Σελίδες

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Μέθοδος εκατοστού πιθήκου.

Το 1952, στο νησί Keshena κάποιοι επιστήμονες έκαναν πειράματα με πίθηκους. Ένα από αυτά ήταν άφηναν γλυκοπατάτες πάνω στην άμμο, και οι πίθηκοι τις μάζευαν αργότερα και τις έτρωγαν. Βέβαια στους πίθηκους άρεσε η γεύση της γλυκοπατάτας αλλά όχι και η γεύση της άμμου.Ένα θηλυκό πιθηκάκι με το "όνομα" Imo ανακάλυψε ότι αν έπλενε τις γλυκοπατάτες σε ένα κοντινό ρυάκι, η άμμος έφευγε και η γλυκοπατάτα καθάριζε. Η μαμά της την είδε που το έκανε, και το έκανε κι αυτή. Οι συνομήλικοι πίθηκοι που έπαιζαν μαζί, το έμαθαν κι εκείνοι και από αυτούς το έμαθαν και οι μαμάδες τους (η κοινωνία των πίθηκων είναι μητριαρχική, οι μπαμπάδες πίθηκοι δεν έχουν σχέση με τα παιδία τους, σαν τους γάτους ένα πράγμα). Αυτή η ανακάλυψη των πίθηκων μαθευόταν σιγά από όλο και περισσότερους πίθηκους του νησιού. Μέχρι το 1958, όλοι οι νέοι πίθηκοι έμαθαν το κόλπο. Από τους ενήλικες, μόνοι όσοι το μάθαιναν από τα παιδία τους. Οι υπόλοιποι ενήλικες τις έτρωγαν ακόμη με την άμμο (χαρά στην υπομονή των επιστημόνων, 6 χρόνια να ταΐζουν πίθηκους θα μου πείτε. Ήταν ένα από τα πειράματα κοινωνικής συμπεριφοράς που εφάρμοζαν). Το Φθινόπωρο του 1958, ένας ορισμένος αριθμός πίθηκων έπλενε τις πατάτες του. Ας υποθέσουμε ότι ήταν 99.. Τότε ένα πρωί, ο "100ος" πίθηκος έμαθε να πλένει τις πατάτες του, και τότε συνέβη το αξιοπερίεργο....
ΟΛΟΙ οι πίθηκοι από την ίδια εκείνη μέρα έμαθαν να πλένουν τις πατάτες τους από την άμμο! Όχι προοδευτικά όπως μέχρι τότε, αλλά ξαφνικά, χωρίς καν να δουν άλλους πίθηκους να το κάνουν! Και το φοβερό?
ΟΛΟΙ οι πίθηκοι σε αλλά νησιά αλλά και στην ενδοχώρα της επαρχίας Takasakiyama άρχισαν να πλένουν τους καρπούς που έβρισκαν λερωμένους με χώματα!

Τα παραπάνω, μαζί με αλλά εκπληκτικά πράγματα, περιγράφονται στο βιβλίο Lifetime του Loyal Watson, σελ. 147-148, εκδόσεις Bantam Books, έκδοση του 1980. Όπως το λέει ο συγγραφέας: "When a certain critical number achieves an awareness, this new awareness may be communicated from mind to mind". Όταν δηλαδή ένας συγκεκριμένος "κρίσιμος" αριθμός "μυαλών" συλλάβει μια "γνώση" μια συνειδητοτητα, αυτή Μπορεί να "μεταφερθεί" από μυαλό σε μυαλό.
Να το πούμε πιο απλά: Όταν ένας αριθμός πολιτών πει μέσα του "δεν πάει άλλο με αυτή την Κυβέρνηση", όλοι ξέρουν ότι η κυβέρνηση έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια χωρίς να το κουβεντιάσουν μεταξύ τους. Όταν ένας προπονητής δεν ικανοποιεί έναν συγκεκριμένο αριθμό οπαδών της ομάδας του και πάνω, όλοι ξέρουν ότι ο προπονητής αυτός θα "φύγει" σύντομα. Μπορεί τα παραδείγματα που μόλις να επιδέχονται κριτικές και ερμηνείες άλλες, αλλά είναι ενδεικτικά παραδείγματα νομίζω.
Πάρτε για παράδειγμα κάποιες "ανακαλύψεις" του ανθρώπου (εντάξει, συμβατικά θα δεχτώ την επίσημη ιστορία, διαφωνώ κάθετα). Ο τροχός: Η ανακάλυψη του έγινε "ταυτόχρονα" (σχετικά πάντα) σε πολλά μέρη του πλανήτη, από πληθυσμούς που δεν είχαν καμία επικοινωνία μεταξύ τους.
Η θέση αυτή δεν είναι προφανώς δική μου, ούτε την αποδέχομαι ανεπιφύλακτα, αλλά έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αφού εξηγεί κάποια πράγματα που για πολλούς είναι ανεξήγητα.
Όταν ένας κρίσιμος αριθμός ανθρώπων "συλλάβει" ένα πρόβλημα, ΟΛΟΙ πλέον θα ξέρουν ότι υπάρχει ένα τέτοιο πρόβλημα και ότι πρέπει να λυθεί.. είτε αυτό είναι η πεινά, οι αρρώστιες, η χρήση πυρηνικής ενέργειας, η μόλυνση του περιβάλλοντος, ο άκρατος καπιταλισμός.
Θα μου πείτε τώρα φυσικά, ότι "εσύ ναι μεν λες ότι ξέρεις πως δεν πας καλά -το παραδέχεσαι- αλλά η περίπτωσή σου είναι προφανώς σοβαρότερη απ'όσο κι εσύ νομίζεις. Εκλογές είχαμε κι εσύ γράφεις για πιθήκους..."
Η αλήθεια είναι πως αναφέρομαι αποκλειστικά στις εκλογές. Και ξεκίνησα έτσι (όπου αν προσέξετε καλά το παραπάνω κείμενο μόνο άσχετο δεν είναι), διότι το τι μαλακίες έχω ακούσει από χθές δεν περιγράφεται.

