αν μη τι άλλο μαθαίνει στους πολίτες της χώρας μας τον ξένο τύπο. Εσχάτως λοιπόν πολλοί έμαθαν το περιοδικό Focus (ένα περιοδικό που διάβαζα παλαιότερα που ήμουν στην Γερμανία και που δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι και Spiegel ως θα ήθελε). Ξέρετε, λέω για το περιβόητο άρθρο και ιδίως τη φωτογραφία της Αφροδύτης της Μήλου, με τα οποία έχουν εξοργισθεί τόσοι και τόσοι (μηδέ του Προέδρου της Βουλής εξαιρουμένου).
Λεπτομέρεια: το εξώφυλλο του περιοδικού το έχουν δει λίγοι. Το άρθρο ακόμη λιγότεροι. Ας μην το κάνουμε θέμα όμως.
Εγώ από την πλευρά μου δεν έχω διαβάσει το άρθρο και ούτε πρόκειται να το κάνω. Δεν με ενδιαφέρει τι γράφει άλλωστε κι ούτε θα φορέσω μαύρες πλερέζες ακόμη κι αν μας τα χώνει πατόκορφα ή μας βρίζει, κι αυτό διότι εμείς έχουμε δώσει το δικαίωμα να μας τα χώνουν. Σάμπως εμείς δεν ψηφίζουμε ανελλιπώς όλους (μα όλους όμως) τους πολιτικούς που εν συνεχεία μας κλέβουν και μας κάνουν ρόμπες; Άρα τους αποδεχόμαστε και τους εγκρίνουμε, άρα καλά κάνουν και μας τα χώνουν. Απλό. Δηλαδή δεν μας φταίνε οι πολιτικοί που μας έχουν ρημάξει και μας φταίει ο ξένος τύπος; Μην ακούω αηδίες...
Το θέμα στο οποίο θέλω να σταθώ είναι άλλο όμως.
Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά προ μερικών ετών στον Πειραιά είχε σκάσει μύτη ένα "σκανδαλάκι" που είχε να κάνει με τις καφετέρειες και τα εστιατόρια που έχουν επεκταθεί πάνω (κυριολεκτικά) από το Κονώνειο Τείχος. Τα Θεμιστόκλεια Τείχη δε, βρίσκονται κάτω από πολυκατοικίες ως επί το πλείστω. Ο τάφος του Θεμιστοκλή (ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που με την οξυδέρκειά άλλαξε τον ρουν της πορείας της ανθρωπότητας και του μετέπειτα δυτικού πολιτισμού) βρίσκεται στον χώρο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων ήτοι μέσα σε στρατιωτική βάση όπου φυσικά απαγορεύεται η ελεύθερη πρόσβαση στο κοινό. Πας στο Θησείο και βλέπεις γκράφιτι πάνω σε αρχαία. Ομοίως και αφιερώσεις -και μην ξεχνάμε τα σκουπίδια βεβαίως, βεβαίως. Η Πλάκα και το Μοναστηράκι που ήταν η καρδιά της αρχαίας Αθήνας είναι αμφότερες συνώνυμα της απόλυτης ξεφτίλας. Στην Ακρόπολη, οι εκεί εργαζόμενοι όποτε θέλουν να απεργήσουν κλείνουν το ιερότερο μνημείο ολόκληρης της ανθρωπότητας και πάντοτε σε περίοδο που έρχονται τουρίστες. Όταν δε, είναι ανοικτή, όλο και κανά πανώ διαμαρτυρίας μπορεί να δούμε δίπλα στον Παρθενώνα (για να μην ξεχνιώμαστε). Οι αρχαιοκάπηλοι είναι ως επί τω πλείστω Έλληνες. Σχεδόν όλη η Αθήνα έχει χτιστεί πάνω σε αρχαία παρά την υποτιθέμενη ευαισθησία της αρχαιολογικής υπηρεσίας σε τέτοια θέματα. Και βέβαια όλα αυτά ισχύουν και για την υπόλοιπη Ελλάδα, για να μην παραμυθιαζόμαστε περί του αντιθέτου. Απο πλευράς ιστορίας, την εκμάθηση αυτής έχουν αναλάβει διάφοροι Αδωνιλιάκουρες μετά κεραμύδος μιας και η πραγματική μας πέφτει βαριά (άσε που θέλει και διάβασμα κιόλας). Αρχαία δεν ξέρουμε, αλλά ούτε καν τα νέα ελληνικά εδώ που τα λέμε. Είμαστε ανίκανοι να πείσουμε ακόμη και για το να φέρουμε στην χώρα μας τα αρχαία που μας ανήκουν και που είναι κλεμένα (και δεν μιλάω μόνο για τους Βρετανούς. Αν δείτε τι έχει μέσα και το Λούβρο και το Μουσείο της Περγάμου φερειπείν, θα πάθετε πλάκα). Και γενικά, είθισται όποτε περνάμε από αρχαία απλά να τα προσπερνάμε αδιάφοροι (ούτε καν σφυρίζοντας).
