Περί Στημένων

Ε, ας κάνουμε κι ένα διαλειμματάκι σχολιάζοντας κάτι πραγματικά ευχάριστο, όπως τις εξελίξεις στο επαγγελματικό (;) ποδόσφαιρο της χώρας.
Εξάλλου όλα τα άλλα θέματα της χώρας πάνε μια χαρά και χρειαζόμαστε θεματολογίες. Με πιάσατε, νομίζω. Οπότε ας τσιμπήσουμε το δολωματάκι, δεν τρέχει τίποτε βρε αδελφέ. Εξάλλου όλη την ώρα πια ν'ασχολούμαστε με την άθλια σαπίλα της πολιτικής ζωής καθώς και την σαπίλα της καθημερινότητας; Ας πιάσουμε λίγο και την σαπίλα της μπάλας ντε, για ν'αλλάξουμε και λίγο παραστάσεις...



Κι επειδή με το ρομαντικό θέμα των στημένων αγώνων είχα ασχοληθεί αρκετά χρόνια πριν (αααααχ, τι ωραίες εποχές! Γεια σου ρε phantom!), όχι μόνο επειδή μου άρεσε σαν θεματολογία, αλλά κι επειδή ως "παλαιόw" παίκτηw ποδοσφαιρικού στοιχήματος που ήμουν (εσχάτως και νυν, εκ νέου) πολλές φορές είχα ποντάρει σε άλογα που εκ του αποτελέσματος (και μόνο τότε) φαίνονταν κουτσά που όμως δεν μπορούσες να το διακρίνεις "επισήμως". Μάλιστα, όταν έσκασε μύτη το σκάνδαλο Χόυτσερ στην Γερμανία και βγήκε στη φόρα ένας κατάλογος από αγώνες που ήταν πιασμάν, από πέριέργεια είχα κάτσει να τους αντιπαραβάλλω με όσους είχα παίξει και το αποτέλεσμα ήταν περί τους 6 στους 10 σε σύνολο... αρκετών. Βλέπετε, είχα μια λόξα να παίζω Α και Β Γερμανίας οπότε έφαγα σχεδόν όλο το πάρτυ στη μάπα. Είπαμε, τι εποχές!

Τι έχω καταλάβει λοιπόν εγώ από αυτήν την ιστορία;
Κατ' αρχήν ότι σίγουρα κάποιοι θα την πληρώσουν, όχι όμως επειδή θα λάμψει πλήρως η αλήθεια αλλά επειδή ο λαός ζητάει αίμα αυτήν την περίοδο. Έτσι από τους 15 προσαχθέντες, βλέπω να χώνουν μέσα 7-10 πάνω-κάτω, να διατρανείται η κάθαρση του ποδοσφαίρου, η αποκατάσταση του εντίμου πρωταθλήματος και λοιπά δακρύβρεχτα. Οι υπόλοιποι, είτε με κανά πρόστιμο, είτε με κάτι αντίστοιχο, βλέπω να την σκαπουλάρουν.
Βέβαια, γιατί λέω ότι ναι μεν θα την πληρώσουν κάποιοι αλλά όχι επειδή θα λάμψει η αλήθεια; Μα... νομίζω ότι είναι προφανές. Αν βάλουμε δηλαδή κάτω τα κομμάτια του παζλ και εννοώ όλα, όχι μόνο αυτά που τεχνηέντως παρουσιάζονται στην υπόθεση, τότε θα διαπιστώσουμε ότι η ιστορία είναι εξαιρετικά μπλεγμένη μεν, ίσως όμως όχι και τόσο πολύ όσο νομίζει ο κόσμος από την άλλη. Τώρα βέβαια θα μου πείτε, πως διάολο γίνεται αυτό; Δυστυχώς θα προσπεράσω την απάντηση διότι έχω φτιάξει ένα σενάριο στο μυαλό μου το οποίο μου εξηγεί τα πάντα και λογικά πρέπει να πέφτω μέσα σε μεγάλο ποσοστό, αλλά δεν μπορώ -ως είναι αυτονόητο- ν'αρχίσω να το γράφω, πόσω δε μάλλον όταν αυτό που εγώ σκέφτομαι βασιζόμενος στην λογική μου και τις ενδείξεις (κι ουχί στοιχεία) θα αποτελέσει καθήκον της Δικαιοσύνης στο προσεχές διάστημα. Άρα, το κρατάω αυστηρά για την πάρτη μου.

