Σελίδες

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Μπόχα-βρώμα, μέρος πρώτον

Βασικα ο κολλητός μου είναι βάζελος τους κερατά. Ομοίως φανατικοί βάζελοι είναι σχεδόν οι μισοί από τους καλύτερούς μου φίλους. Ξέρω μέχρι και άτομα που πρακτικά είναι έως και χωμένα μέσα στον Παναθηναϊκό. Δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησε ποτέ κάτι απ'αυτά. Ίσα, ίσα το γουστάρω, διότι προτιμώ να χαβαλεδιάζομαι με τα κολλητάρια μου παρά με χαζούς αγνώστους. Τον βάζελο ουδέποτε τον είδα αδιάφορα και αυτό για πολλούς και σημαντικούς λόγους: είτε επειδή τον θέλω δυνατό για να αποκτούν μεγαλύτερη αξία οι νίκες και οι τίτλοι μου, είτε επειδή θεωρώ πως όσο αποδυναμώνεται ο βάζελος τόσο στρογγυλοκάθονται οι δικοί μου και αποδυναμώνομαι κι εγώ στην συνέχεια και πάει λέγοντας. Είναι πραγματικά πολλοί οι λόγοι. Ο σημαντικότερος ίσως όμως είναι το γεγονός ότι πρόκειται για τον αιώνιο αντίπαλο, γεγονός που γουστάρω να σέβομαι. Επειδή γουστάρω τις καλώς εννοούμενες κόντρες (δηλαδή στο πολιτισμένο πλαίσιο), επειδή θεωρώ ότι δίνουν χρώμα στην καθημερινότητά μας, προσφέρουν τέρψη, δίνουν τροφή για χαβαλέ εκατέροθεν. Μάλιστα, δεν το κρύβω ότι η καλύτερή μου είναι να έχουμε... "μεγαλουργήσει" αμφότεροι προκειμένου να ειρωνευόμαστε μαζί τις ομαδάρες μας. Δεν ξέρω για σάς, αλλά εγώ ρίχνω πολύ γέλιο. Γενικά, αν και είμαι άνθρωπος που δεν έχει πρόβλημα να παίρνει ανάποδες, μου αρέσει πολύ το χιούμορ, ακόμη και το καυστικό (μην πω, ιδίως αυτό). Θα το έχετε διαπιστώσει στο παρόν βλογ.

Όταν όμως από το χιούμορ περνάς στην γκαιμπελική προπαγάνδα, στο αέναο πρήξημο λίγο κάτω από την βουβωνικήν χώρα και εις το ευαίσθητον σημείο, στο να φτάνεις σε σημείο να συνειδητοποιείς ότι τα πράγματα είναι από απολύτως ηλίθια μέχρι και επικίνδυνα, τότε το πράγμα αλλάζει. Διότι αυτό που παρατηρώ εδώ και αρκετό καιρό είναι ότι γίνεται μια συντονισμένη φασιστική επιχείρηση να περάσει μια εικόνα ότι όποιος είναι γαύρος είναι και όλα τα αρνητικά του κόσμου ενώ οι βάζελοι είναι οι εκλεκτοί του θεού (σχεδόν ωσάν με τους Εβραίους και την ΠΔ, ένα πράγμα). Επειδή λοιπόν εγώ την φασιστική προπαγάνδα δεν την γουστάρω, θα ξεκινήσω μια σειρά από αφιερώματα με τίτλο "Μπόχα-βρώμα", έτσι για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Διότι αρκετά μας έχουν σκοτίσει τα παπάρια με τις λάσπες τους οι αιώνιοι. Το μόνο που θέλω να πιστεύω είναι ότι τίποτε απ'αυτά δεν θα γίνει προϊόν οπαδοκαφρικής εκμετάλλευσης, διότι από τέτοια έχουμε φάει με το κουτάλι...
Απλά, κλείνωντας τον πρόλογο να υπενθυμίσω κάτι σημαντικό: τα γεγονότα με τα οποία θ'ασχοληθώ στην παρούσα σειρά "αφιερωμάτων" τα θεωρώ κυριολεκτικά μηδενικής ουσίας, σημασίας και αξίας. Εξάλλου το σημαντικό είναι ό,τι κάνεις να το κάνεις για την πάρτη σου (ως ομάδα) και όχι για να την λες στους άλλους.