Οι χθεσινές εκλογές έστειλαν πολλά μηνύματα προς άπασες τις κατευθύνσεις, αυτό είναι γεγονός. Προσωπικά, αν εξαιρέσουμε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ που σε καμία περίπτωση δεν περίμενα τόσο χαμηλό, ουσιαστικά δεν εξεπλάγην καθόλου από το συνολικό αποτέλεσμα. Ναι, είναι πολλά τα μηνύματα, κάποια εμφανή και κάποια όχι τόσο.

Οι δικές μου εκτιμήσεις:
1) Βγαίνουν και λένε όλοι ότι είναι λογικό που εφθάρη η ΝΔ (κυβέρνηση γαρ) αλλά είναι περίεργο που εφθάρη και το ΠΑΣΟΚ και δη, τόσο πολύ. Παπάρια μάντολες. Καθόλου περίεργο δεν είναι. Όπως υπήρχαν δυσαρεστημένοι από τη ΝΔ (γενικώς και αορίστως), έτσι υπήρχαν δυσαρεστημένοι από τη ΝΔ οι οποίοι όμως δεν ήθελαν να ξαναέλθουν μέρες ΠΑΣΟΚ στον τόπο. Οι δημοσκοπήσεις των προηγουμένων εβδομάδων ήταν σαφείς και μου κάνει εντύπωση πως είναι δυνατόν ενώ το σχολίαζαν όλοι να μην το εκτιμούσε σωστά κανείς: φωτιές σε όλη τη χώρα, ομόλογα στα φόρτε τους, λάθη πολλά και χοντρά στα περασμένα 3,5 χρόνια κι όμως όσο έχανε έδαφος η ΝΔ τόσο έχανε και το ΠΑΣΟΚ. Έτσι έγινε και χθες, και δεν είναι καθόλου τυχαίο πως έχασαν και οι δύο στο σύνολό τους σχεδόν το ίδιο ποσοστό.
2) Ο λεγόμενος δικομματισμός (sic) δεν χτυπήθηκε όπως ευαγγελίζονται κάποιοι. Πήρε ακριβώς τα ίδια ποσοστά (αθροιστικά) που έχει ξαναπάρει ως χαμηλότερα (2000). Τα υπόλοιπα είναι προς λαϊκή κατανάλωση.
3) Δικαίωμα να πανηγυρίζουν ουσιαστικά έχουν η ΝΔ αφού και πρώτη βγήκε με συντριπτική διαφορά και αυτοδυναμία εξασφάλισε, αλλά και το ΛΑΟΣ που για πρώτη φορά μπήκε στη Βουλή. ΚΚΕ και ΣΥΝ ειλικρινά δεν έχω καταλάβει γιατί πανηγυρίζουν. Για το σχεδόν 30% της αποχής, ήτοι +5 από τις περασμένες εκλογές; Το στοίχημα των μικρών δεν έπρεπε να είναι μόνο το να πάρουν δυσαρεστημένους από τους 2 μεγάλους. Έπρεπε προτίστως να είναι το πως θα πείσουν όσους ήθελαν να απέχουν ότι δεν πρέπει να απέχουν (ευτυχώς δεν το κατάφερε ούτε ο Καρατζαφέρης βέβαια).
4) Οι διαρροές της ΝΔ κατ' εμέ ήταν όλοι εκείνοι που στις περασμένες εκλογές την ψήφισαν με μοναδικό κριτήριο να φύγει επιτέλους ΠΑΣΟΚ από τη διακυβέρνηση του τόπου (μιλάω κατ' απόλυτους αριθμούς).
5) Το ΛΑΟΣ πιο πολύ έκοψε από το ΠΑΣΟΚ παρά από τη ΝΔ (κόβω δεν σημαίνει μόνο "δημιουργώ διαρροές" αλλά και "εμποδίζω να πάνε προς τα'κει"), πράγμα απολύτως αναμενώμενο. Μην ξεχνάμε κάτι: ο Λεπέν στη Γαλλία ήταν δημιούργημα των σοσιαλιστών με σκοπό να κόψει τη φόρα των συντηρητικών. Όταν διαπίστωσαν πως τα ακροδεξιά κόμματα κόβουν από το κέντρο, ήταν πλέον αργά. Έτσι έγινε κι εδώ, γι' αυτό και το ΛΑΟΣ είχε τέτοια (διακριτική φυσικά) αβάντα από τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ χρόνια τώρα, διότι δηλαδή υπήρχε η ελπίδα πως αν στραφεί εκεί η προσοχή του κόσμου θα κόψει (τεχνητά) από τη ΝΔ κι όχι (φυσιολογικά) από το ΠΑΣΟΚ, πράγμα όμως που δεν συνέβη.
