Διότι με την παλιά απαισιοδοξία είχαμε μπουχτίσει.
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι κάπου με είχε λούσει κρύος ιδρώτας στο προχθεσινό άκουσμα φημών ότι πχ ο Λουδοβίκος Ιζ' ο Παπακωνσταντίνου ενδέχετο όπως μετακινηθεί εις το Υπουργείο από το Εξωτερικόν προκειμένου να επιβραβευθεί διά το θεάρεστον έργον του, αλλά τελικώς απεδείχθη φόλα η φήμη.
Αντίστοιχα φόλα απεδείχθη και το εμφανώς γελοίο σενάριο ότι ο Θοδωρής, ο δικός μας Θοδωρής, ο δικός μας άνθρωπος, ο Πάγκαλος ντε!, υπήρχε περίπτωση να μείνει εκτός κυβέρνησης. "Περίεργον" εσκέφθην, "και ποιος θ'ακούει τώρα τα γαμωσταυρίδια;"
Τελικώς η πολιτική μου σκέψη απεδείχθη ορθή και ο Θοδωρής παρέμεινε αντιπρόεδρος προκειμένου να συνεχίσει απτόητος το υβρεολόγιό του κατά του κόσμου, ως μας έχει συνηθίσει.
Πλήγμα μέγα φυσικά αποτέλεσε η απομάκρυνση της Άννας Νταλάρα. Δυστυχώς πετάξαμε μία ακόμη ευκαιρία να αναδειχθούμε ως κράτος αποδεικνύοντας για μιαν ακόμη φορά ότι η Ελλάς τρώει τα παιδιά της. Που θα ξαναβρούμε τέτοια στιβαρή πολιτική ύπαρξη ωσάν της Άννας;
Α, ξεχάστηκα: στην άλλη Άννα την Ντιαμαντόπουλος, δίπλα στην οποίαν παρέμεινε ο έτερος γίγας του πνεύματος, η Χριστοφιλοπούλου. Λογικόν, η διάλυση της Παηδίας βάλτωσε από ένα σημείο κι έπειτα και θα θεωρηθεί υποτιμητικόν να αναλάβει κάποιος άλλος την ολοκλήρωση αυτού του έργου. Οπότε το αφήνουμε στα σίγουρα χέρια, εκείνων που ξέρουμε κι εμπιπστευόμαστε.
Ο Χάρης δε, μετά το ευαγές έργον του ως Υπουργός Δικαιοσύνης η οποία λειτουργεί ταχύτερα κι από το φως, ανεβαθμίστη ως Υπουργός Εσωτερικόν. Εχμ, συγγνώμη, Εσωτερικών ήθελα να πω, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι το βαθύ pasok είναι μια μετοχή που πάντοτε αποδίδει κέρδη. Μάλλον το ίδιο ισχύει και για τον Μητσάρα τον Ρέππα, έτερη φρεσκαδούρα και αυτός. Όπως αντίστοιχα και ο Χρηστάρας ο Παπουτσής -ουδέν περαιτέρω σχόλιον.
Η μετακίνηση του Λουδοβίκου ομολογουμένως με παραξένεψε λίγο. Μόνο Περιβάλλοντος; Τέτοιο έργο στην ανα(σο)δόμηση της οικονομίας και δεν πήρε το κατιτίς παραπάνω; Κι όχι τίποτε άλλο αλλά πλέον δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε στις πόσες αποτυχίες θα παραιτηθεί την επόμενη φορά ρε γαμώτο. Στο Οικονομικών ας πούμε ξέραμε ότι αν ξαναπάρει μέτρα για πάνω από 20 φορές θα παραιτηθεί, στο Περιβάλλοντος πόσο πάει το μαλλί;
Και μέσα σε όλα, χάσαμε και τονΑντώναρ... Πεταλωτή. Ωιμέ και τρισαλί... Η χώρα ετούτη δεν έχει κανένα μέλλον.
Εντύπωση πάντως μου προκάλεσε και η υποβάθμιση Ραγκούση. Γενικά δεν θα τον χαρακτήριζα κακό ως Εσωτερικών, δίχως αυτό να σημαίνει ότι κι αυτός δεν τα'κανε σαν τα μούτρα του σε κάποια πράγματα. Πάντως τον είχα για να παρέμενε, είναι η αλήθεια. Εδώ πιθανώς να έχουμε πολλά κουτσομπολιά στο μέλλον για το τι μπορεί να παίχτηκε -όπου σίγουρα παίχτηκε κάτι.
Άφησα για το τέλος τα δύο σημαντικότερα Υπουργεία συν κάτι ψιλούλια ακόμη.
Κατ' αρχήν, Βενιζέλος.
Ίσως να μην περιμένατε την απάντηση, αλλά νομίζω πως επρόκειτο για την πλέον ενδεδειγμένη λύση, από την στιγμή που αποφάσισε (ή έφαγε πόρτα αντίστοιχα) να μην βάλει κάποιον τεχνοκράτη εκτός πολιτικής στη θέση-φωτιά του Υπουργού Οικονομικών.
Προσωπικά τον Μπένι τον γούσταρα ανέκαθεν ως πολιτικό (ως χαρακτήρας, είναι μια άλλη ιστορία φυσικά) υπό την έννοια ότι είναι ικανός για πολλά πράγματα. Διότι κακά τα ψέματα, το πείραμα Παπακωνσταντίνου μας παραέκαψε. Βέβαια το τι θα κάνει ο Βενιζέλος έχει να κάνει με την καμμένη γη που θα παραλάβει κι εκεί δεν ξέρω κατά πόσον μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Πάντως αναμφίβολα ως πολιτική επιλογή είναι αναμφίβολα καλή. Και όπως έγραφα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, από την στιγμή που μια τέτοια κίνηση συνδυάζεται εμφανώς με το πολιτικό του μέλλον, με κάνει να αισιοδοξώ ότι δεν έχουν χαθεί τα πάντα. Διότι αν και μπορούμε να πούμε πολλά για τον Βενιζέλο, μόνο ένα δεν μπορεί να πει κανείς: ότι είναι χαζός. Τουναντίον, είναι πανθομολογουμένως ευφυέστατος, οπότε για να παραλαμβάνει το Οικονομικών σε μία τέτοια συγκυρία προφανώς σημαίνει ότι το βλέπει ως δυνατό χαρτί για το πολιτικό του μέλλον. Θα δείξει η πράξη.
Όσον αφορά τώρα το Εξωτερικών, εδώ κι αν κουφάθηκα. Ρε παιδιά, μην λέω ψέματα, δεν τον ξέρω καν τον άνθρωπο. Μπορεί ν'αποδειχθεί αστέρι και μακάρι. Αλλά το κέρατό μου μέσα, με Νταβούτογλου απέναντι (διότι κατά πως φαίνεται δεν θα τονε σφουγγαρίζει ο Ερντογάνης τελικώς), έχει τον πολιτικό όγκο ν'ανταπεξέλθει; Εδώ είναι το ερώτημα. Διότι ειλικρινά μακράν τον καλύτερο που έχει περάσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια θεωρώ τον Μολυβιάτη (και δεν κάνω καθόλου πλάκα), γεγονός που αποτελεί ιστορική ξεφτίλα αν αναλογιστούμε ότι δεν έχουμε βγάλει ούτε έναν της προκοπής. Να είναι, λοιπόν, αυτός ο επόμενος καλός; Επιφυλάσσομαι, αλλά...
Σε γενικές γραμμές τι είχαμε;
Η δεξιά κάλτσα μπήκε στο αριστερό πόδι και τούμπαλιν η αριστερή, το σώβρακο φορέθηκε το μέσα έξω, αντίστοιχα και το φανελλάκι κ.ο.κ. Τα κυρίως πρόσωπα παρέμειναν τα ίδια, μόνο που δώθηκε μια σχετική έμφαση εις το βαθύ pasok (όπου βέβαια θα πρέπει να ξεπεράσουμε ψυχολογικά και το τεράστιο βάρος της πολιτικής απώλειας του Τηλέμαχου, αααααχχχχ), το δε κυβερνητικό σχήμα είναι μικρό κι ευέλικτο κατά τας εξαγγελίας, με περισσότερα άτομα από το προηγούμενο, τα πρόσωπα-κλειδιά ανακυκλώθηκαν σε συγκεκριμένες θέσεις, το παρεάκι δεν μπορώ να πω ότι διαλύθηκε, απλά μόνο συρρικνώθηκε κατά τι, ενώ -αυτό έλειπε δα- θα συνεχίσουμε να τρώμε στην μάπα τον Πάγκαλο (που αντικειμενικά, θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία του Γιωργάκη να τον έβγαζε εντελώς: όχι μόνο θα άκουγε μόνο αυτός τα πάντα από τον κόσμο πλέον, αλλά θα άκουγε και τον Πάγκαλο κι από πάνω).