Και κατά τα λοιπά, μας πείραξε το πρωτοσέλιδο του περιοδικού Focus.
Κεγαμό.
Η απορία μου είναι άλλη: όταν μας πείραξε το Μ εις την Ν, το κάψαμε. Γιατί δεν καίμε τώρα και το Focus; Ή γιατί δεν μαζεύουμε υπογραφές για να κλείσει, όπως αντίστοιχα είχαμε πράξει για τις ταυτότητες; Ή ακόμη καλύτερα, μιας και είμαστε στην πατροπαράδοτη περίοδο των απεργιών (μιας και το καλοκαίρι σπανιότατα γίνονται ένεκα των διακοπών), γιατί δεν κάνουμε μια απεργία να λυθεί το ζήτημα (όπως είναι γνωστό ότι οι απεργίες σε αυτήν τη χώρα επιλύουν προβλήματα);
Να εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: η εν λόγω ενέργεια του εν λόγω γερμανικού περιοδικού δεν νομιμοποιείται από τη δική μας ευρύτερη αμάθεια φυσικά. Και η συγκεκριμένη ενέργεια του συγκεκριμένου περιοδικού αποτέλεσε τεράστια Ύβρι προς την παγκόσμια κληρονομιά γενικότερα και όχι τόσο εμάς. Αν κάνεις μια καρικατούρα με την Τζοκόντα, δεν προσβάλεις ούτε τον ΝταΒίντσι, ούτε την Ιταλία. Όπως φυσικά αν κάνεις μια καρικατούρα με τον Μωάμεθ, δεν προσβάλεις ούτε τον ισλαμικό κόσμο, ούτε τον Μωάμεθ (για να θυμηθούμε και τι διαβάζαμε στον ελληνικό τύπο σχετικά με την τότε ιστορία με τους 2 Δανούς σκιτσογράφους). Το να προσβληθεί κάποιος προσωπικά για τον οποιονδήποτε λόγο (πχ κάποιον που είναι λάτρης του ωραίου) αυτό ναι, ισχύει και το δέχομαι. Αλλά όχι ρε παιδιά ότι επειδή στραβοξύπνησε ένας αδαής παπάρας ένα πρωί και είπε θα κάνω αυτό το πρωτοσέλιδο, ότι πρέπει να προσβληθώεγώ ως Έθνος και ως λαός. Μην λέμε ό,τι θέλουμε εδώ πέρα επιτέλους. Πολύ περισσότερο με προσβάλουν όλες εκείνες οι τω όντι σοβαρότατες οικονομικές αναλύσεις για τη χώρα μας κι ακόμη περισσότερο οι εγχώριες μίζες-ρεμούλες και σκάνδαλα, παρά το πρωτοσέλιδο του εν λόγω μαλάκα, ο οποίος απλώς απέδειξε προπάντων στον εαυτό του ότι στερείται πλήρως αισθητικού επιπέδου.
