Σελίδες

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Ο Βαγγελάκης ξεβρακώνεται.

Όπως λέμε ο Καραγκιόζης Πολιτικός, ας πούμε...

Δεν ξέρω αν έτυχε να παρακολουθήσετε προ μιας βδομάδας (την Μ.Τετάρτη) την διαδικτυακή συνέντευξη του Βενιζέλου στον Χατζηνικολάου (εγχείρημα που εξελίσσεται σε τρομερά ενδιαφέρον, τουλάχιστον για τα γούστα μου). Βασικά ήθελα να την σχολιάσω άμεσα αλλά σεβάστηκα αφενός τις θρησκοληψίες των πιστοί, αφετέρου ότι επίκειτο γερή μασαμπούκα και θυσία εις τον Μέγα Σουβλακέα, κι έτσι θέλησα να αποφύγω δράματα με ξεράσματα οπότε είπα να αφήσω τον σχολιασμό για μετά τις αργίες που θα είχε ηρεμήσει κάπως το στομάχι μας.

Εδώ υπάρχουν κάποια προβληματάκια (σκόπελοι) που θέλω να αποφύγω, είναι η αλήθεια. Πρώτον, σχολιάζοντας τον Βενιζέλο θα είμαι υποχρεωμένος να σχολιάσω και τους υπόλοιπους αρχηγούς, όταν και αν βγουν (διότι ακόμη δεν έχει απαντήσει ο Αντωνάκης κιόλας) πράγμα για το οποίο δεν ψήνομαι ιδιαίτερα επί της παρούσης. Δεύτερον, έχουν ανακύψει άλλα θέματα με κυριότερο την (ωσανά!) προκήρυξη (ωσανά!) εκλογώνε (ωσανά!) για την 6η Μαϊου 2012, μια εκλογική αναμέτρηση που πανθομολογουμένως θα είναι μάλλον η πιο κρίσιμη στην σύγχρονή μας ιστορία ως χώρα, που όμως θα πούμε στην ώρα που τους πρέπει μιας κι έχω κατά νου μερικά σενδονάκια που εκτιμώ ότι θα εξελιχθούν με πολύ ενδιαφέρον, αλλά το καθένα στην ώρα του ξαναλέγω. Τρίτον, η μπουρδολογία και η παραφιλολογία που έχει πέσει είναι τεράστιες και εξαιρετικά οργανωμένες και καθίστανται εξαιρετικά επικίνδυνες κιόλας οπότε θα έπρεπε να εστιάζουμε ήδη σε αυτές, αλλά θα ασχοληθούμε εν ευθέτω χρόνω με τον προσήκοντα τρόπο. Και τέταρτον, το θέμα θεωρείται εν μέρει μπαγιάτικο, πράγμα σωστό, όμως ήταν τέτοιο το ξεβράκωμα (γενικώς και ειδικώς) που έπεσε που θεωρώ εγκληματικό να ξεχαστεί η συγκεκριμένη εκπομπή. Όπως και να'χει, επειδή ήδη έχει περάσει μία ολόκληρη βδομάδα από την συνέντευξη Βενιζέλου, θα επιχειρήσω να είμαι το κατά δύναμιν σύντομος.

Να ξεκινήσουμε από τα βασικά λοιπόν, με πρώτο το ότι απεδείχθη στην πράξη ότι δεν υφίστατραι ρητορική δεινότητα Βενιζέλου. Στην πραγματικότητα η περιβόητη ρητορική του δεινότητα είναι σαν κάτι χημικές αντιδράσεις που απαιτούν υψηλές θερμοκρασίες και παρουσία καταλύτη ειδάλλως δεν μπορούν να γίνουν, κοινώς προαπαιτούνται Μπάμπηδες, Καψήδες και Πρετεντέρηδες ήτοι φίλια ΜΜΕ με εκπομπές που χαϊδολογούν και χαριετίζονται ευχαρίστως προκειμένου να τελειώσει ανώδυνα ο τηλεοπτικός (ραδιοφωνικός) χρόνος και να βγει το μεροκάματο. Ούτως ειπείν με δημοισιοκάφρους που δύνανται να χαρακτηρισθούν τομάρια υπό του λαουτζίκου, οι πολιτικοί ηγέτες από νάννοι της καθημερινότητας που στην πραγματικότητα είναι, μοιάζουν αξάφνως γίγαντες, ανεξίτηλοι, μέγιστοι, αήττητοι. Κάνουν ό,τι γουστάρουν. Μόλις όμως βρεθούν απέναντι στον κόσμο δίχως μπράβους, ασυλίες και νόμους περί ευθύνης υπουργών, αυτομάτως διασύρονται με χαρακτηριστιή ευκολία και η περιβόητη ρητορική δεινότητα πάει περίπατο. Πριν προχωρήσω να πω ότι παρακάτω θα κάνουμε μια συμπλήρωση στο περί δημοσιοκάφρων.

