Την είχα παραμελήσει ολίγον τι τη μεταλική θεματολογία μου και οφείλω να κάνω μια γενναία ρελάνς. Και οι γερμανοί Iron Angel είναι πραγματικά μια εξαιρετική περίπτωση, αφού πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ μεγάλο συγκρότημα.
Το 1980 πέντε φιλαράκια από τις γειτονιές του Αμβούργου, πιτσιρίκια όλοι τους, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα γκρουπάκι για να κάνουν τον χαβαλέ τους. Φιλοδοξία: καμία απολύτως. Απλά γούσταραν να παίζουν τα κομμάτια που τους άρεσαν, κατά κύριο λόγο της βρετανικής σχολής (nwobhm). Το στυλ τους δεν θα μπορούσε να είναι κάτι παραπάνω από hard rock-heavy στο ύφος των εποχών. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να ονομάσουν το συγκρότημα Iron Angel. Λίγο καιρό αργότερα αποφάσισαν ότι τελικά αυτό που τους άρεσε να παίζουν δεν ήταν ακριβώς hard rock...
Και εγέννετο speed metal.Οι Iron Angel είναι από τα πραγματικά πολύ μεγάλα συγκροτήματα του είδους, με εκπληκτικό
μουσικό χαρακτήρα και ιδέες. Από τα πρώτα τους κιόλας βήματα είχαν δημιουργήσει έναν πυρήνα φανατικών οπαδών (υπάρχουν τα σχετικά bootlegs της εποχής που το αποδεικνύουν άλλωστε), η πεντάδα των Dirk Schroeder (φωνή), Mike Matthes (ντραμς), Peter Wittke (κιθάρες), Sven Strueven (κιθάρες) και Thorsten Lohman (μπάσο) προχωρούσε ακάθεκτη δίχως να καταλαβαίνει πολλά, πολλά. Εξάλλου μέσα σε μόλις μια χρονιά (1984) κυκλοφόρησαν τρία εκπληκτικά demo (τα Legion of Evil, Power Metal Attack και Rush of Power), δείγμα όχι μόνο της αστείρευτης ενέργειας που έκρυβαν μέσα τους, αλλά και των εμπνεύσεών τους.Και το μέλλον δεν τους διέψευσε.
Το 1985 πραγματοποιούν το ντεμπούτο τους και αυτόματα γίνονται ένα από τα πλέον cult πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα: Hellish Crossfire και τα μυαλά στα κάγκελα. Ανηλεές speed metal το οποίο συνδύαζε αρμονικά όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να μπορούμε να κάνουμε λόγο για
δίσκο-μνημείο: ρυθμός, κιθάρες ξυράφια, τεχνική υψηλοτάτων προδιαγραφών, μελωδικά σολαρίσματα, ταχύτητες, ντράμς που γεμίζουν όλον το χώρο και προ πάντων η εκπληκτική φωνή του Dirk. Ό,τι και να πει κανείς γι'αυτό το αριστούργημα είναι πραγματικά λίγο: Rush of Power, Sinner 666 (από τα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών), Legions of Evil, Heavy Metal Soldiers και δε συμμαζεύεται. Μουσική πανδαισία υψηλοτάτου επιπέδου.Ήταν ακόμη οι εποχές που έβγαιναν τέτοια ντεμπούτα, ήταν ακόμη οι εποχές που έβγαινε πραγματικά καλή μουσική. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται το έλα να δεις. Όλος ο κόσμος έχει στο στόμα του αυτό το τρομερό γερμανικό συγκρότημα που τολμάει να τα βάλει στα ίσα με τους ήδη τεράστιους Helloween. Και φυσικά όλοι αναμένουν τη συνέχεια εναγωνίως.
