Η μάστιγα των τίτλων (ένα ερωτικό δράμα με πολύ οθωμανικό και πλήθος από κωλοδάκτυλα).

Νομίζω ότι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα των τελευταίων μηνών (μην πω και παραπάνω) είναι η ιστορία με το περιβόητο κωλοδάκτυλο Βαρουφάκη, η οποία κρύβει πολύ περισσότερο ζουμί απ'όσο μπορούμε να φανταστούμε και γι'αυτό θα ήθελα να ασχοληθώ λίγο.

Κατ' αρχήν πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάτι: το θέμα στην όλη ιστορία δεν είναι οι Γερμανοί.
Οι Γερμανοί σαφώς και είναι στο επίκεντρο της ιστορίας αλλά δεν είναι μόνοι τους. Το επίκεντρο καθεαυτώ είμαστε εμείς, ούτως ειπείν η αφεντομουτσουνάρα μας. Οι Γερμανοί είναι το απαραίτητο συνοδευτικό, όπως η σάλτσα πάνω στην μακαρονάδα ας πούμε. Ποιος μπορεί να φάει σκέτη μακαρονάδα, δηλαδή μόνο τη μάπα μας άλλωστε;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κλείνει 2 μήνες μόλις σε μερικές μέρες από σήμερα. Δύο μήνες που κατά τα λοιπά μοιάζουν εξάμηνο, μην πω και παραπάνω. Ιδίως ο Βαρουφάκης έχει σχολιαστεί όσο είχε σχολιαστεί ο Αδόνειδος μόνος του την περασμένη πενταετία και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον ίδιον. Κυρίως έχει να κάνει με τη νοοτροπία που μας διακρίνει ως λαό. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα: είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα έχετε δει όλο και κάποια μπηχτή από τις αμέτρητες που υπάρχουν αναφορικά με τις επίσης αμέτρητες δημόσιες εμφανίσεις του Βαρουφάκη και οι οποίες μπηχτές ξαφνικά πάγωσαν όταν κυκλοφόρησε ένα γερμανικό βίδεον που απεδείκνυε ότι το κωλοδάκτυλο ήταν προϊόν μοντάζ, ενώ παρατηρήθηκε μια έξαρση μόλις βγήκε η διάψευση της διάψευσης του βίδεου (Σ.σ. το βίδεον-του βίδεου, αττική σύνταξις).

Βεβαίως στο ενδιάμεσο έχουμε παρακολουθήσει πλήθος από άλλες βλακείες (χονδρότερες ή μη) που όμως δεν έδειχναν να ενθουσιάζουν ιδιαιτέρως το... σινεφίλ κοινό της χώρας που συμμετέχει στα πάντα διαμέσου είτε ενός τηλεκοντρόλ, είτε ενός πληκτρολογίου. Αυτό που πάντοτε εξιτάρει τον ταύρο είναι το κόκκινο, ακόμη κι αν είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι ένας ταύρος δεν βλέπει κόκκινο. Κάπως έτσι είναι και ο Βαρουφάκης και έχει μεγάλη πλάκα τελικά, διότι ο Βαρουφάκης βγαίνει και παρουσιάζεται όσο το έκανε και πριν. Το μόνο που έχει διαφοροποιηθεί είναι το ότι πριν δεν τον σχολίαζε κανείς διότι δεν απλά ενδιέφερε κανέναν. Το μόνο που έχει αλλάξει λοιπόν είναι ο αριθμός των σχολίων και των φτυαριών που κυκλοφορούν από εκείνους που κατά τα λοιπά τον κατηγορούν για τις εμφανίσεις του και οι οποίοι δεν εμφανίζονται μόνο όταν εμφανιστεί κι εκείνος παρά βγαίνουν ακόμη κι αν δεν εμφανιστεί διακωμωδώντας την μη εμφάνισή του! ΚΟινώς αυτοί που τον κατηγορούν ότι εμφανίζεται πολύ έχουν ως λόγι ύπαρξης τις μεφανίσεις του για τις οποίες τον κατηγορούν ότι δεν έπρεπε να έκανε και όταν δεν κάνει τον εγκαλούν ότι τις κόβει. Σχιζοφρένεια, ούτως ειπείν άκρως ελληνικόν!