Κοινώς, άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς. Την πρόσκαιρη ευδαιμονία θα ακολουθήσει το μια απ'τα ίδια, όπου η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει να τα κάνει σκατά στα χνάρια της προηγούμενης.
Όσον αφορά τα προχθεσινά καραγκιοζιλίκια, ειλικρινά δεν επιθυμώ να τα σχολιάσω. Νομίζω ότι οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους: το μεσημέρι τέθηκε ανοιχτά έως και θέμα ηγεσίας, οι πολιτικές εξελίξεις έμοιαζαν δραματικές και τελικώς και μόνο που μπήκε στην αίθουσα ο Ζορζ, η αποθέωση ήταν ατελείωτη. Και δεν ξέρω πόσους τιμάει το γεγονός ότι μόνο η Βασούλα του βαθέως pasok ετίμησε τη θέση της. Οι υπόλοιποι ακόμη σκουπίζονται με απαλά χαρτιά υγείας. Και φυσικά για μιαν ακόμη φορά απεδείχθη στην πράξη ότι "ένας Παπανδρέου ποτέ δεν παραιτείται".
Μήτε τον ρίχνουν, να προσθέσω.
Κι όποιος νομίζει ότι η χώρα απέκτησε πολιτική σταθερότητα, κοιμάται όρθιος.
Μιλάτε σιγά μην τον ξυπνήσετε όμως.
Για την ώρα απολαύστε το ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο, διότι από βδομάδα πάλι μάχες στα χαρακώματα θα έχουμε και δη, αγριότερες από τις έως τώρα. Και μην ξεχνάμε ότι τέτοιες μάχες όχι μόνο έχουν πολλαπλά θύματα πάντοτε, αλλά έχουν και απρόβλεπτες εξελίξεις.
Η λεπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι κάπου με είχε λούσει κρύος ιδρώτας στο προχθεσινό άκουσμα φημών ότι πχ ο Λουδοβίκος Ιζ' ο Παπακωνσταντίνου ενδέχετο όπως μετακινηθεί εις το Υπουργείο από το Εξωτερικόν προκειμένου να επιβραβευθεί διά το θεάρεστον έργον του, αλλά τελικώς απεδείχθη φόλα η φήμη.
Αντίστοιχα φόλα απεδείχθη και το εμφανώς γελοίο σενάριο ότι ο Θοδωρής, ο δικός μας Θοδωρής, ο δικός μας άνθρωπος, ο Πάγκαλος ντε!, υπήρχε περίπτωση να μείνει εκτός κυβέρνησης. "Περίεργον" εσκέφθην, "και ποιος θ'ακούει τώρα τα γαμωσταυρίδια;"
Τελικώς η πολιτική μου σκέψη απεδείχθη ορθή και ο Θοδωρής παρέμεινε αντιπρόεδρος προκειμένου να συνεχίσει απτόητος το υβρεολόγιό του κατά του κόσμου, ως μας έχει συνηθίσει.
Πλήγμα μέγα φυσικά αποτέλεσε η απομάκρυνση της Άννας Νταλάρα. Δυστυχώς πετάξαμε μία ακόμη ευκαιρία να αναδειχθούμε ως κράτος αποδεικνύοντας για μιαν ακόμη φορά ότι η Ελλάς τρώει τα παιδιά της. Που θα ξαναβρούμε τέτοια στιβαρή πολιτική ύπαρξη ωσάν της Άννας;
Α, ξεχάστηκα: στην άλλη Άννα την Ντιαμαντόπουλος, δίπλα στην οποίαν παρέμεινε ο έτερος γίγας του πνεύματος, η Χριστοφιλοπούλου. Λογικόν, η διάλυση της Παηδίας βάλτωσε από ένα σημείο κι έπειτα και θα θεωρηθεί υποτιμητικόν να αναλάβει κάποιος άλλος την ολοκλήρωση αυτού του έργου. Οπότε το αφήνουμε στα σίγουρα χέρια, εκείνων που ξέρουμε κι εμπιπστευόμαστε.
