Ε-ε-έρχεται...!

Το ΔΝΤ φυσικά, ποιο άλλο; Σάμπως υπάρχει περίπτωση να έρθει και τίποτε άλλο;
Το ότι θα φάμε πήδημα με το καντάρι είναι δεδομένο. Το κακό είναι πως όσο κι αν στίβω το μυαλό μου να σκεφτώ κάποια άλλη λύση, δεν έβρισκα καμία.
Και δεν μιλάω για τα οικονομικά υπό την έννοιαν του ρευστού και της ταμειακής κατάστασης.

Προσέξτε να δείτε τι (βλέπω ότι) έχει παιχτεί: εδώ και μέρες άκουγα διάφορους να λένε ότι θα πρέπει να γίνει κάτι πρωτού προβεί σε στάση πληρωμών η χώρα.
Και προσωπικά γέλαγα.
Διότι η στάση πληρωμών έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα.
Τα νοσοκομεία γιατί χρωστάνε; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Ή οι ωρομίσθιοι καθηγητές, γιατί πληρώνονται από 6 μήνες έως έναν χρόνο μετά; Ή γιατί χρωστάμε πόσα και πόσα έργα; Ή μήπως δεν καθυστερούν υπέρμετρα τα εφάπαξ των δημοσίων; Αυτά δεν είναι στάση πληρωμών; Είναι. Οπότε αυτό που απευχόμασταν να έρθει, είναι ήδη εδώ, χρόνια τώρα, απλώς ένεκα των ασταμάτητων δανεισμών δεν είχε προχωρήσει στους μισθούς και τις συντάξεις. Οπότε το συγκεκριμένο πρόβλημα ρευστότητας το είχαμε ούτως ή άλλως.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι προτίστως δανειακό, ήτοι ρευστότητος, ξαναλέγω, και θα εξηγήσω το γιατί.

Το ότι υπάρχει ταμειακό πρόβλημα έχει να κάνει με τις τεράστιες σπατάλες του κράτους, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Και για να κάνω και λίγο χιούμορ, αν και όλοι μας συμφωνούμε ότι αυτή η χώρα δεν παράγει τίποτε, η αλήθεια είναι ότι παράγει συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους, καθώς και σκάνδαλα (οσονούπω θα παράγει και ανέργους). Υπάρχει, λοιπόν, σόφρων άνθρωπος που να πιστεύει ότι η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα μπορέσει ποτέ να μειώσει το εύρος του δημοσίου (ήτοι απολύσεις των κηφήνων); Ή που να βάλει τους απαράδεκτους συνδικαλιστές στην θέση τους; Ή που να διώξει τους επίορκους γιατρούς (αφαιρώντας τους την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος βεβαίως, βεβαίως, διότι μόνο έτσι θα τους τσούξει. Οι περισσότεροι άλλωστε έχουν είτε ιδιωτικά ιατρεία, είτε δεύτερη δουλειά σε ιδιωτικές κλινικές). Ή να κόψει τα μαλακισμένα επιδόματα του δημοσίου, τύπου έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία ή μεταφοράς φακέλου; Ή να εξισώσει τα όρια ηλικίας για σύνταξη στο πλαίσιο της λογικής; Ή να σταματήσει την ασυδωσία των αγροτών; Ή να βάλει στην θέση τους τους βενζινοπώλες; Ή να πάρει πίσω χρήματα; Ή να στείλει μέσα αυτούς που πραγματικά πρέπει; κλπ, κλπ, κλπ.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος που να το πιστεύει αυτό. Εξάλλου παίζει να είμαστε η μοναδική χώρα που ακόμη και η μίζα θεωρείται κεκτημένο, οπότε τι να συζητάμε μετά; Άρα πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση; Μόνο απ'έξω. Το "απ'έξω" λοιπόν έχει 2 μορφές: η μία είναι της ΕΕ και η άλλη του ΔΝΤ. Το κακό με την ΕΕ είναι ότι αυτή απλώς ελέγχει τα στοιχεία που στέλνει κάθε κράτος, δηλαδή στην περίπτωσή μας, δεν ελέγχει τίποτε. οπότε τι απομένει; Μα φυσικά το ΔΝΤ.
Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουμε όλοι.
Μμμμ... μάλλον όλοι πλην ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.
Ααα, και των ταξιτζήδων και των περιπτεράδων.
Μμμμ... και των βενζινάδων, των τελωνειακών, των εφοριακών...
Και των συνδικαλιστών, και αρκετών πολιτικών, και διαφόρων συντεχνιών, και της εκκλησίας και τέλος πάντων πληθώρας Λακεδαιμονίων...
Γι'αυτό ακριβώς δυστυχώς η εμπλοκή του ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη: επειδή τελικώς οι Λακεδαιμόνιοι σε αυτήν την χώρα είναι αμέτρητοι. Διότι ενώ όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά τι πρέπει να γίνει, απαιτούμε να γίνει σε όλους τους άλλους πλην ημών. Κεγαμό...