Να πάμε όμως στο περιβόητο κωλοδάκτυλο. Κάτι άλλο που έχουμε διαβάσει κατά κόρον το τελευταίο δίμηνο είναι και το ότι όλοι θέλουν να πάει καλά η εν λόγω κυβέρνηση διότι ακόμη κι αν δεν την ψήφισα μας αφορά όλους και θα μας πάρει όλους μαζί. Βεβαίως υπάρχουν αυτοί που το εννοούν, όμως υπάρχουν και οι... κροκόδειλοι και η κατηγορία στην οποίαν ανήκει κάποιος φαίνεται πολύ  απλά από τα σχόλιά του καθενός. Αυτοί που βρίσκονται στην δεύτερη κατηγορία, λοιπόν, αγωνιούν τόσο πολύ για τις προσπάθειες της κυβερνήσεως που μόλις ολοκληρώσουν την δημόσια γνωστοποίηση της στήριξής τους, συνήθως ακολουθεί κάποια φράση (ή συμπεριφορά) του στυλ πάρτε τα παπάρια μου τώρα που θέλατε και ΣΥΡΙΖΑ. Ως είναι παλαιολιθικόθεν γνωστό, η δράση έφερνε αντίδραση στην Φύση πριν ακόμη εμφανιστεί ο άνθρωπος και κάπως έτσι γίνεται μέχρι σήμερα και θα συνεχίσει να γίνεται μέχρι τον αιώνα τον άπαντα. Έτσι, οι απολογητές ή υπερασπιστές (ή ακόμη και κατήγοροι) της άλλης πλευράς σπεύδουν να αντιδράσουν στο ίδιο (πχιοτικό) μοτίβο με αποτέλεσμα να γίνονται τα νεύρα μας εντελώς ζαρτιέρες. Κάπως έτσι έγινε και με την ιστορία που εξετάζουμε. Να κάνουμε όμως μια μίνι ιστορική αναδρομή.

Προ αρκετών ημερών η γνωστή παπαροφυλλάδα Bild, η οποία διακρίνεται για την συνεχή συκοφαντία κατά της χώρας μας, ξέθαψε ένα κωλοδάκτυλο που φερόταν να είχε κάνει ο Βαρουφάκης αναφερόμενος στη Γερμανία. Ως είναι αυτονόητο το έκανε πρωτοσέλιδο και ταυτόχρονα προσπαθούσε να εγείρει τα πατριωτικά συναισθήματα των Γερμανοί (είναι φίλοι μας) ότι δεν φτάνει που πληρώνουμε τους επαίτες Έλληνες, μας βρίζουν κιόλας. Ακολούθως έγινε το αναμενόμενο σούσουρο και μεταξύ άλλων ο Βαρουφάκης έδωσε συνέντευξη και σε έναν πρετεντερίζοντα των γερμανικών μουμουέ (για να καταλάβετε αντιστοιχία πχιότητας το αναφέρω έτσι), τον Γκύντερ Γιάουχ, στην οποίαν συνέντευξη μεταξύ άλλων ο Βαρουφάκης είπε ρητά ότι το βίδεον είναι φτιαχτό. Παρεμπιπτόντως αυτό ήταν και το μεγάλο λάθος του αλλά θα το σχολιάσουμε μετά. Πρέπει οπωσδήποτε να μνημονεύσουμε όμως ότι ήδη στην Ελλάδα διάφοροι Γερμανοτσολιάδες τε και πολέμιοι κατηγορούν την κυβέρνηση ότι μας κάνει ρόμπα, ότι προσβάλει τον λόγο για τον οποίον υπάρχουμε και λοιπά ενδιαφέροντα.

