29 Μαϊου 2011, μια ακόμα πιο ιστορική μέρα.

Διότι όσος κόσμος βγήκε χθες όξω, δεν έχει βγει στις οργανωμένες απεργίες-διαδηλώσεις τόσα χρόνια.
Να υπενθυμήσω ότι 100 χιλιάδες κόσμος είχε στην υποτιθέμενη πιο επιτυχημένη απεργία, μετά από βδομάδες διαφημίσεων και προετοιμασιών. Και χθες όχι μόνο βγήκε περισσότερος κόσμος αλλά δεν άνοιξε και μύτη, καταρρίπτωντας ακόμη έναν αστικό μύθο, ότι αγώνες δίχως βία και αίμα δεν γίνεται. Ναι, αν έχεις συνηθίσει να τα παίρνεις, όντως δεν γίνεται. Μόνο που χθες δεν βγήκαν εκείνοι που τα παίρνουν. Δεν βγήκαν οι επαγγελματίες διαμαρτυρόμενοι, αυτοί που τόσα χρόνια κρατούν τον κόσμο μέσα στο σπίτι, αυτοί που μια ζωή διατυμπάνιζαν ότι μόνο αυτοί γνωρίζουν το καλό του κόσμου, αυτοί που δρουν ως άριστοι προβοκάτορες ισοπεδώνοντας τα πάντα. (Και) Χθες βγήκε ο απλός κοσμάκης.

Οι σκηνές ήταν συγκλονιστικές. Ήθελα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες αλλά τελικώς σκέφτηκα, γιατί να το έκανα; Επειδή έβλεπα γυναίκες εγκύους στο Σύνταγμα; Θα ξαναδώ. Επειδή έβλεπα γονείς με τα παιδάκια τους ή τα μωράκια τους; Θα ξαναδώ. Επειδή είδα ανθρώπους ηλικιωμένους; Θα ξαναδώ. Απίστευτος παλμός, απίστευτη ζωντάνια όλου του κόσμου.
Δεν θα σταθώ στο ότι υπήρχαν και κάποια πράγματα που δεν μου άρεσαν διότι επί της παρούσης δεν έχει και τόση σημασία. Στο άμεσο μέλλον ίσως να πρέπει να τα προσέξουμε λίγο περισσότερο αλλά ακόμη όχι. Δεν υπάρχει λόγος. Το σημαντικό είναι να βγει κόσμος έξω, να δείξει την απέχθειά του με την φυσική του παρουσία, να δείξει ότι έχει προβλήματα. Για χθες υπήρχαν κάποιες όχι πολύ ευχάριστες πληροφορίες. Τελικώς δεν συνέβη το παραμικρό. Η παρουσία του κόσμου και μόνο ήταν η εγγύηση γι'αυτό. Δίχως παρατράγουδα, δίχως κακοφωνίες.

Και την ίδιαν στιγμή ο πόλεμος που τρώει αυτή η προσπάθεια είναι πραγματικά ασύλληπτος. Τα ΜΜΕ ακόμη την θάβουν, αν και πλέον όχι με την ίδια ένταση όσο τις πρώτες μέρες. Πολιτικοί βγαίνουν και απαξιώνουν. Άλλοι βγαίνουν και προσπαθούν να την καπελώσουν .Άλλοι -και όχι μόνο πολιτικοί- προσπαθούν να μπουκάρουν μέσα για να την εκμεταλλευθούν. Έγραψε κάτι πολύ σωστό ο προφέτας και συντάσσομαι πάραυτα: βγάλτε καμιά φωτογραφία και κρατήστε τα κείμενα, διότι σε 20 χρόνια θα έχουμε προσπάθειες α λα Πολυτεχνείου με πλείστους όσους να ερίζουν για το ποιος το οργάνωσε. Δυστυχώς από τέτοιους μαλάκες δεν θα γλυτώσουμε ποτέ.

Δεν έχει τόση σημασία το ότι εμφανίσθηκαν και κάποια καραγκιοζοειδή φαινόμενα. Σποραδικά ήταν και είτε μας αρέσει, είτε όχι είναι και αυτά τμήμα της ίδιας κοινωνίας. Σε μια υγιή δημοκρατική κοινωνία όλες οι φωνές έχουν θέση. Αν έστω και μία δεν έχει θέση, τότε δεν πρόκειται για δημοκρατία.

Και όσον αφορά το θέμα που τεχνηέντως έχει ανακύψει περί αιτημάτων, νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος να τεθούν αιτήματα στην παρούσα φάση. Αυτά είναι γνωστά σε όλους. Ακόμη και στους πολιτικούς. Ας βγεί κι άλλος κόσμος έξω, να γίνεται το αδιαχώρητο σε ολόκληρο το κέντρο και όχι μόνο στο Σύνταγμα, καθώς και σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις, ας διασφαλιστεί ότι ο χαρακτήρας της διαμαρτυρίας θα μείνει απαράλλαχτος και ειρηνικός και όταν θα έρθει η ώρα των αιτημάτων ξαφνικά όλοι θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτά θα έχουν ήδη τεθεί από μόνα τους. Η φυσική παρουσία του κόσμου είναι το άλφα και το ωμέγα.

Και εννοείται ότι μπορούμε και καλύτερα.
Παρόλο που χθες ήταν μια μεγαλειώδης μέρα, όσο κι αν πέφτει θάψιμο από πάμπολλους.
Προσπαθούμε και ελπίζουμε για το καλύτερο, ακόμη κι αν αυτό δεν έρθει ποτέ.
Και μόνο που δεν προλάβαινα να σταματάω να κουβεντιάζω με κόσμο που δεν ήξερα χθες, ήταν ένα τεράστιο κέρδος.

Πριν από έναν μήνα έφυγε ο Λάκης Σάντας

και ενσυνείδητα επέλεξα να μην γράψω κάτι τότε.
Τουναντίον, εξαρχής είχα προγραμματίσει να το γράψω σήμερα, αφού σαν σήμερα το 1941 ήταν που μαζί με τον Μανώλη Γλέζο κατέβασαν την γερμανική σημαία με την σβάστιγκα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Και επέλεξα να το κάνω σήμερα αφού τέτοιες πράξεις είναι που μένουν αθάνατες.

Είναι πολύς κόσμος που δεν ξέρει τον Σάντα. Ούτε εγώ τον ήξερα για χρόνια, μέχρι που μια μέρα σε μια κουβέντα με τον πατέρα μου μου το πέταξε και κάθησα μετά και το'ψαξα. Και μέσα σ'όλα συνειδητοποίησα και το γιατί δεν ήξερα για πολλά χρόνια τον Σάντα, όπως αντίστοιχα δεν τον ήξεραν πολλοί: διότι ο ίδιος ο Σάντας έκανε κάτι και σιώπησε μετά. Όχι σαν τους φροντοφωνάζοντες αντιστασιακούς των καναλιών και των συντάξεων που θέλουν να το μαθαίνουν όλοι τι έκαναν (αν έκαναν φυσικά, όπου αν τολμήσεις να το αμφισβητήσεις σε περιμένει μήνυση στην γωνία).



Πραγματικά μαθήματα ήθους από έναν άνθρωπο που έκανε αλλά δεν μίλησε.
Δεν έχω κάτι άλλο να πω, πέραν του ότι -για περίπτωση που σας ενδιαφέρει- ότι ο Λάκης Σάντας έχει γράψει και ένα πολύ μικρό πλην δυσανάλογα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για τις τότε μέρες.

Τέλος, ένα εκπληκτικό (πάλι) κείμενο του Ηλία Μπαζίνα στον Φίλαθλο (6 Μαϊου), όπου μιλάει και για Σάντα και για Βέγγο...



Όχι τίποτε άλλο αλλά πλέον υπάρχει νέα ξένη σημαία που πρέπει να υποσταλλεί.

25 Μαίου 2011, μια ιστορική ημέρα...

και παρόλο που η αρχή είναι πάντοτε το ήμισυ του παντός καθώς και δύσκολη επίσης, το θέμα θα είναι να μην είναι η μόνη ιστορική ημέρα.
Παρένθεση: σας συνιστώ να το διαβάσετε προσεκτικά το παρόν σενδόνι διότι κάποια πράγματα καλό είναι να εμπεδωθούν. Το ποια είναι αυτά, θα το καταλάβετε από μόνοι σας.
Πάμε λοιπόν...

Γιατί ιστορική ημέρα;
Από χθες ξεκίνησαν να γράφονται σχόλια (που σήμερα αναπαράγωνται ακόμη περισσότερο) ότι βγήκαν οι Έλληνες έξω. Καμία σχέση: παρόλο που θεωρώ ότι η προσέλευση του κόσμου ήταν λίαν ικανοποιητική και η όλη διαδήλωση πολύ επιτυχημένη, αυτοί που βγήκαν ήταν λίγοι. Και μιλάω κυρίως για το Σύνταγμα που ήμουν, μιας και για την υπόλοιπη Ελλάδα μόνο αυτά που γράφονται μπορώ να ξέρω. Που έγκειται λοιπόν το ιστορικόν της ημέρας; Απλό: στο ότι οι Έλληνες έδειξαν ότι μπορούν να βγουν έξω και κυρίως, δίχως ν' ανοίξει μύτη. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κέρδος.

Χθες στο Σύνταγμα βρισκόταν ένα τελείως ετερόκλητο πλήθος, νέοι και πιτσιρίκια, γονείς με παιδάκια και μωράκια, ηλικιωμένοι, μεσήλικες. Άνεργοι, εργαζόμενοι, μεταλλάδες, σκυλλάδες, γκόμενες με δωδεκάποντες γόβες στυλέττο και μίνι ως τον αφαλό (και όμως). Νεοδημακράτες, πασοκτζήδες, κουκουέδες, ανένταχτοι, απέχοντες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα βασικό κοινό σημείο: προβλήματα.

Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν τα προβλήματα αυτά ήταν ίδια για όλους. Σημασία έχει ότι υπάρχουν προβλήματα. Άλλος μπορεί να είναι άνεργος. Άλλος μπορεί να εργάζεται με μισθό 590 ευρώ, μαύρες υπερωρίες και ανασφάλιστος. Άλλος μπορεί να είναι ο μόνος από την οικογένεια που δουλεύει και να μην του φτάνουν τα χρήματα να ζήσει τα παιδιά του. Άλλος μπορεί να μην έχει ένσημα για να ασφαλιστεί και να έχει υγειονομική κάλυψη. Άλλος μπορεί να βλέπει ότι δεν έχει καν μέλλον. Άλλος μπορεί να τα έχει όλα μαζί κλπ.
Αυτό που χθες είχε σημασία ήταν η φυσική παρουσία του κόσμου. Δεν ήταν ημέρα για να καταθέσουμε προτάσεις -αυτές ο καθένας με το τρόπο του, λιγότερο ή περισσότερο τις καταθέτουμε όλον τον προηγούμενο καιρό και θα έχουμε πιθανώς και όλον τον επόμενο. Αυτή η ημέρα ήταν (όπως θα είναι και η σημερινή και φυσικά όλες όσες ακόμη ακολουθήσουν) μια μέρα διαμαρτυρίας, ειρηνικής, δίχως "διοργανωτές", δίχως πολιτικούς πατρόνες, δίχως λοιπούς ξεπουλημένους. Ήταν μιας εκδήλωση διαμαρτυρίας από τον απλό κόσμο, ανεξαρτήτως ομάδας, κόμματος, κοινωνικής θέσης ή προσωπικών συγκυριών. Μια εκδήλωση δίχως κομματικά πανώ, δίχως συνδικαλιστικά "αιτήματα", δίχως τα γνωστά καραγκιοζιλίκια που θαυμάζουμε κάθε φορά.