Τώρα, ποια είναι τα κομμάτια της ιστορίας; Και μιλάω με τα ως τώρα δεδομένα, διότι αύριο-μεθαύριο προφανώς μπορεί να σκάσει μύτη κάτι άλλο, εντελώς νέο.
Βασικά, τα'χετε διαβάσει όλοι υποθέτω οπότε δεν έχει σημασία να τ'αναφέρουμε.
Α, ναι, ε;
Δηλαδή και που τα διαβάσατε, τα διαβάσατε καλά; Είστε σίγουροι;

Κατ' αρχήν, η ιστορία με τα στημένα (οργανωμένο αρχείο, εδώ) διαπιστώνω ότι έχει κάποια κενά. Ας τα πάρουμε ένα, ένα.
Πρόσφατα, ας πούμε, βγήκε μια ξεκάρφωτη είδηση ότι γιος παράγοντα (του βάζελου κιόλας) κέρδισε από στοίχημα 13 μύρια γιούρος, ποντάροντας στην ήττα της ομάδας του. Ο αγώνας ήταν το Ξάνθη-βάζελος 3-2 τον Μάρτιο του 2008 με τις πενιές του Μόρρις. Η ιστορία αυτή είναι εκτός εισαγγελικού πορίσματος, εντελώς μυστηριωδώς. Και όταν λέω "ιστορία", εννοώ και το πρόσωπο, και τον αγώνα, ο οποίος αγώνας περιέργως είναι εκτός τις λίστας των υπόπτων της ΟΥΕΦΑ (αν και η λίστα με τους 41 αγώνες σηκώνει μεγάλη κουβέντα φού έχει προκύψει από συρραφή τριών -αν δεν απατώμαι- λιστών της ΟΥΕΦΑ), γεγονός μάλλον περίεργο αν αναλογιστούμε το ποσόν που κερδίθηκε δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος αγώνας είχε παιχτεί σε μια εποχή που η ΟΥΕΦΑ παρακολουθούσε ακριβώς αυτό: τα ποσά. Τους ξέφυγε; Ε; Λέτε;
Δεύτερον, η ιστορία με τον θαμνάκια και τα... κονέ του ξεχάστηκε πολύ γρήγορα. Τότε, είχαν ειπωθεί πολλά, αλλά απλά... ξεχάστηκαν. Γιατί; Είμαστε βέβεοι ότι η ιστορία αυτή είναι εντελώς άσχετη;
Τρίτον, κάποια στιγμή αν θυμάστε ο Μαρινάκης ξεκίνησε να γκαρίζει στα κανάλια από το πουθενά για θέματα διαιτησίας. Για προσπαθήστε να το συνδυάσετε. Το θεωρείτε τυχαίο;
Τέταρτον, η ασθενής μνήμη πολλών τους κάνει να ξεχνάνε αφενός ότι ο Μαρινάκης μπήκε μόλις πέρσυ τέτοιες μέρες στην μπάλα, αφετέρου ο Μπέος (αντικοκκαλικός γαρ) μέχρι κάπου κατά τα Χριστούγεννα ήταν "συνεργάτης" του Πατέρα.
Πέμπτον, ξεχάστηκε επίσης πολύ γρήγορα το θέμα με τις κασσέτες, στο οποίο αρχικώς πάλι υπήρχε μια φιλολογία ότι έκαιγαν τον Ολυμπιακό αλλά όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι τελικώς μόνο ο Ολυμπιακός δεν είναι από πίσω, το θέμα ξαναθάφτηκε (έως κι από τις πρασινοφυλλάδες).

