούσα ποτέ να το προσδιορίσω διότι δεν ασχολήθηκα ποτέ με τα οικονομικά). Ποιο είναι αυτό; Το τι είναι πραγματικά ο καπιταλισμός.
Βλέπετε, εγώ δεν έχω διαβάσει το Κεφάλαιο του Μαρξ, και αυτό δεν με κάνει να νοιώθω διόλου μειωνεκτικά προς το περίπου 70% του ελληνικού πληθυσμού που (νομίζει ότι) το έχει διαβάσει, κι αυτό διότι το Κεφάλαιο είναι ένα βιβλίο που πολύ απλά ΔΕΝ διαβάζεται (όποιος το'χει επιχειρήσει, καταλαβαίνει τι εννοώ). Οπότε δεν είχα ποτέ και κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι πρακτικά μου ήταν δύσκολο να καταλάβω τι ακριβώς είναι ο καπιταλισμός (για εμένα, και όχι για κάποιον ματσωμένο).
Η απάντηση, λοιπόν, είναι αυτή που έδωσα πιο πάνω: οι τράπεζες. Και μη νομίζετε ότι καταλάβατε από τώρα τι ακριβώς εννοώ.
Θυμάστε τι βγήκε προ ημερών και δήλωσε σχεδόν έντρομος από τηλεοράσεως ο εθνικός μας δράκουλας; Ότι οι τράπεζές μας περνάνε δύσκολες στιγμές. Πράγματι, τις τελευταίες μέρες όλο και πιο συχνά ακούμε ότι αν καταρρεύσουν οι τράπεζες τελειώσαμε ως κράτος.
Και δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι. Δυστυ-χέστα, ένα πράγμα.
Διότι ο καπιταλισμός για να θεωρείται υγιείς στηρίζεται σε έναν βασικότατο παράγοντα: το χρέος.
Δανείζεσαι, άρα υπάρχω.
Αν προσέξετε, θα διαπιστώσετε ότι όπου πέφτει δανειακή χατζάρα, αυτομάτως βαλτώνουν οι δείκτες ανάπτυξης, κι αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω ποτέ μου, διότι βλέπετε εγώ με την κοινή λογική μου θεωρούσα υγιές το να κάνεις ό,τι κάνεις στηριζόμενος στα δικά σου πόδια κι όχι στις πατερίτσες και τα δεκανίκια των άλλων. Και παρόλο που η κοινή λογική σπανίως σφάλλει, εν προκειμένω μιας και περί καπιταλισμού ο λόγος, η κοινή λογική πάει απλώς περίπατο. Η όλη ιστορία λοιπόν όπως θα εξελιχθεί από τούδε είναι ότι θα στηριχθούν οι τράπεζες προκειμένου να επανακτήσουν την αξιοπιστία τους (βλ. ομόλογα, πάνω στα οποία στηρίζονται) με αποτέλεσμα να δανείζονται με καλύτερους όρους, με αποτέλεσμα να ανοίξουν τις κάνουλες προς την αγορά και τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξει ροή χρήματος, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δανεικά από τον κόσμο τα οποία θα επιστρέψουν φυσικά προς τις τράπεζες εις πολλαπλούν για να δώσουν ακόμη περισσότερα δάνεια και να ξαναρχίσει ένας νέος ακόμη μεγαλύτερος κύκλος, και τέλος πάντως πάντα με τις ανάλογες διαφοροποιήσεις ανά περίπτωση, κάπως έτσι πάει ο κύκλος. Διότι τα πάντα βασίζονται στο δάνειο και το χρέος.
Καταλάβατε λοιπόν γιατί προ ετών εκείνος ο απίστευτος Σημίτης είχε ανοίξει στο τέρμα τις κάνουλες των δανείων, με αποτέλεσμα να είμαστε χρεωμένοι για τα επόμενα 150 χρόνια; Διότι έτσι αυξήθηκε λίαν... συμπτωματικώς και η ανάπτυξη στην χώρα. Διότι ανάπτυξη σημαίνει δάνειο στον καπιταλισμό.
Αυτό είναι το σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο λοιπόν και αυτή θα είναι η πορεία που θα ακολουθήσουμε από δώ και πέρα. Φυσικά το θέμα δεν είναι τόσο απλό όπως το περιγράφω αν και δε νομίζω να μπορώ να το περιγράψω καλύτερα, διότι προπάντων απαιτείται πολιτική βούληση και δράση από πλευράς των πολιτικών μας. Και ακόμη χειρότερα, υπάρχουν και οι άλλοι αστάθμητοι παράγοντες του καπιταλισμού. Ας φέρω μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο κατανοητό.
Η πορεία που διαγράψαμε τις τελευταίες μέρες και που μας γονάτισε οριστικά είχε να κάνει αμιγώς με φήμες. Διότι τα οικονομικά για να πάρουν την ανιούσα θέλουν μεν απτά στοιχεία, για την κατιούσα όμως αρκούν απλώς οι φήμες. Βγαίναμε εμείς και λέγαμε για την τάδε συμφωνία με τους τάδε (που ήταν απτό), έπεφταν λίγο τα επιτόκια. Έβγαιναν στα καπάκια οι Γερμανοί και έλεγαν σιγά μη δώσουμε, στου διαόλου τη μάνα τα επιτόκια απλά από τις φήμες. Διότι οι περιβόητες "αγορές" κατάλαβαν από ένα σημείο κι έπειτα ότι οι γερμανοί έπαιζαν παιχνίδι και λόγω εκλογών και λόγω εξαγωγών οπότε μας άλλαξαν τον αδόξαστο. Ήδη μάλιστα -μιας και το πείραμα απεδείχθη επιτυχές- ξεκίνησαν τα ντράβαλα και στην Πορτογαλία, ενώ ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια και η Ισπανία και η Ιταλία (όπου με αυτές τις δύο πλέον αρχίζει να καταρρέει κυριολεκτικά όλο το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα, κι αυτό διότι αυτές οι 2 χώρες δεν έχουν απλώς το 2% του Συμφώνου Σταθερότητας όπως εμείς). Να υπενθυμίσω κάτι που μάλλον οι περισσότεροι έχουμε βιώσει στο πετσί μας: θυμάστε την ανιούσα που κατά καιρούς έχει πάρει το πετρέλαιο; Τις περισσότερες φορές αυτό είχε γίνει με βάση φήμες για την τάδε στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ, ή για τις "ασφαλείς" πληροφορίες ότι το Ιράν θα κλείσει την κάνουλα κλπ. Μια ζωή πληροφορίες σε όλους τους τομείς των οικονομικών. Εννοείται φυσικά ότι παράγοντες όπως η διεθνής τιμή του πετρελαίου είναι αυτοί που σοδομίζουν όλους τους πληθωρισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα. Γι΄αυτό και οι Γερμαναράδες έχουν ήδη αρχίσει να τρέχουν και να μην φτάνουν, διότι εκεί που προφανώς υπολόγιζαν ότι θα προλάβαιναν την κατάσταση πριν τους γυρίσει μπούμερανγκ, υπολόγιζαν δίχως τους αμερικάνους.