6) Από τα δύο δεξιά κόμματα που έχει η Ελλάδα (δηλ. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) ο λαός προτίμησε πιο πολύ αυτό που'χει τ'όνομα και το οποίο ουσιαστικά ίσως και να είναι λιγότερο δεξιό από το άλλο. Αιρετική άποψη, το ξέρω, αλλά δεν προτίθεμαι να κάνω οικονομικές αναλύσεις πάσης φύσεως για τα του Σημίτη πεπραγμένα μόνο και μόνο για να αποδείξω σε κάποιους ότι κεντροαριστερό κόμμα δεν υφίσταται στην Ελλάδα (και ιδίως σοσιαλιστικό). Όποιος συμφωνεί, συμφωνεί. Όποιος διαφωνεί, πρόβλημά του!
7) Η αριστερά πολύ είδα να κοκκορεύεται για τ'αποτελέσματα και είναι σημαντικό να μην ξεχάσει κάτι θεμελιώδες: πρέπει να δει πως θα διατηρήσει (σε πρώτη φάση) αυτά που έλαβε χθες κι όχι να το πάρει πάνω της διότι νομοτελειακά θα επιστρέψει στα προηγούμενα επίπεδα (όπως έχει γίνει και στο παρελθόν). Και να υπενθυμίσω αυτό που'χω ήδη γράψει, πως ιδίως ο Συνασπισμός θα μπορούσε να είχε πολύ μεγαλύτερα οφέλη αν ο Αλαβάνος είχε χειριστεί (και μπορούσε) διαφορετικά κάποιες καταστάσεις.
8) Η Μετακίνηση ψηφοφόρων ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκη. Δεν είναι ότι έχασε περί το 3% η ΝΔ φερ'ειπείν. Πολύ παραπάνω έχασε, όμως πήρε κιόλας. Αυτό σημαίνει ότι η ψήφος (στο σύνολό της) δεν ήταν μόνο για αποδοκιμασία. Κάποιοι πείστηκαν (απ'όλους κιόλας), άρα αυτό που ακούγεται ότι κάτι δείχνει ν'αλλάζει στα μυαλά των πολιτών τ'ακούω τελείως βερεσέ. Αν άλλαζε κάτι, και η αποχή θα ήταν μικρότερη, αλλά οι μετακινήσεις ανάμεσα στα κόμματα πιο "ορθόδοξες".
9) Ο Γιωργάκης κατ' εμέ φέρει τη μικρότερη ευθύνη για τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ και το εννοώ. Πληρώνει τόσο τα εκσυγχρονιστικά πεπραγμένα (τα οποία δεν ξεχνιώνται πολύ εύκολα), όσο και τους συνεργάτες του. Θα μου πεις βέβαια -και σωστά- ποιος τους επέλεξε αυτούς; Εγώ; Χμ, κάποιες φορές είναι γνωστό πως στην πολιτική πρέπει να έχεις κοντά τον φίλο σου αλλά ακόμη κοντύτερα τον εχθρό σου και πολλάκις οι επιλογές γίνονται σχεδόν "εκβιαστικά" με αυτό το κριτήριο.
10) Η ΝΔ ναι μεν έβγαλε αυτοδυναμία, αλλά ευτυχώς κατ' εμέ δεν είναι ισχυρή. Αυτό σημαίνει πως ο Καραμανλής θα έχει περισσότερα ζόρια μέσα στο Κοινοβούλιο. Αν η αντιπολίτευση ασκηθεί σωστά και δημιουργικά μπορεί να εξαχθεί κάτι πραγματικά καλό από την παρούσα Βουλή.