Όσον αφορά τα πρόσφατα, λοιπόν, έχω να πω το εξής: παρατηρώ ότι καταβάλλεται μια τεράστια -σχεδόν τιτάνια- προσπάθεια να φανεί ο Ολυμπιακός πίσω απ'όλα. Σημείωση: από τις συνομιλίες προκύπτει -ή τουλάχιστον εγώ αυτό καταλαβαίνω- ότι πρέπει να υπήρχαν 2 ή ίσως και 3 ανεξάρτητες ομάδες που φέρονται να έστηναν αγώνες οι οποίες μάλιστα είχαν συγκρουώμενα συμφέροντα συχνά-πυκνά. Άρα ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο Ολυμπιακός είναι πίσω από κάτι, αποκλείεται να είναι πίσω απ'όλους. Οπότε, γιατί κανείς δεν ασχολείται με το ποιοι άλλοι είναι από πίσω; Το ερώτημα όμως είναι το άλλο: κατά πόσον είναι δυνατό να είναι από πίσω έστω κι από κάτι, ο Ολυμπιακός και θα εξηγήσω μετά το γιατί θέτω το συγκεκριμένο ερώτημα. Όπως και να'χει όμως, είναι δεδομένο κι αυτονόητο ότι αν αποδειχθεί το ο,τιδήποτε και για τον Ολυμπιακό και για τον Μαρινάκη, ο νόμος θα πρέπει να εφαρμοστεί πάραυτα και δεν το συζητώ.

Και πάμε στον Κούγια, ο οποίος χθες και σήμερα μυστηριωδώς (;) έχει αρχίσει να υπερασπίζεται και τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη. Θα προσπεράσω το γεγονός ότι θεωρώ ιστορική κατάντια η υποτιθέμενη εξυγίανση του ποδοσφαίρου να γίνεται με μπροστάρη τον Κούγια επί κατοχικής κυβέρνησης Παπανδρόγλου επί υπουργίας Πολ "The Mind" Γερουλάνος ο οποίος απεφάνθη την περασμένη βδομάδα "ιδού που πήγαν τα λεφτά" (έλεος ρε, έλεος), και θα μείνω στην αλλαγή πλεύσης του Κούγια (τουλάχιστον σε'μένα έτσι έχει φανεί) σε σχέση με τις πρώτες μέρες (ήτοι την περασμένη βδομάδα). Ίσως να μην υπάρχει τίποτε περίεργο αλλά εμένα μου προκαλεί πολλές απορίες. Ελπίζω ότι σε (λογικό) βάθος χρόνου θα λυθούν και αυτές.

Αυτό που μου κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση όμως είναι το άλλο: διαβάζοντας ποιοι κατηγορούνται, διαπίστωσα (πάντα σε σχέση με τους διαλόγους) ότι απουσιάζουν τα δύο πιο τρανταχτά ονόματα: ο πρόεδρος κι ο... πρόεδρος (προσοχή, ο τίτλος μπορεί να είναι και τιμητικός). Διότι δεν είναι δυνατόν πχ να κατηγορείται ο Μαρινάκης που είναι σε 2-3 (ως τώρα) διαλόγους αλλά ο πρόεδρος ή ο πρόεδρος να είναι μεν σε περισσότερους κι απείρως πιο "καυτούς" και να είναι εκτός. Αυτό εμένα κάτι μου λέει και ταυτόχρονα μου εξηγεί και γιατί ο Κούγιας έχει πάρει σβάρνα τα ΜΜΕ. Ντάξει, μπορεί να πέφτω κι έξω, μπορεί αυτά ποτυ σκέφτομαι να μην ισχύουν, ποιος ξέρει; Το ότι κάποια πράγματα έχουν μείνει περιέργως εκτός νυμφώνος όμως, είναι γεγονός.