Την Αφροδύτη της Μήλου την έχω θαυμάσει από κοντά στο Λούβρο όπου βρίσκεται. Μιλάμε για ένα πραγματικό κόσμημα. Είναι άγαλμα απαράμιλλου κάλλους. Καθόμουν τουλάχιστον ένα μισάωρο αμίλητος και το θαύμαζα. Δεν τόλμαγες ούτε καν να την αγγίξεις την Αφροδύτη υπό τον φόβο ότι θα την λέρωνες. Για τέτοια ομορφιά και τελειότητα μιλάμε. Αν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος (ή ό,τι είναι) είχε έστω και ένα στοιχειώδες πολιτισμένο επίπεδο, αν είχε έστω και λίγη αίσθηση του ωραίου δεν θα είχε διαννοηθεί καν να διαπράξει την Ύβρι που διέπραξε. Ως εκ τούτου τι προκύπτει; Ότι ένας ηλίθιος απέδειξε στην πράξη την ηλιθιότητά του και αυτό ήταν κάτι που προσέβαλε εμάς ως λαό. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου δηλαδή...
Αν θέλεις να προσβληθείς από κάτι αδελφέ συνέλληνα, τότε μπορείς ελεύθερα να προσβληθείς από την αμάθειά σου. Από την έλλειψη ιστορικών γνώσεών σου. Από την διπροσωπεία και τον ωχαδελφισμό σου.
Έχεις κάθε ελεύθερο να προσβληθείς από τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα που συνεχως ψηφίζεις (και δεν μιλάω μόνο για τα μεγάλα, ούτε μόνο για τα κοινοβουλευτικά).
Έχεις κάθε ελεύθερο να προσβληθείς από την αδιαφορία σου κι από την πάγια τακτική σου να τα φορτώνεις όλα είτε στον κόκορα, είτε στους άλλους.
Χίλιοι δυο λόγοι υπάρχουν για να νοιώθεις προσβεβλημένος μαλάκα Έλληνα.
Από την φωτιά που βάζεις στο δάσος για να χτίσεις σπίτι, από την γόπα τσιγάρο που πετάς από το παράθυρο του αυτοκινήτου, μέχρι το ότι κλέβεις το κράτος -δηλαδή την ίδιαν σου την τσέπη- και το ότι θα πας τα σκουπίδια σου σε παράνομη χωματερή. Από το γεγονός ότι έρχεται ο άλλος από την Αμερική ή την Ιαπωνία για να δει τον Παρθενώνα αλλά εσύ ο κάτοικος της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δεν τολμάς να πάρεις τον κώλο σου έστω για μια φορά να πας να τον δεις.
Χίλιοι δυο λόγοι υπάρχουν.
Όχι όμως ότι ντε και καλά σε προσέβαλε ένας Γερμανός.
Δεν το ανέχομαι αυτό.
Είναι εμπαιγμός.
Με υποτιμά.
Κι ακόμη περισσότερο με υποτιμά που ολόκληρος Πρόεδρος του Κοινοβουλίου φώναξε τον ΓΕρμανό πρέσβη για να του διαμαρτυρηθεί. Αν φωναζε τους πολιτικούς αρχηγούς (μας) για να τους βάλει χέρι που έχουν ρημάξει τη χώρα, θα του έβγαζα το καπέλο. Στηριζόμενος όμως στον ύψιστο θεσμικό του ρόλο, έδωσε αξία σε έναν απλό παπάρα και σε ένα γερμανικό περιοδικό που ελάχιστα ξεφεύγει από τον χαρακτηρισμό "της σειράς" για ένα πρωτοσέλιδο που προτίστως προσέβαλε τον ίδιον τον "ποιητή" του, το ίδιο το περιοδικό και προπάντων πολύ περισσότερο τον γερμανικό λαό (που διαθέτει τέτοια ζώα) από τον ελληνικό (που έχει άλλα ζώα).