Εδώ υπάρχουν δύο σενάρια λοιπόν: ή θα βελτιωθούν τα πράγματα, ή που θα καταστραφούμε ολοσχερώς και άνευ επιστροφής. Αυτό έχει να κάνει μόνο με το πως θα αντιμετωπίσουν τα πράγματα οι πολιτικοί του τόπου. Διότι μεταξύ άλλων, πρέπει να επιστραφούν και χρήματα από τις μίζες και τις ρεμούλες, πρέπει να επιστραφούν κι από τις υπερχρεώσεις ή τις ψευδείς παραστάσεις, ως επίσης πρέπει να αρθεί επιτέλους η απαράδεκτη βουλευτική ασυλία, πρέπει να μειωθούν παραδειγματικά όλες οι απολαβές και τα προνόμια των βουλευτών και πάει λέγοντας. Και δυστυχώς, το κακό είναι ότι έστω κι ένα εξ αυτών να μην συμβεί, μπορεί η όλη προσπάθεια να πάει στράφι.

Και δυστυχώς (να δω πόσες φορές ακόμη θα πω αυτό το ρημάδι το δυστυχώς) μας πέφτει ένας ακόμη κακός κλήρος: αυτός του να δουν όλοι τι μπορεί να συμβεί στην ΕΕ με μια χώρα υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ (διότι ακολουθούν κι άλλοι. Και μην εκπλαγείτε αν σκάσει μύτη και καμιά γερμανική μπόμπα κιόλας). Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι Γερμανοί ιδίως δεν το ήθελαν με την καμία, όμως αυτοί το μαλάκισαν, μην κρυβόμεθα. Ως έχουμε ξαναπεί, ο Γιωργάκης απεδείχθη ότι ήξερε γιατί ζήταγε απλά πολιτική στήριξη. Η χώρα γονάτισε οριστικά υπό το βάρος των τόκων και όχι τόσο από τα ελειμματικά κεφάλαια. Οι Γερμανοί δεν την έδωσαν άρα δεν την έδωσε ολόκληρη η ΕΕ, διότι προφανώς οι εκλογές στην Ρηνανία-Βεστφαλία είναι σημαντικότερες διά την ανοργασμικιάν κυρίαν Μέρκελ. Και προσωπικά δεν το αποκλείω καθόλου να ζήτησαν οι δικοί μας νωρίτερα την συνδρομή του ΔΝΤ απ'όσο θα χρειαζόταν προκειμένου ακριβώς να την πηδήξουν πατόκορφα. Διότι εδώ υπάρχει ένα άλλο μεγάλο αγγούρι για τους Γερμανούς: όταν είχε γίνει η ΟΝΕ, περί το 2000 είχαν προσφύγει στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας ο σύλλογος δικηγόρων προκειμένου να μην γίνει η ένωση. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ότι υπάρχουν πολιτικοί λόγοι να γίνει, αλλά αν ποτέ χρειαστεί να βοηθήσει άλλη χώρα η Γερμανία, τότε η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να εγκαταλείψει το ευρώ! Και εδώ το ενδιαφέρον είναι ότι η αποχώρηση από το ευρώ είναι κάτι που δεν προβλέπεται για τις χώρες μέλη. Οπότε καταλαβαίνετε πόσο δύσκολη είναι η γερμανική θέση, αλλά και πόσο στο ποδάρι είχε γίνει τελικώς η νομισματική ένωση. Και που τα έπαιξαν όλα αυτά; Πάνω στην δική μας την καμπούρα.
