Cloven Hoof, 26-9-2008

Αν και σηκώνει μεγάλη συζήτηση, προσωπικά θεωρώ ότι οι Cloven Hoof είναι το μοναδικό αγγλικό power συγκρότημα. Όπως και να'χει, η χθεσινή συναυλία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Και θετική και αρνητική. Όλα στην ώρα τους όμως.
Περί τις 9 βγήκε το πρώτο ελληνικό συγκρότημα, οι Ragenheart. Δεμένη παρουσία, αν και ο τραγουδιστής πρέπει επιτέλους να μάθει λίγο να κινείται στη σκηνή (όσο του επιτρέπει ο χώρος τέλος πάντων) κι όχι να στέκεται όλη την ώρα στο ίδιο σημείο. Ενδιαφέρον συγκρότημα που έχω ξαναδεί άλλη μια φορά, αλλά όχι από αυτά που με ενθουσιάζουν και ιδιαίτερα. Πάντως τους παρακολούθησα με προσοχή για πολλούς και διάφορους λόγους και νομίζω η παρουσία τους ήταν θετική. Λίγη ώρα αφότου τελείωσαν, ανέβηκαν οι πιο παλιοί και σαφώς πιο έμπειροι DreamWeaver, τους οποίους δεν μπορώ να πω ότι έχω και σε ιδιαίτερα μεγάλη εκτίμηση, κι αυτό για λόγους που δεν έχουν να κάνουν αμιγώς με τη μουσική, αλλά επειδή χθες ήταν πιο "κόσμιοι" δεν μπορώ να πω και κάτι επί τούτου. Μουσικά, τα παλιά τους τραγούδια είναι αποζημίωση, δεν το συζητώ. Αλλά τα νεότερα... Τέλος πάντων, ευχάριστη παρουσία σε γενικές γραμμές, αλλά όπως και να το κάνουμε το κλου της βραδιάς ήταν αναμφίβολα οι τρομεροί Άγγλοι, τους οποίους περιμέναμε -οι όχι πολλοί, καμιά 150ριά πρέπει να ήμασταν- με ανυπομονησία. Δεν θυμ'άμαι ακριβώς την ώρα, διότι είχα πιάσει εξαρχής της συζητήσεις με πολύ κόσμο που'χα καιρό να δω, αλλά αυτήν την υπολογίσαμε στο τέλος λίγο διαφορετικά. Αλλά να μην προτρέχω.
Οι Cloven Hoof δεν συγκαταλέγονται στα αγαπημένα μου συγκροτήματα, είναι όμως από τα συγκροτήματα που γουστάρω πάρα πολύ επειδή είναι (μεταξύ άλλων) πολύ πωρωτικά (για πολλούς και διάφορυς λόγους). Όταν λοιπόν εκ των προτέρων ξέρεις ότι θα σκάσουν μύτη και με τον North, τον τραγουδιστή της εποχής Dominator δηλαδή, κάπου αρχίζεις να ιδρώνεις πριν καλά, καλά ξεκινήσει η συναυλία. Ήγγικεν λοιπόν η ώρα κι εμφανίσθηκαν μπροστά μας. Η εμφάνισή τους ήταν εκπληκτική. Πολύ δυνατό metal, ειλικρινά μάλλον καλύτερο απ'όσο το περιμέναμε, πωρωτικές παρουσίες και μία φωνή κυριολεκτικά απίστευτη (φτυστός ο Halford μας προέκυψε, φτου, φοτυ μην τον ματιάσω. Αφού μετά το πρώτο τραγούδι ρώταγα για πλάκα τους δικούς μου αν είναι όντως ο ίδιος τραγουδιστής με εκείνον του Dominator!). Ανοίγωντας τη συναυλία, ο North μας υποσχέθηκε μια έκπληξη, η οποία ήρθε αλλά μάλλον δεν ήταν ούτε αυτή που περιμέναμε, ούτε αυτ'ή που οι ίδιοι οι CH ήθελαν να μας δώσουν. Αλλά είπα, όλα στην ώρα τους...
Οι εκτελέσεις των κομματιών ήταν αριστουργηματικές. Λίγο στο Laying Down the Law με ξενέρωσαν, κι αυτό επειδή δεν ακουγόταν τίποτε πρακτικά. Ο ντράμερ τα είχε σπάσει όλα μιλάμε, με αποτέλεσμα τα ντραμς να υπερκαλύπτουν σχεδόν τα πάντα. Αλλά εδώ που τα λέμε δεν μπορείς να κατηγορήσεις έναν μεταλά (ακόμη κι αν είναι μέλος συγκροτήματος που υποτίθεται πρέπει να είναι πιο κοντρολαρισμένος) ότι πωρώθηκε υπερβολικά, από τη στιγμή που το καθεαυτό μέταλ είναι ο ορισμός της πώρωσης. Εννοείται ότι την παράσταση έκλεψε ο North ο οποίος παρά τα χρόνια που περνούν βελτιώνει τη φωνή του με εκπληκτικούς ρυθμούς (και να πεις ότι δεν είχε ούτως ή άλλως φωνάρα ο άνθρωπος, πάει κι έρχεται). Επίσης, εξαιρετική η σκηνική παρουσία, ιδίως του North και του "παλαίουρα" Payne, ο οποίος είναι και ο μοναδικός από την αρχική σύνθεση της μπάντας, προ 25 περίπου ετών.
Το set list ήταν το εξής: Inquisitor συν ένα ακόμη που δεν θυμάμαι (από το γενικά μέτριο τελευταίο τους Eye of the Sun), Gates of Gehenna (εδώ είχα σεληνιαστεί μιλάμε) και Laying Donw the Law από το Cloven Hoof, Nova Battlestar, Reach for the Sky και Road of the Eagles από το αριστουργηματικό Dominator το οποίο ο πάντα ρομαντικός Kevin ήλπιζε ότι θα έπαιζαν ολόκληρο θεωρώντας ότι αυτή θα ήταν η έκπληξη, Astral Rider και Notre Dame από το Sultans Ransom καθώς και ένα από τον επερχόμενο δίσκο τους (που θα βγει μάλλον του χρόνου), το Mutilator (όπου -αν και δεν με χάλασε- ήταν σα να ακούγαμε το Painkiller των Priest). Το σύνοιλο δηλαδή... μισό για να μετρήσω...ένα, δύο...δέκα τραγούδια. Μόνο... Όπου σημειωτέον δεν έπαιξαν αρκετά κλασικά τους που τα περίμενε πως και πως ο κόσμος, όπως το Mistress of the Forest ή το Highlander. Και τα οποία είχαν στο set-list...
Αλλά όμως δεν έπαιξαν. Μμμμμμ... προφανώς κάτι συνέβη, ε; Ας πάμε λοιπόν τώρα στην έκπληξη...

Οι Cloven Hoof ήταν να παίξουν σε ένα nwobhm μαζί με άλλα 3 συγκροτήματα κάπου στον Φεβρουάριο. Τελικά για διάφορους λόγους το φεστιβάλ ακυρώθηκε, στεναχωρόντας πολύ κόσμο. Μήνες πριν είχα μάθει ότι θα έρχονταν μόνοι τους κάπου στον Νοέμβριο, αλλά με τις εξαφανίσεις που είχα όλο αυτό το διάστημα κατάφερα να μάθω κυριολεκτικά αυθημερόν ότι θα έπαιζαν χθες. Στο ενδιάμεσο -σχετικά πρόσφατα κιόλας- είχα πληροφορηθεί ότι έγινε μια αμοιβαία "τράμπα" ανάμεσα στο Underworld και το Texas, το ένα πήγε δηλαδή στη θέση του άλλου. "Μια χαρά" σκέφτηκα, "το ξεφορτωθήκαμε το κωλομάγαζο". Γιατί κωλομάγαζο; Διότι στις περισσότερες συαυλίες πρακτικά μας έβαζαν το μαχαίρι στον λαιμό για το πότε θα τελείωνε η συναυλία. Βλέπετε, το Underworld κατά κύριο λόγο ήταν γκοθάδικο (μη χέσω δηλαδή, διότι όποιος μου βρει έστω και την παραμικρή σχέση με το gothic θα τον παραδέχομαι εσαεί), και σε ένα γκοθάδικο που προφανώς σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να αφήσει να περιμένουν έξω στο κρύο ένα τσούρμο παιδάκια με άπειρα ψυχολογικά προβλήματα που αναγνωρίζουν ως μόνο χρώμα το μαύρο και είναι πιο απαισιόδοξα για τη ζωή ακόμη κι από τους πρωτομάστορες του πεσσιμισμού. Πολλάκις είχαν "φαγωθεί" τραγούδια από set list προκειμένου να τελειώσει μια συναυλία μια ώρα αρχύτερα και να μπορέσει να λειτουργήσει το μαγαζί ως "κλαμπ" (ο θεός να το κάνω δηλαδή...). Όταν έμαθα λοιπόν ότι έγινε αυτή η αλλαγή με το Texas (που είναι μεταλάδικο), αυτό που είπα ήταν "επιτέλους, θα δούμε μια συναυλία με την ησυχία μας". Και που να ήξερα...

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ο Γρηγόρης είχε φύγει και δεν πρόλαβα βα τον ρωτήσω, αλλά αυτά που έμαθα από την "ευρύτερη οικογένεια" τα θεωρώ αληθή και τα εμπιστεύομαι, ακόμη κι αν δεν τα διασταύρωσα. Κι ούτε θα το κάνω φυσικά, μιας και δεν χάνω το χρόνο μου με τέτοια καραγκιοζιλίκια. Η ανεπίσημη εκδοχή -οι φήμες που ακούστηκαν δηλαδή- λοιπόν λέει ότι ο μάνατζερ των αγγλικών συγκροτημάτων, ο πολύς Jes Cox των πάλαι ποτέ αθλιοτάτων Tygers of Pan Tang είχε συνεννοηθεί με το μαγαζί να παίξουν οι Cloven Hoof το πολύ μέχρι τις 12. Σημειωτέον, ότι οι απλές συναυλίες τελειώνουν συνήθως το πολύ στις 12μιση και για μια τέτοια συναυλία μισή ώρα χασούρας σημαίνει επική καταστροφή, και το εννοώ. Να συνεχίσω όμως. Η συνέχεια της ανεπίσημης εκδοχής λοιπόν λέει ότι η εν λόγω συνεννόηση είχε γίνει επειδή αμέσως μετά τη συναυλία ήταν προγραμματισμένο να κάνει πρόγραμμα το μυθικό... μέταλ χάμστερ. Ναι, το περιοδικό που όταν έκοψα μαχαίρι κάπου στο 97 (μετά από μια δεκαετία) συνειδητοποίησα ότι ξεβρώμισε το σπίτι... Για περίπτωση που δεν έγινε κατανοητό δηλαδή, οι φήμες λένε ότι μια συναυλία μέταλ έληξε πρόωρα και αφήνωντάς μας όλους σύξυλους, επειδή ένα περιοδικό που ευαγγελίζεται ότι προωθεί το μέταλ (όπου για την ώρα δεν θα ανοίξω το στόμα μου για το εν λόγω θέμα) ήθελε να κάνει το προγραμματάκι του. Ελπίζω ολόψυχα το μαγαζί να έμεινε άδειο όλο το βράδυ. Δεν ξέρω αν το χάμστερ είχε "σόου" μόνο για χθες, ή το έχει κανονίσει για κάθε Παρασκευή, η 20ετής εμπειρία μου στο μέταλ όμως (πέραν των τόνων από fanzine που έχω διαβάσει, διάβαζα και το χάμστερ από το 1988 έως το 1997, δέκα χρόνια γεμάτα δηλαδή οπότε έχω ακριβή άποψη) με έχει διδάξει ότι heavy metal και μέταλ χάμστερ είναι πρακτικά έννοιες αντίθετες, αλλά ας το αφήσουμε και αυτό για άλλη φορά (όταν θα μιλήσουν οι "φωτοτυπίες", έτσι για να μην μπορεί να πει κανείς ότι τα βγάζω από το μυαλό μου κιόλας).
Όπως πολύ σωστά έλεγε κι ένα φιλαράκι της παρέας, "πάλι το χάμστερ μπροστά μας ρε πούστη;". Ναι, δυστυχώς πάλι μπροστά μας, καταστρέφοντας μια ολόκληρη συναυλία, εάν κι εφόσον οι φήμες είναι όντως αληθινές. Είδαμε το χαρτί του set list στο τέλος. Είχε επιπλέον 3 τραγούδια, σύν τα (συνήθως) δύο που έχει ένα enchore, το σύνολο πέντε δηλαδή (ένα εκ των οποίων λογικότατα θα ήταν και το Cloven Hoof). Οι ίδιοι οι Cloven Hoof από σκηνής μας είπαν ότι μένει ένα δεκάλεπτο ακόμη, ενώ οι ίδιοι είχαν άλλα 25 λεπτά προγραμματισμένα (όπου σημειωτέον το enchore δεν συμπεριλαμβάνεται ποτέ σε αυτόν τον χρόνο). Κι ενώ λοιπόν όπως μας είχαν πει εξαρχής κάποια έκπληξη μας επεφύλασσαν, τελικώς η έκπληξη ήρθε από την ίδια μας την ξεφτυλισμένη φάρα. Αρκετά βαρύ αυτό που θα πω θλίβοντάς με αφάνταστα και μακάρι να μην ερχόμουν στη δυσάρεστη θέση να το πω, αλλά υπάρχουν κάποιοι που ματώνουν να υποστηρίζουν το μέταλ και κάποιοι που απλώς παρασιτοζωούν πάνω του. Οξύμωρο, αλλά μια συναυλία που ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές και συνεχίστηκε με τρελή πώρωση, κατέληξε σε φιάσκο κάνοντας όλον τον κόσμο να μουρμουρίζει. Είθε να μην ξαναγίνει ούτε μια συναυλία εκεί πέρα. Δεν διαφωνώ ότι από συναυλιακούς χώρους πάσχουμε, αλλά το να μας πιάνουν τον κώλο είναι ακόμη χειρότερο. Τουλάχιστον ας βγουν οι "αρμόδιοι" να διαψεύσουν ότι δεν έγινε έτσι.
Ειλικρινά, κρίμα...

Heavy metal σ'αγαπώ
να ξενερώσω δεν μπορώ
θα το φωνάζω δυνατά
metal ρε μουνιά...

UPDATE: Αφιερωμένο στο... αγαπημένο μας περιοδικό που ξέρει και από καλή μουσική και από καλό μουσακά...