Βέβαια, ενδιαφέροντα σκηνικά είχαμε και χθες αλλά αντιμετωπίστηκαν ακριβώς όπως έπρεπε. Πάρτε για παράδειγμα το τσίρκο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ το οποιο μας τίμησε με την παρουσία του στο πλαίσιο των κοινωνικών εκδηλώσεων της διαδήλωσης. Είδαμε κλόουν με το χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα καθώς και πολλές μαϊμούδες να επιδίδονται σε ένα εξαιρετικό πλην βαρετό σόου. Ο κόσμος, προφανώς σκεπτόμενος ότι κάθε φορά που η ΓΕΝΟΠ σκέφτεται το καλό του τόπου είτε κλείνει είτε απειλεί να κλείσει τους διακόπτες για όλο τον κόσμο, καθώς επίσης και το ότι πρόκειται για κράτος εν κράτει που μάλλον για πρώτη φορά στα χρονικά -και παρακαλώ διορθώστε με αν θυμάμαι λάθος- διαδήλωσε σε απογευματινή ώρα, τους γιούχαρε ακριβώς όπως τους άξιζε, και τολμώ να πω ότι άκουσαν τα απολύτως ελάχιστα, δείγμα της απαξίωσης που έλαβαν (και που μάλλον δεν περίμεναν). Νομίζω ότι ήδη από μόνοι τους είχαν πιάσει το υπονοούμενο και βρίσκονταν από το κάτω μέρος της Πλατείας Συντάγματος, αλλά πλέον από χθες πιστεύω να το έπιασαν ακόμη περισσότερο. Παρομοίως είχε και κάποια άλλα πανώ παραπίσω που δεν δέησα καν να δώσω βάση από ποιον ευαγή "οργανισμό" προέρχονταν αλλά ούτε αυτά τόλμησαν να πλησιάσουν και πολύ. Στην γωνία του Μεγάλη Βρετάνια είχε και καμιά δεκαριά άτομα του "χώρου": προφανώς είχαν έρθει για να στελεχώσουν τον ζωολογικό κήπο. Για πολύ λίγη ώρα ακούγαμε κάτι άναρθρες κραυγές, ξέρετε όπως αυτές που κάνουν οι χιμπατζήδες στη φάση του ζευγαρώματος, συνειδητοποίησαν ότι ο κόσμος αδιαφορεί -υπήρχαν και κάποια αρνητικά σχόλια από γύρω- και ως εκεί: επέστρεψαν στις μπανάνες τους. Πιθανώς να υπήρχαν και τίποτε άλλα μεμονωμένα σόου τέτοιων μίνι πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά δεν ήταν δυνατό με τόσο κόσμο να γυρίσω όλη την περιοχή για να τα διαπιστώσω, άσε που δεν με ενδιέφερε. Γιατί τα λέω αυτά;

Όπως και πολλοί άλλοι δύσπιστοι έτσι κι εγώ ξέρω πολύ καλά ποιοι είναι εκείνοι που πάντοτε καπελώνουν ή προβοκάρουν τέτοιες αντιδράσεις του κόσμου. Χθες όμως ήταν μια άλλη μέρα, μιας διαφορετική μέρα, μια πολύ ωραία μέρα. Ήταν μια μέρα που όλα αυτά δεν πέρασαν, γι'αυτό και αντιμετωπίστηκαν όπως έπρεπε. Απομονώθηκαν πλήρως. Θα αναφέρω ενδεικτικά το εξής χαρακτηριστικό παράδειγμα: κάτω είχε αμέτρητα γυάλινα μπουκάλια από μπύρες, καθ'όσον τα νερά εξαντλήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ. Δεν πετάχτηκε ούτε ένα προς τα ΜΑΤ ή προς οποιονδήποτε άλλον. Όχι μόνο δεν το διαννοήθηκε κανείς απ'όσους έπιναν μπύρες, αλλά δεν διαννοήθηκε και κανείς να πάει να τα πάρει ως πολεμοφόδια. Όταν λέμε ότι ήταν μια αυθόρμητη ειρηνική διαδήλωση του απλού λαού, του καθημερινού κόσμου, το εννοούμε δίχως το παραμικρό ίχνος υπερβολής. Γι'αυτό και το κέρδος ήταν πραγματικά ανεκτίμητο. Ούτε τσαμπουκάδες, ούτε ξύλο, ούτε συλλήψεις, ούτε δακρυγόνα, ούτε πανικός, ούτε κυνηγητά, ούτε η παραμικρή ασχήμια. Ούτε καν χυδαία συνθήματα, όπως πχ αυτά που συνηθίζουν να μπαμπουινίζουν οι κομματικές νεολαίες. Ήταν πανέμορφα! Τόσο απλά! Και το εντυπωσιακότερο -για να καταλάβουμε πόσο μεγάλη ζημιά κάνουν συνδικαλιστές, κόμματα και λοιποί παρατρεχαμενοι- ήταν ότι έστω και για λίγες ώρες είδα κόσμο χαμογελαστό, να έχει αφήσει για λίγο στην άκρη την παραδοσιακή μιζέρια και τα δυσβάσταχτα προβλήματα που του έχουν εμφυτεύσει τεχνηέντως όλοι οι "ινστρούκτορες" (μηδέ των δημοσιοκάφρων εξαιρουμένων), κόσμο που έννοιωθε ότι συμμετέχει σε κάτι σημαντικό. Είδα κόσμο που πήγε εκεί να πει όχι απαραίτητα με χυδαία συνθήματα ή τυποποιημένες ατάκες απεργιών αλλά ακόμη και με την σιωπή του, ότι δεν πάει άλλο.

Σε κάποια φάση πέτυχα ένα φιλαράκι μου εκεί, τον Μητσάρα τον Beerdrinker και πιάσαμε την κουβέντα μιας και είχαμε να τα πούμε από το Up the Hammers. Πάνω στην κουβέντα λοιπόν μας λέει (ήμουν με τον Mad Putcher) "ρε παιδιά, θέλω να σας πω τι σκέφτηκα πιο πριν και πραγματικά απορώ πως σκέφτηκα κάτι τόσο ηλίθιο. Έβλεπα όλον αυτόν τον κόσμο, όλη αυτή την ωραία ατμόσφαιρα και σκεφτόμουν να φύγω να πάω σπίτι για να δω τις καλύψεις και τα ρεπορτάζ. Να μάθω πόσος κόσμος έχει έρθει, τι γίνεται σε κάθε γωνία, ποια η αντίδραση της υπόλοιπης κοινωνίας ή των πολιτικών. Αντί να πω ότι κάθομαι εδώ που είναι η καρδιά των γεγονώτων και δεν το κουνάω. Ο μαλάκας, τι πήγα και σκέφτηκα έστω και αυθόρμητα;". Και δυστυχώς αυτή η πολύ σημαντική κουβέντα του Μητσάρα ήταν μια κουβέντα που πιο πριν είχα ακούσει και από άλλους να συζητάνε σε άσχετες φάσεις. Κοιτάχτε πόση πλύση εγκεφάλου μας έχουν κάνει. Και μετά αναρωτιώμαστε γιατί δεν αντιδράει ο κόσμος και γιατί δεν βγαίνει έξω στους δρόμους, παρά έχει αφήσει τις τύχες του σε άχρηστους πολιτικούς, σε λαμόγια συνδικαλιστές, σε πουλημένους δημοσιοκάφρους.

Και αυτός ήταν ένας σημαντικός λόγος που ο κόσμος δεν ήταν πολύς. Βέβαια θα μου πείτε, τότε γιατί χαρακτήρισα την ημέρα και ιστορική και επιτυχημένη;
Πρώτον, επειδή το όλο εγχείρημα διοργανώθηκε ουσιαστικά μέσα σε μιάμιση μέρα (από την Δευτέρα το βράδυ) και για πάνω από μισή μέρα όχι απλά μόνο μέσω ίντερνετ αλλά σχεδόν μόνο μέσω facebook (το οποίο απέδειξε ότι αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να αποτελέσει "όπλο" όπως και ολόκληρο το διαδίκτυο εν γένει).
Δεύτερον, επειδή παρά τις φαινομενικές "διαφημίσεις" από τα ΜΜΕ χθες από ένα σημείο κι έπειτα, οι προσπάθειες κατατρομοκράτησης του απλού κόσμου είχαν ενταθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και η ίσως πιο αποτυχημένη πολιτικός της Αριστεράς (και όχι μόνο), Μαρία Δαμανάκη βγήκε από την σαρκοφάγο της και άρχιζε να διατυμπανίζει ότι βγαίνουμε από το ευρώ, ότι καταστρεφόμαστε. Λυπάμαι, αλλά αδυνατώ να το θεωρήσω συμπτωματικό, ούτε μπορώ να θεωρήσω συμπτωματική την κλασικά καταστροφολογική αντιμετώπιση των ΜΜΕ στο άκουσμα μιας τέτοιας είδησης. Παρά την τρομοκρατία λοιπόν, ήταν πολύς ο κόσμος που βγήκε έξω.
Τρίτον, επειδή πολύς κόσμος (και δεν αναφέρομαι σε σκεπτικιστές ή όσους τέλος πάντων ήταν αντίθετοι για τεκμηριωμένους λόγους) απλά και μόνο σκεπτόμενος ως πρόβατο είχε επιδωθεί σε μια ατελείωτη προπαγάνδα κατά της χθεσινής διαδήλωσης, κυρίως μέσα από το ίντερνετ αλλά και από ΜΜΕ: "και να πάω δεν βγαίνει τίποτε", "δηλαδή θα πάει κι αυτός που ψήφισε pasok;", "θα είμαι εγώ δίπλα με τον τάδε;" κλπ. Και δώστου χοχοχο και χιχιχι και γελοία γκρουπάκια στο facebook τύπου "Αγανακτισμένοι πολίτες στην Μόρντορ" -μιλάμε ότι η μαλακία πάει σύννεφο, αλλά αυτό δυστυχώς το ξέραμε χρόνια τώρα. Και επί τη ευκαιρία να σημειώσω ότι δεν είδα καμία ομάδα ακροδεξιών, οι οποίοι τάχα μου ήταν αυτοί που οργάνωναν την όλη διαδήλωση όπως κάποια στιγμή είχε διαρρεύσει χθες το μεσημέρι.

