Περί γραμμάτων και περιγραμμάτων αγραμματοσύνης

Θα ξεκινήσουμε από τα αποδεδειγμένα γεγονότα που ήδη έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν: ο βιασμός της γλώσσας είναι γεγονός. Μην τον αμφισβητούμε, ιδίως με ξυπνητζίδικες τοποθετήσεις. Ας πάμε τώρα και στα πρόσφατα.

Πριν λίγες μέρες είχαμε μια επιστολή δασκάλας σε σχολείο η οποία με τίτλο "Η Ελληνική Γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη" κατήγγειλε μείωση του αρισθμού φωνηέντων και συμφώνων από το ελληνικό αλφάβητο. Αμέσως -άλλο που δεν ήθελαν οι περισσότεροι- ξεκίνησε ένας σφοδρός πόλεμος ανακοινώσεων όπου ο ένας έβαζε στη θέση του τον άλλον και ως συνήθως όλοι είχαν δίκιο (το γεγονός ότι οι περισσότεροι αποδεδειξει δεν είχαν ανοίξει καν βιβλίο δεν πρέπει να απασχόλησε κανέναν). Πιο συγκεκριμένα -και ελπίζω να μην έχασα κάποιο επεισόδιο από τα πραγματικά πάμπολλα αν και θα επιλέξω κάποια συγκεκριμένα- είχαμε κατ' αρχήν την σοβαρή τοποθέτηση Σαραντάκου επί του θέματος που καταλήγει ότι το θέμα δεν υφίσταται. Θέση επίσης έλαβαν 140 φερώνυμοι εκπαιδευτικοί με -αν μου επιτρέπετε- ρεπούσειο ύφος αυθέντη οι οποίοι τα έχωναν στεγνά κι ασάλιωτα στη δασκάλα. Στο θέμα έλαβε θέση βεβαίως, βεβαίως και ο Μπαμπινιώτης, γεγονός που αν μη τι άλλο οφείλει να μας προβληματίσει διότι όλοι μας ξέρουμε την "άποψη" του εν λόγω για τη γλώσσα όπου κάτι είναι σωστό επειδή χρησιμοποιείτεαι έτσι, ακόμη κι αν είναι λάθος). Την σκυτάλη έλαβε ο Βύρων Πολύδωρας που κάλεσε σε πανστρατιά, και στην παρούσα φάση η τελευταία, νομίζω, πράξη του έργου έχει στο προσκήνιο την συγγραφική ομάδα. Αν ξέχασα κάποιον απο το επιλεκτικό μου φάσμα, παρακαλώ να μου τον υπενθυμίσετε.

Φυσικά εσείς ήδη έχετε αρχίσει να ψιλιάζεστε ότι κι εγώ ετοιμάζομαι να λάβω θέση για το θέμα, έλα όμως που πέφτετε έξω. Τη θέση μου για την ελληνική γλώσσα την έχω γράψει προ ετών με παράδειγμα το υποφαινόμενο πειραματόζωο και δεν χρειάζεται να επανέλθω. Τα όσα έχω αναφέρει είναι χειροπιαστά παραδείγματα που είναι αδύνατον να καταρριφθούν (ειδάλλως ιδού η Ρόδος για όποιον γουστάρει...). Αυτό που πρόκειται να θίξω με το παρόν είναι η όλη γελοιότητα ενός σοβαρότατου θέματος ένεκα του τρόπου με τον οποίον χειρίζεται από τους πάντες. Διότι το συμπέρασμα στο οποίο έχουν οι περισσότεροι καταλήξει είναι ότι αφού η δασκάλα έχει λάθος, τότε με τη γλώσσα όλα βαίνουν ομαλώς, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.

Και εκ νέου, το τι βλακεία έχω διαβάσει επί του θέματος δεν περιγράφεται...
Αλλά ας προσπαθήσουμε να μείνουμε στο φυσιολογικό ανθρώπινο επίπεδο πιάνοντας την καταρριπτική επιχειρηματολογία.

Ας δούμε τα στοιχεία:
α) Γραμματική Αρχαίων Ελληνικών (αυτή που έχουμε διδαχθεί μάλλον όλοι όσοι περάσαμε από Γενικά Λύκεια και τα όποια αντίστοιχά τους) (πειστήριο "Α")
β) Γραμματική Μανώλη Τριανταφυλλίδη (επειδή έχει τεθεί στην κουβέντα) (πειστήριο "Β")
γ) Πρωτότυπη Γραμματική Μανώλη Τριανταφυλλίδη (1941) (πειστήριο "Γ")
γ) Γραμματική Ε'-Στ' Δημοτικού (η πέτρα του σκανδάλου) (πειστήριο "Δ")