Κάτι άλλο που διαπιστώσαμε είναι ότι ο Βενιζέλος είναι τω όντι πανέξυπνος και οπορτουνιστής. Κυριολεκτικά ό,τι πρέπει για Έλλην πολιτικός. Εκμεταλλευόμενος άριστα την αδιαμφισβήτητη οργή των παρευρισκομένων πολιτών, πρέπει να είπε περί τις 80 φορές τις φράσεις κλισέ "να σας απαντήσω", "ακούστε με", "να επανέλθω στην ερώτηση", "μη βιάζεστε" κλπ. Φράσεις οι οποίες αφενός του έδιναν χρόνο να σκεφτεί όχι τι να πει αλλά πως θάλλάξει εντελώς θέμα και θα ξεφύγει από την ερώτηση. Ως προς τις ερωτήσεις όμως, φταίει ξεκάθαρα ο κόσμος που δεν είχε την στοιχειώδη υπομονή να θέσει το ερώτημα και να σφίξει τα δόντια περιμένοντας την απάντηση.

Διότι η θλιβερή αλήθεια είναι ότι στην εν λόγω εκπομπή παρουσιάστηκε η δυνατότητα να διασυρθεί εντελώς ο Βενιζέλος. Όμως οι συνεχείς διακοπές από πλευράς του κόσμου, καθώς και η παντελώς εσφαλμένη διαχείριση από πλευράς Χατζηνικολάου που άφηνε από ένα σημείο να γίνονται 10-10 οι ερωτήσεις, του έδιναν το δικαίωμα να μην απαντά σχεδόν σε όλες τις ερωτήσεις. Και δεν αναφέρομαι τόσο στην πρώτη ώρα της εκπομπής που πέρασε σχεδόν ανώδυνα (ειλικρινά το λέω ότι έφτασα στο σημείο να χασμουριέμαι) με τον Βαγγελάκη να μπουρδολογεί ακατάπαυστα με την ξύλινη γλώσσα που τον χαρακτηρίζει, με την οποίαν είναι ικανός να μιλάει για ώρες δίχως να λέει το παραμικρό, ποτέ. Μόλις όμως άρχισε να ζεσταίνεται ο κόσμος, εκεί χάθηκε η μπάλα. Κυριολεκτικά γύρισε σε τσόντα η εκπομπή. Μέρες που'τανε δηλαδή, έπεσε άγριο ξεβράκωμα. Και που να μην τον διέκοπταν συνέχεια κιόλας. Διότι -για να πιάσω ένα παράδειγμα- ρε ταρίφα αγόρι μου, σόρρυ δηλαδή αλλά μόνο εσύ θα μπορούσες να πεις "και μην μου απαντήσετε καν, δεν με ενδιαφέρει". Για να ρητορεύσεις σε πήγανε εκεί ρε αδελφέ; Για να αγορεύσεις; Ή για να κάνεις ερωτήσεις και να περιμένεις τις απαντήσεις;

