Εκλογές λοιπόν.

(στο τέλος υπάρχει σημαντικότατο update)
Και στο κεφάλι μου στροβιλλίζουν πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις.
(προσοχή, ακολουθεί σοβαρή πολιτική ανάλυση)
Κατ' αρχήν, κάτι που έχω ακούσει αρκετές φορές από χθές, είτε περιπαιχτικά, είτε δίκην απορίας, και που πρακτικά έγραφα κι εγώ στο προηγούμενο είναι ότι ο Καραμανλής σύρθηκε από το ΠΑΣΟΚ σε εκλογές, τις οποίες μάλιστα προκήρυξε για να χάσει κιόλας. Και πράγματι, ως δικαιολογία είναι απολύτως δικαιολογημένη από όλους, πάσης λογής και χρώματος.
Το θέμα είναι ότι σε μια φάση μου πέταξε κάτι ο Σπίθας χθες τηλεφωνικώς (ότι δηλαδή τους έπιασε όλους απροετοίμαστους), το οποίο μου καρφώθηκε και προσπαθούσα να το συνδυάσω με άλλα γεγονότα. Το θέμα είναι, πως είναι να τους έπιασε όλους στον ύπνο όταν το τελευταίο διήμερο ιδίως πρακτικά μόνο ο Καραμανλής δεν το είχε πει; Και νομίζω ότι έβγαλα μιαν άκρη, η οποία αν και εξαιρετικά ακραία ως εξήγηση, τείνω να πιστέψω ότι ενδέχεται να είναι και η πιθανότερη. Πριν προχωρήσω όμως στην ανάλυση, θα αποκαλύψω το συμπέρασμά μου: ο Καραμανλής πάει να την φέρει σε όλους με απίστευτα αριστουργηματικό τρόπο...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Χθες βράδυ προκηρύχθησαν εκλογές, οι οποιες μάλιστα θα γίνουν στο άψε-σβήσε κιόλας. Αυτό το άψε-σβήσε έχει τεράστια σημασία, διότι πρακτικά δεν επιτρέπει να γίνουν πολλά για αναστροφή (ή διεύρυνση) του κλίματος. Ο λόγος των εκλογών, μα φυσικά το εθνικό συμφέρον εν μέσω οικονομικής κρίσης (όπως λέγαμε δηλαδή). Στην παρούσα φάση λοιπόν, μια λογική σειρά αποτελεσμάτων για τα κόμματα θα είναι: ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΚΚΕ-ΛΑΟΣ (αυτά τα δύο ίσως και ανάποδα, μην εκπλαγείτε καθόλου)-ΣΥΡΙΖΑ.
Ερώτημα πρώτον: ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στην Βουλή; Το "όχι" φαντάζει εξαιρετικά πιθανό. Μάλλον όμως θα γίνει όπως επί Κωνσταντόπουλου και θα μπει οριακά στα τελειώματα της καταμέτρησης. Οπότε θεωρητικά μπαίνει.
