Μερικά πολιτικά σχόλια για τις επικείμενες εκλογές (μέρος δεύτερον)

Να συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε σταματήσει το πρώτο μέρος, παρόλο που το θέμα είναι κυριολεκτικά ανεξάντλητο. Συνεπώς πάμε στο δεύτερο μέρος, δηλαδή το τι βλέπω να έρχεται στις εκλογές. Εδώ θα πέσει η πολιτική ανάλυση της όλης καταστάσεως.

Νέα Δημοκρατία: διαχρονικά ισχύει κάτι βασικό: καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Οι αριθμοί πάνε από το κακό στο χειρότερο και μάλιστα με ολοένα πιο αυξανόμενους ρυθμούς. Από την πολλή σωτηρία και ανάπτυξη, οι επίδοξοι ήρωες δείχνουν να καβαντζάρουν περίοπτη θέση στο βιβλίο των μεγάλων Προδοτών και Ρουφιάνων του Έθνους, δίπλα σε προσωπικότητες όπως ο Εφιάλτης. Η επανεκλογή τους είναι κάτι παραπάνω από προσωπικό τους στοίχημα διότι μεταξύ άλλων εμπεριέχει και το βιοποριστικόν του πράγματος μιας κι όπως έχουμε ξαναπεί, με τόση ανάπτυξη κι ευημερία, που καιρός για ταμείο ανεργίας; Και σα να μην φτάνει αυτό να σκάσει και διπλό;  Και ανεργία και στα απόβλητα της Ιστορίας; Πάει πολύ για ανθρώπους που μόνο την πάρτη τους σκέφτονται και που μια ζωή ήταν με το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι (έως τον ώμο) και μάλιστα όντες πάντοτε στο ατιμώρητο. Άρα πως τα διαχειρίζεσαι όλα αυτά προς όφελός σου; Μα φυσικά με ασύστολη και ασταμάτητη τρομοκρατία. Επιτυχημένη συνταγή και παμπάλαια. Βεβαίως το πράγμα είναι πολύ πιο μπλεγμένο μιας και δυστυχώς για τους πολιτικάντηδες που θέλουν πάσει θυσία (δική μας) να κατανοήσουμε το δράμα τους, υπάρχουμε κι εμείς στην εξίσωση, και αυτό που μας αφορά και πρέπει να το κατανοήσουμε άμεσα είναι ότι εάν η Νέα Δημοκρατία βγει πρώτο κόμμα αυτό θα εκληφθεί ως απόλυτη και θριαμβευτική επιβεβαίωση και αποδοχή της πολιτικής σωτηρίας και ανάπτυξης, και μοιραία θα μας έρθουν  τα τρισχειρότερα. Πως είπατε; Είμαι υπερβολικός; Α, ναι; Για θυμηθείτε τι έλεγαν μετά τις ευρωεκλογές που βγήκαν δεύτεροι κιόλας και αναλογιστείτε τι έχουν να πουν (και, κυρίως, να κάνουν) τώρα αν βγουν πρώτοι. Διότι όταν αποδεδειγμένα δεν βάζεις μυαλό, παναπεί ότι ο κώλος σου σηκώνει κι άλλο πήδημα, άρα φάτο αφού το γύρευες. Αν κάποιος θέλει σώνει και καλά να εξετάσει το ενδεχόμενο να τους ψηφίσει μπορεί πολύ απλά να δει τα γεγονότα. Για παράδειγμα χθες, οι δύο εκ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών (Alpha kai Eurobank) έσπευσαν να ζητήσουν χρηματικό δεκανίκι από το σχετικό ταμείο ανάγκης. Την ίδιαν στιγμή οι διεθνείς οίκοι ανοχής αξιολόγησης προφανώς κάτι δεν δείχνουν να βλέπουν καλά στην όλη σωτηρία και ανάπτυξη μετά της απολύτου επιτυχίας του προγράμματος διάσωσης του ευρώ της χώρας παρόλο που έχουν μεσολαβήσει σχεδόν 6 χρόνια και καμιά ντουζίνα συγγνώμες αρμοδίων, και μας ψιλοϋποβαθμίζουν σε ημισκουπιδάκια εκ νέου. Μήπως αυτό θυμίζει λίγο εκείνο το άκρως ελληνικό "πρώτο κόμμα η νουδού, δημοφιλέστερο η ΔΗΜΑΡ και καταλληλότερος ο Σημίτης"; Ε, κάπως έτσι πάει κι εδώ: το πρόγραμμα είναι εξαιρετικό, πρέπει να το ακολουθήσετε, αλλά διακρίνουμε σύντομα την καταστροφή και σας υποβαθμίζουμε. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Και μέσα σ'όλα, είχαμε και μια πολύ πρόσφατη δήλωση του Σουλτς (πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, να υπενθυμίσω), σύμφωνα με την οποίαν τα μέτρα λιτότητας ήταν αποκλειστική απόφαση της ελληνικής κυβερνήσεως, κάτι για το οποίο το βούλτεψι δεν μας έχει ενημερώσει ακόμη πως πρέπει ερμηνεύσουμε, λες και πρόκειται για χρησμό. Άρα τι είναι οι τύποι; Μερικοί Ταμήλοι και Τζαμτζήδες της σειράς, που δεν έχουν κάνει την παραμικρή διαπραγμάτευση σε τίποτα και που έχουν βασίσει τα πάντα στο ότι οι άλλοι για κάποιον υπερβατικό λόγο θα μας σώσουν.
Θα τελειώσω με δαύτους με κάτι που έχω ξαναπεί και ξέρω ότι δεν αρέσει: μην βάζετε το χέρι σας στη φωτιά ότι σίγουρα θα βγουν δεύτεροι. Υπό φυσιολογικές συνθήκες ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να ειναι με 20 μονάδες διαφορά μπροστά αλλά δεν έχω πειστεί ότι ζούμε σε τέτοια χώρα. Το γεγονός ότι δεν είναι, κάτι δείχνει και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για το ευρύτερο περιβάλλον.Όταν είσαι επί σειρά ετών μέσα στα κέντρα αποφάσεων και έχεις τη δυνατότητα να καθορίζεις πολιτικές και καταστάσεις, εύκολα ρυθμίζεις και τους μηχανισμούς όπως "πρέπει". Έχω ξαναγράψει και θα εμμείνω στη θέση μου, ότι πέραν της αδιαμφισβήτητης ανεπάρκειας του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανώς προβληματίζει τον κόσμο, δεν πιστεύω τελικώς να αντέξει και την όλη τρομοκρατία. Ήδη από χθες έχω αρχίσει να διαβάζω άρθρα του ξένου κυρίως τύπου που εμφανίζονται με αυξανόμενο ρυθμό και που περιγράφουν με μεγάλη ακρίβεια την Κόλαση του Δάντη που πρόκειται να μας έρθουν, προς αντιδιαστολή των άρθρων που τεκμηριώνουν ότι ενδεχόμενο grexit θα ισοδυναμεί με ατομική βόμβα. Και μην ξεχνάμε ότι το σενάριο της καταστροφής της χώρας εκ των έσω τροφοδοτείται. Οι ξένοι δεν είναι μαλάκες σαν εμάς, σέβονται τα λεφτά που βγάζουν, ιδίως όταν είναι εις βάρος άσχετων μ'αυτούς.

