Ποτ πουρί αθλητικών

Μιλάμε ότι το'χω ξεσκίσει το θέμα τελείως με το βλογιον, αλλά μόνο σε καύσωνες συμβαίνει τέτοια παρατεταμένη... λειψυδρία (εμπνεύσεων). Βέβαια έχουν τύχει και πολλά εδώ Κάτω, αλλά αυτά είναι άλλη ιστορία. Όπως και να'χει. εδώ και καιρό έχω πολλά κατά νου και να δω πότε θα τα προλάβω όλα (μην το κρύβω κιόλας ότι βαριέμαι ασύστολα).

Η αλήθεια είναι ότι είχαμε πολλά ενδιαφέροντα θεματάκια τον τελευταίο καιρό, ένα εκ των οποίων και τα (τατα ταταααα... ναι, μέσα πέσατε) αθλητικά. Είχαμε και ντέρμπυ και πολλά. Ένα ντέρμπυ το οποίο προσωπικά θα χαρακτήριζα το πλέον αθλιότατο όλων των εποχών. Κυριολεκτικά ξεχάσαμε τι έγινε. Οι 2 αιώνιοι διαγωνίστηκαν στο ποιος θα παίξει χειρότερα. Η πλάκα ήταν βέβαια ότι αμφότερες οι φυλλάδες την επομένη πανηγύριζαν, οι μεν κόκκινες ότι "πήρε το Χ δίχως ιδρώτα", οι δε πράσινες ότι "τον πάτησε". Η αλήθεια είναι ότι ούτε εμείς ιδρώσαμε απ'αυτά που βλέπαμε, μήτε φυσικά μπορούμε να ισχυριστούμε ότι δεν την πατήσαμε με την επιλογή μας (στερνή μου γνώση, που λένε). Από τη μία έβλεπα τους βάζελους να τρέχουν, να τρέχουν, να τρέχουν, να τρέχουν δίχως τον παραμικρό σκοπό, κι από την άλλη εμάς που νομίζαμε ότι το τεραίν των βάζελων είχε σκατά και δεν πηγαίναμε μη τυχόν και τα πατήσουμε. Τι έγινε σε όλο το ματς; Μια ευκαιρία από εμάς, δύο από τους βάζελους (όπου η μία ήταν και οφσάιντ κιόλας). Και πάπαλα. Αν αυτές είναι οι 2 κορυφαίες ομάδες στο πρωτάθλημα, να χαρώ τότε πρωτάθλημα. Για γέλια και για κλάματα...

Που είναι δηλαδή. Κοιτάχτε την κατάντια: στον Ολυμπιακό πανηγυρίζουν όχι για άλλο λόγο, αλλά που δε χάνουν. Στον Παναθηναϊκό πανηγυρίζουν επειδή τρέχουν πάνω-κάτω παρόλο που κάτι περαιτέρω δεν συμβαίνει ποτέ. Το γέλιο το μεγάλο βασικά πάει στους 2 δικεφάλους. Στον μεν ΠΑΟΚ που χρόνια ολόκληρα είχαν να κάνουν τέτοιο ξεκίνημα έχουν φαγωθεί ότι δεν τους κάνει ο Σάντος, στην δε ΑΕΚ το γέλιο που'χει πέσει με την επιστροφή Ντούσαν είναι από τα εκλεκτά κι ελάχιστα. Δε φτάνει που έχουν πιάσει τον απόπατο, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιοι που δεν θέλουν τον Μπάγεβιτς κιόλας. Αν είναι δυνατόν δηλαδή! Μια χαρά πάει και το παράρτημα, που εξακολουθώ να πιστεύω ότι φέτος είναι η χρονιά του (να πέσει). Γενικά το φετινό πρωτάθλημα είναι για την ώρα απλά το χειρότερο όλων των εποχών νομίζω, απλά χάσιμο χρόνου. Η εμφάνιση του γαύρου στον Ηρακλή μέσα ήταν πολύ ελπιδοφόρα, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα επαναληφθεί. Σε αντίθετη περίπτωση ήταν απλά συμπτωματική. Ο βάζελος θέλει ακόμη πολλή δουλειά (είναι τυχερός όμως διότι και οι υπόλοιποι τα χάλια τους έχουν). Ο ΠΑΟΚ δε βλέπω ν'αντέχει πολύ στον ίδιο ρυθμό (φυσιολογικό το βρίσκω), από την ΑΕΚ δεν περιμένω πολλά πράγματα με το υπάρχον υλικό, οπότε να περιμένουμε τι; Από την Ξάνθη; Χλωμό. Και η μεγαλύτερη πλάκα είναι ότι στο τέλος της σαιζόν κλασικά θα τους φταίει ο Κόκκαλης...

Είχαμε και μπάσκετ προχθές. Μας άλλαξε τα φώτα ο βάζελος. Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι δεν το περίμενα, αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Είτε αρέσει, είτε όχι, ο βάζελος είναι μια ρολαρισμένη και πλήρως αυτοματοποιημένη ομάδα που πηγαίνει κυριολεκτικά σχεδόν από μόνη της. Εμείς είμαστε στη φάση που τώρα χτίζουμε από το μηδέν. Η λογική λέει ότι οι τελικοί θα είναι ανάμεσα στους 2 αιώνιους και ως τότε σίγουρα όλα τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά, για την ώρα όμως χρειάζεται δουλειά κι αν μη τι άλλο να μην ξανασυμβεί αυτό το χάλι του να παίζει μόνο ένας.

