Μερικά αθλητικά παραλειπόμενα

Και κατ' αρχήν κάτι που πέρασε τελείως στα ψηλά... Δεδομένου ότι χρόνια τώρα διαλαλώ δεξιά κι αριστερά πως το εθνικό μας άθλημα είναι το πόλο (είμαι και φαν κιόλας), δεν είδα ν'ασχολούνται πολλοί με την πρόκριση της Εθνικής μας στους Ολυμπιακούς της Κίνας. Η συγκεκριμένη πρόκριση είναι η όγδοη συνεχόμενη σε Ολυμπιακούς Αγώνες και 13η συνολικά και είναι σαφώς τεράστιο επίτευγμα του πολύ μεγάλου Σάντρο Καμπάνια και των παιδιών του και αξίζουν συγχαρητήρια απ'όλους, μιας και ήρθε με τον πλέον επιβλητικό τρόπο μέσα από έναν όμιλο-φωτιά.
Εύγε και μπράβο!

Αναφορικά με τον... Γιαννάκη τώρα: αν καταφέρει να γυρίσει έως κι εμένα στο μπάσκετ ξανά (από το οποίο απέχω συστηματικά σχεδόν από το 96 κι έπειτα), ε, τι να πω. Μεγάλη μαγκιά πως με μια τελείως απροπόνητη ομάδα, με απουσίες σοβαρές και εν μέσω προσπάθειας να την φτιάξει από την αρχή, κατάφερε και πήρε τέτοιο διπλό μέσα στην έδρα της Μακάμπι. Και με τέτοιον τρόπο. Πραγματικά πολλά συγχαρητήρια.

Αναφορικά με τη μπάλα τώρα, έχω βαρεθεί ν'ακούω ότι ο Ολυμπιακός δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αηδίες, έτσι απλά. Όταν βλέπεις τους παίκτες της Τσέλσυ να δηλώνουν πως "αν συνεχίσουμε να παίζουμε όπως με τον Ολυμπιακό δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε" καταλαβαίνεις πόσο σοβαρά μας είχαν πάρει, με τέτοιο ρόστερ που διαθέτουν κιόλας. Απλά υπήρχε τεράστια διαφορά κλάσης. Μην παραμυθιαζόμαστε. Η χρονιά -αναφορικά με την Ευρώπη- ήταν επιτυχημένη και έκλεισε καλά. Το ότι όλοι οι γαύροι μπορεί να θέλαμε το κάτι παραπάνω δεν σημαίνει πως ήταν εφικτό κιόλας. Μη λέμε ό,τι θέλουμε δηλαδή. Θέλαμε αλλά δεν μπορούσαμε. Τέτοιο τρέξιμο από αντίπαλη ομάδα (εναντίον του Ολυμπιακού) δεν θυμάμαι άλλη φορά. Μιλάμε ότι μας ξεπάτωσαν. Το θέμα είναι πως πρέπει τώρα να γίνει η υπέρβαση στην Ελλάδα όπου κατά κανόνα σερνόμαστε. Ακούγονται πολλά και μάλλον όλα και ισχύουν και δεν ισχύουν: το ότι ο στόχος όλων ήταν η Ευρώπη ήταν γεγονός. Σίγουρα πολλοί παίκτες "πρόσεχαν" λίγο παραπάνω απ'όσο θα'πρεπε στο πρωτάθλημα, αλλά καλώς ή κακώς ο Ολυμπιακός έχει μαζέψει παίκτες τέτοιους φέτος που (σε συνδυασμό με το σύστημα που έχει διαλέξει) απέναντι σε κλειστές άμυνες έχει σοβαρότατα προβλήματα. Η ώρα της υπερβάσεως ήρθε όμως και τα ψέματα τελείωσαν. Ευρώπη δεν υπάρχει πια για φέτος και πρέπει να ανασυνταχθούμε.

Και μιας και οι Απόκριες φτάνουν στην κορύφωσή τους, γιά τις αιθέριες υπάρξεις οι συνεργάτες μας επί εικαστικών παρεμβάσεων προτείνουν κάτι σε .

(τα ρεμάλια, ας βρούν μόνοι τους τι θα φορέσουν!)

Εγώ λέω να βάλω το κανονικό μου κουστούμι για φέτος :):)
Άιντε, καλά κούλουμα να'χουμε!

UPDATE: Πράγματι, για κάποιον μυστηριώδη λόγο, το λινκ δεν δουλεύει, όσες αλχημείες κι αν του κάνω. Με μια πρόχειρη επεξεργασία ένεκα των πενιχρών μέσων που έχω μπροστά μου αυτήν τη στιγμή, είναι το εξής (η φωτογραφία μου :):) ):


Το άσχημο ήταν πάντως πως από κάποιες αναποδιές, τελικά επεκράτησε της διασκέδασης ο επαγγελματισμός μου φέτος και δεν ντύθηκα. Στη ζωή κι αυτό. Άντε και του χρόνου.... :)