Και όμως, ακόμη και υπό τέτοιες συνθήκες μαζεύτηκε πολύς κόσμος. Πραγματικά πολύς. Πολύς διότι ο Έλληνας αποδεδειγμένα είναι του καναπέ. Πόσος ήταν όμως;
Ιδέα δεν έχω. Χθες το βράδυ που γύρισα, παρά την κούραση άνοιξα το ίντερνετ να δω από περιέργεια τι γραφόταν. Ο περισσότερος ηλεκτρονικός τύπος έκανε λόγο για 10 χιλιάδες κόσμο. Σήμερα επειδή μάλλον κατάλαβαν ότι επρόκειτο περί σκαιάς προπαγάνδας ανασκέυασαν με αποτέλεσμα ο ίδιος τύπος να κάνει λόγο για πάνω από 20 χιλιάδες (ούτε ο Χριστός δεν έκανε τέτοια θαύματα μιλάμε). Χθες βράδυ πήρε τ'αφτί μου σε μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό ότι πηγές της αστυνομίας έκαναν λόγο για 20-25 χιλιάδες κόσμο. Οι πιο αισιόδοξες απόψεις έκαναν λόγο για πάνω από 40. Εγώ θα πάρω τη μέση και θα πω 30.000 κόσμου, παρόλο που δεν ξέρω μέχρι που έφταναν στους γύρω από την Πλατεία δρόμους. Προσέξτε λοιπόν: η μεγαλύτερες απεργίες που έχουν γίνει στη χώρα διοργανωμένες από τους πατρόνες και τους ινστρούκτορες, από τους επαγγελματίες ξεπουλημένους, έχουν πιάσει μετά βίας 100 χιλιάδες κόσμο. Και έχουν πιάσει τόσο κόσμο με πλήθος διαφημίσεων σε ραδιόφωνα και τύπο, προαναγγελθείσες πολλές μέρες πριν (ενίοτε και βδομάδες), με ολόκληρα συστήματα να τις υποστηρίζουν. Χθες όμως μέσα σε μόλις μιάμιση μέρα και δίχως την παραμικρή οργάνωση βγήκαν κοντά 30 χιλιάδες άνθρωποι. Γι'αυτό και ο κόσμος αν και ήταν λίγος, ουσιαστικά μόνο λίγος δεν ήταν.
Και το πιο ενδιαφέρον είναι ότι παρόλο που όλοι αυτοί οι άνθρωποι μάλλον ήταν πολύ πιο αγανακτισμένοι από τους επαγγελματίες απεργούς και συνδικαλιστές, δεν έγινε το παραμικρό έκτροπο. Δεν ακούστηκε κιχ, δεν άνοιξε κανένα κεφάλι. Και ούτε φυσικά καπελώθηκε από κανέναν πούστη.

Βέβαια εδώ αναφύεται ένα άλλο τεράστιο και εξαιρετικά σημαντικό ερώτημα ως προς την συμμετοχή του κόσμου. Ας υποθέσουμε ότι οι καταγεγραμμένοι άνεργοι είναι όντως ένα εκατομμύριο (που είναι πολλοί περισσότεροι αλλά το παρακάμπτουμε χάριν της επιχειρηματολογίας). Αναλογικά οι μισοί εξ αυτών πρέπει να βρίσκονται στο λεκανοπέδιο Αττικής, αφού αυτό έχει και τον μισό πληθυσμό της χώρας. Παρομοίως σκεφτείτε πόσοι είναι υποαπασχολούμενοι κλπ. Μιλάμε για την πλειοψηφία. Και όμως, ενώ όλοι αυτοί θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι στην γραμμή, έχοντας όχι πλέον στο πίσω αλλά στο μπροστινό μέρος του μυαλού ότι τους κλέβουν τις ζωές και το μέλλον, την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, τελικώς σχεδόν όλοι αυτοί έλαμψαν διά της απουσίας τους. Νομίζετε ότι ήταν από επιλογή; Δεν το πιστεύω. Την γνώμη μου την είπα πιο πάνω: ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί τόσο πολύ από τα πάντα που προτίμησε να κάτσει μέσα στο σπίτι. Ξέρω πολύ κόσμο που χθες δεν ήρθε στην διαδήλωση φοβούμενος ότι θα πέσει το ξύλο της αρκούδας και δεν θα μείνει ρουθούνι. Καταλάβατε λοιπόν τώρα πόσο καλά έχουν κάνει τη δουλειά τους (μεταξύ άλλων και) όλες οι απεργίες;

Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: δεν είμαι άνεργος, δεν είμαι υποαπασχολούμενος, αυτά όμως δεν λένε τίποτε απολύτως διότι έχω κι εγώ τα δικά μου προβλήματα που έχουν να κάνουν με την όλη κατάσταση. Τα ίδια ισχύουν και για τον Mad Putcher τον οποίον κυριολεκτικά τράβηξα από το κρεβάτι για να έρθει μαζί και που ενώ προ διαδήλωσης ήταν κομμάτια και δεν ήθελε να έρθει, φεύγοντας με ευχαρίστησε που επέμεινα. Και γιατί επέμεινα; Επειδή εμπιστεύομαι τα ένστικτά μου και ήξερα χθες ότι θα ήταν κάτι διαφορετικό και δεν μπορούσα να διαννοηθώ ότι θα απουσίαζα παρόλο που έχω ξεκαθαρίσει ότι σε ξεπουλημένες απεργίες και λοιπές ευαγείς συγκεντρώσεις των γνωστών-ανγώστων τεθλιμμένων/βολεμένων "συγγενών" εγώ δεν συμμετέχω. Τι θα πω αύριο-μεθαύριο στα παιδιά μου ρε όταν θα με ρωτήσουν "και τι έκανες εσύ όταν σε πήδαγαν πατόκορφα μπαμπά;" (τίποτε παιδί μου, καθόμουν σπίτι κι έξυνα τα παπάρια μου).
Είναι χρέος μου ως υγιώς σκεπτόμενος πολίτης να παλέψω για ένα καλύτερο αύριο για όλους, ακόμη και για'σένα που κάθεσαι επί μονίμου βάσεως στον καναπέ, που χθες δεν ήρθες έστω να πιεις έναν καφέ στις καφετέρειες τις πλατείας. Εκείνους που είχαν μια σοβαρή επιχειρηματολογία για να απέχουν, τους σέβομαι άσχετα αν για'χθες διαφωνώ. Ελπίζω όμως να επανεξετάσουν την στάση τους και να αναθεωρήσουν, διότι αυτό που ξεκίνησε χθες όχι μόνο δεν πρέπει σβήσει, αλλά δεν πρέπει να αλλάξει και χαρακτήρα. Αυτό που έγινε χθες ήταν από όλους για όλους, για τον απλό κόσμο, για την "πλέμπα" που επί μονίμου βάσεως βρίσκεται στην άκρη και την θυμούνται μόνο για να βγάζει το φίδι από την τρύπα στα ζόρια και τα δύσκολα.
Ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να κάνει το ίδιο ακριβώς, να διαδηλώνει ειρηνικότατα, κόσμια, πολιτισμένα και με αυθόρμητο παλμό. Ούτε να καπελωθεί, ούτε να εξυπηρετήσει συμφέροντα, ούτε να προβεί σε ασχήμιες. Απλά να είναι εκεί, για όσο χρειαστεί. Και να σας πω και κάτι ακόμη; Ας μην βγει και τίποτε στην τελική ρε αδελφέ. Τουλάχιστον θα λέμε ότι προσπαθήσαμε, ότι κάναμε κάτι, ότι κάτι κατέβασε η κούτρα μας. Κάτι δεν το κάνεις επειδή είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα αλλά με την ελπίδα ότι θα πετύχεις κάτι στο τέλος, κάτι καλύτερο από την υπάρχουσα κατάσταση.
Ποιος έδωσε πανελλήνιες ξέροντας ότι θα περάσει σίγουρα; Ποιος την έπεσε σε γκόμενα ξέροντας ότι θα την ρίξει 100%; Ποιος πήγε στο γήπεδο ξέροντας ότι η ομάδα του θα κερδίσει ό,τι κι αν γίνει; Δηλαδή προτιμούμε να γίνουμε όλοι μετανάστες σε ξένες χώρες από το να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε την δική μας χώρα; Είναι πιο ασφαλής η μετανάστευση;
Ε, κάτι τέτοιο, λοιπόν, ισχύει και για'χθες και θα συνεχίσει να ισχύει για όσες ημέρες συνεχιστεί αυτή η ειρηνική διαδήλωση. Προσπαθούμε για το καλύτερο με όποιον τρόπο μπορούμε και ό,τι βγει.

Εγώ αυτό που ελπίζω και εύχομαι ολόψυχα από την πλευρά μου είναι να έρχεται καθημερινά όλο και περισσότερος κόσμος. Όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο πιο έντονη θα είναι η παρουσία μας και τόσο πιο πολλές θα είναι οι πιθανότητές μας για κάτι καλό.
Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή και αυτό είναι κάτι που έχουμε λησμονήσει.

Είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή οι προσπάθειες καπελώματος θα ενταθούν. Σίγουρα, επίσης, κάποια στιγμή οι γνωστοί-άγνωστοι θα μπουρλωτιάσουν την κατάσταση με τα γνωστά τους μπάχαλα. Επίσης είναι βέβαιο ότι όλο και κάποιος θα προσπαθήσει να εμφανισθεί προκειμένου να αποκομίσει ιδία οφέλη. Αυτά δεν αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες ως προς την συνέχιση του όλου εγχειρήματος. Είναι στο χέρι μας να τους απομονώσουμε όλους αυτούς. Διότι ως γνωστόν λαμόγια και βλάκες υπάρχουν και ανάμεσά μας. Το θέμα είναι να τους δώσουμε -πάντα με ειρηνικό πλην επιβλητικό τρόπο- να καταλάβουν ότι δεν περνάει η μπογιά τους.

Είναι αυτονόητο ότι και σήμερα θα είμαι εκεί. Δεν έχω τη δυνατότητα να πηγαινοέρχομαι κάθε μέρα, αλλά θα το προσπαθήσω όσο πάει. Ελπίζω το ίδιο να κάνουν όλες και όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι συμπολίτες μου. Είναι χρέος μας να βρεθούμε και σήμερα εκεί, όχι μόνο στην Πλατεία Συντάγματος αλλά οπουδήποτε σε ολόκληρη τη χώρα, να διαδηλώσουμε ειρηνικά, πολιτισμένα. Μόνο εμείς μπορούμε να βάλουμε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του και δυστυχώς υπάρχει σειρά "ιεράρχισης" ως προς αυτό: πρώτα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα λαμόγια ανάμεσά μας. Ναι, θα πάρει χρόνο, αλλά πλέον έχουμε μόνο να κερδίσουμε, αρκεί να χειριστούμε τα πράγματα σωστά. Και τα λάθη επιτρέπονται, άνθρωποι είμαστε άλλωστε (ή μάλλον είσαστε, διότι εγώ ως γνωστόν είμαι θεός). Εν ολίγοις, ας μην ψάχνουμε άλλο για δικαιολογίες. Αυτό το τραίνο δεν πρέπει να χαθεί διότι ίσως να είναι κυριολεκτικά το τελευταίο.

Και ναι, χθες ήταν μια ιστορική ημέρα. Είμαι βέβαιος ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες.