Ο Χάρης δε, μετά το ευαγές έργον του ως Υπουργός Δικαιοσύνης η οποία λειτουργεί ταχύτερα κι από το φως, ανεβαθμίστη ως Υπουργός Εσωτερικόν. Εχμ, συγγνώμη, Εσωτερικών ήθελα να πω, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι το βαθύ pasok είναι μια μετοχή που πάντοτε αποδίδει κέρδη. Μάλλον το ίδιο ισχύει και για τον Μητσάρα τον Ρέππα, έτερη φρεσκαδούρα και αυτός. Όπως αντίστοιχα και ο Χρηστάρας ο Παπουτσής -ουδέν περαιτέρω σχόλιον.
Η μετακίνηση του Λουδοβίκου ομολογουμένως με παραξένεψε λίγο. Μόνο Περιβάλλοντος; Τέτοιο έργο στην ανα(σο)δόμηση της οικονομίας και δεν πήρε το κατιτίς παραπάνω; Κι όχι τίποτε άλλο αλλά πλέον δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε στις πόσες αποτυχίες θα παραιτηθεί την επόμενη φορά ρε γαμώτο. Στο Οικονομικών ας πούμε ξέραμε ότι αν ξαναπάρει μέτρα για πάνω από 20 φορές θα παραιτηθεί, στο Περιβάλλοντος πόσο πάει το μαλλί;
Και μέσα σε όλα, χάσαμε και τον
Εντύπωση πάντως μου προκάλεσε και η υποβάθμιση Ραγκούση. Γενικά δεν θα τον χαρακτήριζα κακό ως Εσωτερικών, δίχως αυτό να σημαίνει ότι κι αυτός δεν τα'κανε σαν τα μούτρα του σε κάποια πράγματα. Πάντως τον είχα για να παρέμενε, είναι η αλήθεια. Εδώ πιθανώς να έχουμε πολλά κουτσομπολιά στο μέλλον για το τι μπορεί να παίχτηκε -όπου σίγουρα παίχτηκε κάτι.
Άφησα για το τέλος τα δύο σημαντικότερα Υπουργεία συν κάτι ψιλούλια ακόμη.
Κατ' αρχήν, Βενιζέλος.
Ίσως να μην περιμένατε την απάντηση, αλλά νομίζω πως επρόκειτο για την πλέον ενδεδειγμένη λύση, από την στιγμή που αποφάσισε (ή έφαγε πόρτα αντίστοιχα) να μην βάλει κάποιον τεχνοκράτη εκτός πολιτικής στη θέση-φωτιά του Υπουργού Οικονομικών.
Προσωπικά τον Μπένι τον γούσταρα ανέκαθεν ως πολιτικό (ως χαρακτήρας, είναι μια άλλη ιστορία φυσικά) υπό την έννοια ότι είναι ικανός για πολλά πράγματα. Διότι κακά τα ψέματα, το πείραμα Παπακωνσταντίνου μας παραέκαψε. Βέβαια το τι θα κάνει ο Βενιζέλος έχει να κάνει με την καμμένη γη που θα παραλάβει κι εκεί δεν ξέρω κατά πόσον μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Πάντως αναμφίβολα ως πολιτική επιλογή είναι αναμφίβολα καλή. Και όπως έγραφα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, από την στιγμή που μια τέτοια κίνηση συνδυάζεται εμφανώς με το πολιτικό του μέλλον, με κάνει να αισιοδοξώ ότι δεν έχουν χαθεί τα πάντα. Διότι αν και μπορούμε να πούμε πολλά για τον Βενιζέλο, μόνο ένα δεν μπορεί να πει κανείς: ότι είναι χαζός. Τουναντίον, είναι πανθομολογουμένως ευφυέστατος, οπότε για να παραλαμβάνει το Οικονομικών σε μία τέτοια συγκυρία προφανώς σημαίνει ότι το βλέπει ως δυνατό χαρτί για το πολιτικό του μέλλον. Θα δείξει η πράξη.
Όσον αφορά τώρα το Εξωτερικών, εδώ κι αν κουφάθηκα. Ρε παιδιά, μην λέω ψέματα, δεν τον ξέρω καν τον άνθρωπο. Μπορεί ν'αποδειχθεί αστέρι και μακάρι. Αλλά το κέρατό μου μέσα, με Νταβούτογλου απέναντι (διότι κατά πως φαίνεται δεν θα τονε σφουγγαρίζει ο Ερντογάνης τελικώς), έχει τον πολιτικό όγκο ν'ανταπεξέλθει; Εδώ είναι το ερώτημα. Διότι ειλικρινά μακράν τον καλύτερο που έχει περάσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια θεωρώ τον Μολυβιάτη (και δεν κάνω καθόλου πλάκα), γεγονός που αποτελεί ιστορική ξεφτίλα αν αναλογιστούμε ότι δεν έχουμε βγάλει ούτε έναν της προκοπής. Να είναι, λοιπόν, αυτός ο επόμενος καλός; Επιφυλάσσομαι, αλλά...