Οπότε για να κάνουμε μια πρώτη ανακεφαλαίωση, πρωτοσέλιδα σχόλια ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού τρέμουν για την ενδεχόμενη τιμωρία της ομάδας τους, όχι μόνο δεν στέκουν αλλά και δείχνουν το κλίμα που επικρατεί από αυτούς που αποκαλύπτουν. Δυστυχώς η πρεμούρα τους δεν βλέπω να περνάει, μήτε εμείς οι γαύροι έχουμε κάποιο άγχος αν θα τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός ή ο Μαρινάκης. Εδώ σκεφτείτε ότι μέχρι κι ο ΣΚΑΪ που έσπευσε από την πρώτη μέρα να παρουσιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο το... κελεπούρι, χθες το βράδυ στην αντίστοιχη εκπομπή αποφάσισε να είναι λίγο πιο αντικειμενικό (άντε να μπει ο Αλαφούζος στην πολυδιασπαστικότητα ως ήταν παλαιότερα, να ξεμπερδεύουμε με δαύτα). Φυσικά στο ενδιάμεσο ο Μαρινάκης θα έχει καταλασπολογηθεί από κόσμο και κοσμάκη (και δεν λέω επίτηδες κιόλας, αλλά αυτό δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο) μέχρι εκεί που δεν πάει (ήδη έχουν ξεκινήσει τα σχετικά άρθρα στο εξωτερικό) και όταν μετά από κάποιον καιρό θα έχει φανεί ότι επί της ουσίας δεν είχε κάποια ανάμειξη (πέραν του ότι αποφάσισε να συνεργαστεί με τον Μπέο, απόφαση για την οποίαν θα πω το κυνικό "ας πρόσεχε"), αυτό που θα μείνει και θα θυμάται ο κόσμος είναι ότι ο Ολυμπιακός πάλι βρέθηκε μέσα σε σκάνδαλο παράγκας αλλά πάλι έβαλε τα μεγάλα μέσα και αθωώθηκε. Την πραγματική αλήθεια δεν θα την θυμάται κανείς, οι απόγονοι του Γκαίμπελς θα έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους. Και φυσικά, δεν εννοώ -το ξαναλέω- ότι όλοι κάνουν ότι κάνουν επίτηδες. Πάρτε για παράδειγμα τον Γκότζο και το σημερινό πρωτοσέλιδο της φυλλάδας του, που άρχισε τις κωλοτούμπες (η αλήθεια είναι ότι και ο Δημητράκης θα κάνει στο μέλλον, μόνο που θ'αργήσει περισσότερο να το καταλάβει): προσωπικά τον θεωρώ έντιμο. Ολίγον μειωμένης ευθύνης βέβαια -για τα προσωπικά μου γούστα- αλλά έντιμο. Δεν θεωρώ ότι κάνει παιχνίδι επίτηδες, κάνει όμως σίγουρα επειδή δεν βλέπει πέρα από τη μύτη του. Απλά αδυνατεί να δει. Αντίστοιχα λοιπόν, δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα να κάτσουμε να κατηγορούμε όλους αυτούς που τα χώνουν στον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη διότι αυτή είναι η μοίρα του Ολυμπιακού, καλώς ή κακώς: τον ισχυρό όλοι κυνηγάνε να τον φάνε κι αν δεν τον φάνε προσπαθούνε να του βγάλουν το μάτι, έτσι πάει πάντα κι ο Ολυμπιακός πάντα τα ίδια τράβαγε. Και μάλιστα προς επίρρωσιν αυτού θα συνεπιχειρηματολογήσει το γεγονός ότι από τον βάζελο δεν θα βρεθεί κανείς στο μάτι του κυκλώνα, άσχετα αν κανείς δεν θα ενδιαφερθεί να καταλάβει το γιατί. Δυστυχώς, ούτε σε αυτό μπορώ να εξωτερικεύσω την εκτίμησή μου.