Διότι οι αμερικάνοι (ή αλλιώς ο λεγόμενος αγγλοσαξωνικός άξονας) δεν θέλουν ανταγωνιστικό νόμισμα απέναντί τους και λογικό κι επόμενο είναι να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους να το ξεπατώσουν. Σκεφτείτε ότι με το ευρώ πεσμένο οι δικές τους εξαγωγές έχουν αρχίσει να ζορίζονται, εν αντιθέσει με τις γερμανικές. Και μην ξεχνάμε ότι οι λεγόμενες "αγορές" είναι κατά βάση αμερικανικές. Οπότε οι λύσεις είναι δύο :είτε ανεβαίνει το ευρώ για να πέσει το δολλάριο και να βοηθηθούν οι αμερικανικές εξαγωγές που όμως έχει το πρόβλημα ότι ισχυρό ευρώ θα σημαίνει και ισχυρή Ευρώπη, είτε διαλύουν το ευρώ και τρέχει όλη η Ευρώπη και δεν φτάνει. Το βλέπετε λοιπόν το παζλ πως πάει;
Οι Γάλλοι την είχαν ψιλιαστεί την δουλειά, κι επειδή είναι απείρως πιο ρομαντικοί και ιδεολόγοι από τους Γερμανούς, γι'αυτό έσπαυσαν να στηρίξουν τα ελληνικά ομόλογα, με αποτέλεσμα να έχουν αγοράσει (όπως άκουγα χθες στον ΣΚΑΪ) περί τα 70 δις ευρώ, εν αντιθέσει με τους Γερμανούς που έχουν αγοράσει "μόλις" 45 δις αν και με πολύ ισχυρότερη οικονομία. Γι'αυτό και βγήκε προχθές η γαλλίδα οικονομικάριος και μας ξέχεσε πατόκορφα ότι αν προβούμε σε στάση πληρωμών για το χρέος αυτό θα σημαίνει ότι θα είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε το ίδιο και με μισθούς και συντάξεις. Διότι αν προβούμε σε στάση πληρωμών του χρέους μας, αυτομάτως παίρνουμε από το πουθενά και τη Γαλλία στον λαιμό μας, διότι τα ομόλογά μας φυσικά δεν τα έχουν αγοράσει Γάλλοι ιδιώτες αλλά γαλλικές τράπεζες (τι είπαμε πιο πάνω για τις τράπεζες;).
Ας κάνω μια παρένθεση: στο προηγούμενο σενδόνι μου, κάπου στα σχόλια ο slarti (διαβάστε το πολύ καλό κείμενό του, αν και δεν είναι ακριβώς φρέσκο) πέταξε κάτι που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και με ανησύχησε τα μάλα κιόλας: ότι οι Γερμανοί ψάχνουν για ζωτικό χώρο. Να υπενθυμίσω 2 πράγματα εδώ: θα θυμάστε φυσικά ότι έτσι ξεκίνησαν επί της ουσίας οι 2 παγκόσμιοι πόλεμοι, για τον γερμανικό ζωτικό χώρο. Επίσης, μάλλον θα έχετε ακούσει την από δεκαετίες εκτίμηση ότι το τέταρτο ράιχ θα ήταν οικονομικό. Όπερ και εγέννετο και το αποδεικνύει η πράξη. Το θέμα είναι ότι μόλις χθες το απόγευμα το σχολιάζαμε, και χθες το βράδυ στους Νέους Φακέλους βγήκε ο Μάνος και είπε φόρα παρτίδφα ακριβώς το ίδιο, σε σημείο σχεδόν να πειστώ ότι Μάνος και slarti είναι ένα και το αυτό πρόσωπο! :)
Όπως και να'χει, η όλη ιστορία είναι εξαιρετικά ανησυχητική, κι αυτό διότι οι Γερμανοί μάλλον βλέπουν το ευρώ με διπλή ματιά, η οποία είναι και η χειρότερη: από τη μία το έχουν χεσμένο, από την άλλη το θέλουν για τα δικά τους παιχνίδια και συμφέροντα, και αυτό είναι κάτι που τον τελευταίο καιρό έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι (να υπενθυμίσω ότι τόσο ο Ρεν, όσο και ο Μπαρόζο αλλά και ο Γιούνκερ τον τελευταίο καιρό έχουν εκφράσει πλέον ανοικτά την δυσαρέσκειά τους για την γερμανική στάση. Αλλά όπως είπαμε οι Γερμανοί νόμιζαν ότι τα είχαν όλα υπό έλεγχο, μέχρι που ένοιωσαν ξαφνικά κάτι ενοχλητικό να τους γαργαλάει τον πρωκτό, με την υποσημείωση ότι δεν ήταν κάτι που έβγαινε, αλλά κάτι που είχε αρχίσει να μπαίνει). Με λίγα λόγια, αυτό που έχουμε πει εδώ και καιρό ότι η όλη φάση με'μάς για πειραματόζωο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα παιχνίδι εις βάρος του όλου ευρωπαϊκού εγχειρήματος, σιγά σιγά αποδεικνύεται στην πράξη. Επίσης, μιας και πιο πάνω αναφέραμε τους δείκτες ανάπτυξης και τον δανειακό κύκλο που ξεκινάει και καταλήγει εις πολλαπλούν στις τράπεζες, είδατε χθες με πόση θέρμη υποστήριξαν και οι τρεις την αλλαγή του φορολογικού νομοσχεδίου για τα ακίνητα τουτέστιν και την οικοδομή; Διότι θα πάει ο εργολάβος, θα πάρει δάνειο, θα βγάλει με μια πολυκατοικία άλλη μία, και μετά θα πάει να πάρει διπλό δάνειο για να χτίσει δύο προκειμένου να βγάλει τέσσερεις κλπ. Κι αυτό είναι κάτι που δημιουργεί θέσεις εργασίας κλπ, κλπ. Μην σας παραξενεύουν λοιπόν αυτά που ακούγονται.