Σε γενικές γραμμές τι είχαμε;
Η δεξιά κάλτσα μπήκε στο αριστερό πόδι και τούμπαλιν η αριστερή, το σώβρακο φορέθηκε το μέσα έξω, αντίστοιχα και το φανελλάκι κ.ο.κ. Τα κυρίως πρόσωπα παρέμειναν τα ίδια, μόνο που δώθηκε μια σχετική έμφαση εις το βαθύ pasok (όπου βέβαια θα πρέπει να ξεπεράσουμε ψυχολογικά και το τεράστιο βάρος της πολιτικής απώλειας του Τηλέμαχου, αααααχχχχ), το δε κυβερνητικό σχήμα είναι μικρό κι ευέλικτο κατά τας εξαγγελίας, με περισσότερα άτομα από το προηγούμενο, τα πρόσωπα-κλειδιά ανακυκλώθηκαν σε συγκεκριμένες θέσεις, το παρεάκι δεν μπορώ να πω ότι διαλύθηκε, απλά μόνο συρρικνώθηκε κατά τι, ενώ -αυτό έλειπε δα- θα συνεχίσουμε να τρώμε στην μάπα τον Πάγκαλο (που αντικειμενικά, θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία του Γιωργάκη να τον έβγαζε εντελώς: όχι μόνο θα άκουγε μόνο αυτός τα πάντα από τον κόσμο πλέον, αλλά θα άκουγε και τον Πάγκαλο κι από πάνω).
Κοινώς, άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς. Την πρόσκαιρη ευδαιμονία θα ακολουθήσει το μια απ'τα ίδια, όπου η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει να τα κάνει σκατά στα χνάρια της προηγούμενης.
Όσον αφορά τα προχθεσινά καραγκιοζιλίκια, ειλικρινά δεν επιθυμώ να τα σχολιάσω. Νομίζω ότι οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους: το μεσημέρι τέθηκε ανοιχτά έως και θέμα ηγεσίας, οι πολιτικές εξελίξεις έμοιαζαν δραματικές και τελικώς και μόνο που μπήκε στην αίθουσα ο Ζορζ, η αποθέωση ήταν ατελείωτη. Και δεν ξέρω πόσους τιμάει το γεγονός ότι μόνο η Βασούλα του βαθέως pasok ετίμησε τη θέση της. Οι υπόλοιποι ακόμη σκουπίζονται με απαλά χαρτιά υγείας. Και φυσικά για μιαν ακόμη φορά απεδείχθη στην πράξη ότι "ένας Παπανδρέου ποτέ δεν παραιτείται".
Μήτε τον ρίχνουν, να προσθέσω.
Κι όποιος νομίζει ότι η χώρα απέκτησε πολιτική σταθερότητα, κοιμάται όρθιος.
Μιλάτε σιγά μην τον ξυπνήσετε όμως.
Για την ώρα απολαύστε το ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο, διότι από βδομάδα πάλι μάχες στα χαρακώματα θα έχουμε και δη, αγριότερες από τις έως τώρα. Και μην ξεχνάμε ότι τέτοιες μάχες όχι μόνο έχουν πολλαπλά θύματα πάντοτε, αλλά έχουν και απρόβλεπτες εξελίξεις.
Η λεπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
10 σχόλια:
Και ο Πάγκαλος σπεύδει να δικαιώσει την επιλογή ΓΑΠ να τον κρατήσει στην κυβέρνηση http://www.skai.gr/news/politics/article/172554/nees-voles-pagalou-kata-tou-suriza/?utm_source=rss_news_politics&utm_campaign=skai200905190000&utm_medium=rss
Από το στόμα μου το πήρες, μόλις πριν λίγο αυτό διάβαζα κι εγώ. Ε, να μην εγκαινιάσουμε τη νέα κυβερνητική σύνθεση; :):)
Πάρε τώρα και για Βενιζέλο http://www.evenizelos.gr/el/interviews/2145-mega
Αντικειμενικά νομίζω ότι δεν τα είπε άσχημα. Τώρα το τι θα κάνει στην πράξη ή πως θα του βγουν στην πορεία αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πάντως -για να το ισοπεδώσω και λίγο- σε καμία περίπτωση δεν θα είναι χειρότερος από τον Λουδοβίκο Ιζ'.