Έχουμε και λέμε λοιπόν: ας ξεκινήσουμε από τα αρχαία Ελληνικά, τα οποία όσο κι αν στεναχωρεί αυτός αρκετούς, ναι, είναι ελληνικά -ελληνικότατα κιόλας, όσο κι αν έχουν προσπαθήσει διάφοροι κύκλοι να μας τα κάνουν ξένη γλώσσα, όπου να συμπληρώσω πως το αν κάποιος ξέρει ή όχι να διαβάσει (κατανοήσει) ένα αρχαίο κείμενο δεν έχει να κάνει με την άλλη γλώσσα αλλά με την αισχρή εκπαίδευση του συστήματος Παηδίας. Επειδή λοιπόν ακόμη κι αν δεν ξέρουμε αρχαία, ξέρουμε νέα (ήτοι την αισχρή δημοτική του Ράλλη), διαβάζουμε στο πειστήριο "Α" ότι
"16. Οι φθόγγοι της αρχαίας ελληνικής παριστάνονται με 24 γράμματα, που είναι τα ίδια της νέας (βλ. § 2 και § 8). Το σύνολο των γραμμάτων αυτών λέγεται ελληνικό αλφάβητο."
για να συνεχίσει αμέσως μετά
"18. Οι φθόγγοι της αρχαίας ελληνικής (όπως και της νέας) διαιρούνται σε φωνήεντα και σε σύμφωνα (βλ. § 3). α) Τα φωνήεντα της αρχαίας, ως φθόγγοι, παριστάνονται με 7 γράμματα, που λέγονται και αυτά φωνήεντα: α,ε,η,ι,ο,υ,ω. β) Τα σύμφωνα της αρχαίας, ως φθόγγοι, παριστάνονται με 17 γράμ¬ματα, που λέγονται και αυτά σύμφωνα: β,γ,δ,ζ,θ,κ,λ,μ,ν,ξ,π,ρ,σ (-ς),τ, φ, χ, ψ"
για να συνεχίσει εκ νέου αμέσως μετά
"2. Διαίρεση φωνηέντων 
19. 1) Τα φωνήεντα της αρχαίας ελληνικής (δηλ. οι φθόγγοι που ακούονταν σαν φωνήεντα) διαιρούνται σε βραχύχρονα και μακρόχρονα." κλπ, κλπ, κλπ.

Να ξεκαθαρίσω το εξής: τόσο το έντονον (ελληνιστί bold), όσο και το κόκκινο χρώμα αλλά κυρίως η μεγάλη γραμματοσειρά δεν χρησιμοποιήθηκαν για περιπτώσεις μυωπίας, πρεσβυωπίας, αστιγματισμού ή αχρωματοψίας, αλλά για την νεοελληνική περίπτωση της γαργάρας που όπως γνωρίζουμε είναι και η σοβαρότερη πάθηση των ματιών (ταυτόχρονα και του εγκεφάλου).

Από την στιγμή λοιπόν που χρησιμοποιήθηκε ως τεκμήριο η γραμματική του Τριανταφυλλίδη, εκτιμώ ότι η Γραμματική του Οικονόμου των απείρως πλουσιοτέρων και εγκυροτέρων αρχαίων ελληνικών μπορεί να αποτελέσει ακόμη ισχυρότερο τεκμήριο. Και στην εν λόγω γραμματική βλέπουμε συμπερασματικά τα εξής: δεδομένου ότι όλα τα γράμματα προφέρονται, ταυτίζονται με αντίστοιχους φθόγγους. Ουδένα γράμμα απουσιάζει και ουδεμία διάκριση σε γράμματα και φθόγγους γίνεται.

Πάμε τώρα στο πειστήριο "Β", δηλαδή αυτό που προσωπικά ονομάζω χαϊδευτικά ως έκτρωμα της σύγχρονης γλώσσας (όπου που να φανταζόμουν ο δόλιος πως θα έβγαινε κι ακόμη χειρότερο).
Ας δούμε τι προσδιορίζει ως φθόγγους:

Κατ' αρχήν παρατηρούμε ότι ο Τριανταφυλλίδης στην γραμματική του κάνει λόγο για 25 φθόγγους (κρατήστε αυτό το νούμερο διότι έχει σημασία) όπου επειδή είμαστε παρατηρητικά όντα βλέπουμε πως δεν πρόκειται φυσικά για τα 24 γράμματα συν ένα κάποιο (όποιο) διπλό, κάτι που με κάποιον τρόπο μας παραπέμπει σιγά, σιγά στην φαγωμάρα που εξετάζουμε. Βλέπουμε λοιπόν ότι στους φθόγγους της γραμματικής που όλοι μας έχουμε διδαχθεί στο σχολείο όντως απουσιάζουν το η, το υ, το ω, το ξ και το ψ, άρα αν μη τι άλλο το θέμα δεν είναι καινούριο. Στην συνέχεια η γραμματική προσδιορίζει μάλιστα πως μεταχειριζόμαστε τα 24 γράμματα προκειμένου να αποδώσουμε τους φθόγγους, όπου εδώ προφανώς και συμπεριλαμβάνονται τα 5 προαναφερθέντα. Μάλιστα στην συνέχεια παρατηρούμε ότι η γραμματική Τριανταφυλλίδη αναφέρει και όλα τα φωνήεντα με όλα τα σύμφωνα που αντιστοιχούν σε φθόγγους κλπ, κλπ, και στο τέλος, μάλιστα, της σελίδας 13 γίνεται και ιδιαίτερη μνεία στα διπλά σύμφωνα ξι και ψι. Οπότε νομίζω ότι πήραμε μια εικόνα της μετάλλαξης της αντιμετώπισης των γραμμάτων και των φθόγγων από την αρχαία γραμματική στην σύγχρονη δημοτική.

