Περί Μακεδονίας ΙΙ

Θα ξεκινήσω με ένα ερώτημα: αν στην γνωστή βιβλική ιστορία ο Γολιάθ είχε κερδίσει τον Δαυίδ, θα τη μνημόνευε κανείς; Απάντηση: σε καμία περίπτωση.
Στο Περί Μακεδονίας σχόλιό μου είχα γράψει αρκετά πράγματα. Τώρα, στη "συνέχειά" του, θα αναφέρω κάποια άλλα, κάπως διαφορετικά (νομίζω).

Ένας μέσος Σκοπιανός αναφορικά με τη χρόνια διαφορά για το όνομα με την Ελλάδα έχει την εξής εντύπωση: ότι δεν τους θέλουμε στην ΕΕ ή στο ΝΑΤΟ, ότι πάμε να τους "στραγγαλίσουμε" πολιτικά, ιστορικά και πολιτισμικά, ότι παίζουμε με το μέλλον τους, μιας κι έχουν έντονα εθνικιστική αλβανική μειωνότητα.
Επαφή με την πραγματικότητα; Καμία φυσικά. Ποιος φταίει γι'αυτό όμως; Εκτιμώ ότι εμείς -η Ελλάδα- φταίμε σε ποσοστό 70% και αυτό διότι έχοντας πολλά πράγματα ως ιστορικώς αυταπόδεικτα επί της ουσίας δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο να τα αποσαφηνίσουμε και στους υπολοίπους, ενδιαφερομένους και μη.

Επειδή πολλά ονόματα ακούγονται εσχάτως, θα αναφέρω μερικά παραδείγματα που θεωρώ ενδεικτικά,ξεκινώντας με το Σλαυομακεδονία. Ένα τέτοιο όνομα έχει τόσο εθνικό όσο και γεωγραφικό προσδιορισμό: Σλαυο(εθνικός)μακεδονία(γεωγραφικός), εν ολίγοις προσδιορίζει ιστορικά ότι οι Σλαύοι ήρθαν την οποιανδήποτε x δεδομένη χρονική στιγμή κι εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας (καθώς κι εκτός της, βεβαίως,βεβαίως). Το εν λόγω όνομα από εμένα είναι αποδεκτό για λόγους που ήδη έχω αναλύσει.
Ένα άλλο όνομα που ακούγεται είναι το Άνω Μακεδονία. Αμιγώς γεωγραφικό: αποσαφηνίζει ότι στην ευρύτερη Μακεδονία ένα κομμάτι βρίσκεται στην Ελλάδα κι ένα άλλο στην πρώην Γιουγκοσλαυία. Ποιος μένει εκεί; Αυτός που ξέμεινε ή άντεξε στην περιοχή. Αποδεκτό από 'μένα όνομα ως το μη χείρον βέλτιστον μιας και δεν έχει ιστορικές βλέψεις, αν και θα το προτιμούσα μονοκόματο και όχι 2 λέξεις.
Εδώ όμως το πράγμα γίνεται ενδιαφέρον, διότι πολλές φορές παίζουμε με τις λέξεις σε επικύνδυνο βαθμό και συνήθως δεν το παίρνουμε χαμπάρι. Θα εισάγω ένα όνομα (δικής μου εμπνεύσεως) για να γίνει κατανοητό το τι εννοώ: Άνω Σλαυομακεδονία. Είναι ένα όνομα που εμπεριέχει τα δύο προηγούμενα (αμφότερα αποδεκτά), σωστά; Σαν όνομα όμως είναι απολύτως μη αποδεκτό διότι αν κάνεις λόγο για Άνω Σλαυομακεδονία, τότε τόσο γεωγραφικά, όσο και εθνικά (και κατ' επέκτασιν και ιστορικά) κάπου στον χάρτη βρίσκεται και η Κάτω Σλαυομακεδονία, ήτοι η Κάτω Μακεδονία των Σλαύων, άρα πρόκειται για όνομα αλυτρωτικό με επεκτατικές διαθέσεις, παρόλο που προέκυψε από δύο ονόματα αποδεκτά. Δεν είναι ενδιαφέρον; Ε, κάπου εκεί κινείται και το Σχέδιο Νίμιτς με τις προτάσεις του.