Ερώτημα δεύτερον: το ΠΑΣΟΚ θα είναι αυτοδύναμο; Μάλλον όχι. Κατά πάσα πιθανότητα δηλαδή. Αυτός είναι και ο λόγος που χθες βράδυ οι πασόκοι εξέφραζαν την έκπληξή τους και θεωρούσαν όπως και όλος ο (μάλλον) λογικά σκεπτώμενος κόσμος πως ο Καραμανλής εν όψει ΔΕΘ κιόλας θα ανακοίνωνε ανασχηματισμό, για να μην φανεί ότι υπέκυψε στις πιέσεις του ΠΑΣΟΚ αφενός, αφετέρου για να μην θεωρηθεί ως ομολογία αποτυχίας (διότι κακά τα ψέματα, αυτό είναι αυτήν την στιγμή το μεγαλύτερο δώρο του Καραμανλή προς το ΠΑΣΟΚ ως προς τα επιχειρήματα του δευτέρου). Η αλήθεια είναι ότι οι πασόκοι επιθυμούσαν διεξαγωγή εκλογών τον Φεβρουάριο, προκειμένου να έχουν φθείρει κι άλλο την κυβέρνηση ένεκα των συνθηκών, ώστε να έχουν βελτιώσει κι άλλο τα ποσοστά τους. Τώρα όμως, κατά πάσα πιθανότητα αυτοδυναμία δεν θα υπάρξει.
Ερώτημα τρίτον: τι γίνεται με το ΚΚΕ; Σίγουρα θα ανέβει, αλλά εκτιμώ όχι ιδιαιτέρως πολύ. Ένα ποσοστό ευρωεκλογών φαντάζει λογικό, άντε και λίγο πιο πάνω.
Ερώτημα τέταρτον: τι γίνεται με το ΛΑΟΣ; Έχω την αίσθηση ότι θα ανέβει αρκετά. Το μέγα ερώτημα (και εδώ θα παιχτούν περισσότερα απ'όσα φαντάζεστε) είναι το άν το αρκετά σημαίνει απλώς πολύ, ή πάρα πολύ.
Ερώτημα πέμπτον: τι παίζεται με τη νουδού; Ως γνωστόν οι δημοσκοπίσεις τη φέρνουν περί τις 6 μονάδες πίσω. Το θέμα είναι, ότι ο πρόσφατος... ανέντιμος βίος των δημοσκοπήσεων τις καθιστά παντελώς αναξιόπιστες. Εννοείται ότι αν η διαφορά ήταν μεγαλύτερη, θα έβγαινε και μεγαλύτερη (διότι ως διαπιστώσαμε μέσα σε μόλις μερικές ώρες, οι πασόκοι κυριολεκτικά δεν κρατιούνται. Ούτε τα σάλια τους δεν μπορούν να σκουπίσουν πλέον. Έπαθα πλάκα μόλις άκουσα χθες το σποτάκι για ομιλία του Ζορζ στο Θησείο, λίγα μόλις λεπτά μετά το πέρας όλων των δηλώσεων, το οποίο προφανώς είχαν έτοιμο από πριν. Άρα σιγά μην παρουσίαζαν μικρότερη διαφορά). Από την άλλη όμως, η διαρκής αναξιοπιστία των δημοσκόπων πρέπει να μας κάνει αρκετά δύσπιστους ακόμη και για το κατά πόσον είναι όντως 6%. Άρα από μιαν άποψη παίζει πολύ έντονα το ενδεχόμενο η διαφορά να είναι στην πραγματικότητα μικρότερη του 6%. Χάριν του "σεναρίου" όμως, ας δεχθούμε για την ώρα το 6%.

Αν τα αποτελέσματα βγουν έτσι, που είναι και πιθανότατο, αυτομάτως πάμε σε κυβέρνηση συνεργασίας. Οι πιθανότητες εδώ είναι ουσιαστικά τρείς:
α) ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ
β) ΠΑΣΟΚ-ΝΔ
και γ).........
..........
..............
...............
ΝΔ-ΛΑΟΣ, που είναι και το επικρατέστερο.

Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι τόσο μικρό που μάλλον δύσκολα θα συμπληρώνει το απαιτούμενο ποσοστό με αυτό του ΠΑΣΟΚ. Σε μια τέτοια περίπτωση λογικά το ΠΑΣΟΚ θα απευθυνθεί στο ΚΚΕ, όπου ένα τέτοιο σενάριο μόνο ως επιστημονικής φαντασίας θα έστεκε (ομοίως και το ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ φυσικά). Επόμενη επιλογή, η συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων (που έχουν ζητήσει και οι επιχειρηματίες της χώρας). Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτομάτως η ΝΔ και ο Καραμανλής προσωπικά θα περάσουν σε ανελέητη επίθεση, ότι το ΠΑΣΟΚ έσυρε την χώρα σε εκλογές μόνο και μόνο για να ζητήσει από τη Νέα Δημοκρατία να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά κλπ. Μιλάμε όχι για πράσινο εφιάλτη, αλλά για πράσινο καταποντισμό. Δεδομένου λοιπόν ότι εκλογές μπορούν να προκηρυχθούν εκ νέου μόνο αν εξαντληθούν όλα τα ενδεχόμενα συνεργασιών και δεν ευδοκιμήσει κανένα, το τελευταίο που θα ελεγχθεί ακριβώς επειδή αυτό θα περισσεύει. Και θα είναι και αυτό που θα κάτσει....