Το πρώτο κείμενο λοιπόν νομίζω ότι τελείως δικαιωματικά πρέπει να αφιερωθεί στους υποτιθέμενους 500 τίτλους του βάζελου, που είναι και το νεώτερο φρούτο που μας έχει προκύψει. Πριν από αυτό όμως επιβάλλεται μια σημαντική εισαγωγή. Συνήθως όταν οι βάζελοι μας τα έκαναν τσουρέκια περί μεγάλης ευρωπαϊκής μπόχας-βρωμ,,,εχμ, ομάδας θέλω να πω, τους πετάμε το δεδομένο τεκμήριο ότι είμαστε η μοναδική ομάδα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που ως σύλλογος έχει ευρωπαϊκούς τίτλους σε 3 διαφορετικά ομαδικά αθλήματα. Όχι για άλλον λόγο, αλλά για να μην συζητάμε και πολύ ανούσια πράγματα. Η στάνταρ ειρωνική απάντηση που παίρνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι "ααα, ασχολείστε και με το πόλο;" (βασικά με όλα ασχολούμαστε και θα έπρεπε να το γνωρίζατε). Εδώ λοιπόν συμβαίνει το εξής παγκοσμίως και διαγαλλαξιακώς αξιοπερίεργο: αυτοί -οι ίδιοι- που μας ειρωνεύονται ότι ασχολούμαστε και με το πόλο, είναι που μετράνε τους τίτλους από το... πινγκ πονγκ έως και το τάβλι επί χόρτου προκειμένου να βγάλουν τη σούμα των τίτλων του βάζελου στους 500. Εκπληκτικό, ε; Και όμως συμβαίνει και αυτό στην Ελλάδα... Και όχι μόνο αυτό: αν το ισχυριστεί βάζελος δείχνει την ανωτερότητα. Αν το ισχυριστεί κάποιος άλλος (κατά προτίμηση γαύρος) υποδηλώνει ψευτιά, πουστιά και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Αντικειμενικότις πάνω απ'όλα...

Αναφορικά τώρα με τους υποτιθέμενους 500 τίτλους του βάζελου κι αφού λογικά θα ρίξατε πιστεύω μια ματιά στο σχετικό λινκ, ας δούμε λίγο κάποια ενδεικτικά ενδιαφέροντα σημεία. Δεδομένου ότι το ποδόσφαιρο είναι στην κορυφή των προτιμήσεών μας, προκαλεί το ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα Ελλάδος το... 1911. Τώρα θα μου πείτε πως γίνεται αυτό όταν είναι πασίγνωστο ότι το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδος έγινε το 1927-28; Μα όταν μιλάμε για τίτλους βάζελου όλα είναι δυνατά. Περί τις αρχές του περασμένου αιώνα είχαν γίνει κάποια πρωταθλήματα τοπικού χαρακτήρα με ομάδες κατά κύριο λόγο της Αθήνας. Σε αρκετά από αυτά είχε συμμετάσχει και ο Πειραϊκός Σύνδεσμος. Για να καταλάβετε τι ακριβώς παιζόταν, στο "πρωτάθλημα" του 1906-07 είχαν συμμετάσχει ο Εθνικός Αθηνών, ο Πανελλήνιος και ο Πειραϊκός Σύνδεσμος. Το 1910 δε, οπότε και συμμετείχαν 6 ομάδες είχε θεωρηθεί επιτυχία κιόλας. Κάπως έτσι ήρθε και ο πρώτος "τίτλος" του ΠΟΑ (διότι Παναθηναϊκός δεν υπήρχε ακόμη αλλά γι'αυτό θα μιλήσουμε στο επόμενο "Μπόχα-βρώμα"). Ένας άλλος τίτλος που αξίζει να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον είναι το Βαλκανικό Κύπελλο του 1978. Πως είπατε; Δεν το γνωρίζατε ότι έχει πάρει και ο βάζελος βαλκανικό; Μη φοβάστε... Και οι βάζελοι φέτος το έμαθαν με την προπαγάνδα περί 500 τίτλων. Ας ευθυμήσουμε και πάλι ενθυμούμενοι ότι για το βαλκανικό κύπελλο του 1963 που έχει πάρει ο Ολυμπιακός ιδίως οι βάζελοι μας πρήζουν ανηλεώς τους όρχεις. Να όμως που τελείως ύπουλα βάζουν κι αυτοί το δικό τους βαλκανικό μέσα στη σούμα. Σημαντική λεπτομέρεια: το βαλκανικό κύπελλο του βάζελου έχει ακριβώς την ίδια αξία με αυτό του Εδεσσαϊκού, όχι για άλλον λόγο αλλά επειδή έχασε σχεδόν τελείως την όποια (μικρή δεν αντιλέγω) αξία είχε από τις αρχές της δεκαετίας του 70 κιόλας, ένεκα της συστηματικής ανόδου των ευρωπαϊκών κυπέλλων. Με λίγα λόγια, όταν το είχε πάρει ο γαύρος οι βαλκανικές χώρες ενδιαφέρονταν, είτε αρέσει, είτε όχι. Πρακτικά δεν θα είχα ασχοληθεί περαιτέρω (ακριβώς επειδή ως έχω ξαναπεί θεωρώ το συγκεκριμένο θέμα τελείως ανούσιο), αλλα κάποια στιγμή έπεσε τελείως τυχαία μια συγκεκριμένη ιστοσελίδα στην αντίληψή μου: αυτή της εθνικής σκακιστικής ομοσπονδίας. Κοιτάζοντας τους τίτλους του βάζελου στο σκάκι παρατηρούμε ότι έχει πανηγυρίσει 6 πρωταθλήματα καθώς και 1 κύπελλο. Το πρόβλημα που προκύπτει εδώ πέρα είναι ότι το αρχείο της εθνικής σκακιστικής ομοσπονδίας καταχωρεί μόλις 2 τίτλους στον Παναθηναϊκό και πάπαλα. Που πήγαν οι άλλοι; Ένας θεός ξέρω... Τώρα, αν κάποιος με θεωρεί τόσο μαζόχα να κάτσω να ψάξω του τίτλους του βάζελου στο πινγκ πονγκ και πάει λέγοντας, λυπάμαι αλλά θα τον απογοητεύσω τα μάλλα.