Το σχέδιο Νίμιτς έχει φτιαχτεί με τέτοιον τρόπο που να προσπαθεί να βοηθήσει τον Δαυίδ, δηλαδή τα Σκόπια: από μια άποψη λογικό κι αναμενώμενο. Ονόματα τύπου Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτά και κατ' εμέ τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση (δείχνουν να) συστρατεύονται επί της παρούσης κατά τέτοιων ζοφερών προοπτικών (κι ελπίζω να συνεχίσουν έτσι διότι το θέμα ξεφεύγει από τις κομματικές ορέξεις του καθενός).

Έχω ακούσει πολλά σχόλια τον τελευταίο καιρό, τα περισσότερα εκ των οποίων τα θεωρώ τελείως άστοχα, που ειπώθηκαν κυρίως εν βρασμώ ψυχής: το να σταματήσουμε να χώνουμε φράγκα στα Σκόπια ένα εξ αυτών. Χαζό. Χαζότατον. Αν φύγουμε εμείς, θα μπουκάρει κάποιος άλλος και τα Σκόπια δεν θα πάθουν τίποτε απολύτως. Το θέμα είναι -αφού είναι τόσο αδιάλλακτα και ανυποχώρητα πια- να μείνουμε εκεί και αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε την οικονομική μας επιρροή ως "αντιστάθμισμα" στην σκοπιανή αδιαλλαξία. Ακούω επίσης ότι δεν επιθυμούν να οπισθοχωρήσουν (έχουμε ξεχάσει γαίνεται ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων είναι υπερεθνικιστική). Κανένα πρόβλημα: δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τις δικές τους επιλογές, εκείνοι είναι. Μη σώσουν να μπουν ποτέ στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ όπως σφοδρά επιθυμούν τότε, κι όταν θα συνειδητοποιήσουν ότι η αλβανική δαμόκλειος σπάθη που ακούει στο όνομα Τέτοβο θα είναι πάνω από το κεφάλι τους, μάλλον θα είναι πολύ αργά για τους ίδιους. Ως χώρα έχουμε δείξει ότι τουλάχιστον κάποια λάθη του παρελθόντος τα έχουμε αναγνωρίσει, και κυρίως έχουμε επιδείξει καλή θέληση να οπισθοχωρήσουμε και λίγο προκειμένου το γειτονικό κράτος να συνεχίσει να υφίσταται ανεξάρτητο και δίχως κινδύνους. Άλλο αυτό όμως, κι άλλο το να μας πιάσουν και τον κώλο...

Μαθαίνω ότι σε λίγες ημέρες θα γίνει συλλαλλητήριο στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα...
Προσωπικά, αν και είχα συμμετάσχει στα συλλαλλητήρια του 1992 πολλά χρόνια μετά συνειδητοποίησα το πόσο λάθος ήταν. Και γιατί ήταν λάθος; Διότι η εικόνα που πέρασε προς τα έξω ήταν ότι θέλαμε να προσαρτήσουμε τα Σκόπια. Ενώ δηλαδή εμείς θέλαμε να δείξουμε ότι δεν έχουμε επεκτατικές διαθέσεις και ότι επιθυμούμε να μας αφήσουν στην ησυχία μας, πρακτικά προς τα έξω βγήκε το ακριβώς αντίθετο, ότι τα Σκόπια είναι ένα φιλήσυχο -πανάρχαιο κιόλας- κράτος που απειλείται από την κακιά και επεκτατική Ελλάδα. Τουλάχιστον αν όντως γίνει τελικά το συλλαλλητήριο όπως έχει προγραμματισθεί, ας μην κάνει τη ζημιά που έκαναν όλα τα προηγούμενα. Τώρα πως θα γίνει αυτό όταν στην οργάνωσή του έχει συμμετάσχει η σάρα και η μάρα, είναι ένα ενδιαφέρον, όσο και εφιαλτικό ερώτημα. Είναι πολύ εύκολο όμως να βγει και πάλι προς τα έξω ότι τις επεκτατικές διαθέσεις τις έχουμε εμείς και όχι τα Σκόπια. Καλό θα ήταν, εκτιμώ, να μη γίνει κανένα συλλαλλητήριο: καλό είναι να είμαστε εθνικά υπερήγανοι, αλλά να ξέρουμε και ιστορία (διότι το ότι ξέρουμε περισσότερη από άλλους δεν σημαίνει ότι ξέρουμε κιόλας). Και επειδή η ημιμάθεια και η αμάθεια δεν είναι περιοχές της Ημαθίας (όπως είχε πει ο Αρκάς σε κάποιες χαμηλές πτήσεις), ένα συλλαλλητήριο στην παρούσα χρονική στιγμή θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ και να τρέχουμε και να μη φτάνουμε. Θα μπορούσε βέβαια να αναρωτηθεί κανείς, γιατί να βγαίνει τέτοια εικόνα προς τα έξω από εμάς κι ουχί από τα Σκόπια; Απλό: υποσυνείδητα, πάντα ο Γολιάθ θα είναι ο κακός και ο Δαυίδ ο καλός.
Χμ, και μιας και ανέφερα συλλαλλητήρια, για να μην παραμυθιαζόμαστε περί φιλησύχων γειτόνων τους οποίους έχουμε πάρει με στραβό μάτι, δείτε και τα παρακάτω ενδεικτικά σκοπιανά βίδεα με διαδηλώσεις, ένα εκ των οποίων μάλιστα (το πιο πρόσφατο) έλαβε χώρα στην Πλατεία Πέλλας:











Αλήθεια, παρατηρήσατε αν οι πιο πολλές σημαίες που υπάρχουν είναι αυτές με τον Ήλιο της Βεργίνας ή οι επίσημες; Και δεν μιλάω για το τελευταίο λινκ που είναι από το 1990 (ω, ναι, αυτοί έκαναν πριν από εμάς διαδηλώσεις, αυτό σας το'χε πει κανείς ποτέ;)


Για το τέλος να αντιγράψω ένα εξαιρετικό σχόλιο (τμήμα) του Καιρού της σημερινής Κυριακάτικής Ελευθεροτυπίας:
ΥΓ Αν ανοίξει κανείς τα σχολικά βιβλία της Σλαβομακεδονίας, ήδη από του δημοτικού, θα διαπιστώσει, ότι ο λαός αυτός βρίσκεται εκεί από την εποχή των δεινοσαύρων. Στο απόγειο της ακμής του επί Φιλίππου και Αλέξανδρου κατείχε τον μισό γνωστό τότε κόσμο. Αργότερα εντάχθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία και εκεί που ήταν έτοιμος να ξανατραβήξει προς τη δόξα, ήρθαν αυτοί οι βάρβαροι Ελληνες και τον κατέσφαξαν, του πήραν τη μισή πατρίδα, καπηλεύονται την ιστορία του, ενώ ο Ηρόδοτος κι ο Στράβωνας το λένε καθαρά, ότι η Μακεδονία δεν ήταν Ελλάδα.Επίσης έκαναν δικούς τους ολυμπιακούς αγώνες οι Μακεδόνες και τα σύνορά τους ήτανε ίδια και απαράλλαχτα από την πλειστόκαινο εποχή μέχρι σήμερα, από την Καρδίτσα μέχρι και την Καβάλα ίσαμε τη βουλγαρική και γιουγκοσλάβικη Μακεδονία με ολίγον από Κοσσυφοπέδιο και Σερβία για να δικαιολογηθούν και τα τωρινά σύνορα.Α! Ισχυρό κράτος ήταν η Μακεδονία, σ' αυτά τα σύνορα, και επί «Αυτοκρατορίας του Σαμουήλ», δηλαδή της Βουλγαρίας, μέχρι να τη διαλύσει ο Βουλγαροκτόνος ο βάρβαρος.Φυσικά, ο Μεθόδιος κι ο Κύριλος, που έφτιαξαν το σλαβικό αλφάβητο ήτανε Σλάβοι, αλλιώς πως θα ξέρανε το αλφάβητο.Το κακό είναι που και οι Αμερικάνοι είναι Μακεδόνες, απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια βλακεία με περικεφαλαία.

UPDATE: Το ότι το ζήτημα είναι σοβαρότατο δεν σημαίνειπως δεν επιτρέπει να βλέπουμε και κάποια πράγματα με χιούμορ. Την πρόταση του zaphod η αλήθεια είναι ότι την "έθαψα" ολίγον τι, μιας κι έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με τη δική μου που είναι Δημοκρατία του Αεροδρομίου Μακεδονίας.Η πρόταση του humma όμως είναι όλα τα λεφτά!!! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!

Επίσης, από τη σημερινή Ελευθεροτυπία ένα ενδιαφέρον σχόλιο του Στάθη:Είναι εντυπωσιακή η ευκολία, με την οποίαν συχνά στον δημόσιο λόγο διατυπώνονται αερολογίες, όπως κατ' ευφημισμόν θα χαρακτηρίζαμε τις μπούρδες και τις αρλούμπες.

Μάλιστα από τη στιγμή που μια μπαρούφα εκτοξεύεται είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή η ευκολία με την οποίαν αναπαράγεται. Το μόνον ερώτημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αν οι προχειρολογίες συνιστούν συνήθως συνειδητή κινδυνολογία ή αν εκφέρονται απ' τη δύναμη της συνήθειας κι έτσι για να περνάει η ώρα.

Επί παραδείγματι, πολλοί απ' όσους ισχυρίζονται κατ' αυτάς ότι ένα ενδεχόμενο ελληνικό veto εκτός από επικίνδυνο θα ήταν και ατελέσφορο, προβάλλουν το επιχείρημα ότι κατόπιν η FYROM θα προσφύγει στον ΟΗΕ (όπου ήδη εκατόν τόσα κράτη την προσαγορεύουν «Μακεδονία») και θα επιτύχει την αναγνώρισή της από τον Διεθνή Οργανισμό κι όλα τα κράτη-μέλη, πλην Λακεδαιμονίων, με το συνταγματικό της όνομα.

Μεγάλο ψέμα ή βροντώδης άγνοια ή εκκωφαντική μπαρούφα ή σκαστή κινδυνολογία, διαλέγετε και παίρνετε. Καθ' ότι στον ΟΗΕ, εκτός απ' τη Συνέλευση, υπάρχει και το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου μία ψήφος αρνησικυρίας αρκεί. Δεν το ξέρουν αυτοί που επισείουν ανύπαρκτους μπαμπούλες ή είναι τόσο ρονταρισμένοι «προς τας υποδείξεις», ώστε να συμμορφώνονται, παραμορφώνοντας την αλήθεια και, κυρίως, υπονομεύοντας τις δυνατότητες της χώρας. Στο κάτω κάτω, λάθη σε αυτήν την υπόθεση έχουν γίνει χοντρά, αλλά η Ελλάδα, όπως κάθε άλλη χώρα, πρέπει να πορεύεται διορθώνοντας.

Οσον κι αν ορισμένα απ' τα τέκνα της αποδεικνύονται αδιόρθωτα. Φοβισμένα. Αχρηστα για το κοινό στο οποίον όλοι ανήκουμε.