Σελίδες

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Τελικώς το όπλο ήταν και άδειο, αλλά και πλαστικό...

Ομιλώ φυσικά για το περιβόητο.. πόκερ που παίχτηκε προ ημερών μεταξύ ελληνικής κυβερνήσεως και ΕΕ/αγορών.
Όχι μόνο δεν τσίμπησαν από την μπλόφα μας αλλά μας ξέσκισαν κιόλας.
Η ουσία είναι ότι φυσιολογικά είμαστε πλέον σε ένα σημείο όπου αν δεν υπήρχε το ευρώ θα είχαμε ήδη χρεωκοπήσει. Βέβαια από την άλλη, αν δεν ήταν το ευρώ, μάλλον δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Εδώ όμως υπάρχει και μια άλλη οπτική γωνία την οποίαν αξίζει να δούμε πιο προσεκτικά...

Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι αυτά που τραβάμε (και αυτά τα πολύ χειρότερα που πιθανότατα να έρθουν και ίσως και σύντομα) τα αξίζουμε στο έπακρον. Γιατί; Μα διότι είμαστε αυτοί που είμαστε.

Είμαστε λαός που ανέχεται τις ρεμούλες και τις μίζες, υπό την προϋπόθεση ότι θα βάλουμε ολίγον τι το δακτυλάκι μας κι εμείς μέσα. Σάμπως αυτό δεν είχε συμβεί στο χρηματιστήριο;
Είμαστε λαός που ανέχεται την ασυδωσία και την αρπαχτή, ενώ επιβραβεύει το ψεύδος και την ανηθικότητα. Σάμπως τους ίδιους και τους ίδιους δεν ψηφίζουμε και ανεχόμαστε εδώ και πόσα χρόνια;
Είμαστε λαός που διαμαρτύρεται για τα ζόρια που τραβάει, αλλά δε διαννοείται να συμμορφωθεί με τις επιταγές των εποχών. Έχετε ακούσει να πέφτουν οι πωλήσεις σε καγιέν, ή να κλείνουν ξενυχτάδικα;
Και πάει λέγοντας...