Ας κάνει ο Γερμανός ελεύθερα το παιχνίδι του. Εμάς πρέπει να μας ενδιαφέρουν άλλα πράγματα, όπως τα παιχνίδια που επί σειρά ετών κάναμε εμείς στους άλλους και νομίζαμε ότι τους πιάναμε και τον κώλο κιόλας. Ο Γερμανός άλλωστε απλά χολή βγάζει. Είναι τόσο μαλάκας ο άνθρωπος που δεν έχει καταλάβει καν ότι οι Ευρωπαίοι ήξεραν πολύ καλά ποιον έβαζαν στην ΟΝΕ, αλλά μας είχαν ανάγκη για να διώχνουν κάπου τις εξαγωγές τους.
Έχουμε σοβαρότερα προβλήματα αν μη τι άλλο από το ασχολούμεθα με παγκόσμιες συνομωσίες εις βάρος της χώρας μας.
Κι αν μας ενδιαφέρει τόσο το αρχαίο μας παρελθόν, μπορούμε να κάνουμε μιαν αξιόλογη αρχή διαβάζοντας ένα σωστό βιβλίο. Κι όχι Λιάκουρα...
Κάτι τέτοιες "λεπτομέρειες" όμως είναι που δείχνουν το πραγματικό μας επίπεδο.
Χαίρετε.
ΥΓ. Το έλαβα με μέηλ και το αναδημοσιεύω επειδή θεωρώ ότι έχει χιούμορ. Μια μάλλον σωστή αντιμετώπιση της όλης ιστορίας θα ήταν η παρακάτω:
Λεπτομέρεια: το εξώφυλλο του περιοδικού το έχουν δει λίγοι. Το άρθρο ακόμη λιγότεροι. Ας μην το κάνουμε θέμα όμως.
Εγώ από την πλευρά μου δεν έχω διαβάσει το άρθρο και ούτε πρόκειται να το κάνω. Δεν με ενδιαφέρει τι γράφει άλλωστε κι ούτε θα φορέσω μαύρες πλερέζες ακόμη κι αν μας τα χώνει πατόκορφα ή μας βρίζει, κι αυτό διότι εμείς έχουμε δώσει το δικαίωμα να μας τα χώνουν. Σάμπως εμείς δεν ψηφίζουμε ανελλιπώς όλους (μα όλους όμως) τους πολιτικούς που εν συνεχεία μας κλέβουν και μας κάνουν ρόμπες; Άρα τους αποδεχόμαστε και τους εγκρίνουμε, άρα καλά κάνουν και μας τα χώνουν. Απλό. Δηλαδή δεν μας φταίνε οι πολιτικοί που μας έχουν ρημάξει και μας φταίει ο ξένος τύπος; Μην ακούω αηδίες...
Το θέμα στο οποίο θέλω να σταθώ είναι άλλο όμως.
Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά προ μερικών ετών στον Πειραιά είχε σκάσει μύτη ένα "σκανδαλάκι" που είχε να κάνει με τις καφετέρειες και τα εστιατόρια που έχουν επεκταθεί πάνω (κυριολεκτικά) από το Κονώνειο Τείχος. Τα Θεμιστόκλεια Τείχη δε, βρίσκονται κάτω από πολυκατοικίες ως επί το πλείστω. Ο τάφος του Θεμιστοκλή (ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που με την οξυδέρκειά άλλαξε τον ρουν της πορείας της ανθρωπότητας και του μετέπειτα δυτικού πολιτισμού) βρίσκεται στον χώρο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων ήτοι μέσα σε στρατιωτική βάση όπου φυσικά απαγορεύεται η ελεύθερη πρόσβαση στο κοινό. Πας στο Θησείο και βλέπεις γκράφιτι πάνω σε αρχαία. Ομοίως και αφιερώσεις -και μην ξεχνάμε τα σκουπίδια βεβαίως, βεβαίως. Η Πλάκα και το Μοναστηράκι που ήταν η καρδιά της αρχαίας Αθήνας είναι αμφότερες συνώνυμα της απόλυτης ξεφτίλας. Στην Ακρόπολη, οι εκεί εργαζόμενοι όποτε θέλουν να απεργήσουν κλείνουν το ιερότερο μνημείο ολόκληρης της ανθρωπότητας και πάντοτε σε περίοδο που έρχονται τουρίστες. Όταν δε, είναι ανοικτή, όλο και κανά πανώ διαμαρτυρίας μπορεί να δούμε δίπλα στον Παρθενώνα (για να μην ξεχνιώμαστε). Οι αρχαιοκάπηλοι είναι ως επί τω πλείστω Έλληνες. Σχεδόν όλη η Αθήνα έχει χτιστεί πάνω σε αρχαία παρά την υποτιθέμενη ευαισθησία της αρχαιολογικής υπηρεσίας σε τέτοια θέματα. Και βέβαια όλα αυτά ισχύουν και για την υπόλοιπη Ελλάδα, για να μην παραμυθιαζόμαστε περί του αντιθέτου. Απο πλευράς ιστορίας, την εκμάθηση αυτής έχουν αναλάβει διάφοροι Αδωνιλιάκουρες μετά κεραμύδος μιας και η πραγματική μας πέφτει βαριά (άσε που θέλει και διάβασμα κιόλας). Αρχαία δεν ξέρουμε, αλλά ούτε καν τα νέα ελληνικά εδώ που τα λέμε. Είμαστε ανίκανοι να πείσουμε ακόμη και για το να φέρουμε στην χώρα μας τα αρχαία που μας ανήκουν και που είναι κλεμένα (και δεν μιλάω μόνο για τους Βρετανούς. Αν δείτε τι έχει μέσα και το Λούβρο και το Μουσείο της Περγάμου φερειπείν, θα πάθετε πλάκα). Και γενικά, είθισται όποτε περνάμε από αρχαία απλά να τα προσπερνάμε αδιάφοροι (ούτε καν σφυρίζοντας).
Και κατά τα λοιπά, μας πείραξε το πρωτοσέλιδο του περιοδικού Focus.
Κεγαμό.
Η απορία μου είναι άλλη: όταν μας πείραξε το Μ εις την Ν, το κάψαμε. Γιατί δεν καίμε τώρα και το Focus; Ή γιατί δεν μαζεύουμε υπογραφές για να κλείσει, όπως αντίστοιχα είχαμε πράξει για τις ταυτότητες; Ή ακόμη καλύτερα, μιας και είμαστε στην πατροπαράδοτη περίοδο των απεργιών (μιας και το καλοκαίρι σπανιότατα γίνονται ένεκα των διακοπών), γιατί δεν κάνουμε μια απεργία να λυθεί το ζήτημα (όπως είναι γνωστό ότι οι απεργίες σε αυτήν τη χώρα επιλύουν προβλήματα);