Ποια ξύλινη γλώσσα θα σε βοηθήσει όταν ο άλλος σου λέει ότι έχω 30 ευρώ στην τσέπη για να τη βγάλω μέχρι το Πάσχα; Ποια ξύλινη γλώσσα θα σε βοηθήσει όταν σου λέει ο άλλος ότι μου κόβετε το μέλλον και για ποιον λόγο να μην φύγω στο εξωτερικό; Στην Βουλή, αυτό το άντρο της ανηθικότητας, της παρανομίας και της αντισυνταγματικότητας όπως το έχετε καταντήσει, μεταξύ σας καλά τα λέτε όλοι οι απατεώνες. Μια χαρά εξηγείτε πόσο άλλο πρέπει να υποφέρει ακόμα ο κοσμάκης για το καλό του. Μια χαρά τη βγάζετε την άκρη πίσω από τις ασυλίες σας, με παχυλούς μισθούς, ω, άρχοντες των ρουσφετιών και του έκλυτου βίου. Μήπως έχετε εργαστεί ποτέ; Οι περισσότεροι από εσάς ούτε δευτερόλεπτο. Κάποιοι ίσως ελάχιστα πάνω στις πλάτες του μπαμπά. Και κάποιοι λιγότεροι, ίσως ναι. Είναι τυχαίο ότι οι βουλευτές κατά κύριο λόγο απαρτίζονται από συγκεκριμένα επαγγέλματα (με κυριότερα αυτά του δικηγόρου, του δημοσιογράφου και του συνδικαλιστή); Όταν όμως βρίσκεσαι ανάμεσα σε κόσμο που ενδόμυχα φοβάσαι μην διαβεί τον Ρουβικώνα και σε κατασπαράξει ζωντανό, όπως του κάνεις εσύ όλες τις μέρες, όλα αυτά πάνε περίπατο.

Αφήσαμε πιο πάνω έναν ανοικτό αστερίσκο, περί δημοσιοκάφρων. Θα το συνδυάσουμε άριστα με τους πολιτικάντηδες εν προκειμένω. Παρατηρήσατε με πόση βεβαιότητα απήντησε ο κυρ-Ευάγγελος στο γιατί βάζει πρώην προέδρους στο ψηφοδέλτιο; (όπου βέβαια ο Παπακωνσταντίνου δεν είναι πρώην πρόεδρος του pasok, αλλά τη χρειάζεται και αυτός την βουλευτική ασυλία, μην σκάσει καμιά ξεκάρφωτη εξεταστική και εκτεθούμε...)
Την έφαγε τη σακούλα του από τον κόσμο ότι δεν γουστάρει τέτοιους και τι απάντησε; "Οκ, το κρατάω" (σιγά μην σου πέσει παιδί μου).
Την επομένη ημέρα άκουγα σε μια φάση την Κάτια Μακρή στον real όπου με τεράστια έκπληξη ανακοίνωνε από αέρα ότι εκπλήσσεται που τα θέματα που βγάζουν οι δημοσιογράφοι δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες φέρνοντας ως παράδειγμα το τι θα γίνει με τον Ραγκούση). Σώπα βρε κούκλα μου! Το κατάλαβες επιτέλους; Μετά από τόσα χρόνια στην δημοσιογραφία, μετά από τόσο σκατό που έχεις φάει από εμάς την πλέμπα ούτως ειπείν τους απλούς πολίτες, μετά από τόσα καντήλια που έχουν πέσει, κατάλαβες ότι στην Ελλάδα και οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι είναι στην κοσμάρα τους; Μιλάμε ότι τέτοιο θαύμα έχει να γίνει από την εποχή που γράφτηκε η Παλαιά Διαθήκη. Γιατί σας λέμε δημοσιοκάφρους νομίζεις; Ε;

Γι'αυτόν τον λόγο (αλλά και άλλους πολλούς) έγραψα αρχικώς πως η εν λόγω εκπομπή ήταν εξαιρετικά μεγάλης σημασίας και εκτιμώ πως δεν πρέπει να ξεχαστεί έτσι εύκολα. Διότι προσέφερε άπειρο πλήθος συμπερασμάτων, ένα άλλο εκ των οποίων ότι οι πολίτες της χώρας μάλλον αγνοούν τι σημαίνει Δημοκρατία. Οχλοκρατία είναι το πολίτευμα που ξέρουν και είναι -νομίζω- αυτό που έχουμε γνωρίσει όλοι μας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο: ακούω στις 4 τα χαράματα μουσική στη διαπασών διότι "δημοκρατία έχουμε", καίω το δάσος να κάνω μεζονετίτσα διότι "δημοκρατία έχουμε", κλέβω το κράτος και δεν σου πέφτει λόγος μιας και δεν κλέβω εσένα διότι "δημοκρατία έχουμε" κ.ο.κ. Με την αυτήν λογική τον διέκοπταν συνέχεια εκτιμώ. Κι εγώ μεγάλε αν ήμουν εκεί μάλλον με δυσκολία θα συγκρατούσα τα νεύρα ου, σε καταλαβαίνω. Αλλά το ρημάδι, όταν παίρνεις το μικρόφωνο, πες τουλάχιστον μία ερώτηση και άστον να απαντήσει. Αφού βλέπεις ότι δεν μπορεί κιόλας, τι του δίνεις βούτυρο στο ψωμί του; Άστον να μιλήσει πια...

Ένα άλλο συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε μάλλον αβίαστα θα έλεγα, είναι ότι το τρίτο πρόβλημα του περιβόητου δικομματισμού είναι σαφώς το τρίτο παραδοσιακό κόμμα των δύο όψεων του νομίσματος, ήτοι το ΚΚΕ, διότι όσο πρόβλημα αποτελεί η παραδοσιακή ψήφος στους δύο (πρώην ή νυν, θα ξέρουμε σε 3 βδομάδες) μεγάλων κομμάτων, άλλο τόσο μεγάλο πρόβλημα αποτελεί και η παραδοσιακή ψήφος εις το κόμμα της εργατιάς. Δεν είναι τυχαίο ότι την χοντρομπαρούφα της βραδιάς την πέταξε ο παραδοσιακός ψηφοφόρος του Κόμματος, που ήταν και ο μοναδικός που δεν είχε κάτι να ρωτήσει άλλωστε (αφού να μην ξεχνάμε ότι το Κόμμα γνωρίζει όλες τις απαντήσεις, ως εκ τούτου δεν απαιτείται να κάνει και ερωτήσεις). Πραγματικά η βλακεία είναι απάλευτη και ιδίως σε τούτη τη χώρα. Διότι το πρόβλημά μας είναι ακριβώς αυτοί οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι όλων των κομμάτων, ούτως ειπείν εκείνοι που ακόμη ψηφίζουν Κωνσταντίνο Καραμανλή ή Ανδρέα Παπανδρεου ή Ζαχαριάδη: ας τους πληροφορήσει κάποιος επιτέλους ότι και οι τρεις έχουν πεθάνει.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό συμπέρασμα το οποίο πρέπει πάσει θυσία να κρατήσουμε για τις εκλογές είναι ότι τόσο ο Βενιζέλος, όσο και το σιχαμερό του κόμμα δεν έχουν το παραμικρό πλάνο για την σωτηρία του τόπου, αντιθέτως με τα όσα ευαγγελίζονται. Το μοναδικό που τον ενδιαφέρει είναι η καρέκλα και θα κάνει τα πάντα για να την κρατήσει και τι εστί τα πάντα; Ό,τι λένε οι δανειστές. Αυτό είναι το πλάνο, που συμπτωματικώς ή όχι είναι το ίδιο ακριβώς πλάνο με του Σαμαρά. Αλλά μην μπούμε στο θέμα άλλου σενδονιού απ'αυτά που θα ακολουθήσουν και ας κρατήσουμε το ότι ο άνθρωπος αυτός απέδειξε στην πράξη ότι είναι απείρως μικρότερος από τους πολίτες της χώρας, ότι δεν μπορεί να τους κοιτάξει κατάματα, ότι δεν έχει τίποτε να τους προσφέρει και ότι δεν μπορεί να τους διασφαλίσει και το μέλλον. Και προσωπικά ακούω βερεσέ αυτά που λένε ότι του αξίζουν συγχαρητήρια που πήγε εκεί διότι άλλος αρχηγός δεν θα το αποδεχόταν κλπ. Παπάρια μάντολες. Για την ώρα αν εξαιρέσουμε τον Αντωνάκη του οποίου η απάντηση εκκρεμεί, όλοι οι υπόλοιποι έχουν αποδεχθεί την πρόσκληση (σύμφωνα με τα λεγόμενα του Χατζηνικολάου) και την οποίαν απάντηση όλοι έδωσαν αφού παρακολούθησαν το σταύρωμα του Βενιζέλου από τους μόλις 40 συμπολίτες μας (από τους οποίους δεν μίλησαν και όλοι κιόλας) Απλώς ο Βενιζέλος την πάτησε αλλού: νόμιζε ότι θα μαγέψει τον κόσμο ωσάν νέος αυλοπαίκτης στο αντίστοιχο παραμύθι. Ότι θα μιλάει λέγοντας μπούρδες του αέρα και ο κόσμος θα παρακολουθεί συνεπαρμένος. Ο κόσμος όμως είναι αγανακτισμένος, είναι οργισμένος, είναι εξαντλημένος, έχει φτάσει στα όρια του. Κι επίσης προφανώς δεν περίμενε ότι ο Χατζηνικολάου όντως θα τηρούσε αυτό που είχε αρχικώς δεσμευθεί, ότι η εκπομπή θα βασιζόταν σε ερωτήσεις του κόσμου δηλαδή. Και όπως δεν του έκατσε ούτε μία πολιτική επιλογή που έκανε και ξεπούλησε τη χώρα, έτσι δεν του έκατσε ούτε μία εκτίμηση περί την εκπομπή, γι'αυτό και παρακολουθήσαμε το ξεβράκωμα που παρακολουθήσαμε, και το οποίο θα μπορούσε -λίγο παραπάνω μυαλό να είχε ο κόσμος- να ήταν απείρως μεγαλύτερο. Κυριολεκτικά την περασμένη Τετάρτη θα μπορούσαμε να είχαμε ξεφορτωθεί οριστικά το κεφάλαιο Βενιζέλος. Αλλά αποδειχθήκαμε εκ νέου άφρονες και δεν το πράξαμε.

