Ερώτησις

Πως θα μας φαινόταν αν την εκάστοτε κυβέρνηση την εξέλεγαν οι δήμαρχοι; Εμείς να εξελέγαμε τους δημάρχους δηλαδή και με τη σειρά τους εκείνοι την κυβέρνηση και κατ' επέκτασιν ολόκληρη τη σύνθεση της Βουλής. Μάλλον θα αντιδρούσαμε έντονα και δικαίως.
Να το πάω λίγο πιο μακρυά όμως: τι εικόνα θα είχαμε αν αντί για κυβέρνηση κάθε 4 χρόνια, οι Δήμαρχοι εξέλεγαν ισόβιο πρωθυπουργό; Και για την ακρίβεια να μην τον έλεγαν πρωθυπουργό, αλλά προκαθείμενο του ελληνικού θρόνου; Δεν θα μιλάγαμε για κατάλυση του πολιτεύματος; Για δικτατορία; Σαφώς κι αυτό θα λέγαμε...
Και με το δίκιο μας θ'αντιδρούσαμε (είναι συνταγματική μας υποχρέωση και καθήκον -άρθρο 120, παρ.4- άλλωστε να διαφυλάττουμε με όλες μας τις δυνάμεις το Πολίτευμα της χώρας. Χμ, ίσως να προσέχουμε και λίγο παραπάνω τον Μπένυ που με το νέο του βιβλίο εισηγείται -πήρε τ'αφτί μου- αλλαγή του, αλλά αυτό δεν είναι επί της παρούσης).

Απεναντίας, όταν πρόκειται για τη θέση του νέου Αρχιεπισκόπου, το θεωρούμε απολύτως φυσικό. Μήπως επειδή ακόμη έχουμε στο μυαλό μας τη βυζαντινοσκοταδιστική νοοτροπία ότι (ελλείψει αυτοκράτωρα πλέον) ο προκαθείμενος της Εκκλησίας είναι ο απεσταλμένος του Θεού να μας προσέχει; Λέω, μήπως; Το θεωρούμε απολύτως φυσικό μια μερίδα μητροπολίτες (άραγε θυμάται κανείς αν έχει εμπλακεί κανενός το όνομα στο οποιοδήποτε σκάνδαλο; Πχ εκείνο το ροζ που ντε και καλά εκκαθαρίσθη εκ των έσω; Μπα, που να θυμόμαστε τέτοια πράγματα...) να εκλέξει έναν άνθρωπο σε μια τέτοια θέση (θρόνο λέν' εκείνοι) που αποδεδειγμένα πλέον προσφέρει εκτός από τεράστια ισχύ και πολιτικές βλέψεις...
Το θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό να βλέπουμε κάποιον να θεωρείται ισόβιος και όχι να κρίνεται για το έργο του ανά τακτά χρονικά διαστήματα...
Διότι μεταξύ άλλων, κάπου πήρε τ'αφτί μου, ότι σε σχετική δημοσκόπιση που έγινε, περί το 65% των Ελλήνων επιθυμούν ο νέος Αρχιεπίσκοπος να μπλέκεται στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου (τελικά το Βυζάντιο -ή πιο σωστά η Αγιά Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, μιας και ο όρος Βυζάντιο είναι κατά πολύ μεταγενέστερος- ποτέ δεν έφυγε, μήτε απ'τη ζωή μας, ούτ' απ' το κεφάλι μας).

Αναρωτιέμαι... Η εκκλησία της Ελλάδος έχει να επιδείξει έργο; Πόσους φτωχούς κι απόρους έχει στεγάσει; Τι κοινωνικό έργο έχει να επιδείξει; Και προσοχή, έχω γνωρίσει και τράγους (εκ του αμνός, μην παρεξηγούμαι) που ήσαν υποδείγματα φιλανθρωπικού έργου (εκ της αρχαιοελληνικής φιλανθρωπίας: φιλώ(αγαπώ) τον άνθρωπο, κι ουχί της βυζαντινής: δείχνω ελεημοσύνη), ως εκ τούτου δεν θέλω να τα βάζω όλα στο ίδιο καζάνι, μιλάω για τη γενική εικόνα της εκκλησίας. Πχ, υπάρχει άνθρωπος νοήμων που να μπορεί να σκεφτεί τον Ζακύνθου να αγαπάει; Εδώ είχε πάει για μεταμόσχευση στις ΗΠΑ ο Χριστόδουλος και ο Ζακύνθου έθεσε ευθέως θέμα διαδοχής (ενώ ο Αρχιεπίσκοπος μόνο αν αποβιώσει αντικαθίσταται, πράγμα που εγνώριζε ο Ζακύνθου φυσικά). Κι όμως, ο Ζακύνθου είναι ένας από αυτούς τους (πραγματικά λίγους) που θα εκλέξουν Αρχιεπίσκοπο.

Παρακολουθούμε να σφάζονται οι υποψήφιοι για το ποιος θα εκλεγεί. Κι αναρωτιέμαι γιατί... Μα είναι απλή η απάντηση: διότι γίνεσαι ο υπ'αριθμόν ΈΝΑ. Ελέγχεις τους πάντες και τα πάντα, κρίνεις τους πάντες και τα πάντα, ουδείς μπορεί να σε αγγίξει, και φυσικά γίνεσαι κάτοχος (ή διαχειριστής, πείτε το όπως θέλετε) μιας αμύθητης περιουσίας. Χμ, πως τον έλεγαν εκείνον τον απλό μητροπολίτη που είχε μερικά δισ. σε τραπεζικό του λογαριασμό "για περίπτωση που του τύχει κάτι στο μέλλον", είπαμε;

Αν το πολίτευμά μας μεταλλασσοταν από Δημοκρατία αντιπροσώπων που είναι σήμερα σε ολιγαρχία θα γινόταν το έλα να δεις. Στην εκκλησία όμως την ολιγαρχία τη γουστάρουμε. Και σα να μην έφτανε αυτό, τη θεωρούμε απόλυτα φυσιολογική κιόλας.
Δε μας φτάνουν τα κατάλοιπα (ουκ ολίγα) του βυζαντινορθόδοξου σκοταδισμού που τυραννούν την κοινωνία μας, δε μας φτάνει το ότι δίχως καν να΄χουμε φταίξει πουθενά γενιώμαστε με αίσθημα ενοχής (προπατορικό αμάρτημα), δε μας φτάνει που από νεαροτάτης ηλικίας ακρωτηριαζόμαστε πνευματικά, δε μας φτάνει που στο λίκνο της Δημοκρατίας όποιος θεωρήσει εαυτόν πνευματικά ελεύθερο (Έλληνα) αυτομάτως μπαίνει στο στόχαστρο απάντων, έχουμε και την θρησκευτική ολιγαρχία την οποίαν τιμούμε και ζητωκραυγάζουμε θεωρόντας την φυσιολογικότατη...
Και γαμώ...

Ε, λοιπόν θα σας αποκαλύψω κάτι σήμερα: από έρευνες των συνεργατών μας επί εκκλησιαστικών ζητημάτων, υποψήφιοι για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο θα είναι και οι:
Μητροπολίτης Αποπισιάδος, Ιερόδουλος
Μητροπολίτης Μεταστάσεως, Σκοταδίδωρος
της θείας λειτουργίας θα χοροστατήσει ο Αρχιρεάλμαδρίτης Καλλίγραμμος.

Και βοήθειά μας (κυριολεκτικά όμως).

Δύο πολύ ωραία σχετικά κείμενα από τον zaphod και τον _st_.