Να εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: η εν λόγω ενέργεια του εν λόγω γερμανικού περιοδικού δεν νομιμοποιείται από τη δική μας ευρύτερη αμάθεια φυσικά. Και η συγκεκριμένη ενέργεια του συγκεκριμένου περιοδικού αποτέλεσε τεράστια Ύβρι προς την παγκόσμια κληρονομιά γενικότερα και όχι τόσο εμάς. Αν κάνεις μια καρικατούρα με την Τζοκόντα, δεν προσβάλεις ούτε τον ΝταΒίντσι, ούτε την Ιταλία. Όπως φυσικά αν κάνεις μια καρικατούρα με τον Μωάμεθ, δεν προσβάλεις ούτε τον ισλαμικό κόσμο, ούτε τον Μωάμεθ (για να θυμηθούμε και τι διαβάζαμε στον ελληνικό τύπο σχετικά με την τότε ιστορία με τους 2 Δανούς σκιτσογράφους). Το να προσβληθεί κάποιος προσωπικά για τον οποιονδήποτε λόγο (πχ κάποιον που είναι λάτρης του ωραίου) αυτό ναι, ισχύει και το δέχομαι. Αλλά όχι ρε παιδιά ότι επειδή στραβοξύπνησε ένας αδαής παπάρας ένα πρωί και είπε θα κάνω αυτό το πρωτοσέλιδο, ότι πρέπει να προσβληθώεγώ ως Έθνος και ως λαός. Μην λέμε ό,τι θέλουμε εδώ πέρα επιτέλους. Πολύ περισσότερο με προσβάλουν όλες εκείνες οι τω όντι σοβαρότατες οικονομικές αναλύσεις για τη χώρα μας κι ακόμη περισσότερο οι εγχώριες μίζες-ρεμούλες και σκάνδαλα, παρά το πρωτοσέλιδο του εν λόγω μαλάκα, ο οποίος απλώς απέδειξε προπάντων στον εαυτό του ότι στερείται πλήρως αισθητικού επιπέδου.
Την Αφροδύτη της Μήλου την έχω θαυμάσει από κοντά στο Λούβρο όπου βρίσκεται. Μιλάμε για ένα πραγματικό κόσμημα. Είναι άγαλμα απαράμιλλου κάλλους. Καθόμουν τουλάχιστον ένα μισάωρο αμίλητος και το θαύμαζα. Δεν τόλμαγες ούτε καν να την αγγίξεις την Αφροδύτη υπό τον φόβο ότι θα την λέρωνες. Για τέτοια ομορφιά και τελειότητα μιλάμε. Αν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος (ή ό,τι είναι) είχε έστω και ένα στοιχειώδες πολιτισμένο επίπεδο, αν είχε έστω και λίγη αίσθηση του ωραίου δεν θα είχε διαννοηθεί καν να διαπράξει την Ύβρι που διέπραξε. Ως εκ τούτου τι προκύπτει; Ότι ένας ηλίθιος απέδειξε στην πράξη την ηλιθιότητά του και αυτό ήταν κάτι που προσέβαλε εμάς ως λαό. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου δηλαδή...
Αν θέλεις να προσβληθείς από κάτι αδελφέ συνέλληνα, τότε μπορείς ελεύθερα να προσβληθείς από την αμάθειά σου. Από την έλλειψη ιστορικών γνώσεών σου. Από την διπροσωπεία και τον ωχαδελφισμό σου.
Έχεις κάθε ελεύθερο να προσβληθείς από τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα που συνεχως ψηφίζεις (και δεν μιλάω μόνο για τα μεγάλα, ούτε μόνο για τα κοινοβουλευτικά).
Έχεις κάθε ελεύθερο να προσβληθείς από την αδιαφορία σου κι από την πάγια τακτική σου να τα φορτώνεις όλα είτε στον κόκορα, είτε στους άλλους.
Χίλιοι δυο λόγοι υπάρχουν για να νοιώθεις προσβεβλημένος μαλάκα Έλληνα.
Από την φωτιά που βάζεις στο δάσος για να χτίσεις σπίτι, από την γόπα τσιγάρο που πετάς από το παράθυρο του αυτοκινήτου, μέχρι το ότι κλέβεις το κράτος -δηλαδή την ίδιαν σου την τσέπη- και το ότι θα πας τα σκουπίδια σου σε παράνομη χωματερή. Από το γεγονός ότι έρχεται ο άλλος από την Αμερική ή την Ιαπωνία για να δει τον Παρθενώνα αλλά εσύ ο κάτοικος της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δεν τολμάς να πάρεις τον κώλο σου έστω για μια φορά να πας να τον δεις.
