Σελίδες

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Για τον φίλο μου τον Σπίθα...

Με νού και τέχνη σ'έφερα εδώ πάνω
τον πόθο σου οδηγό να πάρεις τώρα
απ'τα τραχιά, στενά δρομάκια εβγήκες.
Τήρα τον ήλιο απά στο μέτωπό σου
(Δάντης, Θεία Κωμωδία-Καθαρτήριο)

ήθος ανθρώπω δαίμων
(το ήθος είναι για τον άνθρωπο ο δαίμων του)
(Ηράκλειτος, απ.119)

Αυτό είναι από τα μεγάλα μυστικά της ζωής, να θεραπεύεις την ψυχή με τις αισθήσεις και τις αισθήσεις με την ψυχή.
(Ο. Ουάιλντ, Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη)

2 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Φιλίαν ..φίλαττεν.

Λευκόχρυση κλωστή.

Μια κλωστή,
φτάνει..
νά δέσει μιά φιλία.

Λευκόχρυση,
να είναι όμως.
Ας είναι και λεπτή.

Πιό δυνατή,
νάναι μπορεί
από ολάκερη
πανοπλία!

Δεν είναι, όμως
μια στιγμή.
Χωρίς λευκόχρυσο
αυτή η κλωστή.
δεν πιάνει.

Φιλίαν φίλαττεν,
φίλε μου.
Με λευκόχρυση κλωστή."

( Σπίθας 28/06/2008)


**Υ.Γ.

Δεν ξεχνώ, φίλε μου.
Δεν ξεχνώ πως μ'έμαθες
το "φιλίαν φίλλαττεν"

**Σ'ευχαριστώ...

Στις χαρές
μα και στα δύσκολα
οι φίλοι σου δεν θα χαθούνε
στο δρόμο σου, μπροστά σου
ευθύς κι εύκολα
εκείνοι θα σε βρούνε.

(Σπίθας 2/12/2009)

Την καληνύχτα μου...
:)

Hades είπε...

Εγώ δεν σου έμαθα τίποτε απολύτως Σπίθα. Ίσως να αποτέλεσα απλά τα ερέθισμα να μάθεις κάτι εσύ, από μόνος σου. Το σημαντικό είναι να μοιράζεσαι ό,τι θεωρείς καλό και θετικό, ανεξαρτήτως αν υπάρχει ή δεν υπάρχει έστω κι ένας που να ενδιαφέρεται γι'αυτό που φέρνεις στο προσκήνιο. Από 'κει κι έπειτα, πολλές φορές μια κλωστούλα έχει μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή από το ατσάλι...