ΥΓ. Δίχως να ξέρω κατά πόσον ισχύει, όμως κάτι πήρε τ'αφτί μου ότι η "ΣΠΙΘΑ" του Θεοδωράκη προγραμματίζει κάτι ξεχωριστό για τις 31 Μαϊου. Να υποθέσω ότι όλοι μαζί και ο ψωριάρης χώρια, ή είναι βαριά κουβέντα;
ΥΓ2. Νομίζω ότι το σημερινό συλλεκτικό πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη δείχνει και την επιτυχία της χθεσινής ημέρας, και την αμηχανία του κόμματος του λαού, και τον τρόπο που σκέπτονται οι "επαγγελματίες" του είδους: Χθες δεν συνέβη τίποτε, παρά ΘΑ συμβεί το προσεχές Σάββατο, πάντοτε υπό τις ευλογίες του "κόμματος".

Ρε άντε γαμηθείτε κι εσείς.
ΥΓ3. Λαμόγια ήρθε η ώρα σας.
ΥΓ4. Δεν ήταν σύνθημα αλλά κάτι που πέταξε ένα απίστευτο τυπάκι στην Πλατεία:
Αφήστε μας να ζήσουμε αλλιώς θα σας γαμήσουμε! Φοβερός ο τύπος!
ΥΓ5. Πόσο γλυκά ακουγόταν χθες το "σύνθημα" κλέφτες. Όπως είναι το μέλι για τη γλώσσα, έτσι ήταν και το κλέφτες για τ'αφτιά...
ΥΓ6. Φωτογραφίες δεν έχει. Κυκλοφορούν πολλές άλλωστε.

Κουτσοί-στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα...

Και κυριολεκτώ: διότι πλέον θα ξεκινήσει να πέφτει πολύ ξύλο αφενός, αφετέρου θα έχουμε κι άλλα φαινόμενα τύπου Αγίου Παντελεήμονα.
Και φυσικά θα είναι απολύτως δικαιολογημένα, απλά θα είναι κατά δικαίων και αδίκων (ίσως περισσότερο κατά δικαίων, αυτό θα φανεί εν καιρώ). Διότι τι σημαίνει δικαιολογημένος; Ότι δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει προστασία, δεν υπάρχει ασφάλεια, οπότε αναγκάζομαι να κάνω κάτι εγώ, ο πολίτης.
Διότι αυτό το πράγμα που έγινε σήμερα αποδεικνύει για μια ακόμη φορά (για νι-οστή) την τραγωδία μιας κοινωνίας ολόκληρης. Και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι πλέον δεν μας κάνει καμία εντύπωση. Λες και απλώς λερώθηκε ένα πεζοδρόμιο, ή λες και βράχηκαν τα ρούχα από ένα μπουρίνι.

Να πηγαίνεις μέσα στην χαρά να βρεις πιπίλα και τελικά να βρίσκεις φέρετρο...

Γιατί;
Διότι δεν υπάρχει κανένα κράτος, το παραμένει ακόμη μέσα στην λαμογιά, την αδιαφορία και το ψέμα και που δεν μπορεί ούτε γι'αστείο να προστατέψει τους πολίτες του.
Διότι δεν υπάρχει αστυνομία. Για την Κερατέα όπου έτρωγαν καλά, μέχρι και μηνύσεις έκαναν. Για τέτοιες στυγερές δολοφονίες όμως, το πολύ ν'ακούσουμε καμιά καταδίκη και λοιπά κροκοδείλια δάκρυα. Για τους δύο αστυνομικούς που σκοτώθηκαν προ μηνός, είχαμε ακούσει ότι πλέον είναι ζήτημα τιμής το θέμα για την ααστυνομία. Να υποθέσω ότι ο εκλιπών ατύχως δεν ήτο αστυνομικός προκειμένου να αποτελέσει ζήτημα τιμής και η σύλληψη των αυτών δραστών;
Διότι μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι μιας και φυλάσσονται με εκατοντάδες αστυνομικούς πολιτικοί (πρώην και νυν), δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και πόσοι άλλοι, αλλά προπάντων τα άκρως επικίνδυνα Εξάρχεια. Εξάλλου το κέντρο εδώ και καιρό αποτελεί άβατο. Τι άβατο θα ήταν αν μπορούσε να υπάρχει αστυνόμευση;
Διότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση, μιας και αν υπήρχε το κέντρο της Αθήνας δεν θα ήταν σε τέτοια κατάντια (και το οποίο οι περισσότεροι υπερασπιστές σπανίως πατάνε να το δουν. Αλλά ως έχουμε πει, από βλάκες έχουμε πλεόνασμα).
Διότι πλέον διαβλέπω ότι ο Άγιος Παντελεήμονας από εξαίρεση θα γίνει ο κανόνας.

Ναι, ναι, ξέρω... επρόκειτο για τραγικό συμβάν, επρόκειτο για εξαίρεση και το σημερινό.
Οκ, απλά τραβάτε να το πείτε στη γυναίκα αυτού του ανθρώπου, μουνόπανα.
Και δεν μου καίγεται καρφί ποιος φταίει, αν ήταν ή δεν ήταν μετανάστες όπως από το πρωί συζητιέται. Με ενδιαφέρει ότι πλέον όποιος γουστάρει βγάζει όπλο ή μαχαίρι και καθαρίζει κατά το δοκούν και επ'οιαδήποτε αφορμή.

Λυπάμαι για το ύφος, αλλά είμαι αηδιασμένος και ακόμη περισσότερο αγανακτισμένος με τα πάντα σε αυτήν τη χώρα.
Εσείς την καταντήσατε, εγώ τη λούζομαι.
Μουνόπανα.

Περί Ερασιτεχνισμού

...και για περίπτωση που δεν το πιάσατε, αθλητικό το παρόν.
Θα μου πείτε, εδώ γίνεται της εκδιδομένης κι εσύ γράφεις γι'αθλητικά;
Ναι, για αθλητικά γράφω ακριβώς επειδή δεν έχω καμία διάθεση να βγω έξω με κανάν λοστό ή κανά πειρατικό κανόνι ν'αρχίσω να την ανάβω δεξιά κι αριστερά.
Ούτως ή άλλως, είχα κατά νου να γράψω και 2-3 πράγματα για τον Ολυμπιακό κιόλας, οπότε ας το κάνω τώρα για να ξεφύγουμε και λίγο.