Βέβαια, εδώ πρέπει να δούμε την αρχική Γραμματική Τριανταφυλλίδη ως πειστήριο "Γ" όπου για τους περισσοτέρους που δεν το γνωρίζουν υπάρχει η τεράστια έκπληξη ότι ο συγγραφέας έγραφε με πνεύματα και τόνους τηρώντας ένα μεγάλο μέρος της αρχαιοπρέπειας που ακόμη και η δημοτική έχει (χα! Αυτό δεν το ξέρατε όμως, έτσι δεν είναι; Λογικόν, διότι εμείς μιλάμε ράλλειο δημοτική , όχι ελληνική δημοτική, αλλά ας μην την ανοίξουμε αυτήν την κουβέντα διότι θα ξεφύγουμε: ας αρκεστούμε στην υπενθύμιση ότι το μονοτονικό καθιερώθηκε περί το 1982 νομίζω αλλά μέσα από τόσες αλλαγές ποιος να θυμάται πως έγραφε ο Τριανταφυλλίδης;). Και ανοίγοντάς την εκεί που λέει μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα για τα φωνήεντα και τους φθόγγους (όπου επίτηδες δεν θα τα παρουσιάσω όλα, για να ψάξετε και τίποτε) θα διαπιστώσουμε το εξής "μυστήριο" πλην εξαιρετικά ενδιαφέρον:

"ο λόγος είναι πάντοτε για φθόγγους και όχι για γράμματα"

Τι θέλει να πει εδώ ο ποιητής; Ή για να το πούμε διαφορετικά, αυτή η ενδιαφέρουσα διευκρίνιση γιατί δεν υπάρχει στην νεώτερη γραμματική που έχουμε διδαχθεί όλοι; Διότι η (μετέπειτα) πέτρα του σκάνδάλου ναι μεν υποννοείται ή και περιγράφεται στην γραμματική που έχουμε διδαχθεί άπαντες, όμως ουδέποτε αναφέρεται με τον αυτόν ρητό τρόπο όπως στην πρωτότυπη γραμματική της νεοελληνικής. Προφανώς υπάρχει κάποιος λόγος που εξαλείφθηκε μια τόσο σημαντική διευκρίνιση.

Και πάμε τώρα σιγά, σιγά στο πειστήριο "Δ", ήτοι στη νέα γραμματική που προφανώς κρίθηκε πιο παιδαγωγική σε σχέση με τις προηγούμενες. Ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα των πολεμίων της δασκάλας που ανακίνησε το εν λόγω θέμα που εν μέρει είναι φάντασμα, είναι πως η γραμματική που κατηγορείται δεν αφαιρεί φωνήεντα και σύμφωνα από την αλφάβητο αλλά από τους φθόγγους, όπως άλλωστε έκανε και η προηγούμενη γραμματική, δηλαδή του Τιρανταφυλλίδη. Ας δούμε λοιπόν τώρα προσεκτικά, αφού θυμηθούμε αυτό που είχαμε κρατήσει, ότι ο Τριανταφυλλίδης έκανε λόγο για 25 φθόγγους με την υποσημείωση ότι ο αριθμός διατηρείται ανέπαφος και στην σύγχρονη γραμματική Τριανταφυλλίδη και στην πρωτότυπη.

Η αρίθμηση που ακολουθεί είναι δική μου:

Όπου μετράμε 23 φθόγγους. Που πήγαν ο ο 24ος και ο 25ος φθόγγος άραγε; Και βασικά, ποιοι είναι οι δύο απωλεσθέντες φθόγγοι; Για να μην ψάχνετε, είναι οι "τς" και "τζ" που έχουν αφαιρεθεί. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα εξαιρετικό συμπέρασμα που μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε πως το επιχείρημα ότι το έλεγε κι ο Τριανταφυλλίδης δεν ευσταθεί, διότι με την ίδιαν λογική ο Τριανταφυλλίδης έλεγε και για 25 φθόγγους.

Στην συνέχεια θα παραθέσω μία σελίδα για να καταδειχθεί ότι το εν λόγω βιβλίο είναι κακογραμμένο και ότι αυτό και μόνο επαρκεί για να δημιουργεί τις πλείστες όσες παρερμηνείες (αν και όχι από επαγγελματίες εδώ που τα λέμε):

Προσέξτε τι γράφει στο πάνω μέρος της σελίδας: Φθόγγοι, γράμματα και συλλαβές. Ενώ διαβάζοντας είναι προφανές ότι κάνει λόγο για φθόγγους (εξάλλου χρησιμοποιεί και τις αγκύλες [ * ] που παραπέμπουν σε φθόγγο και όχι σε γράμμα όπου ακόμη κι αυτό να μην ξέρεις, ε, το ρημάδι τα γκ, μπ, ντ γράμματα δεν είναι οπότε πρέπει να πονηρευτείς αν μη τι άλλο) καθώς διαβάζεις όλη την περί φθόγγων ανάπτυξη, φτάνεις πλέον ξεκάθαρα στα γράμματα και το αλφάβητο, όπου διαπιστώνεις τα εξής:

Για περίπτωση που σας διέφυγε, αυτό που παρατηρούμε σχεδόν απελπισμένοι είναι η αντιστοιχία φθόγγων και γραμμάτων, όπου προφανώς στην αριστερή στήλη είναι οι φθόγγοι και στην δεξιά τα γράμματα, στα οποία γράμματα ανήκουν και τα αι, ει, οι, υι, ου, γκ, γγ, μπ, ντ, όπου συμπτωματικά ή μη τα ξι και ψι αναφέρονται σε εντελώς ξεχωριστό σημείο κιόλας.
Να σας προλάβω στο δευτερόλεπτο πριν καταθέσετε ένσταση: η παραπάνω εικόνα είναι από την σελίδα 40 της νέας γραμματικής που διδάσκονται τα παιδιά. Η αμέσως προηγούμενη εικόνα που έχω παραθέσει είναι από την σελίδα 36.

