Με το καλό να μας μπει...

Λένε ότι μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις...
Θα προσπαθήσω λοιπόν να παρουσιάσω το έτος που φεύγει σε μια εικόνα, σε μερικές λέξεις, και σε μια ευχή -το τελευταίο, θεωρητικά κατά τα πατροπαράδοτα των ημερών...
Και λέω θεωρητικά, διότι οι ευχές είναι για όλο το έτος, για κάθε μέρα, για κάθε δευτερόλεπτο...

Οι λέξεις λοιπόν: Έχει ήδη πάρει το ύφος της βαθυστόχαστης ανάλυσης που θα ακολουθήσει. Εγώ, ήδη τον κοιτάζω με μισό μάτι διότι γνωρίζω ότι επίκειται η στιγμή της μεγαλειώδους μαλακίας (εξάλλου ο γόνος δεν έχει καταφτάσει ακόμη και η ανυπομονησία του είναι έκδηλη): "Φυσικά και μου αρέσουν οι Maiden, αν και όχι τόσο πολύ. Βέβαια μου αρέσουν λιγότερο από τους Metallica, οι οποίοι δεν μου αρέσουν καθόλου"...
Εεεεεεεεεεεεεε;

Η εικόνα: Το ιστορικό μα και μυθικό συνάμα τρίο της παρακμής, της υποκουλτούρας και της υπέρτατης μαλακίας βρίσκεται εκ νέου εν τη ενώσει... "Ωραία σου πάει, έλα να σε βγάλω μια φωτογραφία"...


(μετά κατάλαβα πως εννοούσε την βαφή του τοίχου. Ναι, αυτό που φαίνεται ως υποψία ανθρώπου στο κάτω μέρος, είμαι εγώ... Photo by Zorz Pierre Zartierre, balloon holding by Αβεσαλώμ -ο οποίος και μας ευχήθηκε κλασικά Mary oi treis mas!)

Που κολλάνε αυτά με το έτος που φεύγει; Μα είναι το έτος που φεύγει. Ένα έτος όπως προσπάθησα (και αυτό) να το δω μέσα από τα δικά μου μάτια, διανθισμένο με χιούμορ, καλή διάθεση και πάνω απ'όλα θετική σκέψη. Άλλο το αν δεν τα κατάφερα πάντα, άλλο το αν κι εμένα ως θεό με πήρε και με σήκωσε όπως κάθε άλλον άνθρωπο κάποιες φορές... Συμβαίνουν αυτά, στο πρόγραμμα όλα. Καλή καρδιά όμως...

Όσον αφορά την ευχή, αυτή παραμένει ίδια. Μπορεί να μην πραγματοποιήθηκε ακόμη, αλλά κάτι μου λέει μέσα μου ότι πλέον είναι κοντά. Δεν ξέρω τι, απλά κάτι μου το λέει, μα πάνω απ'όλα μου το ψυθιρίζει το ίδιο το Σύμπαν. Άλλωστε είναι ξεκάθαρα παντού -ανέκαθεν ήταν, οπότε είναι κι εδώ... Το ξέρω...

Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι ολόψυχα και να προσέχετε πολύ τι εύχεστε διότι οι σκέψεις και τα όνειρα βγαίνουν πάντα αληθινά...