Προ ολίγων ημερών, λοιπόν, βγαίνει ένας φοβερός και τρομερός Γερμανός σατιρικός ο οποίος παρουσιάζει μια άρτια δομημένη απόδειξη ότι ξέρει πολύ καλά ότι το βίδεον είναι φτιαχτό διότι απλούστατα το έφτιαξε ο ίδιος.



Μάλιστα, ο τύπος στο σχεδόν δεκάλεπτο βίδεόν του παρουσιάζει κυριολεκτικώς τα πάντα: πως έγινε η δουλειά σε στούντιο, όλο το τεχνικό τημ, τον ηθοποιό που μοιάζει πολύ στον Βαρουφάκη και χίλια δυο άλλα και μάλιστα με κάθε λεπτομέρεια. Ξαφνικά επικρατεί πανικός στην δημοσιογραφική σφαίρα της Γερμανίας και όχι μόνο σε αυτήν. Η Bild κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο που αναρωτιέται αν τελικώς το κωλοδάκτυλο είναι αληθινό ή όχι, ο Γιάουχ εμφανώς ρόμπα ερωωτάται γιατί δεν πίστεψε τον Βαρουφάκη που το διέψευδε τόσο επίμονα, ενώ συνέβησα και λοιπά άλλα γελοία. Στα καπάκια και πριν η χλέπα πέσει στο έδαφος, η αποκεί πλευρά δεν αφήνει να πέσει κάτω τίποτα και περνάει στην αντεπίθεση. Νατα, τι έχετε να πείτε τώρα, ζητήστε συγγνώμη κλπ, κλπ.

Και μετά από 2 μέρες βγαίνει το γερμανικό κανάλι όπου βγάζει νέα ανακοίνωση ότι το μόνο φτιαχτό ήταν το προηγούμενο βίδεον που ισχυριζόταν ότι το βίδεον ήταν φτιαχτό. Και τελικώς ξαναβγαίνει η πρώτη επιτιθέμενη φάλαγγα για να πάρει το αίμα της πίσω, μέσα σε ένα σόου γελοιότητας που όμοιό του δεν είμαι βέβαιος αν έχουμε ξαναδεί. Το ακόμη καλύτερο είναι όμως ότι κατηγορούσαν τους από 'κει ότι δεν είχαν δει καν το ορίτζιναλ βίδεον, λες κι αυτοί το είχαν δει αρχικά!

Αφού ολοκληρώσαμε την ιστορική αναδρομή, να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, διότι η πχιότητα της φυλής είναι τόσο αδιαμφισβήτητη που για μιαν ακόμη φορά καταφέρνουμε να χάσουμε και το δέντρο και το δάσος. Και το ποιο ωραίο ξέρετε ποιο είναι; Ότι τελικώς οι περισσότεροι απ'όσους επιδώθηκαν σε αυτόν τον διαδικτυακό πόλεμο των μπηχτών και των ειρωνιών τε και κατηγοριών και που απεδείχθη ότι ουδέποτε διαβάζουν ή ψάχνουν κάτι μένωνοτας διαχρονικά στην μάστιγα των τίτλων και μόνο, κατά πάσα πιθανότητα ήταν κόσμος που χρόνια πριν εγκαλούσε το δολέικο ότι έκανε ρεπορτάζ κονσέρβα δίχως να έχει γίνει καν το συμβάν (και αναφέρομαι φυσικά στην περιβόητη συνάντηση Καραμανλή-Ερντογάν που είχε αναβληθεί αν και το Βήμα είχε πλήρες ρεπορτάζ στο οποίο απεκάλυπτε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ότι ο Καραμανλής είχε εκφράσει την έντονη δυσαρέκειά του κιόλας). Τα πάντα είναι τόσο γελοία που είναι αδιανόητο να μην είναι αμιγώς ελληνικά.