Πάμε τώρα στην σελίδα 39 του ιδίου βιβλίου:

Δηλαδή κατ' αρχήν βλέπουμε ότι η διευκρίνιση (προς το παιδί) στα αριστερά για τον συμβολισμό του φθόγγου έρχεται 3 ολόκληρες σελίδες μετά τα των φθόγγων ενώ θα έπρεπε να ξεκινάνε με αυτό, ενώ η αλφάβητο δε έχει παρατεθεί με τρόπον τέτοιο που ν ακοντεύεις να ξεράσεις στην προσπάθεια να την διαβάσεις. Και αφού έχει γίνει όλο αυτό παρατίθεται ένας πίνακας με φθόγγους και... φθόγγους που παριστάνει τον πίνακα με φθόγγους και γράμματα όπως το ίδιο το βιβλίο διευκρινίζει. Βάλτε τώρα σε αυτό και το ποτ πουρί των γενικώς και ειδικώς μπερδεμένων γραμμάτων (δείτε πχ την "σαρανταποδαρούσα" με τα γράμματα είναι πιο μπερδεμένα και από του Τριανταφυλλίδη και αναρωτιέσαι "γιατί;". Είναι ένα τεχνηέντως εξαιρετικά κακογραμμέον βιβλίο που στοχεύει να βγάλει τούβλα, ή είναι ένα κακογραμμένο βιβλία από (ίσως εγκληματική) αμέλεια κάποιων αρμοδίων;


Να επιστρέψουμε λίγο στην επιχειρηματολογία των υπερασπιστών του υπερκαταπληκτικού εκπαιδευτικού συστήματος που διαθέτουμε καθώς και των αντιστοίχοι πχιότητας βιβλίων των σχολείων. Είχαμε μείνει λοιπόν στο ότι "το έλεγε και η αμέσως προηγούμενη γραμματική", το οποίο φυσικά αποδείξαμε ότι δεν ισχύει μιας και όπως ήδη αναφέραμε, η κανονική γραμματική του Τριανταφυλλίδη είναι καλή (παρά τις όποιες διαφωνίες μου, μιας και προτιμώ την αρχαϊζουσα που δεν ξέρω να μιλάω/γράφω κιόλας). Αυτή που είναι έκτρωμα είναι η ράλλειος γραμματική και γενικότερα η νεοελληνική δημοτική που καθιέρωσε ο Ράλλης κάπου στο 1976 αν δεν απατώμαι. Ακόμη κι αυτή όμως τόσο κακή όσο αυτή εδώ δεν ήταν, διότι απλούστατα αυτή εδώ το πάει ένα βήμα παραπέρα το πράγμα, άρα σίγουρα δεν έχει και πράγματα που έχει η προηγούμενη.

Πέραν τούτου όμως, ακόμη και να το ανέφερε η προηγούμενη γραμματική, αυτό τι ακριβώς επιχείρημα είναι; Διότι αδυνατώ να το καταλάβω.

Αν -λέμε, αν- ενστερνισθούμε ότι αφού το έλεγε το προηγούμενο βιβλίο τότε ισχύει κιόλας, αυτομάτως θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι ο γίγας Λιάκουρας είναι αυτά που ο ίδιος δηλώνει στα βιβλία του, ήτοι ένα τέρας μορφώσεως διαγαλλαξιακώς αποδεκτό, το οποίο αποδεικνύεται από όλα τα βιβλία του τα οποία έχουν ως βιβλιογραφία όλα τα υπόλοιπα βιβλία του συν κάποια επίλεκτα όπως του Ζαχαρία Σίτσιν, του Φουράκη κλπ, με υπέρτατο το "Κοσμοσκάφος Στάγειρο Έψιλον" του τουλάχιστον θεού κυρίου Λευκοφρύδη που ήτο και ο πρώτος που αποκάλυψε την ύπαρξη της Ομάδος Έψιλον! Θέλετε να αναφέρω άλλα παραδείγματα που αυταπόδεικτα ισχύουν; Όσα πχ λέει η Βίβλος (σας χτύπησα κάτω από τη ζώνη, το ξέρω). Είναι έτσι όμως; Θέλετε να το διευρύνουμε λίγο; Το ότι ο γίγας του ελληνικού πνεύματος και επιστημών Χρήστος Τσόλκας ισχυρίζεται ότι έχει αποδείξει πως ο Αϊνστάιν, ο Νεύτων και κάποιοι άλλοι υπερτιμημένοι επιστήμονες έχουν σφάλλει οικτρά, δεν πρέπει να μας απασχολήσει ως αληθές φαινόμενο; Αφού έχει γραφτεί άλλωστε. Ή μήπως θέλετε να σχολιάσουμε για την τριχοτόμηση της γωνίας με κανόνα και διαβήτη που ενώ από τα αρχαία χρόνια γνωρίζαμε ότι δεν γίνεται, πλέον απεδείχθη υπό λαμπρού πνεύματος πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό; Ξέρετε πόσα τέτοια αδιάσειστα στοιχεία και ακατάρριπτα κείμενα γράφονται σε καθημερινή βάση; Είναι όλα έτσι;
Και γιατί αφού το λέει η γραμματική Τριανταφυλλίδη ισχύει, αλλά δεν ελέγχουμε πως δεν το λέει η γραμματική Οικονόμου; Με ποια κριτήρια δηλαδή επιλέγουμε ή πετάμε βιβλία και γραμματικές; Μήπως παραγίναμε επιλεκτικοί; Και το χειρότερο, μήπως παραγίναμε επιλεκτικοί δίχως καν ουσιαστικά κριτήρια; Μήπως απλώς έχουμε γίνει πιο εύπιστοι προς κάποιους που θεωρούμε αυθεντίες;

