Ανοικτή επιστολή προς τον Υπουργό Οικονομίας

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ.

Κατ' αρχήν να σας ζητήσω συγγνώμη για την ανωνυμία, αλλά δεν πιστεύω να σας ενδιαφέρει και ιδιαίτερα το ποιος είμαι. Ούτως ή άλλως κι εσείς ως ένα σκέτο ΑΦΜ με βλέπετε που απλώς του παίρνετε λεφτά, άρα το ονοματεπώνυμο δε βλέπω να σας ενδιαφέρει και ιδιαίτερα.
Ήθελα να σας συγχαρώ για τα νέα σας καθήκοντα. Είμαι βέβαιος ότι θ'ανταπεξέλθετε με ιδιαίτερη επιτυχία, ή τουλάχιστον έτσι θα μας πείσετε με την πραγματικά εκπληκτική σας ευφράδεια ακόμη κι αν δεν το καταφέρετε. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω ότι μετά τις εξαγγελίες των νέων μέτρων άκουγα κόσμο να ισχυρίζεται με αισιοδοξία ότι τα είπατε καλά. Σε λίγον καιρό θα συνειδητοποιήσουν και την πραγματικότητα.

Όπως και να'χει, επιθυμώ να σας συγχαρώ και για το πραγματικά δίκαιο μέτρο της φορολόγησης με 5% των δημοσίων προσώπων (βουλευτών κλπ) ως μέσον παραδειγματισμού προς τους απλούς πολίτες, προσπαθώντας να ικανοποιήσετε το κοινό περί δικαίου αίσθημα και που δεν κρύβω ότι με ενθουσίασε. Ειλικρινά, θεωρώ πως πετύχατε διάνα στην σκέψη του κόσμου! Βέβαια θα προσπεράσω το γεγονός ότι από το εισόδημα ενός βουλευτή δεν διαρρέουν χρήματα προς κάποιο αυτοκίνητο, μιας και εσείς έχετε κρατικό, εντελώς δωρεάν ακόμη και τώρα. Άρα νομίζω πως δεν χρειάζεται να σας απασχολούν και θέματα συντήρησης, ή πληρωμής της προ πολλού πανάκριβης βενζίνης, μιας και όλα αυτά τα πληρώνω εγώ για εσάς, από την τσέπη μου στην οποίαν πάλι βάζετε χέρι. Σημειωτέον ότι με την ίδια τσέπη θα πρέπει να σκεφτώ πως θα πληρώσω τους λογαριασμούς. Θα έχετε ακουστά τη λέξη, υποθέτω: είναι αυτοί οι συνήθως λευκοί φάκελλοι, ίσως να τους έχετε προσέξει καθώς οι ταχυδρόμοι τους ρίχνουν στα άλλα σπίτια. Έχουν και κάτι λογότυπα στην πάνω αριστερή γωνία. Βέβαια γνωρίζω ότι εσείς δεν πληρώνετε λογαριασμούς λόγω των ατελειών που απολαμβάνει ένας βουλευτής ανάμεσα σε πλήθος άλλων προνομίων όπως πχ η βουλευτική ασυλία (από τους Νόμους, που προφανώς πρέπει να είναι πολύ κακοί για να τους αποφεύγετε όλοι οι βουλευτές).
Υποθέτω βέβαια ότι αυτή τη φορά η μείωση του εισοδήματός σας δεν θα καλυφθεί από συμμετοχές σε επιτροπές ή με την υποβολή ακόμη και αχρήστων επερωτήσεων που πληρώνονται εξτρά, μιας και θα επιληφθείτε εσείς του θέματος, αυτοπροσώπως, έτσι ώστε οι εκπρόσωποι του Έθνους να αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή. Και για τον ίδιο λόγο θα κοπούν κάτι έξοδα παράστασης, μετακίνησης, τήρησης γραφείου, στέγασης και ούτε που θυμάμαι πως αλλιώς τα λένε ή πόσα άλλα είναι. Κατανοώ απολύτως ότι πλέον μετά τις αιματηρές περικοπές που έχετε επιβάλει προς τους βουλευτές, οι τελευταίοι δεν βγαίνουν οικονομικά, όπως άκουγα πρόσφατα συνάδελφό σας να επιχειρηματολογεί περί τούτου σε γνωστό ραδιοσταθμό. Υποθέτω ότι ήδη έχει υποβάλει την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Βουλης προκειμένου να επιστρέψει στο επάγγελμά του, που έκανε πριν ασχοληθεί με τα Κοινά (καθώς και κατά τη διάρκεια). Ως επίσης κάτι αντίστοιχο θα πράξουν και αρκετοί άλλοι υποθέτω, αλλά τι να κάνουμε, είναι δύσκολες οι μέρες για τον τόπο, κάτι που προφανώς ισχύει για όλους, όπως φαίνεται και από τον αυστηρότατο κεφαλικό φόρο που τους επιβάλατε. Άλλωστε αν μπορεί ένας νέος να ανταπεξέλθει με 591 ευρώ μικτά, κύριε Υπουργέ μου, τότε αναμφίβολα μπορεί και ένας βουλευτής. Εξάλλου ουδέν μορφώνει όσο το παράδειγμα και την σιδηρά θέλησή σας επί τούτου την διαπιστώσαμε και με την επιβολή του εξοντωτικού κεφαλικού φόρου 5%.