ΣΥΡΙΖΑ: Μην ξεχνάμε αυτό που ανέπτυξα στο πρώτο σενδόνι αναφορικά με την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων. Από πολύ παλιά έχουμε περιγράψει τον τρόπο με τον οποίον μια δημοσκόπηση μπορεί πανεύκολα να εξαπατήσει τον ερωτηθέντα και να του εκμαιεύσει συγκεκριμένη απάντηση (που απ'όσο έχω διαπιστώσει είναι πολύ πιο εύκολο απ'όσο νομίζουμε όλοι). Έχουμε και λέμε λοιπόν: η διαφορά με τη νουδού εν τέλει πόση είναι; στις 3 μονάδες και πέφτει, ή στις 8 και ανεβαίνει; Διότι η κάθε περίπτωση ουσιαστικά απαντά σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Ας αναλογιστούμε το εξής βαθυστόχαστο συμπέρασμα: είτε οι δημοσκοπήσεις είναι ψευδείς άρα η διαφορά είναι μεγαλύτερη, είτε είναι αληθεις άρα η διαφορά είναι όση λένε οι περισσότερες. Τι είναι λογικό να κάνουμε; Μα φυσικά να επικαλεστούμε την Κοινή Λογική, ή έστω το χιλιοβιασμένο της κουφάρι αφού μιλάμε για Ελλάδα, και να προσπαθήσουμε να καταλάβυμε ποιος μας λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Όταν λοιπόν βλέπεις (όχι επειδή τα λέω εγώ ή κάποια κομματική εφημερίδα ή ιστοσελίδα. αλλά επειδή προκύπτουν από επίσημες ανακοινώσεις αρμοδίων φορέων όπως ΕΛΣΤΑΤ, Κομισιόν κλπ) ότι το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί σε επίπεδα που μόνο μετά από παγκόσμιο πόλεμο δικαιολογείται τέτοια καταστροφή, η ανεργία έχει εκτοξευθεί στα ύψη κι έχει ο θεός ακόμη, η απελπισία του κόσμου χτυπάει κόκκινα, ταυτόχρονα με τις αυτοκτονίες, τους νεοάστεγους, τους ανασφάλιστους κλπ, ενώ την ίδιαν στιγμή φεύγουν στο εξωτερικό τα καλύτερα μυαλά με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς, όταν βλέπεις από τους επίσημους αριθμούς ότι το 1/3 του πληθυσμού είναι κάτω από το όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ε, τότε δεν θα έπρεπε να συζητάμε καν για το τι αν πρέπει να ψηφίσεις τους άλλους. Όμως οι άλλοι όχι μόνο δείχνουν να ψηφίζονται από πολλούς, αλλά αυτοί οι πολλοί του δίνουν και εξαιρετικά σοβαρό ποσοστό. Άρα αποδείξαμε ότι δεν υπάρχει Κοινή Λογική στη χώρα (και μάλλον δεν υπήρξε και ποτέ). Μόλις προχθές διάβασα μια έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποίαν η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα στην Ευρώπη με την πιο ραγδαία αύξηση φτώχειας. Καθόλου συμπτωματικώς, οι πρώτες 5 χώρες είναι εκείνες που έχει μπει το ΔΝΤ μέσα (Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία και Ουγγαρία). Παρά ταύτα, ο κόσμος ασχολείται περισσότερο με τα σοβαρά θέματα. Χθες πχ πήρε κάπου το μάτι μου ότι δυο φίλαθλοι της ΑΕΚ αποφάσισαν να ξεκινήσουν απεργία πείνας για να γίνει το γήπεδο. Μπράβο παλουκάρια μου! Και όχι μόνο εσείς βέβαια, διότι έχουμε εκατομμύρια παραδείγματα σε όλη τη χώρα. Συνεπώς για ποια Κοινή Λογική μιλάμε; Ούτε καν απλή λογική δεν υπάρχει σε τούτη τη χώρα.
Προσωπικά αυτό που έχω διαπιστώσει τον τελευταίο καιρό είναι πως ό,τι δεν κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ από μόνος του όλο το προηγούμενο διάστημα, το κατάφεραν ξένοι παράγοντες με τις ωμές παρεμβάσεις τους τις προηγούμενες βδομάδες. Υπό άλλες συνθήκες όχι μόνο πιθανώς να μην συζητάγαμε καν για διαφορά με τη νουδού αλλά μπορεί να βλέπαμε και δημοσκοπήσεις που η ψαλίδα να ήταν τόσο μεγάλη που να τον είχε σίγουρο δεύτερο κιόλας. Έχω ξαναπεί από παλιά ότι η μοναδική περίπτωση να αλλάξει κάτι σε τούτη τη χώρα είναι να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να διαπιστώσει ο κόσμος ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι με όλους αυτούς. Κοινώς, να πεθάνει και η ελπίδα δηλαδή. Πλέον οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είμαι και πολύ βέβαιος γι'αυτόν τον ισχυρισμό, και αυτό διότι σε θέματα όχι τόσο οικονομικά, φοβάμαι μήπως δεν προλάβουμε καν να δούμε την ελπίδα να πεθαίνει. Θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ: για λόγους που δεν μπορώ να κατανοήσω, την ίδιαν στιγμή που κάποια ομολογουμένως πολύ σοβαρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν στο εξωτερικό να καθησυχάσουν αυτούς που έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι, κάποια άλλα στελέχη και δεν αναφέρομαι μόνο στα τριτοκλασάτα (για λόγους σχετικά ευνόητους) κάνουν ασταμάτητα δηλώσεις που το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν συνθήκες διπλωματικής απομόνωσης της χώρας. Μπορεί ο Αλέξης να έχει μια φωτογραφία του Ανδρέα στο σπίτι του, αλλά οι εποχές δεν είναι οι ίδιες. Ο Ανδρέας έλεγε μια μαλακία και το επόμενο λεπτό αρνείτο ότι την είχε πει και δεν υπήρχαν και στοιχεία ότι την είχε πει κιόλας. Πλέον και μόνο που έχουμε το ίντερνετ μπορούμε κάτι να το μάθουμε σχεδόν την ίδιαν στιγμή που συνέβη, ακόμη και από την άλλη άκρη του πλανήτη. Τη δεκαετία του 80 ακόμη και ρητές δηλώσεις μπορούσαν εύκολα να διαψεύδονται. Θυμηθείτε ας πούμε την περιβόητη κατάρριψη των... δορυφόρων του τιτανοτεράστιου Μαρούδα (βαθύ pasok, first edition). Να δεχθώ, λοιπόν, ότι όπως λέγαμε πιο πάνω, θέλοντας και μη οι ξένοι θα δουν την όποιαν επόμενη κυβέρνηση ως συνομιλητή. Πως όμως θα αντιμετωπίσουν έναν νενέκο επιπέδου Σαμαρά, πως έναν πολιτικό με πυγμή και θέσεις και πως κάποιον που έχει καταφερθεί κατά των ιδίων συνομιλητών μέσα από συνθήκες πολυγλωσσίας; Δεν ξέρω αν είμαι πολύ περίεργος να βιώσω κάτι τέτοιο, αν και πιστεύω ότι μια από τα ίδια της αλλαγής του 80 θα έχουμε. Το πρόβλημα είναι ότι για μιαν ακόμη φορά ασχολούμαστε μόνο με τα οικονομικά, όταν σε ένα πλήθος άλλων προβλημάτων δεν έχουμε καμία απολύτως σαφή θέση, ενώ σε αρκετά άλλα ζητήματα έχουμε έως και αρκετές αντικοινωνικές ή αντεθνικές θέσεις, και όλα αυτά εν μέσω μιας κουραστικής πολυφωνίας που μπερδεύει και που επί της ουσίας μόνο δημοκρατία δεν θυμίζει (αν και έτσι παρουσιάζεται). Άρα τι έχουμε με δαύτους;
Αν ζούσαμε σε σοβαρή χώρα θα έπρεπε να βγουν με 20 μονάδες διαφορά, όπως έγραψα και πιο πάνω. Δεν το βλέπω όμως. Βλέπω από μικρή διαφορά (το πιθανότερο), μέχρι μια έντιμη δεύτερη θέση (το λιγότερο πιθανό). Μην υποτιμάτε τους βλάκες σε τούτη τη χώρα διότι είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Για την πρωτιά βέβαια υπάρχουν και άλλα σενάρια και έχουν να κάνουν με την αυτοδυναμία. Αυτή είναι μια άλλη κουβέντα που νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει με αυτόν τον γελοίο εκλογικό νόμο-φαινόμενο της πεταλούδας ο οποίος επηρεάζεται από λευκά και άκυρα, αποψή και κυρίως από τον αριθμό των κομμάτων που να μπουν στη Βουλή σε σχέση με το ποσοστό που θα συγκεντρώσουν όσα μείνουν εκτός βουλής. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ όντως βγει πρώτος (που τέλος πάντων, είναι το κοινώς αναμενόμενο), όλα τα σενάρια είναι ανοικτά.