11) Αν υπάρχει κάτι που όντως δείχνει ν'αλλάζει στη νοοτροπία του κόσμου (και θα το παρακολουθήσω με μεγάλο ενδιαφέρον) είναι ότι ο κόσμος δείχνει επιτέλους να κουράστηκε από ξύλινες και οπισθοδρομικές νοοτροπίες τύπου "επάρρατη δεξιά", "κουμουνιστές" κλπ, κλπ. Εϊμαστε στο 2007 και τα πάθη του παρελθόντος πρέπει επιτέλους να μείνουν πίσω, ιδίως όταν και άλλων πάθη ήταν αλλά και ούτε καν δημιουργημένα από Έλληνες. Με λίγα λόγια μου δημιουργήθηκε μια εντύπωση ότι ο Έλληνας επιτέλους δείχνει μια τάση να σταματήσει να έχει πολιτικά κολλήματα, ή έστω να τα μειώσει και να δει τι πραγματικά μπορεί να γίνει στον τόπο του. Διατηρώ βέβαια μιαν επιφύλαξη, κι αυτή διότι οι εκλογές αυτές ήταν προεκλογικά άοσμες και δεν ξέρω κατά πόσον επηρεάστηκε το όλο κλίμα από αυτό. Πάντως ενθαρρυντικά δείγματα υπάρχουν. Κακά τα ψέματα, αν και τα περί αριστερής στροφής δε νομίζω να ισχύουν (πρέπει να παγιωθεί αυτό προκειμένου να ισχύσει και είναι στα χέρια των κομμάτων της αριστεράς να το επιτύχουν), πριν από 10-15 χρόνια τόσο έντονη εισροή ψήφων προς τα αριστερά για... κολληματοδογματικούς και μόνο λόγους δεν θα την περίμενε κανείς. Κι όμως συνέβη εν έτει 2007. Υπάρχει σαφώς δηλαδή μια νέα οπτική γωνία, πέραν της όποιας μεγάλης ή μικρής δυσαρέσκειας.
12) Εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι πληγείσες περιοχές δεν έθαψαν τη ΝΔ, ή όπου το έκαναν το έκαναν και για το ΠΑΣΟΚ. Θα πω το κυνικό ότι ίσως κάτι να ξέρουν καλύτερα. Άλλη λογικοφανή ερμηνεία δεν μπορώ να δώσω.
13) Παρά τα όσα συνέβησαν στη ΝΔ τα τελευταία 3,5 χρόνια (υποκλοπές, φωτιές, πλημμύρες -που έρχονται αλλά όλοι τις ξέρουμε εδώ και καιρό-, ομόλογα, παιδεία κλπ, κλπ) και συσπείρωση πέτυχε και υψηλό ποσοστό εξασφάλισε (και διά περιπάτου κιόλας). Όταν βγαίνεις με 42% μετά από τέτοιες φουρτούνες, νομίζω ότι εμπεριέχεται και ένα επιπλέον μήνυμα, ότι ό λαός επέλεξε συγκεκριμένα. Πάντοτε οι λαϊκές αποφάσεις πρέπει να γίνονται σεβαστές απ'όλους, ανεξαρτήτως συμφωνίας ή διαφωνίας. Και προσωπικά πάντοτε σέβομαι τις θέσεις των άλλων, ασχέτως αν τις υιοθετώ/ενστερνίζομαι ή όχι.
14) Τα κόμματα της αριστεράς πρέπει να προσγειωθούν. Πολύ καλά τα αποτελέσματά τους αλλά θα μπορούσαν και πολύ καλύτερα (ιδίως ο ΣΥΝ, το ξαναλέω).
15) Και λίγη προσοχή στον Καρατζαφέρη δε βλάπτει. Μπήκε που μπήκε, ας έχουμε και λίγο το νου μας. Το γεγονός ότι είναι πειστικός (δημαγωγός γαρ) είναι κάτι που δεν θα αλλάξει εις βάρος του. Άλλωστε 5κομματική ζητούσαν οι περισσότεροι, όπως κι εγώ και -μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας- άλλο πέμπτο κόμμα δεν υπήρχε. Όποιος θέλει να τρώει κουτόχορτο, ας το κάνει στον εαυτό του.