Ας ξεκινήσουμε με την μπάλα. Ντάξει, το ότι έχουμε πάρει το πρωτάθλημα 2011-12 ήταν εδώ και καιρό γνωστό. Ποιος θα το πάρει; Η ΑΕΚ ή ο βάζελος που αμφότεροι έχουν βγάλει τραγιάσκα και ψάχνουν για κανά ψιλό; Μήπως ο ΠΑΟΚ που πιθανώς του χρόνου να μας αποχαιρετήσει κι αυτός κατηγορία και δη, βιαίως; Ή μήπως ο Μπέος με τον Μάκη; Αστειότητες. Μόνος του παίζει ο Μαρινάκης και αυτό είναι κακό για όλους: και για τους λοιπούς αλλά και πρώτιστα για εμάς τους ιδίους. Το θέμα δεν είναι τόσο τι θα γίνει του χρόνου βέβαια, αλλά το τι έγινε φέτος σε όλα τα επίπεδα.
Κατ' αρχήν αναφορικά με τον Βαλβέρδε, το ότι έμεινε δεν μου κάνει ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Αναμφίβολα πρόκειται για σοβαρό προπονητή και αυτό φαίνεται από το πως μεταμόρφωσε το περσινό συνοθύλευμα στην φετινή ομάδα. Το πρόβλημα είναι ότι οι εμμονές του Βάσκου μου την έχουν δώσει στα νεύρα. Τελευταίο δείγμα ο Μήτρογλου, ο οποίος μάλλον μας αφήνει για άλλες πολιτείες και πολύ καλά θα κάνει. Το παιδί μπορεί να είναι ελαφρόμυαλο κατά πως φαίνεται από την συμπεριφορά του, ουδείς όμως μπορεί ν'αμφισβητήσει ότι είναι παικταράς -και το ξανατονίζω: παικταράς. Πήγε δανεικός στον Πανιώνιο για 6 μήνες και τον έσωσε κυριολεκτικά μόνος του. Είχε βάλει πιο πριν και κάποια παστελάκια και με'μάς αλλά του Βαλβέρδε δεν του κάνει, όπως αντίστοιχα δεν του κάνει ούτε ο Πάντελιτς. Υποθέτω ότι δεν θα του κάνει ούτε ο Ιμπραήμοβιτς, ο Βίγια, ο Ετό κλπ, άλλος ως αργός, άλλος ως προβληματικός χαρακτήρας. Τουναντίον του κάνει ο Φούστερ, ο οποίος πέραν του ότι είναι ένα εξαιρετικό μηχανάκι και φιλότιμο παιδί, από μπάλα δεν έδειξε και πολλά πράγματα (και μην ξεγελούν τα γκολ που πέτυχε), ενώ για να παίζει όλη την ώρα, παίζαμε και ένα σύστημα κυριολεκτικά άθλιο, με τον Ιμπαγάσα αμυντικό χαφ. Ειλικρινά, αυτές οι εμμονές του Βαλβέρδε είναι το κάτι άλλο και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πόσο μεγάλος ήταν ο Κόκκαλης που του'χε βάλει τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι (και που τελικώς είχε δίκιο). Το ότι ο Βάσκος έκανε σοβαρή δουλειά σε όλους τους τομείς ήταν λίαν οφθαλμοφανές. Εξίσου οφθαλμοφανές όμως και το ότι η ομάδα δεν ικανοποίησε. Στην ερχόμενη σαιζόν θα δείξει πόσ'απίδια πιάνει ο σάκος αλλά αν πάει με τέτοια μυαλά δεν βλέπω κάτι το αξιοπρόσεκτο να'ρχεται. Ξέχωρα ότι φέτος θα έχει και το τσουλού και η σαιζόν θα είναι απείρως πιο πρεσσαρισμένη.
Έμεινε και ο Μιραλάς και σήμερα ο μανατζαραίος του δήλωσε ευτυχής για την κατάληξη, η οποία ήταν αυτή που ήθελαν. Θα μας τρελάνει ο τύπος μιλάμε. Όπως και να'χει πάντως, πολύ θετική η εξέλιξη με τον Βέλγο (ο οποίος παρεμπιπτόντως να σημειώσω ότι ήδη ήταν παίκτης του Ολυμπιακού αφού είχαμε καταβάλει την ρήτρα στην Σεντ Ετιέν, απλά τώρα έκανε άλλο συμβόλαιο) ο οποίος ελπίζω να δείξει το ίδιο πρόσωπο και στην Ευρώπη. Επίσης να εκθειάσω και τον κάφρικο τύπο στο σύνολό του που μόλις πριν 3-4 μέρες τον έλεγε "καλύτερο φραγκοφονιά" και σήμερα τον παρουσίαζε "αλάνι" (χαρακτηρισμό που απέδιδε και στον -φτου- Κυριάκο -φτου- όταν κάποιοι έγλυφαν ασύστολα ως μέγιστοι γνώστες για να τον πάρουμε). Αλλά δεν περίσσεψαν μυαλά από κανέναν για να τα πάρουν όσοι τους διαβάζουν και να τους κόψουν. Τέλος πάντων...
Από μεταγραφές, βλέπω να γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Σήμερα ας πούμε διάβαζα για έναν Πολωνό τερματοφύλακα που κοιτάνε η Τσέλσυ, η Γιουβέντους και ο Ολυμπιακός... Ναι, νομίζω ότι η επιλογή του θα είναι πολύ δύσκολη, ο Ολυμπιακός έχει σαφές προβάδισμα (αν φυσικά γνωρίζει ότι... ενδιαφέρεται για τον εν λόγω τερματοφύλακα, γεγονός για το οποίο μάλλον αμφιβάλλω). Γενικά, διαβλέπω ότι θα έχουμε "ιστορίες", και νομίζω ότι ακρογωνιαίος λίθος αυτών θα είναι και ο Μαθία, αυτός ο τεχνικός διευθυντής που προσλάβαμε εσχάτως. Γιατί το λέω αυτό;
Διότι ο Μαθία είναι ο τύπος που έφτιαξε ένα από τα μεγαλύτερα ρόστερ όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και όχι σε κάποια τυχαία ομάδα αλλά στη Λίβερπουλ. Και μιλάμε για παίκτες τύπου Πλεσί, Λέτο, Κράουτς (η ντροπή των σέντερ φορ) και δεν συμμαζεύεται. Ότι υπήρχε, σαπάκι και μη, ο τύπος το μάζευε στην Λίβερπουλ. Τρέφω την υποψία ότι κι εγώ να πήγαινα και του'λεγα "φίλε, είμαι παικταράς" θα μου έλεγε χωρίς δισταγμό "φαίνεσαι... το κατάλαβα από τον τρόπο που ερχόσουνα... έλα να κουβεντιάσουμε" και τελικώς θα μ'έπαιρνε στην ομάδα. Ε, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος για το κατά πόσον θα μας σώσει αυτός ο τύπος.
Και μιας και πιάσαμε το ρόστερ, η ομάδα κατ' αρχήν θα χρειαστεί μια σχετική εκκαθάριση. Μεσσίες τύπου Ουρτάδο κι έτσι καλό θα είναι να μας πουν αντίο σύντομα. Έχουμε που'χουμε το pasok και τα μέτρα (όχι μόνο τα τρέχοντα αλλά και αυτά που έρχονται για το Μνημόνιο ΙΙ), μην έχουμε και τον Ουρτάδο που δεν κάνει ούτε για τους παλαιμάχους. Μιλάμε ότι παίζει να είναι ο μοναδικός πιο αργός παίκτης και από τον Μαρέσκα. Έλεος δηλαδή. Επίσης, πρέπει οπωσδήποτε να χτιστεί ένα ελληνικό ρόστερ, μιας και λίαν συντόμως θα έχουμε πρόβλημα με αυτό (όπου αν του Βαλβέρδε δεν του κάνει ο Μήτρογλου, τότε αμφιβάλλω αν του κάνει κανάς άλλος από τους πιτσιρικάδες. Να υπενθυμήσω ότι δεν του κάνει ούτε ο Φετφατζίδης, ούτε ο Γιάννης Παπαδόπουλος, οπότε τι να λέμε για τους υπολοίπους): ante portas ο κανονισμός των γηγενών κι εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Α, ξέχασα: θα πάρουμε τον Φορτούνη, τον Γεωργιάδη και τον Ανάκογλου λένε τα ρεπορτάζ. Ναι. Κι εκεί που δεν βάζει καν τους άλλους μικρούς, θα βάλει αυτούς τους μικρούς. Δηλαδή ο Γεωργιάδης στον Πανσερραϊκό βγάζει περισσότερα μάτια απ'αυτά που έβγαζε ο Γιάννης Παπαδόπουλος στον Ηρακλή; Ρε πλάκα κάνουμε τώρα; Η διαφορά όλων αυτών είναι στο ποιος παίζει και ποιος δεν παίζει. Έπαιζε ο Παπαδόπουλος στον Ηρακλή κι έβγαζε μάτια, γλυκαθήκαμε και τον πήραμε. Ήρθε και σφουγγάριζε πάγκο και απεφάνθησαν οι ειδικοί ότι πρόκειται περί παλτού (ενώ ο Ουρτάδο είναι μάλλον σετάκι εσωρούχων με ζαρτιέρες). Το ίδιο ισχύει για όλους. Έβλεπαν τον Μήτρογλου να κολλάει παστέλια με τον Πανιώνιο και αναρωτιώντουσαν "μα γιατί δεν τα κάνει και με'μάς αυτά;". Απάντηση βαθυστόχαστη και ιδιαιτέρως ψαγμένη: διότι δεν παίζει. Αν έπαιζε, θα τα έκανε και με'μάς, ακριβώς όπως τα έκανε τις περισσότερες φορές".
Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι οπαδοί (και φίλαθλοι ενίοτε) είναι τόσο άμπαλοι που νομίζουν ότι ένας παίκτης ακόμη κι αν δεν παίζει μπορεί να βγάζει τα κάστανα από την φωτιά όποτε του ζητηθεί, ήτοι ένα 20λεπτό σήμερα, άλλο ένα μετά από ένα μήνα, ένα τέταρτο μετά από κανά τρίμηνο κλπ. Το γεγονός ότι ένας παίκτης για να ρολάρει πρέπει να παίζει συνέχεια, τους διαφεύγει. Τι να πεις όμως; Αυτοί θα έβγαζαν παλτό και τον Μέσι αν τον έβλεπαν, με την σαφή διαπίστωση ότι πρόκειται περί κοντοπίθαρου άρα δεν κάνει για ποδοσφαιριστής.

Παρένθεση: θα μου πείτε, που κολλάει ο ερασιτεχνισμός του τίτλου;
Σωστή παρατήρηση.

Διότι το γεγονός ότι εκεί στην Πλατεία Αλεξάνδρας κινούνται ερασιτεχνικά φαίνεται και από τις κινήσεις τους για τον Ερασιτέχνη.
Ενδεικτικό παράδειγμα: αν και οι τελικές εξαγγελίες θα γίνουν την προσεχή Παρασκευή, οι εκλογές έχουν προκηρυχθεί για την Δευτέρα 16 Μαϊου. Ιδιοφυές! Τα εναπομείναντα μέλη του Συλλόγου (εις εκ των ποίων και ο γραφών) θα πρέπει σε ημέρα εργάσιμη να προσέλθουν στα γραφεία του Ερασιτέχνη στην Φρεατίδα (ή όπου αλλού πουν τέλος πάντων) για να ψηφίσουν για την ανάδειξη νέου διοικητικού συμβουλίου. Σατανικά ιδιοφυές! Σε εργάσιμη μέρα και δη Δευτέρα κιόλας, λες και η Κυριακή τους έπεφτε μακρυά. Βέβαια θα μου πείτε ότι μπορεί να γίνουν το απόγευμα. Ε, και; Λίγοι είναι εκείνοι που δουλεύουν και απόγευμα; Δηλαδή αν έχεις ένα ψιλικατζίδικο (για να πω ένα απλό παράδειγμα) θα το κλείσεις Δευτεριάτικα απόγευμα για να πας να ψηφίσεις στον Ολυμπιακό; Το θέμα όμως δεν είναι τόσο στις εκλογές, όσο στην ανοργανωσιά και την έλλειψη λογικής (ήτοι ερασιτεχνισμό) που επιδεικνύουν κάποιοι ή αρκετοί εκεί μέσα στα γραφεία του Ολυμπιακού, και οι οποίοι ίσως να συμπίπτουν μ'εκείνους που θα κληθούν να βγάλουν τον Σύλλογο από την κρίση στην οποίαν έχει περιέλθει. Πράγμα εμφανώς αδύνατον (καθ'όσον αντιφατικόν) όταν δεν μπορείς καν να σκεφτείς ότι τις εκλογές πρέπει να τις εξαγγείλεις για μια μέρα που να μπορεί ο άλλος. Βέβαια από την άλλη, πιθανώς η Δευτέρα (ως μη Κυριακή) να βολεύει τους συνδεσμίτες, δεν ξέρω. Που κολλάει αυτό θα μου πείτε; Ίσως και πουθενά, ίσως όμως και σε μια υφέρπουσα φήμη (ναι! και τα δύο: και υπό και έρπουσα, ξέρω τι γράφω) ότι ίσως -ξαναλέγω- να κατέβει και ο... Κουντούρης στους υποψηφίους (σωθήκαμε ως γίνεται αντιληπτό, ανοίχτε σαμπάνιες. Τους οργανωμένους είχαμε ανάγκη, όχι κάποια σοβαρά ποσά). Ουδέν περαιτέρω σχόλιον, πέραν του ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι παιχνιδάκι σαν αυτά που κάποιος θα πάρει στο παιδάκι του να παίζει.

Και ακριβώς επειδή ο Ολυμπιακός δεν είναι παιχνιδάκι, οφείλουν εκείνοι οι γιαλαντζί Ολυμπιακάρες που είναι πρώτοι στις μόστρες και τις φωτογραφίες και τις μεγαλόστομες δηλώσεις να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να χώσουν κανά φράγκο. Τι έγινε; Ξεμείναμε; Μόνο ένας Μαρινάκης και 2 Αγγελοπουλαίοι είναι αυτοί που κάτι νοιώθουν για την ομάδα; Αυτό που χρειάζεται είναι από ένας ματσωμένος που να αναλάβει από ένα τμήμα. Άλλος το ανδρικό βόλεϋ, άλλος το γυναικείο. Άλλος το ανδρικό πόλο, άλλος το γυναικείο. Άλλος την κολύμβηση, άλλος την ιστιοπλοϊα. Τόσο δύσκολο είναι το κέρατό μου μέσα, μην σας πάρει και σας σηκώσει; Και έχετε την απαίτηση να έρθει ο άλλος να γραφτεί και μέλος για ποιον λόγο; Λίγοι είμαστε αυτοί που έχουμε μείνει μέλη και ο καθένας για τους δικούς του λόγους: άλλος επειδή απλώς το γουστάρει, άλλος για να παίρνει διαρκείας, άλλος για την Ιδέα κλπ. Το εγχείρημα όμως έχει πατώσει διότι απλούστατα ο Ολυμπιακός διέπραξε ιστορικά λάθη και το βάλτωσε από μόνος του. Οπότε είναι δυνατόν άνευ κινήτρου και μέσα σε μία οικονομική κρίση να έρθει ο άλλος που ίσως να είναι κι επί μήνες άνεργος και να σκάσει 60 ευρώ για να γίνει μέλος; Τουλάχιστον αν είχε κίνητρο, ίσως να το έκανε. Τώρα γιατί να έρθει; Για να ψηφίσει για δεύτερη φορά στα 8 χρόνια που υπάρχει το εγχείρημα; Για να αναδείξει διοικητικό συμβούλιο όταν μόλις 5 μέρες πριν τις εκλογές δεν ξέρουμε καν ποιοι θα κατέβουν; Όταν δεν ξέρουμε καν ποια είναι η γραμμή του Μαρινάκη; Διότι ως είναι αυτονόητο, η ΠΑΕ είναι αυτή που υποχρεούται να δώσει τη γραμμή της πολιτικής, αφού το ποδοσφαιρικό τμήμα είναι το μεγαλύτερο και πιο.. οργανωμένο (λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα τώρα). Είναι πασίδηλο ότι αν ο κόσμος έβλεπε από έναν ηγέτη σε κάθε τμήμα θα συμπεριφερόταν και διαφορετικά. Αλλά που μυαλά εκεί στην Πλατεία Αλεξάνδρας... Αν υπήρχαν μυαλά, δεν θα είχε βαλτώσει και το όλο εγχείρημα. Και αναρωτιέμαι που θα πάει αυτή η κατάσταση...