Η εν λόγω δασκάλα κατ' εμέ πιάστηκε εντελώς αδιάβαστη στο συγκεκριμένο θέμα γεγονός που είναι εντελώς απαράδεκτο ακριβώς επειδή είναι δασκάλα. Διότι τι διάολο θα πάει να διδάξει στα παιδιά; Ή τι δίδασκε μέχρι τώρα; Ξαναλέω όμως: στο συγκεκριμένο θέμα πιάστηκε αδιάβαστη, διότι η επιστολή της κατά τα λοιπά λέει και πράγματα που δεν είναι εσφαλμένα σε καμία των περιπτώσεων. Μήπως δεν έχει γίνει το τραίνο τρένο και μου διαφεύγει; Ξέρουμε λάθος ότι το αυγό έχει γίνει αβγό; Ή το ξύδι ξίδι; Μήπως έχουμε πνεύματα και τόνους και μας έχει ξεφύγει; Αυτό που καταγγέλει η εν λόγω εκπαιδευτικός άσχετα αν το αρχικό της πάτημα ήταν σωστό ή λάθος είναι ο βιασμός της γλώσσας μέσω του εκλαϊκισμού της, το οποίο είναι γεγονός αναμφισβήτητο και δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει επί τούτου. Το ότι εδώ και σχεδόν 20 χρόνια οι Έλληνες αδυνατούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν αρχαία ελληνικά δεν έχει να κάνει με το ότι αυτά είναι ξένη γλώσσα, αλλά με το ότι μας τα έχουν καταστήσει ξένη γλώσσα διά της εγκληματικής απλοποίησης της νεοελληνικής. Οι γονείς μου λαϊκοί άνθρωποι είναι που έχουν διδαχθεί την (τότε) νεοελληνική και μπορούν μια χαρά να τα καταλαβαίνουν τα αρχαία και δεν χρειάζονται και μετάφραση κιόλας. Ή μήπως δεν είχε λάβει χώρα η περιβόητη και διαχρονική ρήση της Διαμαντοπούλου κάπου εκεί στο 2002-03 ότι πρέπει να κάνουμε την αγγλική επίσημη γλώσσα του κράτους (εννοώντας φυσικά δεύτερη επίσημη); Μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες για τη γλώσσα και το θέμα να μην τελειώνει.

Έχετε καταλάβει όμως που καταλήξαμε; Σε κάτι που προανέφερα: από ένα εσφαλμένο εφαλτήριο και με κριτήρια ότι "μίλησε και ο Πολύδωρας" (μιλάμε για καταπληκτικό επιχείρημα, επιπέδου, όχι αστεία), το θέμα έχει γίνει σχεδόν αυταπόδεικτα σωστό και με όλα τα υπόλοιπα δεν ασχολείται κανείς, όπως μεταξύ άλλων με την σχεδόν γελοία απάντηση των 140 γραμματιζουμένων, η οποία είναι απείρως γελοιοδέστερη της επιστολής της δασκάλας, αφού μεταξύ άλλων λέει και τα εξής:

"Επίσης, θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε σειρά επιστημονικών επιχειρημάτων που αποδεικνύουν ότι οι γλωσσικοί μύθοι τους οποίους δείχνει να προσυπογράφει η συντάκτρια του κειμένου (περί δυσλεξίας λόγω μονοτονικού, περί μουσικότητας των φθόγγων, περί της Ελληνικής ως μη συμβατικής γλώσσας, περί της Ελληνικής ως αρχαιότερης γλώσσας όλων των λαών του κόσμου κ.ά.) δεν είναι παρά εθνικά επικίνδυνοι μύθοι που δεν ευσταθούν επιστημονικά. Δεν θα σχολιάσουμε καν τις θέσεις της συντάκτριας του κειμένου περί κινδύνων που διατρέχει η Ελληνική από την απώλεια της ετυμολογίας λόγω της χρήσης της φωνητικής ορθογραφίας. Κανείς δεν υποστήριξε τη χρήση της φωνητικής ορθογραφίας ούτε την απλοποίηση της ιστορικής ορθογραφίας στο συγκεκριμένο εγχειρίδιο. Η παρουσίαση των φθόγγων στη νέα σχολική γραμματική δεν είναι δυνατόν να εκληφθεί κατά κανένα τρόπο ως προτροπή σε αλλαγή του αλφαβήτου, καθώς το αλφάβητο παρουσιάζεται αυτούσιο και με αναλυτικό τρόπο. Η δε παρουσίαση των φθόγγων στη γραμματική δεν συνιστά καινοτομία• τους φθόγγους τους παρουσίαζαν (ξεκινούσαν μάλιστα από αυτούς και μετά πήγαιναν στα γράμματα) και οι προηγούμενες σχολικές γραμματικές. Οι κατηγορίες, λοιπόν, θεωρούμε ότι είναι παντελώς αβάσιμες και ίσως σκόπιμα κινδυνολογικές και διχαστικές σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία για τη χώρα μας και τον λαό της. ******* Για τους παραπάνω λόγους, ως ειδικοί επιστήμονες στον τομέα της γλωσσολογίας και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι Αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν μια εκπαιδευτικός που δεν παραδέχεται στοιχειώδεις αρχές της γλωσσικής επιστήμης, όπως είναι η διαφορά μεταξύ ήχων και γραμμάτων, βασιζόμενη σε παρανοήσεις και αβάσιμα συμπεράσματα να αμφισβητεί την εγκυρότητα ενός διδακτικού εγχειριδίου, που έχει εγκριθεί από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας και αποτελεί έργο ειδικών επιστημόνων και το οποίο, ως δασκάλα, καλείται να διδάξει. Θεωρούμε θλιβερό το γεγονός ότι ένα άρθρο με τόσο φτωχά, εσφαλμένα και αντιεπιστημονικά επιχειρήματα αναπαράγεται και να διαδίδεται άκριτα στο διαδίκτυο και στα Μ.Μ.Ε. και αναγορεύεται σε μείζον θέμα συζήτησης. 
 ..... 
Ζητάμε, όπως γίνεται σε κάθε πολιτισμένη χώρα, η κρίση ενός επιστημονικού έργου ή μιας επιστημονικής άποψης ή ενός επιστημονικού ζητήματος να γίνεται με βάση τεκμηριωμένες μεθόδους και αληθή επιχειρήματα από τους ειδικούς στην οικεία επιστήμη. Έτσι λοιπόν, όπως για μια ασθένεια συμβουλευόμαστε τον «γιατρό», για τον σεισμό τον «σεισμολόγο», για ένα νομικό ζήτημα τον «δικηγόρο», για μια γεωργική καλλιέργεια τον «γεωπόνο», για ζητήματα γλώσσας και γλωσσικής εκπαίδευσης, παρά το γλωσσικό μας αισθητήριο, είναι σκόπιμο να συμβουλευόμαστε τον «γλωσσολόγο»"

Ειλικρινά δεν μπορούσα να διαννοηθώ ότι σε τόσο λίγες γραμμές θα μπορούσε να συμπεριληφθεί τοση πολλή παραχάραξη, διαστρέβλωση, ούτως ειπείν -αν μου επιτρέπετε- τόση συσσωρευμένη βλακεία από αυτοαποκληθέντες ειδικούς και επιστήμονες, "σεισμολόγους και γεωπόνους" της ελληνικής γλώσσας.Διότι αν μη τι άλλο ακριβώς επειδή πάνω στο μείζον θέμα της γλώσσας στηρίζεται ολόκληρη η Παιδεία της χώρας και ως εκ τούτου από την στιγμή που η Παιδεία αποδεδειγμένα πάει κατά διαόλου (εκτός πια αν αμφισβητείται και αυτό επιστημονικά) μοιραία πάει και η γλώσσα και μάλιστα τουλάχιστον ένα βήμα πιο πριν. Άρα το θέμα είναι τόσο μεγάλο και σοβαρό που είναι καλό να απασχολεί τον κόσμο και να συζητείται από όλους και όχι μόνο από τους... ειδικούς (όπου αν κρίνουμε και την θέση των ελληνικών πανεπιστημίων στην παγκόσμια κατάταξη συνειδητοποιούμε και την πχιότητα των ειδικών φυσικά, χάριν των οποίων ως ξερά καίνε μαζί τους και αρκετά από τα χλωρά που υπάρχουν). Άρα είναι μείζον θέμα συζήτησης το θέμα της γλώσσας.

