Σελίδες

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Σελίς 123

Μετά από σχετική πρόσκληση του _st_ λοιπόν, ας συμμετάσχω κι εγώ σε αυτό το βλογοπαίγνιον. Οι "όροι" είναι οι εξής:

1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Το κοντινότερο βιβλίο που έτυχε να υπάρχει ήταν ο Μαύρος Πύργος IV-Ο Μάγος και η Σφαίρα του Στέφεν Κινγκ όχι για άλλον λόγο αλλά επειδή αυτό διαβάω το τελευταίο διάστημα (τις τελευταίες... ώρες δηλαδή, μιας και τα'χω ξαναπάρει παραμάζωμα όλα τους για μιαν ακόμνη φορά)

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ο Ρόλαντ και το κα-τετ του μόλις έχουν αποβιβαστεί από τον Μπλέιν, ο οποίος όντως είχε αποδειχθεί μεγάλος μπελάς, όπως είχε σχεδόν προφητεύσει ο Τζέικ. Και τι μπελάς, παραλίγο θανατηφόρος. Έχοντας καταφέρει να περάσουν από τους Ρημαγμένους Τόπους αποφασίζουν να συνεχίσουν την πορεία τους προς τον Μαύρο Πύργο, αν και πιθανώς μέσω ενός διαφορετικού "που", όπως υποψιάζονται. Το θέμα είναι ότι κοντά τους υπάρχει ένα φθίνι το οποίο φέρνει στον Ρόναλντ αναμνήσεις από την εφηβεία του, τις οποίες και αποφασίζει να μοιραστεί με το κα-τετ του. Η ιστορία που ξετυλίγεται έχει να κάνει με το Μέτζις, τη Σούζαν -τη μία και μοναδική αγάπη (πραγματικά μεγάλη όμως) του Ρόλαντ, τη συνωμοσία εις βάρος της Συμμαχίας και την προδοτική συνεργασία με τον Φάρσον (τον "καλό άνθρωπο") και όλα όσα συνέβησαν εκείνο το φριχτό καλοκαίρι, λίγο πριν ο κόσμος προχωρήσει για τα καλά παραπέρα...


Στη σελίδα 123, διαβάζω τα εξής: "Η ερασιτεχνική ομάδα των Ρόγιαλ λέγεται και πάλι Ρόγιαλς", είπε ο Τζέικ. "Παίζουν στην Ομάχα. Ελάτε, ας πηγαίνουμε".

Για τους 5 ανθρώπους τώρα... zaphod, humma, estarian, polsemannen, osela κι όποιος επιθυμεί.

8 σχόλια:

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

The horror he must have felt when the doorkeeper came out of the wall and reach for him," Sometimes they are ghosts and sometimes they come back". "Yes",Roland said
διαβάζω στην δική μου έκδοση...
Όλως τυχαίως ήταν η πρόσκληση όπως κατάλαβες!
κα.. ;-)

Hades είπε...

!!!!!
Πλάκα κάνεις τώρα....
Θα έχει πάρει το μάτι σου πιστεύω ότι δεν πιστεύω σε συμπτώσεις γενικώς και ειδικώς, αλλά τώρα με κούφανες...

Κα!

Zaphod είπε...

Θα φροντίσωμεν εν καιρώ τω δέοντι να ανταποκριθώμεν

Stefanos είπε...

Το χω..ερχεται

Κώστας είπε...

Φίλε Άδη,
αυτό ακριβώς που μού ’λεγες την άλλη φορά για κάτι περίεργα
που ενίοτε σου συμβαίνουν…

Hades είπε...

Κώστα, αυτά δεν είναι τίποτε... :):)
Δεν σ'εχω ξεχάσει, αλλά όλα έχουν τη συγκεκριμένη ώρα τους...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Παίρνω και εγώ μέρος! Σιγά που περιμένω να με καλέσεις..χα,χα.
Δηλαδή ήδη έχω γράψει ένα, από τον ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ..που δεν τον ξέρεις, (μ'αρέσει, να σ'αιφνιδιάζω !)
"Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν"
(κάτω από το ποστ, "Επικοινωνία διαδικτυακή")
Καλημέρα..hades-)))

Hades είπε...

Το Άρωμα του Ονείρου είναι απ'τα αγαπημένα μου βιβλία, ω, βρε απαραδεκτότατε! :):):)