ΚΚΕ: η κλασική περίπτωση βλάβης του ελληνικού Κυνοβουλίου, όμως όχι η μοναδική. Πιο πάνω για τον ΣΥΡΙΖΑ έγραψα ότι πρέπει να κυβερνήσει για να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν υπάρχει ούτε με δαύτους ελπίδα. Γιατί; Διότι η Μεταπολίτευση στην Ελλάδα έγινε λάθος, όπως λάθος έχουν γίνει σχεδόν τα πάντα. Η Μεταπολίτευση έγινε με τόσο στρεβλό τρόπο που δημιούργησε τρία κόμματα (Νουδού, pasok, ΚΚΕ) τα οποία αποτελούν το σύνολο του προβλήματος. Πχ, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μετεξέλιξη του ΚΚΕ Εσωτερικού, το οποίο είχε προκύψει από τα σπλάχνα του ΚΚΕ. Αντίστοιχη προέλευση έχουν όλα τα κόμματα, ήτοι από τη μήτρα της σήψης. Θα μου πείτε βέβαια ότι για τους δύο μεγάλους το καταλαβαίνετε, αλλά το ΚΚΕ που κολλάει; Μα όπως έχει μαλλιάσει η γλώσσα μουνα λέω, το ΚΚΕ ήταν που τους επέτρεψε να κάνουν τα πάντα, νομιμοποιόντας τους. Σε κάποιο από τα "βιβλικά κείμενά" τους, αναφέρουν ότι αν σε κάτι δεν συμμετέχεις τότε παναπεί ότι δεν το αναγνωρίζεις άρα δεν το νομιμοποιείς κιόλας. Κάπως έτσι όταν το ΚΚΕ θέλει να δείξει ότι δεν αποδέχεται πχ τον νέο νόμο για τα εργασιακά, αποχωρεί από τη συζήτηση. Βέβαια ο ν΄λομος περνάει ακριβώς επειδή το θέμα δεν είναι να αποχωρείς, αλλά να τους αλλάξεις άποψη ή έστω να δώσεις τον αγώνα που πρέπει. Η όλη νοοτροπία είναι λάθος, κάτι που αποδεικνύεται από τα συρρικνωμένα στα όρια του στατιστικού λάθους πλέον ποσοστά του.
Όπως είχε πει παλιά ο φίλτατος zaphod σχετικά με τα ποσοστά των τελευταίων εκλογών, "μήνυμα ελήφθη αλλά προφανώς ήταν λάθος. Ξαναστείλατε το μήνυμα". Ο κατά τα λοιπά συμπαθής Κουτσούμπας βλέπει δυναμική τρίτου κόμματος. Ας του πει κάποιος του ανθρώπου ότι το 3 που βλέπει ενδέχεται να είναι το ποσοστό που πιθανώς να πάρει, μην πω ότι θα είναι αυτό που θα πάρει γενικώς δηλαδή. Όταν μέσα σε ένα πολιτικοοικονομικό κλίμα που έχει καταρημάξει τον κοσμάκη βλέπεις το υποτιθέμενο εργατικό λαϊκό κίνημα να είναι στο όριο του στατιστικού λάθους, κάτι εντελώς σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.Το ΚΚΕ είναι ικανό να συνεχίσει να υπερασπίζεται τους εργάτες ακόμη κι αν αποδεδειγμένα πάψουν να υπάρχουν όλοι. Άρα κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το... Κόμμα. Και τέλος, τέλος, επειδή έχω βαρεθεί να υπενθυμίζω ότι είμαστε στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, έχω αντίστοιχα βαρεθεί και να βλέπω να επιχειρείται να ασκηθεί πολιτική με βάση απαρχαιωμένα κείμενα. Συγγνώμη συντρόφια, αλλά μου είναι αδιάφορο τι είχε πει ο Λένιν. Αν είναι έτσι να ασκήσουμε πολιτική και με βάση το τι είχε πει ο Πλάτωνας. Δεν με ενδιαφέρει η εξήγηση του φαινομένου (για κάτι τέτοιο υπάρχει πλήθος εξαιρετικών βιβλίων με πιθανώς κορυφαίο αυτό του Μπογιόπουλου). Προτάσεις θέλω και λύσεις.

Το Ποτάμι: Πρώτη παρατήρηση που θα κάνετε, σίγουρα: γιατί μετά το ΚΚΕ; Απάντηση: διότι αν τους βάλω πιο κάτω μπορεί να παρεξηγηθεί ο Μπόμπολας. Δεύτερη παρατήρηση: τα ποτάμια είναι μπλε, εσύ γιατί επέλεξες αυτό το ευκοιλιώδες; Ακριβώς επειδή το θεωρώ ποτάμι στο οποίο αδιάζονται οι βόθροι της πόλης.
Παραταύτα να ομολογήσω ότι το θεωρώ εντελώς ειλικρινές κόμμα, ως προς τις προθέσεις του να τα λέμε αυτά. Προφανώς ο Μπόμπολας βαρέθηκε να συναλλάσσεται με τους υπαλλήλους και θέλησε να βάλει έναν πιο άμεσο τοποτηρητή. Γιατί δηλαδή να μπαίνεις στην διαδικασία να παίρνεις δάνεια από τράπεζες, μετά να κάνεις λογισιτκές αλχημείες για να παρουσιάσεις ζημίες κλπ, κλπ; Βάζεις τον τοποτηρητή και έχεις απευθείας πρόσβαση στα ταμειακά διαθέσιμα, κάνοντας bypass τους λοιπούς πολιτικούς υποτελείς. Απλά πράγματα, υγιής επιχειρηματικότητα. Αν υποθέσουμε ότι στο Ποτάμι είχαν πάει κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι (όπως ας πούμε ο Κουρέτας), το πλήθος των καταγγελιών μετά βαρύγδουπων παραιτήσεων των τελευταίων εβδομάδων (και όχι από τίποτε τυχαία στελέχη) μας δείχνει ότι πρέπει να κάνουμε ζάπινγκ άμεσα. Αν είπαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει θέσεις, τότε τι να πει και το Ποτάμι. Υπό του μηδενός, πλήρως παγωμένο δίχως καμία κινητικότητα. Ακόμη και η διαφήμισή του της πλάκας είναι. Εκεί μετά το "να χτίσουμε δίχως να γκρεμίσουμε τη χώρα" θα μπορούσε αντί για Ποτάμι να γράφει απευθείας Άκτωρ.
Και για να μην υπάρχουν απορίες, όπως πολύ πρόσφατα μας διαφώτισε ο γίγαντας της παγκοσμίου διαννοήσεως Χάρης Θεοχάρης, πρώην άχρηστος ΓΓ Δημοσίων Εσόδων και νυν άχρηστος υποψήφιος με αυτό το καταπληκτικό κόμμα, το Ποτάμι είναι ένα κόμμα και φιλελεύθερο και αριστερό ταυτόχρονα. Λογικό, όταν έχεις τον Λυκούδη (που θεωρείται σοβαρός) και την ίδιαν στιγμή έχεις ως φορολογική πρόταση τον κοινό συντελεστή ανεξαρτήτως εισοδήματος, ε, δεν είναι και αριστερό και φιλελεύθερο ταυτόχρονα; Σωστό...

Pasok: Πάντα με λατινικους χαρακτήρες διότι πρόκειται για κόμμα ανθελληνικό. Το ηθικό μου δίλημμα είναι μεγάλο: ναι μεν θέλω βαθύτατα αυτό το κωλοκόμμα στο οποίο οφείλεται πλήρως η καταστροφή της χώρας να μην μπει στη Βουλή (σχεδόν εκσπερματώνω με την ιδέα), ξέρω όμως πως αν δεν μπει θα διαλυθεί (με τρόπο σαν εκείνον που προσπάθησε εις διπλούν στις Ευρωεκλογές) φορτώνοντας τα χρέη του στον κρατικό κόκορα. Και αυτό δεν το θέλω με τίποτα. Προτιμώ λοιπόν να μπει αλλά στο όριο του 3% για να βγάλει όσο το δυνατόν λιγότερους βουλευτές γίνεται. Χθες πάνω σε ένα ζάπινγκ άκουσα με μεγάλο πολιτική βάρδο (νομίζω Ράπτη την είπαν) να λέει ότι το pasok είναι το κόμμα της υπευθυνότητας και της αλήθειας. Εμένα με έπεισε, δεν ξέρω για εσάς.

ΚΙΔΗΣΟ: Με το ορίτζιναλ καφέ, χρώμα προϊόντος αφόδευσης μετά από φασολάκια μαυρομάτικα και φάβα με κρεμμύδι. Ναι, ο μεγάλος ηλίθιος και η συλλογή από πολιτικά περιττώματα είναι ξανά εδώ (δεν θυμίζει λίγο ανακοίνωση συγκροτήματος;) και μάλιστα ήρθε να μας σώσει από το Μνημόνιο στο οποίο ο ίδιος μας έβαλε και μάλιστα με άρτια οργανωμένη προσυνεννοήση. Δεν ξέρω αν θυμάστε εκείνη την παλαιά διαφήμιση του ΚΟΔΗΣΟ "Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ και δεν το ξέρεις;". Κάπως έτσι μπορούμε να ρωτήσουμε και για το ΚΙΔΗΣΟ: Μήπως είσαι μαλάκας και δεν το ξέρεις; Αν και για τους συγκεκριμένους υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να είναι μαλάκες και να το ξέρουν. Διότι μόνο ένας πραγματικός μαλάκας με περικεφαλαία και πιστοποίηση αυθεντικότητας (μην πω και πέντιγκρη μαζί) θα ψηφίσει αυτό το κόμμα. Πρέπει να παρέμβει το κράτος ώστε να σταματήσουν να αναπαράγονται κάτι τέτοιοι ψηφοφόροι. Πάντως όχι μόνο δεν βλέπω να μπαίνουν, αλλά ίσα ίσα βλέπω και ποσοστό έκπληξη (προς τα κάτω). Η αλήθεια είναι ότι τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης προσπαθούν σκληρά αλλά δεν βλέπω να τους βγαίνει...

Χρυσή Αυγή: Το μεγάλο αγκάθι του πολιτικού συστήματος και σας διαβεβαιώ ότι δεν το εννοώ με τον αυτονόητο τρόπο που όλοι σπεύσατε να το εκλάβετε. Η Χρυσή Αυγή είναι ό,τι είναι και το γνωρίζουμε όλοι. Αυτό όμως είναι το μικρό πρόβλημα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το πολιτικό σύστημα έχει κάνει τα πάντα για να γιγαντώσει το φαινόμενό της. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Χρυσή Αυγή είναι το μοναδικό κόμμα στην μεταπολιτευτική (και υποτίθεται δημοκρατική Ελλάδα) που είδε τον αρχηγό του και βουλευτές του να μπαίνουν φυλακή, δίχως καταδίκη. Θα ήμουν ο πρώτος που θα επικροτούσε την φυλάκιση όλων αυτών των καθαρμάτων, εάν όμως είχε γίνει κανονική δίκη με τα στοιχεία της και όπως προβλέπει η Νομοθεσία ενός υποτιθέμενου δυτικού κράτους. Όταν όμως ποτίζεις τον φασισμό με φασισμό, αυτός όχι μόνο δεν θα ξεραθεί αλλά τουναντίον θα γιγαντωθεί. Αναλογιστείτε το εξής: με την πλειοψηφία των βουλευτών της στην φυλακή, η ΧΑ όχι μόνο δεν έχει υποχωρήσει αλλά δείχνει να εδραιώνεται κιόλας και μάλιστα με τη βούλα του αντισυστημικού κόμματος, δηλαδή μιλάμε για διπλή πολιτική τραγωδία. Και το καλύτερο; Φέρεται να χτυπάει με αξιώσεις και την τρίτη θέση κιόλας.
Εδώ λοιπόν θέλω με όλη την σοβαρότητα να θέσω ένα σημαντικό ερώτημα: αν υποθέσουμε ότι αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν βγαίνει και η ΧΑ βγει όντως τρίτο κόμμα, τότε στην περίπτωση που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας, ούτε η νουδού, θα λάβει η ΧΑ από τον ΠτΔ την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης; Για σκεφτείτε το λίγο διότι είμαστε πολύ κοντά στην απόλυτη γελοιοποίηση... Το να περνάς γραμμή μην τους καλείτε στα κανάλια είναι το εύκολο. Το να τους σνομπάρεις έστω και ως επίσημη κομματικη γραμμή, ακόμη πιο εύκολο. Αλλά όταν το Σύνταγμα προβλέπει ο τρίτος να λαμβάνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, αν δεν τους τη δώσεις, έχεις γίνει σαν αυτούς, ναι, ή όχι; Δυστυχώς δεν πρέπει να τους ξεγράφουμε και το εννοώ αυτό. Η ανακοίνωση της δίκης τους που άκουσα πολύ πρόσφατα, είναι απλώς ένα ακόμα προεκλογικό τρικ που προσπαθεί να δείξει ότι όχι μόνο υπάρχει κράτος αλλά ασχολείται κιόλας με όλους αυτούς τους εγκληματίες. Ακόμα περιμένουμε να δούμε το περιβόητο οπλοστάσιο που θα τεκμηρίωνε και τις κατηγορίες. Δεν περιμένω χαμηλό ποσοστό, δυστυχώς. Θα το ξαναπώ όπως παίζει να ήμουν από τους ελάχιστους στη χώρα που είχε πέσει τόσο μεσα στις διπλές εκλογές του 12: αυτοί που τους ψήφισαν, τους ψήφισαν ακριβώς γι'αυτό που κάνουν, όχι γι'αυτό που είναι. Υπάρχει τόση σιχαμάρα για το πολιτικό σύστημα, που όταν ο άλλος δεν έχει να φάει και βλέπει την αξιοπρέπειά του να συρρικνώνεται πολύ εύκολα θα πάει προς τους φασίστες. Όπου μην ξεχνάμε βέβαια ότι το κλίμα τρομοκρατίας και ασύλληπτης πόλωσης δεν το έχουν κάνει οι φασίστες, έτσι; Οι... δημοκρατες το έκαναν. Μετρημένα κουκιά είναι τα πράγματα. Δεν είναι καθόλου τυχαία η κραχτή μεταστροφή του ούτως ή άλλως ακροδεξιού Σαμαρά προς τα άκρα προκειμένου να τους διεμβολήσει. Το βλέπουν όλοι ότι το φαινόμενο είναι μεγάλο και έντονο. Εξακολουθούν να με ανησυχούν. Αν τα ποσοστά τους είναι υπολογίσημα, μην εκπλαγείτε να δείτε καμιά συμφωνία κυρίων του τύπου αποφυλακίζεστε αλλά μας στηρίζετε...

ΡΙΖΕΣ: Αν και απολύτως καινοφανές κόμμα σε σημείο να μπορούσα (και να ήταν απολύτως λογικό) να αφήσω εντελώς εκτός αυτό το ακροδεξιό απόκομμα, εντούτοις θέλω να γράψω 2-3 κουβέντες διότι το θεωρώ γενικώς και ειδικώς σοβαρό πρόβλημα και μάλιστα μεγαλύτερο από τη ΧΑ. Δεν ξέρω αν θα γίνει τώρα σε αυτές τις εκλογές, αλλά μην εκπλαγείτε αν θα τους δείτε σύντομα στην Βουλή αυτούς. Αυτό που θέλει να κάνει ο Μπαλτάκος είναι να διεμβολήσει την ΧΑ από τα δεξιά και η γνώμη μου είναι ότι έχει πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να το πράξει από τον καθέναν μέσα στη νουδού. Σκοπός του δεν είναι άλλος από το να δημιουργήσει αυτό που χάλασε τότε με τη δολοφονία του Φύσσα, δηλαδή μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή. Μόνο που όχι δεν θα λέγεται ΧΑ αλλά δεν θα δρα σαν τη ΧΑ και εδώ είναι το επικίνδυνο σημείο. Η Χρυσή Αυγή ακριβώς επειδή κάνει πράγματα που μπορούν σχετικά εύκολα να στοιχειοθετηθούν στο πλαίσιο του κοινού ποινικού κώδικα είναι εύκολο και να χτυπηθεί. Όμως για ένα κόμμα που ασχολείται μόνο ιδεολογικά με το όλο θέμα, τι μπορείς να κάνεις; Να το φιμώσεις; Μα θα είναι συμπλέον, άρα πως θα φιμώσεις τις φίλιες δυνάμεις; Άρα δεν θα το φιμώσεις και όσο αυτό θα δρα θα εργάζεται και ανάλογα αλλά όχι πάνω από το τραπέζι, μα κάτω απ'αυτώ και αυτά είναι πολύ επικίνδυνα πράγματα. Μην πάρετε για πλάκα αυτό το μόρφωμα διότι η ο Σαμαράς μόνο μέχρι ενός σημείου μπορεί να εισχωρήσεις στα δεξιά της παρατάξεως. Για τις βρώμικες δουλειές, υπάρχουν τα έμπιστα στελέχη και μην ξεχνάτε ότι ο Μπαλτάκος ήταν το κορυφαίο εξ αυτών και ο Σαμαράς έχει αποδείξει ότι τους καλούς συνεργάτες τους δεν τους πουλάει εύκολα. Μην ξεχνάμε την πολύ πρόσφατη δήλωσή του ότι δεξιά της νουδού υπάρχει ένα 16,5% που περιμένει να πάμε να το καθοδηγήσουμε. Νομίζω ότι τα είπε όλα ο άνθρωπος.
Τώρα, τι βλέπω να παίρνουν; Δεν έχω ιδέα, αλλά αν κρίνω από την άρνηση Μπαλτάκου να υπογράψει το ιδρυτικό κείμενο του ίδιου του του κόμματος λέγοντας ότι καλό είναι να πάει για τις άλλες εκλογές, αυτό λέει πολλά πράγματα. Ένα εκ των οποίων ότι δεν βλέπει να μπαίνουν στη Βουλή και δεν θα ήθελε μια τέτοια ψυχολογική φθορά, κι ένα άλλο ότι θα ξαναέχουμε σύντομα εκλογές. Και τον Μπαλτάκο, όσο απεχθής κι αν είναι, μην τον έχετε για χαζό. Τουναντίον, μόνο τέτοιος δεν είναι.