Είναι σαφές ότι και η προσεχής τετραετία θα είναι δύσκολη. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, είμαστε στην ΕΕ. Πρέπει να ακολουθήσουμε συγκεκριμένες οδούς, που όποιος κι αν έβγαινε θα'πρεπε να τις κοιτάξει.
Τα αποτελέσματα των εκλογών βγήκαν. Εμείς απλά ας ευχηθούμε το καλύτερο για όλους, με ομόνοια και εγρήγορση.
Ε, κι ας βάλει και λίγο ο θεός το χέρι του...

8 σχόλια:

Zaphod είπε...

Χαιρόμουν για την δικιά μου, αλλά και η δική σου ανάλυση είναι πολύ καλή. Μια μόνο ερώτηση (λόγω εξτρα συμπάθειας)

Ανέφερε κάποια από τα λάθη που θεωρείς που έκανε ο Συριζας, ο οποίος από πολλους επιλέχθηκε ως ο μονόφθαλμος ανάμεσα στους τυφλούς. Ίσως με μια-δυο διορθώσεις να τα φτιάξει.

Στο περιγραφικό μέρος συμφωνούμε απόλυτα και ειδικά στην "αριστερή στροφή".

Η κοινωνία έχει στριψει όλη δεξιά (συμφωνούμε και οι 2 πως το ΠΑΣΟΚ μόνο αριστερά δεν είναι). Απλά η αριστερά που έχει μείνει, αναγκαστικά υψώνει τόνους και αντιδράσεις και έτσι προσελκύει την αμήχανη και ευμετάβλητη αριστερή μειοψηφία.

Hades είπε...

Βρε καλώς το το παιδί!
Λοιπόν, κοίτα να δεις, είχα γράψει και για το ντημπέητ κάποια πράγματα και αφού σε ενδιαφέρει (κι εμένα με ενδιαφέρουν άλλωστε) θα προσπαθήσω λίγο να τα αναλύσω κάπως παραπάνω.

Κατ' εμέ το βασικότερο σφάλμα του Αλαβάνου ήταν ότι ασχολήθηκε υπερβολικά πολύ με τους νέους.
Ναι, οι νέοι αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα και το μέλον τους είναι δυσοίωνο, όμως στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας λύσεις (ή περαιτέρω κρίσεις) δεν δίνουν οι νέοι αλλά οι μεγαλύτεροι (δεινόσαυροι). Επίσης, η ελληνική νεολαία είναι σε μεγάλο βαθμό τυφλά κομματικοποιημένη, όπερ μεθερμηνευόμενο δύσκολα αλλάζει στρατόπεδο, άρα πέραν του ό,τι ήδη έχεις δύσκολα θα "ψωνίσεις" κάτι παραπάνω από αυτές τις ηλικίες.
Τρίτον, προβλήματα δεν έχουν μόνο οι νέοι. Ένας άνεργος 50 ετών ο οποίος έχει τα ίδια δικαιώματα μ'εναν νέο κι έχει φάει και πολύ περισσότερες σφαλιάρες κιόλας, δικαιούται ν'ακούσει κάτι θετικό από έναν πολιτικό αρχηγό που προσωπικά θεωρώ από τους σοβαρότερους εδώ και πολλά χρόνια.
Τέταρτον, τα ίδια προβλήματα έχει ένας νέος αγρότης (που απλά κάνει τη δουλειά του πατέρα του) με έναν νέο που έχει σπουδάσει μαθηματικά (υπερκορεσμένο επάγγελμα) με έναν νέο που έχει σπουδάσει πυρηνική φυσική (που δεν υφίσταται στην ΕΛλάδα ως εργασία) με έναν νέο που δεν έχει σπουδάσει τίποτε; Ενδιαφέρεσαι, το ξέρω, αλλά κάνεις το ολέθριο σφάλμα και βάζεις τους πάντες (νέους) στο ίδιο ακριβώς τσουβάλι. 'Αλλος είναι ο νέος των 700 ευρώ, άλλος ο πολιτικοποιημένος του άρθρου 16 (μη χέσω), άλλος ο "ταραξίας" κλπ, κλπ, κλπ.

ΆΛλο ολέθριο σφάλμα κατ'εμέ ήταν ο χειρισμός του για τους ταραξίες του Καραμανλή. Αν ήθελε να φερθεί έξυπνα εκείνη την ώρα δεν θα το'παιζε δικηγόρος τωνφοιτητών. Θα συμφωνούσε με τον Καραμανλή και θα του έκανε επίθεση διότι η κυβέρνηση δεν έσπευσε να βοηθήσει τις φοιτητικές διαδηλώσεις απομονώνοντας τους κουκουλοφόρους και βοηθόντας μια υγιή φοιτιτική αντίδραση (διότι μην παραμυθιαζόμαστε, καλή η προπαγάνδα αλλά αυτούς εννοούσε ως ταραξίες ο Καραμανλής άσχετα αν το μυαλό μας πάντα αρέσκεται να πηγαίνει στο πονηρό). Έτσι και ουσιαστικότερη επίθεση θα έκανε νομίζω, και θα έβγαζε την όποια ρετσινιά έχει μείνει (στα μάτια κολλημένων) ότι ο ΣΥνασπισμός είναι πίσω από τέτοια επεισόδια κλπ, κλπ, κλπ. Αντ' αυτού ανέλωσε μια ολόκληρη ερώτηση σε ένα θέμα κυριολεκτικά ήσσονος σημασίας (κι εδώ που τα λέμε του την φόρεσε κανονικά και με αυστηρότατο τόνο ο Καραμανλής στην επόμενη ερώτηση).