Έχουμε και λέμε: το επίμαχο σημείο είναι σχεδόν στο 40:30 όπου φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Βαρουφάκης όντως κάνει την χειρονομία και βασικά, μαγκιά του.
Το λάθος, όπως προείπα, ήταν ότι προσπάθησε να το διαψεύσει. Το σωστό θα ήταν να πει στα ίσα ότι "ρε ζάρτα, εγώ τότε ήμουν σκέτος οικονομολόγος και μάλιστα αγγλοτραφής και παγκοσμίως αναγνωρισμένος. Ναι, το έκανα το κωλοδάκτυλο γιατί έτσι πίστευα ότι έπρεπε να κάνω. Δεν είχα κατά νου ότι θα γινόμουν υπουργός να τηρώ το σαβούρα-βίβρ και μην μου σκοτίζετε και πολύ τα μέζεα του στεγανοποιητικού μου συστήματος (οκ, κάπως έτσι το είχε πει ο Ζουράρις αλλά δεν θυμάμαι). Στα τσακίδια ζώα..."
Αντί να βγει και από πάνω, λοιπόν, ναρκοθέτησε την αξιοπιστία του.
Όμως έρχεται ξαφνικά το μάννα εξ ουρανού και βεβαίως αναφέρομαι στο πρώτο γερμανικό βίδεον, το οποίο βρίθει καταπληκτικών γεγονότων, τα οποία δυστυχώς πέρασαν σε εντελώς τρίτη μοίρα (ούτε καν δεύτερη).

(Απαλή για τον πωπό, κακή για την σκέψη)

Κατά πρώτον, ο Γερμανός κάνει παγκοσμίως ρόμπα την σιχαμερή κωλοφυλλάδα, η οποία μετά την δήθεν αποκάλυψη κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο που αναρωτιώνταν αν όντως το βίδεον ήταν αυθεντικό ή όχι, ούτω ςειπείν προκειμένου να αποφύγει την χειρότερη ξεφτίλα, η κωλοφυλλάδα έσπευσε να ομολογήσει με εντελώς πλάγιο τρόπο (αυτό έλειπε δα) ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το να ρίχνει τόνους λάσπης στην Ελλάδα. Βέβαια θα μου πείτε, δεν ξέρουν όλοι οι Γερμανοί ότι η Bild είνια μια κωλοφυλλάδα του κερατά που κυκλοφορεί μόνο στο κίτρινο; Το ξέρουν, αλλά ακόμη κι έτσι παραμένει μακράν η πρώτη γερμανική ημερήσια εφημερίδα σε κυκλοφορία. Σημειωτέον ότι μία επιπρόσθετη εκδοχή επί τούτου διάβασα πρόσφατα εδώ, σύμφωνα με την οποίαν ο όμιλος που έχει την κωλοφυλλάδα έχει ταυτόχρονα και συμφέροντα τουρκικής προελεύσεως (όπως πχ ότι συμμετέχει στο ΔΣ της Χουριέτ), κάτι που αν όντως ισχύει εξηγεί ικανοποιητικά πάρα πολλά.
Επίσης ο τύπος έκανε (ως προανέφερα) εντελώς ρόμπα και τον αντίστοιχο πρετεντερίζοντα δημοσιοκάφρο της τηλεόρασης, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω να πω ότι έκανε όνομα παρουσιάζοντας τη γερμανική εκδοχή του  "Ποιος θα γίνει εκατομμυριούχος" (την οποίαν παρακολουθούσα κιόλας περί το 2000 όταν εβρισκόμουν στη Γερμανία για μπίζνες).
Όμως ο Γερμανός σατιρικός του οποίου δυστυχώς το όνομα δεν έχω συγκρατήσει, το προχώρησε ακόμη περισσότερο. Δεν ξέρω πόσοι είδατε το βίδεον, αλλά σε κάποια στιγμή αναφερόμενος με απορία στην έκταση που πήρε η όλη ιστορία εξηγεί με εξαιρετικό τρόπο ότι οι Γερμανοί έχουμε καταστρέψει δύο φορές την Ευρώπη, αλλά αν κάποιος μας δείξει το μεσαίο δάκτυλο χάνουμε την ψυχραιμία μας διότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας κάνει κάτι τέτοιο. Και ακριβώς αυτό είναι το ζουμί ως προς το δικό τους κομμάτι, διότι οι Γερμανοί έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να αγοράζουν τα πάντα διά της αδιαμφισβήτητης ισχύος τους και κυρίως να είναι οι μοναδικοί κερδισμένοι κιόλας αφήνωντας στους άλλους τα λιμά και τα κόκαλα. Και μη νομίζετε ότι δεν υπάρχουν πολλοί Γερμανοί που όντως έχουν επίγνωση του τι πραγματικά συμβαίνει, απλά θάβονται κι αυτοί μέσα σε τόνους προπαγάνδας.