ΑΝΕΛ: Δεν τους βλέπω να μπαίνουν μέσα αν και δείχνουν να κινούνται πολύ στο όριο. Ο Καμμένος δείχνει να πληρώνει την ιστορία με τον Χαϊκάλη, μια ιστορία που ειρήσθω εν παρόδω να σχολιάσω ότι θεωρώ πλήρως αληθινή ακριβώς επειδή την παραδέχθηκε ο άλλος (και που δείχνει να επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι κουκουλώθηκε άρον-άρον). Αναμενώμενος ο καταποντισμός τους πάντως από πολλές απόψεις. Η αλήθεια είναι ότι ο Σαμαράς έχει εργαστεί μαεστρικά για να συνθλίψει όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους στον δεξιό χώρο, αρχής γενομένης με τον πιο δύσκολο απ'όλους που ήταν ο Καρατζαφέρης. Άρα είναι απολύτως αναμενόνενο ότι θα ερχόταν και η σειρά του Καμμένου κάποια στιγμή. Πιθανώς και η όλη ιστορία με τους χρηματισμούς να έχει να κάνει ακριβώς επειδή ο Καμμένος έβλεπε ότι ερχόταν η σειρά του, αφού ο Σαμαράς τους έχει ξεφλουδίσει όλους με τη σειρά. Νομίζω ότι τελειώνουμε και με δαύτους, αν και ο Καμμένος σε σχέση με όλους τους υπολοίπους μικρούς του χώρου έχει αρκετά φράγκα για να στηρίξει το εγχείρημά του. Σε κάθε περίπτωση, πολιτικά αδιάφοροι.

ΔΗΜΑΡ: Το χρώμα επιλέχθηκε σε αναλογία με το χρώμα που έχουν τα ραδίκια από το κάτω μέρος. Αναπαύεται εις τόπον χλοερόν, τόπον αναπαύσεως... Αιωνία της η μνήμη... Το μόνο που δεν πρόλαβε να κάνει αυτό το κόμμα είναι να εκπληρώσει το μεγάλο όνειρο του Ψαριανού, ήτοι να τον στείλει με μεταγραφή στο pasok.

Εκτιμώ ότι δεν υπάρχει λόγος να γράψω για τα άλλα κόμματα.
Πάμε τώρα να το μπλέξουμε το πράγμα.
Κατ' αρχήν όλοι ξεκινάνε κάνοντας ένα μεγάλο λάθος: ότι το πρώτο κόμμα σώνει και καλά θα κυβερνήσει. Η πραγματικότητα είναι ότι όπως συνέβη και τα τελευταία 2,5 χρόνια, το πρώτο κόμμα μπορεί να μην βγάζει απαιτούμενο αριθμό βουλευτών για να δημιουργήσει είτε αυτοδυναμία, είτε ισχυρή πλειοψηφία. Μάλιστα, από τις τελευταίες εκλογές φάνηκε ότι πιθανώς να υπάρχει περίπτωση ακόμη και με το μπόνους των 50 εδρών, να καταφέρουν να κυβερνήσουν όλοι οι άλλοι μαζί αντί του πρώτου. Φυσικά θα μου πείτε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να μην μπει το ΚΚΕ μέσα, το οποίο είναι το μοναδικό κόμμα που δεν συνεργάζεται ούτε με τον ίδιον του τον εαυτό. Όμως όπως διαφαίνεται, ίσως να μην απέχουμε πολύ μακρυά από το (όχι και ιδιαίτερα θετικό σενάριο) του να μείνει εκτός Βουλής το ΚΚΕ και αυτό είναι κάτι εντελώς αντικειμενικό, αφού είναι καλό να υπάρχει και μια τέτοια φωνή εκεί μέσα.

Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει ότι τα κόμματα κατανέμονται ως προς τον άξονα Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο ως εξής: Μνημονιακά είναι οι νουδού, pasok, Ποτάμι, ΚΙΔΗΣΟ, Ριζες. Αντιμνημονιακά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και οι ΑΝΕΛ (αν μπουν). Η Χρυσή Αυγή είναι θα σας πηδήξουμε όλους και η ΔΗΜΑΡ είναι από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κάν'έλα και βγάζω τα παπούτσια μου να μην βραχεί η ομπρέλα. Από τα μνημονιακά, το μόνο που δεν ξέρουμε αν θα μπει είναι του Γεωργίου Β' Παπανδρέου Γ' του Δωσίλογου και το Μπαλακόμμα. Τρία είναι σίγουρα και με δεδομένα τα αυξημένα (δημοσκοπικά) ποσοστά της νουδού συγκεντρώνουν πολύ αξιοσέβαστο ποσοστό. Και αν σε αυτό το ποσοστό προσθέσουμε και την ΧΑ υπό την προϋπόθεση που μνημόνευσα πιο πάνω (δηλαδή ανεπίσημη απονομή χάριτος διά της αθωώσεως συν ένα καίριο υπουργείο, ας πούμε το ΠΡΟΠΟ ώστε να δέρνει με επισημότητα αναρχικούς, κομμουνιστές και μετανάστες), το ποσοστό γίνεται ακομη μεγαλύτερο. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να είναι μόνος του δίχως καμία εναλλακτική. Με το ΚΚΕ δεν συνεργάζεται με την καμία, και άλλο φως δεν διαφαίνεται στο τούνελ. Άρα για τον ΣΥΡΙΖΑ η μόνη περιπτωση να κάνει κάτι είναι η αυτοδυναμία, αλλά θα την λάβει;

