Έτσι ρε Θρυλάρα! ΈΤΣΙ!

Έτσι... επειδή παίζαμε με 9 παίκτες...
Έτσι... επειδή βρεθήκαμε με 2 γκολ από τα αποδυτήρια...
Έτσι... επειδή τα τελευταία 22 χρόνια όποια ομάδα σκόραρε πρώτη έπαιρνε και την κούπα...
Έτσι... επειδή παίζαμε με τραυματία παίκτη για το τελευταίο δεκάλεπτο...
Έτσι... επειδή ο Ματ έβαλε το δεύτερο γκολ με σπασμένη μύτη και διάσειση...
Έτσι... επειδή το φάγαμε το 90 και όλοι πανηγύριχαν την απονομή...
Έτσι... επειδή γουστάραμε που το τελειώσαμε μπροστά στην εξέδρα των αεκτζήδων...
Έτσι... επειδή δεν υπάρχει άλλη ομάδα σαν τον Ολυμπιακό...

Δεν είχα δει τι είχε γίνει σ'εκείνον τον τελικό Ηρακλή-Ολυμπιακού, αλλά για να ακούω και ως τον Σωτηρακόπουλο να λέει ότι ίσως να επρόκειτο για το καλύτερο παιχνίδι που έχει γίνει γενικά από ελληνικές ομάδες (και όχι μόνο τελικός) προφανώς ήταν πολύ πίσω, κι ας έπαιζε ολόκληρος Χατζηπαναγής μέσα. Και όντως αυτό που παρακολουθήσαμε χθες μάλλον ξεπέρναγε κάθε φαντασία. Ματσάρα διεθνούς επιπέδου, από αυτά που βλέπουμε σε ξένα πρωταθλήματα ή διοργανώσεις και λέμε τι καλά που θα ήταν να τα βλέπαμε κι εδώ. Και το είδαμε...
Και μόνο γι'αυτό, αξίζουν συγχαρητήρια και στις δυο ομάδες. Και από μιαν άποψη ισχύει αυτό που λέχθηκε χθες ότι κανονικά θα έπρεπε να κοπεί το κύπελο στην μέση. Το θέμα είναι ότι ένα κύπελλο ευτυχώς ή δυστυχώς στην μέση δεν μπορεί να κοπεί και αναγκαστικά μπορεί να το πάρει μόνο ένας. Κι αυτός ήταν ο Ολυμπιακός.