Για να μην μακρυγορώ, ο Γερμανός κατάφερε να κάνει ρόμπα τους πάντες και τα πάντα και εκτιμώ ότι κατάφερε να καταδείξει αυτό που όντως εξαρχής ήθελε (διότι το διάβασα σε δήλωσή του): εδώ γίνεται το έλα να δεις κι εμείς ασχολούμαστε με μια χειρονομία ενός τύπου;
Βέβαια το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εμάς σαφώς και βρίσκεται στην Ελλάδα, όπου το θέατρον του παραλόγου συνεχίζεται αμείωτο (και εννοείται ότι δεν πρόκειται να πάψει να υφίσταται). Διότι αν κι εμείς μάλλον δεν ήμασταν στο... τάργκετ γκρουπ του εν λόγω τυπά, εμείς είμαστε που φάγαμε την μεγαλύτερη ρόμπα απ'όλες, διότι δεν είναι ότι ξαναποδείξαμε για μιαν ακόμη φορά πόσο ασόφαρος και αστείος λαός είμαστε, αλλά ετούτη τη φορά το κάναμε σε κάτι παντελώς γελοίο.

Μην τρέφουμε αυταπάτες. Ακόμη και 8 δευτερόλεπτα να ήταν το περιβόητο βίδεον από την ομιλία του Βαρουφάκη σε κροατικό φόρουμ και να έδειχνε το κωλοδάκτυλο, το πιθανότερο θα ήταν να μην το άνοιγαν παρά ελάχιστοι. Όπου ειρήσθω εν παρόδω να εκφράσω και τη βεβαιότητα ότι από όσους το άνοιξαν βάζω και στοίχημα ότι κανείς δεν άκουσε την ομιλία του, έστω από περιέργεια. Παρά ταύτα, όλοι επέλεξαν μιαν εκδοχή, εννοείται ο καθείς εκείνη που εξυπηρετούσε τα συμφέροντά του. Οι μεν ότι το κωλοδάκτυλο έγινε, οι δε όταν ήταν προιόν μοντάζ. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε καν να το ψάξει λίγο, όπου με το πιο πρόχειρο ψάξιμο δεν θα χρειαζόταν περισσότερα από 5 λεπτά για να διαπιστώσει κανείς του λόγου το αληθές και κυρίως κανείς δεν μπήκε στον κόπο να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς διημείφθη μετά.
Ως προς την πέτρα του σκανδάλου δε, δηλαδή το κωλοδάκτυλο, ομολογώ ότι πλέον δεν με εκπλήσσει τίποτα σε τούτη τη χώρα: στα παπάρια μας αν ο πολιτικός κλέβει και έχει ασυλία, αλλά αν κάνει μια χειρονομία (ακόμη κι αν τότε δεν ήταν πολιτικός) ουαί κι αλοίμονο. Παρεμπιπτόντως να πω το εξής: ανεξάρτητα τι πιστεύει κανείς για τον Βαρουφάκη (τον οποίον προσωπικά ανέκαθεν γούσταραως οικονομολόγο) ο άνθρωπος δίνει έναν αγώνα. Μικρός ή μεγάλος, καλός ή ανεπαρκής, θα το κρίνει η ιστορία (και λογικά σχετικά σύντομα). Ο τύπος ανέκαθεν έβγαινε στο γυαλί και συνεχίζει να το πράττει, αλλά παραταύτα τον βλέπω και στις Βρυξέλλες και στις διαπραγματεύσεις και παντού. Ο Αδόνειδος κάθε πρωί γύρναγε όλα τα πρωϊνάδικα (εξάλλου μην ξεχνάμε κι εκείνο το περιβόητο τουίτ που έκλαιγε "που θα εμφανιστούμε τώρα" όταν είχαν γίνει κάτι απεργίες), το μεσημέρι έβγαινε στα ραδιόφωνα, το απόγευμα πούλαγε βιβλία στην τηλεόραση και το βράδυ ψήφιζε νομοσχέδια εκατοντάδων σελίδων με χιλιάδες παραμέτρους. Δεν μπορώ, λοιπόν, να καταλάβω γιατί το πρόβλημα είναι ο Βαρουφάκης.

