2058

Πριν αρκετό καιρό η Αθηνά με είχε καλέσει να πω την άποψή μου για το πως θα είναι γενικά ο κόσμος μας το έτος 2058. Λιγο επιστημονική φαντασία ακούγεται, αλλά μάλλον κάπως έτσι ξεκίνησε κι ο Βερν (καλά, αυτή η μετριφροσύνη μου σπάει κόκαλα ώρες, ώρες... :) ).

Θεωρώ ότι 50 χρόνια μετά το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα μας έχει αλλάξει τα φώτα (αν κι έχω διαβάσει μια τρομερά ενδιαφέρουσα μελέτη σχετικά με τους ωκεανούς, σύμφωνα με την οποίαν το φαινόμενο τελικώς θα προκαλέσει παγετούς). Όπως και να'χει, τον ήπιαμαν. Λογικά ο πληθυσμός της γης θα έχειτην τάση να φτάσει τα 7 δισ. ανθρώπους, εάν δηλαδή δεν σκάσει μύτη καμιά ενδιαφέρουσα επιδημία να μας θερίσει όπως είχε συμβεί και στο... Κοράκι. Και λέω ότι θα έχει την τάση, διότι έτσι όπως πάει η ιστορία με τα πετρέλαια, τη μείωση της αγοραστικής δυνατότητας των απλών ανθρώπων κλπ, κλπ, βλέπω πολλές εξεγέρσεις (αλήθεια, στο Παρίσι θυμάστε τι γινόταν πριν λίγο καιρό;). Το νερό δεν θα το λέμε ούτε καν νεράκι, διότι πέραν του θαλασσινού δεν βλέπω να υπάρχει άλλο (αλήθεια, το ξέρετε ότι πόσιμο είναι μόλις το 5% του νερού παγκοσμίως;). Κλασικά θα γίνεται ένας πόλεμος ανά θητεία αμερικανού προέδρου, κι επειδή οι στόχοι μειώνονται επικίνδυνα μην αποκλείουμε και κανά γερό μπαμ. Από τα ζώα και φυτά που γνωρίζουμε τα περισσότερα θα τα βλέπουμε πλέον μόνο από ντοκυμανταίρ του Animal Planet, ενώ δεν θα έχουμε καν ένα δάσος να πάμε να κάψουμε πλέον, αφού θα έχουν καεί όλα. Α, και για τη μόλυνση ούτε λόγος να γίνεται: ήδη οι ωκεανοί έχουν φτάσει σε σημείο κορεσμού στην απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα, οπότε δεν θέλει και πολύ ερώτημα για το τι θα ισχύει τότε. Στο Ελλάντα, ο Λιακό θα περιμένει ακόμη να ερθουν οι Ελ, οι Ελοχίμ, οι χαλκοβάτες και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος. Α, μην ξεχάσω και τον Νιμπίρου, ο οποίος ακόμη θα έρχεται. Επίσης, όσον αφορά το πολιτικό σκηνικό της χώρας, πάλι κάποιος Καραμανλής ή Παπανδρέου θα είναι πάνω, ενώ σύμφωνα με το ΚΚΕ για τη λειψυδρία θα ευθύνεται ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, τέλος του πολιτισμού δεν βλέπω άμεσα. Ο άνθρωπος έχει αποδείξει ότι πάντα θα βρίσκει να πέφτει όλο και πιο χαμηλά. Από τη στιγμή που είμεθα (αποδεδειγμένα) το πλέον αυτοκαταστροφικό ον, μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι καταστρεφομαστε οριστικά, σίγουρα θα το τρενάρουμε το ζήτημα για να κάνουμε λίγη ζημιά ακόμη. Α, και μην το ξεχάσω: ταξίδι σε άλλους γαλαξίες για να σωθούμε πολύ απλά δεν γίνεται. Νομίζω ότι θα είναι πολύ αργά όταν θα συνειδητοποιήσουμε ότι θα έπρεπε να έχουμε εκτιμήσει την ίδια τη ζωή πολύ περισσότερο αντί ν'ασχολούμαστε με μαλακίες...