Γιατί όλ'αυτά; Διότι μάλλον θα ησυχάσετε για μια βδομαδούλα επειδή θα πεταχτώ (πιο σωστά έχω ήδη πεταχτεί!) για κάτι δουλίτσες στο εξωτερικό και ακόμα δεν ξέρω αν θα έχω ιντερνέτι, οπότε είπα να σας αφήσω με λίγη συντροφιά...
Τα τρία τραγούδια είναι...
RAM- Defiant
Metal Inquisitor- Betrayed Battalion
Nightmare- Friends of Hell
Το μπόνους είναι...
Coroner- The Favorite Game
Και η εικόνα που μπορείτε να μελετήσετε (αν θέλετε) μιας και θα μας απασχολήσει σε ένα από τα επόμενα σενδόνια είναι η παρακάτω...
Κι επειδή το εξωτερικόν θα είναι στην Γερμανία, ελπίζω να μην ακούσετε καμιά περίεργη είδηση στην τηλεόραση! Διότι έχω που'χω τις ζοχάδες μου ήδη... :)
Γιατί αμπέλι; Αφενός διότι αμπελοφιλοσοφούμε...
Αφετέρου διότι τα τσαμπιά των θεμάτων είναι πάρα πολλά και πρέπει να τα μαζέψουμε σύντομα...
Και γιατί σήμερα κι όχι χθες; Μα χθες μιλούσαν οι ειδικοί, αυτοί ξέρουν τα πάντα! Υπήρχε περίπτωση να πω (κι ακόμη χειρότερα να ξέρω!) κάτι εγώ; Θα ήταν παράταιρο αφενός, αφετέρου τα έχω πει προ τετραετίας και δεν χρειάζεται να επανέλθω για κάποια αλλαγή (παρά μόνο για προσθήκες, αλλά αυτές άλλη βολά). Οπότε θα αναγκασθούμε να αναλωθούμε σε πολιτικό κουτσομπολιό, επιπέδου μεσημαριανάδικου νεοελληνικής τηλεόρασης (το τονίζω αυτό, διότι είναι πασίγνωστο ότι υπήρχε και αρχαιοελληνική τηλεόραση, σύντομα θα το ακούσουμε κι αυτό, θα με θυμηθείτε) όπως σας έχει συνηθίσει το παρόν βλόγι εδώ και χρόνια.
Κι αποφάσισα να ξεκινήσω με ένα κουίζ: ποιος είναι ο δεξιός κύριος της παρακάτω φωτογραφίας; Να σας βοηθήσω λέγοντας ότι δεν είναι Έλληνας. Επίσης το δεξιός δεν είναι πολιτικός όρος αλλά χωροταξικός...
Και είχαμε και την ψήφο εμπιστοσύνης στον Παπαδήμο! Μέγιστη πρωτοτυπία, κυρίες και κύριοι! Μέσα σε 10 ημέρες η Ελληνική Βουλή έδωσε δύο φορές ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση! Η δε πλάκα είναι ότι η δεύτερη κυβέρνηση προέκυψε αντισυνταγματικά και κατόπιν επιταγών των ξένων δανειστών μας και πριν προλάβει να παραιτηθεί η πρώτη, η οποία παραιτήθηκε δίχως να πει ότι παραιτείται και έχουσα ψήφο εμπιστοσύνης για να μην παραιτηθεί, την οποίαν ψήφο εμπιστοσύνης (ήτοι δεδηλωμένη) έλαβε προκειμένου να αποχωρήσει. Και κατόπιν αποχωρήσεως όμως, η κυβέρνηση παράμεινε σχεδόν ίδια, με ελάχιστες αλλαγές, όπου για να χωρέσουν και οι έτεροι συνεργάτες απλώς αυξήθηκε ο αριθμός των μελών της παρόλο που το σχήμα έπρεπε να είναι μικρό κι ευέλικτο! Μην μου πείτε ότι δε βγάζει νόημα ή ότι δεν είναι απολύτως λογικό!
Και είχαμε και τις προγραμματικές δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού Παπαδήμου (από σελίδα 313). Δεν σας κρύβω ότι νοιώθω πιο ασφαλής και πιο οχυρωμένος απέναντι στους κερδοσκόπους και τους δανειστές. Αν μη τι άλλο ο Παπανδρέου μας απειλούσε εμμέσως με χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ τουτέστιν με ένα μέλλον ζοφερό. Τουναντίον ο Παπαδήμος μας απείλησε εμμέσως με χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ τουτέστιν με ένα μέλλον ζοφερό! Δεν είναι το ίδιο, όπως και να το κάνουμε! Να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη υπερωκεάνιο σκάφη αγαπητή μου αναγνώστρια, αγαπητέ μου αναγνώστη: δεν είναι όλοι το ίδιο σε τούτον τον τόπο. Κι αν μη τι άλλο η νέα κυβέρηση υπό τον Παπαδήμο που θα κάνει ό,τι λένε οι άλλοι είναι εντελώς διαφορετική από την ακριβώς ίδια παλαιά κυβέρνηση υπό τον Παπανδρέου που έκανε ό,τι του έλεγαν οι άλλοι. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα... Χρειαζόμαστε λίγη φρέσκια απαισιοδοξία, πήξαμε πια από την παλιά...
Και είπα και Παπανδρέου, ε; Ο οποίος Παπανδρέου όχι μόνο δείχνει να ανθίσταται στις πιέσεις να αποχωρήσει από την αρχηγία του pasok (απίστευτο! Και το είχα σίγουρο, ε; Ε; Κι εσείς δεν το'χατε; Ε; ) αλλά συνεκάλεσε προχθές κι άτυπο υπουργικό συμβούλιο, λέει! Τι λε ρε παιδάκι μου; Διερωτάται ο κόσμος για ποιον λόγο; Μα ο άνθρωπος είχε λάβει μόλις προ 10 ημερών ψήφο εμπιστοσύνης, οι δύο αντιπρόεδροι της κυβερνήσεως είναι οι δικοί του, ο ΥΠΟΙΚ (και σκιώδης πορδηπουργός) επίσης, παρομοίως και σχεδόν ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο. Οπότε θα μου πείτε, γιατί να μην το κάνει; Εξάλλου μην λησμονούμε (έστω, όχι τόσο γρήγορα τουλάχιστον) ότι ένας Παπανδρέου δεν παραιτείται κλπ, κλπ, που ήταν και ο λόγος που η επιβολή επιλογή Παπαδήμου μας πήρε μια βδομάδα σχεδόν, ακόμη κι όταν όλοι έλεγαν ότι είχε ναυαγήσει κλπ, κλπ. Ποιο ναυάγιο ρε παιδιά; Αφού τα πράγματα ήταν εξαρχής σαφή: τον άνθρωπο αυτόν τον ήθελαν οι Ευρωπαίοι. Τέλος. Ποιος κάνει κουμάντο στην χώρα; Εμείς ή οι Ευρωπαίοι; Οι Ευρωπαίοι. Οπότε τι σημασία έχει τι θέλουμε εμείς; Σιγά μην καθόμουν λοιπόν να πιστέψω τα ρεπορτάζ. Εξαρχής ήταν δεδομένο ότι θα προέκυπτε Παπαδήμος. Σοφόν το σαφές.
Και μιας κι έχει γίνει αρκετός λόγος για τις σπουδές του Παπαδήμου ήτοι το πτυχίο Φυσικής, το μεταπτυχιακό ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και το διδακτορικό στα Οικονομικά, θα πω το εξής απλούστατο για το πως αυτές συνδυάζονται: φυσικά και θα μας αλλάξει τα φώτα στα οικονομικά μας! Είναι τόσο απλό και απορώ πως και δεν το'χατε πιάσει.
Και μιας και λέω για τον Παπαδήμο κάποια πράγματα, να πω και κάτι ακόμη επειδή το'χω πολύ μεγάλη απορία: προφανώς ο άνθρωπος είναι ικανός στο αντικείμενό του γι'αυτό κι έχει το όνομα που έχει. Η λέξη κλειδί όμως είναι το αντικείμενό του, τουτέστιν πρέπει κάποιος να του σφυρίξει εγκαίρως ότι διακυβέρνηση δεν είναι μόνο τα οικονομικά. Και ως προς τα οικονομικά όμως, πως είναι δυνατόν από τη μια μεριά οι Ευρωπαίοι να μας αποκαλούν το μεγάλο λάθος, ότι δεν έπρεπε να έχουμε μπει στο ευρώ κλπ, κλπ, κι από την άλλη να θέλουν τον Παπαδήμο για πρωθυπουργό, ο οποίος ήταν σε θέση κλειδί όταν ο Σημίτης έφτιαχνε το περιβόητο swap με τη Goldman Sucks, κι όταν επίσης ήταν αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν αμισθί σύμβουλος του εις τον κόσμον του Γεωργίου Β' Παπανδρέου Γ' του Δωσίλογου; Δεν μου κολλάει και ιδιαίτερα αυτός ο έρωτας και μου θυμίζει τους ιδανικούς έρωτες 20χρονης εξαιρετικά προικισμένης καλλονής με 90χρονο χούφταλο με πάρα πολλά λεφτά.
Μμμμμ... κι έχουμε και τις κινήσεις στο pasok (ω, ναι, σε μερικές εξ αυτών βρίσκεται μέσα και ο Λιντζέρης! Και όλοι μας γνωρίζουμε πως όταν λέει κάτι ο Λιντζέρης, το κάνει, έτσι; Ε; Δεν το ξέρουμε; Ε; ). Ποιες κινήσεις, ρωτάτε; Μα δεν έχετε ακούσει ότι οι βουλευτές ανά ομάδες αποστέλουν επιστολές είτε για να μην τηρηθεί ο τάδε νόμος ή να τηρηθεί πιο ελαστικώς ο δείνα νόμος κ.ο.κ.; Βέβαια το ερώτημά μου είναι αφού είχαν ανέκαθεν τέτοιες ευαισθησίες γιατί ψήφισαν τα πάντα; Δεν μπορούσαν να αντιδράσουν πριν; Η απάντηση είναι απλή διά χειρός του εκπληκτικού Γ. Καλαϊτζή:
Και μην ξεχνάμε και την Παηδία, έτσι; Το υπέρτατο δίδυμο της Καταστροφής παρέμεινε ακλόνητο στη θέση του. Σύμφωνα μάλιστα με τις τελευταίες "διαρροές" (που είναι πολύ της μόδας εσχάτως, μέχρι να πνιγούμε φυσικά), βιβλία μετά την πρωτοχρονιά! Κανένα πρόβλημα! Η πρώτη πιλοτική χρονιά για μάθηση δίχως βιβλία πάει μια χαρά! Να υπενθυμίσω ότι η προηγούμενη "διαρροή" έλεγε μέχρι τέλος του Οκτωβρίου, αλλά αφού ήδη πάμε στα τέλη Νοέμβρη και δεν αντιδράει κανείς, αυτό παναπεί ότι η κοινωνία αντέχει λίγο πήδημα ακόμη, ακόμη και στην Παηδία! Και φυσικά ακόμη συνεχίζονται με σχετικά βραδείς ρυθμούς οι τοποθετήσεις αναπληρωτών! Όπως λοιπόν όλοι μας καταλαβαίνουμε, το μείζον πρόβλημα των σχολείων είναι οι καταλήψεις και οι χαμένες ώρες θα πρέπει να αναπληρωθούν ακόμη και σε ημέρες αργιών! Τελικώς ρε παιδιά μόλις σήμερα κατάλαβα τι σημαίνει το διά βίου μάθησης: ότι όσα χρόνια κι αν κάτσεις σ'αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν πρόκειται να μάθεις τίποτε.
Και να υπνεθυμίσουμε και το μεγάλο μας κουίζ! Ποιος είναι ο μαυροφορεμένος άνδρας της πρώτης φωτογραφίας;!
Σχετικά, τώρα, με τις εξελίξεις-διασυρμό της περασμένης εβδομάδος, είχαμε και μια ουσιαστικότατη παρέμβαση του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου:
Τι να πεις γι'αυτόν τον Άνθρωπο; Μήπως λησμονήσαμε γρήγορα πόσο δραστήριος ήταν με ακριβώς τις ίδιες ψαλιδισμένες αρμοδιότητες ότι γύρναγε ολόκληρη την Ελλάδα όντας αειθαλής; Μήπως ξεχάσαμε τα σχολιανά που άκουγαν όσοι έπρεπε; Νομίζω ότι οι συγκρίσεις με τον κύριο Παπούλια είναι αναπόφευκτες. Μακάρι να μπορούσαμε να είχαμε πάλι έναν Πρόεδρο ωσάν τον Κωστή Στεφανόπουλο. Διαμάντι από τα λίγα. Άριστος.
Και μιας και μίλησα για άριστα, δεν μπορώ ρε παιδιά, θέλω να επιστρέψω στον Παπαδήμο! Μιλάμε ότι την επομένη κιόλας ημέρα της ανακοίνωσης του ονόματός του, βγήκαν δύο ή τρεις δημοσκοπήσεις που ανακοίνωναν αποδοχή Παπαδήμου από τον κόσμο σε ποσοστό 70% (και βάλε)!!! Είναι απίστευτοι οι αθεόφοβοι!!! Την επόμενη κιόλας ημέρα! Δεν θα πω πότε πρόλαβαν να κάνουν τη δημοσκόπηση, θα πω όμως πότε πρόλαβε ο κόσμος να αποφανθεί θετικά για τον Τραπεζίτη Παπαδήμο (αν και ο ΜΠάμπης Παπαδημητρίου μας αποσαφίνησε μεσοβδόμαδα πως δεν πρόκειται για τραπεζίτη: λογικόν: μόνο στην Τράπεζα της Ελλάδος και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήταν ο άνθρωπος, πως να τον πεις τραπεζίτη μετά; Φρονιμήτης είναι.)! Μήπως η άμεση πτώση της ανεργίας; Οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις; Η βελτίωση του βιωτικού επιπέδου των Ελλήνων; Τι ακριβώς συνέβη που εγώ το έχασα; Είναι απίστευτοι οι τύποι, ρε. Σώνει και καλά να μας τον επιβάλλουν αλλά και να μας αρέσει κιόλας! Το ότι στον Παπαδήμο οφείλεται και μέρος από τα ζόρια που τραβάμε προφανώς δείχνουμε να το'χουμε ξεχάσει. Διότι κατά τα λοιπά, τα αμόλυντα και άσπιλα ΜΜΕ κλπ, κλπ, κλπ. Πόσο δίκιο έχει ο κυρ-Γιώργης που κάνοντας λόγο για την βαρωνία των ΜΜΕ λέει ότι "θέλει πολλά άντερα για να μας αντιμετωπίσετε". Πόσο δίκιο...