Διάβαζα ας πούμε χθες ότι δεν θα συμμετάσχουμε στο πρωταθλητριών της ερχόμενης περιόδου καθ'όσον πρόκειται για έξοδο. Μάλιστα: το τμήμα βόλεϋ που μας έχει χαρίσει 2 κούπες με 11 final four και συνολικά 6 συμμετοχές σε τελικούς (χώρια την τρίτη θέση στο μουντιαλίτο συλλόγων το 92), το σκέφτονται σοβαρά οι φωστήρες να μην συμμετάσχουν εκεί που πρέπει αλλά σε κάποια υποδεέστερη διοργάνωση λόγω εξόδων, λες και η άλλη διοργάνωση δεν έχει έξοδα. Διάβαζα παράλληλα ότι έγινε πρόταση παραμονής στον προπονητάρα μας, Γιάννη Καλμαζίδη, αλλά με αρκετά λιγότερα χρήματα, παρά το δεύτερο σερί πρωτάθλημα που παίρνει (με νταμπλ κιόλας το φετινό) και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να τόλμησε να ζητήσει και λεφτά. Κανονικά θα έπρεπε να πληρώσει για να παρεμείνει, έτσι δεν πάει; Παρά το γεγονός ότι έγιναν σωστές κινήσεις πέρσυ το καλοκαίρι και φτιάχτηκε μια νεανική ομάδα, ακόμη κι αυτή πλέον είναι στα πρόθυρα διάλυσης (παράδειγμα ο Τζούριτς που ήδη ετοιμάζει βαλίτσες κι ας έχει έναν ακόμη χρόνο συμβόλαιο, ενώ Ντεσπέιν και Γιαμπλόνσκι είναι ήδη αμφότεροι παρελθόν). Και φυσικά μην μιλήσω για το γυναικείο βόλεϋ που έχει σχεδόν διαλυθεί (αν και τεχνηέντως παρουσιάζεται ευρισκώμενο σε... θερινή άδεια ξεκούρασης).

Να πούμε για το πόλο μήπως; Εκεί κι αν είναι δράμα η κατάσταση. Για ποιο; Για ένα πόλο που μας έχει φέρει κι αυτό 2 κούπες, μέσα από 11 συμμετοχές σε final 4 και συνολικά 5 τελικούς. Εκεί η κατάσταση ίσως να είναι χειρότερη ακόμα κι από το βόλει. Πέρσυ το καλοκαίρι οι... πολυετείς προσπάθειες να διώξουμε τον Χατζηθεοδώρου στέφθηκαν από πλήρη επιτυχία και παρόλο που... ο κακός λύκος έφυγε, η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη. Και μπορείς μήπως να πεις κάτι για τους παίκτες; Τι να πεις; Απλήρωτοι παίζουν και αυτοί, ψυχάρες όλοι τους, τιμώντας τα χρώματα του Συλλόγου. Και την ίδιαν στιγμή αν μιλήσεις με κάποιον αρμόδιο από τα γραφεία του Ολυμπιακού την έχουν έτοιμη την απάντηση:
-ναι, αλλά μην ξεχνάτε ότι παρόλο που έχουμε δώσει τόσα χρήματα δεν έχουν έρθει οι ευρωπαϊκές διακρίσεις που αναλογούν
-ναι, αλλά το μπάτζετ πρέπει να μειωθεί
-ναι, αλλά η κατάσταση είναι τέτοια, ξέρετε...
και ό,τι άλλη αρλούμπα μπορεί να κατεβάσει ο ανθρώπινος νους. Λες και κάποιος τους έχει διαβεβαιώσει ότι απευθύνονται σε κουτούς. Λες και δεν βλέπουμε τι γίνεται. Λες και είμαστε τίποτε πρόβατα που μασάμε κουτόχορτο.

Όπου, φυσικά, δεν τελειώνουν στο ανδρικό τμήμα τα προβλήματα του Ερασιτέχνη. Είναι και το γυναικείο τμήμα σε αντίστοιχη κατάσταση (που ενώ εγώ γράφω κατέκτησε μόλις τώρα και φέτος τον τίτλο του πρωταθλητή), είναι και το τμήμα της κολύμβησης, και του στίβου και όλος ο Ερασιτέχνης. Και λύση δεν διαφαίνεται.
Ή μήπως ξεχάσαμε την κραυγή αγωνίας που προ λίγου καιρού είχαν βγάλει όλοι οι αθλητές μας; Οι αθλητές μας που μας έχουν γεμίσει τίτλους και διακρίσεις, οι οποίοι είπαν τεράστιες αλήθειες, όπως για παράδειγμα: "Είναι τραγικό και ταυτόχρονα αστείο να βάζουν εμάς τους αθλητές σε αντιπαράθεση. Βόλεϊ ή πόλο; Ή μήπως κολύμβηση; Ανδρικά ή γυναικεία τμήματα; Ποιός έχει προτεραιότητα; ΟΛΟΙ!"

Όπως λύση δεν θα δώσουν οι εκλογές της προσεχούς Δευτέρας.
Λεφτά χρειαζόμαστε, όχι εκλογές. Το μόνο που πιθανώς να έχει σημασία είναι το να βγει ένα διοικητικό συμβούλιο το οποίο να βρει χορηγούς, πράγμα που πολύ αμφιβάλλω αν μπορεί να κάνει. Οι εκλογές θα είχαν μια κάποια χρησιμότητα αν υπήρχε διαφάνεια στα του συλλόγου.
Έχει βγει ποτέ ισολογισμός στον Ερασιτέχνη; Πολύ το αμφιβάλλω.
Ξέρουμε πόσα είναι τα λειτουργικά του έξοδα; Τα έξοδα συμβολαίων; Μετακινήσεων; Το ο,τιδήποτε τέλος πάντων; Τίποτε δεν ξέρουμε. ΚΑι δεν μας τα λένε γιατί; Επειδή δεν μας ενδιαφέρει; Ποιος είπε ότι δεν μας ενδιαφέρει;
Θυμάμαι μια φορά μου είχαν πει από το τηλέφωνο "έχετε πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες και θα θέλαμε να τις συζητήσουμε μαζί σας. Αφήστε μας ένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Επίσης, θα ανακοινώσουμε και ένα συμβούλιο ανοιχτό για τον κόσμο". Θέλετε να πω την συνέχεια, τι έγινε και με την επικοινωνία και με το συμβούλιο, ή την πιάσατε από μόνοι σας;

Και διερωτώμαι: υπάρχει κάποιος πάνω στον οποίον να μπορεί να βασιστεί ο Ερασιτέχνης, ναι ή όχι; Διότι για τους λεφτάδες που θεωρούμε ότι έχουμε, ακόμη και τα δύο βαρειά χαρτιά του Ερασιτέχνη δηλαδή το ανδρικό τμήμα βόλεϋ και το αντίστοιχο του πόλο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ως προς το οικονομικό βάρος για κάποιον που πραγματικά έχει χρήματα. Όταν όμως ο κόσμος βλέπει ότι αυτοί που πρέπει αδιαφορούν, τότε πως διάολο να συνδράμουν και ως μέλη; Ή γιατί να στείλουν sms; Ή μήπως υπάρχει η αυταπάτη ότι σε κάθε ένα sms στο 54080 αντιστοιχεί σε έναν οπαδό; Μην γελιώμαστε.

Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στον Ολυμπιακό. Μπορεί εκεί μέσα να σκέφτονται "ρε τι γαμάτοι που είμαστε, πόσο καλά τα συντονίζουμε και τα καταφέρνουμε" αλλά στην πραγματικότητα κούνια που τους κούναγε. Την τύφλα τους δεν ξέρουν. Και το χειρότερο είναι ότι τα κάνουν και όλα τρισχειρότερα, σαν τα μούτρα τους δηλαδή. Φαίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τον κόσμο άλλωστε, όποιος το'χει δοκιμάσει είμαι βέβαιος ότι έχει... εντυπωσιαστεί. Και το πρόβλημα είναι ότι αν ο Μαρινάκης δεν το πάρει απόφαση να κάνει μια γενναία εκκαθάριση και αναδιοργάνωση με τον σωστό κόσμο, τότε δεν βλέπω κανένα απολύτως φως στο τούνελ και βλέπω ο μεγαλύτερος σύλλογος της χώρας να ακολουθεί τον δρόμο που έχουν χαράξει και άλλοι μεγάλοι σύλλογοι, όπως ο βάζελος ή η ΑΕΚ για παράδειγμα. Και βασικά, πρέπει επιτέλους να υπάρξει μια επί της ουσίας συνεργασία του Μαρινάκη με τους Αγγελόπουλους αλλά και τον Κόκκαλη διότι αν δεν μπουν όλοι αυτοί μπροστά, καληνύχτα μας.

Μμμμμ... και μιας και ανέφερα του Αγγελόπουλους... Έχουμε και το μπάσκετ, βέβαια...
Ελπίζω η φετινή απουσία από το final 4 που συνδυάστηκε με αποκλεισμό από μια φιλότιμη πλην ανύπαρκτη ομάδα, να βοήθησε τους Αγγελοπουλαίους να βάλουν μυαλό μπας και καταλάβουν τι γίνεται. Το γεγονός που πολλοί μαϊντανοί πανηγυρίζουν ότι δηλαδή φέτος κάναμε το απόλυτο 26/26, δεν μου λέει τίποτε απολύτως. Και πέρσυ είχαμε πλεονέκτημα έδρας και τελικώς χάσαμε τον τίτλο. Ως επίσης κι ο βάζελος που δεν έκανε 26/26 όπως εμείς, πήρε το κατσαρόλι. Γενικά, η ομάδα είναι άναρχη (δείγμα οι πολλές παρεξηγήσεις φέτος, πχ μεταξύ Μπουρούση και Παπαλουκά, Τεόντοσιτς και Παπαλουκά κλπ) καθώς και η παρουσία του Ίβκοβιτς δεν μου πολυεμπνέουν εμπιστοσύνη. Τι μέλλει γεννέσθαι δεν γνωρίζω, αλλά δεν είμαι και ιδιαίτερα αισιόδοξος, μην κρυβόμαστε. Διότι η αλήθεια είναι ότι για να πάρουμε το πρωτάθλημα στο μπάσκετ θα πρέπει να έχουμε υπερβολικά πολύ ανώτερη ομάδα από τον βάζελο, προκειμένου να μπορούμε να υπερκεράσουμε και τις... έξωθεν παρεμβολές που ως γνωστόν κάθε χρόνο κάνουν την συμπτωματική εμφάνισή τους όταν και όποτε πρέπει. Το θέμα είναι ότι οι Αγγελόπουλοι θα πρέπει να βρουν τη φόρμουλα να σταματήσουν να πετάνε λεφτά (διότι έχουν κυριολεκτικά πετάξει ένα τσουβάλι) και να λάβουν κι αυτοί την αποζημίωση για τους κόπους τους, που είναι αναμφίβολα τεράστιοι.

Για την ώρα αυτά και σίγουρα θα επανέλθουμε...

Ζήτω ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ




ΥΓ. Το γεγονός ότι την Κυριακή υποστήριζα ενθέρμως την Μακάμπι (όπως σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση), δεν με εμποδίζει να δώσω συγχαρητήρια στον "αιώνιο" για την αναμφίβολα μεγάλη επιτυχία του.

Μάλιστα.....

δηλαδή για να το καταλάβω καλά, είναι σύμπτωση το γεγονός ότι έχουμε πέσει με τα μούτρα πάνω στο τω όντι μείζον θέμα της βίας στα γήπεδα, πάνω σε μια περίοδο που αναμένουμε το νέο πακέτο μέτρων από πλευράς κυβερνήσεως. Ναι, πράγματι, έτσι πρέπει να είναι... Σύμπτωση...

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, αλλά το όσο και σύμπτωση να είναι, το θέμα της βίας παραείναι σοβαρό για να το αντιμετωπίζουμε για την πλάκα μας, ως δούρειο ίππο για να περάσουμε το ο,τιδήποτε άλλο, κι αυτό διότι η βία μπορεί να στείλει αδιάβαστο κόσμο και κοσμάκη.

Από πλευράς μου, ειλικρινά έχω βαρεθεί ν'ακούω φόλες όλ'αυτά τα χρόνια. Κάθε τόσο το μαχαίρι θα μπει στο κόκκαλο και η βία στα γήπεδα θα εκλείψει κλπ, κλπ. Μιλάμε ότι το μαχαίρι έχει μπει τόσες πολλές φορές στο κόκκαλο, που δεν έχει μείνει ούτε κρέας, ούτε κόκκαλο χρόνια τώρα.
Πίπες, αγαπητές κι αγαπητοί.
Έχουμε θρηνήσει τόσα θύματα, έχουμε χορτάσει τόσους σοβαρά τραυματισμένους και η μόνιμη επωδός είναι "μήπως πρέπει να θρηνήσουμε θύματα;", "μήπως πρέπει να τραυματιστεί κανείς σοβαρά;" Λες και όλ'αυτά δεν έχουν ξανασυμβεί και ξανασυμβεί στο παρελθόν. Ή λες και δεν ξέρουμε ότι θα ξανασυμβούν και θα ξανασυμβούν και θα ξανασυμβούν.

Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ότι επί μονίμου βάσεως πάντα κάποιο θεματάκι θα σκάει προκειμένου να γιγαντώνεται η παραπληροφόρηση κιόλας. Όπως ας πούμε τώρα το θέμα με την Θάτσερ που θυμήθηκε έως και ο Ψαριανός (βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, να υπενθυμήσω). Και ποιο είναι το θέμα με την Θάτσερ; Το ότι μπορούμε κι εμείς να προκαλέσουμε την τιμωρία των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ναι...
Μάλιστα...
Έξοχα....
Ξέρετε τι έχω να δηλώσω επ'αυτού;
Πίπες εις το τετράγωνον, μην πω και εις τον κύβον.
Η μπουρδολογία και η παπαρολογία πάει σύννεφο.

Να ξεκαθαρίσω κάτι: νομικός δεν είμαι, ούτε παράγοντας αθλητισμού. Όμως επειδή έχω την τιμή να είμαι φανατικός οπαδός του πρωταθλητού Ευρώπης (μην πω κόσμου) σε τιμωρίες σε όλα τ'αθλήματα, Ολυμπιακού κι επειδή ως εξίσου γνωστόν είμαι πωρωμένος γαύρος (αλλ'ουχί κάφρος), παρακολουθώ τέτοιες υποθέσεις ιδίως στο ξενόγλωσσο διαδίκτυο όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται. Και τι έχω διαπιστώσει εδώ πέρα; Ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση, ούτε καν μία στο τετράκις δισεκατομμύριο να βγει και να πει η ΟΥΕΦΑ ότι "οκ παιδάκια, αφού είστε κακά παιδιά, ντα-ντα, να η τιμωρία σας. Πέντε χρόνια κι εσείς εκτός όπως τότε οι Άγγλοι". Και γιατί αυτό;

Πρώτον και κυριότερον, η ΟΥΕΦΑ για να κάνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να συμβεί κάτι πραγματικά πολύ σοβαρό σε ευρωπαϊκούς αγώνες -δηλαδή στον δικό της χώρο- και ουχί εθνικούς, πάνω στους οποίους η ΟΥΕΦΑ δεν έχει καμία απολύτως δικαιοδοσία. Εδώ λοιπόν τι έχουμε; Επεισόδια σε ελληνικούς αγώνες. Ενδεικτικό παράδειγμα: όσες τιμωρίες έχουν φάει όλες οι ελληνικές ομάδες όλα τα χρόνια ήταν για επεισόδια (ή καπνογόνα κλπ) σε ευρωπαϊκά ματς. Ποτέ σε ελληνικό.
Δεύτερον, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έρχεται η ώρα της ΟΥΕΦΑ να κάνει κάτι, το πρώτο πράγμα που θα δει είναι τι έχει κάνει το ντόπιο κράτος και αντίστοιχα η διοργανώτρια αρχή. Και τι έχουν κάνει εδώ πέρα; Κυριολεκτικά τίποτε. Άρα δεν μπορεί η ΟΥΕΦΑ να παίξει τον ρόλο του κράτους και θα επιστρέψει την υπόθεση με την κλασική και διαχρονική δικαιολογία ότι "το ζήτημα είναι εσωτερικό σας και δεν μπορούμε να επέμβουμε".
Τρίτον, αναφορικά με τον παραλληλισμό της Θάτσερ, υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση: η Θάτσερ ήταν αυτή που επέβαλε τότε τον πενταετή αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τα ευρωπαϊκά κύπελλα ακριβώς επειδή τα επεισόδια είχαν γίνει στο Χέιζελ (εν προκειμένω δηλαδή, διότι οι Άγγλοι γενικά είχαν παρελθόν τότε), ήτοι σε ευρωπαϊκό αγώνα και όχι σε εθνικό. Ξέχωρα ότι έκτοτε κιόλας αποτελούσε κοινό μυστικό ότι ήθελε να προλάβει την όποιαν τιμωρία της ΟΥΕΦΑ. Κοινώς, καμία απολύτως σχέση με την δική μας περίπτωση, όπου όλα τα επεισόδια που μας ενδιαφέρουν έχουν γίνει σε ελληνικούς αγώνες.
Τέταρτον, τελείως διαφορετική η νομοθεσία τότε και τελείως διαφορετική η νομοθεσία σήμερα. Είναι σα να λέμε ότι πρέπει να φοράμε χλαμύδες επειδή τις φόραγαν κάποτε, ένα πράγμα.
Και το ακόμη χειρότερο ποιο είναι; Ότι αν όσα έχω διαβάσει αληθεύουν -μεταξύ άλλων και το ότι πολίτες και βουλευτές έχουν αρχίσει να μαζεύουν υπογραφές δηλαδή- τότε η υποκρισία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη και ο λόγος είναι απλός: αν για κάτι υπάρχει ισχύουσα νομοθεσία, απλά προσφέυγεις στο αρμόδιο δικαστήριο ή διαιτητικό όργανο τέλος πάντων. Υπογραφές όμως -που ως διαδικασία προβλέπεται από την εθυρωπαϊκή νομοθεσία- συγκεντρώνεις όταν δεν υπάρχει νόμος σχετικός με την περίπτωσή σου, ή θεωρείς ότι δεν την καλύπτει για διάφορους λόγους. Εδώ πέρα όμως τι είναι αυτό που προβάλλεται; Ότι μπορούμε να προκαλέσουμε την τιμωρία των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όταν η ΕΕ επί της ουσίας δεν έχει καμία απολύτως δικαιοδοσία πάνω στο ποδόσφαιρο και την ΟΥΕΦΑ γενικότερα. Να υπενθυμήσω ότι η μοναδική περίπτωση που η ΕΕ επενέβη στα εσωτερικά της ΟΥΕΦΑ ήταν όταν η τελευταία είχε αρνηθεί αρχικώς να εφαρμώσει την δικαστική απόφαση για την περίπτωση Μποζμάν, που άνοιξε πλήρως τα σύνορα και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, δηλαδή για ένα θέμα που είχε να κάνει πρώτον, με εργασιακή φύση και δεύτερον, με την διακίνηση των Ευρωπαίων πολιτών. Εκεί και πουθενά αλλού.

Να σας το πω κι αλλιώς, για να καταλάβετε το μέγεθος του δουλέματος: τρόπος υπάρχει για να αποκλειστούν όλες οι ομάδες από τις διοργανώσεις και είναι πασίγνωστος, αφού πάλι επί ΠΑΣΟΚ είχαμε πάει να την πατήσουμε παλαιότερα (αν θυμάμαι καλά, επί Φλωρίδη). Ξέρετε ποιος είναι αυτός; Μα πολύ απλά να επέμβει το κράτος στην ΕΠΟ, γεγονός που για την ΟΥΕΦΑ είναι casus belli μιας και κάθε ομοσπονδία έχει ντε φάκτο αυτοδιοίκητο. Σε μια τέτοια περίπτωση η ΟΥΕΦΑ αποβάλλει την ομοσπονδία από τους κόλπους της και αυτομάτως ούτε η εθνική ομάδα της χώρας, ούτε και οι σύλλογοι έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε ο,τιδήποτε ευρωπαϊκό. Αφού λοιπόν οι κύριοι βουλευτές θέλουν να μας πείσουν ότι διαθέτουν τη βούληση να κάνουν κάτι για τη βία, ας επέμβουν στα της ΕΠΟ να φάμε την αποβολή μας να τελειώνουμε. Εγώ λέω λοιπόν ότι η βούληση είναι που απουσιάζει και αυτό αποδεικνύεται από τις επιχορηγήσεις που φέτος μόνο έχουμε ακούσει 3 ή 4 φορές ότι ΘΑ κοπούν αν ξαναγίνουν επεισόδια (που ιδίως φέτος δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ).
Αλλά ας επιστρέψουμε στο προ αυτοδιοίκητου σημείο.