Ειλικρινά θα μπορούσα να πω ότι και να το έχανα χθες δεν θα με πείραζε. Έφτασα σε σημείο ουσιαστικά να παίζω με... 8 άλλωστε (διότι δεν ήταν μόνο οι 2 αποβολές, ήταν και ο Μπελούτσι που για 10+ λεπτά περπάταγε κουτσαίνοντας). Θα μπορούσα να το πω. Υπό άλλες συνθήκες. Όμως χθες ήθελα να το πάρω πάρα πολύ. Ιδίως έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Και απεδείχθη ότι δεν ήμουν ο μόνος που ήθελε να το πάρει τόσο πολύ, παρόλο που αναγνωρίζω ότι και οι αεκτζήδες αντίστοιχη θέληση έδειξαν.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Χθες μόλις έγραφα ότι αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον τον τελικό διότι η μεν ΑΕΚ κάνει ό,τι μπορεί να διασυρθεί, εμείς δε κάνουμε εδώ και έναν μήνα κυριολεκτικά διακοπές. Και αυτές οι διακοπές φάνηκαν στο πρώτο ημίχρονο. Είναι ελάχιστες οι φορές που θυμάμαι τόσο σκορποχώρι τον Ολυμπιακό. Ούτε καν παιδική χαρά δεν ήταν. Τέτοιο χάλι. Ομάδα δίχως κανένα απολύτως σύστημα , δίχως κανέναν απολύτως προσανατολισμό στο γήπεδο. Από μιαν άποψη το πολύ γρήγορο 2-0 δεν ήταν καθόλου παράλογο, παρόλο που ουσιαστικά προέκυψε από τις 2 μοναδικές ευκαιρίες της ΑΕΚ σε όλο το ημίχρονο. Συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο αυτά, ξέχωρα ότι εμείς το προκαλέσαμε με την αδιαφορία μας. Αναφορικά με πρώτο γκολ και επειδή από χθες ήδη πολλή παραφιλολογία υπήρξε ότι δεν έπρεπε να μετρήσει, όπως έχω ξαναπεί σε πλείστες όσες περιπτώσεις μέτρησε ορθότατα κι ας ήταν οφ σάιντ. Σε τέτοιες περιπτώσεις τα γκολ πρέπει να μετράνε, τα'χουμε ξαναπεί. Όπως και να'χει, το πρώτο ημίχρονο ανήκε ολοκληρωτικά στην ΑΕΚ, όχι τόσο λόγω ευκαιριών αλλά λόγω ελέγχου του παιχνιδιού.
Στο δεύτερο ημίχρονο επήλθε η μεταμόρφωση. Προφανώς θα έπεσε το σχετικό χέσιμο στ'αποδυτήρια, αφού δεν δικαιολογείται αλλιώς το "ουδείς άνω του μετρίου" του πρώτου να γίνεται "φωτιές απ'όλους" στο δεύτερο. και αναμφίβολα τεράστιο ρόλο σε αυτό έπαιξε και η είσοδος του τεράστιου Ντάρμπυσάιρ. Εκπλήσσομαι που δεν έχω ακούσει ακόμη τις σχετικές ανακοινώσεις απόκτησης του παίκτη. Πόσα θέλει η Μπλάκμπερν είπαμε; 8 εκατομμύρια; Κανένα πρόβλημα, δώστα να τελειώνουμε. Ο άνθρωπος είναι παικταράς. Και το καλύτερο, δεν καταλαβαίνει τίποτε, Άγγλος γαρ. Γίνεται λοιπόν η ανατροπή και φτάνουμε στο 2-2. Κι εκεί που χάνουμε την μια ευκαιρία μετά την άλλη να το 3-2 στο 90 σε μια φάση που κοιμήθηκε όλη η δεξιά πτέρυγα. Και να σου τα πανηγύρια, και να σου οι αεκτζήδες στο γήπεδο έτοιμοι για τον γύρο του θριάμβου, και να σου οι προκλήσεις του "ψυχάρα" (συν μιας άλλης μαϊμούς που σκαρφάλωνε στον πάγκο).
Και να σου όμως το Αγγλάκι που βαπτίστηκε Πειραιώτης: έχοντας ήδη μείνει 2 λεπτά (μόλις πριν) κάτω από το βιαιότατο χτύπημα του Εντίνιο και με τους αεκτζήδες να φωνάζουν "πέστε κάτω" (προφανώς επειδή κάτι τους θύμιζε ακμυδρά αυτό το σύνθημα αλλά δεν ήταν σίγουροι και το εξεστόμησαν δίχως πρώτα να το "διασταυρώσουν"...), με σπασμένη μύτη και με διάσειση (ως απεδείχθη εκ των υστέρων) σε μια φάση που ο κύριος Κάκος δεν έδωσε όχι κάρτα, αλλά ούτε καν φάουλ, κάνει εκπληκτική κίνηση και 3-3. Φωτιά ξανά...
Παράταση και ο Γκαλέτι αποφασίζει να αφήσει το στίγμα του 4-3. Έχω ακούσει πολλές αηδίες σχετικά με την αποβολή του. Εννοείται ότι ήταν σωστότατη, όπως σωστότατη ήταν και του Παπαδόπουλου. Το ολέθριο σφάλμα ο Κάκος το διέπραξε στην πρώτη κίτρινη: όταν δείχνεις κάρτα σε έναν παίκτη φροντίζεις να σε δει. Δεν χρειάστηκε καν ρηπλέυ να φανεί ότι ο Γκαλέτι δεν τον είχε δει. Γι'αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις ο διαιτητής είναι υποχρεωμένος να σφυρίζει στον παίκτη μέχρι να γίνει αντιληπτός. Κι από την αβλεψία του κυρίου Κάκου, λίγο έλειψε να τιναχθεί ο τελικός στον αέρα. Δεν ήταν η μοίρα του χθεσινού τελικού όμως να τιναχθεί, παρά και το γκολ του Σκόκο στο 4-4 όπου για σέντρα το πήγαινε και το τούβλο μπήκε τελικώς μέσα. Με 9 παίκτες ήδη και με έναν ακόμη να χωλαίνει (Μπελούτσι) όχι μόνο δεν ανησυχήσαμε αλλά βγήκαμε και μπροστά κιόλας. Αυτή ήταν χθες η ερυθρόλευκη ψυχή. Και τελικώς το κύπελλο κρίθηκε στα πέναλτυ, έστω κι αν χρειάστηκαν 34...
Το αξίζαμε και τοπήραμε. Τόσο απλά, τόσο ξάστερα...
Κι ας ψάχνουν οι παραγκολάγνοι αιώνιοι κομπλεξικοί να ξεψαχνίσουν τον τελικό αν μας ευνόησε πουθενά η διαιτησία (αν και ξέρουμε ότι μερικά χρόνια μετά θα το ισχυρίζονται και αυτό). Κι ας ψάχνουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα....
Την αφιερώνουμε σε όλους αυτήν την κούπα. Ιδίως όμως στον Σωτηράκη τον Κυργιάκο καθώς και σε όλους εκείνους που ήθελαν να φέρυν αυτό το απόβρασμα στον Πειραιά (άντε γεια Νικολακόπουλε -μεταξύ άλλων)...
Σε καλή μεριά Σωτηράκη. Και τα ρέστα σε σόδες...