Ακριβώς επειδή αυτό το σενάριο θα είναι και το τελευταίο που θα εξεταστεί, ο Καραμανλής που προκήρυξε εκλογές προκειμένου να μην μπει η χώρα σε μια μακρά προεκλογική περίοδο, σεβόμενος το Σύνταγμα (εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας) και εν μέσω σημαντικών διεθνών εξελίξεων (ύφεση, οικονομική κρίση κλπ), θα "αναγκαστεί" να συνεργαστεί με το ΛΑΟΣ για το εθνικό συμφέρον. Άρα η πάγια "μη συνεργασία με τα άκρα" δεν θα αποτελεί αγκάθι, αφού προέχει η χώρα και το καλό της. Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω την εκπληκτική δήλωση Καρατζαφέρη χθες: "...ευτυχώς για τη χώρα, η παράταξη έχει εφεδρείες". Να υπενθυμίσω κάτι ακόμη: πριν λίγες μέρες ο Καρατζαφέρης έκανε λόγο για σήψη και για αρρώστιες που έχουν μπει στο κορμί της κυβερνήσεως, ενώ μερικές ακόμη μέρες πιο πίσω έκανε λόγο για μετακόμιση από την πολυκατοικία. Από την μετακόμιση και την σήψη λοιπόν, περάσαμε στις εφεδρείες. Και ο Καρατζαφέρης ως έχουμε ξανατονίσει, ξέρει πολύ καλά τι λέει.
Εδώ υπάρχει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια που για την ώρα διαφεύγει όλων: το ποσοστό του ΛΑΟΣ θα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερο από την ενδεχόμενη διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η συνεργασία ΝΔ-ΛΑΟΣ είναι η πλέον πιθανή αντί για οποιαδήποτε άλλη (διότι το μοναδικό "αντίβαρο" θα είναι η συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, που αυτό πια κι αν είναι απίθανο). Επίσης, ακόμη πιο πιθανό είναι αυτό το ενδεχόμενο εάν κι εφόσον έχουμε εξακομματική Βουλή. Ένα ερώτημα λογικό είναι το τι θα συμβεί στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει εκτός. Νομίζω σε αυτό το σημείο θα κάνει κουμάντο η αποχή, που λογικά θα χτυπήσει κόκκινα εκ νέου. Κι επειδή η αποχή θα κάνει τα κουμάντα της, μάλλον η πιθανότητα κάθε σεναρίου δεν πρόκειται ν'αλλάξει, αφού σε μια τέτοια περίπτωση ναι μεν το ΠΑΣΟΚ θα έχει κατά τι μεγαλύτερο ποσοστό, δεν θα έχει τη δυνατότητα συνεργασίας όμως.

Αν, λοιπόν, υποθέσουμε ότι ο Καραμανλής σκέφτηκε όντως έτσι, τότε δικαιολογείται απολύτως η απόφασή του -ακατανόητη για πολλούς- να προκηρύξει εκλογές εν μέσω αντιδράσεων μέσα στο ίδιο του το κόμμα, και κυρίως με τόση διαφορά και μια σίγουρη ήττα στην τσέπη. Και τα οφέλη για τον ίδιον θα είναι πολλαπλά:
α) μάλλον τελειώνει οριστικά το ΠΑΣΟΚ και το όνομα Παπανδρέου, αφού προηγουμένως θα έχει μεσολαβήσει η αναπόφευγκτη σύγκριση ανάμεσα σε Καραμανλή και Σημίτη, αφού ο πρώτος ούτε δακτυλίδι έδωσε, ούτε απέδρασε όπως γράφεται κατά κόρον, αλλά πήρε και προσωπικά την μάχη πάνω του (διότι μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει και Ρουσσόπουλος τώρα). Επίσης, θα δείξει ότι ο Παπανδρέου και πρώτος να βγει, πάντα θα είναι δεύτερος σε επιλογή.
β) του παρουσιάζεται η χρυσή ευκαιρία να κάνει το εσωκομματικό σφουγγάρισμα που επιβάλλεται, ξεκινώντας από το μητσοτακέϊκο, το οποίο δεν θα τολμήσει να θέσει θέμα αρχηγίας όταν και δεύτερος που βγήκε έγινε πρωθυπουργός.
γ) θα ανταπαντήσει με το ίδιο νόμισμα στο ΠΑΣΟΚ: όπως λέει ότι ο Καραμανλής υπέκυψε στις πολιτικές πιέσεις, έτσι και ο Καραμανλής θα πει ότι τελικώς το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που απέδρασε και φώναξε πάλι τη ΝΔ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, δείχνοντας ποιο είναι το μόνο σοβαρό κόμμα που υπάρχει στη χώρα.
δ) δεν θα μπορεί κανείς να μιλήσει ότι κυβερνάει το... 20%, αφού θα έχει αποδειχθεί (από μόνο του κιόλας) ότι το μεγαλύτερο ποσοστό δεν είναι ικανό να κυβερνήσει.
ε) και το καλύτερο: στο πλαίσιο της εθνικής ενότητας που λάνσαρε χθες, μπορεί να δείξει μεγαλοψυχία προς το ΠΑΣΟΚ τείνωντας χείρα φιλίας για το καλό της χώρας κιόλας, όπου αν το ΠΑΣΟΚ αρνηθεί πολύ απλά θα επιβεβαιώσει όλα όσα θα ακούσουμε από πλευράς Νέας Δημοκρατίας στην παρούσα προεκλογική περίοδο.

Μάλιστα, τα χαρτιά του Καραμανλή είναι σαφή και συγκεκριμένα:
α) η ειλικρίνεια. Είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός βγαίνει δημοσίως και λέει ότι θα έπρεπε να είχε κάνει περισσότερα (πχ φοροδιαφυγή, ασφαλιστικό κλπ). Επίσης, είναι η πρώτη φορά που προ εκλογών δεν έγιναν διορισμοί ανά χιλιάδες κιόλας στο πολύπαθο (και υπερκορεσμένο) ελληνικό δημόσιο, καθώς και δεν δόθηκαν πλουσιοπάροχες αυξήσεις. Και τέλος, είναι η πρώτη φορά που ξεκαθαρίστηκε ότι δεν θα ακουστούν ευχάριστα πράγματα (και μην ξεχνάμε τις Ευρωεκλογές, όπου και πάλι για 6% διαφορά πηγαίναμε...., και όπου ήταν η πρώτη φορά που ελέχθη ευθέως προεκλογικά ότι θα μπουν νέοι φόροι).
β) η προσωπική μάχη. Το προφίλ του θα είναι ότι εγώ δεν φεύγω με ελαφρά πηδηματάκια όπως ο Σημίτης, δεν δίνω διακτυλίδια με αδιαφανείς διαδικασίες, και όχι μόνο αυτά, αλλά παίρνω και όλο το παιχνίδι πάνω μου επειδή ξέρω καλά ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω.
γ) η αδιαμφισβήτητη ανεπάρκεια του Ζορζ. Δεν διαφωνώ ότι το παλικάρι έχει όραμα, δεν διαφωνώ ότι έχει φιλοδοξίες, ούτε έχω λόγο να αντιλέξω ότι θέλει μια καλύτερη Ελλάδα. Έχει φανεί στην πράξη ανεπαρκής όμως, και αυτό θα είναι από τα μεγάλα ατού του Καραμανλή αναμφίβολα (είπε άλλωστε, όπου πρώτη φορά αρχηγός κόμματος προαναγγέλει τι είδους προεκλογική εκστρατεία θα κάνει, την απευθείας σύγκρουση σημείο προς σημείο όλων των θέσεων του ΠΑΣΟΚ δηλαδή).

Και ξαναλέω: η προεκλογική περίοδος θα είναι τόσο σύντομη που δύσκολα θα μεταβληθεί κάτι επί της ουσίας. Τα σημεία κλειδιά είναι κατά κύριο λόγο δύο: το επακριβές του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ (κατά πόσον θα είναι κοντά σε ποσοστό αυτοδυναμίας δηλαδή, διότι μπορεί τελικώς να ανατραπούν τα πάντα και το ΠΑΣΟΚ να βγάλει από το πουθενά 45% και να περπατά αμέριμνο για τα επόμενα 20 χρόνια μετά) και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ.

Το θέμα είναι ότι τον Καραμανλή τον έχω ικανό να έχει σκεφτεί με τόσο σατανικό τρόπο. Εξάλλου, αν εξαντλούσε την τετραετία (ή έστω την πλησίαζε) το πιθανότερο είναι ότι η διαφορά απλώς θα μεγάλωνε. Σε ένα τέτοιο σενάριο όμως, αν χάσει απλώς θα έχει επιβεβαιωθεί το υπάρχον κλίμα το οποίο απλώς δεν στάθηκε εφικτό να αντιστραφεί, στην αντίθετη περίπτωση όμως τα κέρδη θα είναι αναρρίθμητα. Με λίγα λόγια, με το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, ο Καραμανλής έχει μόνο να κερδίσει, αφού τα όσα θα χάσει πρακτικά τα έχει ήδη χάσει. Πέραν τούτου, μην ξεχνάμε έναν ακόμη σημαντικότατο παράγοντα που ο Καραμανλής έχει ως κρυφούς άσσους στο μανίκι: αν το ΠΑΣΟΚ βγει, θα χαρούν πολλοί μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Αν δε βγει, θα χαρούν άλλοι τόσοι, πάλι μέσα στο ΠΑΣΟΚ (με πιάνετε, εκτιμώ...). Σημειωτέον δε, ότι όποιος κι αν βγει επί της ουσία χαμένος, τον προσεχή Φεβρουάριο εκ των πραγμάτων δεν θα τολμήσει να κάνει κιχ.

Ας φύγουμε και λίγο από την σεναριολογία όμως, και ας πάμε στο χθεσινό διάγγελμα. Η αλήθεια είναι ότι όσα είπε ο Καραμανλής ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Και ήταν ακριβώς όπως τα είπε (δεν μιλάω φυσικά για τα κομματικής κόντρας, τα οποία με αφήνουν διαχρονικά αδιάφορο). Όντως είμαστε δηλαδή στα πρόθυρα χρεοκοπίας (ευτυχώς πήραμε την παράταση από τον Αλμούνια κιόλας). Όντως είναι ανεπίτρεπτο επιτέλους το να παίζουμε με το Πολίτευμα της χώρας (εκλογή ΠτΔ). αν και εξίσου ανεπίτρεπτο είναι βέβαια το να προκηρύττουμε εκλογές όποτε μας γουστάρει. Όντως η διεθνής συγκυρία καθιστά ακόμη πιο κρίσημη την εθνική συγκυρία, και πάει λέγοντας. Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Διότι ακόμη πιο ενδιαφέροντα ήταν όσα δεν είπε. Δεν μπορείς δηλαδή να λες ότι πρέπει επιτέλους κάτι να κάνουμε με την φοροδιαφυγή, όταν επί 5 χρόνια είσαι κυβέρνηση, ακόμη κι αν είπες ότι "όλες οι κυβερνήσεις φταίΜε". Ούτε μπορείς να κάνεις λόγο για διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν (δηλαδή ασφαλιστικό κατά κύριο λόγο), όταν δεν τόλμησες επί της ουσίας να τις πειράξεις. Και πάνω απ'όλα, ήταν σκάνδαλο το γεγονός ότι δεν είπε τίποτε για τα σκάνδαλα που έχουν επιβαρύνει την Ελληνική Οικονομία απίστευτα πολύ, ίσως περισσότερο κι από την φοροδιαφυγή με το ασφαλιστικό μαζί. Δηλαδή βγαίνεις ρε Καραμανλή και ζητάς εκ νέου τη λαϊκή εντολή. Το δέχομαι, αυτή είναι η δουλειά σου. Ε, δεν πρέπει να μου πεις αν θα ξαναπάς με τον Παυλίδη και τον Τσιτουρίδη, με τον Μαρκογιαννάκη και τον Δένδια (κλπ); Δεν πρέπει να μου ξεκαθαρίσεις ότι σκούπα θα πέσει εκεί κι εκεί; Όταν εμένα μου έχεις κάνει έναν πάτο σαν βουλγαρικό θυμιατό (Γεωργίου speaking) δεν πρέπει να μου ξεκαθαρίσεις ότι τα προνόμια των Βουλευτών θα κοπούν τουλάχιστον στο ήμισυ; Και επιτέλους, δεν πρέπει ένας σοβαρός άνθρωπος επιτέλους να προαναγγείλει ότι (στο πλαίσιο της όλης ειλικρίνειας) θα βάλει επιτέλους χέρι στην αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία; Δηλαδή πως μου ζητάς ξανά λαϊκή εντολή αλλά ταυτόχρονα να γαμιέμαι μόνο εγώ; Δεν κολλάει δηλαδή. Θα μου πείτε, μα όλη την προεκλογική περίοδο τι θα λέει; Μμμμ...προσωπικά αμφιβάλλω αν θα ασχοληθεί με τέτοιου είδους θέματα. Η σκανδαλολογία σίγουρα θα τεθεί επί τάπητος, αλλά κάποιον τρόπο θα βρει για να προτείνει κι εκεί λύσεις. Πιθανώς να κάνει και μια ακόμη αυτοκριτική, δεν ξέρω. Ούτως ή άλλως ξεκαθάρισε ποια θα είναι η τακτική του προεκλογικά, και σίγουρα δεν θέλει (ακόμη) να ασχοληθεί με τα εκ των έσω (ποσώ δε μάλλον όταν η νουδού είναι πρακτικά καζάνι που βράζει).