Στο διά ταύτα: βλέπω μάλλον εξακομματική Βουλή, το οποίο μάλλον αποκλείει την αυτοδυναμία ανεξαρτήτως ποσοστών. Δεν το στηρίζω κάπου αυτό το περί ποσοστών, πιο πολύ από ένστικτο το λέω. Εκτός πια αν ο ΣΥΡΙΖΑ σπάσει τόσο πολύ τα κοντέρ με τους αναποφάσιστους και τιάξει καμιά διαφορά διασυρμού στη λήξη του αγώνα. Αλλά αν ήταν να μπορούσε να διεμβολήσει αυτόν τον χώρο, θα το είχε καταφέρει ήδη.
Επίσης βλέπω αποχή ρεκόρ, αν και σαφώς θα είναι ως ένα βαθμό πλασματική κυρίως ένεκα μετανάστευσης. Δυστυχώς την μεγαλύτερη αλήθεια σε όλον τον προεκλογικό αγώνα μέχρι σήμερα την είπε ο Καμμένος: πρέπει να κλειδώσουν οι νέοι τους παππούδες και τις γιαγιάδες ώστε να μην πάνε να ψηφίσουν. Ισχύει.
Οκ, το να μην αντέξεις την τρομοκρατία το καταλαβαίνω. Σου τσακίζει την ψυχολογία, σε σμπαραλιάζει, αλλά δεν είναι δυνατόν ρε διάολε να πάσχουμε τόσο πολύ από σύνδρομο της Στοκχόλμης και να ψηφίζουμε ασταμάτητα τον βιαστή μας. Δεν είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να υπάρχει κόσμος που βλέπει θετικά και το pasok αλλά και το ΚΙΔΗΣΟ επειδή είναι κληρονομιά του Ανδρέα. Δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι ακόμη και σήμερα υπάρχει κόσμος που από τον ΣΥΡΙΖΑ αναμένει να συμπεριφερθεί όπως το ορίτζιναλ pasok, ούτως ειπείν με τις νοοτροπίες που κατέστρεψαν τη χώρα. Ναι, οκ, και νέοι υπάρχουν τέτοιοι. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν και οι στόκοι, όμως εν προκειμένω το πρόβλημα θεωρώ ότι το δημιουργούν οι άνθρωποι από μιαν ηλικία και άνω, ήτοι η καταραμένη γενιά του Πολυτεχνείου που ακόμη λύνει και δένει στα πάντα. Την ίδιαν στιγμή που νέα παιδιά που έχιουν μεταναστεύσει και που κατά πάσα βεβαιότητα θα καταψήφισαν όλους αυτούς τους ξεφτίλες θα απέχουν των εκλογών, η ψήφος των τομαριών και των βολεμένων και των παππούδων αποκτά διπλή βαρύτητα, γι'αυτό και βλέπουμε μια από τα ίδια. Γι'αυτό και παρατηρούμε ότι ενώ αυτό το καταραμένο πολιτικό δίπολο είναι που έχει ρημάξει τα πάντα, δείχνουμε να επιστρέφουμε σε αυτό, έστω και όχι με το ορίτζιναλ pasok. Δεν βλέπω να αλλάζει κάτι.

Μετά τις δεύτερες εκλογές του 12 είχα εκφράσει τη βεβαιότητα ότι εισήλθαμε σε μαι μακρά περίοδο πολιτικής αστάθειας. Ναι, έπεσα έξω και ήταν από τα ελάχιστα που έπεσα έξω. Αλλά έπεσα έξω δότι δεν περίμενα ο Σαμαράς να είναι τόσο φασιστικά ολοκληρωτικός. Δεν περίμενα τέτοιες πρακτικές, τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και στους δρόμους. Δεν περίμενα ακόμη και οι πιο ειρηνικές των διαδηλώσεων να καταστέλλονται με τον πλέον βίαιο τρόπο, ούτε περίμενα το Σύνταγμα να έχει γίνει χειρότερο κι από χρησιμοποιημένο χαρτί υγείας. Προ ετών είχα γράψει δύο πανέμορφα σενδόνια περί Δημοκρατίας (εδώ κι εδώ). Τα αποκαλώ πανέμορφα διότι η Δημοκρατία και η Φιλοσοφία είναι τα δύο πιο όμορφα και ουσιαστικά πράγματα με τα οποία μπορεί ν'ασχοληθεί ένας άνθρωπος. Κάπου εκεί μέσα έγραφα ότι "η Δημοκρατία μας μπορεί να είναι προβληματική αλλά δεν παύει να είναι Δημοκρατία". Πρόσφατα τα διάβαζα επίτηδες συνειδητοποίησα ότι δείχνουν να είναι γραμμένα σε κάποιον περασμένο αιώνα, ή να αφορούν μιαν άλλη χώρα. Η Ελλάδα έχει γίνει ένα τέρας, το ίδιο και η Ευρώπη φυσικά. Και αμφότερες έχουν γίνει τέρατα διότι έχουν απομακρυνθεί από την Ηθική και τον Ανθρωπισμό που έπρεπε διαχρονικά να υπηρετούν. Γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται είναι ωμές και βάναυσες και έρχονται και χειρότερες.
Όπως και να'χει, ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε τέτοια εμπειρία έχει, ούτε τέτοια πρόσβαση στους μηχανισμούς (αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσει να περιχαρακώσει τα φρέσκα κεκτημένα του, έστω και με άλλους τρόπους). Εκ των πραγμάτων λοιπόν θα μπούμε μοιραία σε μια φάση πολιτικής αστάθειας, η οποία θα επισφραγιστεί από την πιθανότατη μη αυτοδυναμία του.

Καταφέρατε να φτάσετε ως εδώ; Συγχαρητήρια...
Προσεχώς θα ακολουθήσει και το τρίτο και τελευταίο τεύχος.