Προσέξτε λοιπόν τι θα προκύψει απ'όλα αυτά: θα φάμε την πόρτα μας, τα φαινόμενα βίας θα συνεχίσουν έως τότε να υφίστανται και όταν τέλος-τέλος θα πούμε "κοίτα τους άχρηστους, ούτε αυτό δεν κατάφεραν να κάνουν" θα έχουν περάσει χίλια δυο άλλα άσχετα μέτρα που δεν θα έχουμε πάρει χαμπάρι. Και γιατί όλη αυτή η ιστορία;

Μα διότι όπως έχουμε ξαναπεί και όπως εναργώς έχει αναπτυχθεί από τους Θρησκευόμενους Κόκκινους Επιστήμονες στο εκπληκτικό βιβλίο που λέγεται Οπαδική Βία (εκδ. Νόβολι) και που σημειωτέον, δεν έχει καμία σχέση με τον Ολυμπιακό το συγκεκριμένο και σας το (ξανα)συνιστώ ανεπιφύλακτα, βολεύει τους πολιτικούς να υπάρχει βία στα γήπεδα και ιδίως σε τέτοιες εποχές που η κοινωνία βράζει ολόκληρη. Για ρωτήστε να μάθετε (όσοι δεν ξέρετε) τι διαφήμιση έτρωγε η μπάλα και το ΠΡΟΠΟ επί χούντας, ας πούμε... Διότι αν τα φαινόμενα βίας στα γήπεδα εξαλειφθούν, τότε ο κόσμος θα πρέπει να ξεσπάσει αλλού. Κι αν δεν ξεσπάσει αλλού -στο γήπδεο πχ- που θα ξεσπάσει; Μα στην Βουλή; Κι έτσι δεν θα έχουμε μια φορά γιαούρτια στον Πάγκαλο, μια φορά ξύλο στον Χατζηδάκη, μια φορά ντου στον Κακλαμάνη κλπ, αλλά θα έχουμε 10 τέτοια την ημέρα και μάλλον όχι μόνο προς τους πολιτικούς αλλά και προς δημοσιογράφους και προς συνδικαλιστές και γενικά πρός όλους όσους μας δουλεύουν μέσα στα μούτρα. Οπότε τι ψάχνουμε; Για μαλάκες;

Ποτέ των ποτών δεν θα γίνει κάτι για την βία στα γήπεδα κυρίες και κύριοι, ας μην κρυβόμαστε. Δεν συμφέρει, είναι τόσο απλό.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αν ήθελαν οι αρχές, δεν θα μπορούσε να μην είχε ανοίξει μύτη στον τελικό ΑΕΚ-Ατρομήτου, ή στον αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, ή στον αγώνα Ολυμπιακού-Βάζελου ή σε χίλια δυο άλλα ματς έως σήμερα. Όπως είμαι βέβαιος ότι θα γίνει το έλα να δεις και στο μπάσκετ στους τελικούς ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Βάζελο, ενώ κάλλιστα θα μπορεί να αποφευχθεί. Όλη την ώρα, η ίδια ιστορία. Το ίδιο έργο σε επανάληψη κάθε τρεις και λίγο και όλη την ώρα προσποιούμεθα ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο τέλος. Το μόνο που αρκεί να βρούμε είναι μια προβοκατόρικη αφορμή, όποια κι αν είναι αυτή και η οποία δυστυχώς πάντοτε φαίνεται μόνο από το αποτέλεσμα. Πάρτε για παράδειγμα τον πρόσφατο υποβιβασμό του Ηρακλή. Προσωπικά τον πάω τον Ηρακλή αλλά η απόφαση να υποβιβασθεί ήταν 1000% ολόσωστη. Για την ακρίβεια, από πέρσυ έπρεπε να είχε υποβιβαστεί. Το θέμα είναι ότι δεν έπρεπε να υποβιβαστεί μόνο ο Ηρακλής, όπως αντίστοιχα πρέπει να υποβιβασθούν και ομάδες από την Β' εθνική κ.ο.κ. Εδώ λοιπόν τι έχουμε; Υποβιβάστηκε ο Ηρακλής και όλη την ώρα είναι από προχθές στους δρόμους οι ηρακλειδείς. Δεν θα πέσει ξύλο αύριο-μεθαύριο; Και την ίδιαν στιγμή τι λένε οι παοκτζήδες για παράδειγμα; Έλα ρε, εμάς θα τολμήσουν να ρίξουν; Αφού δεν βλέπεις ότι ούτε φέτος το έκαναν; κ.ο.κ. Και αν πάνε να τους ρίξουν του χρόνου, εκεί να δεις τι έχει να γίνει. Όπως αντίστοιχα θα γίνει αν πάνε να ρίξουν την ΑΕΚ κλπ. Ποια ομάδα -και ποιος οπαδός- θα δεχθεί από όλον τον βούρκο να υποβιβασθεί μόνο η δική του ομάδα; Κανένας και είναι απολύτως λογικό. Ρίχνοντας όμως μόνο μία τι κάνουμε; Πετάμε τον σπόρο και το φυτό-έκτρωμα θα βγει σε χρόνο ντε-τέ. Και αύριο μεθαύριο μπορεί οι ηρακλειδείς να την πέσουν πχ στον Πιλάβιο ή στον τάδε διαιτητή ή στα παόκια κλπ, κλπ. Και θα μπουκάρουν τα ΜΑΤ με δακρυγόνα στο τάδε γήπεδο κι αντί να ασχολούμαστε με τα νέα μέτρα θα ασχολούμαστε με το ξύλο στα γήπεδα. Ή γιατί όχι, και με το ξύλο εκτός γηπέδων. Ούτως ή άλλως έχει σημασία το να (πχ) τα play off θα γίνουν δίχως κόσμο όπως σοφά επροτάθηκε από την κυβέρνηση όταν οι άλλοι θέλουν να πλακωθούν στο ξύλο; Έτσι θα τους σταματήσεις; Θυμάμαι πως τους σταμάτησαν τότε και στην Λαυρίου που έγινε γης μαδιάμ και είχαμε και νεκρό. Και μιλάμε για ένα ραντεβού για το οποίο μέχρι και εφημερίδες θυμάμαι ότι έγραφαν, χώρια το ίντερνετ όπου το διαλαλούσαν διάφοροι δεξιά κι αριστερά ως κάποιο τάχα μου μεγάλο συμβάν. Βέβαια θα μου πεις, εδώ έφυγε από δύο σημεία του Λεκανοπεδίου ολόκληρο κομβόι από μηχανάκια -ένα κόκκινο κι ένα πράσινο- και πήγε στην άλλη άκρη της Αττικής και δεν το πήρε χαμπάρι κανείς, κάτω από τις μύτες όλων μετακινήθηκαν όλοι αυτοί, και θα έψαχναν στο ίντερνετ; Εδώ μιλάμε για υψηλών προδιαγραφών αντικατασκοπεία επιπέδου Τζέημς Μποντ που απέτυχε από λεπτομέρειες.

Έτσι, λοιπόν, κάνεις εύκολα και εγγυημένα κώλο μια ολόκληρη κοινωνία: απλά δυναμιτίζεις μια μικρή μερίδα της και αφήνεις τα υπόλοιπα να λάβουν χώρα υπό την διακριτική ανοχή σου. Και όταν γίνει της πουτάνας, τα κείμενα οδύνης και αποδοκιμασίας καθώς και οι ανάλογες εξαγγελίες είναι έτοιμες από τις προηγούμενες χρονιές, από τα προηγούμενα επεισόδια.

Καταλάβατε λοιπόν γιατί δεν πρόκειται να γίνει ούτε τώρα τίποτε; Καταλάβατε γιατί θα συνεχίσουμε να έχουμε και καπνογόνα, και δακρυγόνα, και ανοιγμένα κεφάλια, και σοβαρά τραυματισμένους, και ακόμη και νεκρούς; Όσο η κοινωνία τσιμπάει το δόλωμα και εθελοτυφλεί, τότε δεν πρόκειται ν'αλλάξει το παραμικρό.
Διότι μην μου πείτε ότι μετά από τόσα χρόνια η αστυνομία δεν ξέρει ποιοι είναι αυτοί που κάνουν τα επεισόδια, που βρίσκονται οι σύνδεσμοι, που μένουν τα μεγάλα κεφάλια κλπ, κλπ. Αυτά είναι αστειότητες.

Και ως αποτέλεσμα όλων αυτών των αστειοτήτων που καταλήγουμε; Κάνουν πχ 10 κάφροι του Ολυμπιακού μια μαλακία σε έναν βάζελο και πάνε μετά 20 βάζελοι και κάνουν μαλακία σε έναν ολυμπιακό. Πάνε μετά 50 ολυμπιακοί και καίνε για αντίποινα έναν σύνδεσμο και την ώρα που μαζεύονται 100 βάζελοι να κάψουν 2 συνδέσμους και 3 αυτοκίνητα, τσουπ πετάγονται και οι αεκτζήδες επειδή νόμισαν ότι θα ήταν αυτοί ο στόχος. Το παίρνουν ως θέμα τιμής οι παοκτζήδες ότι δε γίνεται να μένουν αυτοί απ'έξω και την πέφτους στους αρειανούς κλπ. Αλυσίδα πάει η δουλειά, αργαλειός.
Και την ίδιαν στιγμή καθόμαστε εμείς ν'ακούμε τον (κάθε) Ψαριανό να προτείνει αποβολή των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τρώμε το κάθε κουτόχορτο, πιστεύουμε την κάθε εξαγγελία που ακούγεται... Να τραβάς τα μαλλιά σου και να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο δηλαδή.
Μυαλά χρειάζεται από όλους μας, να φιλτράρουμε τα γεγονότα, να καταλαβαίνουμε τι παίζεται και να διακρίνουμε καταστάσεις. Αν ήθελαν να σταματήσουν μαχαίρι τη βία, θα μπορούσαν άνετα να κλείσουν όλους τους συνδέσμους, να επιβάλουν εξοντωτικά πρόστιμα σε όλες τις ΠΑΕ ανεξαιρέτως, να υπήρχαν πραγματικά σοβαρές τιμωρίες (πχ αφαιρέσεις βαθμών). Ούτε αποκλεισμοί από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις χρειάζονται, ούτε τίποτε άλλο παρεμφερές. Μοναχά βούληση και αυτή είναι που απουσιάζει πλήρως.
Καλά κρασά...

Τι να λέμε για τον Βέγγο...

Η λέξη τεράστιος ίσως να είναι απελπιστικά μικρή για να τον περιγράψει.
Το άκουσα σήμερα το πρωί και έννοιωσα σα να με βρήκε κάποιο κακό.
Δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι υπάρχει άνθρωπος στην χώρα που να μην έχει μόνο καλή κουβέντα να πει για τον Βέγγο. Δεν μου περνάει από το μυαλό ότι υπάρχει άνθρωπος σε τούτον τον τόπο που δεν ξεκαρδίστηκε στο γέλιο ή δεν βρήκε κάτι από τον δικό του εαυτό στον Βέγγο...

Ένας Βέγγος που δεν έγινε μεγάλος ένεκα των life style περιοδικών, ούτε λόγω συνεντεύξεων και λοιπών ευαγών μεθόδων που καθημερινά βλέπουμε, αλλά λόγω του ταλέντου του και μόνο. Ένα ταλέντο που δεν είχε περιοριστεί μόνο σε κωμωδίες φυσικά, αλλά και σε ρόλους δραματικούς καθώς και σε θέατρο. Μιλάμε για έναν ηθοποιό -κυριολεκτικά ποιούντα ήθος- που έπαιρνε έναν δύσκολο ρόλο και κυριολεκτικά τον ξεφτίλιζε λες και ήταν παιχνιδάκι.

Η χώρα από σήμερα είναι κυριολεκτικά φτωχότερη.
Και δεν ξέρω αν μπορεί να εκληφθεί ως σύμπτωση ή ως τραγική ειρωνία το ότι έφυγε μόλις μια μέρα μετά την παγκόσμια ημέρα γέλιου...

Α, ρε Θου-Βού τι μας έκανες και στην αρχή νόμιζα πως ήτανε μια ακόμη πλάκα...