Χίλιοι δυο λόγοι υπάρχουν.
Όχι όμως ότι ντε και καλά σε προσέβαλε ένας Γερμανός.
Δεν το ανέχομαι αυτό.
Είναι εμπαιγμός.
Με υποτιμά.
Κι ακόμη περισσότερο με υποτιμά που ολόκληρος Πρόεδρος του Κοινοβουλίου φώναξε τον ΓΕρμανό πρέσβη για να του διαμαρτυρηθεί. Αν φωναζε τους πολιτικούς αρχηγούς (μας) για να τους βάλει χέρι που έχουν ρημάξει τη χώρα, θα του έβγαζα το καπέλο. Στηριζόμενος όμως στον ύψιστο θεσμικό του ρόλο, έδωσε αξία σε έναν απλό παπάρα και σε ένα γερμανικό περιοδικό που ελάχιστα ξεφεύγει από τον χαρακτηρισμό "της σειράς" για ένα πρωτοσέλιδο που προτίστως προσέβαλε τον ίδιον τον "ποιητή" του, το ίδιο το περιοδικό και προπάντων πολύ περισσότερο τον γερμανικό λαό (που διαθέτει τέτοια ζώα) από τον ελληνικό (που έχει άλλα ζώα).
Ας κάνει ο Γερμανός ελεύθερα το παιχνίδι του. Εμάς πρέπει να μας ενδιαφέρουν άλλα πράγματα, όπως τα παιχνίδια που επί σειρά ετών κάναμε εμείς στους άλλους και νομίζαμε ότι τους πιάναμε και τον κώλο κιόλας. Ο Γερμανός άλλωστε απλά χολή βγάζει. Είναι τόσο μαλάκας ο άνθρωπος που δεν έχει καταλάβει καν ότι οι Ευρωπαίοι ήξεραν πολύ καλά ποιον έβαζαν στην ΟΝΕ, αλλά μας είχαν ανάγκη για να διώχνουν κάπου τις εξαγωγές τους.
Έχουμε σοβαρότερα προβλήματα αν μη τι άλλο από το ασχολούμεθα με παγκόσμιες συνομωσίες εις βάρος της χώρας μας.
Κι αν μας ενδιαφέρει τόσο το αρχαίο μας παρελθόν, μπορούμε να κάνουμε μιαν αξιόλογη αρχή διαβάζοντας ένα σωστό βιβλίο. Κι όχι Λιάκουρα...
Κάτι τέτοιες "λεπτομέρειες" όμως είναι που δείχνουν το πραγματικό μας επίπεδο.
Χαίρετε.
ΥΓ. Το έλαβα με μέηλ και το αναδημοσιεύω επειδή θεωρώ ότι έχει χιούμορ. Μια μάλλον σωστή αντιμετώπιση της όλης ιστορίας θα ήταν η παρακάτω:
5 σχόλια:
Μπα, που να βρούμε το Φόκους τώρα. Ας καίγαμε ΒΕΛΓΙΚΕΣ σημαίες όπως έκαναν κάτι συνδικαλιστές του ΟΤΕ διαμαρτυρόμενοι για την Δόητσε Τέλεκομ.
Συμφωνούμε απόλυτα.
Γενικώς, έχω καταλήξει στο γεγονός ότι ως λαός πάσχουμε από το σύνδρομο Παβλώφ (ας το πούμε σύνδρομο...).
Όταν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια "προσβολής" ή σάτιρας προς το "ενδοξον εθνος" μας, δημιουργείται αυτόματα μία σπασμωδική παθιασμένη αντίδραση. Αυτό όμως συμβαίνει φυσικά μόνο προς ξένους. Όταν οι δικοί μας Ελληναράδες και κάθε καρυδιάς καρύδι προσβάλει σε καθημερινή βάση τα ίδια ιδεώδη και σύμβολα, δεν τρέχει μία.