Στα πολύ θετικά σημεία νομίζω ότι κατατάσσεται και το ότι πολλοί πολιτικάντηδες του κώλου πρέπει να έχασαν το χρωματάκι τους με αυτά που είδαν από το μπλογκ του Χατζινικολάου. Όταν τον πίνει με το μπουρί της σόμπας ένας πολιτικός που φέρεται να έχει γλώσσα που τσακίζει κόκαλα, σκέψου τι έχουν να πάθουν όλοι οι άλλοι που είναι ρητορικώς υποδεέστεροι. Ω, ρε μάναμ! Και τα γιαούρτια μόλις ξεκίνησαν έτσι; Ή μήπως το θεωρείτε τυχαίο ότι ένας μετά τον άλλον το γυρνάνε σε προεκλογική εκστρατεία από το ίντερνετ; Που να τολμήσουν να βγούνε έξω τα καθάρματα;

Παρεμπιπτόντως, αναφορικά με την εκπομπή, δεν ξέρω για άλλους, αλλά ενώ την ρούφηξα ολόκληρη και τη βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, οφείλω να ομολογήσω ότι οι σχεδόν 3 ώρες με κούρασαν. Επίσης, καλό θα ήταν ο Χατζηνικολάου να κοντρολάρει λίγο (αρκετά) καλύτερα τον κόσμο ως προς αυτά τα δύο σημεία που προανέφερα, ήτοι ότι δεν έχουν νόημα οι μαζικές ερωτήσεις και αφετέρου να μην αφήνει να διακόπτουν ώστε να απαντάει και να μην υπεκφεύγει όλη την ώρα ο ομιλητής. Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι ως εγχείρημα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και πιθανώς ν'ανοίγει νέο δίαυλο επικοινωνίας στα ΜΜΕ, που -γιατί όχι; σάμπως περίμενε ποτέ κανείς ότι θα πέθαιναν κραταιές εφημερίδες;- ενδεχομένως να πλήξει και παραδοσιακά ΜΜΕ της τηλεόρασης.

Κατά τα λοιπα, μάλλον το πιο εύστοχο το διάβασα από την τουιτερική Ελληνοφρένεια: η εκπομπή θα έπρεπε να λέγεται κανονικά "ο Ε. Βενιζέλος ΔΕΝ απαντάει στους πολίτες". Α, και δεν ξέρω αν παρατηρήσατε πως διακυμάνθηκαν ποιοτικώς οι ερωτήσεις ανάλογα με την ηλικία και την έλειψη κομματικών φράσεων, ε; Ωραία πράγματα!
Θα γελάσουμε. Και ας γελάσουμε τώρα γιατί μετά τις 6 Μαϊου θα πέσει πολύ δάκρυ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: