Για μισό λεπτό...

για να το καταλάβω.
Οκ, η κινητοποίηση του κόσμου που διαδηλώνει ειρηνικότατα και πολιτισμένα στο Σύνταγμα αλλά και σε άλλες πλατείες ανά την Ελλάδα είναι αστείες και παράλογες.
Αφού λοιπόν είναι τόσο αστείες και παράλογες, τότε προς τι όλος αυτός ο πόλεμος και η λύσσα με τους ασταμάτητους σχολιασμούς; Θέλω να πω, υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που ενσυνείδητα να ασχολείται συνεχώς με γελοία θέματα; Όχι. Άντε να τα σχολιάσεις μια και δυο, το καταλαβαίνω. Είναι, πες, θέμα της επικαιρότητας. Αλλά το να τα σχολιάζεις συνεχώς, ε, κάτι δεν μου πάει καλά. Οπότε; Που καταλήγουμε;
Βιάζομαι.

Υποθέτω βέβαια ότι αν οι "αγανακτισμένοι" είχαν καπελωθεί (προσπάθειες που δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο φυσικά) τότε θα ήταν διαφορετική και η αντιμετώπιση. Μάλλον θα υπήρχε μια κατανόηση δηλαδή ρε αδελφέ. θα έλεγαν ότι "ντάξει μωρέ, εγώ γι'αυτό δεν πήγα, επειδή ήξερα ότι κάποιος θα τους καπέλωνε". Εξάλλου έτσι δεν γίνονταν όλα στην Ελλαδα τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες; Γιατί ν'αλλάξει τώρα προς το καλύτερο ή πιο σωστά, πως ν'αλλάξει έτσι απότομα; Διότι πολλά αλλάζουν ήδη αν και δυστυχώς μόνο προς το χειρότερο, ένα εκ των οποίων το βιωτικό επίπεδο των πολιτών αυτής της χώρας,

Πολύς κόσμος διερωτάται ακόμη και τώρα αν η ειρηνική διαδήλωση θα βγάλει πουθενά. Προσωπικά -που πηγαίνω όσο περισσότερο μπορώ- δεν ξέρω. Άλλο το τι μπορώ να ελπίζω, αλλά το αν ξέρω. Ουδείς γνωρίζει. Πιθανώς να μην φέρει κανένα αποτέλεσμα. Πιθανώς όμως ν'αλλάξει και κάτι. Και κατ' εμέ ήδη κάποια "υπονοούμενα" αρχίζουν να λαμβάνονται από διαφόρους αποδέκτες. Τι εννοώ;

Σήμερα ας πούμε ξαφνικά κάποιοι βουλευτές του pasok συνειδητοποίησαν ότι το μνημόνιο δεν τραβάει. Ντάξει, με έναν χρόνο καθυστέρηση το κατάλαβαν οι άνθρωποι, δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε κι ας το λέμε όλοι οι "άσχετοι" εδώ και καιρό. Εξάλλου ξέρουμε ότι θα μπορούσαν να μην το είχαν καταλάβει καν, ποτέ. Το θεωρείτε συμπτωματικό ότι έγινε τώρα; Εγώ καθόλου.
Διότι προχθές -διαβάζω- φυγαδεύτηκαν βουλευτές από την Κέρκυρα με βάρκα, ενώ αντίπροχθες έπεσε τρελή γιούχα σε βουλευτές καθώς έφευγαν από την Βουλή (όπου μάλιστα "φυγαδεύτηκαν" μέσω του Εθνικού Κήπου). Αυτά έρχονται ως συνέχεια λιγότερο ή περισσότερο προσφάτων περιστατικών γιούχας ή ακόμη και λεκτικών προπηλακισμών πολιτικών, όπως του Κακλαμάνη, του Χατζηδάκη (ντάξει, αυτός τις μάζεψε κιόλας), του Πάγκαλου (στην Γαλλία), του Πάγκαλου επιστρέφοντας με πλοίο της γραμμής από τη Τζιά, του Παπανδρέου στα Καλάβρυτα, του Λοβέρδου κλπ, κλπ, κλπ, κλπ.
Και ξαφνικά χθες σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος αντέδρασε χθες θεωρώντας απαράδεκτες τις αντιδράσεις των πολιτών. Προκαλώ τον οποιονδήποτε να μου φέρει μία αντίστοιχη αντίδραση πολιτικού κατά της βουλευτικής ασυλίας, κατά της ανύπαρκτης Παιδείας ή Υγείας, κατά των τεραστίων βουλευτικών αποζημιώσεων και λοιπών προτερημάτων. Δεν υπάρχει. Ποτέ δεν υπήρξε. Δηλαδή είναι αντιδημοκρατικό το να βρίζεις ή να μειώνεις αυτούς που θεωρείς ότι κλέβουν, αλλά δεν είναι το να παίρνεις μίζες και να ξεπουλάς τη χώρα. Τι άλλο θ'ακούσουμε. Ένα από τα πράγματα που ακόμη και τώρα οι βουλευτές αδυνατούν να κατανοήσουν είναι ότι αυτοί είναι το επίκεντρο του προβλήματος. Το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας έπεται, διότι απλούστατα οι πολιτικοί ήταν που το δημιούργησαν, τίποτε δεν δημιουργήθηκε μόνο του. Αυτοί καλλιεργούσαν φρούδες ελπίδες στον κόσμο (ο οποίος κόσμος εσαεί θα τσιμπάει όταν του πετάνε τέτοιες ελπίδες), οι πολιτικοί ήταν που τα έκαναν σκατά στην πράξη, οι πολιτικοί ήταν που ανέκαθεν έλεγαν ψέματα στον κόσμο, κ.ο.κ. Κάπου πήρε το μάτι μου ότι σε ένα πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο γνωστός Υπουργός υπό του βαθέως pasok είπε σχεδόν εξοργισμένος ότι "πρέπει να σκεφτούμε και την κοινωνία". Μάλλον δεν σκέφτηκε πάνω στην σοσιαλιστική του ονείρωξη ότι αυτό που ουσιαστικά εξεστόμησε ήταν ότι όλον τον υπόλοιπο καιρό την κοινωνία την έχουν χεσμένη οπότε ήγγικεν η ώρα να την σκεφτούν και αυτή.
Τι έγινε λοιπόν προχθές, το βράδυ της Τρίτης στο Σύνταγμα; Απολύτως τίποτε. Και κυριολεκτώ. Έπεσαν μερικά γαμωσταυρίδια και τίποτε άλλο, άντε να'φυγαν και 2-3 άδεια μπουκάλια προς αυτοκίνητα και ούτε ένα προς πεζό βουλευτή. Καμία απειλή βίας δεν υπήρξε, καμία χειροδικία, κανένα έκτροπο, καμία πρόθεση φυσικής επιθέσεως ή τραυματισμού. Αντίθετα δηλαδή με τα όσα (μεγάλο) μέρος των ΜΜΕ προσπάθησε να παρουσιάσει. Οι αντιδράσεις του κόσμου εξακολουθούν να παραμένουν ήπιες και πολιτισμένες.
Παρόλ'αυτά όμως όπως είπα, υπάρχει πλέον μια απειροελάχιστη ένδειξη ότι η διαμαρτυρία θα φέρει αποτέλεσμα. Ποια είναι αυτή;
Ότι πλέον οι πολιτικοί αρχίζουν να φοβούνται. Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα κατ' εμέ που μπορεί να επιτύχει αυτή η διαδήλωση. Να τους κάνει να σκέφτονται να βγούνε από το σπίτι τους, να τους κάνει να φοβούνται να πάρουν μαζί τα παιδιά τους να πάνε για έναν καφέ. Και τι να φοβούνται; Όχι το ξύλο βέβαια, προσωπικά είμαι δογματικά κατά τέτοιων πρακτικών, άσχετα αν θεωρώ αναπόφευκτο ότι και αυτές οι πρακτικές θα έρθουν μέσα στη χρονιά. Να φοβούνται όμως το γαμωσταυρίδι, το χοντρομπινελίκι, την κατακραυγή και την ξεφτίλα. Πως είπατε; Εξύβριση; Ντάξει, με πείσατε: στην χώρα που κανείς μεγαλοκλέφτης δεν μπήκε ποτέ φυλακή, στην χώρα της αντισυνταγματικής προς την ιστότητα των Ελλήνων βουλευτικής ασυλίας και των λοιπών "προμηθειών", θ'ασχοληθούμε πάλι με τους "ψιλικατζήδες"; Ε, συγγνώμη, αλλά στην παρούσα φάση αν γίνει (πάλι) αυτό, τότε είναι που θα περάσουμε μετά βεβαιότητος στην φάση του ξύλου. Βέβαια εδώ που τα λέμε από τους συγκεκριμένους πολιτικούς μάλλον αυτό θα πρέπει να περιμένουμε. Μόνο που πλέον, ο κόσμος δείχνει σημάδια ότι αρχίζει να αλλάζει.
Και ας αλλάξει αργά, δεν με νοιάζει. Αρκεί ν'αλλάξει.

Λησμονήσαμε το θάψιμο όμως.
Η πρώτη "εμπεριστατωμένη" (πάντοτε -sic) άποψη που κυκλοφόρησε από το πρωί της περασμένης κιόλας Τετάρτης (ήτοι της πρώτης ημέρας της συγκέντρωσης) ήταν ότι διοργανώνεται από ακροδεξιούς. Φυσικά όσοι πήγαμε διαπιστώσαμε ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, αλλά και που το'παμε μας πίστεψε κανείς; Όχι βέβαια, αυτό έλειπε. Εν συνεχεία οι διάφοροι ακροδεξιοί βγήκαν και είπαν ότι πίσω από την μάζωξη είναι ο Σόρος (μα ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι;) . Η Κανέλλη είπε ότι η συγκέντρωση επιχορηγείται ευγενικά από τα ΜΑΤ, ενώ η αγωνίστρια Αλέκα δήλωσε ότι είναι απλώς μια μόδα (ναι, το είπε αυτή που έσκασε μύτη στο συμβούλιο Αρχηγών με ipad). Μόδα την χαρακτήρισε και ο Πάγκαλος (δραματική ταύτιση απόψεων Πάγκαλου και Αλέκας, παρακαλώ να το σημειώσουμε ως ιστορικό γεγονός). Από πλευράς ΝΔ διέρρευσε ότι η διαμαρτυρία είναι κατά των κυβερνητικών μέτρων (ήτοι άφησε ένα παράθυρο ότι έχει ψιλογαλάζιο χρώμα), ενώ ο εξαφανισμένος αγωνιστής Αλέκος που είχε προφητεύσει ότι θα γίνει της πλατείας Ταχρίρ παραμένει εξαφανισμένος φοβούμενος (δικαιολογημένα) το γιαούρτωμα. Και πάει λέγοντας.
Και τελικώς καταλήγω στο τρομακτικό συμπέρασμα ότι τόσες μέρες που πηγαίνω στο Σύνταγμα δεν ξέρω τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετώ.
Αν και σύμφωνα με τις απόψεις του απλού κόσμου ενδέχεται απλώς να είμαι μικρόνοος, απολιτικός, που δεν ξέρω που μου πάνε τα τέσσερα και δεν ξέρω κι εγώ πόσα ακόμη. Οκ, με πείσατε κι εσείς. Ό,τι θέλετε είμαι. Πως ν'αντιπαλέψω τέτοια επιχειρήματα σαν αυτά που εξαρχής διαβάζω άλλωστε;
Τι ότι η διαδήλωση είναι αποτυχία επειδή τα περίπτερα δεν έχουν νερά έχω διαβάσει, τι ότι στις ουρές υπάρχουν κάποιοι που τις παρακάμπτουν, τι ότι όσοι λένε τον Εθνικό Ύμνο είναι ακροδεξιοί, τι ότι ο κόσμος είναι λιγότερος απ'όσο λένε, τι ότι δεν υπάρχουν αιτήματα, τι ότι ο κόσμος είναι κατά του μνημονίου ενώ δεν θα'πρεπε, κλπ. Ο καθείς ό,τι γουστάρει λέει, Δημοκρατία έχουμε άλλωστε. Και συγγνώμη που παραλείψαμε να παλουκώσουμε ή να εκτελέσουμε όλους εκείνους με των οποίων τις απόψεις διαφωνούμε.

Βέβαια θα μου πεις, είχαμε ποτέ επαφή με την πραγματικότητα για ν΄αποκτήσουμε τώρα; Σωστό κι αυτό. Η παροιμία πασίγνωστη άλλωστε: της κοντής ψωλής, οι τρίχες της έφταιγαν.
Πολύ εύστοχα το έθεσε ο προφέτας πρόσφατα: όταν δεν έβγαινα έξω με λέγατε καναπέ, τώρα που βγαίνω μου λέτε ότι δεν είμαι οικονομολόγος. Να προσθέσω ότι αν γίνεις οικονομολόγος, τότε θα φταίνε τα σκουπίδια και η τρύπα του όζοντος, πιθανώς και οι Εσκιμώοι, ποιος ξέρει; Πάντα θα υπάρχει κάτι.
Και μιας και ανέφερα τα σκουπίδια, θυμάμαι την πρώτη μέρα πολλούς που είχαν σπεύσει να καταδικάσουν την συγκέντρωση επειδή ο κόσμος πέταγε τα σκουπίδια του κάτω. Θα προσπεράσω το γεγονός ότι ξεχάσαμε ν'απολογηθούμε που δεν έφταναν οι το πολύ 20 μικροί κάδοι που έπρεπε να εξυπηρετήσουν περί τις 40 χιλιάδες κόσμο την πρώτη μέρα, αλλά θα διερωτηθώ που εξαφανίσθηκαν όλοι οι περβαλλοντικώς ευαίσθητοι τις επόμενες μέρες που σε κάθε κολώνα έχει (με πρωτοβουλία του κόσμου) πλαστικές σακούλες για να πετάμε εκεί τα σκουπίδια και όχι κάτω, όπως αντίστοιχα υπάρχει κόσμος που καθαρίζει στο τέλος όσα μπορεί. Ναι, ξέρω, η επόμενη ένσταση θα είναι ότι οι σακούλες είναι πλαστικές και όχι ανακυκλώσιμες, καθώς επίσης και το αν τηρούνται οι διαδικασίες ανακύκλωσης κλπ.
Το'χουμε ξαναπεί ότι η μαλακία σε τούτον τον τόπο πάει σύννεφο.

Και πάμε στα αιτήματα, τα οποία όπως διαβάζω είναι άγνωστα αφού δεν τα λέει κανείς. Και τελικώς με εντυπώσιάζει το ανυπέρβλητο επίπεδο γνώσεων και αντίληψης της καθημερινότητας που διαθέτω, διότι απ'όσο καταλαβαίνω, το πανάκριβο κόστος ζωής, οι χαμηλότατοι μισθοί, η ανύπαρκτη δωρεάν Υγεία και Παιδεία, το πελατειακό κράτος, τα λαμόγια πολιτικοί, η δυσθεόρατη φορολογία, οι διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, η ανύπαρκτη κοινωνική πρόνοια, εξοντωτική γραφειοκρατία κλπ, κλπ, είναι πράγματα που γνωρίζω μόνο εγώ. Άντε και μερικοί άλλοι ακόμη, σίγουρα όμως ως προς το σύνολο ελάχιστοι. Οι υπόλοιπες χιλιάδες βγήκαν έξω θες από προαίσθημα, θες από περιέργεια, θες επειδή δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν, θες για να βγάλουν γκόμενα, για ο,τιδήποτε, όχι όμως επειδή έχουν λιγότερο ή περισσότερο τα ίδια προβλήματα με'μένα. Αλλά ξέχασα: δεν έχει σημασία που τα προβλήματα αυτά είναι γνωστά σε όλους, πρέπει να τα γράψουμε κιόλας για να τα μάθουν και όλοι όσοι δεν τα ξέρουν, ειδάλλως η ειρηνική διαδήλωση είναι εκ των πραγμάτων αποτυχημένη. Ρε δεν με χαιρετάτε λέω 'γώ; Δηλαδή τι πρέπει να κάνω; Να περιμένω... τις εκλογές για ν'αλλάξει κάτι στην χώρα;

Πάντως, μιας και περί αιτημάτων ο λόγος, ειλικρινά που κάνει τεράστια εντύπωση η όλη παραπληροφόρηση που κυκλοφορεί στην πιάτσα. Ας πάρουμε για παράδειγμα εμένα: προσωπικά θεωρώ ότι αν γίνουν εκλογές τώρα (ήτοι μέσα στον χρόνο) θα είναι εθνική καταστροφή. Αυτό δεν σημαίνει ότι επικροτώ το pasok, σε καμία περίπτωση. Επίσης, είμαι κατά της εξόδου από το ευρώ, την οποίαν εκλαμβάνω σχεδόν ως ολοκληρωτική καταστροφή. Παράλληλα, έχω επίγνωση ότι λεφτά δεν υπάρχουν (το έγραφα από πρόπερσυ ότι ήταν ηλίου φαεινώτερον, για όσους είναι τακτικοί αναγνώστες και έχουν καλή μνήμη) οπότε προφανώς από κάπου πρέπει να βρεθούν και δυστυχώς όσο κι αν δεν το γουστάρω, αυτό το κάπου περνάει μέσα από το μνημόνιο. Όμως: το μνημόνιο επί της ουσίας δεν εφαρμόσθηκε ποτέ, παρά μόνο ελήφθησαν μέτρα εις το όνομα του μνημονίου τα οποία ήταν τα πιο άγρια που έχουν ληφθεί εδώ και πολλές δεκαετίες και τα οποία από την πολιτική ανικανότητα είναι σα να μην ελήφθησαν ποτέ. Διότι το μνημόνιο που τω όντι προέβλεπε πάρα πολύ άσχημα και δυσβάσταχτα πράγματα, έλεγε κι άλλα, όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων κι ουχί το κλείσιμο των ανοιχτών, στο οποίο επιδίδεται με ιδιαίτερη επιτυχία η κυβέρνηση, έτσι για να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα. Δεν μπορούμε λοιπόν να ξέρουμε σε τι φάση θα ήμασταν σήμερα αν το μνημόνιο είχε τηρηθεί. Μπορεί σε καλύτερη, μπορεί στην ίδια, μπορεί και σε χειρότερη. Είναι όμως καθαρά υποθετικό. Πλέον λοιπόν σε τι φάση είμαστε; Το μνημόνιο απέτυχε οριστικά ένεκα της πλήρους κι απολύτου ανικανότητας του πολιτικού σκηνικού της χώρας, αυτό είναι λοιπόν που πρώτο απ'όλα πρέπει ν'αλλάξει. Και μην μου πει κανείς ότι καλή πρόθεση υπάρχει εξαρχής από τους βολευτές (η ορθογραφία, σωστή), διότι εδώ και καιρό οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Που καταλήγουμε λοιπόν; Στο ότι ξέρω τι θεωρώ σωστό, αλλά επειδή υπάρχουν κάποια πράγματα που θεωρώ ότι πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν δεν συνεπάγεται ότι όλα βαίνουν καλώς. Δηλαδή είμαι ικανοποιημένος από όσα συμβαίνουν επειδή θεωρώ κι εγώ ότι ο δημόσιος τομέας πρέπει να μικρύνει; Σε καμία περίπτωση. Έχω χίλιους δυο λόγους να είμαι στο Σύνταγμα. Αυτό λοιπόν αρκετοί όχι μόνο δεν μπορούν να το καταλάβουν αλλά θεωρούν δεδομένο και το αντίθετο κιόλας. Και φτάνουν σε σημείο να μου βάζουν στο στόμα πράγματα που εγώ δεν λέω, παρόλο που οι περισσότεροι δεν πατάνε καν εκεί να δουν τι γίνεται. Ακούει ή διαβάζει κάποιος πχ κάποιον να λέει κάτι και αυτομάτως θεωρεί ότι το ίδιο το λένε όλοι. Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια διά τον τρόπον σκέψης.
Να θέσω ένα ερώτημα: πρόσφατα γράφαμε στο Κουτούκι ότι για τους πολιτικούς επί της ουσίας το εισόδημα δεν μειώθηκε ποτέ. Αν αύριο βλέπαμε στην πράξη ότι ένας βουλευτής ούτε δημόσιο αυτοκίνητο έχει, ούτε διάφορα επιδόματα (στέγασης κλπ) αλλά και έναν μισθό που έπεσε στα 1000 ευρώ (που κανονικά επειδή ουδέν μορφώνει όσο το παράδειγμα θα έπρεπε να έπεφτε στα 591 μικτά: αφού μπορεί με αυτά ν'νταπεξέλθει ένας νέος, γιατί να μην μπορεί και ένας βουλευτής;), θα μπορούσε κανείς να αντιδράσει κατά των βουλευτών; Όχι. Αν επιτέλους βρισκόταν ένας που να έλεγε "κύριοι, ο τάδε έκλεψε τα χρήματα του ελληνικού λαού, τα βρήκαμε, τα επιστρέψαμε και του δημεύσαμε και την περιουσία κιόλας και ήδη ξεκινήσαμε την ίδια διαδικασία και κατά άλλων δέκα", θα υπήρχε κανείς να μπορεί να πει τίποτε; Πάλι όχι. Αν έβγαιναν αύριο και ψήφιζαν αλλαγή του Νόμου περί ευθύνης υπουργών, καθώς και αλλαγή των απαράδεκτων άρθρων του Συντάγματος περί βουλευτικής ασυλίας κλπ, θα υπήρχε κανείς να τους πει το παραμικρό;Σε καμία περίπτωση. Πως λοιπόν θα μπορέσουν αυτοί οι άχρηστοι να εφαρμόσουν ένα μνημόνιο απείρως σκληρότερο όταν δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν το πιο... ηπιότερο και όταν δεν έχουν καταφέρει καν να εφαρμόσουν τους Νόμους που αυτοί έχουν γράψει και ψηφίσει; Που καταλήγω λοιπόν; Στο ότι οι πολιτικοί με τα μυαλά που έχουν είναι άχρηστοι. Αυτό είναι που πρέπει ν'αλλάξει πρώτο. Τα μυαλά τους, διότι καλώς ή κακώς αυτοί είναι οι ίδιοι που θα κληθούν να βγάλουν το φίδι απ'την τρύπα. Μόνο που πλέον οι παχιές αγελάδες τελείωσαν και γι'αυτούς. Πλέον περάσαμε στην φάση της γιούχας, κι ας κωλοχτυπιούνται όσο θέλουν. Αν δεν αλλάξουν, οι γιούχες φοβάμαι ότι σύντομα θα γίνουν και αυτές παρελθόν και θα περάσουμε στο επόμενο στάδιο.

Παρεμπιπτόντως μιας και μίλησα για αιτήματα, να θίξω και κάτι ακόμη: εκπλήσσομαι που πολύς κόσμος (κυρίως από τους πολέμιους) αδυνατεί να καταλάβει ότι είναι αδύνατον να υποβληθούν αιτήματα στην παρούσα φάση και μέσα από την διαδήλωση. Πως είναι δυνατόν 100 χιλιάδες κόσμος να συντονισθεί και να υποβάλει τα αιτήματά του; Θα πρέπει όλοι να υποβάλουν αυτά που θέλουν, να τα πάρει μια επιτροπή (προφανώς εκλεγμένη αν όντως θέλουμε να το πούμε δημοκρατικό) να τα επεξεργαστεί, να δει ποια θ'αφήσει απ΄έξω και εν συνεχεία να τα επιστρέψει στον κόσμο προς ψήφισμα. Όταν λοιπόν θα επικυρωθούν, στην συνέχεια να κατατεθούν ως αιτήματα των αγανακτισμένων. Μπορεί να γίνει; Όχι βέβαια, είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Αντ'αυτού τι συμβαίνει; Βασικά, το μοναδικό πράγμα στο οποίο είμαι πλήρως αντίθετος, όχι μόνο επειδή το θεωρώ εντελώς δήθεν και ανούσιο αλλά επειδή θεωρώ ότι λίαν συντόμως θα αποτελέσει και τον δούρειο ίππο που θα μπουρλωτιάσει την όλη κινητοποίηση, παρόλο που είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις και εντελώς ανυστερόβουλα: αναφέρομαι στην περιβόητη συνέλευση των αγανακτισμένων πάνω στην Πλατεία Συντάγματος. Έχω καθήσει 2-3 φορές και την έχω παρακολουθήσει και ειλικρινά έχω απελπιστεί. Η άγνοια του κόσμου είναι δραματική, σε σημείο να μην γνωρίζει ούτε καν τα βασικά. Η εν λόγω συνέλευση ας πούμε προσπαθεί να προωθήσει την άμεση δημοκρατία, πράγμα καθόλου κακό βέβαια. Μόνο που αυτοί που είχαν την ιδέα λησμόνησαν κάποια πολύ βασικά: πρώτον, άμεση Δημοκρατία υπήρχε μόνο στην αρχαία Αθήνα και πουθενά αλλού, όπου κι εκεί ακόμη οι προϋποθέσεις ήταν πάρα πολλές. Δεύτερον, στην άμεση Δημοκρατία η άγνοια εθεωρείτο σχεδόν ατιμωτική (τουτέστιν ιδιωτεία). Εδώ λοιπόν δεν ξέρουν καν ότι "άγνοια Νόμου τιμωρείται", εδώ διαπίστωσα ότι δεν ξέρουν καν βασικά άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος και θέλουν να καταρτίσουν και προτάσεις; Η χαρά του Αλαβάνου (το όνομα, όχι τυχαία). Ως επίσης, μου προκάλεσε τεράστια (και αρνητικότατη) εντύπωση ότι πολλοί αγνοούν ακόμη κι αυτό που επικαλούνται, τι είναι Δημοκρατία δηλαδή. Προτάθηκε ας πούμε σε κάποια φάση να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή επειδή είναι φασίστες. Μα αν πας και κάνεις κάτι τέτοιο, αυτομάτως παύεις να είσαι Δημοκρατία και γίνεσαι ακριβώς ό,τι κατήργησες. Στην Δημοκρατία όλοι έχουν ίσο δικαίωμα συμμετοχής, ακόμη και οι φαύλοι. Και δεν είναι τυχαίο ότι η υγιής Δημοκρατία φαίνεται όχι μόνο από την ισότητα που παρέχει στους πολίτες της, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίον συμπεριφέρεται στους εχθρούς της. Όπως έλεγε και ο Βολταίρος, διαφωνώ με αυτό που λες αλλά θα υπερασπιστώ με τη ζωή μου το δικαίωμά σου να το λες. Τι είδους άμεση δημοκρατία είναι (καθώς και Δημοκρατία γενικότερα), ας πούμε, όταν την περασμένη Κυριακή που είχαν μαζευτεί 100 χιλιάδες κόσμος και βάλε, πήγαν οι μερικές εκατοντάδες που συμμετείχαν στην συνέλευση και έβγαλαν (όπως διάβασα την επομένη) "ψήφισμα των αγανακτισμένων"; Από που κι ως που εξουσιοδοτήθηκαν να εκπροσωπήσουν και όλους τους υπολοίπους αγανακτισμένους; Θέλω να πω -διότι είμαι βέβαιος ότι θα παρεξηγηθώ- ότι είναι πραγματικά πολύ ωραίο να χρησιμοποιούνται οι δημοκρατικές διαδικασίες για το ο,τιδήποτε αλλά πρέπει να μην ξεχνάμε ότι και ο φασισμός από υπέρβαση της δημοκρατίας προκύπτει. Γι'αυτό και θεωρώ σημαντικότερο απλώς το να βρίσκεται ο κόσμος στο Σύνταγμα, δηλώνοντας την φυσική του παρουσία, με τις μούντζες και τα συνθήματά του, παρά να αρχίσει ν'ασχολείται με κατάθεση αιτημάτων κλπ. Πολύ απλά δεν γίνεται, ή τουλάχιστον δεν γίνεται με τον τρόπο που κάποιοι επιχειρούν να κάνουν. Και αν μη τι άλλο, ας κοιτάξουμε να βγει ο κόσμος έξω, και ας μην έχουμε την απαίτηση να είναι άρτια οργανωμένος εξαρχής ρε αδελφέ. Μπορεί να οργανωθεί στην συνέχεια.

Οπότε αγαπητές κι αγαπητοί, καλό το χέσιμο που τρώμε πανταχόθεν, τις καταλάβαμε τις θέσεις σας, αλλά επιτέλους σταματήστε να διυλίζετε τον κώνωπα. Μέχρι και το ξύγκι βγήκε, δεν έχει άλλο. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, ας μην ψάχνουμε να βρούμε δικαιολογία για ο,τιδήποτε συμβαίνει. Ο κόσμος που βγαίνει στο Σύνταγμα (και όχι μόνο εκεί) δεν είναι πρόβατα που δεν ξέρουν τι κάνουν. Μπορεί να υπάρχουν και πρόβατα, αλλά δεν είναι όλοι έτσι. Αν δεν ήξεραν, τότε θα γίνονταν και επεισόδια και δη από την πρώτη κιόλας μέρα, θα κυκλοφορούσαν κομματικές σημαίες και δεν ξέρω και πόσα άλλα ακόμη θα γίνονταν. Και όμως, πρώτα απομακρύναμε εκείνους που έπρεπε και όποιος δεν ενοχλεί -τουτέστιν να προσπαθεί να καπελώσει, να δημιουργήσει ασχήμιες και ό,τι άλλο παρεμφερές- καλοδεχούμενος να έρθει. Όλοι στην ίδια πλευρά είμαστε, εκείνων που πληρώνουν, δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Και φυσικά δεν γίνεται να συμφωνούμε και στα πάντα, αλλά αυτό δεν λέει και τίποτε.
Δεν ζητάει κανείς πιστοποιητικά κοινωνικών, πολιτικών ή επαγγελματικών φρονημάτων, δεν υπάρχει face control, υπάρχει μόνο μια "προϋπόθεση": να συνεχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε ειρηνικά. Τα υπόλοιπα θα έρθουν αν έρθουν, όποια κι αν είναι αυτά, όποτε κι αν έρθουν. Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα, μόνο να ελπίζουμε μπορούμε.
Προσπαθώντας.
Ντάξει, το έχουμε καταλάβει ότι χέσιμο δεν θα σταματήσουμε ν'ακούμε και ακόμη κι αν δεν υπάρχουν λόγοι κι αφορμές μπορούν πανεύκολα νε εφευρεθούν. Αλλά το ρημάδι, όλοι εσείς που μας τα χώνετε, σκεφτείτε επιτέλους και αυτό το απειροελάχιστο ενδεχόμενο να είστε εσείς αυτοί που κάνετε λάθος.
Διότι το ενδεχόμενο αυτό το'χετε ξεχάσει τελείως.

Και μιας και πολύς λόγος έχει γίνει περί αιτημάτων, ας είστε πλυμένοι καλού-κακού διότι τα δικά μου καταφθάνουν, πιθανώς μέσα στο Σαββατοκύριακο αν προλάβω. Μέχρι τότε, ασχοληθείτε λίγο με το εξαιρετικό πόνημα του zaphod. Επίσης, εξαιρετικός ως συνήθως εδώ και μέρες στα σχετικά με το ζήτημά κείμενά του ο Ντόπερμαν. Τέλος, κλασικά χουμορίστας ο προφέτας.
Χαίρετε.