Όσον αφορά το θέμα της ετυμολογίας, εκπλήσσομαι και μόνο που αυτό αποτελεί επιχείρημα γλωσσολόγων, όταν είναι παγκοσμίως πασίγνωστο ότι η ετυμολογία είναι αυτή που σε κάνει να μαθαίνεις τη γλώσσα σε βάθος όχι με παπαγαλία αλλά με συγκεκριμένο μηχανισμό εκμάθησης. Όπως έλεγε και κάποιος παλιός μου (φ)ίλος, η ετυμολογία είναι επιστήμη. Αν ρωτήσεις κάποιον από που βγαίνει το ποδήλατο μάλλον κανείς δεν θα ξέρει να σου πει από τις λέξεις πους και ελαύνω. Δίχως την ετυμολογία ξέρεις απλώς που αντιστοιχεί μια λέξη (πχ εν προκειμένω η λέξη ποδήλατο αντιστοιχεί στο αντικείμενο που οπτικά ξέρουμε ως ποδήλατο). Με την ετυμολογία ξέρουμε γιατί το ποδήλατο ονομάζεται έτσι. Και το ότι αυτό δεν ισχύει και είναι αποκύημα της φαντασίας το διαβάσαμε από... ειδικούς επιστήμονες ήτοι γλωσσολόγους. Τελικώς καλά λέω ότι η γλώσσα είναι το αμιγώς σεξουαλικό όργανο που καταχρηστικά χρησιμοποιείται και για την ομιλία... Αλλά μην ξεφεύγουμε. Ως προς τη δυσλεξία και τις μαθησιακές δυσκολίες γενικότερα, προφανώς οι γλωσσολόγοι αυτοδικαίως είναι και καθηγητές ειδικής αγωγής ήτοι πρέπει να κατέχουν και πολλά περί ψυχολογίας του ανθρώπου, διότι το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι μαθησιακές δυσκολίες (άρα και η δυσλεξία) έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία 15 χρόνια (με ρυθμούς τρομακτικούς κιόλας) σημαίνει πως είτε πρόκειται για ιατρικό γεγονός (ήτοι κάποιου είδους αρρώστια ή κάποιο γεννετικό θέμα) είτε αν δεν είναι έτσι τότε -ναι, όπως παραδέχονται και αρκετοί επιστήμονες που έχουν σχέση με το αντικείμενο και των οποίων η άποψη τεχνηέντως αποκρύπτεται από τους 140... γεωπόνους της γλώσσας, οι τόνοι και τα πνεύματα όντως παίζουν μεγάλο ρόλο δίχως αυτό να σημαίνει πως μόνο αυτοί ευθύνονται. Μάλιστα υπάρχει και ένα εξαιρετικό βιβλίο (το οποιό συμπτωματικά ή όχι, προ λίγων εβδομάδων διαπίστωσα ότι έπεσε και θύμα χλεύης κιόλας) με τον τίτλο "Η εκδίκηση των Τόνων" από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις που αν μη τι άλλο περιγράφει επαρκώς το όλο πρόβλημα με όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα μπορεί. Σημειωτέον, το εν λόγω βιβλίο το έχω διαβάσει και το τονίζω αυτό διότι εδώ και πολύ καιρό έχω διαπιστώσει την εξής μόδα: πολλοί επικαλούνται βιβλία τα οποία αποδεδειγμένα δεν έχουν διαβάσει (ως "δεν" ορίζω και το αφηρημένο ξεφύλλισμα των σελίδων ως τάχα μου διάβασμα) νομίζοντας ότι δεν τα έχεις διαβάσει ούτε εσύ. Έτσι η βλακεία τους είναι συνήθως εμφανής μόνο που εξακολουθούν να μένουν στην μακαριότητά τους ακριβώς επειδή εσύ βαριέσαι να μπεις στην διαδικασία κουβέντας (αντιπαράθεσης) μαζί τους. Το λέω αυτό διότι είχα διαπιστώσει ότι και όσοι χλεύαζαν αυτό το βιβλίο, δεν το είχαν διαβάσει. Παμπαρακάτ'...
Το αν η παρουσίαση των φθόγγων μπορεί να εκληφθεί ως αλλαγή του αλφαβήτου ή όχι νομίζω ότι το αποδείξαμε με εικόνα του ίδιου του βιβλίου, όπου επικαλείται μεν τη γραμματική αλλά έχει κατ' ουσίαν έναν αχταρμά γραμμάτων και φθόγγων. Αυτό που -ξαναλέω- δεν ξέρω είναι αν αυτό έχει γίνει τεχνηέντως ή κατά λάθος. Οπότε οι... γιατροί της γλώσσας καλό θα ήταν να προσπαθήσουν να εξηγήσουν αυτό ακριβώς αντί να λένε πράγματα τα οποία διαψεύδονται από το ίδιο το αντικείμενο του σκανδάλου. Όσον αφορά τις προηγούμενες γραμματικές δε, που τόσο εμφατικά επικαλούνται, προσωπικά ανέφερα τρεις: την μία του Οικονόμου και τις δύο του Τριανταφυλλίδη (και το θέτω έτσι διότι η δεύτερη πρακτικά δεν είναι δική του). Και αν μη τι άλλο είδαμε τι λένε όλες οι γραμματικές. Αυτοί, ποιες διάολο προηγούμενες γραμματικές επικαλούνται και τι ακριβώς λένε; Πολύ θα ήθελα να ξέρω. Κι ως προς το εγκεκριμένο ειδικό επιστημονικό διδακτικό εγχειρίδιο, εδώ είναι που γελάνε! Τύφλα να'χει η Ρεπούση με τον εγκεκριμένο συνωστισμό της να'ούμ! Ναι, πράγματι, ό,τι εγκρίνεται από το Κράτος είναι και καλό: κάπως έτσι βέβαια έχουν εγκριθεί έως και διάφοροι... νόμοι βέβαια, όπως ο περί ευθύνης Υπουργών, κάπως έτσι παραμένουν εγκεκριμένα τα θρησκευτικά ως άκρως απαραίτητο μάθημα σχεδόν σε όλες τις τάξεις του σχολείου, κάπως έτσι μπορούμε να λέμε παραδείγματα μέχρι τον επόμενο χειμώνα.