Ας αναφέρω μερικά ενδεικτικά παραδείγματα.
Η εξυγίανση της Ολυμπιακής ξέρετε πως έγινε; Δώθηκε σχεδόν ή κυριολεκτικά τσάμπα, οι δε εργαζόμενοί της μετατάχθησαν αν όχι όλοι, σχεδόν όλοι στο υπόλοιπο δημόσιο και με όρους σχεδόν ληστρικούς (για το δημόσιο): οι μισθοί τους θα παρέμεναν ίδιοι, ενώ στην περίπτωση που κάποιος εξ αυτών θα έπεφτε στο ταμείο ανεργίας θα ελάμβανε αντί του επιδόματος, τον μισθό της Ολυμπιακής... Οι κύριοι (και κυρίες) αυτοί ήταν που προ ημερών είχαν κλείσει την πανεπιστημίου για πόσες μέρες.
Με τα σταζ (sic) θυμάστε τι είχε γίνει; πολύς κόσμος αποδέχθηκε την υπέρτατη προσωπική ισωπέδωση προκειμένου να εκπληρώσει το όνειρό του να μπει στο δημόσιο έστω και διά της πλαγίας. Κι ενώ είχαν μπει ως "μαθητές" ένεκα των παραθύρων θέλουν και μονιμοποίηση.
Αλήθεια, με τους αγρότες ή τους λιμενεργάτες γιατί δεν μάθαμε ποτέ τι έγινε και άνοιξαν τα μπλόκα; Απλώς βαρέθηκαν όπως ήλπιζε η κυβέρνηση, ή συνέβη κάτι άλλο που αγνοούμε;
Τα σκάνδαλα συνεχίζουν να βγάζουν και νέες πτυχές σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ακούσατε να παρεμβαίνει κάποιος εισαγγελέας; Ή μάλλον, η αλήθεια είναι ότι πλέον παρεμβαίνουν, αλλά δυστυχώς είναι πλέον αργά -μην γελιώμαστε.
Ακούσατε -παρά το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι βουλευτές φέρονται να κόπτωνται για την πορεία του τόπου- να έχει ζητήσει έστω κι ένας το θέμα της άρσης της βουλευτικής ασυλίας στο Κοινοβούλιο; Ούτε ένας. Ούτε καν οι υποτιθέμενοι αριστεροί (όπως ο Αλέξης και η Αλέκα, από τους οποίους ακόμη περιμένουμε τις ανακοινώσεις τους περί τη δολοφνία του δυστυχούς αφγανόπουλου από τους υποτιθέμενους αγωνιστές του λαού).
Εϊμαστε στο σημείο που είμαστε, και ακούς καθημερινά διάφορους κλάδους επαγγελμάτων να εμμένουν στην παράνοια, όπως οι βενζινάδες και οι ταξιτζήδες επί παραδείγματι, οι οποίοι αντιδρούν στην... δίκαιη φορολόγησή τους και αρνούνται να κάνουν αυτά που κάνει κατά τα λοιπά όλος ο κόσμος (οι περισσότεροι για να μην τους ξεσκίσει η εφορία φυσικά, όχι επειδή το θέλουν).
Από τις αποκαλύψεις περί σκανδάλων, τελικώς προκύπτει ότι οι μόνοι που δεν έχουν πάρει μίζες σε αυτόν τον τόπο είμαι εγώ συν άλλοι έξι-εφτά. Αλλά με τους υπολοίπους δεν γίνεται τίποτε διότι ως διά μαγείας όλο και κάποιος πολιτικός ή λοιπό μεγάλο κεφάλι θα βρεθεί από πίσω.
Η εκκλησία δε, σταθερή στο ψεύδος και την παραποίηση της αλήθειας, παρουσιάζει εσχάτως ότι η περιουσία της δεν υφίσταται. Μάλιστα κάπου πήρε το μάτι μου τον Αρχιεπίσκοπο να ισχυρίζεται ότι κάποια "διακοσμητικά" που φοράνε είναι πλαστικά (ήτοι άνευ αξίας). Ε, τότε ας μας μιλήσει για την πλαστική συμμετοχή στην ΕΤΕ, για τις πλαστικές μερσεντές, για τα πλαστικά κτήρια που θέλει να χτίσει παλαιόθεν, για τα πλαστικά αξιοθέατα που βγάζουν κάθε τόσο έξω για να μαζέψουν κανά φράγκο, για τις πλαστικές δωρεές των πιστοί, για τις πλαστικές ταρίφες που ισχύουν είτε παντρέψεις, είτε βαφτίσεις, είτε θάψεις. Διότι προφανώς όλα είναι εξίσου πλαστικά κατά πως φαίνεται...
Τα περισσότερα κόμματα πάνω στα οποία έχουμε εναποθέσει τις ύστατες ελπίδες μας για οικονομική ανάπτυξη, έχουν φάει τα προεκλογικά ποσά που δικαιούνται για αρκετά από τα επόμενα χρόνια, κι όμως εμείς κρεμόμαστε από τα χείλη τους.
Θεωρούμε αυτονόητο να υπάρχουν στο δημόσιο γελοιοδέστατα επιδόματα όπως έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία, μεταφοράς φακέλου, χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή κλπ.
Θεωρούμε αναφαίρετο εργατικό δικαίωμα την πρόωρη μεν, πλήρη δε συνταξιοδότηση στα 25 ή ακόμη και στα 15 χρόνια (για τις γυναίκες αυτό) όπου όποιος διαννοηθεί να τα ακουμπήσει αποτελεί casus belli. Και περί απολύσεων, ούτε λόγος να γίνεται: όλα κιόλας, μπορεί να μην έχουμε γιατρούς και δασκάλους, αλλά αρκεί που έχουμε χιλιάδες προεκλογικώς ρουσφετολογικοτοποθετημένους κηφήνες οι οποίοι θεωρούνται μόνιμοι.
Το θεωρούμε αυτονόητο να εξακολουθούμε να συμμετέχουμε σε καραγκιοζιλίκια τύπου Γιουρουσοβύζιον, ή να εξακολουθούν να κάνουν εκπομπές στην τηλεόραση διάφοροι Σπύροι Παπαδόπουλοι, ή να μην ξέρουμε πόσα παίρνει τελικώς ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ.
Πιστεύουμε ότι οι κουτόφραγκοι είναι τω όντι κουτοί και μπορούμε να τους πλασάρουμε τα τριπλάσια έως δεκαπλάσια ζα για επιχορηγήσεις, παρομοίως δε και τις πενταπλάσιες (τουλάχιστον) εκτάσεις.
Πιστεύουμε ότι τηρούνται αι παραδόσεις του έθνους όταν χρηματοδοτούνται τα παντελώς άχρηστα ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών με τα λεφτάκια του κόσμου.
Ως επίσης, το θεωρούμε λογικό οι πάσης λογής κρατικοδίαιτοι κατασκευαστές, επιχειρηματίες κουλουπού να σηκώνουν τα φράγκα να τα πηγαίνουν στην Ελβετία. Όταν τα έτρωγαν, μια χαρά ήταν άλλωστε...

Και ούτω καθεξής... Ένας τέτοιος κατάλογος δεν τελειώνει ποτέ και πουθενά όταν μιλάμε για Ελλάδα.
Γι'αυτό και είπα εξαρχής: η πορεία που έχει από καιρού διαγράψει το πλοίο είναι ακριβώς αυτή που μας αξίζει. Διότι έχουμε γίνει κουτοπόνηροι και ασύδωτοι.
Διάβαζα τις προάλλες για έναν δημόσιο οργανισμό υγείας κάπου στα ΒΠ ο οποίος αν και ανοικτός ήταν κλειστός, μιας και εβρισκόταν μόνο η προϊσταμένη η οποία προσπαθούσε να εξηγήσει στους πολίτες ότι απουσιάζουν όλοι (που ήταν οι όλοι; Μία σε άδεια λοχείας, ένας σε κανονική άδεια, και οι υπόλοιποι συμμετείχαν -άπαντες- σε συνδικαλιστική σύσκεψη η οποία ελάμβανε χώρα για τρίτη φορά σε 3 εβδομάδες. Σημαντική παρέμβαση: η ημέρα ήταν ή Παρασκευή ή Δευτέρα, δεν θυμάμαι καλά, αλλά το πιάσατε). που να τολμήσει όμως η δύσμοιρη η προϊσταμένη να τους σεντράρει όλους έτσι όπως πρέπει; Παίζεις με τους συνδικαλιστές στην Ελλάδα; Αστεία πράγματα... Το ακόμη πιο ωραίο όμως ήταν ότι βγήκε εκπρόσωπος (την ίδια ημέρα) των εργαζομένων και είπε ότι ο οργανισμός δεν ήταν κλειστός παρά υπολειτουργούσε... Εμ, βέβαια. Με κοτζάμ προϊσταμένη, πως να πει άνθρωπος ότι ήταν κλειστόν το μαγαζί;