Η οποία καταφτάνει υπό τον τίτλο Winds of War έναν χρόνο μετά -1986-, και στο άκουσμά του μένουν όλοι με το στόμα ανοικτό. Αν ο πρώτος με άριστα το 10 έπαιρνε 10, αυτός εδώ πρέπει οπωσδήποτε αν παίρνει τουλάχιστον 12... Ένα συνηθισμένο φαινόμενο στο metal (ίσως και σε ολόκληρο φάσμα της μουσικής) είναι το ντεμπούτο να είναι καλό και στη συνέχεια να υπάρχει μια σταθερά καθοδική πορεία -μικρή ή μεγάλη, δεν έχει σημασία. Εδώ όμως συνέβη το αντίθετο. Από τα καλά πήγαμε στα ακόμη καλύτερα. Πανδαισία συνθέσεων και η μεταλλική κοινότητα είναι μέσα στην τρελή χαρά (πως να μην ήταν άλλωστε). Metalstorm, Vicious, Sea of Flames, Creatures of Destruction και ο Ύμνος στο metal, Stronger than Steel. Δυστυχώς όμως εδώ άρχισαν τα προβλήματα...Ενώ όλα έδειχναν ότι το μέλλον ήταν ευοίωνο και πολλά υποσχώμενο, ξαφνικά οι Iron Angel βάρεσαν διάλυση. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, οι Iron Angel είναι το μοναδικό από όλα τ'αγαπημένα μου συγκροτήματα που δεν ξέρω τους λόγους για τους οποίους διέλυσαν. Το σίγουρο είναι ότι δεν διέλυσαν για μουσικές διαφορές παρόλο που οι ίδιοι αυτό ισχυρίζονται,
αφού το 1986 το speed ήταν ακόμη στα ντουζένια του, όπως και ολόκληρο το μέταλ γενικότερα, οι ίδιοι πρακτικά ήταν στο κατόπι των μεγάλων Ηelloween που ήδη είχαν ξεκινήσει να καλπάζουν και γενικά με το πανηγύρι που είχε γίνει με τις 2 δουλειές τους, συμπεριλαμβανομένου και του ήδη μυθικού ονόματος που είχαν δημιουργήσει, ουδέναν λόγο να το διαλύσουν είχαν. Για να είμαι πιο ακριβής, λίγο μετά το Winds άρχισαν οι έριδες για το κατά πόσον θα 'πρεπε να μείνουν στα speed μονοπάτια ή να μεταστραφούν στο hard rock. Δικαιολογία αν μη τι άλλο γελοία: το ότι οι Iron Angel δεν έτυχαν σε καμία περίπτωση της αναγνώρισης που τους άξιζε είναι γεγονός αναμφισβήτητο, όμως έτσι συνέβαινε με το 90% των συγκροτημάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων και κατά πολύ υποδεέστερα των Iron Angel ήταν, μήτε τις προδιαγραφές τους είχαν. Βέβαια, από την άλλη μεριά νομίζω ότι κατάφερα να καταλάβω τι έγινε και γιατί πριν λίγους μήνες, αλλά θα πω παρακάτω γι'αυτό...
Επειδή η μέταλ κοινότητα είναι αρκετά συμπαγής (αντίθετα με τα όσα νομίζουν αρκετοί) αλλα κι ούτε ξεχνά, οι Iron Angel επείσθηκαν να ξανακατέβουν στο προσκήνιο. Το αίτημα των οπαδών τους τόσα χρόνια μετά άλλωστε ήταν εξίσου ζωηρό, όπως και στα χρόνια που μεσουράνησαν. Και πράγματι το 2000 ανακοινώνουν ότι επανασυνδέονται και θα γράψουν με τον καιρό νέα τραγούδια... Λίγο καιρό μετά την ανακοίνωσή τους όμως, η ατυχία τους χτυπάει την πόρτα με τον χειρότερο τρόπο: ο Peter Wittke -ψυχή και μυαλό του συγκροτήματος- πεθαίνει (εάν δεν με απατά η μνήμη μου σε αυτοκινητιστικό) και για περίπου 4 χρόνια η πολυαναμενώμενη επιστροφή μπήκε στο ψυγείο. Βέβαια από την αυθεντική σύνθεση μόνο ο Dirk κι ο Mike ήταν παρόντες, αλλά αυτό δεν έδειχνε να έχει σημασία από τη στιγμή που γούσταραν αυτό που επρόκειτο να κάνουν. Το 2007 αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα demo υπό τον τίτλο Back from Hell. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα και ιδιαίτερα όταν το άκουσα, αφού σε καμία περίπτωση δεν μου θύμιζε Iron Angel όμως με ένα τέτοιο υπεργκρουπ πάντα πρέπει να κρατάς επιφυλάξεις...Κι εκεί που πλέον αρχίζει να βγαίνει προς τα έξω η είδηση ότι επιτέλους θα μπουν στο στούντιο, ήρθε εκείνη η μαύρη ανακοίνωση...
We finally decided to disband IRON ANGEL.
We tried for a long time to find proper new musicians for the band to be able to perform live again. That’s when we saw, what IRON ANGEL was all about. IRON ANGEL wasn’t just band, but five friends. That’s something you can’t reconstruct, even the best possible musicians. Nobody, may he be the best guitarist around, could replace Peter Wittke. Thorsten Lohmann was ready to join again, as was Sven Strüven who unfortunately was seriously handicapped by his drug addiction in the recent past but is – lucky enough –clean again. A further reason is us two being busy a good deal with our families and jobs. Dirk has just became father for the third time. This all would hinder us from playing a whole tour. If we would approach the whole thing as a mere studio project, it wouldn’t be IRON ANGEL either. That’s what we found out, when we released the “Back from hell” demo. We won a whole lotta new fans with this demo, but also lost a good share of old and loyal fans. We once again want to thank all people involved and the fans for their longlasting friendship and help.
Και δεν το κρύβω ότι παραλίγο να με πάρουν τα ζουμιά... Όχι επειδή τελικά αποφάσισαν να μην το προχωρήσουν (που μάλλον ήταν κι ο λόγος που το διέλυσαν "τότε" πιθανολογώ). Και μόνο τα αριστουργήματά τους που έχω στα χέρια μου είναι ικανά για να τους θυμάμαι πάντα...