Πάνω στην δική μας την καμπούρα είδαν αν αντέχει η ΕΕ, αν η Γερμανία έχει λεφτά, αν το ευρώ είναι όντως σκληρό νόμισμα, αν η ΕΕ μπορεί να ανταπεξέλθει μια μπασταρδεμένη κατάσταση όπως αυτή, αν το ευρώ θα ζημιωθεί από την όλη οικονομική κρίση και την ευρύτερη ύφεση κλπ. Ήμασταν απλώς οι πρώτοι που τους έλαχε αυτό γι'αυτό και γίναμε το τέλειο πειραματόζωο, αν και σε αυτό συνετέλεσε ένας ακόμη αμείληκτος παράγοντας: ο πρώτερος ανεντιμότατος βίος μας (στα μάτια των Ευρωπαίων).
Εδώ υπάρχει και κάτι άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον: η Γερμανία είναι ίσως η μοναδική χώρα που εδώ και μήνες κερδίζει. Ξέρετε γιατί; Διότι ο όλος σεισμός εντός ευρωζώνης έχει ρίξει την ισοτιμία προς το δολλάριο, με αποτέλεσμα να έχουν πάρει την ανιούσα οι γερμανικές εξαγωγές. Εννοείται λοιπόν ότι η ευκαιρία για τους Γερμανούς είναι χρυσή και αν έδιναν λύση στο όλο πρόβλημα θα ζημιώνονταν διπλά και τριπλά. Και ποιος πληρώνει όλα αυτά τα παιχνίδια; Εμείς. και δεν μιλάω μόνο για εμάς ως χώρα, αλλά και για εμάς ως λαό.

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι το ΔΝΤ είναι κάτι κακό.
Θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ κακό.
Δυστυχώς όμως ήταν και η μοναδική λύση που υπήρχε προκειμένου όχι μόνο να ανέβουμε εξυγιαίνωντας εκτός από όλη την οικονομία και τον δημόσιο βίο της χώρας, αλλά και να σταματήσουμε όλα αυτά τα (κερδοσκοπικά και μη) παιχνίδια πάνω στην πλάτη μας. Δυστυχώς.
Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι αν μπορούσαμε να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά, θα το είχαμε πράξει. Δεν μπορούμε όμως, μήτε θέλουμε κιόλας. Και η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί, ας πάψουμε να λέμε ψέματα στους εαυτούς μας. Όλοι μας συνδράμουμε στην διαφθορά και δη, ενσυνείδητα. Με τα φακελάκια στους γιατρούς, με τις μίζες στους εφοριακούς, με τα λαδώματα για το δίπλωμα αυτοκινήτου, με τα ρουσφέτια που ζητάμε κλπ, κλπ, κλπ. Συνεπώς, ο λαός, εμείς, εγώ κι εσύ, δεν είμαστε αμέτοχοι από το όλο χάλι.
Τώρα, τι μέλλει γεννέσθαι; Κύριος οίδε, όπως λέει κι ο θυμόσοφος ελληνικός λαός.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο κόσμος έχει πλήρη επίγνωση ότι έρχονται ακόμη χειρότερες μέρες. Εϊναι εξίσου αλήθεια όμως ότι ο κόσμος δεν αντέχει άλλη πίπα. Πρέπει επιτέλους τα μέτρα να ληφθούν προς πάσα κατεύθυνση. Και προς τους πολιτικούς δηλαδή, και προς την εκκλησία και προς άπαντες. Και πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε όλοι νοοτροπία σε πολλά θέματα της καθημερινότητας. Διότι μην ξεχνάμε ότι όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν. Μπορεί να βρίζουμε όλοι τους πολιτικούς, αλλά ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε αυτοί που τους στηρίζουμε ανελλιπώς με την ψήφο μας, καθώς επίσης κι αυτοί από την ίδια κοινωνία προέρχονται. Άρα, ίδιο μ'εμάς είναι, μην κρυβόμαστε.

Για το τέλος, μερικές ατάκες:
-Εύγε στους φασισταράδες συνδικαλιστές που ετσιθελικά έκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά (και όχι μόνο), γαμώντας μέχρι και τις πενθήμερες εκδρομές των λυκείων. Όπως είπε κι ο Καλαμούκης της Ελληνοφρένειας (που αν και έχει καλό χιούμορ, όταν πρόκειται για ΚΚΕ είναι και πολύ μαλάκας μιλάμε), το ΠΑΜΕ είχε προαναγγείλει εδώ και ένα μήνα τις κινητοποιήσεις και θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει τις ημερομηνίες: μάλιστα, οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται με τις βουλές του ΠΑΜΕ, το ακούσαμε κι αυτό...
-Εύγε στα αριστερά κόμματα της χώρας τα οποία είναι τα μοναδικά που αυτοπαρουσιάζονται πως κόπτονται για τον λαό και τα δικαιώματά του. Όταν θα φέρουν προς συζήτηση στη βουλή θέματα όπως οι δραματικές περικοπές στα βουλευτικά προνόμια, η άρση της βουλευτικής ασυλίας, καθώς και η πλήρης διαφάνεια στα οικονομικά τους αλλά και τα πάρε δώσε που έχουν, ξυπνήστε με.
-Έυγε στις εκάστωτε κυβερνήσεις του τόπου για τις οποίες ακόμη και τώρα έφταιγαν μόνο οι άλλοι για τα χάλια, αλλά που περιέργως όταν πρόκειται να λάβουν μέτρα πηδάνε μόνο τον κοσμάκη καθίμενοι στην ασυλία τους και στον νόμο περί παραγραφής.
-Εύγε στις διάφορες συντεχνίες που εμμένουν στον παραλογισμό τους να μη θέλουν να φορολογούνται ισοτίμως, που εμμένουν στις θέσεις τους να κλέβουν με τη βούλα του κράτους κλπ.
-Πάνω απ'όλα όμως, εύγε στον Διαχρονικό ΈΛ-ληνα που για να μάθει ιστορία διαβάζει λιάκουρα, που για να πλουτίσει κλέβει ή τζογάρει, που διαμαρτύρεται για τους δρόμους ενόσω φοροδιαφεύγει, που για να αντιμετωπίσει την ακρίβεια ανεβάζει τις τιμές για να ανταπεξέλθει, που είναι υπερχρεωμένος για να συντηρεί την μερσεντέ την μπι-εμ-ντάμπλιγιου και την καγιέν, που είναι χλιδάνεργος με σούμπερ ντούπερ κινητό και λαμέ ρούχα πρώτη μόστρα στα σκυλάδικα, που πούλησε το σπίτι του για να παίξει στο χρηματιστήριο, που του φταίνε οι πολιτικοί που ο ίδιος στηρίζει έμπρακτα, που μια ζωή του φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος...
Άξιοι όλοι τους...
Χαίρετε...

ΥΓ. Αν και δεν είναι του zaphod, από αυτό τον αλλίευσα και είναι πολύ καλό.
ΥΓ2. Το άκουσα τις προάλλες από τον Ανδριανόπουλο σε συνέντευξή του : "ο Έλληνας αγρότης παίρνει την επιχορήγηση για να παράγει, αλλά επειδή αυτό που θα παράγει θα του έρθει ακριβά τελικώς παίρνει την επιχορήγηση δίχως να παράγει τίποτε". Ουδέν σχόλιον...

UPDATE: Αυτό είναι του zaphod όμως. Επίσης, δυστυχώς πολύ σωστός ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Ενδιαφέρουσα άποψη από το ellinaki από μια λίγο διαφορετική οπτική γωνία.