Πάμε τώρα λίγο πιο βαθειά: πολύς κόσμος ασχολείται με το ποιος άλλος μπορεί να εμπλέκεται. Κατ' εμέ το ερώτημα είναι εντελώς λάθος: το ερώτημα είναι ποιος δεν εμπλέκεται. Ακούστε ας πούμε το εξής: η ΑΕΚ τι λέτε εμπλέκεται; Φαινομενικά όχι και πουθενά. Όμως η ΑΕΚ δεν είχε υποστηρίξει δις κιόλας τον Κανελλόπουλο; Τον είχε. Οπότε;
Τι οπότε, δεν υπάρχει οπότε. Κανένα συμπέρασμα δεν μπορεί να βγει. Το μόνο που διαφαίνεται είναι ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ολοένα και περισσότεροι θα εμπλέκονται στην όλη ιστορία, λιγότερο ή περισσότερο, έμμεσα ή άμεσα. Και όλους θα τους πάρει η μπάλα και αυτός ακριβώς θα είναι ένας λόγος που το θέμα εκτιμώ ότι θα ψιλοθαφτεί από ένα σημείο κι έπειτα κιόλας.

Εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι το στήσιμο ήταν καθαρά στοιχηματικό κι όχι αγωνιστικό, απλά μάλλον μαζί με τον βασιλικό ποτιζόταν και η γλάστρα. Οι περισσότεροι συγχέουν τους διαλόγους με το πρωτάθλημα, ενώ στην πραγματικότητα είναι προφανές ότι υπάρχει στοίχημα στο προσκήνιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχουμε δύο διαφορετικές υποθέσεις, μία του στοιχήματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται και μία των στημένων αγώνων, πάλι με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κάποιοι λοιπόν μπορεί να ήταν περαστικοί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και να βρέθηκαν μπλεγμένοι εκ του μη όντος. Κάποιοι άλλοι μπορεί να είναι μπλεγμένοι και για κάποιον λόγο να την σκαπουλάρουν. Κάποιοι άλλοι μπορεί να είχαν ανάμειξη και να μην φαίνονται και το ακριβώς αντίθετο κάποιοι παράλλοι. Και κυριολεκτικά πιστεύω ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μπλεγμένοι είναι σχεδόν όλοι -προσοχή: μπλεγμένοι λέω, όχι ένοχοι. Αν και δεν έχω πάρε-δώσε με τον Μαρινάκη ας πούμε , παρολαυτά θα έβαζα και το χέρι μου στην φωτιά ότι είναι καθαρός. Άνθρωπος που προτίθεται να κινηθεί ανέντιμα δεν χώνει τόσα λεφτά από την πρώτη μέρα. Όπως είπα όμως, όταν αποφασίζεις -έστω και μεταγεννέστερα- να συνεργαστείς με τον (κάθε) Μπέο, τότε πρέπει να είσαι έτοιμος να αναλάβεις και το κόστος της επιλογής σου. Και έστω και διά της τεθλασμένης, αυτό λογικά θεωρείται ανάμειξη υποθέτω, διότι αν δεν είναι έτσι τότε ονόματα όπως (πχ) του Αβρααμάκου που μάλλον βρέθηκε μέσα μάλλον ένεκα βλακείας, δεν θα έπρεπε να βρίσκονταν εκεί.

Τέλος, επειδή διαπιστώνω ότι και αυτό έχει παρεξηγηθεί, θέλω να υπενθυμήσω προς όλους ότι το πασίγνωστο πλέον εισαγγελικό πόρισμα δεν είναι τίποτε άλλο από μια πρόταση. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη και όσοι έχουν προφυλακιστεί, είναι αθώοι, όλοι τους, και ο Μπέος και ο Ψωμιάδης και ο οποιοσδήποτε, για όλους ισχύει το τεκμήριο της αθωώτητας, αυτή η ύψιστη Αξία. Πραγματικά θέλω να το τονίσω αυτό διότι πάλι διακρίνω μια έντονη τάση ανθρωποφαγίας όχι μόνο από τα ΜΜΕ αλλά και από τον απλό κόσμο. Το ποιοι και πόσοι θα αποδειχθούν ένοχοι, αυτό θα φανεί με την ολοκλήρωση των διεργασιών της Δικαιοσύνης, για τις οποίες δεν είμαι και ιδιαίτερα αισιόδοξος για το κατά πόσον θα μπορέσουν να βγάλουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Η στοιχειοθέτηση σε τέτοιες περιπτώσεις-φαντάσματα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πόσω δε μάλλον όταν υπάρχουν θέματα του κατηγορητηρίου τα οποία είναι διάτρητα κιόλας, όπως ο νόμος περί τυχερών παιγνίων για παράδειγμα, που μεταξύ άλλων καθορίζει και τι είναι το παράνομο στοίχημα και για τον οποίον νόμο μας έχει ξεσκίσει στα πρόστιμα η ΕΕ. Αλλά αυτά είναι μια άλλη κουβέντα, επίσης μεγάλη...