Μμμμμ... ανέφερα τους Νέους φακέλους. Αν δεν την είδατε, καλά θα κάνετε να σπέυσετε να τη δείτε ευθύς αμέσως (παρεμπιπτόντως, ακούστε και την εκπληκτική συνέντευξη του έγκριτου οικονομολόγου Α. Πεπελάση στον ΣΚΑΪ). Προσωπικά ομολογώ ότι τρόμαξα. Και ξέρετε γιατί; Διότι ήταν η πρώτη φορά που είδα τρεις Υπουργούς Οικονομικών να συμφωνούν σε τόσα πολλά πράγματα αναφορικά με το πως έχει η κατάσταση. Βέβαια από την άλλη υπήρχε και το κωμικόν του πράγματος, διότι μόνο ως τέτοιο μπορώ να δω το γεγονός ότι και οι 3 απεφάνθησαν ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει πρόβλημα, όταν το αυτό πολιτικό σύστημα βασίζεται στα οικονομικά άρα κατ' επέκτασιν σε αυτούς. Όπως και να'χει, είχε τεράστιο ενδιαφέρον η όλη κουβέντα κι αυτός που στάθηκε περισσότερο στο ύψος των περιστάσεων ήταν μακράν ο Μάνος. Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει πλέον, διότι ο Μάνος είναι χρόνια τώρα εκτός δρωμένων. Εδώ όμως εγείρονται άλλα ζωτικά ερωτήματα πλέον...
Σε καθημερινή βάση σκάει κι από ένα νέο σκάνδαλο κακοδιαχείρισης, μασαμπούκας ή μίζας. Κι εγώ ερωτώ: αυτά τα ρημάδια τα λεφτά θα επιστραφούν στα ταμεία του κράτους; Ή μόνο ο μικρομεσαίος μαλάκας θα την πληρώσει πάλι; Ως επίσης φυσικά εξακολουθούν να ισχύουν και τα λοιπά φλέγοντα ερωτήματα που κετ' εξακολούθησιν έχουμε θέσει, όπως περί βουλευτικής ασυλίας, περί παραγραφής, περί φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, περί προνομίων των βουλευτών κλπ, κλπ, κλπ. Διότι προσωπικά με ικανοποιεί η υπέρμετρη 9ιδίως για τα ελληνικά δεδομένα) κινητικότητα των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων αλλά ακόμη -μην κρυβόμαστε- είμαστε σε εμβρυακό στάδιο. Πχ, πως είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να μην δημοσιοποιούνται στο ίντερνετ τα έξοδα των υπουργείων ή των ΟΤΑ; Απαράδεκτον και ανεπίτρεπτον. Διότι στο τέλος θ'αρχίσω να αμφισβητώ το γεγονός ότι περνάμε αυτά που περνάμε κιόλας...
Σήμερα άκουσα μια εξαιρετικά χαρμόσυνη είδηση: επαύθη ο διευθυντής της πολεοδομίας Σύρου διότι εδειξε μια σχετική δυσκοιλιότητα στο να αποδείξει πως προήλθε η περιουσία του που ξεπερνούσε το ένα μύριο ευρά. Αν και κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, καλώς ή κακώς μπορούμε να το δούμε ως μια καλή αρχή, με την ευχή να ακολουθήσουν κι άλλοι. Υπό άλλες συνθήκες θα διερωτώμουν αν θα πάει και στην φυλακή. Δεν με νοιάζει όμως και το εννοώ: αυτό που με νοιάζει είναι αν θα δεσμευθούν τα χρήματα και η περιουσία του. Αυτό ναι, με καίει. Διότι εδώ πέρα πλέον δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε για φυλακίσεις, διότι αν πάνε μέσα όλοι αυτοί που πρέπει, θα ξεμείνουμε από πληθυσμό στο τέλος. Διότι μεταξύ άλλων, υπάρχει και το εξής εκπληκτικό που ενθυμούμαι να σχολιάζω καυστικά στο σκάνδαλο της Ζήμενς, όπου αν θυμάστε υπήρχε κόσμος που κατηγορείται με αμέτρητα στοιχεία ότι τα έσμπρωξε, αλλά ως διά μαγείας δεν υπάρχει κανείς που να τα έχει πάρει! Ελληνικόν κι εκπληκτικόν. Κάτι τέτοιο λοιπόν έχουμε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, με το κοινό χαρακτηριστικό ότι όλα επιστρέφουν εις τον ένδοξον ομφαλόν της γης. Τις προάλλες τα... αμερικανάκια ξεπάτωσαν την Daimler για μίζες, η οποία τα έσμπρωχνε και σε'μάς. Ομοίως, ήδη τρέχουν την Goldman Sucks (πολύ ωραίο το λογοπαίγνιον!), η οποία έχει σχεδόν αποδειχθεί (αν πιστέψουμε τα σχετικά άρθρα) ότι έχει κάνει ασύλληπτο κερδοσκοπικό παιχνίδι εις βάρος μας. ταυτόχρονα, έχουμε τις μίζες της ΜΑΝ, τις μίζες εκείνης της αγγλικής εταιρίας με τα ορθοπεδικά προς δικούς μας γιατρούς (οι γιατροί μας τέτοιο πράγμα;;; Αδυνατώ να το πιστέψω) της οποίας ο υπαίτιος είναι ήδη ένοικος κελιού φυλακής. Σήμερα έσκασε μύτη άλλο με την Deutsche Bahn και τον ΟΣΕ. Και πάει λέγοντας. Και φυσικά μην ξεχνάμε τον ευαγή κύριο Χριστοφοράκο ο οποίος προτίμησε το πλημμέλημα του γερμανικού νομικού δικαίου, παρά το κακούργημα του ελληνικού (διότι αν το ερμηνεύω ορθώς, την καταδίκη του την έχει βέβαιη). Κοινό στοιχείο όλων, ότι οι κουτοί ξένοι ήδη έχουν χώσει μέσα κόσμο και κοσμάκη ή έστω έχουν δρομολογήσει το χώσιμο κάμποσων άλλων. Εδώ όμως εμείς οι πανέξυπνοι ΕΛ είτε περιοριζόμαστε σε επιτροπές, είτε κωφεύουμε, είτε εθελοτυφλούμε. Διά το πέος εν ολίγοις. Γι'αυτό και είπα ότι ναι μεν η εξέλιξη με τον πολεοδόμο ήταν θετική, επί της ουσίας όμως δεν είναι καν φως στο τούνελ. Και αναρωτιέμαι για ποιον λόγο έπρεπε να φέρουμε γονυπετείς (που είναι και εξαιρετική στάση διά πεοθηλασμόν κιόλας) το ΔΝΤ προκειμένου να κάνουμε διά της ανωτέρας βίας αυτό που θα έπρεπε χρόνια τώρα να κάνουμε μόνοι μας... Ω, ποία κατάντια...