Τέλος πάντων, μπορεί να αποδειχθούν όλα σενάριο επιστημονικής φαντασίας στην τελική. Το μόνο σίγουρο είναι πως την συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση θα την παρακολουθήσω πραγματικά με ταράστιο ενδιαφέρον...

Και ο θεός να βάλω το χέρι μου...

UPDATE: Γενικότερα το έχω διαπιστώσει ακόμη κι από ανθρώπους που θεωρητικά είναι γνώστες του αντικειμένου (πχ... δημοσιογράφους... μπρρρρρρρ). Ποιο; Το ότι ο περισσότερος κόσμος αναπαράγει την φήμη περί του εκλογικού νόμου (ή πιο σωστά και του παρόντος και του επομένου), ότι το πρώτο κόμμα παίρνει 40 έδρες (ή 50 μετέπειτα) ως πριμοδότηση.
Λοιπόν, τα περί πρώτου κόμματος δεν ισχύουν. Απλά κάποια στιγμή κάποιος που δεν ήξερε (ή πιθανότερα κάποιοι που δεν ήξεραν) την τύφλα του(ς), δίχως καν να διαβάσει τον εκλογικό νόμο, πέταξε την συγκεκριμένη φόλα και έκτοτε την αναπαράγουν άπαντες. Ο εκλογικός νόμος είναι σαφέστατος: την πριμοδότηση εδρών την λαμβάνει ο πρώτος εκλογικός σχηματισμός. Για την ακρίβεια, στο άρθρο 6, παρ.2 λέει: "Στον εκλογικό σχηματισμό που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό εγκύρων ψηφοδελτίων στο σύνολο της επικράτειας παραχωρούνται, επιπλέον των εδρών που λαμβάνει σύμφωνα με την παρ. 1, σαράντα (40) ακόμη έδρες, οι οποίες προέρχονται από εκλογικές περιφέρειες στις οποίες έχουν παραμείνει αδιάθετες έδρες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 8."
Με λίγα λόγια η μοναδική προϋπόθεση είναι το ποσοστό αυτοδυναμίας. Αν δεν το επιτύχει κανένα κόμμα αυτόνομα, τότε πάμε σε συνεργαζόμενο ποσοστό αυτοδυναμίας. Η γραμμή αν και λεπτότατη, είναι εξαιρετικά σαφής: από το αποτέλεσμα των εκλογών τα κόμματα μοιράζονται 260 έδρες (συμπεριλαμβανομένων των 12 της Επικρατείας).Το σχήμα που θα βγάλει αυτοδυναμία, θα πριμοδοτηθεί εν συνεχεία με επιπλέον 40 έδρες. Δηλαδή -για να επιστρέψουμε στο θέμα μας- αν κάτσουν όλα όσα έχω αναπτύξει και μας προκύψει πλειοψηφικό πακέτο ΝΔ-ΛΑΟΣ, η συνεργασία των δύο αυτομάτως θα αποκομίσει μπόνους 40 εδρών. Παρομοίως το ίδιο συμβαίνει και στον νόμο Παυλόπουλου, με τη διαφορά ότι οι έδρες της πριμοδότησης είναι 50 αντί για 40. Εδώ έχει ακουστεί και πάλι η φόλα της φόλας, διότι η επιπλέον πριμοδότηση δεν είναι των 10 εδρών, αλλά (επειδή ο εν λόγω νόμος φαίνεται σε πρώτη φάση λίγο πιο πολύπλοκος) της τάξης των 6 εδρών. Ο λόγος απλός: με τον τρέχοντα νόμο, τα κόμματα μοιράζονται 260 έδρες. Με τον επόμενο θα μοιράζονται 250, ήτοι δέκα λιγότερες. Άρα έδρες χάνει και το πρώτο κόμμα. Επίσης, στον εκλογικό νόμο (αυτό το άκουσα στον ΣΚΑΪ και το έψαξα και όντως είναι έτσι) υπάρχει η εξής σημαντική λεπτομέρεια που περνάει στα ψιλά: το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής, ουσιαστικά είναι αυτό που δίνει την πριμοδότηση στο πρώτο κόμμα, το οποίο με τον υπάρχοντα νόμο βλέπει ως ποσοστό αυτοδυναμίας περί το 42%, ενώ με τον επόμενο το αντίστοιχο ποσοστό θα κυμαίνεται περί το 40%.
Κυριολεκτικά τα έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους... :)

UPDATE II: Να ξεκαθαρίσω κάτι πολύ σημαντικό. Ειλικρινά μου αρέσει που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μου τα χώνετε περί του προηγούμενου update. Αυτό ακριβώς είναι ο σωστός και γόνιμος διάλογος (που προσωπικά γουστάρω να κάνω κιόλας): ανταλλαγή απόψεων και επιχειρημάτων σε κόσμιο επίπεδο. Δυστυχώς δεν είμαι ούτε συνταγματολόγος, ούτε νομικός για να ξέρω 5 πράγματα παραπάνω. Η διαφορετική μου (και γιατί όχι, εσφαλμένη και παράλογη) άποψη έχει να κάνει με έναν και μόνο παράγοντα (που γράφω και στα σχόλια): το γεγονός ότι αν οι 40 (τώρα, 50 αργότερα) έδρες πάνε αυστηρά και ανελαστικά στον πρώτο, τότε υπάρχουν κενά και απορίες για πάρα πολλά σημεία του (των) νομοσχεδίου (-ων). Επειδή τα όσα αφορύν το Πολιτειακό είναι από τα θέματα που με ενδιαφέρουν περισσότερο από σχεδόν όλα τα υπόλοιπα (θα το διαπιστώσετε με το επερχόμενο σενδόνι κιόλας) κι ως εκ τούτου γουστάρω ανταλλαγή απόψεων, ευχαριστώ εκ των προτέρων και όσους θα μου τα χώσετε και στην συνέχεια της κουβέντας! Και απλά κρατήστε αυτό που είπα: μακάρι να μην είναι έτσι, κι ας εκτεθώ ανεπανόρθωτα! :)
Επίσης, ρίχτε μι αματιά στο εξαιρετικό κείμενο του zaphod.