Diablo II

Μετά, λοιπόν, από το σχετικό πρίζωμα του _st_ έχω να πω μόνο μια λέξη: Χάος...
Αυτό είναι που πρέπει να αποτρέψεις, διότι ο Diablo έχει κατέβει στη γη προσπαθώντας να επανενώσει τ'αδέλφια του και να φέρει την Κόλαση στη γη...
Κι εσύ είσαι στο κατόπι του, περνώντας απ'όλα τα μέρη από τα οποία έχει πρώτα περάσει ο Diablo προσπαθώντας νανατρέψεις την ήδη άσχημη κατάσταση...

Το Diablo II είναι το αγαπημένο μου παιχνίδι, διαχρονικά. Τι κι αν είχε βγει το 2000, παραμένει ακόμη κορυφαίο. Πρόκειται για ένα role play game, βασιζόμενο στην μεγάλη adnd (advanced dungeons and dragons-μεγάλη ιστορία αυτά) οικογένεια παιχνιδιών και κατ' εμέ πρόκειται μακράν για το καλύτερο όλων (παρόλο που έχουν βγει κι άλλα εξαιρετικά, όπως Baldurs Gate, Neverwinter Nights κλπ).

Η ιστορία του Diablo II ουσιαστικά συνεχίζεται μετά το τέλος του Diablo I, όπου και ο Diablo έχει ηττηθεί αλλά από εσφαλμένο χειρισμό του ήρωα, η ψυχή του Diablo χάνεται από τον έλεγχο του ήρωα, και απ'αυτό το σημείο ξεκινάει το εισαγωγικό video του Diablo II. Δεδομένου ότι το 2001 βγήκε και το εκπληκτικό expansion που εμπλούτισε με έναν πέμπτο κόσμο (act) το παιχνίδι, ο παίκτης έχει να επιλέξει ανάμεσα σε πληθώρα χαρακτήρων για να φτιάξει τον ήρωά του: Sorceress, Necromancer, Paladin, Barbarian, Amazon (τα αρχικά), Druid, Assassin. Προσωπικά πάντοτε διαλέγω Νεκρομάντη σε όλα αυτά τα σχετικά παιχνίδια, αφού μου αρέσει πολύ η φιλοσοφία του παιχνιδιού του.


Ο ήρωάς μας περιφέρεται σε 5 κόσμους, οι οποίοι έχουν πολύ "λαό" που πρέπει να ηττηθεί, ανάμεσα στους οποίους και champions, lesser evils και πάρα πολλά ακόμη (με αγαπημένο μου σημείο το high council όπου γίνεται το έλα να δεις). Στο τέλος κάθε κόσμου αντιμετωπίζεις κάποιον από τους κακούς: στους τρεις τελευταίους τον Mephisto, τον Diablo και τον Baal αντίστοιχα. Έως τότε όμως συμβαίνουν πολλά...

Όσο εξελίσσεται το παιχνίδι ο ήρωας που έχεις επιλέξει είναι τελείως άπειρος. Όσο πολεμάς μαθαίνεις πολλά πράγματα, βρίσκεις πολλά χρήσιμα αντικείμενα και πάνω απ'όλα προσπαθείς να βρεις τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό εξοπλισμών που να βρίσκεται σε αρμονία με τον χαρακτήρα σου, έρευνα διόλου εύκολη, αφού μεταξύ άλλων απαιτεί προνοητικότητα και αρκετό ρίσκο, χώρια την τύχη που πάντοτε απαιτείται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Να σημειωθεί δε, ότι το παιχνίδι τελειώνει όχι όταν τελειώσεις και τους 5 κόσμους, αλλά όταν τους τελειώσεις τρεις φορές (κυκλικά), μιας και το παιχνίδι έχει τρία επίπεδα δυσκολίας (normal, nightmare, hell) όπου όσο ανεβαίει το επίπεδο, τόσο αγγούρι γίνεται και το κυνήγι (κοινώς, όπως λέει κι ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, όσο νυχτώνει η......)!

Γενικά δεν είμαι φαν των παιχνιδιών, σπανίως παίζω και κυρίως υπό συγκεκριμένες συνθήκες, όμως το Diablo II πραγματικά είναι μεγάλη πόρωση την οποίαν "θυμάμαι" να τιμάω που και που. Πρόκειται κατ' εμέ για το κορυφαίο rpg παιχνίδι που'χει βγει ποτέ, για πολλούς και διάφορους λόγους (πχ, ότι το θεωρώ ό,τι πιο κοντινό στα adnd), ο σημαντικότερος εκ των οποίων (που υστερούν όλα τα αντίστοιχα μεγάλα, όπως πχ το Lineage ή το Warcraft) ότι είναι εξαιρετικά σκοτεινό (αν και όχι τόσο όσο το Ι), παράγοντας που δημιουργεί και το κατάλληλο κλίμα...

Και φυσικά "λίγο" οπτικό υλικό!

Intro/Act I (Sister's Lament)


Act II (Desert Journey)


Act III (Mephisto's Jungle)


Act IV (Enter Hell)


Act V (Lord of Destruction)


Ending


Άλλο σχετικό link, εδώ.