Έχουμε όμως και άλλη συνέχεια όπου εδώ γελάμε πάρα πολύ πλέον: ως γνωστόν οι βάζελοι που νομίζουν ότι υποστηρίζουν καμιά υπερσυμπαντική ομάδα μας τη λένε κιόλας ότι οι δικοί μας τίτλοι είναι ψευδείς (ενώ οι δικοί τους ποτέ... απαπαπαπααα....). Ένα χαρακτηριστικό επιχείρημα των γκαίμπελς είναι το σούπερ καπ ποδοσφαίρου του 1980 ανάμεσα στον πρωταθλητή Ολυμπιακό και την κυπελλούχο Καστοριά. Θα ήθελα να υπενθυμήσω ότι το ελληνικό σούπερ καπ ξεκινάει επισήμως το 1987, τουτέστιν και ο δικός τους τίτλος του 1970 απέναντι στον Άρη είναι εξίσου μουσαντένιος. Βέβαια το δεύτερο δεν θα το διαβάσετε πουθενά (γι'αυτό είμαστε εμείς εδώ). Ένα άλλο εξαιρετικής σημασίας (γέλωτα) πράσινο επιχείρημα έχει να κάνει με τους τίτλους του Ολυμπιακού πχ στην ιστιοπλοϊα: ισχυρίζονται ότι οι καταχωρημένοι τίτλοι του Ολυμπιακού είναι σε πρωταθλήματα που συμμετέχουν χώρες. Που να ήξεραν οι ηλίθιοι ότι στην ιστιοπλοϊα σε πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο δεν υφίστανται πρωταθλήματα συλλόγων. Αφού έχουμε πει ρε παιδιά, όπου εμπλέκεται θάλασσα σας πιάνει ναυτία και μόνο με την σκέψη, μην γίνεστε τόσο ξεφτίλες πια. Δεν είναι όλα τα αθλήματα σαν το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ... Τεράστια έκπληξη δε, προκαλεί και το εξής: σε κάποια αθλήματα -λέει- ο Ολυμπιακός συνυπολογίζει επιμέρους τίτλους. Μα κατ' αρχήν κάποια αθλήματα όντως έχουν επιμέρους τίτλους οι οποίοι είναι κανονικότατοι, όπως πχ στην πυγμαχία, στον στίβο, στην κωπηλασία κλπ, αφετέρου το να μας κατηγορούν γι'αυτό οι πρώτοι διδάξαντες, ε, ρε πούστη πάει πολύ... Μην πω την άλλη μαλακία, ότι κατηγορούν τον Ολυμπιακό ότι συνυπολογίζει ατομικούς τίτλους όταν οι ίδιοι προσμετρούν έως και τίτλο στο μπιλιάρδο (έλεος!!!!). Έχει πραγματικά πολύ μεγάλη πλάκα για ένα θέμα τόσο ηλίθιο να βλέπεις τόσο κόσμο να λέει την κάθε πίπα που έχει στο κεφάλι του, όταν είναι προφανές ότι δεν ξέρει καν πως είναι ένα άθλημα. Τέλος πάντων, νομίζω πως το πιάσατε το υποννοούμενο όσων θέλω να πω, μην μακρυγορώ κιόλας. Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά με τον Παναθηναϊκό συμβαίνει το εξής ευτράπελο: στην μπάλα είναι πολύ πίσω. Στο βόλεϋ είναι πολύ πίσω. Στο πόλο είναι στο μηδέν (κι εκεί θα μείνουν). Για κολύμβηση καλά, δεν το συζητάμε... μερικά έτη φωτός έχουμε φύγει. Και όμως, μόνο με ένα μπάσκετ ισχυρίζονται ότι μας ρίχνουν και στο κεφάλι! Παναθηναϊκές αριθμητικές έτοιμες για το βιβλίο γκίνες.