Συνοψίζοντας, ειλικρινά θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς, όχι μόνο για τις δικές σας προσπάθειες, αλλά και για των προκατόχων σας ανεξαρτήτως χρώματος -είναι συλλογική η προσπάθεια. Μπορεί να μας έχετε τσεκουρέψει το εισόδημα, να μας έχετε αλλάξει τα φώτα στο ασφαλιστικό, να μας έχετε ξεσκίσει την σύνταξη και το μέλλον γενικότερα, να μας έχετε σχεδόν στερήσει το δικαίωμα στην Υγεία και την δωρεάν Παιδεία με το επίπεδο που της αρμόζει, αλλά πλέον είμαι αισιόδοξος μιας και ο κεφαλικός φόρος πιάνει έως και τους βουλευτές! Το ξέρω ότι τα περισσότερα απ'αυτά δεν τα πολυκαταλαβαίνετε, ούτως ή άλλως οι περισσότεροι βουλευτές είστε από ιδιωτικά σχολεία, πηγαίνετε σε ιδιωτικά νοσοκομεία, ενώ αρκετοί ίσως να μην έχετε δουλέψει και ποτέ. Κι όσον αφορά την σύνταξη ενός βουλευτή, ας μην το συζητάμε καλύτερα. Άρα πως να καταλάβετε λέξεις όπως το ακριβό κόστος ζωής, η ανεργία, την αγορά που αιμορραγεί, τον μισθό ή σύνταξη πείνας, ή φυσικά το τι σημαίνει η φράση "κι άλλοι φόροι" κλπ. Απλές υποθέσεις κάνετε και νομίζετε ότι μπορείτε να καταλάβετε.

Κι όσον αφορά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, αυτό κι αν είναι άγχος: θα πτωχεύσουν οι τράπεζες ή όχι; Θα μας κρατάνε μούτρα οι ξένοι δανειστές μας; Θα συνεχίσουν να περνάνε δύσκολες στιγμές οι βουλευτές της χώρας που φοβούνται να κυκλοφορήσουν στον δρόμο; Αμείλικτα ερωτήματα που σου ραγίζουν την καρδιά. Πως λοιπόν να βρεθεί χρόνος και κέφι μετά για ν'ασχοληθεί ο οποιοσδήποτε με τους ολοένα αυξανόμενους ανέργους, με τους νεόπτωχους, με αυτούς που κυριολεκτικά δεν έχουν πλέον να φάνε; Το κοινό μας άγχος είναι αν θα περάσει το μεσοπρόθεσμο. Μόνο αν μπορείτε ξεκινήστε από τώρα να μας λέτε και για το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ή όπως αλλιώς το ονομάσετε το επόμενο που ίσως σύντομα να ακολουθήσει. Μην έχουμε άγχος καλοκαιριάτικα και δεν μπορούμε να πάμε διακοπές (λόγω άγχους, όχι λόγω οικονομικής στενότητος -εξάλλου και λεφτά υπάρχουν και μαζί τα τρώμε, μην ξεχνιώμαστε).

Γι'αυτόν τον λόγο σας εύχομαι (σε όλους) ολόψυχα να έχετε το μέλλον που σας αξίζει.
Τουλάχιστον ας το έχει κάποιος σε αυτήν την χώρα, αφού εμείς -η πλέμπα- έχουμε ένα που δεν μας αξίζει.
Καλή επιτυχία στα νέα σας καθήκοντα και μην ξεχνάτε: δεν σας φτύνουν, ψιχαλίζει.
Ένα τελευταίο απόσπασμα σας χαρίζω και δείτε και μόνος σας αν κάποια πράγματα αλλάζουν:
Όταν κοπιάσατε εσείς (Σ.σ. οι πολιτικοί), μας γυμνάσατε την διχόνοια, μας φέρατε τις φατριές και τ'άλλα τ'αγαθά. Και κακοβάλετε το δυστυχησμένο αθώον έθνος...
...Όσοι έχουν την τύχη μας σήμερον εις τα χέρια τους, όσοι μας κυβερνούν, μεγάλοι και μικροί, και υπουργοί και βουλευταί, τόχουν σε δόξα, τόχουν σε τιμή, τόχουν σε ικανότη το να τους ειπής ότι έκλεψαν, ότι πρόδωσαν, ότι ήφεραν τόσα κακά εις την πατρίδα. Είναι άξιοι άνθρωποι και τιμώνται και βραβεύονται. Όσοι είναι τίμιοι καταστρέφονται ως ανάξιοι της κοινωνίας και της πολιτείας.
Στρατηγός Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα.

Τις απολογίες μου στους τόνους και τα πνεύματα.
Τόνοι ιδρώτα, πνεύματα θα μείνουμε.