Δυστυχώς ο κόσμος δεν παρακολουθεί πόλο, οπότε ελάχιστοι θα δουν ότι φέτος πιθανώς να έχουμε μια από τις χρυσές μας χρονιές. Αν εξαιρέσουμε τη Βουλιαγμένη που στάθηκε πολύ άτυχη (απέναντι βέβαια σε πολύ ανώτερο αντίπαλο) οι υπόλοιποι πάνε σφαίρα. Για να δούμε, για να δούμε... Ιδίως εμείς μπορεί να δούμε κούπα εκεί φέτος... Μιαμ, μιαμ... :)

Και μέσα σ'όλα δεν έχουν λείψει και τα έκτροπα (τι μα λες....). Ειλικρινώς δεν μπορώ να κατανοήσω την ηλιθιότητα κάποιων ανθρώπων. Δηλαδή γενικά το να πλακώνεσαι στο ξύλο το θεωρώ μεγίστη μαλακία. Αλλά το να πλακώνεσαι και για κάτι που είναι εκ των πραγμάτων της πλάκας, τι είναι πια; Δε νομίζω να υπάρχει χαρακτηρισμός πλέον για τις καφρίλες που θαυμάζουμε κάθε τόσο. Ακόμη κι όταν δεν τις περιμένεις σου σκάνε. Να πω ότι δεν έχουμε θρηνήσει θύματα ή δεν έχουν γίνει σοβαροί τραυματισμοί, πάει κι έρχεται. Απ'όλα έχει μέσα το καρνέ. Εκεί όμως αυτοί, συνεπείς στην καφρίλα τους... Είμαι πολύ περίεργος να δω που θα πάει αυτή η δουλειά. Σε λίγο δηλαδή θα έχουμε μέχρι και face control σε επίλεκτα σημεία ανά την Ελλάδα, όπου για να περάσεις από την μια περιοχή στην άλλη θα πρέπει να επιδεικνύεις και κάρτα μέλους κάποιου συνδέσμου. Μμμμμ... συνδέσμου είπα; Γράφτε λάθος... Ένωσης Φίλων ήθελα να πω... Έτσι δε λέει ο νέος αθλητικός νόμος άλλωστε; Ναι, εδώ που τα λέμε είναι ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός: παλιά τα έκαναν κολυμπιθρόξυλο η Θύρα 7 με τη Θύρα 13, τώρα τα κάνουν η Ένωση Φίλων Θύρας 7 με την Ένωση Φίλων Θύρας 13. Αν μη τι άλλο δείχνει ένα διαφορετικό επίπεδο...
Μη χέσω δηλαδή...

Δύο τελευταία πράγματα που έμμεσα ή άμεσα παίζουν τον ρόλο τους στο όλο παραμύθιασμα. Προ ντέρμπυ, στην τελευταία προπόνηση των βάζελων είχαν πάει 300 άτομα (τόσα γράφουν οι φυλλάδες τους δηλαδή). 300 άτομα που ζουν και αναπνέουν με το όνειρο να δουν τον βάζελο να παίρνει το πρωτάθλημα, για να μην ξεχνιώμαστε. Είχε βγει ο Αντωνιάδης λοιπόν και δήλωσε ενθουσιασμένος και είπε ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού ζητάει τη νίκη κλπ, κλπ. Την ίδια μέρα στην τελευταία προπόνηση του γαύρου είχαν πάει 6500 άτομα, και επειδή δεν χώραγαν στις εξέδρες του Ρέντη, είχαν μπει και στον αγωνιστικό χώρο. Δήλωση από κάποιον αρμόδιο του Ολυμπιακού δεν υπήρξε. Το δεύτερο και απείρως σημαντικότερο: οι παλαίμαχοι του Ολυμπιακού κάθε τόσο δίνουν φιλανθρωπικούς αγώνες και ασχολούνται με πολλά τέτοια κοινωνικά θέματα. Συνήθως δεν ακουγεται τίποτε. Μνημειώδεις και οι Τιτανομαχίες κάθε Μ.Παρασκευή ανάμεσα σε Βραδυποριακό-Ταλαιπωριακό (δηλαδή τους παλαιμάχους Προοδευτικής και Ολυμπιακού). Μερικές μέρες πριν, ο ζωντανός θρύλος του Ολυμπιακού, αιωνόβιος "έφηβος" Α.Γραμματικόπουλος τιμήθηκε για την προσφορά του στον Σύλλογο. Εκεί που προκάλεσε ρίγη συγκίνησης και δάκρυα σε όλους ήταν όταν κατέθεσε επιταγή ύψους 6000 ευρώ ώστε να είναι μέλος του Ολυμπιακού και τα επόμενα 100 χρόνια (ανατριχιάζω και μόνο που το γράφω). Την ίδια στιγμή, οι παλαίμαχοι του βάζελου επιδίδονται σε πόλεμο ανακοινώσεων με κατηγορίες και αφορισμούς (βλ. Δομάζο). Αυτά τα ενδεικτικά παραδείγματα, για να καταλάβουν μερικοί ποια η πραγματική διαφορά στις δύο φανέλες, και γιατίο Ολυμπιακός ακόμη κι αν πέφτει πάντα θα σηκώνει κεφάλι, ενώ ο βάζελος θα είναι πάντα από κάτω. Χαίρετε...