Η ΑΕΚ χθες ήταν πολύ ανώτερη των φετινών δυνατοτήτων της. Έκανε τεράστια υπέρβαση, δεν το συζητάμε αυτό. Γι'αυτό και της αξίζουν συγχαρητήρια, παρόλο που έβαλε 4 γκολ ουσιαστικά με 5 φάσεις. Δυστυχώς δεν συμμερίζομαι την περηφάνεια των αεκτζήδων ότι έχασαν την κούπα στις λεπτομέρειες. Δηλαδή για να την έπαιρναν τι έπρεπε να είχε γίνει; 4-0 στο 12' και να μέναμε με 7 παίκτες; Δεν είναι ότι αυτοκτόνησε, είναι ότι δεν μπορούσε παραπάνω. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προκαλεί μελαγχολία στους αεκτζήδες, που διάφοροι μυστήριοι έχουν μικρύνει τόσο αυτήν την πάλαι ποτέ μεγάλη ομάδα. Πάλαι ποτέ... Όχι πλέον. Στο χέρι τους είναι να αφήσουν τον μοναδικό σοβαρό άνθρωπο εκεί μέσα, τον Μπάγεβιτς, να δουλέψει όπως ξέρει. Κερδισμένοι θα βγουν. Δεν έχουν κάτι άλλο να χάσουν άλλωστε. Όσο κυνηγούν φαντάσματα δεν έχουν καμία τύχη και κανένα περιθώριο ανάκαμψης. Ίσως αν βγάλουν λίγο τις παρωπίδες τους να μπορέσουν να βοηθήσουν εκτός από τους εαυτούς τους και το έρμο το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Κι όσον αφορά αυτούς που εξακολουθούν να βλέπουν φαντασματάκια στους ώμους τους...

Έτσι γαμάει ο Πειραιάς.
Χωνέψτε το.

UPDATE: Συγγνώμη, λέει, ζήτησε ο Σωτηράκης στην προσωπική του ιστοσελίδα χθες. Και ποιος είπε ότι την κάνουμε αποδεκτή; Προσωπικά δεν θυμάμαι ποτέ τον Σωτηράκη να κάνει τα ίδια με άλλη ομάδα για αντίπαλο. Εκτός αν το "πάθος" του αρχίζει και τελειώνει όταν αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό... Λυπούμεθα Σωτηράκη, αλλά η συγγνώμη σου δεν γίνεται αποδεκτή. Έπρεπε και άλλωτε να το είχες κάνει αλλά σου διέφυγε...