Αλλά ρε διάολε, δεν θυμάμαι ποτέ άλλωτε να'χω διαβάσει συγκρότημα να λέει έτσι φόρα-παρτίδα ότι τελικά ρε παιδιά ξέρετε κάτι; Δεν ήμασταν ακριβώς συγκρότημα, ήμασταν φίλοι. Γι'αυτό και δεν είναι δυνατή η επιστροφή μας, διότι δεν θα είμαστε οι πέντε φίλοι που είχαν κάνει τους Iron Angel...
Πόσοι το'χουν κάνει αυτό ρε; Θα μπορούσαν να έρθουν, να κάνουν τη αρπαχτή τους ή έστω την κάβλα τους και να εξαφανισθούν. Έδειξαν όμως αξιοπρέπεια. Έδειξαν σεβασμό στο όνομά τους, σε όλους τους οπαδούς τους όλ'αυτά τα χρόνια, στην ιστορία τους, μα πάνω απ'όλα στη φιλία τους. Και τώρα ακόμη ανατριχιάζω...
Δυστυχώς οι Iron Angel μας προσέφεραν μόνο δυο δίσκους, αλλά τι δίσκους: αριστουργήματα, με όλη τη σημασία της λέξεως. Έκτοτε, κυκλοφόρησαν μια επίσημη συλλογή το 2003 ονόματι The Tapes που αποτελείτο από ακυκλοφόρητο live υλικό (κι έχει και μια ασύλληπτη εκτέλεση του Stronger than Steel μεταξύ άλλων, συν κάποια ακυκλοφόρητα) από την περιοδεία τους με τον King Diamond, κι άλλη μια το 2004 υπό τον τίτλο Rush of Power, αμφότερες σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Επίσης προ 4 περίπου ετών επανακυκλοφόρησαν (σε cd αυτή τη φορά) και οι 2 δίσκοι τους. Και κάπως έτσι οι Iron Angel μας άφησαν για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά οριστικά όμως...
Και μια απαραίτητη υποσημείωση: έλεγα πι οπάνω ότι η δικαιολογία που'χαν επιλέξει δεν μου φάνηκε ποτέ πιστευτή. Ο λόγος είναι ο εξής: το metal δεν είναι απλώς μια μουσική. Ή μάλλον πιο σωστά, δεν ήταν (διότι τώρα είναι μια άλλη ιστορία, κατά πολύ εκφυλισμένη κιόλας), και ιδίως στην δεκαετία του 80. Τότε μια δικαιολογία του στυλ "δεν είμαστε ακριβώς γκρουπ, είμαστε πάνω απ'όλα φίλοι και το διαλύουμε επειδή τσακωθήκαμε για κάποιον λόγο" όχι μόνο δεν θα έστεκε, αλλά πολύ πιθανώς να έφερνε και ντομάτες μαζί με λοιπά ζαρζαβατικά. Θεωρώ λοιπόν εξαιρετικά πιθανό να επελέχθη η δικαιολογία των μουσικών διαφορών (που ήταν κλασικότατη: το 99% των συγκροτημάτων για μουσικές διαφορές έλεγαν οτι τι διέλυαν) η οποία με την πάροδο των ετών έγινε, ας πούμε, σαν αλήθεια ακόμη και μέσα στο ίδιο το συγκρότημα. Το γιατί δεν κολλάει ως δικαιολογία φάνηκε με την τελευταία συγκινητική ανακοίνωση του συγκροτήματος...
Ακολουθεί ακουστικό υλικό (μόνο). Δυστυχώς κάποιο βίντεο του συγκροτήματος δεν έχω καταφέρει αν βρω κι ούτε έχω δει ποτέ μου έστω κι από σπόντα. Γι'αυτό και θα είναι λίγο "ενισχυμένη" η ηχητική ποσότητα. Επίσης, είθιστε να βάζω και στίχους μαζί. Εδώ δυστυχώς υπάρχει πρόβλημα. Τα βινύλιά μου δεν έχουν στίχους. Επίσης δίχως στίχους κυκλοφόρησαν τα cd. Στην ιστοσελίδα τους δεν τους έχουν ανεβάσει ακόμη, μα προπάντων δεν έχω καταφέρει να βρω τα κυττάπια μου από τις τότε εποχές που πάλεβα με το walkman να "απομαγνητοφωνήσω" τους στίχους. Κάπου έχω (σίγουρα με λάθη και ελλείψεις) αρκετά τραγούδια τους, αλλά δε βρίσκω που διάολο τα'χω καταχωνιασμένα. Ότι αρκετά τραγούδια τα ξέρω, ισχύει, αλλά τα κενά έχουν μεγαλώσει ολίγον τι με το πέρασμα των ετών...
Όπως και να'χει, νομίζω ότι και μόνο το ρεφραίν του Stronger than Steel είναι υπεραρκετό:
HEAVY METAL, LOUD AND PROUD
SPEED METAL, COME ON, LET IT OUT
MY RELIGION IS WHAT YOU FEEL
MY RELIGION, STRONGER THAN STEEL
SPEED METAL, COME ON, LET IT OUT
MY RELIGION IS WHAT YOU FEEL
MY RELIGION, STRONGER THAN STEEL
|
|
|
|
|
Πραγματικά από τα πολύ μεγάλα συγκροτήματα. Τιμής ένεκεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου