Σελίδες

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Χρόνια πολλά σε όλους, με ωραίους εορτασμούς!

Να παραδεχόμαστε κάποια πράγματα: μπορεί να μην περίμενε κανείς την σημερινή έκταση των γεγονότων όμως όλοι μας περιμέναμε ότι θα είχαμε αντιδράσεις.
Σάμπως μόλις χθες δεν είχαμε τα προεόρτια στη Θεσσαλονίκη που συνοδεύτηκαν από την έκρηξη Μπεγλίτη κιόλας; -άλλο ανέκδοτο αυτό, εξερράγη ο Μπεγλίτης. Μάλλον θα του'πεσε βαρειά η φορολογία Βενιζέλου...

Όμως τα σημερινά γεγονότα θα τα χαρακτήριζα μεγαλειώδη, σε ολόκληρη τη χώρα. Και εξηγούμαι.
Κατ' αρχήν να ξεκινήσω από το αδιαμφησβήτητο γεγονός της ημέρας: την αποχώρηση του ΠτΔ από τη Θεσσαλονίκη καθώς και τη ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης. Επικροτώ και για τα δύο αφού υπενθυμίσω ότι είμαι υπέρ των παρελάσεων, έτσι;

Τι είχαμε χθες; Είχαμε το τέταρτο διάγγελμα σωτηρίας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο από τον δωσίλογο πρωθυπουργό. Τέσσερα διαγγέλματα που έλεγαν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Επιπρόσθετα χθες είχαμε και το διάγγελμα του βούπαιδος ΥΠΟΙΚ. Και διερωτάμαι: από την στιγμή που τα πράγματα είναι τόσο πασιφανή που μπορεί να τα βλέπει όλος ο κόσμος, γιατί χρειάζονται τόσα διαγγέλματα και τόσες επεξηγήσεις για να τα αποδεχθούμε; Μήπως είμαστε ηλίθιοι; Όχι βέβαια. Απλά, μας θεωρούν ηλίθιους και τώρα που τσινάμε δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν την κατάσταση. Οι πραγματικοί ηλίθιοι.

Χθες που χρεωκοπήσαμε με κάθε επισημότητα μάλιστα ο βούπαις μας εξήγησε ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο και γι'αυτό χρεωκοπήσαμε! Και διευκρίνισε μάλιστα ότι δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα! Εκτιμώ ότι τον πιστέψατε όλοι, έτσι; Ε;! Θυμηθείτε την ημερομηνία που μας είπε ότι δεν θα απαιτηθούν άλλα μέτρα: 27 Οκτωβρίου 2011.

Ποτέ άλλωτε τόσοι προδότες δεν είχαν μαζευτεί σε ένα τόσο συγκεκριμένο πολιτικό τοπίο. Ποτέ άλλωτε οι ψεύτες (και δη επαγγελματίες) δεν ήταν τόσοι πολλοί.
Ο Γεώργιος Β' Παπανδρέου Γ' ο Δωσίλογος την στιγμή που μας εξηγούσε προ διετίας πόσο κακό θα ήταν το ΔΝΤ ταυτόχρονα επεξεργαζόταν την προσφυγή μας σε αυτό. Έλεγε ψέματα εν γνώσει του και αυτό απεδείχθη στην πράξη ακόμη και από τον πάλαι ποτέ συνεργάτη του, Στρος Καν. Όλοι αυτοί που μέχρι και προ ολίγων μηνών μας εξηγούσαν ότι η πάσης φύσεως χρεωκοπία (κούρεμα το λένε γιατί το χρεωκοπία ακούγεται κάπως βαρύ) είναι εκτός συζητήσεως διότι θα μας καταστρέψει οριστικά, από χθες πανηγυρίζουν για την εμπιστοσύνη που μας επέδειξαν οι Ευρωπαίοι επιτρέποντάς μας να χρεωκοπήσουμε. Και μάλιστα πως; Μερικώς! Είναι ίσως η πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά που χώρα χρεωκοπεί και μένει με τόσο μεγάλα χρέη, όπως εμείς! Και έχει έναν στόχο σύμφωνα με τον οποίον μετά από 9 χρόνια θα πρέπει να φτάσουμε το χρέος στο 120% του ΑΕΠ το οποίο θα το καθιστά εντελώς βιώσιμο, όταν αυτό ακριβώς το ποσοστό ήταν που είχε χαρακτηρισθεί μη βιώσιμο το 2009 και μας έσπρωξε στα δόντια του καρχαρία. Και προσέξτε, έτσι; Το 2020 το ΑΕΠ θα είναι μικρότερο κιόλας πράγμα που θα σημαίνει ότι η ελάττωση του χρέους θα είναι πιο δύσκολη σε σχέση με την αντίστοιχη προσπάθεια εν έτει 2009. Και όχι μόνο αυτό! Αλλά το γεγονός ότι πανηγυρίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι και όλες οι αγορές αντί να συνιστά την εθνοπροδοσία και να έχουν μπουκάρει όλοι οι εισαγγελείς της χώρας, μας κάνει να πανηγυρίζουμε κι εμείς! Είναι τόσο ξεφτιλισμένοι προδότες οι άνθρωποι, είναι τόσο δωσίλογοι! Διότι όπως μόνο τις τελευταίες ημέρες απεκαλύφθη ότι κούρεμα της τάξης του 50% ουσιαστικά είναι κούρεμα της τάξης του 10% , έτσι αντίστοιχα έχουν ξεχάσει να μας πουν ότι η συμφωνία προβλέπει μεγαλύτερο επιτόκιο σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Άρα για τη χασούρα έχει ήδη υπάρξει πρόνοια να καλυφθεί, ενώ φυσικά το κούρεμα από μόνο του θα μας οδηγήσει σε μεγάλους δανεισμούς για να μην καταρρεύσουν τα ταμεία και φυσικά οι τράπεζες. Διότι εδώ έχει συμβεί και κάτι άλλο: εδώ και έναν χρόνο απεδείχθη ότι η Γερμανία ξεφόρτωνε ελληνικά ομόλογα, κάτι που οι Γάλλοι μόλις εσχάτως πήραν μυρωδιά και γι'αυτό αντιδρούσαν στο μεγάλο κούρεμα. Η αλήθεια είναι το όποιο κούρεμα ελάχιστα επηρέασε τις γερμανικές τράπεζες, κάτι που αποδεικνύεται από τη νηφαλιότητα με την οποίαν αντιμετώπισε την όλη κατάσταση η Γερμανία. Που έπεσε λοιπόν το βάρος; Σε κάποιους λίγους ιδιώτες (ήτοι ξένες τράπεζες) και κυρίως στα εγχώρια ταμεία, ασφαλιστικά τε και τραπεζικά. Άρα η χρεωκοπία της χώρας έγινε σχεδόν κυριολεκτικά εντός συνόρων και θα με θυμηθείτε στους επόμενους μήνες που θα βιώσουμε δραματικότατες στιγμές. Θα μου πείτε, που τα βλέπω όλα αυτά; Στα ψέματά τους. Στα μαύρα τους τα μάτια. Στα μάτια των προδοτών. Εκεί είναι όλα.

Και μέσα από φρικτά μέτρα που τάχα μου στο πλαίσιο της δημοσιονομικής εξυγίανσης απλώς εξωθούν τον κόσμο στην ανέχεια και εκτελούν το οργανωμένο σχέδιο κατά πως αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο μέρα με τη μέρα, μέσα από φτώχεια, μέσα από εγχώρια στάση πληρωμών που έχει βαλτώσει τα πάντα, μέσα από τη διάλυση της Παιδείας και της Υγείας, μέσα από σφοδρές κοινωνικές αντιδράσεις, οι δωσίλογοι της κυβερνήσεως σήμερα εξοργίσθηκαν.

Ναι, διαβάσατε πολύ καλά: όλοι αυτοί που εδώ και μήνες βράζουν από τα νεύρα τους και που έχουν ψηφίσει για οκτώ ή εννιά τελευταίες φορές τα απάνθρωπα νομοσχέδια, σήμερα εξερράγησαν που τους επιτέθηκαν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ...
Ναι, τελικά αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για αυτοδυναμία. Πρέπει να έχει εκατομμύρια οπαδούς σε όλη την Ελλάδα. Και αν μη τι άλλο εντελώς άρτια οργάνωση με υπερσύγχρονα μέσα. Δηλαδή έτσι θέλουν να μας πείσουν οι πραγματικοί ηλίθιοι, οι Τσολάκογλου.

Διότι όπως είναι αυτονόητο ότι σήμερα υπήρχαν και οργανωμένες ομάδες που αντέδρασαν στην πράξη, έτσι είναι αυτονόητο ότι σήμερα υπήρξαν και υπερπολλαπλάσιοι απλοί άνθρωποι, πολίτες δίχως οργάνωση και ταμπέλες που θέλησαν να βγάλουν την πικρία και την οργή τους. Απλά πράγματα, απλούστατα.
Ήδη, μία μίολις ημέρα μετά την επίσημη (μερική) πτώχευση βγαίνουν ειδικοί (που ενεπλάκησαν κιόλας με την χρεωκοπία) και λένε ότι η λύση δεν είναι τελική (Γερμανοί να μιλάνε για τελική λύση....μπρρρρρρρρρρρρρ....). Ακόμη δεν κόπασαν οι σοσιαλιστικοί πανηγυρισμοί και μας προϊδεάζουν ότι απλώς ήταν μια ακόμη μάσα των αρπαχτικών και ότι θ'ακολουθήσουν κι άλλες. Και την ίδια στιγμή εγχώρια μπετά της διπλανής πόρτας μας λένε "καθήστε να δούμε τι θα γίνει και κρίνουμε μετά". Ναι μεγάλε, έπεσες μέσα: να έρθω να σε πηδάω από κώλο για κανά χρόνο, να σου πάρω τα λεφτά, τις καταθέσεις και το σπίτι και να σου πω και στο τέλος να μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα και ότι θα δεις σε βάθος χρόνου. Όταν θα στα έχω πάρει όλα. Θα το κάνεις; Δε νομίζω κουτοπονηρίδη μου...
Πραγματικά η βλακεία δεν έχει όρια, όπως είχε πει και ο Αλβέρτος.

Που είχαμε μείνει λοιπόν; Α, ναι... Στα μερικές εκατοντάδες μεμονωμένα γεγονότα σε εκατοντάδες πολεις ανά τη χώρα... Στους μεμονωμένους εκατομμύρια πολίτες της χώρας που αντιδρούν. Και την ίδια στιγμή η κρίση βαθαίνει. Γιατί βαθαίνει; Γιατί είναι βαθειά πολιτική. Διότι το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς που μας οδήγησε σε αυτά τα χάλια ψυχορραγεί, πνέει τα λοίσθια, και προσπαθεί ακόμη με τα γαμψά του νύχια να γαντζωθεί στην γλυκιά του καρέκλα.
Διότι ο ΠτΔ ξαφνικά θυμήθηκε ν'ανοίξει το στόμα του και να μας πει την άποψή του, όχι για τα όσα τραβάει ο κόσμος παρά για τα όσα θεωρεί ότι τράβηξε ο ίδιος.
Σας παρακαλώ υπενθυμήστε μου τυχόν άλλες δηλώσεις του κυρίου Παπούλια για τα όσα τραβάμε εδώ και δύο χρόνια διότι δεν θυμάμαι κάτι. Και θυμήθηκε να μιλήσει σήμερα επειδή ματαιώθηκε η στρατιωτική παρέλαση; Καλώς και ματαιώθηκε αφού η πολιτεία στάθηκε ανίκανη μέχρι και στο να διοργανώσει μία απλή παρέλαση. Με δικά μου λεφτά θα γινόταν η παρέλαση, με δικά μου λεφτά πήγε κι ο ίδιος εκεί. Όταν λοιπόν αυτός ο πρόεδρος υπογράφει αμάσητα όλα τα ΦΕΚ με τα αισχρότερα δωσίλογα μέτρα όλων των εποχών, όταν δεν έχει εκφράσει ούτε μία αντίθετη άποψη, όταν δεν του'χει περάσει καν από το μυαλό να παραιτηθεί προκειμένου να μην μπαίνει καν το όνομά του σε αυτά τα δωσίλογα ΦΕΚ, ε, τότε αυτός ο Παπούλιας γιατί να με εκφράζει; Που διά της σιωπής του συναινεί; Ξέρετε πολύ καλά ότι σέβομαι απόλυτα τους θεσμούς αλλά τι άλλο πρέπει να συμβεί για να χαρακτηρίσω αίσχος όλες αυτές τις καταστάσεις; Και δεν αναφέρομαι στις σημερινές αντιδράσεις, έτσι;
Γιατί μίλησε σήμερα ο κύριος Παπούλιας; Σήμερα τον έτσουξε; Σήμερα το θυμήθηκε; Σήμερα τον έπιασε ο πονος να αντιδράσει; Ε, δεν πειράζει τότε. Διότι πλέον ο συγκεκριμένος κύριος δεν με εκφράζει για το πολίτευμα της χώρας μου. Δεν τον θεωρώ Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά πρόεδρο της δημοκρατίας ΤΟΥΣ. Εγώ τους θεσμούς τους σέβομαι και τα έχω ξαναγράψει και ξαναγράψει αυτά τα πράγματα. Να σέβονται και οι άλλοι όμως τους θεσμούς: αυτό είναι δικιά μου απαίτηση.

Είμαι εξοργισμένος. Βράζω. Μόνο που εγώ βράζω κανονικά, όχι σαν τους δωσίλογους βουλευτές του pasok οι οποίοι αντιδρούν τις μονές ημέρες του μήνα και υπερψηφίζουν τα δωσίλογα νομοσχέδια τις ζυγές. Κι εγώ όταν βράζω εκρήγνυμαι. Διότι εν αντιθέσει με τους πραγματικά αχρήστους δημοσίους υπαλλήλους του ελληνικού Κυνοβουλίου που εγώ πληρώνω με κόπο, έχω φτάσει σε σημείο να έχω κόψει μετά από 18 χρόνια έως και το κάπνισμα για να εξοικονομήσω μερικά ευρώ το μήνα. Έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι πως να φτιάξω το μέλλον μου κι αν μπορώ να φτιάξω μέλλον με τα περισσέματα που μου πετάνε, με τα μαζί τα φάγαμε του ξεφτιλισμένου χοντρού.

Τι γιορτάζουμε σήμερα; Την επέτειο του ΟΧΙ. Ενός ΟΧΙ που είχε πει ένας δικτάτορας. Διότι αυτό ήταν ο Μεταξάς, δικτάτορας. Ναι μεν το Κοινοβούλιο τον είχε καλέσει σχεδόν ομόφωνα, όταν όμως το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να καταργείς το Σύνταγμα αυτομάτως γίνεσαι δικτάτορας. Ήταν όμως ένας δικτάτορας που δεν πέρασε ως τέτοιος στην ιστορία και δικαιότατα, διότι ο δικτάτορας Μεταξάς έκανε πράγματα που ήθελε ο λαός, ήσκησε πολιτικές που ήταν υπέρ της Ελλάδος. Τι έχουμε σήμερα; Στην επέτειο του ΟΧΙ έχουμε έναν δωσίλογο που είπε το μεγάλο ΝΑΙ. Το ΝΑΙ της υποδούλωσης. Το ΝΑΙ της υποτέλειας. Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, εμείς τους φωνάξαμε. Το είπε και ο νοσηρός μη-εγκέφαλος και ο βούπαις. Προχθές το είπε και ο Ρόβλιας για τον Ράιχενμπαχ. Σατανική σύμπτωση, θα μας κυβερνάει ένας Ράιχ-κάτι... Το τέταρτο ράιχ είναι εδώ και σύμφωνα με το χθεσινό διάγγελμα Τσολάκογλου τους φωνάξαμε εμείς, διότι είναι καλή λίγη γνώμη από μερικούς ειδικούς. Ποια Ελλάδα; Υπάρχει πλέον Ελλάδα; Μόνο στους χάρτες κι αυτό μέχρι να μας βαρεθούν. Εμείς τους φωνάξαμε, εμείς τους φέραμε. Είναι συκοφάντες -σχεδόν έτσι ειπώθηκε- όσοι ισχυρίζονται ότι θα υπογράφουν οι επίτροποι. Όχι ρε ζαρτούλη, απλά δεν θα γίνεται τίποτε αν δεν δώσουν το οκ. Αλλά δεν θα υπογράφουν. Εμείς δεν εκχωρούμε εθνική κυριαρχία, απλώς την ξεπουλάμε.

Οι δωσίλογοι πολιτικοί, οι προδότες του Έθνους, που εδώ κι ενάμιση χρόνο ψηφίζουν ασταμάτητα ό,τι πιο προδοτικό έχει ψηφιστεί στην χώρα. και το χειρότερο, η προδοσία επικυρώνεται με την Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους. Τώρα είναι η πραγματική χούντα, τώρα μας κυβερνούνε οι πραγματικοί δικτάτορες. Τώρα έχουμε τους πραγματικά επικίνδυνους που δεν έχουν ούτε πατρίδα ούτε τσίπα.

Από όλα αυτά που συμβαίνουν τίποτε δεν τους ενόχλησε. Ούτε τον κύριο Παπούλια, ούτε κανέναν άλλον.
Κανέναν δεν έχει ενοχλήσει η αισχρή Παιδεία με την οποίαν παίζει η Διαμαντοπούλου ωσάν να είναι κτήμα της. Κανέναν δεν συγκινεί η ανύπαρκτη Υγεία του επίδοξου δελφίνου και προωθυπουργού Λοβέρδου. κανέναν δεν έχουν συγκινήσει οι συντάξεις των 300 ευρώ, οι μισθοί των 480 ευρώ, η υποαπασχόληση, η υψηλή μετανάστευση, η υψηλότατη ανεργία, τα λουκέτα στα μαγαζιά. Έλληνες αυτοκτονούν, μένουν άστεγοι, χάνουν τα πάντα και ουδείς εκ των αρμοδίων στεναχωριέται.

Και εξερράγησαν όλοι προεξέχοντος του κυρίου Παπούλια για τις αντιδράσεις του κόσμου. Και μου λέτε μετά να μην μου ανεβαίνει η πίεση; Να μην μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι; Πως να μην μου γυρνάνε τα μάτια ανάποδα; Αυτή είναι η Ελλάδα; Αυτή είναι η χώρα μου; Αυτή είναι η πατρίδα μου;
Η χώρα που αν κάτσεις λίγο παραπάνω στο νοσοκομείο θα παρακαλάς να είχες πεθάνει διότι σε περιμένει στη γωνία ο βούπαις;
Πόση άλλη υπομονή να κάνω ρε ξεφτιλισμένοι; Πόσο άλλο σκόντο; Πόσα άλλα ψέματα πρέπει να ανεχτώ ρε δωσίλογοι; Πόσες άλλες θυσίες πρέπει να κάνω ρε ξεφτιλισμένα ρεμάλια του κερατά; Που για όλους εσάς η τσίπα είναι έννοια άγνωστη; Ξεφτιλισμένα τομάρια;

Σε τι έγινε κούρεμα; Στο χρέος; Σε ποιο χρέος; Στις μίζες της Ζήμενς; Στα υπερκοστολογημένα υποβρύχια που γέρνουν; Στο πάρτυ της Υγείας; Στις βίλες; Στους λογαριασμούς στις υπεράκτιες; Στο πάρτυ του χρηματιστηρίου; Στο σκάνδαλο της μο*νής του Βατοπεδίου; Σε αυτό το χρέος έγινε κούρεμα. Εγώ δεν χρώσταγα σε κανέναν πούστη, Έλληνα τε και Ευρωπαίο ή ό,τι άλλο.

Όχι, λοιπόν, κύριε Παπούλια. Ουδείς αμαύρωσε την σημερινή επέτειο. Τουναντίον σήμερα πολύς κόσμος -υπερβολικά πολύς- προσπάθησε να την αποκαταστήσει, εν αντιθέσει με το δωσίλογο πολιτικό τοπίο της χώρας το οποίο υποθέτω ότι αν ζούσαμε το 1940 θα προσπαθούσε να μας πείσει ότι η αντίσταση αμαυρώνει τις προσπάθειες της κυβέρνησης Τσολάκογλου (όπως αντίστοιχα ο Άρης Πορτοσάλτε θα προσπαθούσε να μας πείσει για την ζημία που θα υποστεί ο τουρισμός και κατ' επέκταση η ελληνική οικονομία). Οι πολιτικοί είνια που αμαυρώνουν την εθνική μνήμη και την Ιστορία. Οι πολιτικοί είναι αυτοί που αποτελούν την μέγιστη Ντροπή. Αυτοί μας έφεραν σε αυτά τα χάλια. Αυτοί έκαναν τα ρουσφέτια, αυτοί έπαιρναν τις μίζες, αυτοί βόλευαν τους ημετέρους, αυτοί έλεγαν ψέματα, αυτοί δημιουργούσαν καθεστώς ανομίας, αυτοί έχουν ισοπεδώσει τα πάντα.

Τι είχαμε λοιπόν σήμερα;
Είχαμε μια τεράστια γιορτή.
Είχαμε την τιμή της μνήμης των πεσόντων της αντίστασης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Είχαμε την μεγάλη εορτή του ΟΧΙ απέναντι στον φασισμό, σε ημέρες που βιώνουμε έναν νέο φασισμό και που μόλις χθες είχαμε ένα μεγάλο ΝΑΙ από τον πρωθυπουργό της χώρας, ο οποίοας ως νέος Τσολάκογλου που πραγματικά είναι ξεπουλάει τα πάντα. Ένα ναι που δεν εκφράζει τον ελληνικό λαό πλην ελαχίστων παπαγάλων και αυτό φαίνεται ολοένα και περισσότερο μέρα με τη μέρα.
Τι άλλο θέλουν για να κάνουν εκλογές; Είχε πάει ο Μέγας Δωσίλογος στη ΔΕΘ και είχε 7500 αστυνόμους να τον προστατεύουν. Στο Σύνταγμα η Διαμαντοπούλου ήταν περιτρυγηρισμένη από μπράβους να την προστατεύουν με δικά μας λεφτά. Στο Ηράκλειο που το pasok, το κόμμα των δωσίλογων συγκεντρώνει παραδοσιακά το μεγαλύτερο ποσοστό του ανά το πανελλήνιο, τα αβγά έφευγαν ανά κοτέτσια. Στην Θεσσαλονίκη -όπου έλαβε χώρα και η μεγάλη σημερινή νίκη του Έθνους- είχαμε τη μεγάλη φυγή. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι όταν τα'χεις κάνει όλα σωστά, όταν έχεις καθαρό μέτωπο δεν φεύγεις. Όταν φεύγεις, κάτι τρέχει. Αν αντιδρούσαν 5-10 θα είχαμε την εξαίρεση. Όταν στα χώνουν οι περισσότεροι, έχουμε τον κανόνα.

Κανείς δεν αφουγκράζεται πια τι αισθάνεται ο ελληνικός λαός πια; Ή είναι τόσο διεφθαρμένοι που δεν ενδιαφέρονται ν'αφουγκραστούν; Τι τραγική ημέρα για τον θλιβερό Υπουργό ΠΡΟΠΟ η σημερινή, να μην μπορεί να καταπνίξει τους πάντες στα δακρυγόνα, να διαλύσει κάθε δημοκρατική αντίδραση όπως το συνηθίζει εδώ και καιρό, ε; Πάνε οι παλιές καλές σοσιαλιστικές μέρες...
Και τώρα τι;
Πάλι στον ΣΥΡΙΖΑ ή/και τους ακροδεξιούς θα τα φορτώσουμε όλα; Τόσες χιλιάδες κόσμου, ή μάλλον εκατομμύρια θα έλεγα, όλοι αυτοί συντονίζονται από τον Τσίπρα; Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να συντονίσει τις συνιστώσες του κόμματός του συντονίζει εκατομμύρια κόσμου; Δηλαδή αύριο πάει για κυβέρνηση κιόλας;

Και τι άλλο πρέπει να συμβεί επιτέλους για να γίνουν εκλογές; Τι άλλο;
Για τέταρτη φορά ο μέγας Δωσίλογος πανηγυρίζει ότι μας έσωσε. Και μας το ανακοινώνει εκβιαστικά. Ε, λοιπόν Γιωργάκη να σου πω κάτι;
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ.

Ζήτω το ΟΧΙ.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940.

Ζήτω η Δημοκρατία.
Ζήτω η Ελλάδα.

Κι όσον αφορά τους δωσίλογους, αυτούς που κατατρώνε το μέλλον ενός ολόκληρου λαού, αυτούς που χρόνια τώρα έχουν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους και ρημάζουν τα πάντα, θέλω να πιστεύω ότι θα έχουν το τέλος που τους αξίζει. Ένα τέλος πολύ κακό, με κρεμάλες. Και μη νομίζετε ότι δεν το φοβούνται αυτό το τέλος. Δεν παρατηρήσατε ότι σήμερα οι περισσότεορι απουσίαζαν; Που ήταν ο Πάγκαλος; Που ήταν ο Βενιζέλος; που ήταν ο Ραγκούσης; Ο Δωσίλογος Πρωθυπουργός Τσολάκογλου; Ελάχιστοι ήταν έξω. Οι λαγοί. Οι υπόλοιποι το'πιασαν το νόημα.

Τα ελικόπτερα ζεσταίνονται...
Έχουν καταλάβει ότι είμαστε όλοι μας και μόνοι τους...
Χαίρεται και χρόνια μας πολλά.



Ακολουθεί υλικό από το ίντερνετ όπου μεταξύ άλλων σήμερα ίσως να άκουσα την συγκλονιστικότερη Ελληνοφρένεια που έχω ακούσει όλα τα χρόνια που την παρακολουθώ...

Ιδού -για αρχή- πόσο απλά μπορεί ένας συνάνθρωπός μας να δείξει περισσότερη αξιοπρέπεια απ'όση έχουν όλοι οι πολιτικοί μαζί.


Αυγά στο Ηράκλειο...

Ηράκλειο επίθεση στην εξέδρα των επισήμων by fon1972

Το ξέσπασμα του κυρίου Παπούλια που έχει υπογράψει όλα τα ΦΕΚ...


Η αποχώρηση του κυρίου Παπούλια από την εξέδρα των επισήμων...


Πρόγευση του τι θ'ακολουθήσει, από τα Τρίκαλα


Ωραία πράγματα στην Καλαμάτα...


Ενθουσιώδης υποδοχή στον Μπεγλίτη


Η δήλωση Γλέζου



Για το χθεσινό διάγγελμα της Ντροπής και του Αίσχους...

Αντιγράφω πλήρως από το βλόγι του φίλου Γιώργου Κεντρωτή αυτούσιο το κείμενό του για το χθεσινό διάγγελμα του πορδηπουργού της χώρας, διότι ειλικρινά με εκφράζει 101%...

ΑΙΣΧΡΑ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΑΡΛΟΥΜΠΟΛΟΓΙΑ ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΗ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΒΑΘΜΟ

Τα κοκκινισμένα δεν τα είπε: Όλα τα άλλα είναι δικά του.

****************************

Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2011

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Ελληνίδες και Έλληνες (ΣΩΠΑ, ΑΡΧΙΣΕΣ ΠΑΛΙ ΤΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ),
Η συμφωνία που μόλις πετύχαμε ανοίγει νέες προοπτικές για την χώρα μας. (ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕίΑΣ) Μας δίνει την δυνατότητα να καθορίσουμε το δικό μας μέλλον (ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΓΚΑΟΥΛΑΪΤΕΡ).
Η προσπάθεια του Ελληνικού λαού αποδίδει.
Βήμα - βήμα μάς έφερε στο χθεσινό βράδυ, στις χθεσινές αποφάσεις.
Τα αποτελέσματα δεν ήρθαν τυχαία (ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΠΑΛΑΙΨΑΜΕ ΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΛΥ).
Η δική μας συλλογική προσπάθεια είναι που μας έδωσε τα πιο σπουδαία όπλα για την διαπραγμάτευση.
Όχι απλώς για το χρέος μας ή για τη χρηματοδότησή μας, αλλά για το ίδιο το μέλλον μας.
Η χθεσινή απόφαση μας δίνει χρόνο, μας απομακρύνει από την ανασφάλεια.
Μας δίνει την ευκαιρία να χαράξουμε και να ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο (ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΟΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΡΚΕΛΟΕΙΔΗ).
Και θέλω να διαβεβαιώσω - αυτή η απόφαση σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργεί πρόβλημα για το τραπεζικό σύστημα ή για τις συντάξεις. Το αντίθετο (ΟΥΦ, ΑΝΑΣΑΝΑΜΕ...).
Δημιουργεί νέες δυνατότητες από την ανάπτυξη, την ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, μέχρι την στήριξη στην κοινωνική πρόνοια και την εξυγίανση στο τραπεζικό σύστημα (ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ Η ΕΥΤΥΧΙΑ!).
Μας δίνει και το κουράγιο για να προχωρήσουμε μπροστά, με καλύτερες προϋποθέσεις (ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΛΛΟΥΣ"). Διαπραγματευτήκαμε και καταφέραμε να διαγράψουμε ένα πολύ σημαντικό μέρος του χρέους μας.
Δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ έφυγαν από τις πλάτες του Ελληνικού λαού. Οι τράπεζες, αντί για τους πολίτες, θα πληρώσουν αυτό το κόστος (ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΥΑΓΗ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ). Είναι όμως μια πιο δίκαιη κατανομή των βαρών του χρέους μας.
Πετύχαμε επιπλέον να καλύψουμε τις δανειακές ανάγκες της χώρας μας για τα επόμενα χρόνια.
Και μάλιστα με πολύ ευνοϊκούς όρους (ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΛΛΟΥΣ" ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ, ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ).
Το αποτέλεσμα της χθεσινής διαπραγμάτευσης είναι μεγάλης σημασίας για την πατρίδα μας.
Έχοντας ελαφρύνει τον Ελληνικό λαό από τα βάρη του παρελθόντος θέλουμε του χρόνου να είναι η πρώτη χρονιά που δεν προστίθενται νέα χρέη στις πλάτες του.
Και αυτό θα το καταφέρουμε.
Οι χθεσινές αποφάσεις σηματοδοτούν επίσης, κάτι εξίσου σημαντικό.
Ότι όταν δουλεύουμε μαζί, όταν δείχνουμε την επιμονή μας, την αφοσίωσή μας, όταν τολμάμε να κάνουμε δύσκολα βήματα, τελικά κατακτάμε τους στόχους μας (ΤΟΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ).
Μάχη που δεν δίνεται είναι μάχη που χάνεται.
Σηματοδοτεί και κάτι άλλο, ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ, αναγνωρίζουν αυτές τις προσπάθειες. Θέλουν την επιτυχία, και όχι την αποτυχία της Ελλάδας.
Βάζουν και αυτοί πλάτη (ΘΑ ΚΑΤΣΙΑΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ).
Τώρα που εξασφαλίζουμε τη βιωσιμότητα του χρέους μας για πολλά χρόνια ακόμα (ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΘΑ ΤΡΩΝΕ ΟΙ "ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ" ΜΑΣ...), μπορούμε να αφιερωθούμε σε αυτά που έχουμε ακόμη περισσότερο ανάγκη και στο μέλλον θα αποφέρουν και τα πραγματικά οφέλη για τη ζωή μας και για τη ζωή των παιδιών μας.
Αλλά κυρίως, θα χρειαστεί να δουλέψουμε μαζί (ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ).
Σ’ αυτή τη διαδρομή να είμαστε όλοι μαζί.
Εμείς θα φτιάξουμε την Ελλάδα και κανένας άλλος για εμάς (ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΚΙΟΛΑΣ). Μην περιμένουμε ούτε μάγους ούτε από μηχανής Θεούς να έρθουν να κάνουν την δουλειά.
Για όσους ανησυχούν, θέλω να τους καθησυχάσω (ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΗΣΗΧΑΣΑ).
Τίποτα μα τίποτα σε αυτήν την συμφωνία δεν θυσιάζει την δυνατότητά μας να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις (ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΤΙΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΟΙ "ΑΛΛΟΙ").
Αντίθετα, ανοίγει τον δρόμο να φύγουμε από εξαρτήσεις (ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟΥΣ).
Στα δικά μας χέρια είναι το μέλλον μας.
Εμείς καθορίζουμε τον δρόμο που θα ακολουθήσουμε (ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙ ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ ΤΟΥ).
Και εμείς έχουμε την ευθύνη του.
Το να έχουμε βέβαια τεχνογνωσία, στήριξη, καλές πρακτικές και συμβουλές ειδικών στην χώρα μας μόνο καλό μπορεί να μας προσφέρει (ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΕΡΑΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ).
Όλοι ξέρουμε ότι ο τόπος μας έχει απεριόριστες δυνατότητες. Για όλους.
Αρκεί αυτές να τις αξιοποιήσουμε.
Να μην θάβονται κάτω από το βάρος ενός κράτους που έπαψε εδώ και χρόνια να λειτουργεί.
Ένα κράτος που καταπίεσε κάθε παραγωγική δύναμη που έχουμε στη διάθεσή μας.
Που δεν ήξερε ή δεν ήθελε να γνωρίζει πώς να εισπράττει, πώς να ξοδεύει, πώς να επενδύει για το κοινό συμφέρον και όχι για το ιδιοτελές συμφέρον.
Ένα κράτος που μέχρι πρόσφατα δεν ήξερε καν πόσους υπαλλήλους έχει και πού υπηρετούν.
Σπάταλο και αδιαφανές.
Από εμάς, την εκάστοτε εξουσία, ξεκίνησε το πρόβλημα (ΑΧΟΥ, ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ!). Και εμείς σήμερα είμαστε αυτοί που κάνουμε τα πρώτα μεγάλα βήματα (ΗΣΥΧΑΣΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗΝ ΕΙΧΑ ΤΑΡΑΧΤΕΙ ΜΗΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟΛΟΒΕΡΔΟΡΑΓΚΟΥΣΟΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΕΣ).
Αλλά θα χρειαστεί η συμμετοχή όλων. Ο καθένας να κάνει την δική του μικρή επανάσταση (ΜΙΚΡΗ ΔΟΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΣΠΑΤΑΛΕΣ!) για μια διαφορετική και πιο δίκαιη Ελλάδα (ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ "ΑΛΛΛΟΙ").
Σε βάθος χρόνου θα φτιάξουμε ένα κράτος αποτελεσματικό και δίκαιο, πολιτεία ευνομίας, που θα απελευθερώνει την ανάπτυξη, την γνώση, τον πολιτισμό και που δεν τα καταπιέζει (ΟΠΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ! ΟΠΑ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!).
Ένα κράτος που γνωρίζει τον ρόλο του και τον υπηρετεί πιστά.
Που υπηρετεί πιστά τον πολίτη.
Μέχρι εκεί όμως έχουμε δρόμο.
Η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί εντατικά (ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΩΝΑΖΕΙ).
Μέρα-μέρα να αλλάξουμε όσα μας προσβάλλουν. (ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑ ΛΑΜΒΔΑ... - χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι, τό ξέρω).
Δεν θα γίνουν όλα από την μια μέρα στην άλλη και δεν έχει νόημα να αναμασάμε την ίδια κριτική.
Στο χέρι μας είναι ν’ αλλάξουμε όσα είναι άδικα και όσα μας πληγώνουν και να επενδύσουμε σε ό,τι κάνει αυτόν τον τόπο ξεχωριστό.
Η κρίση μας δίνει την ευκαιρία, και αυτή η συμφωνία μάς δίνει τον χρόνο, να επιλέξουμε τι είναι εκείνα που έχουν αξία για μας τους Έλληνες (ΑΣΕ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΠΩ, ΔΕΝ ΣΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ).
Τι είναι αυτά που θέλουμε να κρατήσουμε και τι είναι αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε χωρίς τον βραχνά ενός χρέους που θα καθήλωνε τη δική μας γενιά, τα παιδιά μας και τους απογόνους των παιδιών μας.
Να κάνουμε μαζί τις μεγάλες αλλαγές που όλοι θέλουμε (ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗ ΦΡΑΟΥ ΑΝΓΚΕΛΑ). Τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα, στην οικονομία, στο αναπτυξιακό μας πρότυπο για μια ποιοτική, περιφερειακή και πράσινη ανάπτυξη.
Ήδη πολλές από αυτές έχουν γίνει πράξη. (ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ)
Όπως για παράδειγμα στο ασφαλιστικό, στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΤΗΝ ΔΙΕΛΥΣΑ), στην απελευθέρωση των επαγγελμάτων.
Αλλαγές, που θα αποδώσουν στο εγγύς μέλλον, θα κάνουν τη χώρα μας πιο δυνατή, πιο δίκαιη.
Θα δώσουν στον κάθε πολίτη την ευκαιρία να αξιοποιήσει τη δημιουργικότητά του και σε όλους μας μαζί τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας (ΚΟΙΝΩΣ ΤΟ ΞΕΚΩΛΙΑΣΜΑ - ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΘΙΟ).
Συνεχίζουμε, έχουμε ακόμα πολύ δουλειά (Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ, ΠΟΥ 'ΛΕΓΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΨΥΧΗ).
Αφού κερδίσαμε αυτή τη μάχη (ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Ο ΓΑΠ), δεν μπορώ παρά να είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να πετύχουμε και τον επόμενο στόχο: να δημιουργήσουμε μαζί την παραγωγική Ελλάδα της δικαιοσύνης και της δημιουργίας (ΑΙ, ΡΕ ΒΟΥΡΔΟΥΛΑΣ...).
Πλέον έχουμε στα χέρια μας τη δυνατότητα να χτίσουμε ένα καλύτερο κράτος και σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από σήμερα να έχουμε δημιουργήσει μία εντελώς, μα εντελώς, διαφορετική Ελλάδα.
Τώρα, έχουμε δουλειά και ευθύνη για να κάνουμε πράξη τις χθεσινές αποφάσεις.
Έχουμε δουλειά και ευθύνη για να στραφούμε πια κυρίως στην δημιουργική Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ (ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΣ).

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Η πολιτική διαχείριση του αποθεματικού σε βλακεία.

Θα εξετάσουμε, τώρα, εις βάθος ένα ζωντανό υποκείμενο προκειμένου να διαπιστώσουμε πως και γιατί τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν πάρει τόσο στραβό δρόμο.
Όχι, όχι, μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα, δεν αναφέρομαι στον πορδηπουργό της χώρας Γεώργιο Β' Παπανδρέου Γ' τον Δωσίλογο, ο οποίος αποτελεί ζωντανό παράδειγμα ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει και δίχως εγκέφαλο.
Παρακάτω θα διαβάσετε (όσοι θέλετε αν και σας το προτείνω με κλειστά μάτια διότι είναι εξαιρετικά σημαντικό) ένα κείμενο το οποίο επίτηδες κοπυπαστάρω ολόκληρο επειδή δεν θέλω να το λινκάρω. Και γιατί δεν θέλω; Πρώτον διότι ποτέ δεν λινκάρω βλάκες και δεύτερον επειδή δεν είμαι βέβαιος ποιος είναι ο αρχικός συγγραφέας αυτού του Έπους, αν και νομίζω ότι τον έχω βρει. Μετά το κείμενο θα ακολουθήσουν τα σχόλιά μου.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΕΙ
Αν ψηφίσουμε 50% λευκό διαλύονται τα κόμματα!
ΜΕ ΛΕΥΚΟ 50%+1 ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΑΥΤΟ?
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΝ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ?
ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΧΗ?
....Τα ψηφοδέλτια τα διακρίνουμε σε έγκυρα, άκυρα και λευκά. Το κάθε ένα από αυτά τα ψηφοδέλτια έχει την δικιά του αρίθμηση κατά την εξαγωγή τους από την κάλπη. Τα έγκυρα εκφράζουν την επιλογή προτάσεων που δίδουν τα εκάστοτε πολιτικά κόμματα. Τα άκυρα εκφράζουν κάποια παραβίαση των παραπάνω αρχών και τέλος η λευκή ψήφος αποτελεί αρνητική ή ουδέτερη πολιτική τοποθέτηση απέναντι στις προτεινόμενες προτάσεις των κομμάτων.
Τι συμβαίνει στην περίπτωση που οι λευκές ψήφοι αποτελούν το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος;
Όταν το 50% συν ένα του εκλογικού σώματος επιλέξει την λευκή ψήφο τότε υπάρχει πρόβλημα αντιπροσώπευσης και έκφρασης του κυρίαρχου λαού από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης (δήλωση της βούλησης του λαού), της Λαϊκής Κυριαρχίας και την αρχή της Ισότητας της ψήφου πρέπει να διαλύσει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, να ορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και να δώσει εντολή σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να εκφράσουν την λαϊκή βούληση.
Παράδειγμα: 1) Έστω ότι έχουμε τις Α,Β,Γ,Δ και Ε πέντε προτάσεις προς ψήφιση (η ψηφοφορία θα διεξαχθεί με βάσει ΠΔ 96/2007 το οποίο ισχύει και σήμερα) και υπάρχει το δικαίωμα της λευκής ψήφου από τους εκλογείς. Ο αριθμός των εκλογέων είναι εκατό (100) άτομα .
Από τα αποτελέσματα της ψηφοφορία προκύπτει ότι οι πενήντα ένας (51) ψήφισαν λευκό και 30 την Α πρόταση, 10 την Β, 5 την Γ , 2 την Δ, 1 την Ε και 1 άκυρο. Η πλειοψηφία των εκλογέων (51%) ψήφισε λευκό ( πλειοψηφικό σύστημα) και το λευκό αποτελεί συνειδητή επιλογή (και όχι αδιαφορία γιατί αυτή εκφράζεται από την αποχή ) που εκφράζει αρνητική ή ουδέτερη στάση τόσο απέναντι στις παραπάνω πέντε προτάσεις όσο και σε αυτούς που τις εκφράζουν. Τότε οι παραπάνω, αφού έχουν απολέσει την νομιμοποίηση τους να μιλούν εκ μέρους της πλειοψηφίας, πρέπει να αποσυρθούν (γιατί ανάλογη χρήσης έχουν και τα λευκά όταν έχουν μικρό ποσοστό, επίσης δεν υπάρχει εκπρόσωπος του λευκού) γιατί αυτό είναι το σαφές μήνυμα της λευκής ψήφου. Στη συνέχεια πρέπει να γίνουν ζυμώσεις, καταγραφή τάσεων και επιλογή (π.χ. δημοψηφίσματα) για το τι ζητάει η πλειοψηφία των εκλογέων και να διαμορφωθούν νέες προτάσεις που θα περικλείουν αυτές τις τάσεις της πλειοψηφίας Οι εκπρόσωποι αυτών των προτάσεων πρέπει να μπορούν να εκφράσουν την πλειοψηφία.
Παράδειγμα: 2) Σε σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Πρώτο Τμήμα), που αφορά την υπόθεση Πασχαλίδη, Κουτμερίδη και Ζαχαράκη κατά Ελλάδος αρ. απόφασης: Ν Φ092.22-2512-1/1 10/4/2008 στο κεφάλαιο Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση και στην παράγραφο 32 αναφέρεται ΄΄ Περαιτέρω , το Δικαστήριο …..σώματος. Ειδικότερα, επιλέγοντας το λευκό ψηφοδέλτιο, ένα μέρος του εκλογικού σώματος της μείζονος εκλογικής περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας επιθυμούσε να εκφράσει την αποκήρυξη όλων των πολιτικών σχηματισμών.΄΄ Όλη η απόφαση στο www.nsk.gr/edad/ee474.pdf. Δηλαδή, σύμφωνα με τα παραπάνω, η λευκή ψήφος αποκηρύσσει όλα τα πολιτικά κόμματα. Όταν το ποσοστό της λευκής ψήφου υπερβαίνει το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος τότε μήπως διαλύονται τα πολιτικά κόμματα;
Αν στο Σύνταγμα α.41 παρ. 1΄΄ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δύναται να διαλύσει την Βουλή εάν αυτή ευρίσκεται εν προφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα………΄΄ στην άνω περίπτωση που σε μεγάλο ποσοστό (50% συν 1) του εκλογικού σώματος αποκηρύσσει, με την ψήφο του, τα πολιτικά κόμματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως ρυθμιστής του πολιτεύματος – αρχηγός της πολιτείας (α30 παρ.1 του Συντάγματος ) θα πρέπει να διαλύσει όλα τα κόμματα (αρχή της λαϊκής κυριαρχίας).
Στο α. 52 του Συντάγματος αναφέρει περί της “Γνήσια και ανόθευτη εκδήλωσης της λαϊκής κυριαρχίας” και αφορά την πληροφόρηση του λαού από τα ΜΜΕ. Ο λαός είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΟΣ για την δύναμη της λευκής ψήφου. Οι δημοσιογράφοι είναι επιλήσμονες των καθηκόντων τους έναντι στον ελληνικό λαό γιατί ο τελευταίος είναι εντελώς απληροφόρητος για την δύναμη της λευκής ψήφου.

Η λευκή ψήφος αποτελεί την μεγαλύτερη, δημοκρατικότερη και κυρίως ουσιαστικότερη μορφή διαμαρτυρίας στα δημοκρατικά καθεστώτα.
Η λευκή ψήφος είναι πολιτική απόφαση που αποκηρύσσει το πολιτικό σκηνικό και στην εκλογική διαδικασία έχει την μορφή πολιτειακού δημοψηφίσματος.
Αν δεν ισχύουν τα παραπάνω, τι νόημα θα είχε η επιλογή της λευκής ψήφου από το εκλογικό σώμα και ποια θα ήταν η ουσία της στην εκλογική διαδικασία με βάσει των αρχών της δεδηλωμένης και της λαϊκής κυριαρχίας ; Μήπως ο πολίτης – εκλογεύς ασκώντας το ανώτερο δημοκρατικό του δικαίωμα, συμμετέχοντας με την ψήφο του στις εκλογές, επιλέγοντας λευκό ουσιαστικά η ψήφος του είναι υποδεέστερη και άνευ σημασία για το εκλογικό σώμα καταπατώντας την αρχή της ισότητας; Θα έπρεπε τότε να υπάρχουν μόνο τα έγκυρα και τα άκυρα ψηφοδέλτια που σημαίνει ότι θα έπρεπε υποχρεωτικά να υιοθετήσουμε μία από τις επιλογές που δίδουν τα πολιτικά κόμματα χωρίς δικαίωμα άλλης επιλογής, όπως γίνεται ουσιαστικά σήμερα γιατί ποτέ δεν άνοιξε η συζήτηση για τις δυνατότητες που προσφέρει στο εκλογικό σώμα η λευκή ψήφος. Το Σύνταγμα της Ελλάδος προστατεύει τον κυρίαρχο λαό και το Δημοκρατικό πολίτευμα και όχι το status quo (ηγεμονία) των πολιτικών κομμάτων και των υποψηφίων τους.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα λοιπόν έχει προβλεφθεί το πώς ο κυρίαρχος λαός έχει την δυνατότητα να απαλλαγεί από τους πολιτικούς σχηματισμούς και τους υποψηφίους αυτών βοηθώντας στην εξέλιξη του πολιτικού μας συστήματος. Αν οι τυχόν ομάδες πίεσης (Τράπεζες, Εκδότες, ΜΜΕ, Βιομήχανοι κ.ά.) έχουν βρεθεί πάνω από το πολιτικό σύστημα και αυτό εκτελεί εντολές τους πώς αλλιώς μπορεί ο κυρίαρχος λαός να απεγκλωβιστεί ειρηνικά από όλα αυτά; Όταν το πολιτικό σκηνικό συνολικά είναι κατώτερο σε πολιτικές, αξίες και ήθος από την κοινωνία δεν θα πρέπει να μπορεί να απαλλαγεί από αυτό ή θα πρέπει και η κοινωνία να γίνει σαν και αυτούς; Στη Δημοκρατία μόνο επιλέγεις δεν μπορείς να απορρίπτεις;
Οι πολιτικοί σήμερα είναι αυτοί που ουσιαστικά ασκούν την νομοθετική, εκτελεστική και ελεγκτική εξουσία και όπως είναι φανερό, αν το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο, δεν υπάρχει πιθανότητα τιμωρίας πολιτικών προσώπων ή επιχειρηματιών. Η λευκή ψήφος έχει την δυνατότητα να ΄΄καθαρίσει΄΄ το παρακμάζον πολιτικό σύστημα και να δώσει την δυνατότητα στον κυρίαρχο λαό να θέσει νέους κανόνες διακυβέρνησης. Είναι ευκαιρία να διδάξουμε δημοκρατία όλο τον κόσμο και να τους αποδείξουμε ότι στη Δημοκρατία οι λαοί δεν εγκλωβίζονται σε ΄μέτριες΄ από το σύστημα προτεινόμενες επιλογές αλλά μπορούν να τις αποσύρουν και να αναζητούν αυτό που τους εκφράζει.
Εκπομπή για τη λευκή ψήφο δεν έχει γίνει ποτέ, γιατί;

Τα σχόλιά μου τώρα...
Τέτοιο ρεσιτάλ ξερολίστικης βλακείας δεν θυμάμαι πότε είχα συναντήσει την τελευταία φορά.
Κατ' αρχήν για να μιλάμε με τεκμήρια, εδώ θα βρείτε το Σύνταγμα των Ελλήνων και εδώ θα βρείτε το Προεδρικό Διάταγμα 96/2007 που καθορίζει τον τρέχοντα εκλογικό νόμο μαζί με όλες τις λεπτομέρειες, εμετικές τε και μη.
Γιατί όμως την χαρακτήρισα ξερολίστικη βλακεία; Για δύο λόγους: πρώτον, διότι δεν θέλω να την χαρακτηρίσω καλοστημένη προπαγάνδα και δεύτερον, διότι υπάρχει και η αφελής βλακεία όλων εκείνων που έχουν προωθήσει την παρούσα είδηση ως κάτι το συγκλονιστικό που όντως μας κρύβουν.

Βέβαια εδώ υπάρχει μια αλήθεια: όντως μας το κρύβουν, μόνο που μας το κρύβουν διότι δεν υφίσταται κάτι τέτοιο. Αν ο οποιοσδήποτε αντί να συμπεριφέρεται σαν κοινός βλαξ είχε κάτσει ποτέ να διαβάσει έστω και ένα κείμενο από όλα αυτά που τάχα μου διασπείρονται ως νέος ιός, όπως αντίστοιχα διασπείρονται κείμενα που αν δεν τα στείλεις σε 50 φίλους σου θα σου καεί ο υπολογιστής, θα έχεις κακή τύχη για τα επόμενα 50 χρόνια και θα σε κατουρήσει σκύλος στο πόδι, έτσι αντίστοιχα -με χρήση λίγης απλής κοινότατης λογικής-θα μπορούσε να καταλάβει τι ισχύει και τι όχι. Στην Ελλάδα όμως είμαστε μαθημένοι κάποιος άλλος να ψάχνει κάτι για εμάς και να μας προσφέρει έτοιμη τη λύση.
Παρεμπιπτόντως να πω ότι μια τέτοια λύση μας έχει προσφέρει και το pasok, του οποιου το θεάρεστο έργο ολοκληρώθηκε, εκτιμώ, αργά χθες το βράδυ με την χρεωκοπία της χώρας, η οποία επιπρόσθετα είναι μερική που οδηγεί σε σχεδόν καθόλου κούρεμα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι μας κρατάνε στο χέρι και μετά την αναδόμηση, αν αυτή έρθει ποτέ. Και όλο αυτό το αίσχος, το ιστορικό ΝΑΙ που είπε ο δωσίλογος πορδηπουργός της χώρας μια μέρα πριν την ιστορική επέτειο του ΟΧΙ, παρουσιάζεται ως εθνική επιτυχία και ακόμη και τώρα υπάρχει κόσμος που το σκέφτεται. Γιατί; Διότι σου λέει "κάτι θα ξέρουν αυτοί".
Και αυτοί που "ξέρουν" κάνουν τα πάντα για να μην μπεις εσύ στον κόπο για να μάθεις.

Κάπως έτσι, χίλιοι δυο άλλοι επίδοξοι ξυπνητζήδες τε και ξερόλες διαβάζουν αντ'ημών προκειμένου δήθεν να μας ανοίξουν τα μάτια ακριβώς όπως ο πορδηπουργός θεωρεί ότι βάζει τάξη στα δημοσιονομικά της χώρας. Και έστω ότι αυτοί κάνουν το κομμάτι τους. Οι υπόλοιποι που τα προωθούν με ενθουσιασμό όλα αυτά τα βδελύγματα, δεν έχουν κουκούτσι μυαλό πια; Εϊναι τόσοι πολλοί αυτοί που έχουν τον Γεώργιο Β' Παπανδρέου Γ' τον Δωσίλογο, αυτόν τον νοσηρό μη-εγκέφαλο, για ίνδαλμα; Ψάξτε το λίγο ρε.

Δηλαδή αν εγώ έρθω και σας πω ότι αν δεν μου στείλετε 10.000 ευρώ ο καθένας εντός 50 λεπτών από την στιγμή που θα λάβετε το μέηλ και εάν στην συνέχεια δεν το στείλετε σε 100 φίλους σας, τότε θα πάθετε οικονομική ζημιά ύψους 100.000 ευρώ, θα με πιστέψετε; Και θα στείλετε 10.000 ευρώ;

Πόση βλακεία υπάρχει σε αυτήν τη χώρα πιά;
Τα λευκά δεν προσμετρώνται στο εκλογικό αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα πάντοτε θα είναι 100% επί των εγκύρων. Είτε ψηφίσουν πέντε πολίτες σε ολόκληρη την επικράτεια, είτε ψηφίσουν πέντε εκατομμύρια, αυτό που μετράει είναι τα έγκυρα ψηδοφέλτια. Και αν όσοι ελάμβαναν αυτό το ηλίθιο μέηλ το έψαχναν έστω και λιγουλάκι, θα είμασταν ένας τω όντι πολιτικοποιημένος λαός που δεν θα μάσαγε κουτόχορτο και όλοι αυτοί οι χαζομάρες κι επιτήδιοι, επαγγελματίες τε κι ερασιτέχνες, δεν θα είχαν πρόσφορο έδαφος δράσης.

Άρθρο 98
(Άρθρα 4 και 11 Ν. 3231/2004 και άρθρο 1 Ν. 3434/2006)
Συγκέντρωση αποτελεσμάτων - Λευκά Ψηφοδέλτια

...
4. Το αρμόδιο Πρωτοδικείο, για την αντίστοιχη εκλογική περιφέρεια συντάσσει (σε συμβούλιο) τον πίνακα των αποτελεσμάτων της, ο οποίος περιέχει:
α. τον αριθμό των εγγεγραμμένων εκλογέων,
β. τον αριθμό των εκλογέων που ψήφισαν,
γ. τον αριθμό των εγκύρων ψηφοδελτίων,
δ. τον αριθμό των άκυρων ψηφοδελτίων,
ε. τον αριθμό των λευκών ψηφοδελτίων και
στ. τον αριθμό των εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβε κάθε συνδυασμός και κάθε μεμονωμένος υποψήφιος.
Στον πίνακα προτάσσονται οι συνδυασμοί των κομμάτων, κατά τη σειρά της εκλογικής τους δύναμης και ακολουθούν οι συνδυασμοί των συνασπισμών κομμάτων, οι συνδυασμοί των ανεξαρτήτων και οι μεμονωμένοι υποψήφιοι. Στο κάτω μέρος του αναγράφονται ολογράφως τα παραπάνω στοιχεία και ο πίνακας υπογράφεται από τον Πρόεδρο, τα μέλη και τον γραμματέα του Πρωτοδικείου.
...
8. Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων της παρ. 4 του παρόντος άρθρου και των άρθρων 99 και 100, κατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών, καθώς και για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου, τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα.


Νομίζω ότι ο Νόμος είναι από μόνος του σαφέστατος. Που όμως έγινε η παρεξήγηση;
Κατ' αρχήν στο ότι ο εμπνευστής του προαναφερθέντος Έπους είτε δεν ξέρει να διαβάζει, είτε ηθελημένα παρερμήνευσε, είτε προσπάθησε μεν αλλά δεν συμπέρανε σωστά ως προς το εξής σημείο:

2. Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
29. Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι δεν καλείται να εξετάσει in abstracto κατά πόσον είναι πρόσφορο τα λευκά ψηφοδέλτια να προσμετρώνται κατά τον υπολογισμό του εκλογικού μέτρου και την κατανομή των εδρών, ούτε να αποφασίσει εάν ένα τέτοιο σύστημα υπολογισμού επιβάλλεται από τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας και της ισότητας των ψήφων. Όπως έχει ήδη κρίνει, το ζήτημα αυτό ανάγεται στο περιθώριο εκτιμήσεως του οποίου απολαύουν τα Κράτη στον τομέα αυτό. Αντιθέτως, το ζήτημα το οποίο τίθεται στην προκειμένη περίπτωση είναι εάν ο τρόπος με τον οποίο το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, δια της αποφάσεως 12/2005, ερμήνευσε και στη συνέχεια εφήρμοσε τον εκλογικό νόμο, ήταν συμβατός με την ίδια την ουσία του δικαιώματος των προσφευγόντων να εκλέγονται και να ασκούν τα βουλευτικά τους καθήκοντα.
30. Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο προσδίδει ιδιαίτερο βάρος σε πολλά στοιχεία. Πρώτον, οι προσφεύγοντες κατήλθαν στις εκλογές και εξελέγησαν συμφώνως προς τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, όπως αυτός παγίως ερμηνευόταν από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά τον νόμο αυτόν, το εκλογικό μέτρο υπολογιζόταν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα λευκά ψηφοδέλτια. Οι προσφεύγοντες ανέμεναν ότι θα εφαρμοσθεί αυτή η νομοθεσία και ότι τα της εκλογής τους θα κριθούν βάσει της νομοθεσίας αυτής. Οι προσφεύγοντες δεν ηδύναντο να φαντασθούν ότι θα ήταν δυνατόν να ακυρωθεί η εκλογή τους κατόπιν νομολογιακής μεταστροφής. Πράγματι, το γεγονός ότι το Ανώτατο Ειδικό
Δικαστήριο απεφάσισε να αναθεωρήσει την επί μακρόν ισχύουσα νομολογία του και
- 10 -
να κηρύξει αντισυνταγματική την οικεία νομοθεσία, ήταν αναπάντεχο για τους προσφεύγοντες.
31. Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο προσδίδει σημασία στο γεγονός ότι η προσβληθείσα από τους προσφεύγοντες απόφαση 12/2005 του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου αποτελεί τη μοναδική απόφαση, με την οποία το Εκλογοδικείο συνυπολόγισε, ως έγκυρα, τα λευκά ψηφοδέλτια, διότι, στη συνέχεια, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε νέα διάταξη, το άρθρο 1 του ν. 3434/2006, προς αποφυγή ασαφειών οι οποίες θα ήταν δυνατό να αναφυούν κατόπιν της εν λόγω αποφάσεως (βλ. παρ. 16 ανωτέρω). Κατά τη νέα διάταξη, δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα λευκά ψηφοδέλτια.
32. Περαιτέρω, το Δικαστήριο δεν δύναται να παραβλέψει το γεγονός ότι η παράλειψη πολλών διατάξεων του εκλογικού νόμου στο πλαίσιο εκλογών οι οποίες έχουν ήδη διενεργηθεί, δύναται να αλλοιώσει την εκπεφρασμένη βούληση του εκλογικού σώματος. Ειδικότερα, επιλέγοντας το λευκό ψηφοδέλτιο, ένα μέρος του εκλογικού σώματος της μείζονος εκλογικής περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας επιθυμούσε να εκφράσει την αποκήρυξη όλων των πολιτικών σχηματισμών. Ωστόσο, κατόπιν της νομολογιακής μεταστροφής, τα λευκά ψηφοδέλτια αυτών των εκλογέων ερμηνεύθηκαν ως θετικές ψήφοι υπέρ όλων των πολιτικών κομμάτων.
33. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο εκτιμά ότι, αξιολογώντας την εκλογή των προσφευγόντων υπό το πρίσμα της νέας ερμηνείας του εκλογικού νόμου, χωρίς να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η εκλογή αυτή υπήρξε εντελώς νόμιμη, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο προσέβαλε τις αρχές της νομίμου εμπιστοσύνης και της νομιμότητας όσον αφορά τόσο τους προσφεύγοντες όσο και τους εκλογείς (βλ., προς την κατεύθυνση αυτή, προαναφερθείσα απόφαση Λυκουρέζος κατά Ελλάδος, παρ. 54- 57).
34. Εξ άλλου, το Δικαστήριο σημειώνει ότι η μείζων εκλογική περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας ήταν η μοναδική εκλογική περιφέρεια στην οποία, κατά τις εν λόγω βουλευτικές εκλογές, ο υπολογισμός του εκλογικού μέτρου έλαβε χώρα βάσει της νέας νομολογίας του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου. Κατά το Δικαστήριο, με την απόφαση 12/2005 του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, δημιουργήθηκαν δύο κατηγορίες βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο : εκείνοι οι οποίοι εξελέγησαν χωρίς να ληφθούν υπόψη τα λευκά ψηφοδέλτια, και εκείνοι οι οποίοι, σε βάρος των
- 11 -

τριών προσφευγόντων, εισήλθαν στη Βουλή χάρις στην προσμέτρηση των λευκών ψηφοδελτίων. Ωστόσο, μία τέτοια κατάσταση δεν είναι συμβατή με τη νομολογία του Δικαστηρίου, δυνάμει της οποίας έχει θεσπισθεί «η αρχή της ίσης μεταχείρισης όλων των πολιτών κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους όσον αφορά τη συμμετοχή στις εκλογές, τόσο υπό την ιδιότητα του εκλογέως όσο και υπό αυτή του εκλόγιμου» (βλ. προαναφερθείσα απόφαση Mathieu-Mohin και Clerfayt κατά Βελγίου, παρ. 54).
35. Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Κυβέρνηση δεν επικαλέσθηκε επιτακτικό για τη δημοκρατική τάξη λόγο δυνάμενο να αιτιολογήσει την ανάμειξη στο δικαίωμα των προσφευγόντων να εκλεγούν βουλευτές και να ασκήσουν τα βουλευτικά τους καθήκοντα. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο εκτιμά ότι ο απρόβλεπτος τρόπος με τον οποίο το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο ερμήνευσε και, στη συνέχεια, εφήρμοσε, δια της αποφάσεως 12/2005, τον εκλογικό νόμο, έπληξε την ίδια την ουσία των δικαιωμάτων τα οποία εγγυάται το άρθρο 3 του Πρώτου Πρωτοκόλλου.
Επομένως, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 του Πρώτου Πρωτοκόλλου.

Πιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα; Ότι το κείμενο το οποίο φέρεται να διάβασε ο εμπνευστής του Έπους καταλήγει στα ακριβώς αντίθετα συμπεράσματα με τα οποία επιχειρεί να μας διδάξει, ήτοι ότι η προσμέτρηση των λευκών ψηφοδελτίων είναι παράνομη και ότι στην περίπτωση της Παρθένας Φουντουκίδου κακώς είχε συμβεί το αντίθετο.

Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε γιατί φτάσαμε σε αυτά τα χάλια;
Μπορείτε να συνειδητοποιήσετε ότι αυθέντες δεν υπάρχουν;
Μπορείτε να κατανοήσετε τις ατομικές ευθύνες που έχει ο καθένας μας;
Το Κράτος είμαστε εμείς, όλοι. Ενεργοί πολίτες συνεπάγονται σοβαρό κράτος. Πολίτες καφενεία σημαίνουν κράτος Ελλάδα. Κοινώς, μπουρδέλο. Αυτή είναι η πραγματική μας ευθύνη ως πολίτες, η μη σκέψη, η pasokοποίηση της πολιτικής. Ότι αν βάλεις και εμένα στο δημόσιο δεν θα έχουμε πρόβλημα. Αυτό ήταν το μαζί τα φάγαμε του εμετικού χοντρού.

Όταν εσύ, ο υποτιθέμενος ενεργός πολίτης δεν ψάχνεις τα τόσο απλά και αρκείσαι στην "γνώση" του αυθέντη για ένα τόσο απλό θέμα, τότε φαντάσου τι σου κάνουν στα πιο πολύπλοκα όπως η πολιτική και τα δημοσιονομικά.
Μην αναρωτιέσαι αδίκως λοιπόν, οι απαντήσεις που ψάχνεις βρίσκονται στον καθρέπτη σου. Έχεις όμως τ'άντερα να κοιτάξεις τον καθρέπτη σου κατάματα; Μπορείς να αντιμετωπίσεις όλες τις λαμογιές που έχεις κάνει, ακόμη κι εκείνες που σκέφτηκς αλλά δεν μπόρεσες ή πρόλαβες να κάνεις; Εδώ σε θέλω;
Έχεις τη θέληση ν'αλλάξεις;

Δεν πειράζει αν κάνεις λάθος, δεν πειράζει αν συμπεράνεις μαλακία. Τουλάχιστον ψάξε ρε παπάρα, συμπέρανε, σκέψου. Κι αν σε κάτι κάνεις λάθος όλο και κάποιος θα σε διορθώσει.
Λάθη κάνουμε όλοι. Το θέμα είναι να τα διορθώνουμε και όχι να τα διαιωνίζουμε.

Που καταλήγουμε λοιπόν, μεγάλε; Στο ότι η βλακεία παίζει μεγάλο ρόλο στο πως ήρθαν τα πράγματα και αποδεδειγμένα πλέον φαίνεται ακόμη και στον πιο αφελή ότι η βλακεία μόνο προς το χειρότερο μπορεί να μεταβάλει τα πράγματα. Ή λοιπόν την διαχειριζόμαστε πολιτικά για να την αποδιώξουμε και να κάνουμε κάτι για το μέλλον, ή θα συνεχίσει να μας βυθίζει σαν βαρίδι στα πόδια.

Και μην ξεχνάτε: οι βλάκες είναι δυστυχώς παντού, κυκλοφορούν ανάμεσά μας, αναπνέουν τον ίδιον αέρα. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Το μόνο που μπορεί ν'αλλάξει είναι το ειδικό τους βάρος μέσα στην κοινωνία και στην λήψη αποφάσεων.

Χαίρετε.
Και επειδή πολύ το βαρύναμε, ρίχτε οπωσδήποτε μια ματιά στην ανταπόκριση του φλιτάτου ζαφεώδος εδώ πέρα, μιας και τον πετύχαμε σε φόρμες!

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Up the Hammers Festival, Special Edition, 23-10-2011

Πρώτη απόπειρα για το φθινοπωρινό UTH, να υποθέσω; Ό,τι κι αν ήταν, καθιερωθεί-δεν καθιερωθεί, ήταν καλά πάντως. Πολύ καλά... Μεταξύ άλλων χρειαζόμασταν και λίγο ξέσπασμα, λίγη εκτόνωση για να μη βγούμε έξω κι αρχίζουμε να κατεβάζουμε μούρες (των άλλων) από τα νεύρα.
Κάτι, ας πούμε, που σχολιάστηκε (και) χθες (και) από μένα με φίλους ήταν ότι τώρα που έχουμε ξεμείνει από ρευστό, τώρα που γίνεται το έλα να δεις μέ την κρίση, έχουν ξεσκιστεί όλοι να κάνουν συναυλίες. Τι διάολο, ρε διάολε; Τώρα; Έρχονται οι Coroner που δεν χάνονται, έρχονται (Γενάρη) οι Heir Apparent (που αν πλησιάσει έστω και λίγο την πρώτη τους, θα είναι απίστευτη συναυλία), έρχονται οι Virgin Steele που δεν βλέπω να πηγαίνω κ.ο.κ. Χαμός στο ίσιωμα και να δω που θα πρωτοπάμε. Τέλος πάντων, ας επιστρέψουμε στα δικά μας...

Η συναυλία ξεκίνησε με αρκετή καθυστέρηση που απ'ό,τι κατάλαβα δεν έγινε κατά λάθος αλλά από αναπροσαρμογή του προγράμματος, μιας και δυστυχώς ακύρωσαν κυριολεκτικά αυθημερόν οι Πορτογάλοι Midnight Priest λόγω ενός πολύ σοβαρού προβλήματος του ντράμερ (μάλλον έχανε τον πατέρα του το παιδί κι έπρεπε να γυρίσει στην Πορτογαλία). Έτσι, με αυτά και μ'αυτά κάποια στιγμή βγήκαν όξω οι Ιταλοί Asgard οι οποίοι ομολογουμένως μας σοδόμισαν -μην γελάτε διότι έτσι όπως έπαιζαν παραλίγο να το έκαναν και κυριολεκτικά. Τι πράγμα ήταν αυτό ρε; Agent Steel και άγιος ο θεός. Τρελές ταχύτητες, απίστευτη φωνή ο τραγουδιστής -κυριολεκτικά John Cyriis, κάτι που φάνηκε έκδηλα και στην απίστευτη διασκευή του Unstoppable Force, εξαιρετική σκηνική παρουσία και τρελά κέφια από τα παιδιά. Αποθεώθηκαν δικαιότατα.

Στην συνέχεια βγήκαν οι Dexter Ward των οποίων κυκλοφόρησε πρώτη μέρα την Κυριακή και η πρώτη πλήρης τους δουλειά την οποίαν άκουσα και τα σπάει κιόλας και οι οποίοι επίσης τα έσπασαν με το κα-τα-πλη-κτι-κό στρωτό κι απλούστατο αμερικανόφερτο heavy τους και ειλικρινά εκεί που τους θαύμαζα αναρωτιώμουν γιατί δεν παίζουν κι άλλα συγκροτήματα σε τέτοιο στυλ παρά κυνηγούν το πιο πολύπλοκο. Ωραία στιγμή ήταν η αφιέρωση του Blackout in L.A. από τον Μανώλη στους Midnight Priest. Γενικά η παρουσία τους ήταν εξαιρετική, ευχάριστη και επαγγελματική, αφού υπάρχει εμπειρία αν μη τι άλλο. Βέβαια αυτό που θα ήθελα να προσθέσω (ως παραίνεση για τον μανώλη) είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνεις υποκλίσεις στον κόσμο, αδελφέ. Ο κόσμος επιστρέφει ό,τι παίρνει και ο κόσμος εν προκειμένω ήταν ζεστός διότι η μπάντα πάει σφαίρα. Απλά πράγματα, μην τα κουράζουμε.

Επόμενη μπάντα οι Inner Wish από τους οποίους αν μη τι άλλο ξέρουμε πάντοτε τι να περιμένουμε, ήτοι υψηλό επίπεδο στα πάντα. Μόνο που την Κυριακή μας περίμενε μία ακόμη έκπληξη και αυτή δεν ήταν άλλη από την αποχώρηση του τραγουδιστή της μπάντας, Μπάμπη Αλεξανδρόπουλου, ανακοίνωση που προσωπικά με κούφανε διότι οι Inner Wish είχαν μια σταθερότατη σύνθεση που πέταγε, ενώ κι ο Μπάμπης είχε φωνάρα, μην λέμε κι ό,τι θέλουμε δηλαδή. Τέλος πάντων, αν και δεν το έψαξα να μάθω τι παίχτηκε, αν κρίνω από την όλη στάση της μπάντας, μαντεύω ότι μάλλον επιλογή του ιδίου ήταν -πιθανώς λόγω άλλων υποχρεώσεων και ειλικρινά κρίμα. Προσωπικά του εύχομαι ό,τι καλύτερο στην συνέχεια διότι είναι κρίμα να μην υπάρξει συνέχεια για τον ίδιον, δεδομένου ότι για τους Inner Wish σίγουρα θα υπάρξει (ελπίζω δηλαδή). Στην εμφάνισή τους τώρα, όπως προείπα ξέραμε εκ των προτέρων τι να περιμένουμε και όντως η μπάντα δεν μας διέψευσε. Θα σας εκμυστηρευθώ κάτι που σκέφτηκα σε ένα σημείο της συναυλίας: πολλές ελληνικές μπάντες προσπαθούν να μιμηθούν τα ινδάλματά τους, πχ Maiden, Metallica, Priest κλπ, πράγμα παντελώς ανέφικτο, όταν θα μπορούσαν να μιμηθούν πολύ ευκολότερα τις μπάντες-υποδείγματα της διπλανής πόρτας, όπως οι Inner Wish. Πολλές μπάντες θα μπορούσαν να έχουν προοδεύσει απείρως περισσότερο αν έλεγαν στους εαυτούς τους ότι θα προσπαθήσουν να παίζουν όπως οι Inner Wish (για παράδειγμα). Πραγματικά τεράστια μπάντα ευρωπαϊκών προδιαγραφών, δεν το συζητάμε. Σταθερή αξία. Αν δεν είχαμε και την συγκίνηση της αποχώρησης θα το είχα ευχαριστηθεί και περισσότερο.

Και πλέον φτάσαμε σιγ'α-σιγά στο κλου της βραδιάς, τους Crimson Glory. Αν μη τι άλλο ήταν μια εμφάνιση που δημιουργούσε προβληματισμούς και αυτό διότι στην προηγούμενη εμφάνισή τους στο Rockwave οι CG ήταν απίστευτη απογοήτευση, κυριότερα βέβαια λόγω του μακαρίτη (πλέον) Midnight που ήταν σε κακά χάλια (γενικώς και ειδικώς). Βέβαια από την άλλη μεριά ξέρεις ότι ο Μανώλης συγκροτήματα φόλες δεν φέρνει, οπότε αυτό μας έκανε να ελπίζουμε. Εντωμεταξύ ήδη είχα μάθει ότι παίζουν τους δύο πρώτους δίσκους οπότε η χαρά και η ανυπομονησία ήταν ήδη μεγάλες. Βέβαια -μην λέω ψέματα- μια πρώτη ψυχρολουσία μου ήρθε στο soundcheck όπου έβλεπα τον Μανώλη να κάνει τσεκ στις κιθάρες αντί των CG λες και τα παιδιά ήταν τίποτε πριμαντόνες που απαξιούσαν να ελέγξουν ακόμη και τα ίδια τους τα όργανα. Η πρώτη εντύπωση δεν ήταν πολύ καλή, οφείλω να ομολογήσω. Τέλος πάντων, μην πολυλογούμε και περιοριζόμαστε σε λεπτομέρειες, ήγγικεν η ώρα και η συναυλία ξεκίνησε, μόνο που από το ζέσταμα των ντραμς είχαμε πάρει μια γεύση του τι θα επακολουθήσει.
Και η αλήθεια είναι ότι η συναυλία ήταν δυνατή. Πολύ δυνατή. Πάρα πολύ δυνατή όμως. Και αναφέρομαι στην ένταση του ήχου. Μιλάμε ότι κοπανάγανε και τρανταζόσουν ολόκληρος. Λίγο πιο χαμηλά δε γινόταν ρε παιδιά; Τέλος πάντων, παμπαρακάτ'...