Πέραν αυτών, υπέπεσε σε αντιφάσεις οι οποίες βέβαια δεν ξέρω κατά πόσον έγιναν αντιληπτές: το ότι ο Συνασπισμός έχει έντονο ενδιαφέρον για το περιβάλλον δεν περίμενα να το μάθω τώρα. Όταν όμως μιλάς μόνο για τη νεολαία σε 'μένα τον άχρηστο και εμπαθή που σε περιμένω στη γωνία ξέρεις τι μου δίνεις να καταλάβω; Πως στις πληγείσες από τις φωτιές πυρκαϊές μόνο νέοι επλήγησαν, ή ακόμη χειρότερα πως μόνο για τους πληγέντες νέους ενδιαφέρεσαι... Μεγάλο οφσάιντ αυτό.

Χθες επίσης υπέπεσε και σε άλλο σφάλμα (υπό τον όρο ότι είδα στα κανάλια ολόκληρη τη δήλωσή του, έτσι; Να το ξεκαθαρίσω αυτό). Είδα πως ευχαρίστησε για την άνοδο του Συνασπισμού μόνο τους νέους των 400 (πλέον) ευρώ, του άρθρου 16, τους ταραξίες κλπ, κλπ. Δεν ψήφισαν μόνο αυτοί Αλαβάνο. Για την ακρίβεια φοβάμαι πως οι περισσότεροι που τον ψήφισαν ΔΕΝ ήταν απ'αυτούς που ευχαριστούσε.

Όπως έγραψα και προ πολλών ημερών ιδίως από τον Αλαβάνο περίμενα πολλά περισσότερα, και ομοίως κατ' εμέ δεν ήταν ο νικητής του ντημπέητ, ούτε κι ο νικητής των εκλογών. Όταν με τέτοια δυσφορία που επικρατεί για ολάκερο το πολιτικό σύστημα καταφέρνεις να πάρεις ούτε καν 2% πιο πάνω από το προηγούμενό σου ποσοστό, τότε στην πραγματικότητα δεν κέρδισες, καταποντίστηκες...

Και να σου πω και κάτι άλλο; Η Παπαρήγα κέρδισε τις εντυπώσεις στο ντημπέητ κατ' εμέ ξέρεις γιατί; ΑΠό μια ατάκα και μόνο: " αν θέλετε να διαμαρτυρηθείτε ψηφίστε ΚΚΕ. ΑΝ μας ψηφίσετε δεν σημαίνει ότι υιοθετείτε και τις θέσεις μας". Και μόνο αυτό που είπε ήταν υπεραρκετό για να υπερκεράσει την όλη μετριότατη εμφάνισή της εκείνη τη μέρα και να κερδίσει και τις εντυπώσεις που μέχρι τότε μόνο ο Καρατζαφέρης κέρδιζε. Να σου πω την αλήθεια λοιπόν, θα προτιμούσα να την είχε προλάβει ο Αλαβάνος που ούτως ή άλλως μίλαγε και πιο πριν και να το'χε πει αυτός.

Σε πρώτη φάση αυτά, δεν ξέρω αν σε ξενίζει κάτι.

Zaphod είπε...

Αυτό που λες για τους νέους κτλ είναι μάλλον σωστό, υπό την έννοια πως το παράχεσε. Δεν πεινάν μόνο οι 20ρηδες! Σαφέστατα.

Μια εξήγηση είναι πως ο κομματισμός στην Ελλάδα είναι και λίγο οπαδισμός (ΠΑΟ, ΟΣΦΠ κτλ) άρα όποιους πιάσεις νωρίς κατά κανόνα σου μένουνε. Το ζήτημα είναι, αν το είδες και στα αποτελέσματα, πως ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίως και λιγότερο το ΚΚΕ έχουν επίδραση μόνο στις πόλεις, άρα λογικά ο Αλέκος απευθύνεται σε αστούς πιτσιρικάδες κατά κύριο λόγο.