Περπατούσα τις προάλλες στον Πειραιά. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσα μαγαζιά έχουν κλείσει. Όταν κόβεις τους μισθούς των δημοσίων, αυξάνεις τα έξοδα διαβίωσης και παράλληλα δεν κάνεις το παραμικρό να καταπολεμήσεις την μαύρη αγορά, πως να αντέξουν τα μαγαζιά; Ούτε μία στο δισεκατομμύριο. Και που'σαι ακόμη όμως...

Δεν με έχει πείσει η χώρα ότι έχει τη βούληση να κάνει το σωστό. Τα μέτρα που ελήφθησαν ναι μεν ήταν δυστυχώς αναγκαίο κακό, έπρεπε όμως να ακολουθούνται με την απαιτούμενη πολιτική βούληση. Ναι μεν ο Γιωργάκης είχε δίκιο όταν έλεγε στους ξένοι ότι τα επιτόκια είναι αυτά που μας γονατίζουν και ότι πολιτική στήριξη χρειαζόμαστε και ουχί οικονομική, όταν όμως πας με μοναδικά όπλα τις μπλόφες, θα σε πάρουν πρέφα.
Όπως και μας πήραν.

Δυστυχώς μας έλαχε πολύ κακός κλήρος. Προ ετών η Αργεντινή όταν χρεωκόπησε κατ' αρχήν έκανε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Όπως πρακτικά είχε κάνει και η Ρωσία αρκετά παλαιότερα. Μεγάλο μέρος του χρέους πήγε στον αέρα. Το αντίτιμο βέβαια ήταν η εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Εμείς το πρώτο σκέλος ένεκα ευρώ δεν έχουμε τη δυνατότητα να το πράξουμε, πόσω δε μάλλον μετά την υποτιθέμενη εθνική επιτυχία του συμφώνου στήριξης προ μερικών ημερών. Το δεύτερο σκέλος όμως επειδή δεν φαίνεται πουθενά είναι και αυτό που θα τον πιούμε βάναυσα. Και το χειρότερο είναι ότι θα πρόκειται για αντίτιμο στα λόγια, εν αντιθέσει με τις περιπτώσεις της Αργεντινής ή της Ρωσίας. Επίσης, έχουμε την ατυχία να είμαστε η πρώτη χώρα του ευρώ που επί της θεωρίας τουλάχιστον φέρεται να φέρνει κλυδωνισμούς στο ισχυρό (;) ευρωπαϊκό νόμισμα, κι έχουν πέσει κάθε λογής κοράκια να δούνε τι ανοχές έχει το ευρώ (γιατί νομίζετε ότι παίζεται όλο το παιχνίδι; Για τα ωραία μας νησιά; Όλα αυτά είναι η γαρνιτούρα...). Τι σημασία έχει αν η Ελλάδα συμμετέχει με ποσοστό περί το 3% (ήτοι... μηδέν) στο σύμφωνο σταθερότητας;

Πήγαμε στη Γερμανία και τι κανονίσαμε; Να πάρουμε τα υποβρύχια (τα οποία περιέργως είχαμε σχεδόν προπληρώσει) και κάναμε και 2-3 συμφωνίες ακόμη. Αντί να κόψουμε τις εισαγωγές για αντίποινα (διότι που θα βγάλει τις εξαγωγές της η Γερμανία, κύριοι; Στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία κλπ θα τις βγάλει. Στην Γαλλία θα τις έβγαζε, ή την Σουηδία;). Το ίδιο πράξαμε και με τους Γάλλους. Και τι ήρθε αντ'αυτού; Τίποτε. Το απόλυτο μηδέν.

Την ίδιαν στιγμή όλες οι προσπάθειες που έχουμε κάνει βασίζονται στις περικοπές μισθών τε και εξόδων, με έμφαση στους μισθούς, λες και αυτοί είναι το κυρίως πρόβλημα. Αναπτυξιακό πλάνο δεν υφίσταται ούτε για πλάκα. Πως να υπάρξει όμως, όταν ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το φορολογικό νομοσχέδιο (κάτι μου λέει ότι πάμε για τις διακοπές του καλοκαιριού. Κλασικά...). Άκουγα τις προάλλες στον ΣΚΑΪ να λένε ότι από το 1981 κι έπειτα δεν έχει γίνει ούτε μία κρατική επένδυση στην χώρα. Το ΕΣΠΑ κατά πως βλέπω πάει μόνο στους μεγάλους. Η αγορά περνάει την χειρότερη και μάλλον οριστική και τελειωτική της κρίση. Κι εμείς τι κάνουμε; Εξακολουθούμε να κατασκευάζουμε μόνο μενίρ (και όχι μόνο σε επίπεδο αγροτών -διαβάστε οπωσδήποτε το εξαιρετικό και δεόντως διασκεδαστικό κείμενο του Batcic) τα οποία αν και καλαίσθητα και εντυπωσιακά, δεν ενδιαφέρουν κανέναν παγκοσμίως. Ποιο το μέλλον;

Επειδή δεν βλέπω να αλλάζει τίποτε επί της ουσίας εκεί που πρέπει (δηλαδή στον ειδικότερο δημόσιο τομέα και ουχί στον ευρύτερο, στους πολιτικοί, στους επιχειρηματίες κλπ, κλπ), ειλικρινώς προτιμώ να μην ξέρω... Κι όσο δεν λαμβάνονται τα μέτρα που πρέπει, η πλειοψηφία των οποίων έχουν δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος, καλύτερα να μην ξέρω κιόλας...
Χαίρετε...

18 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Άδη έχεις σε όλα δίκαιο, μα πιο πολύ στο "αυτοί είμαστε αυτοί (οι πολιτικοί) μας αξίζουνε, αυτή είναι η κατάντια μας".

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απολύτως. Το κακό είναι ότι δυστυχώς μιλάς σε ώτα μη ακουόντων.

Panos Konstantinidis είπε...

Α, και πολύ πετυχημένος ο τίτλος :)

Zaphod είπε...

Nευράκια;;;
Στα περισσότερα με βρίσκεις σύμφωνο, όχι όμως στο ότι η κυβέρνηση έκανε τα αναγκαία. Παπαρολογίες ολκης έκανε. As usual βάρεσε τους εύκολους και τα "δικά της παιδιά" ή τα μεγάλα ψάρια τα άφησε στην απόξω. Πηδώντας τους δημ υπαλλήλους και αυξάνοντας όλες τις τιμές γαμείς την αγορά πατόκορφα, αλλα αυτό δεν τους νοιάζει.

Οι βισματούχοι της Ολυμπιακής, τα μεγάλα λαμόγια των ΔΕΚΟ (οι παλιοι δηλ) κτλ, οι τραπεζες και λοιποι θα κονομησουν στραγγαλίζοντας τους υπόλοιπους.

Λες για τα έτη σύνταξης. Τώρα που θα το πάει για όλους στα 35-40 πως θα μας φανεί;

Αλλά, watch this, θα ισχύσει μόνο για τους "νεότερους" ασφαλισμένους, ήτοι οι δικοί μας κολλέγηδες θα την σκαπουλάρουν και οι επόμενοι να παν να γαμηθούν. Όπως την σκαπούλαραν ήδη τα σώματα ασφαλείας και οι υπάλληλοι της βουλής (πχ) από την μείωση των επιδοματων γιατι δεν έχουν όλοι οι γύφτοι τα ίδια μούτρα.


Αλλα τετοιοι είμαστε, τέτοιοι μας αξίζουν

Spam: εξαιρετικός ο καιρός εδώ

Hades είπε...

@Πάνο
Τι να το κάνω να έχω δίκιο ρε Πάνο; Εδώ μιλάμε ότι μας γαμάνε όχι επειδή τα μέτρα δεν είναι επαρκή, αλλά επειδή οι πολιτικοί μας είναι ΜΑΛΑΚΕΣ. Γι'αυτό ανεβαίνει το κόστος δανεισμού, γι'αυτό μας έχουν σκίσει όλοι κ.ο.κ.
Και ποιος επιβραβεύει τους πολιτικοί; Εμείς. Κι όταν λέω εμείς, δεν εννοώ μόνο εμείς ως πολίτες, αλλά και ως φορείς και ως εργαζόμενοι και ως ο,τιδήποτε.
Το θέμα είναι ότι δεν βλέπω φως.

@zaph
Ρε zaph να σου πω κάτι; Είχα πάει τις προάλλες από το μαγαζί του νονού μου, στο κέντρο του Πειραιά. Από τα πιο παλιά και μεγάλα. Αναγκάστηκε και έκλεισε για ν'ανοίξει ένα πιο μικρό παραδίπλα προκειμένου να μειώσει τα έξοδα. Παλιά απασχολούσε 6-7 υπαλλήλους και τώρα μόνο έναν, τον οποίον για την ώρα δεν μπορεί να αποζημιώσει αν απολύσει, γι'αυτό και τον κρατάει. Αυτό ξέρεις από που πηγάζει; Από τα μαλακισμένα δάνεια, από το μαύρο εμπόριο, από τις μειώσεις μισθών, αυξήσεις ΦΠΑ και κόστους ζωής κ.ο.κ.

Ποιοι είναι λοιπόν οι "εύκολοι" που βάρεσε το κράτος; Σχεδόν μετά τα μέτρα έκανα ολόκληρη ανάλυση, ότι οι μειώσεις ΔΕΝ αφορούν μόνο το δημόσιο, αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Μείωσε τους μισθούς και αυτομάτως κάθησε όλη η αγορά, αφού πλέον οι περισσότεροι περιορίζονται στα αναγκαία, τα οποία σε μεγάλο ποσοστό έχουν να κάνουν με αποπληρωμές δανείων. Συνεπώς όλους τους γάμησε πατόκορφα.

Έχω ξαναπεί και αν θυμάμαι είχαμε συμφωνήσει κιόλας: οι μειώσεις ήταν σωστές. Υπάρχουν απαράδεκτοι μισθοί και επιδόματα στο δημόσιο. Δεν μπορείς όμως να κόβεις το 10% από κάποιον που καθαρίζει 3 χιλιάρικα, και το ίδιο από κάποιον συμβασιούχο των ΚΕΠ που παίρνει κάτω από χιλιάρικο. Το σωστό είναι να πιάσεις όλους εκείνους που μπήκαν στο δημόσιο ρουεφατολογικά και να τους σουτάρεις. Επίσης, να πιάσεις όλα τα μαλακισμένα επιδόματα και να τα κόψεις μαχαίρι. Όχι 10% και μαλακίες. Από που κι ως που οι υπάλληλοι της Βουλής να παίρνουν πλας 2 μισθούς ως υπερωριακή αποζημίωση; Δηλαδή ο κοστουμαρισμένος με το παπιγιόν που αλλάζει το ποτήρι με το νερό, παίρνει 16 μισθούς; Θα τρελαθούμε τελείως; Και την ίδιαν στιγμή, η περιφέρεια δεν έχει ούτε καν κέντρα υγείας επί της ουσίας. Ή εν έτει 2010 η επαρχία δεν έχει πλήρως επανδρωμένα σχολεία. Απαράδεκτον.

Αναφορικά με τα έτη συνταξιοδότησης που αναφέρεις, και πάλι στα ίδια επιστρέφουμε. Από που κι ως που γυναίκα με 2 παιδιά να παίρνει πλήρη σύνταξη στα 15 χρόνια; Από που κι ως που να έχουν άλλοι το δικαίωμα για πλήρη ή μη σύνταξη στα 25; Κάνε έναν ελεγκτικό οργανισμό να τους τσεκάρεις, μιας και ως συνταξιούχοι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να εργάζονται, να δεις αν θα βγουν στην σύνταξη πρόωρα.

Από την άλλη όμως, ποιοι είναι αυτοί που ψηφίζουν τους νόμους; Οι εργαζόμενοι, δημόσιοι τε και μη; Οι πολιτικοί τους ψηφίζουν με τις ευλογίες των εργατοπατέρων, οι οποίοι βγαίνουν τώρα και μιλάνε για ντε και καλά κεκτημένα. Ε, ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί πχ ο τάδε αρχισυνδικαλιστής να λαμβάνει μισθό. Τι παράγει και έχει λαμβάνειν μισθό επιτέλους;
Όταν λοιπόν όλα αυτά τα ΡΕΜΑΛΙΑ μιλάνε για υποτιθέμενα εργατικά δικαιώματα και συνεχίζει να βγαίνει κόσμος στα 15 και τα 25 χρόνια, τότε θα τον πιουν όλοι οι υπόλοιποι που μένουν, ήτοι νομοτελειακά οι πιο νέοι. Και στην συνέχεια θα... συμμορφωθεί και ο ιδιωτικός τομέας προκειμένου να μην προκαλείται το δημόσιο αίσθημα (τότε μόνο το θυμούνται) όπου τελικώς τι θα γίνει; Θα ζορίζονται σχεδόν όλοι, η αγορά θα καταρρεύσει, η ανεργία θα χτυπήσει μεταπολεμικό κόκκινο.

Και την ίδιαν στιγμή οι γνωστοί δυσκοίλιοι θα συνεχίσουν να εγείρουν τα αιτήματά τους για να συνεχίσουν να κλέβουν.

Αναρωτιέσαι για τα νεύρα λοιπόν για ποιον λόγο;

Ναι, τα΄χουμε ξαναπεί: οι πολιτικοί φταίνει σε πολλά. Πρέπει να τους αλλάξουν τα φώτα παραδειγματικά κιόλας. Ομοίως και άλλους πρέπει να ξεσκίσουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως μέτρα δεν πρέπει να λαμβάνονται, ούτε ότι δεν έχουμε βάλει το χεράκι μας και όλοι οι υπόλοιποι. Έχουμε γίνει κράτος ασυδωσίας.

Panos Konstantinidis είπε...

Άδη εμείς είμαστε χειρότεροι όμως Το πρόβλημα πηγάζει από κάτω (τον απλό κοσμάκη) και πάει προς τα πάνω, δε νοείται έξυπνος που να ψηφίζει μαλάκα, αυτό είναι απλώς παράλογο.

Άρα είμαστε εμείς πρώτα μαλάκες και μετά όλοι οι άλλοι. Ειλικρινώς θα ήθελα να δω ένα πόστ σου όπου θα τα χώνεις στον μέσο, τον καθημερινό νεοέλληνα, αυτόν που συχρωτιζόμαστε καθημερινώς.

hackaday είπε...

Συνείδηση, υπευθυνότητα και φιλότιμο μηδέν. Γι' αυτό και πάμε κατά διαόλου.

pølsemannen είπε...

Χάρτινο το φεγγαράκι, πλαστικό το πιστολάκι, το 2011 δημοσιονομικώς πάλι εδώ θα είμαστε όταν μείνει το δημόσιο ξανά μανά από ρευστό, άσε σε τι κατάσταση θα είναι αγορά γενικώς, με ότι συνεπάγεται αυτό για την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή. (Κοινωνική συνοχή; Να θυμηθώ να κόψω τους μπάφους).

Τέσπα, αδύναμη χώρα, χρεωμένη, με σακατεμένη παραγωγική βάση, μόνο τα μεγαλολαμόγια θα την βγάλουν καθαρή. Οι υπόλοιποι χωρικοί θα αρχίσουν να βγάζουν σιγά - σιγά στο σφυρί ότι έχουν.

Ζήτω η περήφανη Βαυαρική Μάνη,

Ζήτω το Ιταλικό Φιόρε του Λεβάντε,

Ζήτω η Ρωσική Βουλιαγμένη.

Hades είπε...

@Πάνο
Συμφωνώ μαζί σου, κι ως λέει ο zaphod σε τέτοιες περιπτώσεις, πες μου που να προσυπογράψω...
Το μέγα ερώτημα αυτού που σχολιάζεις όμως ξέρεις ποιο είναι; Όταν ΟΛΟΙ οι από πάνω είναι μαλάκες, τότε τι κάνεις; Διότι η ΜΗ ψήφος είναι αποδεδειγμένα το χειρότερο όλων. Από την άλλη, το να φτιάξεις ένα κόμμα πιο πολύ θα σε καταστήσει γραφικό, παρά θα σου δώσει τη δυνατότητα να εκφράσεις μια υγιή άποψη. Οπότε;
Μη νομίζεις ότι είναι ρητορικό το ερώτημα, διότι την απάντηση ΔΕΝ την γνωρίζω, παρόλο που την ψάχνω εδώ και χρόνια.

Αναφορικά με τα κείμενα που λες, η αλήθεια είναι ότι έχω γράψει πολλά. Μεμονωμένο δεν είναι κανένα φυσικά, μιας και η φιλοσοφία μου είναι ότι όλα είναι αλληλένδετα, οπότε έτσι τα γράφω κιόλας. Απλά, κάθε κείμενο προσεγγίζει ένα θέμα συνήθως από μια συγκεκριμένη σκοπιά και τα χώνει ανάλογα. Μη νομίζεις πάντως ότι χαρίζομαι σε κανέναν.

@hackaday
Σωστά μιλάς, αν και ξέχασες και το "οικονομία".
Αν μάλιστα προσθέσουμε και τη ζάχαρη, κάνουμε και διαφήμιση αναψυκτικού.
Βέβαια παρομοίως, στο μηδέν είναι και το φως στο τούνελ, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...

@polse
Κοίτα, το ότι έτσι όπως πάμε θα πέσει το ξύλο της αρκούδας, είναι κάτι που βλέπω κι εγώ. Το ερώτημα είναι αν θα έρθουν μετά τα ξεπουλήματα ή πριν. Αυτό ομολογουμένως θα έχει ενδιαφέρον...
Εκτός βέβαια αν αλλάξει κάτι δραματικά, όπως πχ να μπουν 2-3 πολιτικοί στον Κορυδαλλό, ή να φορολογηθεί η εκκλησία όπως πρέπει πραγματικά, ή να καταπολεμηθεί η αισχροκέρδεια και το υψηλότατο κόστος ζωής, ή να μηδενιστεί η διαφθορά σε όλους τους τομείς κλπ.
Ω, ρε πούστη, μάλλον άρχισα κι εγώ τους μπάφους... :):):)

Zaphod είπε...

Oπως λεει στην ουσια και ο polse μονο οι εχοντες χοντρα φράγκα θα την παλέψουν. Και αυτό γιατί μπορούν να δεχτούν μείωση κέρδους/τζίρου χωρίς να απειλείται άμεσα η επιβίωση τους. Όλοι οι υπολοιποι θεωρούμαστε μικροι. Οταν ακόμα και το μπακάλικο της γειτονιάς γίνει franchise πολυεθνικής θα το καταλάβουμε καλύτερα :)

Δεν διαφωνούμε δηλ επί της ουσίας. Γνωριζε ο Γαπ πως κοβοντας τους (κατα μεσο ορο μικρους, μην γελιώμαστε. Λιγες και διαλεχτές ειναι οι χρυσες χήνες) μισθούς του δημοσίου και αυξάνοντας το ΦΠΑ ήξεραν πως στραγγαλίζουν ΟΛΑ τα μεσαία εισοδήματα, ίσως και μερικά λιγότερο μεσαία


Επιδόματα: Συμφωνούμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Το 10% σε όλα (πλην Λακεδαιμονίων) σημαίνει πως το επίδομα "έγκαιρης προσελευσης", "μεταφοράς φακέλων" κτλ ξαφνικά πατσίζει τα βαρέα-ανθυγιεινά λχ ή τα πενιχρά επιδόματα κάποιων χαμηλόμισθων. Τα λαμόγια των 6000 των μήνα που καααααθοντα θα χάσουν 500 ευρώ; Στα παπάρια τους να λέμε. Αλλά ήθελε αυγά η στοχευμένη μείωση/κατάργηση και δεν έδειξε να τα έχει


Μετρα: Ρε να γίνουν και να παραγίνουν - και να κοπούν και κώλοι διοτι χρειάζεται. Αλλα ο στόχος να ειναι η εξυγίανση όχι η ακραία εκμεταλευση μερικών οι οποιοι κατα σατανική σύπμτωση ειναι οι ίδιοι με ολες τις προηγούμενες περιπτώσεις. Η υποψία μου πως γντ κανονικό πείραμα για να φτιάξουμε την πρώτη καθαρά καπιταλιστική Κίνα ενισχύεται

Hades είπε...

Μα το πρόβλημά μας είναι ακριβώς αυτό, ότι δεν κόπηκαν και οι κώλοι που έπρεπε. Τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι "αγορές" μας γαμούν πατόκορφα επειδή επί της ουσίας πρώτιστα χρεωκόπησε το πολιτικό μας σύστημα. Τους πολιτικοί δεν εμπιστεύονται και λογικό: εδώ δεν τους εμπιστευόμαστε οι πολίτες οι ίδιοι. Οπότε πως να πιάσουν τόπο και οι νέες θυσίες; Στον βρόντο θα πάνε, όπως οι παλαιές.

Δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς περί καπιταλιστικής Κίνας (διότι η Κίνα είναι χρόνια τώρα καπιταλιστικότατη), αλλά πείραμα όντως γίνεται: ελέγχουν κατά πόσον αντέχει το ευρώ, ελέγχουν κατά πόσον οι σκληρές ευρωπαϊκές οικονομίες του νομίσματος αντέχουν τω όντι την κρίση, ελέγχουν τι μπορούν να κάνουν σε μια χώρα εντός του ευρώ προς όφελος των απ'όξω.
Άσε, γάμησέ τα. Όλα τα'χε η Μαριωρή...

Zaphod είπε...

H Kινα ειναι ...κομμουνιστοκαπιταλισμος :)


Αλλα εδω σε λίγο θα έχουμε εργασιακό καθεστώς Κίνας σε "δυτικού" τύπου κοινωνία, κατι το οποιο θα ειναι καινοφανές και πιθανόν μπουσουλας για τους επόμενους ενδοξους φεουδαρχες

Hades είπε...

Να υποθέσω ότι ο κομμουνισμός αντιστοιχεί στο ότι δουλεύουν όλοι σαν ζώα; Αν είναι έτσι, τότε ναι, είναι κομμουνιστοκαπιταλισμός...

Ανώνυμος είπε...

Όσοι δεν είναι στο δημόσιο,δουλεύουν εδώ και 10 χρόνια σαν Κινέζοι.Όμως αυτό δεν καταγράφηκε επίσημα πουθενά,πέρα απο μερικές συνεντεύξεις σε εφημερίδες.Αυτό το γράφω για τον zaph
Οι μη ακούοντες είναι ο περισσότερος κόσμος στην χώρα μας,επειδή η παραπληροφόρηση κάνει καλά τη δουλειά της.Αυτό κάνει την επιβράβευση των πολιτικών γενικευμένο φαινόμενο.Όταν δεν έχεις μάθει να σκέφτεσαι,και δεν έχεις χρόνο να ενημερωθείς παρά μόνο απο την τηλεόραση,καταλήγεις το θύμα που θα πληρώσει τα σπασμένα.Οι βισματούχοι της Ολυμπιακής,και τα λαμόγια,είναι δικοί μας άνθρωποι.Είναι τα αδέλφια μας,οι θείοι μας,ή τα παιδιά μας.Γιατί παριστάνουμε τους έκπληκτους;οι τιμές στην αγορά ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα και αδιάλιπτα.Οποιος ψωνίζει για την τροφή του και μπορεί να διαβάζει αριθμούς το βλέπει.Είναι τραγικό να ανακαλύπτετε τώρα την Αμερική.

Panos Konstantinidis είπε...

> Όταν ΟΛΟΙ οι από πάνω είναι μαλάκες, τότε τι κάνεις;

Αυτό είναι πολύ μεγάλο θέμα. Αλλά σε γενικές γραμμές και ξεκινώντας από την παραδοχή (που πιστεύω ότι είναι ορθότατη) που λέει ότι οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι και αφού όλοι οι από πάνω είναι ηλίθιοι, τότε υπάρχουνε δύο πράγματα που μπορούμε να κάνουμε:

α) τους υπομένουμε και δε μιλάμε, αφού και να μιλήσουμε δε θα καταφέρουμε τίποτα, οπότε χάνουμε άδικα το χρόνο και τις δυνάμεις μας.