Και μέσα σ'όλα, πικράναμε και τον Φίλιππο Πετσάλνικο. Στοπ.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω στις τύψεις που ο Νούμερο 3 της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έγινε Νούμερο Δύο, παρόλο που ο Νούμερο Ένα δεν υφίσταται και στην πραγματικότητα κουμάντο κάνουν άλλοι που δεν έχουν σχέση με τα εν λόγω νούμερα. Γενικώς νούμερα.
Εντωμεταξύ δεν ξέρω αν ακούσατε τι είπε ο Λοβέρδος σχετικά με την κίνηση της ΓΕΝΟΠ να κόψει προχθές το ρεύμα στο Υπουργείο Υγείας ένεκα μεγάλων χρεών. Ιδού ο εμετός-οχετός Λοβέρδου:
Το Υπουργείο έχει να κάνει με προμηθευτές οπότε επειδή χρωστάει πρέπει να δείξουμε κατανόηση. Την ίδιαν στιγμή όμως καμία κατανόηση δεν πρέπει να δείχνουμε σε αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν το χαράτσι μέσω ρεύματος. Κοινώς αν χρωστάει το κράτος πρέπει να δείχνουμε κατανόηση, αν χρωστάς εσύ, τον ήπιες. Κι αν χρωστάς πενταροδεκάρες πας μέσα ή σου κόβουν το ρεύμα, αν όμως χρωστάς εκατομμύρια, όλα καλά. Ιδίως δε αν τα εκατομμύρια τα χρωστάει τράπεζα α λα Proton, τότε την κρατικοποιεί κιόλας το κράτος με χρήματα του πολίτη και τελειώνει εύκολα η ιστορία.
Κι όπως είπα, είχαμε και το Πολυτεχνείο χθες. Και ειλικρινά ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω ένα πράγμα: το έχουμε καταλάβει ότι όλοι αυτοί που γκαρίζουν να μας πείσουν (οι μεν για τα μεν, οι δε για τα δε) ότι δεν είμεθα σε κατάσταση να γνωρίζουμε το κάνουν για να μας μάθουν αυτοί τι πρέπει να γνωρίζουμε. Αφού όμως τα πράγματα είναι ακριβώς όπως λένε (ταυτόχρονα και οι μεν και οι δε), γιατί δεν το λένε μια φορά να ξεμπερδεύουμε; Θέλω να πω, γιατί κάθε χρόνο πρέπει να έχουμε το ίδιο ρεσιτάλ μπουρδολογίας και παπαρολογίας με νέα κείμενα τε και άρθρα από τα ίδια άτομα; Αφού μας τα είπατε και πέρσυ, και πρόπερσυ, και παραπρόπερσυ κ.ο.κ. Μήπως να το βουλώνατε και λίγο; Μήπως παραπήγε η ιστορία με την πλύση εγκεφάλου; Το Πολυτεχνείο ήταν ένα συγκεκριμένο γεγονός με συγκεκριμέο νόημα. Η μυθώδης έκταση που του προσέδωσαν τεχνηέντως κάποιοι για συγκεκριμένους λόγους (τους), είναι μια εντελώς διαφορετική (και παντελώς άσχετη) ιστορία. Παρομοίως, εντελώς άσχετη με το γεγονός του Πολυτεχνείου είναι και η γενιά του Πολυτεχνείου που ρήμαξε όλη τη χώρα και κατάστρεψε γενεές ολόκληρες στο διάβα της (δίχως να έχει τελειώσει ακόμη το θεάρεστο έργον της). Όπως έγραφα χθες εις το φεηστσιμβούκιον, δε νομίζω να υπάρχει κάποιος τόσο βλάκας που να ισχυριστεί ότι ο Παρθενών είναι μια παπαριά και μισή μόνο και μόνο επειδή οι νεοΈλληνες είναι παπάρες, σωστά; Ας αφήσουμε λοιπόν το Πολυτεχνείο στην ησυχία του και ας το θυμόμαστε όπως πραγματικά ήταν, δίχως κομματικούς χρωματισμούς επιπέδου σωβρακοφανέλλας. Παρεμπιπτόντως, στο ίδιο μήκος κύμματος και ο φίλτατος Στάθης (ωραία και τα λινκ εντός του λινκ!).
Κι όσον αφορά τη νέα κυβέρνηση Παπαδήμου, σας καλώ όλους να είστε αισιόδοξοι! Εγώ ας πούμε είμαι αισιόδοξος ότι δεν θ'αλλάξει τίποτε προς το καλύτερο! Για φανταστείτε να με έπιανε καμιά αδικαιολόγητη απαισιοδοξία γι'αυτό, ε; Εξάλλου δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γι'αυτό από το γεγονός ότι ο Παπαδήμος κρατάει σημειώσεις! Ναι, το ακούσαμε και αυτό στην ευρύτερη ακατανόητη επιχειρηματολογία! Να υπενθυμίσω ότι σημειώσεις κρατούσε και ο Σημίτης αλλά ακόμη χειρότερα και ο Σόλιντ!
Βέβαια από την άλλη πως γίνεται με την συνταγή που ήδη και απέτυχε πολλαπλώς και μας έριξε ακόμη περισσότερο στα βράχια να βγούμε από την κρίση παρόλο που την ίδια στιγμή οι Ευρωπαίοι μιλούν ανοιχτά για πλήρη ευρωπαϊκή αποτυχία μόνο και μόνο επειδή άλλαξε ένας (μόνο ένας) άνθρωπος, θα σας γελάσω. Και μην ρωτάτε εμένα επί τούτου...
Και να υπενθυμίσουμε και το κουίζ μας: ποιος είναι ο κύριος με το κράνος και τα μαύρα ρούχα απέναντι από το όργανον της τάξεως; Ο νικητής κερδίζει κουπόνια εγγραφής μέλους στο pasok.
Τι είπατε; Να το πάρει το ποτάμι; Άντε να το πάρει.
Είναι ο πρώην αρχηγός των Πρασίνων, επί μακρώ πολιτικός συνοδοιπόρος του Γκέρχαρτ Σρέντερ και επί σειρά ετών ΥΠΕΞ της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσερ. Που κολλάει ο Φίσερ θα μου πειτε;
Κολλάει στο γεγονός ότι κάποιοι μου'χετε σπάσει τα παπάρια μ'εκείνη τη φωτογραφία του Βορίδη στα νειάτα του.
Να σας ρωτήσω κάτι ρε καρντάσια... Για θυμήστε μου πόσους υιούς πολιτικών έχουν πιάσει σε επεισόδια να τα σπάνε ως τάχα μου αντιεξουσιαστές ή ως εξωκοινοβουλευτικοί αριστεροί και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ή μήπως δεν έχουν υπάρξει τέτοιες περιπτώσεις; Πως είπατε; Δεν θυμάστε; Ε, πως να θυμάστε; Τυχαία ξεκίνησα τον σημερινό σχολιασμός με αμπελοφιλοσοφίες περί Πολυτεχνείου; Ακόμη κι αυτό που κάθε χρόνο εορτάζουμε δεν θυμόμαστε τι είναι. Μήπως θυμάται κανείς ποιος ήταν που την τότε εποχή; Μήπως θυμόμαστε τι μας έκανε το κόμμα που ψηφίζουμε ξανά και ξανά; Τίποτε δεν θυμόμαστε και παρομοίως δεν θυμόμαστε κι άλλα πρόσωπα. Γιατί λοιπόν ν'ασχοληθώ μόνο με το τι έκανε ο Βορίδης προ 15 και 20 ετών; Ακόμη αδυνατείτε να καταλάβετε ότι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που μας έφεραν σε αυτά τα χάλια είναι η επιλεκτική μνήμη; Ακομη και σήμερα εν έτει 2011 βλέπω 20χρονους πιτσιρικάδες να μιλάνε για την επάρρατο δεξιά ή την ανθελληνική αριστερά της δεκαετίας του 40, ήτοι του Εμφυλίου. Αδυνατούμε να ξεκολλήσουμε... Διότι εκεί που μου γυρνάνε τα μάτια είναι ότι όσο επαίσχυντο ήταν αυτό που έκανε ο Βορίδης, άλλο τόσο επαίσχυντα πράγματα έκαναν και άλλοι πολλοί, από όλους τους κομματικούς χώρους (προσοχή στην ορολογία: κομματικούς, όχι πολιτικούς). Και ερωτώ; Αυτήν την στιγμή το πρόβλημά μας είναι η πάλαι ποτέ φωτογραφία του Βορίδη και η υπουργοποίηση του Άδωνη; Ήδη από την πρώτη κιόλας ημέρα του ο Άδωνης προσέφερε αφειδώς γέλωτα (ή καλύτερα, νεύρα, αν αναλογιστούμε ότι δεν το έκανε με δικά του λεφτά). Το τραγικότερο όμως ξέρετε ποιο είναι (και να μου το θυμηθείτε): επειδή ο Άδωνης θέλει να διαψεύσει τους πάντες πολύ φοβάμαι ότι θα προσφέρει περισσότερο έργο από πολλούς άλλους και θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι μετά (προσοχή: ο προσεκτικός αναγνώστης θα παρατήρησε ότι δεν έγραψα το πως θα προσφέρει ό,τι προσφέρει). Να επανέλθω όμως: ποιο είναι το πρόβλημα της χώρας; Τα δημοσιονομικά, ή ο Βορίδης; Η έλλειψη Παιδείας, ή ο Βορίδης; Η υψηλότατη ανεργία και η ύφεση, ή ο Βορίδης; Ρε με τον Βορίδη θα κάτσω ν'ασχοληθώ; Με το κόμμα του 6%;
Εξάλλου τόσοι και τόσοι μας έχουν πείσει εδώ και χρόνια ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η Αριστερά του 10%, οπότε γιατί να είναι ο Καρατζαφέρης του 6%;
Είδατε πόσο ωραία γυρνάνε μπούμερανγκ οι έτοιμες δικαιολογίες-απαντήσεις των πολιτικών ταχυφαγείων;
Τα οποία πολιτικά ταχυφαγεία ακόμη και σήμερα ψάχνουν να δώσουν πιστοποιητικά φρονημάτων, τα οποία εμένα ουδέποτε απασχόλησαν. Ο καθείς ας πιστεύει ό,τι θέλει. Οποιαδήποτε άλλη αντίληψη ισοδυναμεί με χούντα, με φασισμό. Ή έχουμε Δημοκρατία, ή δεν έχουμε. Δημοκρατία με εκπτώσεις δεν είναι δημοκρατία.
Στο διά ταύτα: δεν με ενδιαφέρει κανένα παρελθόν κανενός Βορίδη. Με ενδιαφέρει όμως τι λέει ο κάθε Βορίδης μέσα στο Κοινοβούλιο και τι κάνει στην πράξη. Γι'αυτό και έφερα ως παράδειγμα τον Γιόσκα Φίσερ, ο οποίος υπήρξε αναρχικός του κερατά, πέταγε μολότοφ κλπ, κλπ και τελικώς μπούκαρε μέσα στο σύστημα και το υπηρέτησε εξαιρετικά πιστά και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία μέσα στην χώρα του. Όμως το ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα δεν τηρείται πάντοτε, να ξέρετε. Αν ο Βορίδης έμπαινε με τσεκούρι στο Κοινοβούλιο σήμερα θα με απασχολούσε περισσότερο, οπότε για την ώρα προτιμώ να με απασχολεί περισσότερο ο Πάγκαλος με τον Βενιζέλο που μου γαμούν το παρόν και το μέλλον παρά το παρελθόν του κάθε Βορίδη.
Γκέγκε; Ή να το εξηγήσω περαιτέρω;
Να πούμε και κάτι άλλο με παρεμφερή αξία πληροφορίας: ήδη άρχισε να διαρρέει το από την προπερασμένη κιόλας εβδομάδα ηλίου φαεινότερον, ότι δηλαδή το τέχνασμα του δημοψηφίσματος στήθηκε τεχνηέντως πάνω στη φόλα ότι ντε και καλά πρετοιμαζόταν πραξικόπημα. Χθες διάβαζα στα νέα Επίκαιρα ότι πλέον έχουν αρχίσει να διαρρέουν και στοιχεία ότι ζητήθηκε η συνδρομή του Στρατού για περίπτωση γενικευμένης εξέγερσης να καταστείλει τα πλήθη και επειδή οι Στρατιωτικοί αρνήθηκαν, αποκεφαλίσθηκαν, μόνο που αφενός για να αποκεφαλιστούν, αφετέρου για να μην διαρρεύσει η οριτζινάλε πρόθεση, εφευρέθηκε η όλη ιστορία που διέσυρε τη χώρα πανταχόθεν. Και μου λέτε μετά να κάτσω ν'ασχοληθώ με το τι έκανε ο Βορίδης στα 20 και τα 25 του; Ανώριμες αστειότητες, οι οποίες όμως έγιναν πιστευτές από πάααααααρα πολύ κόσμο (δείγμα ότι η βλακεία παραμένει το υπ'αριθμόν ένα προϊόν που παράγουμε ως χώρα).
Το πρόβλημά μας δεν είναι ο Βορίδης, κυρίες και κύριοι, ούτε καν ο Άδωνις. Ο Καρατζαφέρης που τρέχει όπου φυσάει ο άνεμος και καθορίζει την πολιτική του κόμματός του, ναι, είναι μεγαλύτερο πρόβλημα, μόνο όμως επειδή είναι πολιτικός αρχηγός, διότι κατά τα λοιπά της πλάκας ακροδεξιός είναι (προσωπικά έχω γράψει και από παλιά ότι δεν τον θεωρώ καν τέτοιον, τον θεωρώ σκέτο της πλάκας, μόνο που δυστυχώς είναι πανέξυπνος). Αν όμως πείθει τον κόσμο, ως έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, τότε το πρόβλημα παύει να είναι ακόμη και ο (κάθε) Καρατζαφέρης: το πρόβλημα πλέον είναι ο κόσμος που είναι εύπιστος και αυτό αν μη τι άλλο δεν περιμέναμε να το δούμε από τις ψήφους στον Καρατζαφέρη. Το βλέπουμε από τις "παραδοσιακές" ψήφους σχεδόν σε όλους τους υπολοίπους εδώ και δεκαετίες. Κοινώς, τώρα φαίνεται πιο εύκολα ότι η χρεωκοπία της χώρας που ήρθε πρώτη ήταν η πολιτική και έχει έρθει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν θ'ασχολήθώ πρώτα με τα πουρνάρια λοιπόν, θα ασχοληθώ με τον γάμο. τα πουρνάρια θα λάβουν και αυτά την σειρά τους όταν πρέπει.
Αααααααα, κι όσον αφορά τις εκλογές... Αντώνη, νομίζω ότι σου'χω άσχημα νέα: η ημερομηνία της 19ης Φλεβάρη δεν υπάρχει σε κανένα κείμενο, με καμία τζίφρα. Μην μου πεις ότι δεν το'ξερες Αντώνη;!
Μόνο αν έρθουν τα πάνω-κάτω θα τηρηθεί η "συμφωνία"...
Και όταν θα ξυπνήσει ο κόσμος, θα είναι πάρα πολύ αργά.
Δεν πειράζει, εμείς όσο ζούμε ελπίζουμε.
Ότι δεν πρόκειται ν'αλλάξει τίποτε.
Ε;
Χαίρετε.
UPDATE: Για το θέμα του Βορίδη, διακρίνω μια ευρύτερη παρεξήγηση, που προφανώς με κάνει να συμπεράνω ότι εγώ δεν το εξέφρασα καλά το όλο ζήτημα (διότι σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να πω ότι δεν καταλαβαίνουν όλοι οι υπόλοιποι). Να το πω λοιπόν ως εξής: από την ημέρα που ανακοινώθηκε η υπουργοποίηση Βορίδη δεν ξανασχοληθήκαμε με τον Βενιζέλο. Καταλάβατε λοιπόν τι εννοώ; Η φωτογραφία του Βορίδη είναι εδώ και χρόνια γνωστή. Τώρα απλώς ξαναξεθάφτηκε και απ'ό,τι βλέπω δείχνει να πετυχαίνει άριστα τον στόχο της ως κίνηση: έχει αποπροσανατολίσει σχεδόν τους πάντες. Είναι πραγματικά καταπληκτικό. Αυτό που εγώ διερωτώμαι είναι γιατί να πρέπει σώνει και καλά να ασχοληθώ με το παρελθόν ενός ανθρώπου τον οποίον ως ενεργό πολιτικό όν είμαι υποχρεωμένος να παρακολουθώ εξίσου με όλους τους άλλους εκεί μέσα. Τώρα θα κρίνω αν ο Βορίδης είναι επικίνδυνος, με τα τωρινά του μυαλά, όχι με τα παλαιότερα. Αν διακρίνω ότι τα παλαιότερα μυαλά εξακολουθούν να υφίστανται, εκεί θα τον αντιμετωπίσω κι εγώ διαφορετικά.
Αναφορικά με τον Φίσερ, προφανώς και δεν τον ανέφερα για αν δείξω την... κοινή πολιτική σταδιοδρομία των δύο. Ήθελα όμως να καταδείξω ότι υπάρχουν αντίστοιχα φαινόμενα και σε άλλες χώρες που επίσης δεν ενδιαφέρονται για το τι μπορεί να έκανε κάποιος παλαιότερα, ακόμη κι αν αυτό δεν ήταν το σωστό.
Από χθες ήθελα να γράψω 5 πράγματα για τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διήμερο, και με δεδομένο ότι οι πολιτικές εξελίξεις του τελευταίου δεκαημέρου έχουν γίνει με τρόπο τέτοιο που να αντιστοιχούν σε φυσιολογικές πολιτικές εξελίξεις ενός εξαμήνου τουλάχιστον (και δυστυχώς έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να τελειώσουν κιόλας), αλλά πολλά πράγματα δεν μου κολλάνε. Δεν είμαι σίγουρος γιατί, αλλά δεν μου κολλάνε.
Ας ξεκινήσουμε με το εξής: μέχρι το απόγευμα της Τρίτης που μας πέρασε όλοι μιλάγανε για την χρωκοπία μας. Η μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης ήταν αυτό που η ίδια η κυβέρνηση ξόρκιζε για 2 χρόνια. Μάλιστα φτάσαμε σε σημείο το δούλεμα και η ξεφτίλα να είναι τόσο μεγάλη που ο βούπαις Α' μας είπε ότι χρεωκοπήσαμε επειδή οι θυσίες του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο. Για τόσο μαλάκες μας έχουν οι τύποι.
Ξαφνικά όμως και μετά τους χειρισμούς του νοσηρού μη-εγκεφάλου Μπαφογιώργη, όχι μόνο δεν ασχολούμαστε με την χρεωκοπία της χώρας, αλλά τουναντίον έχουμε και ως δεδομένο ότι η συμφωνία της 26/27ης Οκτωβρίου είναι μια εθνική νίκη που πρέπει να διασφαλιστεί πάραυτα.
Μετά τους χειρισμούς του νοσηρού μη-εγκεφάλου Γεωργίου Β' Παπανδρέου Γ' του Δωσίλογου, πλέον το ερώτημα απέκτησε σαφείς προεκτάσεις, παρακάπτοντας ακόμη και το παντελώς ανύπαρκτο πολιτικό ανάστημα του Καστανίδη (ο οποίος έκτοτε δεν ξαναμίλησε εάν το παρατηρήσατε), ήτοι "ευρώ ή δραχμή"; Τουτέστιν το δημοψηφισματικό υποννοούμενο του Μπαφογιώργη έγινε έγινε επίσημο δημοψηφισματικό ερώτημα των Ευρωπαίων.
Οι οποίοι Ευρωπαίοι φάνηκε ξεκάθαρα ότι είναι αυτοί που ελέγχουν επισήμως τη χώρα. Δε γούσταραν δημοψήφισμα-δεν έγινε. Αν θα γίνονταν, θα γίνονταν με το ερώτημα που θέλουν αυτοί. Ξεκάθαρα πράγματα. Και δήλωσαν και πολύ εκνευρισμένοι που δεν τους ρωτήσαμε. Όχι αλλά για να καταλάβετε τι ακριβώς έχει κάνει το pasok στη χώρα και τι σημαίνει εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, της οποίας μόλις ένα μικρό δείγμα ήταν αυτό το "συμβάν".
Και κάθομαι και σκέπτομαι εγώ με τη σειρά μου: οκ, το ότι η δουλειά ήταν στημένη όσο δεν πήγαινε, απεδείχθη από τις καταστάσεις. Το δημοψήφισμα έκανε καλά τη δουλειά του. Ο εκβιασμός πέτυχε και ο κόσμος αντικατέστησε το πραγματικό του ερώτημα "άει γαμήσου Γιωργάκη/θέλω κι άλλο pasok" με το "σας πηδάμε ως χώρα ή άει πηδηχτείτε μόνοι σας" που επί της ουσίας είναι το ευρωπαϊκό δίλημμα "ευρώ ή δραχμή", κι όλα αυτά υπό το βλέμα ενός μπετόβλακα συν μιας κυβέρνησης δωσίλογων (με ψήφο εμπιστοσύνης κιόλας διότι οι δωσίλογοι μεταξύ τους εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον). Ο κόσμος ξέχασε την χρεωκοπία της χώρας μέσα σε μόλις λίγες ώρες. Είναι πραγματικά απίστευτο. Ούτε έναν δημοσικάφρο δεν άκουσα να λέει (μιας και από πολιτικό είναι αυτονόητο ότι δεν θα το ακούγαμε ποτέ) τι διάολο θα συμβεί στην Ευρώπη αν η Ελλάδα έφευγε έτσι βιαίως από την Ευρωζώνη. Όπου είναι γεγονός ότι η Ευρωζώνη θα διαλυόταν μιας και όπως δεν υπάρχει πρόνοια για να φύγει χώρα από το ευρώ έτσι δεν υπάρχει και πρόνοια να αντιμετωπιστεί από τους άλλους η αποπομπή μιας χώρας από το ευρώ (αλλά αυτό το σκέλος δεν το ακούσαμε ποτέ να τίθεται), όπως αντίστοιχα εδώ και δύο χρόνια κανείς δεν μας έχει πει τι ακριβώς σημαίνει η λέξη χρεωκοπία, όχι όπως εκβιαστικά ήρθε τώρα με το κούρεμα του χρέους προκειμένου να μας κρατάει σιδεροδέσμιους εσαεί, αλλά αν χρεωκοπούσαμε ανεξέλεγκτα πχ πριν από έναν χρόνο. Αυτό είναι κάτι που δεν μας το είπε κανείς, ποτέ. Ή μάλλον πιο σωστά, είναι κάτι που μας το απέκρυψαν άπαντες. Και όταν λέω ότι μας το απέκρυψαν, δεν εννοώ τι θα συνέβαινε σε'μάς μόνο αλλά και στους άλλους. Ένα απλό παράδειγμα: αυτό που ούτως ή άλλως υποψιαζόμασταν ότι δηλαδή τα ευρώ από όλες τις χώρες πρακτικά καταλήγουν στη Γερμανία σε τεράστιο ποσοστό του, ήταν κάτι που μόλις τους τελευταίους μήνες ακούσαμε να λέγεται και όχι από Έλληνες αλλά από Γερμανούς που άρχισαν να ιδρώνουν από την αποτυχία της όχι τροϊκανής αλλά τρωανίκανης πολιτικής (από το τρώω και το ανίκανος) και την κάτω βόλτα στην οποίαν είχε μπλέξει η Ευρώπη. Διότι όπως καταλάβατε, το στάνταρ δεν ήταν να σωθεί η Ελλάδα. Για την ακρίβεια δεν ήταν καν να σωθεί το ευρώ. Το στάνταρ ήταν να μην φύγει η Γερμανία από τα τρελά κέρδη το οποίο προϋπέθετε να σωθεί το ευρώ το οποίο προϋπέθετε να σωθεί η Ελλάδα (μαζί με το Βέλγιο και τα υπόλοιπα PI(I)GS). Κοινώς, μαζί με τον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα. Αλλά ούτε καν αυτό δεν μας εξήγησαν ποτέ, ακόμη κι αν το υποψιαζόμασταν. Είναι άλλο πράγμα να το ξέρεις από μόνος σου κι άλλο πράγμα να στο λένε οι ειδικοί ρε διάολε.
Τι έχουμε λοιπόν; Ότι αντί ν'ασχολούμαστε με την πτώχευση της χώρας, με την οριστική εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας (όπου για όσο διάστημα διαρκέσει θα συμβούν δραματικές αλλαγές στην Ελλάδα που θα αλλάξουν εντελώς τη χώρα μας, ήδη έχουν αρχίσει να μας προετοιμάζουν για το Σκοπιανό, για το οποίο στο παρόν ιστολόγιο διαβάζετε εμπεριστατωμένα εδώ και χρόνια: κλιτς εδώ, εκεί και παρακάτω), ασχολούμαστε με τι; Με τον μπετόστοκο και την παρέα του, με την ψήφο παρωδία εμπιστοσύνης, με ένα δημοψήφισμα που όπως εξαρχής είπαμε και αιτιολογήσαμε ήταν δεδομένο ότι δεν θα γίνει; Κοινώς, όχι μόνο δεν βλέπουμε ούτε το δέντρο, ούτε το δάσος, αλλά βλέπουμε έναν άσχετο λόφο σε μια άσχετη περιοχή. Ας ασχοληθούμε λίγο με την ψήφο εμπιστοσύνης, η οποία δυστυχώς εξελίχθηκε ακριβώς όπως μας υπέδειξε ο κρύος ιδρώτας του προηγούμενου σενδονιού (και οποίος απεδείχθη ότι δεν ήταν από κάτι που είχα φάει).
Τι είχαμε; Μα φυσικά μια ομάδα ανθρώπων δίχως αξιοπρέπεια -εν γνώσει τους ή εν αγνοία τους δεν με ενδιαφέρει- οι οποιοι προφανώς εθισμένοι είτε στις κλοπές απεργάζονται πως θα κλέψουν και τη δική μας αξιοπρέπεια, είτε εθισμένοι στην μετριότητα μας βυθίζουν κι εμάς μέσα της, έχοντας για αρχηγό μια μαριονέττα που κάνει ό,τι της λένε. Η μαριονέττα αυτή, λοιπόν, ξαναέπεισε με τα... γνωστά άπταιστα ελληνικά της όλον τον καλό κόσμο, τα προβατάκια, τις κοτούλες. Για τι έπεισε; Μα διότι μας έσωσε οριστικά για τέταρτη συνεχή φορά! Βέβαια θυμηθείτε το ότι ήδη μετράμε αντίστροφά για την πέμπτη κατά σειρά σωτηρία μας (ήτοι νέο κούρεμα, το έχει προαναγγείλει μέχρι και Σόιμπλε) και ποιος θα είναι ο πραγματικός λόγος; Διότι αν μας τα παίρνουν λίγα λίγα δεν θα αντιδράσει κανείς. Αν μας τα πάρουν όλα μαζί θα γίνει της πόρνης, ακόμη και στις ίδιες τους τις χώρες. Ποια να μας πάρουν; Ε, μα τον εθνικό μας πλούτο που ένεκα των αχρήστων πολιτικών και των εξίσου λαμογιών πολιτών έμενε ανεκμετάλλευτος επί δεκαετίες.
Να το πούμε αλλιώς.
Ας υποθέσουμε ότι ο Μπαφογιώργης όντως δεν είχε πει σε κανέναν τίποτε για το δημοψήφισμα και την ψήφο εμπισοσύνης. Είδατε τις εξοργισμένες αντιδράσεις από τους Ευρωπαίους, έτσι; Όταν επί της ουσίας δεν μας αφήνουν ως χώρα ούτε δημοψήφισμα να κάνουμε, θα κάνουμε εκλογές; Ρε πάτε καλά; Από την άλλη γιατί να κάνεις εκλογές; Μα αν ο συνομιλητής σου δεν είναι αξιόπιστος. Όταν όμως βγαίνει ο Έλληνας (;;;;) πρωθυπουργός και ανακοινώνει δημοψήφισμα για κάτι που "κόπιασε" ολόκληρη η Ευρώπη καθώς και σχεδόν βέβαιη πτώση της κυβερνήσεώς του και εσύ ως Ευρώπη δηλώνεις άγνοια σε όλα, είναι αυτός αξιόπιστος συνομιλητής; Πως γίνεται να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι με κάποιον που εξαγγέλλει πράγματα πίσω από την πλάτη σου; Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα τον αντικαθιστούσες με συνοπτικές διαδικασίες; Τι σημαίνει αυτό; Εκλογές.
Ώπα, διάλειμμα: θα βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση μετά της εκλογές; Το συζητάμε αλλά μάλλον όχι. Ο επόμενος πρωθυπουργός θα μας κάνει τα κέφια; Ίσως, αλλά παίζει και το όχι, υπό την έννοια ότι νόσο ναιναίκος (εκ του Νενέκος) όσο ο Μπαφογιώργης δεν θα είναι. Οπότε τι κάνουμε. Μα κυβέρνηση εθνική ενότητας. Σωστά; Σωστά. Άρα που καταλήγουμε;
Μην βιαστείτε να συμπεράνετε.
Διότι και στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας μπορεί να μπει κάποιος μη δικός μας άνθρωπος (μας=των Ευρωπαίων). Δεδομένου ότι δεν μπορεί να μπει απευθείας ο Ραιχέσεμας ας πούμε. Από την άλλη μεριά προσωπικότητες τύπου Μολυβιάτη δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι θα προκύψουν, όσο έντονα κι αν συζητιούνται. Ο Μολυβιάτης είναι και πατριώτης και σοβαρότατος πολιτικός που ανδρώθηκε επί Καραμανλή όσα κι αν σημαίνει αυτό. Δεν είναι αυτός που θα πει ναι έτσι αβίαστα. Τότε να βάλουμε πχ τον Παπαδήμο. Πολύ ωραία. Και τι θα συμφωνήσει ο Παπαδήμος στα εθνικά θέματα; Θα πρέπει να ρωτήσει τους άλλους; Και ούτω καθεξής. Θέλω να πω ότι όπως βλέπετε το θέμα περιπλέκεται αρκετά. Αν λοιπόν απαλείψουμε τις αρχικές οργισμένες αντιδράσεις των Ευρωπαίων, στην συνέχεια δεν βλέπω καμιά ιδιαίτερη κίνηση και αυτό μου προκαλεί ανησυχίες. Αφού έχουν πάρει ανάποδες με τον πορδηπουργό μας, τι συνέβη; Τους πέρασαν οι ζοχάδες; Ή μήπως όλα πάνε καλά;
Θα μου πείτε, που καταλήγουμε; Κατ' αρχήν ότι όποιος κι αν προκύψει θα έχει δεμένα τα χέρια. Ξεκάθαρο. Επίσης νομίζω ότι πιθανότερη είναι μια προσωπικότητα τύπου Παπαδήμου, ενός τεχνοκράτη δηλαδή. Τέλος, μην ξεχνάμε το βασικότερο, έτσι; Η ψήφος εμπιστοσύνης έτσι όπως εξελίχθηκε δώθηκε σε έναν πρωθυπουργό με την προϋπόθεση να παραιτηθεί, πράγμα που φυσικά δεν έχει ξαναγίνει παγκοσμίως. Τι σημαίνει αυτό; Ότι επί της ουσίας αυτός θα είναι πίσω από όλες τις εξελίξεις καθ'όσον τα γραπτά μένουν: το κόμμα του τον εμπιστεύεται. Απλόν, απλούστατον. Τι νόημα είχε η ψήφος εμπιστοσύνης, νομίζετε; Αν δεν την έπαιρνε θα έπρεπε να γίνουν εκλογές στο τέλος (μετά τις διερευνητικές επαφές κλπ, κλπ). Με την ψήφο εμπιστοσύνης όμως; Ποιες εκλογές ρε Καραμήτρο;
Ας πάμε κάπου αλλού τώρα: ξέρετε ποιος ήταν ο καταλύτης για τις όλες εξελίξεις; Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου. Είναι γνωστό (υπό την έννοια ότι το λένε άπαντες) ότι όλοι φοβούνται τον ξεσηκωμό στην Ελλάδα, όχι μόνο σαν Ελλάδα μεμονωμένα (ή τουλάχιστον όχι πριν τελειώσει το χοντρό πόκερ) αλλά για να μην πάει ο ιός και σε άλλες χώρες. Θα μου πείτε, που κολλάει ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου;
Το σημαντικότερο συμβάν της ημέρας δεν ήταν οι προπηλακισμοί των πολιτικών. Ήταν οι αντιδράσεις της νεολαίας και αυτό ήταν μάλλον εκτός προγράμματος. Τελειώσαν τα λεφτά και τα πιτσιρίκια σταμάτησαν τα ιντερνετάδικα, έκοψαν το play station, δεν έχουν να πληρώσουν ίντερνετ για να μπουν στο φέηστσιμπουκ, με αποτέλεσμα -και με την προφανή επίδραση των γονιών- άρχισαν τις μούντζες και τις πλάτες. Πολιτικές κινήσεις όλες αυτές. Στα σπάργανα μεν, αλλά πολιτικές. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι μια ολόκληρη γενιά μπορεί να είναι πολιτικοποιημένη, το οποίο είναι σοβαρότατο πρόβλημα. Επιπλέον, όλοι αυτοί από ένα έως τρία χρόνια θα ψηφίζουν. Τι θα γίνει αν μια ολόκληρη γενιά ψηφίσει κατά; Αυτό δεν το είχαμε υπολογίσει. Όλα θα πάνε στράφι. Οπότε τι κάνουμε σε μια τέτοια περίπτωση;
Μα φυσικά βάζουμε μπροστά το δικό μας παιδί, τον Τσολάκογλου, ο οποίος με δεδομένο ότι δεν γνωρίζει τη λέξη αξιοπρέπεια θα εξηγήσει στους Έλληνες πόσο φιλότιμες προσπάθειες έχει καταβάλει και ο ίδιος και η κυβέρνησή του και κυρίως πόσο τόπο έπιασαν οι θυσίες του ελληνικού λαού. Το λογύδριο πρέπει να είναι σπαραχτικό (όπως και ήταν). Το μόνο που δεν ακούσαμε ήταν ότι και για την ομαλή εναλλαγή των εποχών ευθύνεται η κυβέρνηση του pasok και οι θυσίες του ελληνικού λαού. Τόσο πολλές ήταν οι επιτυχίες της κυβνερνήσεως (εκ παραδρομής τα μέτρα που έχουν αναληφθεί δεν συμπεριελήφθησαν στις επιτυχίες). Πρέπει να θέτει με σαφήνεια το δίλημμα, ευρώ ή καταστροφή; Πουθενά δεν πρέπει στο δίλημμα να μπει η λέξη αξιοπρέπεια φυσικά, αυτά είναι κακά πράγματα. Το ντόμινο των εξελίξεων ήταν τέτοιο που η ουσιαστική χρεωκοπία της χώρας πέρασε ως δεύτερο, ως πέμπτο, ως καθόλου θέμα. Ήδη ξεχάστηκε, πριν καλά, καλά συμπληρωθεί βδομάδα. Για την ακρίβεια δεν ξεχάστηκε απλώς αλλά έγινε και ουσιαστική προϋπόθεση για να προχωρήσουμε ως κράτος. Για να προοδεύσουμε, για να πάμε μπροστά. Όλα αυτά αποδεικνύονται κυρίως από το πως την πάτησε σαν πρωτάρης σε όλα ο Σαμαράς (πρωτάρης υπό την έννοια ότι αυτός θα είναι ο επόμενος, έτσι; Το να την πατήσει πχ ο Τσίπρας δεν λέει τόσα πολλά), ένας Σαμαράς που εν αγνοία του συνέβαλε τα μέγιστα προκειμένου να πάρει και την ψήφο εμπιστοσύνης ο μέγας Δωσίλογος με το τσίρκο του. Εξάλλου ο λόγος που απέσυρε το κόμμα του από την συζήτηση παίζει να ήταν το ότι δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο σε βάθος πάει το παιχνίδι και να μην ήθελε να παγιδευτεί περισσότερο. Το μη χείρον βέλτιστον δηλαδή. Μόνο που ούτε αυτό του βγήκε, κατά πως όλα δείχνουν. Εκ των υστέρων δείχνουν να είναι πιο κατανοητά κάποια πράγματα που όπως έγραφα στο προηγούμενο σενδόνι έμοιαζαν ακατανόητα. Τώρα η εικόνα δείχνει λίγο πιο σαφής, αν και ακόμη έχουμε πολύυυυυ δρόμο για να καταλάβουμε το όλον της. Αν όμως κάτι έγινε πιο κατανοητό από ποτέ, αυτό είναι όπως το έγραφα ότι το pasok για να μείνει και μισή μέρα παραπάνω στην εξουσία είναι ικανό να κάνει τα πάντα. Πόσω δε μάλλον όταν η τουλάχιστον μισή μέρα έχει στο βάθος όχι κήπο αλλά θέση σε διεθνή οργανισμό κιόλας.
Τώρα, όσον αφορά τα αγκίστρια και τις ρίζες προκειμένου να μην φύγει από την εξουσία. Γιατί; Νομίζω είναι προφανές. Το μοναδικό θέμα που εκκρεμεί είναι τα εθνικά μας θέματα για τα οποία να υπενθυμίσω ότι εδώ και καιρό γράφω ότι ευτυχώς που διαρρέουν οι Τούρκοι και οι Σκοπιανοί κάποια πράγματα διότι από τους δικούς μας δεν τα μαθαίνουμε. Και η αλήθεια είναι ότι εδώ και καιρό λαμβάνουν χώρα μυστικές διαβουλεύσεις, αυτό έχει αποκαλυφθεί. Όλα τα υπόλοιπα τα διέλυσε. Υγεία, τετέλεσται. Παιδεία δεν υπάρχει και αυτό είναι το χειρότερο. Οικονομία, οριστικό τέλος με κηδεμονία τουλάχιστον για 30 χρόνια (ήτοι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού). Εσωτερικόν, σε λίγα χρόνια θα καταλάβετε τι συνέβη πέρσυ με την ψήφιση του Καλλικράτη και κατ' επέκταση την καντονοποίηση της χώρας. Μόνο τα εθνικά μας θέματα μένουν, τα οποία από προχθές ήδη ξεκίνησαν κάποιοι να τα ψελλίζουν ότι έρχεται η ώρα να επιλυθούν. Και σε ελάχιστους από τους μαλάκες πολίτες αυτής της χώρας δεν κάνει εντύπωση το γιατί ήθελε να ασχοληθεί με τα πάντα αυτός ο εθνοπροδότης. Για να δούμε, η απόφαση για τα Σκόπια ποια θα είναι; Αν κρίνω από μια συνέντευξη του Σκοπιανού ΥΠΕΞ στην real news προ 2 εβδομάδων οπου ο άνθρωπος μας παραχωρούσε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε κι εμείς τη λέξη Μακεδονία, τότε η απόφαση θα είναι προφανής. Προ μηνών είχα γράψει ένα σενδόνι περί Ελληνοτουρκικών όπου μεταξύ άλλων κατέληγα στο ότι ήγγικεν η ώρα να εκμεταλλευθεί ο εθνικός ορυκτός πλούτος. Μαντεύω ότι μάλλον κάπου εκεί πρέπει να έχει κολλήσει το θέμα, κι αυτό διότι συνέβη ένα απρόοπτο το οποίο οι Αμερικάνοι προφανώς δεν περίμεναν να ξεφύγει και ποιο ήταν αυτό; Ότι η Ευρώπη μπούκαρε στην Ελλάδα με περισσότερο αέρα από το αναμενώμενο. Κι όταν λέμε για Ευρώπη εννοούμε φυσικά τους Γερμανούς, πράγμα που για το αμερικανικό δόγμα είναι κακό (αλλά αυτό μάλλον στο επόμενο σενδόνι). Είναι δεδομένο ότι θα το ρουφήξουν το αυγουλάκι τους και οι Γερμανοί (και προφανώς μαζί ολόκληρη η Ευρώπη) αν δεν κάνουν πίσω στα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας. Και πως θα το ρουφήξουν; Μα φυσικά με τη διάλυση του ευρώ, για την οποίαν έχουμε εξελιχθεί σε δούρειο ίππο. Αλλά ας μην το περιπλέκουμε το ζήτημα, είναι που'ναι ήδη πολύπλοκο από μόνο του. Ήμασταν στα εθνικά θέματα: είναι το τελευταίο φιλέτο που μένει να ξεπουληθεί. Θεωρείτε τυχαίο το ξέσπασμα του δημάρχου Αλεξανδρούπολης προ μηνός ότι η Θράκη μπορεί να τα βγάλει πέρα ανεξάρτητη; Το ξεκαθάρισε ο άνθρωπος: δεν είναι απειλή, απλά το ανέφερε έτσι για να περνάει η ώρα. Μήπως θεωρείτε τυχαίες τις φήμες περί ανεξαρτησίας της Κρήτης το 2012; Ή μήπως θεωρείτε τυχαίο το επικό... σαρδάμ (έλα που δεν ήταν) του Μπαφογιώργη κατά την σύσκεψη της σοσιαλιστικής διεθνούς ότι η Κρήτη έχει παραδοσιακούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο; Αλήθεια, αυτός ο μύθος περί ανεξαρτησίας της Κρήτης ξέρετε από που πηγάζει; Κατά μια φήμη από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου. κατά την οποίαν η ενσωμάτωση της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα το 1913 με την προϋπόθεση ότι μετά από 100 χρόνια θα επανεξεταζόταν μέσω δημοψηφίσματος η περαιτέρω παραμονή της Κρήτης στην Ελλάδα. Πως προέκυψε αυτό; Δεν έχω ιδέα, απλά σας το λέω διότι το'χω δει να αναπαράγεται ακόμη και από υποτιθέμενες έγκυρες πηγές (εξάλλου την φημολογία εξετάζουμε). Εδώ και χρόνια λοιπόν επετράπη σε διαφόρους αμαθείς να κάνουν λόγο για δημοψήφισμα για ένα θέμα κυριολεκτικά ανυπόστατο λοιπόν με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνωμοσιολογίες. Την ίδιαν στιγμή οι δογματικοί εχθροί της συνωμοσιολογίας απέρριπταν μετά βδελυγμίας όλα αυτά τα ενδεχόμενα και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Σαν το παραμύθι με τον τσοπάνο και τον λύκο που δήθεν του έτρωγε τα πρόβατα, όταν θα έρθει ο λύκος να φάει τα πρόβατα δεν θα έρθει κανείς χωριανός. Αυτή είναι η αξία των αχρήστων βιβλίων που πραγματεύονται συνωμοσίες τύπου "οι ΕΛ έρχονται", "ζουν ανάμεσά μας" κλπ, κλπ. Καταλαβαίνετε πως έχει συντελεστεί η εθνική αποβλάκωση, όπου ενώ εμείς κοιμόμαστε η τύχη μας δουλεύει; Και που να μιλάγαμε για τον ρόλο της τηλεοράσεως κιόλας με τις διάφορες Βερεμειάδες, εκτός από τις Ρεπουσιάδες του σχολείου...Όλα αυτά που βιώνουμε επειδή είναι υπερβολικά πολλά για να χωνέψει ο μέσος (κατά γενική ομολογία ηλίθιος) ελληνικός νους, δημιούργησαν μια εντύπωση ότι στην πραγματικότητα δε συμβαίνει.
Στην πραγματικότητα στην Σμύρνη ο κόσμος συνωστίσθηκε.
Στην πραγματικότητα οι Τούρκοι είναι φίλοι μας και δεν έχουμε διαφορές.
Στην πραγματικότητα οι Σκοπιανοί δεν μας απειλούν.
Στην πραγματικότητα όλα είναι αποκυήματα της φαντασίας μας κ.ο.κ.
Κι όταν θα έρθει η ώρα της πληρωμής (των άλλων) η οποία ώρα ήδη έχει ξεκινήσει προ πολλού, είμαι περίεργος να δω ποιες θα είναι οι αντιδράσεις του κόσμου -ιδίως εκείνων που μια ζωή έλεγαν παπαριές. Διότι ο κόσμος επέτρεψε να τον υπνωτίσουν, όχι μόνο οι πολιτικοί αλλά και οι διάφοροι επιτήδειοι. Όλοι αυτοί που τεχνηέντως χώριζαν τον κόσμο σε παιδιά και αποπαίδια. Όλοι αυτοί που άπαξ και έλεγες κάτι υπέρ πατρίδος πχ, αυτομάτως σε αποκαλούσαν φασίστα είτε πιο ευγενικά ακροδεξιό (ο κλασικότερος χαρακτηρισμός του νεοελληνικού κράτους). Την ώρα αυτή λοιπόν, ο Γεώργιος Β' Παπανδρέου Γ' ο Δωσίλογος εκτιμώ ότι απεργάζεται και τα εθνικά θέματα. Μόλις τα βάλει στον δρόμο που πρέπει, τότε θα αποσυρθεί οριστικά από την πολιτική σκηνή (μέχρι της οριστικής ανταμοιβής του φυσικά). Υπό άλλες συνθήκες δεν θα μίλαγε σαν την Πυθία. Ακόμη και χθες πχ στον ΠτΔ τι είπε; Όχι ότι θα παραιτηθεί αλλά ότι θέλει να συμβάλει όσο το δυνατόν περισσότερο. Αφού υποτίθεται ότι θες να παραιτηθείς ρε μεγάλε, γιατί δεν το λες; Όλα έχουν τη σημειολογία τους.
Συνομωσιολογίες θα μου πείτε.
Ναι, ε; Και γιατί ακόμη και σήμερα οι Ευρωπαίοι (πχ) δεν ξέρουν; Γιατί ο Γερμανός ή ο Γάλλος φορολογούμενος που τω όντι ματώνει η τσέπη του να μην ξέρει ότι τα λεφτά που αφειδώς δίνει δεν πηγαίνουν στο Έλληνα πολίτη αλλά σε ελληνικές τράπεζες. Θυμάστε τι έλεγαν για την 6η δόση προ 2 μηνών; Ότι δεν μας αγχώνει επειδή δεν έχουμε να πληρώσουμε κάτι πλην μισθών. Ήδη από προχθές (που ήδη έχει πάει ένα μήνα πίσω) έχουν σκάσει μύτη κάτι διακρατικά "θεματάκια" που πρέπει να πληρώσουμε και που όλων τυχαίως δεν τα είχε δει κανείς. Κάπως έτσι μας έχουν πείσει ότι ότι τα λεφτά του δανείου πάνε στις πληρωμές των μισθών και των συντάξεων (μιας και σε όλα τα υπόλοιπα ήδη εδώ και κοντά ένα χρόνο έχει σχεδόν κηρυχθεί στάση πληρωμώ, μην ξεχνιώμαστε). Γιατί λοιπόν να μην τα ξέρει αυτά ο Ευρωπαίος ή ο Αμερικάνος πολίτης; Γιατί να νομίζει ότι πληρώνει αυτός για τα λάθη μας; Από που κι ως που είναι λάθος να πας να αγοράσεις ένα σπίτι; Το σπίτι σου; Από που κι ως που είναι λάθος το να θες να ονειρευτείς για το αύριο; Και προφανώς δεν αναφέρομαι στις λάιφ στάιλ παπαριές που μαστίζουν τη χώρα εδώ και 2 δεκαετίες σχεδόν διότι δεν είναι αυτές που έριξαν τη χώρα έξω. Μία μίζα της Ζήμενς σε πόσα χιλιάδες διακοποδάνεια αντιστοιχεί; Πλάκα κάνουμε; Υπάρχει σύγκριση;
Είχε έρθει το καλοκαίρι ένας γνωστός από τη Γερμανία. Ελληνογερμανός το παιδί που αισθάνεται περισσότερο Γερμανός παρά Έλληνας. Όταν είδε τι έχει γίνει στην Ελλάδα σε μισθούς κσι συντάξεις (διότι εδώ μένει η Ελληνίδα μητέρα του) έμεινε άναυδος. Όλη την ώρα έλεγε ότι στη Γερμανία δεν τα ξέρουμε αυτά. Στη Γερμανία ξέρουν ακόμη ότι εμείς καλοπερνάμε -λες και καλοπερνούσαμε ποτέ με τους μισθούς των 700 και των 1000 ευρώ που πλέον έχουν πέσει στα 450 και βλέπουμε. Κι έχω κι άλλους Γερμανούς γνωστούς. Κανείς δεν τα ξέρει αυτά που συμβαίνουν εδώ. Τους τα λέω και δεν με πιστεύουν. Γιατί; Διότι οι άνθρωποι σκέφτονται λογικά: όταν δεν μας τα λένε οι πολιτικοί μας και όλα τα ΜΜΕ πως είναι δυνατόν να ισχύουν αυτά που λες εσύ; Οπότε μάλλον εσύ τα βλέπεις όπως σε συμφέρει. Και δεν τους κακολογώ γι'αυτό διότι βλέπω ταυτόχρονα ότι θέλουν να με πιστέψουν. Τι έχουμε λοιπόν; Τόσες πολλές παραλείψεις; Τόσες πολλές συμπτώσεις;
Αν έχω μάθει κάτι από τη ζωή μου είναι κατ' αρχήν ότι συμπτώσεις δεν υπάρχουν. Ένα δεύτερο είναι ότι ακόμη κι αν υπάρχουν, οι πολλές τότε σημαίνουν ότι δεν είναι συμπτώσεις. Άρα συμπτώσεις δεν υπάρχουν. Ψάχνουμε για τον κανόνα, όχι για την εξαίρεση, μην το ξεχνάμε αυτό. Και μου κάνει τρομερή εντύπωση ακόμη και τώρα που ενώ υπάρχουν τα ίδια και χειρότερα και σε άλλες χώρες, τα πάντα συμβαίνουν μόνο σε'μάς. Δηλαδή, για την ώρα διότι θα'ρθει η ώρα και άλλων, αυτό είναι βέβαιο. Το ότι μετά από ενάμιση χρόνο ακυβερνησίας οι αγορές ασχολήθηκαν τώρα λίγο με το Βέλγιο δεν είναι τυχαίο. Ούτε είναι τυχαίο ότι την ίδια στιγμή η Ιταλία ζήταγε συμβουλές από το ΔΝΤ, ούτε φυσικά ότι την ίδιαν στιγμή ο επόμενος της σειράς ήτοι η Πορτογαλία δημοσιοποίησε τις σκέψεις της να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση των όρων δανεισμού της.
Τι βλέπω λοιπόν, εγώ; Κατ' αρχήν ότι η χώρα στο τέλος-τέλος μάλλον θα βγει από το ευρώ, απλά δεν θα βγει αν δεν την έχουν γδύσει από τα πάντα. Μάλλον η καβάντζα του Γιωργάκη θα είναι η νέα δραχμή να συνδεθεί με το δολλάριο κιόλας (υπόθεση αυτό, το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να δώσω καμία άλλη εξήγηση για συνολικά τις κινήσεις του μεγάλου Δωσίλογου). Όλοι (πλην ημών) θα έχουν πάρει αυτά που θέλουν και όποιος δεν το πιστεύει μπορεί να ρίξει μια ματιά στις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει (καθώς και θα, άμεσα).
Και φυσικά ξεχάσαμε και την ιστορία του υποτιθέμενου πραξικοπήματος, έτσι;! Πήγε ο Μπεγλίτης και αποκεφάλισε σχεδόν όλη την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων αφήνωντας να διαρρεύσει ότι ετοίμαζαν πραξικόπημα, όταν η όλη φάση έκανε νιάου-νιάου στα κεραμύδια εξαρχής. Όμως έπιασε ακόμη και αυτό, αν είναι ποτέ δυνατόν. Πόσος κόσμος και κοσμάκης άρχισε εκ του μη όντως να φοβάται για στρατιωτικό πραξικόπημα και το έβλεπες παντού, σε όλα τα σχόλια. Πραγματικά απίστευτο το πόσοι βλάκες ή εύπιστοι κυκλοφορούν. Μέχρι και στους Ευρωπαίους φέρεται να το είπε ο Μπαφογιώργης. Ότι γι'αυτό συνέβησαν όλα, έως και το δημοψήφισμα. Άρα που καταλήγουμε; Παρένθεση: η γελοιογραφία του Πόντικα από εποχές προ εκλογών 2000 με το δίλημμα pasok ή τανκς μήκε για να σας υπενθυμίσει ότι το pasok τις συνηθίζει κάτι τέτοιες τακτικές...
Η μπλόφα του δημοψηφίσματος έπιασε στο 100%.
Ακόμη και η μπλόφα της ψήφου εμπιστοσύνης έπιασε στο 100% και το γράφαμε από προχθές, γαμώ τον κρύο ιδρώτα μου μέσα, γαμώ.
Κι αυτό γιατί; Διότι έχουμε πολιτικούς τόσο μικρούς ή/και ξεπουλημένους που δεν έχουν τ'άντερα ή/και τη θέληση να δείξουν ότι η μαχαίρι στον λαιμό που μας έβαλαν οι Γαλλογερμανοί ήτοι ευρώ η δραχμή ήταν και αυτό μια προφανής μπλόφα.
Και όλα έγιναν όπως γράφαμε: ο Γεώργιος Β' Παπανδρέου Γ' ο Δωσίλογος θα συνεχίσει το έργο του, η Κ.Ο. του pasok συνεχίζει να βράζει σαν καζάνι στον δρόμο της αναξιοπρέπειας και της εθνοπροδοσίας που έχει προ πολλού επιλέξει -ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, ποσώς με ενδιαφέρει, η χώρα θα συνεχίσει να οδεύει στην οδό της διάλυσης και της πλήρους αποσύνθεσης. Πλέον νομίζω ότι το πουλάκι πέταξε οριστικά. Το επόμενο επεισόδιο είναι το εξής: ΗΠΑ vs Γερμανία (ήτοι Ευρώπη) δηλαδή πιο βαθειά στο πραγμτικό σενάριο, διότι εμείς απλώς έτυχε να βρισκόμαστε στο λάθος σημείο την λάθος ώρα. Αυτό το λέω για όσους νομίζουν υπάρχει η συνωμοσία ότι είχαν εμάς για στόχο.
Και τι έχουμε στο επόμενο επεισόδιο;
Ας το δούμε ως εξής: οι χώρες που ηττήθηκαν στον Β' ΠΠ είναι πανίσχυρες, ήτοι Γερμανία και Ιαπωνία. Χώρες που κέρδισαν (όπως η τότε ΕΣΣΔ, νυν Ρωσία, ή και η Ελλάδα ακόμη, γιατί όχι;) δεν λένε και πολλά πράγματα. Για την ακρίβεια είναι οι πραγματικές χαμένες. Πλην αγγλοσαξώνων φυσικά. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι παρά της ήττα της στον Β' ΠΠ η Γερμανία είδε το όνειρο του Χίτλερ να γίνεται πραγματικότητα: η Ευρώπη ενωμένη υπό τη γερμανική σκεπή με τους Μπολσεβίκους απ'έξω. Με δεδομένο ότι η Γερμανία σύμφωνα με το αμερικανικό δόγμα όμως πρέπει να είναι περιορισμένη και με κάτω το κεφάλι, εδώ έχουμε μια σοβαρή ρήξη στα συμφέροντα Αμερικανών και Ευρωπαίων.
Πριν από σχεδόν ένα χρόνο περίπου, η Μέρκελ αν θυμάστε ανακάλυψε ότι υπάρχει και Κύπρος στον χάρτη. Πότε το ανακάλυψε; Όταν έγινε γνωστό ότι το μεγάλο κοίτασμα του Λεβιάθαν πάει για εκμετάλλευση. Πήγε, λοπόν, τότε να δει από κοντά τους καλούς της φίλους. Πρώτη φορά. Η πρώτη φορά δεν ήταν τυχαία φυσικά. Όπως τυχαία δεν είναι και τα όσα συμβαίνουν. Δεν πρόκειται περί συνωμοσίας, αγαπητές κι αγαπητοί. Είναι απλό εμπόριο. Είναι το προαιώνιο πάρε-δώσε. Είναι λεφτά. Και μάλιστα πάρα πολλά λεφτά. Ίσως κάποιοι να συνειδητοποίησαν ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες και αποφάσισαν να φάνε τώρα όσο περισσότερα μπορούν. Ποιος ξέρει; Το θέμα είναι πως τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι τμήμα ενός πολύ μεγαλύτερου παιχνιδιού που εδώ και πολύ καιρό παίζεται. Το γεγονός ότι η Κύπρος υπέγραψε με την εταιρία Noble Energy μια εξαιρετικά επαχθή (οικονομικώς) συμφωνία για την ίδιαν την Κύπρο ήταν μια εξαιρετικά ευφυής κίνηση. Θυμάστε πόσο πολύ βρυχάτο η Τουρκία; Ότι όλα αυτά που κάνει η Κύπρος είναι προκλητικά και θα τους δείξει η Τουρκία και λοιπά δακρύβρεχτα; Ε, λοιπόν ούτε έχει συμβεί κάτι, ούτε βλέπω να συμβαίνει. Εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Ισραηλινοί κι Αμερικάνοι και ελέγχουν τα πάντα. Που να κουνηθούν οι Τούρκοι; Αυτό ήταν το πραγματικό αντάλλαγμα της συμφωνίας των Κυπρίων, αυτό ήταν το ουσιαστικό κέρδος, όχι τα λεφτά τα οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι αμελητέα. Οι Κύπριοι που έχουν πατριώτες πολιτικούς και που είναι πολύ πιο πατριώτες από εμάς τους ίδιους, διότι έχουν καταλάβει προ καιρού ότι διακυβεύονται πάρα πολλά στους "ενδιαφέροντες καιρούς" που ζούμε. Εμείς τι έχουμε, λοιπόν, σε αυτούς τους καιρούς; Έχουμε για πρωθυπουργό τον άνθρωπο που ήθελε οπωσδήποτε ναι στο σχέδιο Ανάν. Αυτός ο άνθρωπος χειρίζεται όλα τα θέματά μας, αυτός ο άνθρωπος θέλει να ολοκληρώσει (ήτοι να κλείσει) θέματα που δεν μπόρεσαν να κλείσουν ικανοτεροι πολιτικοί σε δεκαετίες ολόκληρες. Αυτός ο άνθρωπος χειρίζεται τα πάντα.
Ο δωσίλογος.
Η δική μου απορία μόνο μία μπορεί να είναι στο τέλος. Καταλαβαίνει τι κάνει, ή απλώς πάει μόνο το γράμμα; Είναι πραγματικά τόσο βλάκας και ξεπουλημένος όσο έχω υποθέσει ή έχει επίγνωση του τι συμβαίνει; Διότι ειλικρινά δεν βγάζω άκρη. Αδυνατώ.
Συγχαρητήρια σε όσους τον εμπιστεύτηκαν βουλευτές τε και πολίτες. Θέλω πολύ να τους σφίξω το χέρι σε έναν-έναν, να τους γνωρίσω από κοντά. Μόνο μην ξεχάσεις, ότι και ο εφιάλτης ως όνομα ξεκίνησε, Γιώργο Παπανδρέου. Στην συνέχεια έγινε ουσιαστικό, για να μην ξεχαστεί ποτέ.
Το σπαθί είναι έξω, ας πέσουμε μαχώμενοι.
Διότι εμείς θα την διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας, λαμόγια.
Η Ιστορία θα μας κρίνει όλους. Εμένα ως πολίτη, εσάς ως πολιτικούς.
Χαίρετε και καληνύχτα σας.
UPDATE: O φίλτατος zaphod θυμίζει παλαιές καλές εποχές... :)
UPDATE II: Από την Ελληνοφρένεια το πρωτοάκουσα και ομολογουμένως έπαθα πλάκα. Ολλανδοί το έβγαλαν το τραγούδι (προφανώς αντίστοιχοι με αυτούς που μας διασύρουν και δικαίως εδώ που τα λέμε: εμείς τον ψηφίσαμε αυτόν τον άθλιο. Το πραξικόπημα έγινε μετέπειτα). Το αφτί του δωσίλογου όμως δεν ιδρώνει...
Πρσέξτε ότι η επίθεση δεν είναι κατά της χώρας αλλά κατά του πρωθυπουργού της.
Τι να πρωτογράψεις και πως να πρωτοξεκινήσεις. Το έλα να δεις γίνεται από χθες το απόγευμα που ο νοσηρός μη-εγκέφαλος -άγνωστο πως- αποφάσισε να πρωτοτυπήσει και να ρίξει τον εαυτόν του από την καρέκλα στην οποίαν καταβάλει τρομακτικές προσπάθειες να παραμείνει. Πως γίνεται αυτό, μην με ρωτάτε, διότι ειλικρινά δεν έχω καταλάβει. Ή μάλλον έχω καταλάβει αλλά είπα να παίξω λίγο μιας και όπως σας υποσχέθηκα το έργο θα έχει ανατροπές! Και δεν αναφέρομαι τόσο στο δημοψήφισμα, το οποίο σε πρώτη φάση θεωρώ ότι απλώς έχει κάνει κώλο την παγκόσμια οικονομία πλην ημών, μιας κι εμείς είμεθα κώλος εδώ και καιρό.
Αναφέρομαι στην ψήφο εμπιστοσύνης. Μιλάμε ότι τέτοια γκολ δεν τρώει ούτε ο Κοστάντσο, μεγάλε! Ή μάλλον ποιος Κοστάντσο; Ο Καζιμιέρσκι και βάλε μην σου πω. Και τι γκολ. Αυτογκόλ!
Θα σας πω μια ιστορία σχετικά πρόσφατη (είπα, σχετικά). Κάποια στιγμή για κάποιον λόγο που δεν σας ενδιαφέρει έτυχε να βρεθώ στην Βουλή των Ελλήνων. Για χέσε μέσα μιλάω, όχι για έξω και για δουλειά, όχι για διασκέδαση ή τυχαία. Πως σπάει ο διάολος το ποδάρι του λοιπόν και πάω και πέφτω πάνω στον Πετσάλνικο ο οποίος μίλαγε σε κάποιους για την κρίση λαο και κάθησα να τον χαζέψω λιγάκι. Η απελπισία ήταν πλήρης και απόλυτη. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Βουλής, των εκ των κορυφαίων της ιεραρχίας της Ελληνικής Πολιτείας, το μείζον πρόβλημα ήταν τα ΜΜΕ για το πως παρουσιάζουν τα πράγματα και μπλα-μπλα-μπλα και ναι μεν βιώνουμε την δυσκολότερη κατάσταση από την μεταπολίτευση και μετά αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς έτσι μπλα-μπλα-μπλα κλπ. Επειδή μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, έτσι κάθησα και παρατήρησα και τον Πετσάλνικο και συνειδητοποίησα το εξής: είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έλεγε ψέματα.
Να το πω αλλιώς γιατί μάλλον δεν το καταλάβατε: είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν πεπεισμένος ότι τα πράγματα ήταν ακριβώς έτσι όπως τα έλεγε τότε.
Χμ, μάλλον πάλι δεν σας το εξήγησα σωστά. Πάμε άλλη μια φορά: οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο εθισμένοι στο ψέμα που το ψέμα έχει γίνει αλήθεια για όλους αυτούς.
Αν ο άλλος παίρνει 600 ευρώ και πρέπει να πληρώσει ενοίκιο, ρεύμα, εισφορά, τροφή και πόσα άλλα ακόμη με αποτέλεσμα να μην του φτάνουν τα λεφτά, το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν του φτάνουν τα λεφτά αλλά στο ότι τα ΜΜΕ δεν τον έχουν πείσει ότι στην πραγματικότητα του φτάνουν.
Αυτό το πράγμα λοιπόν διαπίστωσα και στον πορδηπουργό μας χθες. Ο άνθρωπος αυτός, είμαι πεπεισμένος, ότι δεν έλεγε ψέματα σε αυτά που έλεγε διότι απλούστατα τα ψέματα έχουν γίνει αλήθεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 3-5% (αφαιρεθείσας της αποχής) είναι αυτός που διοργανώνει τα πάντα σε πανελλήνιο επίπεδο. Ιδίως στην Αθήνα στην παρέλαση που φτάσαμε σε σημείο αριστεροί με ακροδεξιούς να φωνάζουν τα ίδια συνθήματα, ε, είναι προφανές ότι και οι χρυσαυγήτες είναι ΣΥΡΙΖΑ. Όπως επίσης και πίσω από τους αγανακτισμένους ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί ο νους. Ο υπόλοιπος κόσμος καλοπερνάει. προχθές στην παρέλαση δηλαδή τι είχαμε; Διάσπαρτους συριζαίους σε ολόκληρη τη χώρα. Οι pasokοι το έχουν πει τόσες φορές στους εαυτούς τους που πλέον το έχουν πιστέψει ότι είναι αλήθεια. Κοινώς, στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για αυτοδυναμία -όχι απλώς για πρώτο κόμμα. Θα μου πείτε τώρα, που κολλάει αυτό με τα δραματικά γεγονότα που βιώνουμε από χθες; Πως δεν κολλάει;
Ο λόγος που ο Γιωργάκης ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης είναι απλός: από την στιγμή που ο κόσμος καλοπερνάει και το μοναδικό πρόβλημα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ -άντε και καμιά άλλη μικρή ομάδα εγκαθέτων- αυτό παναπεί ότι οι βουλευτές έστω κι αν για κάποιον απροσδιόριστο λόγο δυσθυμούν, με τα κατάλληλα επιχειρήματα θα πειστούν να ψηφίσουν και θα ψηφίσουν υπέρ της κυβερνήσεως.
θα μου πείτε τώρα ότι ρε Άδη, αυτοί δεν είναι που βράζουν στο καζάνι εδώ και σχεδόν 2 χρόνια; Σωστά! Μόνο που πλέον μεσολάβησαν και οι προπηλακισμοί την ημέρα της Εθνικής Εορτής και κατάλαβαν όλοι τους ότι το ξύλο είναι πολύ κοντα, ότι καμία βουλευτική ασυλία δεν θα τους σώσει εμπρός σε ένα αφηνιασμένο πλήθος που πεινάει. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα ανεξαρτητοποιήθηκε η Αποστολάκη -αν έχεις τον θεό σου! Μόλις διάβασα το όνομα έβαλα τα γέλια. Ε, και όμως. Πιθανώς να μην προλάβουμε καν να φτάσουμε στην ψήφο εμπιστοσύνης της Παρασκευής -είναι ένα ενδεχόμενο και αυτό- αλλά και να φτάσουμε, νομίζω ότι η πλέον σιχαμερή και αντιδημοκρατική κυβέρνηση όλων των εποχών μετράει αντίστροφά τις ώρες της. Όχι μέρες, ώρες. Γι'αυτό και διάφοροι αμετανόητοι pasokοι έχουν λυσσάξει σήμερα σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τε και σε βλόγια. Διότι το τέλος έρχεται και όχι μόνο αυτό, αλλά έρχεται και σε χρόνο ρεκόρ που νομίζω ότι καταρρίπτει πολλά σχετικά ρεκόρ και αυτό με τη σειρά του. Ξέρεις τι είναι να σε θεωρεί σχεδόν το σύνολο της χώρας πιο σιχαμερή κυβέρνηση κι από εκείνη του Μητσοτάκη; Ο οποίος Μητσοτάκης είχε απείρως πιο πολλούς οπαδούς μετά την πτώση του από αυτούς που θα έχει ο Γιωργάκης σε λίγες ημέρες και να μου το θυμηθείτε.
Υπάρχει, λέτε, περίπτωση λοιπόν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή τους;
Να το πούμε αλλιώς: σε καθημερινή βάση βγαίνουν στη φόρα δηλώσεις που ξεμπροστιάζουν τους ημετέρους "πατριώτες" πολιτικούς, με σημαντικότερη αυτήν του Σόιμπλε ο οποίος μίλησε για μια επαχθή συμφωνία για την Ελλάδα που ουσιαστικά έχει ως σκοπό αφενός την σωτηρία του ευρώ, αφετέρου τον παραδειγματισμό των άλλων χωρών, και όλα αυτά μέσα σε ψελίσματα ότι η συνταγή ήταν εξαρχής λάθος και ως εκ τούτου έχει αποτύχει. Παρά ταύτα όμως τα πανηγύρια είναι πανηγύρια, άσχετα αν με 4 λόγους σχεδόν καρμπόν ο Γεώργιος Β' Παπανδρέου Γ' ο Δωσίλογος ξαναέσωσε τη χώρα από την χρεωκοπία, έστω κι αν έπρεπε να χρεωκοπήσουμε για να μας σώσει από τη χρεωκοπία που ήταν και αυτό που αρχικώς θέλαμε να αποφύγουμε, γι'αυτό και τώρα πανηγυρίζουμε που δεν το επιτύχαμε. Βγάζετε άκρη; Όχι βέβαια αλλά σημασία έχει που βγάζουν άκρη οι βουλευτές του pasok. Ή έστω που έτσι νομίζουν, ότι βγάζουν άκρη. Ή μάλλον, που έτσι νόμιζαν, διότι κάποιοι -ίσως αρκετοί πλέον- μετά τα τελευταία γεγονότα έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν κάτι που αγνοεί η ηγετική ομάδα του pasok, ότι δηλαδή στην πραγματικότητα η κοινωνία βράζει πολύ περισσότερο από την Κ.Ο. του pasok και βράζει πραγματικά, ενώ δεν πρέπει να είναι συριζαίοι όλοι αυτοί που μανουριάζουν και τους προπηλακίζουν ολοένα και πιο έντονα. Πλέον δηλαδή δεν τίθεται θέμα για το αν θα μπορέσουν να κυκλοφορήσουν στις περιφέρειές τους όπως διαβάζουμε σε πολλά ρεπορτάζ αλλά το αν θα μπορούν να κυκλοφορούν γενικώς. Τι σημαίνει πολιτικός, ρε παιδιά; Μήπως το έχουμε ξεχάσει; Αυτοί είναι που νομοθετούν, αυτοί είναι που παίρνουν απίστευτα λεφτά με τρομερά προνόμια, αυτοί είναι που κρατάνε τις τύχες όλων μας στα χέρια τους. Όταν λοιπόν το πλοίο βυθίζεται ποιος ευθύνεται; Και μην μπούμε πάλι στην κουβέντα για τα μερίδια ευθύνης του λαού διότι τις έχω εκθέσει κατ' επανάληψιθν τις απόψεις μου επί τούτου. Πως θα πάνε λοιπόν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης; Αναρωτιέμαι...