Καλά θα κάνετε, φίλτατοι βάζελοι, ν'ασχολείστε με αυτά που έχουν πραγματική αξία. Ναι, ο Ολυμπιακός αν προσμετρήσουμε τίτλους με τον δικόν σας τρόπο σας αφήνει έτη φωτός πίσω και έτσι. Η πραγματικότητα όμως είναι πως δεν έχει κανένα νόημα, καμία αξία. Τουναντίον είναι τελείως ηλίθιο. Ακόμη κι αν ο βάζελος είχε περισσότερους τίτλους στο ολικό συλλογικό επίπεδο, πάλι καμία σημασία δεν θα είχε διότι με την ίδια λογική μπορώ να το παίξω κι εγώ εγκάθετος και να αρχίσω να μετράω κύπελλα Χριστουγέννων-Πάσχα κλπ όπου και συμμετείχατε και σας κερδίζαμε τις περισσότερες φορές, και πάει λέγοντας. Εδώ, ακόμη και η Μπαρτσελόνα που έχει πάρει το πρώτο Κύπελλο Εκθέσεων απέναντι στην... Μικτή Λονδίνου το έχει ως επίσημο τίτλο. Πλάκα μου κάνετε; Οι διακρίσεις ενός συλλόγου είναι πολύ συγκεκριμένες. Αν γουστάρετε να μιλήσουμε σοβαρά για τίτλους ελάτε να μας πείτε πότε θα σταματήσετε να υποβιβάζεστε στο πόλο (καλά για να πάρετε κάτι εκεί δεν το συζητάμε), ελάτε να μας πείτε πότε θα μας πιάσετε σε ποδόσφαιρο και βόλεϋ. Ή ελάτε να σας εξηγήσουμε πως είναι να ξέρεις ότι έχεις ευρωπαϊκές κούπες και διακρίσεις στα 3 από τα 4 ομαδικά αθλήματα (και μην ακούσω καμιά παπαριά επί τούτου: πανευρωπαϊκώς αυτά είναι τα 4 μοναδικά ομαδικά αθλήματα) κάτι που μόνο ο Ολυμπιακός το έχει καταφέρει σε παγκόσμιο επίπεδο (και δεν είναι το μόνο παγκόσμιο ρεκόρ αλλά ας το αφήσουμε αυτό). Αν δεν γουστάρετε παρά ταύτα, ταβήχτε μετράτε τίτλους ποδηλασίας για την πάρτη σας αλλά κρατείστε την λάσπη για τον εαυτό σας.

Α, και πούσται βάζελοι: ναι, το παραδεχόμαστε ότι εμείς πρωτάθλημα στο... μπιλιάρδο και την... ποδοσφαίριση (την ποιαν;;;;;) δεν έχουμε... Επίσης, σας εύχομαι ολόψυχα να πανηγυρίσετε τον τίτλο που τόσο πολύ ψάχνετε εναγωνίως μέχρι και στο φυσιολατρικό τμήμα (εεεε;;;;) για να συνεχίσει η πορειά του ένδοξου συλλόγου σας εις τον αιώνα τον άπαντα.
Το να λέτε κάτι για την πάρτη σας, στις παρέες σας έχει καλώς και είναι θεμιτό και απολύτως αναμενώμενο. Όταν όμως ξεπερνάει το όριο του καλοπροαίρετου σχόλιου ή κριτικής και φτάνει τα όρια της ναζιστικής προπαγάνδας, ε, τότε θα πρέπει να είστε έτοιμοι να τον πιείτε (όπως σας έχουμε συνηθήσει δεκαετίες ολόκληρες). Εξάλλου το μπόχα-βρώμα δεν έχει ειπωθεί τυχαία, άλλο το ότι εν αντιθέσει μ'εσάς εμείς δεν ασχολούμαστε με τέτοιες αηδίες, μιας και για εμάς πρώτα έρχεται ο Ολυμπιακός και μετά όλα τα υπόλοιπα. Ίσως αν βάλετε ποτέ κι εσείς πάνω από την αντιολυμπιακοφροσύνη σας την ομάδα σας να μπορέσετε να μεγαλώσετε και στα πραγματικά σοβαρά αθλήματα ("είμαστε ο Αστέρας Τρίπολης της Ευρώπης", τάδε έφη Τεν Κάτε).

Καλή σας χώνεψη.

2 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Αχαχαχαχααχ τους έκανες ρεζίλι!

Hades είπε...

Βασικά μόνοι τους γίνονται... :):):):)