Για το ντιμπέιτ διαφωνώ μαζί σου. Κατ εμέ και λίγα του έσουρε. Δεν ξέρεις πόσος κόσμος εκείνη την στιγμή τα έσουρνε μαζί του (πες τα του πούστη και τέτοια). Εμ ο Γιώργος ήξερε μόνο να γκρινιάζει αλλά για την ταμπακιέρα τίποτις. Κατ' εμέ έπρεπε να του πει άλλα (ποιος είναι ταραξίας και επικίνδυνος, ο πιτσιρικάς που μπορεί να μαλακίζεται ή το συντεταγμένο κράτος που χρησιμοποιεί φασιστικά μέτρα καταστολής κτλ), αλλά ο τρόπος του έφτανε. Και μην νομίζεις πως η διόρθωση Κώτσου έφτασε για να διορθώσει τις εντυπωσεις.

Ο Αλαβάνος ευχαρίστησε....το μισό σύμπαν (νέους, αριστερούς, σοσιαλιστές, δυσαρεστημένους, την ακαδημία, τον σκηνοθέτη κ.α. :-Ρ )

Περί Παπαπαπαπαρήγας: Σαφώς και έχεις δίκιο. ΑΝ και η φάτσα της δεν κάνει για τουβού, το φετινό σλόγκαν του ΚΚΕ, ελάτε μαζί μας και ας διαφωνούμε κτλ κτλ ήταν μια πανέξυπνη κίνηση. Γενικώς φέτος είδα κινήσεις υψηλής ευφυίας απ' όλους πλην Γιώργάκη-Στελίκα, οι οποίοι και δίκαια τελικά έμειναν πιο κάτω.

Το αποτέλεσμα σαφώς δεν είναι νίκη της αριστεράς. Αυτό το πιστεύουν μόνο όσοι νομίζουν πως η αριστερά πιάνει το 10% στην Ελλάδα. Είναι όμως καλή αφετηρία συσπείρωσης.

Hades είπε...

Ώπα, μισο... Δεν σου λέω ότι του έσουρε πολλά του Καραμανλή, ούτε λέω ότι δεν ίσχυαν αυτά που είπε.
Ξεκινάς με κάποια στάνταρ όμως: ότι ο Καραμανλής είναι και σπουδαγμένος πολιτικός, και πανέξυπνος και με μεγάλη εμπειρία (βαστάει ολάκερο Μητσοτάκη χρόονια τώρα έτσι;), οπότε αν θες να τον πλήξεις πρέπει να δεις ποια τακτική θα σου φέρει μεγαλύτερα οφέλη.
Δεν είπα ότι έκανε λάθη ο ΑΛαβάνος υπό την έννοια ότι έχασε κόσμο που ήταν δικός του, αλλά ότι δεν το χειρίστηκε σωστά υπό την έννοια ότι υπήρχαν και καλύτεροι χειρισμοί εννοούσα. Προσωπικά δεν περίμενα το ντημπέητ για να βγάλω συμπεράσματα, επειδή όμως έχω δει την ηλίθια ελληνική νοοτροπία ήξερα πως αυτό περίμεναν χιλιάδες άλλοι (το'πες σωστά για τους αναποφάσιστους και τον Γιωργάκη επί παραδείγματι).

Ανέφερες -και συμφωνώ απόλυτα- ότι χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία και όντως ήταν έτσι. Δηλαδή, αν όχι τώρα, πότε; Και υπό ταύτες συνθήκες πάλι 80% έβγαλαν, άλλο αν ο συγκεκριμένος εκλογικός νόμος τα έκανα... μπάχαλο στο Κοινοβούλιο. Θέλω να πω, μην παρασυρόμαστε από τις έδρες, υπάρχουν και συγκεκριμένα ποσοστά και όντως το πιστεύω ότι ο Αλαβάνος θα μπορούσε να τα πάει και πολύ καλύτερα.

Για το οπαδιλίκι που λες, η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα να μην υπήρχε καθόλου. Η κίνηση αυτή έτσι όπως την περιγράφεις αν μη τι άλλο εμπεριέχει ρίσκο, διότι μόνο σε βάθος χρόνου (πχ τις επόμενες 2 εκλογικές αναμετρήσεις) μπορεί να φανεί αν ήταν ορθή ή όχι. Σε πρώτη φάση νομίζω ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του Συνασπισμού ήταν το γεγονός ότι δείχνει να ξεφεύγει από την "μπαίνω-δε μπαίνω" μοίρα, αλλά υπάρχει δρόμος ακόμη μπροστά.

ellinida είπε...