Σαν εμφάνιση γούσταρα πολύ. Θεωρώ ότι μας διέλυσαν ανηλεώς. Τα χρόνια μπορεί να περνάνε αλλά όταν την τέχνη την έχεις μέσα στο αίμα σου δεν ξεχνιέται η ρημάδα. Και το να βλέπεις Αμερικάνο να κάνει παπάδες με μουσικό όργανο είναι όντως τέχνη, δεν υπάρχει άλλη περιγραφή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο πρώτοι δίσκοι των CG αποτελούν σημεία αναφοράς για πολλούς λόγους, εις εκ των οποίων οι κιθάρες, κυρίως όμως τα φωνητικά του Midnight που είναι πραγματικά κάτι το εξωκοσμικό, το μη-γήινο. Και με δεδομένο ότι οι κιθάρες σε καμία περίπτωση δεν μας απογοήτευσαν, το μεγάλο ερώτημα ήταν τα φωνητικά και απεδείχθη ότι οι CG έχουν χτυπήσει φλέβα χρυσού. Βέβαια εδώ υπάρχει και το εξής: ο La Torre είναι τω όντι φωνάρα, δεν το συζητάμε, όμως και πάλι απέχει πολύ από τον Midnight, κάτι που φάνηκε σχεδόν εξαρχής και πιο συγκεκριμένα στο Mayday. Επίσης, με δεδομένο ότι ο άνθρωπος αυτός αντικαθιστά επάξια τον Midnight να προσθέσω ότι δεν με πείραξε ιδιαίτερα που υπήρχαν εφέ να τον βοηθάνε στην φωνή, διότι όπως είπα και θα συνεχίσω να λέω, ο άνθρωπος είναι ο αντικαταστάτης του Midnight. Η κληρονομιά είναι βαρύτατη και ξαναλέω, τον αντικαθιστά εξαιρετικά. Είναι φωνάρα ο άνθρωπος, με τρομερό μέταλλο και αυτός. Γενικά η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική και το ότι γούσταραν πολύ φάνηκε από πολλά πράγματα. Έχω ξαναγράψει και σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν ότι σε τέτοια συγκροτήματα φαίνεται πολύ περίεργο να υπάρχουν μικρές χώρες που να κρατάνε 24 και 30 χρόνια μετά ζωντανή τη φλόγα. Το'χουν πει και οι Brocas Helm και οι Manilla Road και οι Heir Apparent και τόσοι άλλοι. Δεν είμαστε Γερμανία των 80 εκατομμυρίων κατοίκων με την οργανωμένη μουσική βιομηχανία εδώ πέρα και δεκάδες μεγάλα φεστιβάλ, οπότε η έκπληξη όλων αυτών των συγκροτημάτων είναι τεράστια και συχνά-πυκνά μετουσιώνεται σε συγκίνηση επί σκηνής. Σε γενικές γραμμές κάτι αντίστοιχο είχαμε και την Κυριακή, εξ ου και οι συχνές αναφορές για το πόσο πολύ μας ευχαριστούν κλπ, κλπ, οι οποίες εν αντιθέσει με τα όσα πιστεύει αρκετός κόσμος δεν είναι γλείψιμο. Από την στιγμή που η συναυλία ξεκίνησε το θέμα για το συγκρότημα έχει ήδη τελειώσει. Θα πάρει τα συμφωνηθέντα και απλώς θα περιμένει να γυρίσει σπίτι, απλά πράγματα.
Οπότε και με δεδομένο ότι ούτε περισσότερος κόσμος θα έρθει την τελευταία στιγμή, ούτε κάποιο άλλο αντίκτυπο θα έχει, η μπάντα επί της ουσίας δεν έχει λόγο να γλείψει τον κόσμο. Γι'αυτό καλό θα ήταν να μην παρεξηγεί ο κόσμος τέτοιες αντιδράσεις των συγκροτημάτων. Να το έκαναν πχ αυτό μια μπάντα τύπου Metallica, εκεί να το δεχθώ. Αλλά μια μπάντα τύπου Crimson Glory σε καμία περίπτωση.

Αναφορικά με την play list τώρα, η αλήθεια είναι ότι από ένα σημείο είχα χάσει την μπάλα, νομίζω όμως ότι κάτι έλειπε αλλά δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος. Τέλος πάντων, η γενική ιδέα είναι ότι έπαιξαν τους δύο πρώτους δίσκους συν κάποια ψιλά ακόμη. Επίσης συγκλονιστική ήταν η εμφάνιση του La Torre με τη μάσκα, από αυτές που είχαν δημιουργήσει έναν ολόκληρο μύθο γύρω από το όνομα των Crimson Glory στα μέσα της δεκαετίας του 80. Μια γεμάτη συναυλία, κοντά δύο ώρες, με δύο enchore ('ντάξει, το πρώτο ήταν αναμενώμενο αφού ήταν προφανές ότι το Transcendence δεν είχε ολοκληρωθεί) , με μια εμφάνιση που σίγουρα αξίζει να θυμόμαστε.
Χαλάλι το τριαντάευρω που συνοδεύτηκε και από μια μικροπρομήθεια "υλικού", αφού την Κυριακή εκτός από τον παρθενικό (πλήρη) δίσκο των Dexter Ward που κυκλοφόρησε, βγήκε και το διπλό dvd του Up the Hammers VI το οποίο φυσικά και αποτελούσε εξαρχής στόχο, ενώ η εντυπωσιακή εμφάνιση των Asgard με ώθησε να πάρω και το δικό τους cd. A, πήρα και τον δίσκο των Validor επ'ευκαιρία. :)
Γενικά περάσαμε πολύ καλά. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η μιζέρια των ημερών που κατατρώει τους πάντες δεν εξέλειψε πλήρως αλλά αφού καταφέραμε να περάσουμε καλά, αυτό ήταν το σημαντικότερο. Μάλιστα αν δεν είχαμε και κάποια ζώα που νομίζουν ότι διασκέδαση σημαίνει κλωτσιές και σπρωξίδια και οι οποίοι παρολίγον να μάζευαν μερικές, θα ήταν και αρκετά καλύτερα αφού θα μπορούσαμε να παρακολουθούμε την συναυλία δίχως να μας αποσπούν την προσοχή τέτοιοι μπετόβλακες.

Πάμε τώρα σε μερικές άλλες πτυχές και πιο συγκεκριμένα στον κόσμο, ο οποίος ομολογουμένως με κούφανε. Αν εξαιρέσουμε το UTH III με τους Manilla Road που ο κόσμος στο An κρεμόταν σαν τσαμπιά σταφύλια, δεν θυμάμαι καμία άλλη φορά τόσο πολύ κόσμο σε UTH και συγχωρέστε μου αν θυμάμαι λάθος. Η αλήθεια είναι ότι εξαρχής ξέραμε ότι η προπώληση πήγαινε καλά και αυτό διότι το μάστερ πλάν έλεγε ότι αν όντως πάει καλά η συναυλία θα γινόταν στο Κύτταρο και όχι στο An, όπερ και εγέννετο. Υπολογίζω λοιπόν ότι είχε μίνιμουν 600 άτομα και ακριβώς αυτό είναι που μου έκανε τη μεγάλη εντύπωση. Έχουν έρθει στα UTH τόσες γκρουπάρες και δη, για πρώτη φορά, έχουν γίνει τόσες άλλες μεμονωμένες συναυλίες με άλλες γκρουπάρες και κόσμο δεν μάζεψαν. Και μάζεψαν οι Crimson Glory που και σχετικά πρόσφατα είχαν ξαναέρθει και τον κόσμο είχαν απογοητεύσει και όλα αυτά τώρα, εν μέσω μιας απίστευτης κρίσης που σχολιαζόταν ακόμη και μέσα στην συναυλία. Ειλικρινά αδυνατώ να σχολιάσω τον αψυχολόγητο Αθηναίο μεταλλά. Ελπίζω πάντως να συνεχίσει να είναι κυριολεκτικά το ίδιο αψυχολόγητος και στο μέλλον και να συνεχίσει να στηρίζει το φεστιβάλ με τον ίδιον τρόπο.

Επόμενη στάση, Coroner στις 17/12.
Θέλω να πιστεύω δηλαδή...
\m/

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ημέρα θλίψης για εμάς τους γαύρους η σημερινή...


αφού έφυγε ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, ο τελευταίος από τα 5 θρυλικά αδέλφια, τρία χρόνια μετά τον έτερο αιώνιο έφηβο, τον Αχιλλέα Γραμματικόπουλο. Αμφότεροι έφυγαν στα 100 τους χρόνια.

Δεν υπάρχουν λόγια για τέτοιες θρυλικές μορφές.
Το μόνο που μπορείς να πεις είναι ένα:
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Μάλιστα... συνέβη και αυτό...

Ποιο;
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Τις περασμένες μέρες συμφώνησα με μία δήλωση του Άδωνι, έδωσα εύσημα (εις το φεητσιμβούκιον) για την στάση του ΠΑΜΕ την ημέρα της απεργίας που πέθανε ένας ακόμη συμπολίτης μας (μου είναι αδιάφορα τα πιστεύω του), υπερασπίστηκα τον Τσίπρα για την λυσσαλέα χουντική επίθεση Βενιζέλου, μέχρι και την διακυβέρνηση Καραμανλή είπα ότι θα αναθεωρήσω μετά τις αποκαλύψεις που έχουν έρθει διά μέσου wikileaks που αποδεικνύουν ότι τα πάντα ήταν προσχεδιασμένα, μην σας πω ότι συμφώνησα μέχρι και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για άλλο ζήτημα.
Το ότι θα έφτανα σε σημείο όμως να συμφωνήσω και με τους βάζελους σε θέμα εντός γηπέδου, ε, αυτό όντως μόνο το pasok θα μπορούσε να το είχε κάνει. Αυτό και κανένα άλλο...

Την περασμένη Τετάρτη στο στάδιο Γ. Καραϊσκάκης ακούστηκαν κάποια πολύ επιτυχημένα συνθήματα από τους σύγγαυρους:
-βάλτε όλο το δάνειο στον κώλο
-έτσι γαμάνε αυτοί που σας χρωστάνε
Παρηγοριά στον άρρωστο θα μου πείτε. Θα συμφωνήσω. Όπως όμως έχω ξαναπεί και στο παρελθόν, το γήπεδο ναι μεν το θεωρώ δευτερεύον, αλλά το έχω ως το πιο σημαντικό απ'όλα τα δευτερεύοντα, μεταξύ άλλων επειδή δείχνει και τον παλμό της κοινωνίας σε πολλά θέματα.
Το γεγονός ότι ένα ολόκληρο γήπεδο ασχολήθηκε με τις πολιτικές καταστάσεις της τρέχουσας περιόδου, ήταν εξαιρετικά σημαντικό και δεν πέρασε απαρατήρητο, όπως επίσης δεν πέρασε απαρατήρητο (από τους Γερμανούς) το τεράστιο πανώ που έδειχνε έναν ιππότη να καρφώνει γερμανικό έδαφος: τους ενόχλησε (διάβασα) και σκέφτονται να το καταγγείλουν στην ΟΥΕΦΑ.


Η πρέπουσα απάντηση για την περίσταση είναι "στα παπάρια μας".

Το Σάββατο στην αναμέτρηση των βάζελων με τον Εργοτέλη κάποιοι ανήρτησαν ένα πανώ το οποίο προσωπικά μου άρεσε αρκετά κιόλας και που γενικά με βρήκε σύμφωνο. Ποια ήταν η συνέχεια; Διεκόπη ο αγώνας μέχρι να κατέβει το πανώ ενώ η αστυνομία ξεκίνησε μαραθώνιο για να βρει ποιος το ανέβασε και έφτασε σε σημείο να ψάχνει αυτοκίνητα μετά τη λήξη του αγώνα.
Για να βρει ένα πανώ.


Έχουμε λύσει όλα τα προβλήματά μας, στους δρόμους (που προφανώς είναι ασφαλείς) δεν κυκλοφορούν ούτε ναρκωτικά, ούτε τίποτε και σκέφτηκε το Υπουργείο ΠΡΟΠΟ να το ρίξει στα επικίνδυνα πανώ. Στην καρδιά του προβλήματος...
Παρένθεση: υποθέτω ότι όταν οι χουλιγκάνοι σφάζονται (κυριολεκτικά) μεταξύ τους ή όταν βρίζουν μάνες παικτών και διαιτητών δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ουδείς ασχολείται. Όταν όμως σηκώνεται ένα πανώ που δεν λέει τίποτε άλλο παρά τον παλμό της εποχής, θεωρείται υβριστικό, παρόλο που δεν διάβασα καμία απολύτως βρισιά.
Το παιχνίδι διακόπτεται.
Η αστυνομία κινητοποιείται.
Επικρατεί πανικός σε συγκεκριμένους κύκλους.
Προπάντων όμως, οι πολιτικοί ανησυχούν.
Και ανησυχούν πολύ.

Κάπου πήρε το μάτι μου (και λογικά ισχύει) ότι επιστρατεύτηκε μέχρι και ο ΣΚΑΪ για το ασύλληπτα σοβαρό θέμα του πανώ, χαρακτηρίζοντας μη καθώς πρέπει τέτοιες καταστάσεις. Εμ, βέβαια: αν σου ανοίξουν το κεφάλι είναι απλή βία, αν όμως κάποιος σηκώσει ένα πανώ με πολιτικό σύνθημα τότε δεν είναι καθώς πρέπει.

Κάπου πήρε το μάτι μου και ένα ωραίο πανώ από την Τούμπα (και η αλήθεια είναι ότι τα πακόκια δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουν κάτι τέτοιο). Εκεί κι αν πέφτει ιδρώτας... Τούμπα; Πως θα πας να τα βάλεις με ανθρώπους που έχουν το ουγκ για σύνθημα; Που έχουν τραγουδήσει στο παρελθόν (κλασικά ημίγυμνοι) "κρύο γαμιέται η μάνα σου";
(update: μας επιάσαμαν αδιάβαστους -ιδέτε εις τα σχόλια. Η παρακάτω φωτογραφία είναι από το Ηράκλειο)


Νομίζετε ότι τυχαία έχω χαρακτηρίσει ως τη μάχη των ονείρων μου από τη μία μεριά τα ΜΑΤ (και όποιον άλλο θέλετε, χαρίζω και 3 κολώνες) κι από την άλλη τα παόκια, λιμενεργάτες, οικοδόμους και σκουπιδιάρηδες; Κι εγώ θα είμαι στην άκρη με μπυράλ και πασατέμπο να απολαμβάνω, αν γίνει το πρέπον ντου, δε νομίζω η μάχη να διαρκέσει πάνω από 20-25 λεπτά. Μήπως θυμάστε τι είχε γίνει σε μια σχετικά παλαιά διαδήλωση σκουπιδιάρηδων που είχαν πετάξει στα ΜΑΤ σακούλες με... διαλεχτό πράμα; Ε; Θυμάστε; Αλλά τέλος πάντων, μην ξεφεύγουμε.