Δυστυχώς η πολιτιστική μας κληρονομιά τείνει να γίνει μύθος.
Είχα πάει πρόσφατα στη Βρέμη, λόγω επαγγέλματος, όπου είχα μείνει με ανοικτό το στόμα από τον τρόπο με τον οποίο είχαν αναστηλώσει εντός των γκρεμισμένων τοιχών (από τους βομβαρδισμούς του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου) καινούργια κτίρια. Το στόμα το ξαναέκλεισα όταν γύρισε ο Γερμανός και μου λέει: "Αυτά είναι μνήμες...", αστραπιαία προσπάθησα να προβλέψω τι θα μου πει, σκέφτηκα τα πάντα εκτός από αυτό, που τελικά μου είπε: "...αυτά υπάρχουν εδώ και μας θυμίζουν ότι σαν έθνος κάποια εποχή είμασταν αλλαζόνες και το πληρώσαμε, αλλά να ξέρεις ότι υπήρχαν πολλοί από εμάς που δεν το θέλανε και προσπαθούσανε να αντισταθούνε".
Γερμανόφιλος δεν είμαι, μην παρεξηγηθώ κιόλας, αλλά υπάρχουν πολλά στοιχεία από διάφορες χώρες που επιβάλεται να αφομοιώσουμε σαν κράτος, σαν πολίτες, μήπως και μείνει τίποτα όρθιο στην τελική.
Η κατηφόρα είναι ατελείωρη ρε γαμώτο.
Υ.Γ.1. Φεύγοντας από τη Βρέμη, με ξεπροβόδισαν με ένα δώρο. Μια φανέλα της Βέρντερ, ξέρεις αυτή με τις άσπρες και μουχλέ ρίγες. Τους είπα που να την βάλουνε εκεί που ξέρουν (στα Ελληνικά).
Υ.Γ.2. Θα το κατανοήσω αν δεν ανεβάσεις το Υ.Γ.1
Αφροδίτη ρε συ Άδη, Αφροδίτη.
@polse
Νομίζω ότι δεν υπάρχει τρανότερο παράδειγμα του τι εστί Ενωμένη Ευρώπη... :):):)
(καλά, με κούφανες μιλάμε)
@ellinaki
Για την ακρίβεια, εμάς μας επιτίθενται ασταμάτητα σκοτεινοί δάκτυλοι. Οι Ε που είναι ρε γαμώτο να σώσουν τη χώρα;
@asterix
Προσωπικά συμπαθώ τα μάλα την Βέρντερ, η οποία παίζει σε ένα εκπληκτικό στάδιο κιόλας (δεν ξέρω αν το είδες). Τα χρώματα δεν με ενδιαφέρουν (άσε που κανονικά είναι πράσινο μαύρο αν θυμάμαι καλά). Ως προς τα υπόλοιπα, δυστυχώς οι Γερμαναράδες έχουν τελείως διαφορετική νοοτροπία ως λαός. Χώρια των χίλιων δυο άλλων πλεονεκτημάτων φυσικά.
@Πάνο
Ναι, το ξέρω Πάνο. Το'χα δει αλλά το άφησα επίτηδες (χώρια ότι μου το διεμήνυσαν κι άλλοι). Έχει κι άλλα επίσης κραχτά. Σπανίως τα διορθώνω -έχω τον λόγο μου (που πιθανώς να μετουσιωθεί σε σενδόνη σύντομα κιόλας). Γενικά κάνω πολλά λάθη, αν και ένα 70% οφείλεται στο σχεδόν τυφλό (αν και λίγο... ανάποδο) σύστημα γραφής που χρησιμοποιώ όπου σε συνδυασμό με την ταχύτητα πληκτρολόγισης γράφω κάτι μαργαριτάρια απίστευτα ώρες, ώρες... :)
Δημοσίευση σχολίου