Συμφωνώ σχεδόν σε όλα. Μόνο που εγώ θεωρώ ότι είναι μεγάλος υπεύθυνος και ο Γιωργάκης για την ήττα. Ηταν λίγο το παιδί, φαινόταν καιρό τώρα. Δεν το έχει βρε παιδί μου το χάρισμα.
Το γεγονός και μόνο ότι χρησιμοποιούσε για δεκανίκι τον πατέρα του και τον παππού όπως άκουσα σε κάποια ομιλία του ήταν από τα μεγαλύτερα του λάθη.
Ψηφίστε με γιατί είμαι το παιδί του μπαμπά μου...
Και οι τελευταίες πρακτικές Λαλιώτη, τα διαφημιστικά με τους πυρόπληκτους, η σκληρή γλώσσα που δεν του πήγαινε κιόλας, έδειχνε σαν μαριονέτα που άλλοι κινούσαν τα νήματα. Ηταν πολύ στημένα όλα ετούτα και φαινόταν. Aκόμα και το body language στο debate με τους σηκωμένους ώμους είχε μιά ηττοπάθεια.
Δεν συζητώ για τις μέχρι τούδε επιλογές του. Συν τις κληρονομιές που πήρε από σφάλματα Σημίτη, φυσικό επόμενο ήταν.
Ωστόσο αυτό που παραμένει ασχολίαστο είναι πως μεγάλο μέρος του λαού δεν πήγε να ψηφίσει. Κι'αυτό είναι το μόνο ανησυχητικό, όχι ο Καρατζαφέρης.
Που εγώ χάρηκα που μπήκε. Γιατί χρειάζεται αντιπολίτευση και από δεξιά και από αριστερά, αφού ούτως ή άλλως ΝΔ και Πασόκ ουσιαστικά τις ίδιες θέσεις έχουν.
Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος ντόρος να μην μπει. Ολοι έχουν δικαίωμα να ακουστούν, έστω κι'αν δεν συμφωνούμε μαζί τους.
Τον Αλαβάνο εγώ τον βρήκα καλό. Και το άνοιγμα προς τους νέους έξυπνο αν σκεφτεί κανείς τον αριθμό των νέων ψηφοφόρων. Οσο για τις αναφορές σε διαδίκτυο, μπλόγκερς, οικολογικά κλπ έξυπνες. Κατάφερε να δημιουργήσει trendy image.
Την Παπαρήγα δεν την αντέχω, πολύ αντιτουριστική, θέλουν λίγο εκσυγχρονισμό κατά την γνώμη μου. Μπαγιάτεψαν. Αλλά δεν τα πήγαν άσχημα και χάρηκα και γι'αυτό.
Εν ολίγοις ειλικρινά ελπίζω να πάψουμε να είμαστε οπαδοί τύπου ΟΣΦΠ και ΠΑΟ. Καιρός να ξυπνήσουμε.

Hades είπε...

Κοίτα, από τη στιγμή που όλα τα ΜΜΕ έχουν ν'ασχοληθούν είτε με την εκθαμβωτική νίκη, είτε με τις εσωκομματικές εξελίξεις, που καιρός για αναλύσεις περί αποχής. Δεν γίνονται αναλύσεις επί πραγματικού στο Ελλαδιστάν άλλωστε (λες κι έγιναν ποτέ δηλαδή). Ας είμαστε ρεαλιστές δηλαδή: με τα σοβαρά "προβλήματα" ασχολείται ο καθένας. Σάμπως βλέπεις ν'ασχολείται κανείς με τα των πυρκαϊών; Μήπως ξέρει πχ να μου πει κανείς μέχρι ποια μέρα καιγόταν ο Πάρνωνας; Αν κάτι δεν πουλάει, ουδείς ασχολείται, οπότε μόνο αν η αποχή φτάσει κανά 50ρι σε πανελλαδικό επίπεδο ίσως να δούμε κανάν προβληματισμό. Πιο πριν ξέχνα το...

ellinida είπε...

Το πιό σιχαμένο είναι ότι οι πυρκαγιές ήδη ξεχάστηκαν. Τις έφαγε η επικαιρότητα.
Μετά μου λένε γιατί αντιπαθώ τα ΜΜΕ. Για κάτι τέτοιες πουστιές. Εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο και ξεπουλάνε τους ανθρώπους στην επόμενη μεγάλη είδηση.

Hades είπε...

Να κάνω μια μικρή αλλαγή αν μου επιτρέπεις: στο φτιάξιμο της επόμενης μεγάλης είδησης, διότι δεν ασχολούμαστε μόνο με τις μεγάλες ειδήσεις σε αυτόν τον τόπο.
Δυστυχώς κανένα θαύμα δεν κρατάει πάων από 3 μέρες σε αυτήν τη χώρα. Οι πυρκαϊές άντεξαν καμιά βδομάδα μόνο και μόνο επειδή ήταν προεκλογική περίοδος και "έπρεπε" να μείνουν μέχρι τέλους (βέβαια, λογάριαζαν χωρίς τη... Φώφη).
Άστα να πάνε...
Τουλάχιστον ας μην αναρωτιώμαστε μετά γιατί πάνε κατά διαόλου. Εμείς αδιαφορούμε πρώτοι.