Όπως και να'χει, έχω κουραστεί να βρίσκομαι σε έναν κόσμο γεμάτο παρθένες που σκανδαλίζονται κι εξεγείρονται από την ανηθικότητα μιας κουβέντας ή μιας χειρονομίας, όπως αυτή που εξετάζουμε, ως επίσης έχω κουραστεί κι από την ηλιθιότητα των δικαιολογιών. Ναι, είναι δημόσιο πρόσωπο και κρατικός αξιωματούχος, δεν διαφωνεί κανείς, αλλά τουλάχιστον ας ιεραρχήσουμε τα προβλήματα και τις προτεραιότητες ρε παιδιά και ας σταματήσουμε να παριστάνουμε ότι πρώτη φορά βλέπουμε κάτι τέτοιο: όχι άλλες παρθένες, δεν αντέχω. Στον ελληνικό πολιτικό βίο έχουμε θαυμάσει συκοφαντίες, μίζες, σκάνδαλα, παράνομες δραστηριότητες, ύβρεις, απαξίες, αλλά ξάφνου μας πείραξε ένα κωλοδάκτυλο που μάλιστα όταν είχε γίνει δεν είχε καμία σχέση με τον πολιτικό βίο. Έλεος με τη διπροσωπία. Έτσι θα αλλάξουν όλα;
Διότι ναι μεν έχουμε την απαίτηση ν'αλλάξουν αλλά εμείς δεν λέμε ν'αλλάξουμε με τίποτα: εξακολουθούμε να ενημερωνόμαστε από τίτλους και εξώφυλλα, εξακολουθούμε να ψηφίζουμε με την ίδια φαιδρή ανωριμότητα, μα πάντα έχουμε εμπεριστατωμένη άποψη για όλα και ιδίως για το ποιος ευθύνεται (ήτοι πάντοτε οι άλλοι): αυτοί είναι οι περιβόητοι μαλάκες με άποψη που συχνά-πυκνά επικαλούμαι και οι οποίοι αναφανδόν είναι η χειρότερη κατηγορία μαλάκα. Ό,τι τραβάμε το έχουμε προκαλέσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλοι είναι άμοιροι των ευθυνών τους. Ίσα, ίσα, σε πλήθος περιπτώσεως οι ευθύνες τους είναι βαρύτατες, όμως η πραγματικότητα είναι ότι βρίσκουν και μας τα κάνουν. Τα θέλει ο κώλος μας. Θα μνημονεύσω εκ νέου ένα εξαιρετικό συμπέρασμα του φίλτατου polse, πως τι μπορείς να περιμένεις από μια χώρα της οποίας το πρώτο σύγχρονο κράτος είχε κόμμα αγγλικόν, κόμμα γαλλικόν, κόμμα ρούσικον, αλλά κανένα ελληνικόν;

Δεν αλλάζει η κατάσταση αδέλφια.
Δεν υπάρχει σωτηρία για τη χώρα, μην το ψάχνετε.
Η ιστορία με το κωλοδάχτυλο μας κωλοδαχτύλιασε τελεσίδικα.
Ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε γελοίοι, εις τον αιώνα των αιώνων αμήν.
Χαίρετε.