Ξεφύγαμε από τα οικονομικά όμως. Μμμμ.... μπα, τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξεφύγαμε.
Διότι τα οικονομικά είναι ως έχω ξαναπεί αέρας κοπανιστός, που μετουσιώνεται σε ύλη (κι ενίοτε αγγούρι) μέσα από το κοινωνικοπολικό σύστημα κάθε χώρας. Κι εδώ θέλω να αναφέρω ένα ακόμη οξύμωρο για να καταλάβετε το μέγεθος των αλλαγών που πρέπει να συντελεστούν. Εδώ και μερικές εβδομάδες έχουμε γίνει όλοι εξπαίρ στα οικονομικά. Ορολογίες όπως τα σπρεντς που δεν είχαμε ξανακούσει ποτέ και που δεν θα θυμόμαστε από ένα σημείο κι έπειτα (σάμπως τα μπλουτσίπς πόσοι τα θυμούνται;) έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. και τον τελευταίον καιρό έχουμε ακούσει ότι με τα σπρεντς σε τέτοια ύψη ο δανεισμός της χώρας από τις "αγορές" καθίσταται απαγορευτικός. Αλήθεια, έχετε συνειδητοποιήσει τι σημαίνουν τα σπρεντς ή αλλιώς μονάδες βάσης (ως προς τη Γερμανία);
Εδώ το πράγμα αποκτάει μεγάλο ενδιαφέρον. Η Γερμανία δανείζεται με επιτόκια περί το 3%, οπότε αν τα σπρεντς είναι στο 600, σημαίνει ότι εμείς δανειζόμαστε με 9%.
Ας έρθει λοιπόν ένας οποιοσδήποτε, οικονομολόγος και μη, που να είναι σε θέση να μου εξηγήσει για ποιον λόγο έν αεπιτόκιο ύψους 9% είναι απαγορευτικό για δανεισμό κράτους (που είναι), αλλά ένα επιτόκιο ύψους 15 ή 20% σαν αυτά που δίνουν σε'μάς οι τράπεζες θεωρείται ευκαιρία;...
Διότι αν βάλετε κάτω τις κάρτες και τα δάνεια για τα επιτόκιά τους και τα συγκρίνετε με αυτά που ακούμε για τα σπρεντς τόσον καιρό θα συνειδητοποιήσετε και το μέγεθος της ληστείας που μας κάνουν, καθώς και το μέγεθος του εγκλήματος που προ ετών άνοιξαν ανεξέλεγκτα τα δάνεια προς οποιονδήποτε μέχρι και για τον πιο ηλίθιο λόγο.
Αν λοιπόν η χώρα μας είναι στο οριο αν θα μπορέσει να φύγει από τον αιώνιο δανεισμό ή αν θα πέσει οριστικά στον βόρβορο, τότε σκεφτείτε τι ακριβώς ισχύει για τα υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά. Διότι μην έχετε καμιάν ελπίδα ότι οι τράπεζες θα συγκινηθούν από μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών ή από περαιτέρω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Οι τράπεζες (που αποτελούν τη βάση των "αγορών") δεν κινούνται με δικά τους χρήματα. Με τα χρήματα των πελατών τους κινούνται, γι'αυτό και η όλη πρεμούρα των αγορών για τα ομόλογα και την πολιτική μας αναξιοπιστία. Και σε αυτό το σημείο θυμηθείτε τις επενδύσεις σε τοξικά ομόλογα που ήταν σχεδόν το ίδιο με την περίπτωσή μας, μιας και τα ομόλογά μας πλέον θεωρούνται τοξική επένδυση.
Και δυστυχώς δεν σταματάει εδώ το πράγμα: διότι πλέον με δεδομένο ότι δεν έχουμε λάβει την παραμικρή μέριμνα για ανάπτυξη, οι ελάχιστες δυνατότητες που μας έχουν απομείνει (όπως ο τουρισμός) βρίσκουν μπροστά τους φασισταριά τύπου ΠΑΜΕ (είδατε πιστεύω τι έκαναν χθες στον Πειραιά), ή σε καραγκιόζηδες διαφόρων ειδών που θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να βουλιάξει όλη η χώρα παρά να υποχωρήσουν από τα κεκτημένα τους, τα οποία κατά τα λοιπά έχουν αποκτήσει σκανδαλωδώς κι ένεκα των αχρήστων πολιτικών που μας λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες.
Διαβάζω δεξιά κι αριστερά ότι το μέλλον προμηνύεται ζοφερό. Συμφωνώ. Όμως δεν είμαι πολύ βέβαιος αν οι περισσότεροι έχουν συνειδητοποιήσει για ποιους λόγους θα είναι ζοφερό, παρόλο που ο κίνδυνος να καταλήξουμε κάπως έτσι είναι πλέον ορατός. Και πολύ φοβάμαι ότι αν αρχίσει να συνειδητοποιεί ο κόσμος τι ακριβώς έχει συντελεστεί, θα έχουμε μεγάλα δράματα.
Ο zaphod ανέπτυξε μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σήμερα, και παρόλο που έχω την τάση να συμφωνήσω στην πλειοψηφία τους με χέρια και πόδια, επέλεξα να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου. Διότι αν και αυτά που λέει είναι σωστά, επί της ουσίας φταίμε όλοι μας για την κατάντια κι έχω πολλά χειροπιαστά παραδείγματα για να το στοιχειοθετήσω αυτό. Όμως τέτοια ώρα τέτοια λόγια, παρόλο που ενίοτε εμφανίζονται λύσεις εξ-αιρετικές στο προσκήνιο...
Ήταν ο καπιταλισμός λοιπόν, και μόλις μας τελείωσε.
Αφού δεν καταλάβαμε ποτέ ότι το λουστρίνι δεν πάει με τρύπια κάλτσα, ας βολευτούμε τώρα με την παντόφλα.
Χαίρετε.
15 σχόλια:
Δεν βάζεις γλώσσα μέσα γι αυτό γουστάρω να σε διαβάζω :Ρ
ΥΓ.. (προς στο σχόλιό σου στον οίκο για ξεκούραση και οινοπνεύματα)
Σε λίγο καιρό ο ΓΑΠ θα αφήσει ελεύθερες τις ουσίες για να συνεχίσει τις μαλακίες και εμείς να έχουμε ένα μόνιμο χαμόγελο.
Καληνύχτα Ελλαδιστάν καληνύχτα πρόεδρε.