Μια χαρά, τα είπε. Και αυτό είναι ανησυχητικό. Παρότι μου ακούγεται σωστό αυτό που είπες, ότι δλδ δεν θα ανακατεύονταν αν δεν υπήρχε ελπίδα, από το κείμενο της συνέντευξης του όμως νομίζω ότι αυτό που κρυβεται πισω απο τις γραμμές είναι ότι ο Μπένι μπορεί να τα λέει πολύ ωραία, χωρίς να λέει τίποτα ή ακόμη χειρότερα τα λέει ωραία ακόμη και όταν λέει το χειρότερο
Κοίτα, αυτό το ξέρουμε από την εποχή που ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το θέμα είναι τι θα δούμε στην πράξη πλέον. Ούτως ή άλλως, πλέον είμαστε σε μια φάση που όλα τα βλέπουμε στο πετσί μας σε καθημερινή βάση, οπότε όπως κι αν τα παρουσιάζει αν δεν υπάρχει πρακτική εφαρμογή θα φαίνεται άμεσα.
Φλασιά : Όντως ο Μπένι δεν θα ανακατεύονταν αν δεν υπήρχε ελπίδα. Όχι όμως για τη χώρα, αλλά για το πολιτικό μέλλον του. Ο Μπένι ανέλαβε την καυτή πατάτα με την προοπτική να αγοράσει λίγο χρόνο (3-4 μήνες), οπότε θα γίνουν εκλογές. Με αντάλλαγμα την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις εκλογές, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα τεθεί εκτός εξουσίας, ιδίως τώρα που μοιάζει απίθανο η ΝΔ να πάρει αυτοδυναμία. Αλλά ακόμη κι αν η ΝΔ πάρει αυτοδυναμία, ή σχηματίσει κυβέρνηση με άλλον, ο Μπένι θα περιμένει ως εν αναμονή πρωθυπουργός. Και με τις καυτές πατάτες που είναι στρωμένος ο δρόμος, δεν θα αργήσει να έρθει και η σειρά του. Και όπως είπε και ο Ζαφ, η ελίτ είναι περισσότερο απο ποτέ απομονωμένη, ώστε να μην υφίσταται τις συνέπεις των πράξεων της. (Εσκαρίνα)
Κατ' αρχήν ξεχνάς κάτι βασικό: όταν μιλάμε για pasok μιλάμε για μεγαλοκαρχαρίες. Είμαι βέβαιος ότι όλο και κάποιο τρικ θα έχουν φυλαγμένο με την ελπίδα ότι ο κόσμος θα τσιμπήσει και θα αντιστρέψουν το κλίμα. Και γενικά, επειδή είναι εντελώς ασαφές ακόμη το ποσοστό της αποχής, μην έχεις σίγουρο το οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα.
Τώρα για τον Μπένι, αυτό είπα κι εγώ. Γι'αυτό και έγραψα στο προηγούμενο ότι αν τον δείτε να ενδιαφέρετε με οποιονδήποτε τρόπο για την αρχηγία, τότε.... Δεν είναι κακό το να κάνει το καλό κάποιος για την χώρα κοιτάζωντας την πάρτη του, υπό την έννοια ότι έχουν πήξει σε'κείνους που γράφουν στα παπάρια τους τη χώρα κοιτάζοντας μόνο την πάρτη τους.
Πάντως δεν είναι άστοχος ο συλλογισμός σου.
O Μπένι έγινε υποικ για να ανέβει, ο Τζέφρι τον έκανε υποικ για να τον κάψει..
εμείς στη μέση είναι που θα τον αρπάξουμε ποικιλοτρόπως
Όπως λέει και ο Γεωργίου, σοφή η μαλακία σου.
Αν κι εν προκειμένω δεν ξέρω κατά πόσον έχει πρακτική εφαρμογή διότι μην ξεχνάς ότι ο Ζορζ έχει και μια διεθνή καρέκλα που διακινδυνεύει. Οπότε δεν ξέρω κατά πόσον λέει κάτι τέτοιο το μάστερ-πλαν. Άσε που ο Μπένι αποδεδειγμένα δεν του έδωσε το παραμικρό δικαίωμα όλο το προηγούμενο διάστημα από το 07 κι έπειτα.
Δημοσίευση σχολίου