Μόνοι μας τον χάσαμε τον χθεσινό ημιτελικό. Καθαρά μόνοι μας και δεν το συζητώ.
Το ότι σε διάφορες φάσεις δεν είχαμε καθαρό μυαλό το προσπερνάω, είμαστε νέα ομάδα που ξεκίνησε φέτος να φτιάχνεται. Συμβαίνει αυτό. Το να χάνεις όμως τόσα επιθετικά ριμπάουντ σε τέτοιον αγώνα ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Δεν μιλάω τόσο για την τελευταία φάση που χάθηκε. Αυτά και μπαίνουν και δεν μπαίνουν. Αλλά στα αμυντικά ριμπάουντ ήμασταν άθλιοι. Το χάσαμε μόνοι μας...
Κρίμα για την υπερπροσπάθεια των παιδιών: ο Μπουρούσαρος ήταν ο συγκλονιστικότερος όλων, επί δύο μέρες με 40 πυρετό, σχεδόν μαστουρωμένος από τις αντιβιώσεις ήταν και πάλι πύργος. Η ατυχία μας χτύπησε ξανά την πόρτα στο πρόσωπο του Βασιλόπουλου αυτήν τη φορά. Και όμως, το χάσαμε στις λεπτομέρειες από τα δικά μας λάθη...
Και μιας και είπα για τα δικά μας λάθη, παρόλο που έχει βελτιωθεί αλματωδώς, ένα τεράστιο λάθος ήταν του Γιαννάκη: το ξέρεις ότι το μεγάλο σκορ ευνοεί τον Παναθηναϊκό, γιατί δεν κοντρολάρεις τον ρυθμό; Με κοντρόλ μπάσκετ τους πατήσαμε στο ΣΕΦ, όχι τρέχοντας. Βέβαια -κι εδώ είναι το αντιφατικό και το οξύμωρο- ακόμη και με το στυλ του βάζλου, και πάλι μόνοι μας το χάσαμε... Κρίμα...
Έχουμε και κύπελλο σήμερα. Είμαι πολύ περίεργος να δω πως θα πάει το ματς. Από τη μία μια ΑΕΚ που κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της όχι απλά για να χάσει αλλά για να διασυρθεί, κι από την άλλη εμείς που έχουμε ξεκινήσει διακοπές εδώ και έναν μήνα (κυριολεκτικά όμως). Θα έχει ενδιαφέρον.
Εντωμεταξύ σκεφτόμουν κάτι πραγματικά θλιβερό: χθες στο μπάσκετ έγινε ίσως ο καλύτερος ημιτελικός που έχει γίνει από καταβολής των final four -ευχαριστίωσουν μπάσκετ, όχι αστεία, και ανεξαρτήτως αποτελέσματος φυσικά. Πριν λίγες μέρες έγινε ίσως το καλύτερο παιχνίδι βόλεϋ στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία στον τελικό κυπέλου. Στους τελικούς του πρωταθλήματος λογικά θα γίνει το έλα να δεις. Είναι όντως θλιβερό που τα ποδοσφαιρικά ντέρμπυ ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό κυριολεκτικά δεν βλέπονται, πλην σπανίων περιπτώσεων.
Και κάτι από το περιθώριο.. Οι προχθεσινές δηλώσεις του τεράστιου Eddie Johnson ήταν όλα τα λεφτά... Μας συγκίνησε άπαντες....
6 σχόλια:
Εντάξει, όπως και να το κάνουμε ο Παναθηναϊκός είναι πολύ μπροστά στο μπάσκετ σε σχέση με μας. Από άποψη τίτλων σίγουρα. Κάτι ανάλογο με μας στο ποδόσφαιρο.
Όσον αφορά το χθεσινό παιχνίδι, ασχέτως το τι έγινε στο υπόλοιπο διάστημα, εφόσον η τελευταία φάση μπορεί να έκρινε και το αποτέλεσμα, θεωρώ πώς έπρεπε η μπάλα να πάει στον Γκριρ για τρίποντο κι ότι γίνει.
Τέλος πάντων, ελπίζω να πάρουμε το πρωτάθλημα. Αυτή η ομάδα αξίζει έναν τίτλο φέτος.
Μα είναι γνωστό ότι αυτοί έχουν εδώ και χρόνια ρολαρισμένη ομάδα. Εμείς καλά, καλά παιζόταν αν θα πηγαίναμε στο f4 κιόλας και τελικά όχι μόνο πήγαμε αλλά ουσιαστικά είχαμε και τεράστια κέρδη αφού φάνηκε στην πράξη ότι η ψαλίδα έχει κλείσει σχεδόν ολόκληρη. Ψυχολογικά και μόνο αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος.
Αναφορικά με την τελευταία φάση, δεν ήταν τόσο αυτή που έπαιξε ρόλο. Η τελευταία φάση είναι τελευταία φάση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εκείνο το ηλίθιο υπό πίεση τρίποντο του Βούισιτς όμως ήταν ό,τι πιο ηλίθιο κάναμε σε ολόκληρο το παιχνίδι. Και είχε και χρόνο για επίθεση ακόμη όμως.
Καλά μιλάμε για απίστευτα συγκλονιστικό μάτς ο τελικός κυπέλλου. Δεν παίχτηκε καμιά φοβερή μπάλα (πώς να το πώ αυτό άλλωστε όταν ταυτόχρονα παρακολουθούσα την Μπάρτσα του Μέσι Και του Ανρί να παραδίδει μαθήματα ποιοτικού ποδοσφαίρου) αλλά ήταν ανατρεπτικά ανατρεπτικό! :D
Ο Σωτηρακόπουλος είπε ότι για τον χθεσινό τελικό άξιζε να χάσεις ακόμη και το συγκεκριμένο Ρεάλ-Μπαρτσελόνα. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα...
Δε στενοχωριέμαι και πολύ. Παίξαμε καλά απέναντι στον τεράστιο Παναθηναϊκό (ας μην κρυβόμαστε) και αυτό δείχνει ότι έχουμε μέλλον μπροστά μας. Αν συνεχίσουμε έτσι σε δυο-τρία χρόνια δε θα μας αντιστέκεται κανείς.
Μα φυσικά και δεν κρυβόμαστε. Ο βάζελος είναι απίστευτα δεμένη ομάδα και επείρως πιο ρολαρισμένη. Γι'αυτό και ήταν τεράστια η εμφάνισή μας, η οποιά μεταξύ άλλων έδειξε ότι η ψαλίδα έχει κλείσει. Ίσως όχι φέτος, παρά το πλεονέκτημα έδρας, αλλά από του χρόνου όμως...
Δημοσίευση σχολίου