Ο καπιταλισμός θα ήταν άψογο σύστημα, αν οι άνθρωποι ήταν ώριμοι αρκετά για να λειτουργήσουν βάσει αυτού.
Και για να εξηγούμαι, η απλή λογική που διαθέτεις εσύ, εγώ και ίσως μερικές λίγες χιλιάδες ακόμα στην Ελλάδα, που λέει ότι πατάς στα πόδια σου με ό,τι απτό έχεις και όχι αέρα κοπανιστό, δεν είναι και τόσο απλή για τη συντριπτική πλειοψηφία.
Δεδομένου ότι η βασική τροφοδότηση του τραπεζικού συστήματος γίνεται κυρίως από επιχειρηματικά προϊόντα (δάνεια, επιταγές, κλπ), η αδυναμία αποπληρωμής δανείου της κυρα Λίτσας που πήρε μανικιουροδάνειο, δεν επηρεάζει τόσο το τραπεζικό σύστημα, όσο οι καθεατό επιχειρήσεις. Η κυρα Λίτσα και το άδειο κεφάλι της, επηρεάζουν κυρίως την καταναλωτική πίστη και όχι τόσο πολύ τα μεγάλα κεφάλαια που διακινούνται.
Και η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων, λειτουργούσε με το σκεπτικό ότι οι τράπεζες είναι μία αστείρευτη βάνα ζεστού χρήματος που τους έδινε δικαίωμα να κάνουν ανοίγματα και να παίρνουν ρίσκα ελαφρά τη καρδία.
Εάν υπήρχε η κατάλληλη "οικονομική ωριμότητα", που επιτάσσει ότι παίρνεις δάνειο για να πρωτοσταθείς στα πόδια σου και μετά πορεύεσαι μόνο με τα δικά σου κέρδη, ενδεχομένως να είχαμε και πραγματικούς θετικούς δείκτες ανάπτυξης.
Μουμπλε μουμπλε
Ενδιαφερον το ποστ. Συμφωνούμε πως οι τραπεζες ειναι η ραχοκοκκαλια του συστηματος. Αλλα το παρανοϊκό ειναι πως σε μια ελευθερη αγορα, που σου κόβουν τον κώλο για το μη πληρωτέο μανικιουροδάνειο που αναφέρει το ελληνάκι, μια τράπεζα που κάνει τέτοιες π@π@ριες ....βοηθιέται! Ενθαρρύνεται η ασυδοσία μονο μερικών γιατι μερικοί πέφτοντας απλα....απειλούν πως θα πάρουν και άλλους στο λαιμό τους. Αρα η μαγική λέξη ειναι εξάρτηση (μαζί με το χρέος και μια παράμετρο που δεν πολυέβαλες: την πίστη)
Αρα μαλλον οι τραπεζες απλα κυβερνουν το συστημα δεν ειναι απλα η βαση που στηριζονται.
Απο την εκπομπη του ΣΚΑΙ με τους 3 αποτυχημενους υπουργους οικονομίας ειδα ενα μικρο μέρος. Η αγωνία του Μάνου για το τι θα πάθουν οι τράπεζες ηταν απολαυστική. Η αγωνια του δε για το τι θα παθουν οι χαμηλόμισθοι ή οι άνεργοι απέτυχε εντυπωσιακά να φανει. Σε μια αποστροφή του πεταξε (αν θυμάμαι καλα) και την ασχετίλα περι εκπαιδευτικών της Φιλανδίας χάνοντας κατ εμε κάθε αξιοπιστία.
γιατι ομως ε;
Αυτό που εχουν απο κοινο (εκτος απ οτι πως οταν ηταν στα πραγματα δεν μπορουμε να πουμε πως έλαμψαν) ειναι αυτο που έχει και ο Ανδριανοπουλος. Εργαλοιοποιούν/παραλλάσουν κατα το δοκουν την πραγματικότητα μέχρι να περαστει το δικό τους. Ετσι εχουν μαθει να λειτουργουν στις αγορες (πες πες και το πραγμα τελικά κυκλοφορει και γινεται αυτοεκπληρουμενη προφητεια) ετσι κανουν και στην πολιτική τους ζωή.
@ellinaki
Απ' ότι μαθαμε μεχρι πρόσφατα ο καπιταλισμος εχει...ξεφύγει. Κανεις δεν επενδύει το κέρδος του. Ολοι δανείζονται και ανεβάζουν κύκλο εργασιών δανειζόμενοι. Εδώ νμζ πως ο hades εχει πόντο. Οι λέξεις ανάπτυξη και δανεισμός πάνε μαζί
Πρόχειρη (αρχικός) απάντηση στο σχόλιο Zaphod περί Φιλανδίας: Επειδή το θέμα με τους εκπαιδευτικούς και τον αριθμό τους το έχεις αναφέρει στο παρελθόν και δεν πρόλαβα να το σχολιάσω, θα το κάνω τώρα στα γρήγορα έστω και σε "ξένα μέρη".
Καταρχήν φαντάζεσαι πως γνωρίζω αρκετά για το "νησιωτικό περιβάλλον" μιας και το βιώνω. Στα σχολεία της "άγονης γραμμής" ξέρεις πόσοι υπηρετούν; Και πόσοι ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ανήκουν στα σχολεία; (ενώ βρίσκονται κοντά στο σπίτι τους;)
Συνήθως ο λόγος ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΩΝ/ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΩΝ βρίσκεται κάτω του 50%. Μόλις πάω σπίτι θα σου βρω και στοιχεία.
Φαντάσου πως υπηρετώ σε μεγάλο σχολείο νησιού με πληθυσμό 10.000 κατοίκους (και 240 μαθητές γυμνασίου) και ο συγκεκριμένος λόγος βρίσκεται στο 70%. Το σχολείο μου δίνει σχετικά λίγα μόρια (μόλις 6) για αυτό το λόγο παρατηρούνται συνέχεια "μεταθέσεις" πχ προς Κύθνο απ όπου καταλήγουν μετά από 3-4 μέρες Αθήνα/Θεσσαλονίκη (σε πολλές περιπτώσεις χωρίς καν να πατήσουν στο νησί).
Αυτό είναι το επιχείρημα των συνδικαλιστών, οι οποίοι συνήθως ειδικεύονται στο στήσιμο τέτοιων καταστάσεων.
@slarti
:P
Εσυ μπορεις να ξερεις τι γντ εκει αλλα εγω εχω προσβαση σε πιο συγκεντρωτικά στοιχεια!!!
:Ρ
Αν καποιος αποσπαται σε σχολειο δεν ειναι "εκτος εκπαιδευσεως", σωστα;
Τα νουμερα που έπαιζαν περισι τα εχω δημοσιευσει σε παλαιοτερο ποστ.
Αν καποιοι θελουν να παιζουν με τα μορια, αυτο ειναι αλλο καπελο, δεν σημαινει πως δεν διδασκουν κιολας εκει που ειναι! (αυτο παντως απ οτι ειδα ευτυχως θα το σταματησει το νεο Ν/Σ)
Οι αποσπασμενοι εκτος σχολείων ειναι ελάχιστοι συγκριτικά με το σύνολο
Απλα ειναι μια καραμελα που πιπιλανε διαφοροι που νομιζουν πως ξερουν γιατι μιλανε. Ο Π. Μανδραβελης πχ δεν διανοειται γιατι οι εκπαιδευτικοι δουλεουουν (φανταζομαι εννοει διδασκουν) "μονο 5 ωρες την μερα". Αίντε τωρα εσυ να του εξηγήσεις.
Δεν θελουν να πουν "σουβλιστε την παιδεια" και το πανε στα κουτουρου. Εκτος και αν εσυ νομιζεις πως πεφτει ήδη αρκετο χρημα και πρεπει να γινουν περικοπες οποτε πασο
Άδη, το πρόβλημα είναι ότι αυτή η ροή χρήματος των τραπεζών είναι εικονική. Στην ουσία δεν υπάρχουνε λεφτά, οι τράπεζες δανείζουνε αέρα κοπανιτό, χρήματα τα οποία δεν υπάρχουνε, όπως αναφέρεις και εσύ. Άρα για ποια χρήματα μιλάς; Αν όλοι πηγαίναμε και παίρναμε τις καταθέσεις μας την ίδια ημέρα το σύστημα θα είχε καταρρεύσει. Τα πράγματα θα καλυτερεύανε αν επιστρέφαμε στο χρυσό, ή σε κάποιο άλλο μέταλλο, αλλά πλέον έχουμε τόση πολύ πίστη σε fiat money που τίποτα δεν το αλλάζει αυτό.
Ωραία τα συγκεντρωτικά στοιχεία, τα έχω δει και γω.. Έχω τους λόγους μου όμως να μην πιστεύω πως είναι αληθινά, (δεν μου κάθονται οι αριθμοί). Άλλωστε η υπουργός ήδη έκανε ΜΕΓΑΛΗ κωλοτούμπα μόνη της. Για έναν πολύ απλό λόγο: δεν την συμφέρει να διακόψει αυτή τη βιομηχανία παραγωγής ψηφοφόρων (και συνδικαλιστικά και στις εθνικές εκλογές).
Εκτός αν εσύ πιστεύεις πως ελέω ΔΝΤ θα αφήσουν απροστάτευτους τους κυφήνες τους.
Τέλος η ίδια η ΟΛΜΕ δεν θίγει το συγκεκριμένο θέμα καθόλου. Τον λόγο στον αφήνω σαν άσκηση να τον βρεις.. ;-)
Άσκηση 2: Πόσα μικρά νησιά (τύπου Αγ.Ευστρατίου, Ανάφης, Κουφονησίων, Φούρνων κτλ) έχουμε; Να πω 30; Πόσα σχολεία να χρειάζεται κάθε τέτοιο νησί; Να πω 3-4; Πόσους δασκάλους/καθηγητές να χρειάζεται κάθε τέτοιο μικρό σχολείο; Να πω κατά μο 10;
Πάρε λοιπόν την αναλογία της Φιλανδίας (με το ολοήμερο σχολείο) και βάλε μέσα τους εξτρά δικούς μας λόγω εδαφικής ιδιομορφίας (άσχετως που και η Φιλανδία θα έχει αντίστοιχα παγωμένα κατσάβραχα). Βγαίνει το νούμερο;
Υ.Γ: Όταν βρεθούμε από κοντά θα σου περιγράψω μερικές καταστάσεις με αναλυτικά στοιχεία για να μην τολμήσεις να ξαναπείς πως ξέρεις καλύτερα.
ΥΓ2: Η υποχρεωτική παρουσία στα σχολεία είναι 08.00 - 14.00, ασχέτως ωραρίου. Μάλλον θα φαντάζεσαι αν εφαρμόζεται αυτό.
ΥΓ3: Πίστεψέ με, δεν πάω μία τον Μάνο (εκτός ότι μου αρέσει η συνταγή για τα κεφτεδάκια του). Δυστυχώς είναι ο μόνος που λέει αλήθειες και καταθέτει προτάσεις οι οποίες αν και δεν είναι πλήρεις είναι λογικές.
Hades, αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα μαζί σου. Δεν μπορώ να διαφωνήσω πουθενά. Η μόνη μικρή μου ένσταση είναι το "γαργάλημα" στον πρωκτό των Γερμανών. Δεν γνωρίζω αν τους ενοχλεί πάρα πολύ το να ξεφτιλιστεί το €, αν και βλέπεις πως με την ΕΕ στα πρόθυρα κατάρρευσης βλέπεις πως αγωνίζεται να πέσει κάτω από το 1.32 δες το και διαχρονικά. Μάλλον παριστάνουν το "μπαμπά" της ΕΕ και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Ο μόνος τους φόβος είναι η επανάληψη του Ελληνικού παραδείγματος από τσ άλλοι (Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) και η στάση πληρωμών (που θα οδηγήσει σε κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων κατά 20-40% χάνοντας αντίστοιχο μέρος των 45δις που μας έχουν δανείσει). Και εννοείται πως σ αυτή την κατάσταση ψάχνουν να βρουν πως θα βγουν ενισχυμένοι.
Διακρίνω την ίδια ανησυχία. Πόσο πολύ θα ασκήσει οικονομική πολιτική το ΔΝΤ; Θα θέσει απλά οικονομικούς στόχους (πχ θα κόψουν σε όλους τους ΔΥ το 40% του μισθού προστατεύοντας παράλληλα τα αργόσχολα παράσιτα/κυφήνες) ή θα ασκήσει οικονομική πολιτική (πχ θέτοντας στόχους παραγωγικότητας και οδηγώντας στην έξοδο τα παράσιτα);
Περί Μάνου τώρα. Αυτός μου κάνει κεφτεδάκια και γω του κάνω παγκόσμια οικονομική ανάλυση. Απο βδομάδα που θα μου κάνει γιουβέτσι θα του μιλήσω για ανάπτυξη, γιατί εκεί έχει κάποια κενά ;-)
@σλαρτι
"Εκτός αν εσύ πιστεύεις πως ελέω ΔΝΤ θα αφήσουν απροστάτευτους τους κυφήνες τους. "
Αν δεν γινει και τωρα δεν θα γινει ποτε. Αν δεν γινει θα φουνταρουμε
ΑΝ εχεις δικιο και αν οι αποσπασμενοι πανε στα σχολεια τοτε θα πρεπει να εχουμε μετα 15 μαθητες ανα ταξη, σωστα; Η υποψια μου ειναι πως ΔΕΝ θα γινει γιατι απλουστατα η ολη ιστορια ειναι παραμυθι - και φουσκωμενη. Πχ σε σχολειο στα μερη μου ειναι διορισμενοι... 10 μαθηματικοι που δεν ειναι κανενας εκει μιας και ολοι ειναι αποσπασμενοι σε ...διπλανα σχολεία!
Επιμενω πως βαρανε τους εκπαιδευτικους γιατι ειναι διορισμενοι με αντικειμενικα (οχι δικαια, αλλο καπελο αυτο) κριτηρια και όχι κομματικα, οποτε ειναι η ευκολη Ιφιγενεια προκειμενου να διαφυλαχθουν καποιοι αλλοι
Οι υπεραριθμοι αποτελουν ορισμενες και μονο ειδικες κατηγοριες που συνηθως πανε στις Ββθμιες. Επιφυλάσομαι παντως διοτι η τελευταια κυβερνηση μας κουφανε σε πολλους τομεις με την "μειωση του κρατους" που εκανε η οποια τελικά πολλαπλασιασε το υπαρχον κηφηναριο
"ΥΓ2: Η υποχρεωτική παρουσία στα σχολεία είναι 08.00 - 14.00, ασχέτως ωραρίου. Μάλλον θα φαντάζεσαι αν εφαρμόζεται αυτό. "
Εδώ έχεις πόντο και ομολογουμένως ειναι κατι που εκνευριζει. Δεν ξερω αν ειναι υποχρεωτική ομως (γιατι πως συναδει με την απασχοληση εκπαιδευτικων σε 2 και 3 σχολεια ταυτοχρονα οπως γινεται στην επαρχια;)
Ο Μανος ειναι ο πιο αξιοσεβαστος απο τους υπολοιπους. Αλλα εχει την λοξα των οικονομολογων να αναπαραγει φημες και φουμαρα. Κατα τα αλλα απο Ανδριανοπουλους, Παναντωνιους και Αλογοσκουφηδες ειναι μακραν ο πιο ειλικρινης και σιγουρα κανει καλυτερη αναλυση
Γενικά συμφωνώ πλην εκπαίδευσης. Για τις Ιφιγένειες στα είπα in your place. Δηλ πιστευεις πως οι 10 μαθηματικοί (που αποκλείεται να υπάρχουν 10 οργανικές) σε ένα σχολείο που αποσπώνται σε άλλα καλύπτουν κάποιο πραγματικό κενό; Γιατί εμένα μου μυρίζει (λόγω αντίστοιχων παραδειγμάτων που βιώνω) πως καλύπτουν κάποιους που κάαααθονται... (το "καθισιό" απαντάται με πολλούς τρόπους πχ μειωμένο ωράριο, απόσπαση σε γραφείο και άδειες πολλών τύπων).
Σαφώς και για αυτούς που βρίσκονται σε πολλά σχολεία υπάρχει το κενό προκειμένου να μετακινηθούν σε άλλο σχολείο - δεν νομίζω να συζητάει κανείς αυτό.
Eεεε
αυτους τους 10 τους ξερω προσωπικα και ειναι σε σχολεια. Οι τρεις στο Γυμνασιο-Λυκειο του διπλανου χωριου
:ΡΡΡΡ
@shades
Τι να το κάνω ρε shades. Κάθε φορά λέω, μακάρι να είχα κάθε μέρα τη γλώσσα μέσα και να πήγαιναν όλα καλά. Εδώ μιλάμε έχω χάσει την μπάλα. Χθες δεν εμφανίσθηκα διότι έβλεπε τις εξελίξεις. Σήμερα μόλις πήγα να το κάνω, άλλαξαν όλα άρδην. Μιλάμε ότι μας τον έχουν σφηνώσει στον κώλο και έχει φτάσει ως τις αμυγδαλές ήδη, κι έχει ο θεός.
Εδώ, δες το ίδιο σου το σχόλιο: δεν πρόλαβες να πεις για ουσίες και ήδη το μόνιμο χαμόγελο θα το έχουμε από αμηχανία για να μην αρχίσουμε να κοπανάμε ο ένας τον άλλον...
Τελικά είχε δίκιο ένα φιλαράκι που προ πολλών ετών μου είχε πει ότι το ακρωνύμιο ΠΑΣΟΚ σήμαινε πανελλήνιο σοκ.
Παρεμπιπτόντως, εδώ και καιρό ήθελα να σου στείλω κανά μήνυμα, αλλά έστω κι από δώ: το μαγαζί σου θα το ανοίξεις καμιά φορά; :)
@ellinaki
Αν και συμφωνώ με την όλη παρουσίαση που κάνεις, ως προς το εισαγωγικό σχόλιο θα συμφωνήσω αν μου εξηγήσεις πως ακριβώς εννοείς το ώριμοι. Διότι έτσι όπως το βλέπω, και οι λιγούρηδες ώριμοι μπορούν να είναι. Το χειρότερο με τον καπιταλισμό είναι κατ' εμέ (όταν μιλάμε για τους ανθρώπους) ότι γίνονται όλοι αδηφάγοι, θέλουν κι άλλο, κι άλλο κι άλλο. Αν το εννοείς έτσι, συμφωνώ. Αν όχι, μάλλον δεν είναι αρκετή η ωριμότητα φοβούμαι.
Από μιαν άποψη έχεις δίκιο περί του μανικιουροδανείου: είναι ωσάν το 2% της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Έλα όμως που το όλο σύστημα είναι δομημένο με τρόπο τέτοιο ακόμη και το μανικιουροδάνειο να επηρεάζει στον βαθμό που μπορεί. Κάτι σαν το φαινόμενο της πεταλούδας ένα πράγμα. Διότι μην ξεχνάς ότι κι αυτά που δίνουν οι τράπεζες ακόμη και στην κυρά Λίτσα, δανεικά είναι...
@zaphod
Δεν θα διαφωνήσω ότι οι Φάκελοι είχαν 3 αποτυχημένους στο ίδιο πάνελ, όμως αν πρόσεξες δεν το σχολίασα καν. Δεν έχει καμία σημασία εδώ που φτάσαμε αν πέτυχαν ή απέτυχαν στο παρελθόν (κατά τους ιδίους φυσικά, διότι κατά τα φαινόμενα...ας μην το σχολιάσουμε καλύτερα). Αυτό που έθιξα ήταν ότι ο μόνος που εξαρχής έδειχνε να έχει μεγαλύτερη επαφή με την πραγματικότητα ήταν ο Μάνος, ο οποίος σε πολλά έδειξε και πιο γνώστης κάποιων παραμέτρων.
Αναφορικά με το περί εκπαιδευτικών που έθιξες, δεν το πέταξε έτσι ξεκάρφωτα. Αν έχει πάρει το αφτί σου, προ ολίγων ημερών είχε τεθεί ως παράδειγμα το φιλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα. Έτσι λοιπόν κι ο Μάνος είπε ότι "οκ, αλλά το φινλανδικό σύστημα έχει 4 φορές λιγότερους καθηγητές οπότε ας ξεκινήσουμε χθες να το εφαρμόζουμε". Να σου υπενθυμίσω επίσης ότι όταν ο Γιωργάκης είχε πει να γίνουμε η Δανία του νότου, κι εσύ είχες κάνει ολόκληρο σεντόνι με το τι ισχύει στην Δανία και απ'όσο θυμμάμαι ήταν σωστότατο.
Πέραν αυτού, για τους 3, κανονικά θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να περίμενες ένας εισαγγελέας απ'έξω να τους ρωτήσει για τις ευθύνες τους όπως θα έπρεπε, αλλά τέλος πάντων, έχω βαρεθεί να τα λέω...
(συνεχίζω)
...Αυτό που λες περί εργαλειοποίησης της πραγματικότητας (της εικονικής, θα προσέθετα) είναι σωστό και συμφωνώ, και είναι πασίγνωστη τακτική εδώ κι αιώνες. Αναφέρεται μέχρι και στον Ηγεμόνα του Μακιαβέλι, και το έχουμε δει κατ' επανάληψιν. Οπότε που το περίεργο; Το πρόβλημα είναι ότι πλέον η υπερπληροφόρηση είναι τόσο τερατώδης (σε μέγεθος) που καταντάει παραπληροφόρηση και δεν μπορεί κανείς να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα σε πραγματική πραγματικότητα και εικονική. Το ερώτημα που έχουμε κατ' επανάληψιν θέσει και ξαναθέσει είναι τι κάνουμε εμείς; Σε πρώτη φάση, άλλοι τον πίνουν κι άλλοι τρώνε ακόμη με χρυσά κουτάλια (μην ξεχνιώμαστε). Άρα για τι διάολο πραγματικότητα μιλάμε επιτέλους; Μόνο για τους μισούς; Παπάρια μάντολες...
@slarti, zaphod
Αναφορικά με το θέμα που συζητάτε, θα πω κι εγώ ότι αν κοπούν οι αποσπάσεις και οι λοιπές φόλες και πάνε όλοι εκεί που πρέπει να πάνε, πιθανώς να αποδειχθεί ότι όντως έχουμε και παραπάνω εκπαιδευτικούς απ'όσους πρέπει. Πιθανώς, λέω, διότι εδώ δεν ξέρουμε καν πόσους δημοσίους υπαλλήλους έχουμε, θα ξέρουμε αν έχουμε αρκετούς ή παραπάνω δασκάλους;
@Πάνο
Μα ακριβώς αυτό που λες είναι αυτό που λέω περί συνεχόμενου δανεισμού. Δεν διαφωνούμε. Αναφορικά με τον χρυσό, κι αυτό δύσκολο. Μην ξεχνάς ότι ο μέγιστος Σημίτης είχε πουλήσει μέρος του αποθεματικού στο πλαίσιο της "επικείμενης" (τότε) εισόδου μας στην ΟΝΕ. Τα έγραφαν οι εφημερίδες...
@slarti
Καλά δεν το συζητώ ότι σχόλιο με τα κεφτεδάκια ήταν όλα τα λεφτά! Μόλις τον θυμήθηκα με την ποδιά, το'χα ξεχάσει τελείως! :):):)
Στα υπόλοιπα που λες, σαφώς και είναι έτσι. Νομίζω όμως ότι το γαργάλημα παραμένει. Για τους Γερμανούς το ευρώ δεν είναι απλώς ένα μέσον να εξαπλωθούν οικονομικά. Είναι και ΤΟ μέσον να κρατήσουν κάτω όλους τους άλλους.
θα σου πω κάτι που το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια: όταν ήμουν στη Γερμανία κάποια στιγμή έτυχε να δω σε ένα βιβλιοπωλείο πολλούς χάρτες, τύπου σχολικού Άτλαντα. Ξεφυλλίζοντάς τους διαπίστωσα άναυδος ότι όλες οι πάλαι ποτέ γερμανικές περιοχές είχαν διπλά ονόματα: πάνω ήταν το επίσημο και από κάτω με πιο μικρά γράμματα ή σε παρένθεση το γερμανικό πχ Praga (Prah), Gdansk (Danzig) κλπ. Πως γίνεται λοιπόν ένας λαός που έχει αλυτρωτικές διαθέσεις (μην ξεχνάμε ότι η ΕΟΚ επί της ουσίας έγινε για να σταματήσει η γαλλογερμανική εδαφική φαγωμάρα) να έχει σταματήσει τις επεκτατικές του βλέψεις; Απάντηση: δεν γίνεται. Και το μέσον είναι το ευρώ. Και η πλάκα είναι πως όλοι το ήξεραν ανέκαθεν, αλλά κανείς δεν περίμενε πια τέτοια γερμανική γαϊδουριά...
Κάτσε ρε hades, αυτό με τους χάρτες δεν μου ακούγεται και τόσο τραγικό. Και μεις την πρωτεύουσα της Κίνας τη λέμε Πεκίνο και το Google στο maps έχει παντού διπλές ονομασίες. Δεν νομίζω να είναι τόσο πολύ εθνικιστές.
Το πρόβλημά τους είναι άλλο: Είναι ένας μορφωμένος λαός, άξιος, με θέληση συνέχεια να γίνονται καλύτεροι και να λύνουν τα προβλήματά τους. Ε, κάπου εκεί αρχίζουν και την πληρώνουν οι υπόλοιποι.
Ακριβώς σαν τους κατοίκους του Κρίκκιτ (Douglas Adams).
@Zaphod: Δεν μίλησα για τους 10 που διδάσκουν - μίλησα για τα κενά που καλύπτουν πως δημιουργήθηκαν (γιατί αλλιώς θα έστελναν από 3 σε κάθε σχολείο και όλα θα ήταν μέλι-γάλα).
Δημοσίευση σχολίου