Που καταλήγουμε λοιπόν; Στο ότι αφού η δασκάλα έκανε ένα κατά την άποψή μου φρικτό λάθος, δεν ισχύει τίποτε. Όλα βαίνουν ομαλώς και δεν υπάρχει κανένας λόγος ν'ανησυχούμε. Αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι μίλησε και ο Πολύδωρας. Βέβαια κάποιοι (αρκετοί) από εσάς έχετε την εντύπωση πως μόνο οι χρυσαυγήτες είναι ανορθόγραφοι και ανιστόρητοι. Οκ, πάω πάσο. Σάμπως υπάρχει περίπτωση να σας αλλάξω άποψη; Άλλωστε κάπως έτσι δεν φτάσαμε στην πόλωση που βιώνουμε εδώ και χρόνια; Κάπως έτσι δεν έχει βιαστεί και η ίδια η γνώση; Κάπως έτσι δεν έχουμε φτάσει στην αμετροέπεια ο καθένας να εκφράζει ανερυθρίαστα άποψη δίχως καν να έχει την παραμικρή γνώση του οποιουδήποτε αντικειμένου; Κι έχει ακόμη δρόμο να διανύσουμε. Ο αυτοδιασυρμός είναι ακόμη στο μέσον του δρόμου... Το ότι και το εν λόγω βιβλίο είναι κακογραμμένο δεν το σχολίασε κανείς. Μόνο στην μόστρα μείναμε οι περισσότεροι, ως συνήθως δηλαδή.
Χαίρετε.

UPDATE: Επειδή κάποια φιλικά πρόσωπα του κύκλου μου εξέφρασαν κάποιες απορίες (ένα μου τα... έχωσε κιόλας και δυστυχώς με μήνυμα κι όχι από εδώ μέσα όπου ενδεχομένως να κάλυπτε απορίες και κανενός άλλου), να διευκρινίσω κάποια πράγματα παρόλο που τα θεωρώ αρκετά ξεκάθαρα, μιας και μπορεί να δημιουργήσουν και σε άλλους σύγχηση.
Πρώτον, η αναφορά μου στον Μπαμπινιώτη ήταν ξεκάθαρη. Είπα πως ξέρουμε τις απόψεις του και δεν το είπα μεταφορικά, κυριολεκτικά το είπα. Επίσης υπενθύμισα την τεράστια... αγάπη που του τρέφω διαχρονικά διότι δεν θα ήθελα να κατηγορηθώ ότι το απέκρυψα. Σε κανένα σημείο όμως δεν είπα πως αφού ο Μπαμπινιώτης είπε το τάδε, τόδε δεν ισχύουν οι θέσεις δείνα. Αυτό, επειδή τέθηκε ένα θέμα γι'αυτό που είπα για τον Πολύδωρα.
Δεύτερον, ως προς τον Πολύδωρα τώρα, αυτό που σχολίασα ήταν το άστοχον του επιχειρήματος. Κάπως έτσι έχουμε καταλήξει σε νοοτροπίες του στυλ ότι αφού οι ακροδεξιοί κύκλοι ασχολούνται σε βαθμό τρέλας με τους αρχαίους Έλληνες, τότε κάτι δεν πρέπει να πήγαινε καλά με τους αρχαίους Έλληνες. Ουδέποτε έλαβα θέση για το αν θεωρώ βλακείες ή όχι αυτό που είπε ο Πολύδωρας. Δεν το θεωρώ σχετικό με το θέμα.
Τρίτον, ως προς το θέμα των "ειδικών" τώρα. Έχω ξεκαθαρίσει ότι με τους αυθέντες δεν τα πάω καθόλου καλά. Κάποιος που είναι καλός στο αντικείμενό του δεν χρειάζεται να το αναφέρει καν ότι είναι σχετικός με το αντικείμενο. Αφήνει να το ανακαλύψουν οι άλλοι. Όταν όμως κάποιος ή μάλλον κάποιοι έρχονται και σου λένε εμείς είμαστε ειδικοί κι ως εκ τούτου έχουμε δίκιο, μου ακούγεται πολύ.. εκκλησιαστικό κάτι τέτοιο και βγάζω καντήλες. Εξάλλου αποτελεί διαχρονική θέση μου πως για να κάψεις ψωμί πρέπει να είσαι φούρναρης κι όχι μανάβης. Επιπρόσθετα να πω και το ότι το καλύτερο άτομο που έχω γνωρίσει ποτέ σε ορθογραφία και ετυμολογία δεν είχε την παραμικρή επαγγελματική σχέση με το θέμα (ούτε καν το είχε σπουδάσει), το έκανε από αγάπη για τη γλώσσα και μόνο.
Τέταρτον, δεν βλέπω να έγραψα έστω και εκ παραδρομής κάπου πως αν δεν είσαι ειδικός επί ενός θέματος δεν είναι δυνατόν να εκφέρεις γνώμη. Τουναντίον τα έχωσα για την μομφή των... ειδικών πως είναι σχεδόν αδιανόητο να συζητιέται το θέμα απ'όλους. Το πρόβλημα είναι να λαμβάνεις θέση δίχως να έχεις ασχοληθεί με το θέμα (και αυτό πήγαινε κυρίως σε απόψεις κόσμου που σώνει και καλά πρέπει να λαμβάνει θέση για τα πάντα -αυτήν τη νοοτροπία δεν μπορώ να την κατανοήσω με τίποτε).
Πέμπτον, ως προς την εξέλιξη της γλώσσας δεν την έχω αρνηθεί ποτέ. Να προσδιορίζουμε όμως και το τι θεωρούμε εξέλιξη κιόλας. Είναι τα πάντα εξέλιξη; Μήπως πρέπει να καθορίσουμε και κάτι ως οπισθοδρόμηση;
Έκτον, νομίζω ότι είναι φυσιολογικό το να μην συμφωνούμε όλοι με όλους, ε; Εξάλλου η όλη ιστορία-σχιζοφρένεια από σωρεία διαφωνιών έχει προκύψει.
Για την ώρα αυτά.