Βέβαια, θα μου πείτε, αποκλείεις την έκπληξη; Η αλήθεια είναι ότι στο pasok τους θεωρώ τόσο λαμόγια που δεν αποκλείω τίποτε, αλλά εκτιμώ -αυτό μου λέει το πολιτικό μου αισθητήριο- ότι αυτήν τη φορά το dna του pasok δεν θα λειτουργήσει. Είναι παράλογο να λειτουργήσει δηλαδή, πως αλλιώς να το πω, ούτε καν για το pasok δεν έχει νόημα να λειτουργήσει. Δεν φτάνει που όλοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει καν ότι στους έχει ήδη στιγματίσει η ιστορία για τις προδοτικές ψήφους που έχουν ρίξει σε μνημόνια, μεσοπρόθεσμα κλπ. Η ιστορία δεν χαρίζεται, παρά μόνο αν μας ξεκάνουν όλους όσους διαθέτουμε λογική και την φτιάξουν έτσι όπως γουστάρουν αυτοί. Απλά είναι τα πράγματα. Θα μας ξεκάνουν; Ε, δε νομίζω ρε παιδιά. Πιο πιθανό είναι το να μην μπορούν να βγουν από το σπίτι, και αυτό είναι που προσπαθούν να περισώσουν πλέον, διότι εδώ που τα λέμε αν ενδιαφέρονταν να περισώσουν την αξιοπρέπεια του κόσμου ή την ίδια τη χώρα, δεν θα ήταν καζάνι που βράζει εδώ και κάμποσους μήνες, έτσι; Διότι αυτοί επέτρεπαν να διαρρεύσει αυτή η φήμη, ότι ντε και καλά το κάνουν παρά τη θέλησή τους. Αν είσαι βέβαιος ότι ακολουθείται η σωστή πολιτική τότε δεν χρειάζεται να βράζεις κιόλας ούτε φυσικά να διαρρέεις φήμες. Κι ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι εμφανίζεται το ακραίο σενάριο να σε έχει παρεξηγήσει (μαζί με τις καλές προθέσεις σου) ένας ολόκληρος λαός, ε, αφού η πολιτική σου είναι σωστή και δίκαιη τους το εξηγείς. Τι να εξηγήσεις όμως και σε ποιον όταν όπως πολύ σωστά περιέγραψε ο φίλος και συμμαχητής ζαφεώδας το οικογενειακό επίδομα έχει μπει στο ίδιο καζάνι με το επίδομα πλυσήματος χεριών; Παρεμπιπτόντως διά το σενδόνι του ζαφεώδα να κάνω μια παρένθεση: αν και διαφωνώ σε πάρα πολλά σημεία και πολύ έντονα, η σενδονιάς του είναι πάρα πολύ καλή και αυτό διότι το θέμα είναι αλλού και όχι στα όποια -αρκετότατα- σημεία διαφωνώ. Και επιστρέφουμε. Είχαμε μείνει στο τι μπορείς να εξηγήσεις στον κόσμο στην περίπτωση που σε έχει παρεξηγήσει, έστω και σχεδόν ολόκληρος ο λαός... Μόνο που εδώ δεν έχουμε κάποια τέτοια παρεξήγηση, εκτιμώ.
Για την ακρίβεια εξαρχής συμβαίνει αυτό που... συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας. Ένα δίπολο. Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός; Pasok ή νουδού; Αριστερός ή μίασμα; Μνημόνιο ή χρεωκοπία; Μνημόνιο ΙΙ ή χρεωκοπία; Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκωπία; Εφαρμοστικός νόμος ή χρεωκοπία; Κούρεμα ή χρεωκοπία; Αναδιάρθρωση ή χρεωκοπία; Πτώχευση ή χρεωκοπία; Δημοψήφισμα ή χρεωκοπία; Ε, ρε δεν πας στο διάολο επιτέλους ρε ξεφτιλισμένε καραγκιόζη δωσίλογε; Εδώ κι ενάμιση χρόνο βρισκόμαστε σε διαρκή χρεωκοπία. Πόσο άλλο θα πάει αυτή η ιστορία; Διότι για να ερχόμαστε σιγά, σιγά και στο δεύτερο πολιτικό θέμα της ημέρας, ο μέγας Δωσίλογος θεωρώντας ότι ο εκβιασμός θα περάσει και τώρα όπως όλες τις προηγούμενες φορές, θα εξασφάλιζε την ολοκλήρωση της τετραετίας του με μια τάχα μου νωπή λαϊκή εντολή. Εγώ αυτό που ξέρω βέβαια είναι ότι αφενός αν θες λαϊκή εντολή πας σε εκλογές , αφετέρου δεν παρουσιάζεις ως εντολή ένα δημοψήφισμα το οποία στην Ελλάδα του pasok δεν απέχει πολύ από μια απλή δημοσκόπηση σαν αυτές που παρουσιάζονται στον Τύπο. Κοινώς, κουτοπονηρήστικη εντολή του κώλου.
Ποιο δημοψήφισμα ρε παιδιά; Αυτό που δεν θα γίνει; Δεν με ανησυχεί το δημοψήφισμα, αν και αυτό βέβαια δεν φαίνονται να το συμμερίζονται και όλοι οι Ευρωπαίοι οι οποίοι είδαν τον θάνατο της αλεπούς σήμερα τόσο στα χρηματιστήριά τους, όσο και στην ισοτιμία ευρώ-δολλαρίου. Βέβαια θα μου πείτε έχουν οι Ευρωπαίοι την ίδιαν πρόσβαση σε πληροφορίες όπως εμείς; Φυσικά και όχι. Όταν όμως έπρεπε να μάθουν ποιον πάνε να κάνουν ισότιμο συνομιλητή, ήτοι τον μπετόστοκο, έπρεπε να το είχαν ψάξει καλύτερα. Εκτός βέβαια αν και οι ίδιοι είναι εξίσου ψεύτες προς τους λαούς τους οπότε πάω πάσο και θεωρώ λογικό το να μην πονηρεύτηκαν εγκαίρως. Οπότε που καταλήγουμε; Στο ότι το γεγονός ότι το δημοψήφισμα δεν πρόκειται να γίνει διότι απλούστατα δεν θα υπάρχει κυβέρνηση pasok να το θέσει στον κόσμο (και ίσως να μην υπάρχει καν pasok κιόλας), αυτό όμως είναι κάτι που οι Ευρωπαίοι δεν γνώριζαν, εξ ου και η απολύτως δικαιολογημένα οργισμένη σημερινή επιστολή του Σαρκοζί.
Παρένθεση: ναι μεν ο Σαρκοζί και ο κάθε Σαρκοζί ξέρει πολύ καλά ότι τα λεφτά των φορολογουμένων του δεν πάνε στις δικές μας τσέπες παρά στηρίζουν τις ημέτερες τράπεζες για να μην καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα, αυτό όμως δεν παύει να τον απασχολεί αφού προφανώς και θεωρεί εαυτόν υπόλογο απέναντι στον γαλλικό (και κάθε γαλλικό) λαό. Τι βλέπει λοιπον αυτός ο άνθρωπος; Ότι ενώ αυτός στέλνει τα λεφτά των φορολογούμενών του προς την Ελλάδα, ο ημέτερος πρωθυπουργός τον παίζει και με τα δύο χέρια και μάλιστα δίχως προηγουμένως να τον ενημερώσει! Χα, ιδού μια πρώτη γεύση απώλειας εθνικής κυριαρχίας! Τονέ κάλεσαν σήμερα να πάει αύριο στο G20, λέει, εκτάκτως. Γιατί τον φώναξαν άραγε; Για καφεδάκι και μεσημβρινή σιέστα; Όχι βέβαια: για να λογοδοτήσει τον φωνάζουν. Ο υπάλληλος πάει να απολογηθεί. Ο δωσίλογος πάει να δώσει λόγο. Απλά πράγματα. Απλούστατα.
Το θέμα είναι άλλο όμως: τι διάολο ρόλο παίζει το δημοψήφισμα; Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω. Τόσους οικονομολόγους έχει ως φίλους, κολλητούς, συμβουλάτορες, πείτε τους όπως θέλετε. Δεν υπήρξε ένας που να τον συμβουλεύσει ότι θα γίνει της πόρνης παγκοσμίως; Χλωμό. Μήπως ξαφνικά αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλία από μόνος του δίχως να ενημερώσει κανέναν; Τρίσχλωμο. Άρα γιατί δημοψήφισμα; Μόνο και μόνο για να αποκτήσει τάχα μου νωπή λαϊκή εντολή;
Μήπως παίζει το σενάριο ότι επιχειρεί μια ηρωϊκή έξοδο όπως είχε επιχειρήσει να κάνει ο Καραμανλής προ διετίας; Μμμμμμ... για να είμαι ειλικρινής και από το δικό μου μυαλό πέρασε αυτό και το έγραψε κι ο φίλτατος ζαφεώδας στην δενδονιάδα του, αλλά τελικώς δε νομίζω να ισχύει. Ο λόγος; Όπως πλέον έχει αποδειχθεί από τα αμερικανικά τηλεγραφήματα που έχουν διαρρεύσει μέσω wikileaks ο Καραμανλής όχι μόνο ήξερε ότι τον παρακολουθούσαν, όχι μόνο ήξερε ότι ήθελαν να τον ανατρέψουν, ήξερε και ότι ήθελαν και να τον φάνε κιόλας. Οπότε δεν είναι παράλογο ένας άνθρωπος να θέλει να κάνει πίσω και να εξαφανισθεί και απολύτως λογικό το ότι έκτοτε δεν έχει βγάλει άχνα για το οτιδήποτε. Ο Γιωργάκης, το αγόρι και καμάρι μας, από τι θέλει να φύγει; Αυτός δεν κανόνιζε προεκλογικά να έρθει το ΔΝΤ; Αυτός δεν έδινε προεκλογικές διαβεβαιώσεις στην Πρεσβεία; Αυτός δεν έχει περάσει όλα τα μέτρα τα οποία εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλων πλην των δικών μας; Διότι μεταξύ άλλων είχαμε μείνει και στα δίπολα...
Γιατί ρε μεγάλε σώνει και καλά ή μνημόνιο ή χρεωκοπία; Γιατί αν καταψηφίσω πάλι εκβιαστικά τις γαμωσυμφωνίες σου για την χρεωκοπία της χώρας την οποίαν οι ίδιοι οι δανειστές μας παρουσιάζουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν για όλους πλην ημών, να πρέπει να βγω από το ευρώ; Δηλαδή αν θεωρώ ότι δεν θέλω ή δεν χρειάζεται να πτωχεύσω, πρέπει να βγω κι από το ευρώ; Γιατί μαύρο ή άσπρο; Δεν υπάρχει και γκρίζο; Δεν υπάρχει ΑΕΚ και ΠΑΟΚ; Δεν υπάρχει Λεβέρνης, Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών και πόσα άλλα, κοινοβουλευτικά κόμματα τε και μη; Άρα ποιον ωφέλησε αυτή η ανακοίνωση για το δημοψήφισμα; Ποιο είναι το για την ώρα πιθανότερο σενάριο; Μήπως το ότι ακριβώς επειδή βλέπει τα πάντα γύρω του να καταρρέουν αλλά θέλει να παραμείνει στην εξουσία, αποφάσισε αυτό το διπλό χτύπημα ως κίνηση ματ προς όλους. Και γιατί; Μα από καθαρή βλακεία.
Παίδες, ειλικρινά δεν θέλω να τον μειώσω τόσο πολύ αλλά θεωρώ ότι τόσο βλάκας άνθρωπος δεν έχει ξαναπεράσει από την πολιτική. Και το λέω σε σημείο να το σκέφτομαι σοβαρά αν μπορώ να του προσάψω το παραμικρό. Αν ίσχυε το σενάριο ότι ήθελε να κάνει ηρωϊκή έξοδο, θα μπορούσε απλούστατα να περάσει τις 180 ψήφους για την συμφωνία κουρέματος. Δεν θα τους έπαιρνε και θα μπορούσε να παραιτηθεί ηρωϊκά. Θα μπορούσε πάλι να περάσει κάποιον εντελώς κουλό όρο και να μην πάρει 151 αν δεν ήθελε να δώσει στόχο με 180 βουλευτές. Θα μπορούσε να το παίξει ενωτικός και να αποχωρήσει χάριν μιας οικουμενικής κυβερνήσεως, ή έστω εθνικής σωτηρίας προκειμένου να κατευνάσει τα εξοργισμένα πλήθη. Χίλιες δυο αφορμές είχε αν ήθελε, πιο εύκολες και πιο ήπιες από αυτή που επέλεξε. Δεν το έκανε όμως και γιατί; Από καθαρή βλακεία.
Από την ίδια βλακεία που τον έκανε να πιστεύει ότι αν φέρει το ΔΝΤ και τους Αμερικάνους μαζί με τη μισή Ευρώπη στη χώρα, όλο αυτό θα τον αποθεώσει και θα γυρίσει υπέρ του. Από την ίδια βλακεία που βασίστηκε για να θεωρήσει ότι οι αγορές είναι σύμμαχοί του. Από την ίδια βλακεία που τον κοπανάει και λέει σε όλα ναι δίχως να έχει διαπραγματευθεί το παραμικρό. Θέλω να πω, μην ψάχνετε για λογική στα του δημοψηφίσματος. Είναι τόσο στην κοσμάρα του ο άνθρωπος που όντως είμαι βέβαιος πως θεωρούσε ότι έχει την υπερψήφιση στο τσεπάκι, ακριβώς όπως κι αυτός ενάμιση χρόνο υπερψηφίζει τα πάντα, όσο επαχθή κι αν είναι.
Ειλικρινά σας το λέω, δεν έχω άλλη εξήγηση πλέον. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι αναιρώ όλες τις προηγούμενες εκτιμήσεις μου περί εθνομειοδοσίας, χούντας, θέσης σε δημόσιο οργανισμό κλπ. Για την ακρίβεια μάλλον φαίνονται ακόμη πιο λογικές εξηγήσεις μετά απ'όλ'αυτά, πόσω δε μάλλον όταν ταυτόχρονα καραδοκεί και ολόκληρος Βενιζέλος...
(το ολόκληρος ως προς τα κιλά)
Ένας Βενιζέλος ο οποίος έπαθε μάλλον α λα Κεντέρης-Θάνου μια ήπια σκωληκοειδίτιδα και παρολίγον να'βγαινε αυθημερόν και για να μην παρεξηγούμαι, δεν εννοώ μούφα αλλά... συζητήσιμη τέλος πάντων. Φαίνεται ότι του το σφύριξαν πως τον έχουν πάρει χαμπάρι και μάλλον θα κάτσει μέσα στην ιδιωτική κλινική που επέλεξε να εξετασθεί σνομπάροντας επιδεικτικά το ΕΣΥ του Λοβέρδου. Ένα ακόμη σενάριο που πιθανώς να συνεργάζεται αρμονικά με όλα τα παραπάνω να είναι ότι όσοι δεν μπορούσαν να περιμένουν να πέσει από μόνος του να τον συμβούλευσαν να κάνει κάποιες σοβαρές πολιτικές κινήσεις (προς όφελός τους φυσικά). Ή ίσως από την άλλη να έβλεπαν ότι τα διαλύει όλα με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι δεν είναι σωστό να μην έχουν κάτι κι αυτοί για να διαλύσουν στο μέλλον. Ή κάτι αντίστοιχο τέλος πάντων. Αλλά μην ξεφεύγουμε...
Θα μου πείτε, αποκλείεις να έχει κάτι άλλο στο μυαλό; Ποιο μυαλό ρε;;;
Ναι, το αποκλείω. Δηλαδή σαν τι να ήθελε να κάνει; Μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι πχ το να παγιθεύσει σύσσωμη την αντιπολίτευση. Ναι... Σε τι ακριβώς; Μήπως δεν ήταν εκ προοιμίου γνωστό ότι η αντιπολίτευση θα καταψήφιζε την χρεωκοπία της χώρας; Πασίγνωστο. Οπότε; Ειλικρινά δεν βλέπω κάποια άλλη εξήγηση για τις κινήσεις του νοσηρού μη-εγκεφάλου. Ένα πολύ ωραίο έγραψε ο Χάρρυ Κλύνν: ζητάει ψήφο αυξημένης ευθύνης ο άνθρωπος μειωμένης πολιτικής διανοητικότητας. Πολύ εύστοχο!
Βέβαια.... τώρα που το σκέφτομαι ίσως να υπάρχει ένα ακόμη σενάριο,πάλι υπό το πρίσμα της βλακείας φυσικά. Ποιο είναι αυτό: να έριξε το δημοψήφισμα ως λαγό, ως παραπλανητικό, ως εξαγγελία που μπορεί να αποσυρθεί. Γιατί; Ως διαπραγματευτικό ατού, για κάποιον δικό του λόγο. Εννοείται ότι δεν είχε υπολογίσει ότι θα γινόταν της πόρνης πανταχόθεν και αύριο θα τα ακούσει πολύ καλά (υπολογίζω ότι το χέρι θα του το βάλουν μέχρι τον αγκώνα. Τον δικό του αγκώνα φυσικά) οπότε ενδέχεται να ισχύει και το σενάριο να πάρει πίσω μάλλον αναγκαστικά το θέμα του δημοψηφίσματος (μην μου πείτε γιατί δεν περιμένω μέχρι αύριο να δω διότι η απάντηση είναι προφανής: με τρώει η αγωνία και δε βλέπω την ώρα να πέφτει!!!). Σε μια τέτοια περίπτωση όμως με ανησυχεί ιδιαιτέρως το θέμα της ψήφου εμπιστοσύνης κι εδώ έρχονται οι ανατροπές του τίτλου της σημερινής μας ταινίας.
Όπως θα έχετε διαπιστώσει, σχεδόν όλοι οι βουλευτές του θέτουν θέμα δημοψηφίσματος. Εν ολίγοις αν το δημοψήφισμα αναιρεθεί ως την Παρασκευή, αυτοί θα το ξανασκεφτούν για το αν θα εμπιστευθούν την κυβέρνηση. Εννοείται ότι αν την εμπιστευθούν το έργο μετά ξαναγυρνάει στο καζάνι που βράζει, στην δέκατη ή ενδέκατη τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης, στην εικοστή όγδοη τελευταία φορά που ψήφισαν κλπ, κλπ. Αν τώρα σε κάτι τέτοιο προσθέσουμε και το σενάριο να κερδίθηκαν από πολλούς (ακόμη σε επίπεδο κυβερνήσεων ή και κρατών ίσως) αρκετά μεγάλα ποσά από το σημερινό γκρεμοτσάκισμα όλων των χρηματιστηρίων καθώς και του ευρωπαϊκού νομίσματος, τότε αύριο τα σκατά που θα πέσουν θα είναι για τα μάτια του κόσμου, πλην όμως αρκετά πειστικά. Δηλαδή θα έχει υπάρξει ένα σοβαρό κέρδος από την όλη ιστορία, το δημοψήφισμα μετά από ένα πολύ πειστικό για όλους θέατρο θα αποσυρθεί, οι βουλευτές του pasok θα δώσουν την ψήφο εμπιστοσύνης και όλα θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο, εμείς δηλαδή θα συνεχίσουμε χρεωκοπημένοι να μας κάνουν ό,τι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι δωσίλογοι τοποτηρητές τους (και δεν αναφέρομαι στους Ραιχέσεμας αλλά στους πολιτικούς μας). Θα μου πείτε τώρα, πόσες πιθανότητες μπορεί να συγκεντρώνει ένα τέτοιο σενάριο;
Δυστυχώς πάρα πολλές και από που φαίνεται αυτό; Από το γεγονός ότι συσσωμη η αντιπολίτευση έχει σκυλιάσει ότι οι εξελίξεις μπορούν να δρομολογηθούν και από την παραίτηση του ΠτΔ (ο οποίος κατά τα λοιπά δεν βλέπω να λέει τίποτε οπότε οι εξελίξεις προφανώς δεν τον ενοχλούν και ιδιαίτερα. Σωστά; ). Κοινώς, αν και ίσως να μην μας το λένε, τα κόμματα οι αντιδράσεις τους δείχνουν ότι ίσως να υπάρχει κάτι ακόμη από πίσω. Και αυτό αποδεικνύεται και από τις σημερινές αρκετά μουδιασμένες αντιδράσεις της νουδού για την περίπτωση που φάει στη μάπα τυχόν επικύρωση της συμφωνίας της χρεωκοπίας. Άρα; Μήπως;
Δεν ξέρω και ειλικρινά είναι το μοναδικό σενάριο που φοβάμαι και δεν σας κρύβω ότι το φοβάμαι πάρα πολύ. Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία μας έχει δείξει ότι ιδίως το pasok είναι ικανό να χρησιμοποιήσει κάθε μέσον προκειμένο να μείνει στην εξουσία ακόμη και μισή μέρα παραπάνω. Μήπως χρειάζεται να υπενθυμίσω τα καλοκαιρινά τύπου "ένας Παπανδρέου δεν παραιτείται", ας πούμε;
Στο διά ταύτα: ναι μεν δεν αναιρώ τα όσα λέω περί Παπανδρέου ως επίσης δεν αναιρώ και τα αρχικά σενάρια. Πραγματικά πιστεύω ότι το παιδί είναι μπετόστοκος από τους ελάχιστους. Πραγματικά θεωρώ ότι το πιθανότερο σενάριο είναι ότι πάει να πέσει μόνος του από καθαρή βλακεία. Όμως δεν κρύβω ότι ανυπομονώ να τα δω όλ'αυτά διότι δεν πάει άλλο με τους προδότες του κερατά. Πρέπει να πέσουν, πως να το κάνουμε; Επειδή είναι άνθρωποι δίχως την παραμικρή αξιοπρέπεια προσπαθούν να θυσιάσουν και τη δική μας. Απλά, μετά τον επί ώρες ενθουσιασμό που είχα -από χθες το βράδυ για την ακρίβεια- και παρόλο που σπανίως με πουλάει η πρώτη εντύπωση που δημιουργώ στο μυαλό μου,εδώ και κάποιες ώρες με έχει ψιλολούσει ένας σχετικός κρύος ιδρώτας. Αυτό μπορεί να σημαίνει και κάτι, μπορεί να μην σημαίνει και τίποτε. Να υπενθυμίσω ότι και προ διετίας είχα γράψει ένα εξαιρετικά τραβηγμένο σενάριο για τον Καραμανλή το οποίο φυσικά και δεν βγήκε ακριβώς επειδή ήταν υπερβολικά τραβηγμένο. Γιατί το είχα γράψει; Μα διότι δεν μπορούσα να εξηγήσω τα τότε γεγονότα με την κοινή λογική (και ως απεδείχθη προσφάτως ήταν λογικό που δεν μπορούσα να τα εξηγήσω ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος). Οπότε πιθανώς ο κρύος ιδρώτας που με έλουσε λίγο σήμερα να ήταν από κάτι άλλο που έφαγα, Μπορεί ας πούμε να με έπιασε κι εμένα κάτι α λα Βενιζέλος απλά εγώ να μην θεώρησα ότι συνέτρεχε λόγος να πάω σε κάποια ιδιωτική κλινική. Όπως και να'χει, ας μην βγει ρε αδελφέ το εν λόγω σενάριο (ούτως ή άλλως ο πρώτος που δεν θέλει να βγει αυτό είμαι εγώ) αλλά ας το έχουμε στα υπόψιν έστω και ως τραβηγμένη πιθανότητα. Κι αν στο ενδιάμεσο ανεξαρτητοποιηθούν ακόμη 2-3-5 βουλευτές του pasok, ακόμη καλύτερα! Να μας φύγει και το άγχος και να πέσει η κυβέρνηση των δωσίλογων με γδούπο κιόλας!
Α, και κάτι για το καθεαυτώ δημοψήφισμα. Στην θεωρητική περίπτωση που τελικώς γίνει, το πιθανότερο είναι να μην πάω. Αν δω ότι συντρέχει λόγος για να πάω, εννοείται ότι θα ψηφίσω όχι, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα βγει από το ευρώ. Για ποιον λόγο θα μου πείτε; Μήπως κι εγώ παρασύρομαι από τον... αντιμνημονιακό τυφώνα που παρασέρνει τα πάντα; (σιγά ρε μεγάλε)...
Όχι.
Για περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει το μνημόνιο υποτίθεται πως το ψηφίσαμε για να μην φτάσουμε στα προ Ιουνίου χάλια (μεσοπρόθεσμο). Τα χάλια του Ιουνίου τα ψηφίσαμε για να μην φτάσουμε στα χάλια του Ιουλίου (εφαρμοστικός). Τα χάλια του Ιουλίου τα ψηφίσαμε για να μην φτάσουμε στα σημερινά χάλια (κούρεμα/χρεωκοπία), τα οποία υποτίθεται πως θέλουμε για να ψηφίσουμε προκειμένου να μην βγούμε από το ευρώ. Ε, λοιπόν εάν θυμάστε, το'χουμε γράψει εδώ και καιρό ότι η πορεία προς τα εκεί πάει και εννοείται ότι δεν το λέω μόνο εγώ: υπάρχουν και οι αστρολόγοι οικονομολόγοι που το λένε ολοένα και πιο συχνά και δη, εδώ και καιρό. Οπότε αφού θα βγούμε που θα βγούμε, ας βγούμε μια ώρα αρχύτερα. Όπως έγραψα και στον ζαφεώδα δεν αντέχω άλλον εκβιασμό. Δεν αντέχω άλλη χρεωκοπία σε παύση, άλλη χρεωκοπία διαρκείας. Και είναι δεδομένο ότι οι πολιτικές των γιατρών μας, μας οδηγούν εκεί με μαθηματική ακρίβεια. Οπότε ας γίνει μια ώρα αρχύτερα να ξεμπερδεύουμε.
Κι όσον αφορά τα σενάρια, πριν βιαστείτε να τα χαρακτηρίσετε αντικρουώμενα, σκεφτείτε ότι είναι δύο εντελώς διαφορετικές εξελίξεις, για τις οποίες την απάντηση θα ξέρουμε πολύ σύντομα. Το μόον σίγουρο είναι ότι κάποιος πεθαίνει στο τέλος. Τώρα αν θα είναι ο Δόκτορ Φρανκενστάιν που σκοτώνει το τέρας, ή το τέρας που σκοτώνει τον Δόκτορα, θα το δούμε σύντομα.
Για την ώρα αυτά.
Και θα σας συνιστούσα να γρηγορείτε διότι ζούμε σε ασύλληπτες πολιτικές ταχύτητες.
Τουλάχιστον με τις εκλογές θα μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς για το μέλλον μας, όχι οι ξεφτιλισμένοι δωσίλογοι των πολιτικών ταχυφαγείων.
Χαίρετε.