Και επειδή σαν πολλοί μας έχουν προκύψει γνώστες εσχάτως, να υπενθυμήσω ότι στο calciopoli που είναι και το σημαντικότερο σκάνδαλο στησιμάτων που έχει προκύψει πανευρωπαϊκώς, ο τίτλος ναι μεν αφαιρέθηκε από τη Γιουβέντους αλλά αρχικώς δώθηκε στην Μίλαν, για όσους θυμούνται. Όταν μετά απεδείχθη εμπλοκή και της Μίλαν, αφαιρέθηκε εκ νέου και δόθηκε στην Ίντερ. Και εν συνεχέια, κοντά έναν χρόνο μετά, απεδείχθη ότι και η Ίντερ είχε ανάμειξη αλλά η ιταλική ομοσπονδία απεφάσισε να μην ασχοληθεί περαιτέρω για λόγους του ήδη πληγωμένου πρεστίζ του ιταλικού ποδοσφαίρου. Αναφορικά με τους κατηγορούμενους, από τους 20φεύγα είχαν μπει μέσα μόνο οι 2, ενώ από τις 4 ομάδες που υποβιβάστηκαν πρωτόδικα τελικώς έπεσε μόνο η μία. Αυτά τα λέω για να καταλάβετε πόσο δύσκολες είναι αυτές οι περιπτώσεις.

Θα κλείσω το στημενοσενδόνι μου ενθυμούμενος ένα παιχνίδι που είχε πέσει στα χέρια μου προ αρκετών ετών και είχα πάθει πλάκα -ήταν κυριολεκτικά από τα αγαπημένα μου παρόλο που δεν ήταν και ιδιαίτερα... πολύπλοκο. Το παιχνίδι αυτό, λοιπόν, λεγόταν ΓΙΝΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ και ο σκοπός του παίκτη ήταν να κάνει κυριολεκτικά τα πάντα για την ομάδα του, αρκεί να ήταν υπόγεια και παράνομα: έπρεπε να λαδώνεις διαιτητές, να λαδώνεις αντίπαλες ομάδες, να λαδώνεις τους οπαδούς για να τους έχεις με το μέρος σου, να στήνεις ματς σε κάθε πιθανό αποτέλεσμα, να λαδώνεις δικαστές, να απειλείς διαιτητές στο ημίχρονο κλπ, μα πάνω απ'όλα να απέφευγες τη φυλακή (διότι τότε ήταν που έχανες!). Όπως ορθά σχολίασε κι ο συμμαχητής polse σήμερον εις το φεηστσιμβούκιον, "ένα παιχνίδι από ΕΛ για ΕΛ".
Κυριολεκτικώς...

Οπότε μην εκλησσόμεθα για τις εξελίξεις στο ελλξηνικό ποδόσφαιρο. Ανέκαθεν τις ξέραμε απλά δεν μπορούσαμε να γνωρίζουμε την πλήρη έκταση. Και που την μάθαμε όμως, και πάλι ουδεμία έκπληξη. Εξάλου πάντα τα στησίματα για λεφτά γίνονταν.
Το μόνο που ελπίζω είναι να υπάρξει η ίδια κυβερνητική δεινότητα και σε άλλα σκάνδαλα που μας ενδιαφέρουν περισσότερο.
Χαίρετε.