Σελίδες

Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Άλλοι το έχουν

και δροσίζονται, και άλλοι το έχουν και ζορίζονται.
Χα, σιγά μην έκλεινα το βλογ διά τας καλοκαιρινάς μου διακοπαί (αττική σύνταξις)! Είπα απλώς να πρωτοτυπήσω και να ξεσκιστώ εις την δουλειά (η οποία από την δουλεία έχει μόλις μια θέση τόνου διαφορά αφενός, αφετέρου ως έχω ξαναπεί αν ήτο κάτι καλό δεν θα πληρωνόμασταν να την κάνουμε). Και κρίμα από όλες τις απόψεις, διότι παρακολουθούσα πολλές και διάφορες ενδιαφέρουσες εξελίξας (αττική σύνταξις εκ νέου) όλο αυτό το διάστημα (μία εκ των οποίων και το προ... μηνός απντέτοιο στο ακριβώς από κάτω που ήθελα να κάνω αλλά έκανα μόλις σήμερον).

Δεκαπενταύγουστος σήμερα και είναι μια πολύ μεγάλη εορτή, κατά την οποίαν δυστυχώς ουδείς ενθυμείται πως εορτάζει και η πλέον αγαπημένη βρισιά του ελληνικός λαός. Για την ακρίβεια, δεν το ξεχνάει ο κόσμος, απλά ως έχει αποδείξει δισεκατομμύρια φορές μέχρι σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά διπρόσωπος παρτάκιας, αφού ακόμη και σήμερα όλο και κανά σχετικό εορταστικό γαμωσταυρίδι θα πέσει, ένεκα συνηθείου βεβαίως, βεβαίως, που σε καμία περιπτωση όμως δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη διά την είσοδο εις τον Παράδεισον, αφού έχουμε να κάνουμε προπάντων με καλούς χριστιανοί οι οποίοι απλώς κάνουν καμιά παρασπονδία που και που. Τέλος πάντων, τις καλύτερες ευ-χές μας εις όλες τις εορτάζουσες και όλους τους εορτάζοντες.

Α, ως θα διαπιστώσατε (καλά, κάτι μας είπες) αναγκάστηκα κάπου στο ενδιάμεσο να βάλω την αυτόματη επιβεβαίωση εις τα σχόλια του βλογ, κι αυτό διότι εκτός από το προσφιλές χταπόδι και ολίγον γόνο καλαμάρι εφάγαμαν και μερικές χακεροεπιθέσεις στα σχόλια. Θέλω να πιστεύω ότι με την λεκτική επιβεβαίωση ο Βλέγερες έχει λάβει τα μέτρα του και δεν θα έχουμε άλλα τέτοια φαινόμενα στα σχόλια. Τας απολογίας μου διά την ταλαιπωρίαν σας.

10 σχόλια:

Κώστας είπε...

Αγαπητέ, αγαπητέ, σε διαβεβαιώ πως δεν σε ξέχασα, κι ας έχω χαθεί (έτσι δείχνω την... αγάπη μου εγώ, χεχε). Λοιπόν με αφορμή τα καντήλια που ανέφερες, θυμήθηκα ένα απίστευτο περιστατικό που έγινε κάποτε μπροστά στα μάτιά μου. Περπατούσαν λοιπόν δυο τύποι μπροστά μου, και κάποια στιγμή ο ένας άρχισε να κατεβάζει μπινελίκια: την Παναγία μου από 'δώ, την Παναγία μου από 'κεί, χαμός σού λέω! Οπότε τότε πετάγεται κάποιος περίοικος που καθόταν στη βεράντα του και άκουσε τις χριστοπαναγίες, και τού ζητάει τον λόγο: ''Γιατί βρίζεις τα θεία, ρε; Δεν ντρέπεσαι; Τι σου φταίει, ρε, η Παναγία και την πιάνεις στο στόμα σου;''. Οπότε απαντά ο άλλος: Tι σε νοιάζει, ρε εσένα; Την Παναγία μου είπα; Δεν είπα την Παναγία σου!''. Ε, κι όπως καταλαβαίνεις έγινε τής Κορέας! Το τι βρισίδι έπεσε εκατέρωθεν, δεν περιγράφεται! Πέντε λεπτά στεκόντουσαν εκεί κι αντάλλαζαν... Γαλλικά! Απίστευτη σκηνή, σου λεώ! Α και μια άλλη φορά στο γυμναστήριο, την έπεσε ένας μισοπάλαβος φουσκωτός που ανάμεσα στα σετ προσευχόταν με την Καινή Διαθήκη ανά χείρας, σε κάποιον τύπο που έκανε το λάθος να πιάσει στο στόμα του την Παναγία! Εκεί να δεις συζητήσεις με τον φίλο σου τον Κώστα! Κάθε φορά μού 'πιανε την κουβέντα, και τότε ήξερα, άαλλη μία προπόνηση μόλις πήγε... χαμένη! Άρρωστος αυτός, άρρωστος κι εγώ, άντε να δεις προκοπή! ;-))

Hades είπε...

Ναι, άλλο που δεν ήθελες -να το ακούσω κι αυτό- να συμμετάσχεις σε τέτοια συζήτηση... :):):):):):):)
Κι εγώ ήξερα κάποτε έναν που είχε βάλει στόχο ζβής να με βάλει στον ίσιο δρόμο τον σωστό, αλλά όταν άρχισα να του περιγράφω λεπτομέρειες από πηδήματα (για να τον βάλω εγώ στον σωστό δρόμο) αποφάσισε ότι καλά ήμασταν χώρια.. :):):):):)

geokalp είπε...

καλημέρα!
νομίζω ότι προστατεύει αρκετά
αν και ίσως να έχουν χρόνο να το γράψουν!!!

Κώστας είπε...

Η αλήθεια είναι ότι όποτε τον έβλεπα τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα: από τη μια παρακαλούσα να μη με πλησιάσει (γιατί ήξερα ότι θα τσιμπούσα και θα 'χανα τη... μισή προπόνηση), κι από την άλλη μ' έτρωγε να μου πει κάτι για να τον αρχίσω...

Hades είπε...

@geo
Για τον κωδικό λες, ε; Δεν ξ΄ρω, πάντως έχω την υπόνοια ότι πρόκειται για αυτόματα μηνύματα τα περισσότερα τα οποία κολλάνε μόλις ζητηθεί κωδικός.

@Κώστα
Βουλωμένο γράμμα διαβάζω ο πούστης... :):):)
Ναι, ξέρω, ξέρω... το επόμενο που θα πεις είναι ότι κάποια φάση που είχε να σε ενοχλήσει για κανά δεκαήμερα σε παραξένεψε και πήγες και του άνοιξες εσύ κουβέντα... Έλα, ξέρνα τα, μην ντρέπεσαι... :):):)

Κώστας είπε...

Όχι, όχι, ρε - κάποια στιγμή όμως έκλεισε το γυμναστήριο κι έτσι η ιστορία έληξε. Έλα όμως που δυο χρόνια αργότερα τον πέτυχα σε ένα άλλο γυμναστήριο - και μάλιστα μέσα στα αποδυτήρια όπου δεν μπορούσα να τον αποφύγω! ''Τι έγινε, Κώστα;'', με ρώτησε. ''Ακόμα τα ίδια μυαλά κουβαλάς;''. ''Ααα, ξέχνα το, φίλε!'', τού απάντησα. ''Είπαμε να κάνουμε γυμναστική. Ξέχνα τα παλιά!''. Κι έτσι τέλειωσε οριστικά η ιστορία.

geokalp είπε...

ίσως και να πρόκειται για τις κυβερνοεπιθέσεις που δέχτηκαν τελευταία η google και μερικοί άλλοι

πάντως το είδα σε διάφορους τελευταία - και σε μένα

Hades είπε...

@Κώστα
Ααα, κατάλαβα... είχες ανοίξει το μπλογκ στο ενδιάμεσο... :):):)
Πλάκα, πλάκα, μήπως να'ριχνες κανά... κανονικό ξεσκόνισμα; ;)

@geo
Τώρα που το λες, κάτι είχε πάρει το μάτι μου αλλά δεν κάθησα να το συνδυάσω.

Κώστας είπε...

Άσε ρε συ... Πριν δεν είχα χρόνο, τώρα βαριέμαι, και σε λίγο πάλι δεν θα 'χω χρόνο! Όμως δεν μας κυνηγάει δα και τίποτα, έτσι δεν είναι; ;-)

Hades είπε...

Τουλάχιστον το 'πιασες το υποννοούμενο. Θετικό βήμα αυτό... :):):)
Το πέσιμο των... δικών σου στον zaphod το είδες;