β) Φεύγουμε στο εξωτερικό ελπίζοντας σε μια χώρα με λιγότερους ηλίθιους.

Εγώ αυτή τη φορά επέλεξα το πρώτο, και δε βγάζω άχνα.

Hades είπε...

@Ανώνυμο
Φίλε ανώνυμε, δε νομίζω να υπάρχει κάποιος τουλάχιστον από τους εδώ σχολιαστές που να ανακάλυψε την Αμερική.
Φυσικά και όλοι πάμε στο σούπερ μάρκετ, δε νομίζω να υπάρχει κανάς νηστικός εδώ μέσα. Όπως όλοι μας πίνουμε φραπέ που κάνει ληστρικά 3-3,5 ευρώ (αλλού και πολύ παραπάνω) κ.ο.κ.
Κι εγώ και άλλοι έχουμε γράψει ξανά και ξανά για τέτοια ζητήματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να γράφουμε ανελλιπώς για τέτοια, ούτε σημαίνει πως αν τώρα ειπωθεί κάτι τώρα έγινε κι αντιληπτό.
Φυσικά και ξέρω ότι πχ οι της Ολυμπιακής είναι δικοί μας άνθρωποι, της κοινωνίας δηλαδή. Εδώ έχω γράψει παλιά ότι οι πολιτικοί είναι έτσι επειδή βγαίνουν από την ίδιαν κοινωνία, δεν θα ίσχυε αυτό για τους βολεμένους; Από το ίδιο καζάνι είμαστε όλοι.
Οπότε, προς τι το Αμερικής σχόλιο; Ειλικρινά δεν κατάλαβα.

@Πάνο
Δε νομίζω να περιορίζεται μόνο σε 2 λύσεις το ερώτημα, αλλά για να μην σου λέω ψέματα δεν είμαι και σε θέση να σου προτείνω και άλλες περισσότερες. Τουλάχιστον τώρα.
Πάντως ειδικότερα για τη δεύτερη, ακόμη και η ξενιτιά εγκυμονεί κινδύνους. Αν εξακολουθούσες να είσαι στην Αγγλία θα έβλεπες πολλά το προσεχές διάστημα. Θα σκάσει γερή μπόμπα κι εκεί. Γενικά, δεν υπάρχει καθαρή λύση...

zaphod είπε...

Δεν ανακάλυψα καμία Αμερική. Και γω στο "εξω κοσμο" ειμαι, δεν ειμαι υπάλληλος.

Απλα πρεπει να θυμομαστε πως οι μισθοι του δημοσίου δίνουν το ρυθμό, και ειδικότερα οι χαμηλότεροι, στις συλλογικές συμβάσεις.

Panos Konstantinidis είπε...

Όχι Άδη, Ελλάδα είμαι, έχω ένα εξάμηνο που γύρισα μονίμως.

Σίγουρα δεν υπάρχουνε μόνο αυτές οι δύο λύσεις, αλλά νομίζω ότι αυτές οι δύο είναι οι μόνες λογικές λύσεις, όλες οι άλλες οδηγούνε σε παράλογες συμπεριφορές. Θα μπορούσα π.χ. κι εγώ να το παίξω μαλάκας και να σταθμεύσω πάνω σε πεζοδρόμια ή να φοροδιαφύγω, αλλά τότε δε θα ήμουνα διαφορετικός από αυτούς που στηλιτεύω. Άρα αυτό δεν είναι λύση.

Και σίγουρα η φυγή στο εξωτερικό δεν είναι η ιδεατή λύση, αλλά ίσως να είναι καλύτερη στο πλαίσιο του "το μη χείρον βέλτιστο". Μαλάκες υπάρχουνε παντού, το θέμα είναι να βρεις το μέρος με τους λιγότερους.

Hades είπε...

Αυτό το τελευταίο ξαναπέστο Πάνο, αλλά έχω αρχίσει πλέον ν'αναρωτιέμαι κατά πόσον είναι ρεαλιστικό το να πιστεύεις ότι υπάρχει μέρος δίχως πολλούς μαλάκες.
Και δυστυχώς -αυτή είναι η αλήθεια- όταν πηγαίνεις πολλή κόντρα (διότι περί τέτοιας πρόκειται) και δεν θες να γίνεις σας εκείνους που τα χώνεις, τότε φθείρεσαι πάρα πολύ καθώς πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα. Γι'αυτό και βλέπεις πολλούς τελικώς να μην αντέχουν και να ενδίδουν τελικώς και να γίνονται έτσι όπως λες.
Δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο, και πίστεψέ με, το ξέρω πααααάρα πολύ καλά, καθώς από πολλές απόψεις μια ζωή στην κόντρα είμαι.

ΥΓ. Το ξέρω πως είσαι Ελλάδα ρε! Δεν σε είχαμε καλωσορίσει κιόλας; :):)