Την περασμένη Τετάρτη κάπου προς το κέντρο βρέθηκαν μία ομάδα κάφρων του Ολυμπιακού με μια ομάδα κάφρων του βάζελου. Αμφότερες ομάδες έμαθα ότι πήγαιναν στις κινητοποιήσεις για τις κινητοποιήσεις. Όταν όμως βρέθηκαν κοντά και τα ζώα των μεν αναγνώρισαν τα ζώα των δε, αποφάσισαν να το γλεντήσουν μεταξύ τους. Μιλάμε για τόσο ηλιθίους, όμως πλέον τέτοια φαινόμενα σύντομα θα είναι όχι ο κανόνας αλλά οι εξαιρέσεις.
Όπως και να'χει μετά τα γεγονότα του Σαββατοκύριακου και ιδίως μετά τις κρατικές αντιδράσεις πανικού, διακρίνω ότι είμαστε κοντά στο να τα βρούν και οι οπαδοί μεταξύ τους. Ειλικρινά το αισθάνομαι ότι είναι κοντά. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα βρούμε ιδεολογικά οι γαύροι με τους βάζελους. Όχι, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Τις διαφορές μας θα τις έχουμε πάντοτε, όσο σημαντικές ή γελοίες κι αν είναι αυτές. Όμως είναι σημαντικό να ομονοήσουν οι οπαδοί.
Έστω και πρόσκαιρα ρε αδελφέ, για να αντιμετωπισθεί η λαίλαπα που καταστρέφει τα πάντα, ο κοινός εχθρός που είναι τεράστιος και εξαιρετικά επικίνδυνος διότι απαρτίζεται από αφελείς και προδότες.

Όσο καιρό οι οπαδοί σφάζονταν μεταξύ τους, όσο καιρό έδιναν ραντεβουδάκια και θρηνούσαμε (ως κοινωνία) θύματα, όσο καιρό ανατιναζόταν που και που κι από ένας σύνδεσμος, όλα ήταν καλά. Το κράτος δεν ανησυχούσε, η αστυνομία δεν έκανε τίποτε. Διαίρει και βασίλευε. Επικρατούσε ένας ιδιότυπος εμφύλιος πόλεμος, ένας από τους πολλούς που βιώνουμε εδώ και χρόνια στην καθημερινότητά μας και η αλήθεια είναι ότι η φαγωμάρα των οπαδών είναι μεγάλο μαξιλάρι ανακούφισης για τους κυβερνώντες. Τώρα όμως; Αν όλοι αυτοί τα βρουν, τι γίνεται; Μπορείς να φανταστείς ένα κοινό μέτωπο με τους μπαρουτοκαπνισμένους χουλιγκάνους κάθε ομάδας; Όπου παραπίσω, παραδίπλα, παραπέρα, κάπου εκεί τέλος πάντων θα υπάρχουν και χίλιοι δυο άλλοι άνθρωποι, απλοί οπαδοί έως και απλοί φίλαθλοι, οι οποίοι μέχρι πρότινως αντιδρούσαν μόνο όταν ο διαιτητής αδικούσε την ομάδα τους. Διότι ναι, αυτή είναι η κοινωνία μας: δεν βγαίνεις στον δρόμο αν είσαι άνεργος αλλά θα βγεις αν δεν πάρεις το πέναλτυ. Νεοελληνικά πράγματα...

Γι'αυτό και ενόχλησε πολύ το πανώ στον αγώνα του Ολυμπιακού με την Ντόρτμουντ. Οι Γερμανοί πιθανώς να νόμιζαν ότι έρχονται σε γερμανικό κρατίδιο και έπεσαν από τα σύννεφα.
Γι'αυτό και ενόχλησε πάρα πολύ το πανώ στις εξέδρες του ΟΑΚΑ, διότι μέχρι τώρα έφταιγε μόνο ο διαιτητής και οι απέναντι...
Γι'αυτό και ενόχλησαν/θα ενοχλήσουν και άλλα πανώ στο μέλλον.
Διότι πλέον απειλούνται τα σημαντικότερα κεκτημένα.
Τα κεκτημένα των πολιτικών. Τα κεκτημένα των λαμογιών. Τα κεκτημένα των βρικολάκων που μας έπιναν το αίμα και που στοχεύουν να πιουν ακόμη περισσότερο.
Δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη Πέμπτη οι υποτιθέμενοι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι μπαχαλάκηδες για πρώτη φορά πέταγαν μολότοφ και κομμάτια μάρμαρο σε απλούς πολίτες. Με τους μπάτσοι δεν τα έχουν αυτοί, υποτίθεται; Σαν πολλά πράγματα συμβαίνουν όλως τυχαίως τον τελευταίο καιρό, δεν συμφωνείτε;

Και μην ξεχάσετε κάτι: προχθές είχαμε ελέγχους για να βρεθεί ένα πανώ.
Αύριο θα ξαναέχουμε ελέγχους για πολιτικά φρονήματα, πάλι. Διότι αυτά τα πράγματα έχουν ξαναγίνει στην Ελλάδα.

Και κατά τα λοιπά πολύ μου αρέσει που υπάρχει ακόμη κόσμος που υποστηρίζει ότι δεν ζούμε σε χούντα. Πράγματι, το να ψάχνει η αστυνομία αυτοκίνητα όχι για ναρκωτικά αλλά για πανώ δεν παραπέμπει σε χούντα αλλά σε δημοκρατία.
Και μετά αναρωτιώμαστε γιατί αυτή η χώρα έπεσε σε ξέρα...
Καληνύχτα μας.

Όλοι μας και μόνοι τους.
Μαζί με τα λαμόγια τους.
Η ώρα φτάνει.



UPDATE: Αφού επικαλεστήκαμε τους παοκτζήδες θα ήταν άδικο να μην βάζαμε και καμιά φωτογραφία!


UPDATE II: Πολύ καλό το ακόλουθο απόσπασμα. Δώστε ιδιαίτερη βάση στην βλακεία της Μακρή: κοπέλα μου, αν κάνουν μια πορεία όλοι μαζί γαύροι, βάζελοι, αεκτζήδες, παόκια, αρειανοί, πανιώνιοι, ατρομηταίοι κλπ, κλπ, κλπ, θα καταλάβεις από τα γεγονότα γιατί δίνουν βάση σε κάτι τέτοια γεγονότα οι πολιτικοί.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Απλά καθημερινά οικονομικά και όχι μόνο... (αισθησιακόν)

Εσύ: έχεις όνειρα, θες να φτιάξεις οικογένεια και να πάρεις ένα σπίτι.
Η τράπεζα: θέλει να επεκταθεί και να βγάλει λεφτά.

Εσύ: δανείζεσαι με επιτόκιο-ευκαιρία 5% για περίπου τη μισή σου ζωή για να πάρεις ένα σπίτι που ένεκα της.... ελεύθερης αγοράς είναι κατά πολύ υπερτιμημένο.
Η τράπεζα: αν δανειστεί με το ληστρικό επιτόκιο (spreads) 5% είναι αδύνατον να επιβιώσει, το δε κράτος θα καταρρεύσει εάν αυτό συνεχιστεί κι όλα αυτά για να παρουσιάζει το τίποτε ως κάτι το υπερτιμημένο.

Εσύ: ζορίζεσαι και κάνεις τα κουμάντα σου προκειμένου να πληρώνεις τη δόση. Ζορίζεσαι όσο πάει...
Η τράπεζα: σε ζορίζει προκειμένου να πληρώνει τις επενδύσεις της. Σε ζορίζει όσο πάει...

Εσύ: έγινε το κραχ, το μπαμ, αδυνατείς να πληρώσεις τη δόση. Νοιώθεις το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια σου. Κανείς δεν ενδιαφέρεται αν θα καταρρεύσεις. Το σπίτι σου κινδυνεύει.
Η τράπεζα: έγινε το κραχ, το μπαμ, οι επενδύσεις της απεδείχθησαν φούσκες, προκειμένου να μην καταρρεύσει η τράπεζα, το σπίτι σου κινδυνεύει.

Εσύ: παρόλο που ήσουν προσεκτικός τύπος και είχες μερικά απλά, βασικά όνειρα, σου μειώνεται ο μισθός, σου αλλάζει η ασφάλιση, σου έρχεται αβεβαιότητα, χειροτερεύει το επίπεδο ζωής σου.
Η τράπεζα: επειδή ήταν αδηφάγος και αχόρταγη κι έπεσε έξω όπως νομοτελειακά συμβαίνει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, έπεσε έξω, ως εκ τούτου σου μειώνουν τον μισθό, σου αλλάζει η ασφάλιση, έρχεται αβεβαιότητα, χειροτερεύει το επίπεδο ζωής σου.

Εσύ: το σπίτι σου αλλάζει κυριότητα, πλέον ανήκει σε τράπεζα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την καταστροφή σου.
Η τράπεζα: κρατικοποιείται για να γλιτώσει την καταστροφή. Το λογαριασμό τον πληρώνεις εσύ.

Σε γενικές γραμμές αυτή είναι οι απλές οικονομικές αρχές της καθημερινότητας όλων μας (ακόμη και της δικής μου που δεν έχω δικό μου σπίτι) και παρακαλώ μην στηρίζεστε στο παράδειγμα του σπιτιού. Όπου σπίτι, μπορούμε να φέρουμε κάποιο άλλο παράδειγμα. Τώρα βέβαια θα μου πείτε που κολλάει αυτό σε σχέση με αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω; Θα φανεί στην συνέχεια.

Πάμε για κούρεμα λοιπόν. Και δε νομίζω να είναι κούρεμα στυλίστικο, με λακ και ζελέδες και δωρεάν μανικιούρ. Μάλλον κούρεμα φανταρίστικο με την ψιλή θα είναι και δη, από κουρέα που είναι τόσο ζαμανφουτίστας που μπορεί να σου κόψει και κανά κομματάκι κρέας κιόλας.

Το ερώτημα είναι: κούρεμα 21%, κούρεμα έως 50% ή κούρεμα πάνω από 50%;
Λάθος. Το ερώτημα...
Ποιο ερώτημα;
Είναι δεκάδες τα ερωτήματα. Και το χειρότερο είναι ότι καθημερινά ανακύπτουν κι από αρκετά νέα, μαζί με τα ακόμη περισσότερα μπαγιάτικα.

Ε, λοιπόν θα σας πω τη συνέχεια και μακάρι να βγω ψεύτης αλλά έτσι τα βλέπω τα πράγματα.
Κατ' αρχήν αν έχετε διαπιστώσει η ύστατη προσπάθεια που λαμβάνει χώρα είναι μέχρι την πτώση του pasok, του κόμματος των δωσίλογων, η οποία πλέον εκτιμώ ότι αναμένεται πολύ σύντομα, μέχρι την πτώση του λοιπόν, να έχουν περάσει όλα τα μέτρα που πρέπει.
Από ποιον πρέπει; Για ποιον πρέπει; Θα φανεί τα επόμενα χρόνια. Το μόνο βέβαιο είναι ότι στην πλάτη της χώρας και του κόσμου έχουν παιχτεί τα χειρότερα παιχνίδια όλων των εποχών. Κάπου διάβαζα ένα σχόλιο πρόσφατα ότι στο μέλλον θα βλέπουμε made in Greece όπως σήμερα made in China. Αυτό ίσως να μην απέχει και πάρα πολύ από την πραγματικότητα.

Σας τα έγραφα εδώ κι ενάμιση χρόνο που πάνε τα πράγματα και ποιες οι συμφωνίες αλλά εσείς δεν διαβάζατε προσεκτικά...
Και πλέον γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι η αρχική συμφωνία ότι δηλαδή πρέπει να πέσει το βιωτικό επίπεδο (ως προέβλεπε το αρχικό μνημόνιο) προκειμένου μετά να πέσουν οι τιμές είναι κάτι ανέφικτο. Γιατί;
Διότι ρε ζαρτούλη ένα αμάξι που έξω κάνει 14 χιλιάρικα είναι αδύνατο στην Ελλάδα να πωληθεί 6 χιλιάρικα. Εδώ άντε στην καλύτερη περίπτωση να κάνει 12 χιλιάρικα ένεκα της φορολογίας να σου πω (αν και ακόμη ισχύει το ακριβώς αντίθετο). Παρομοίως προϊόντα που είναι διεθνή (πχ συσκευές κλπ) είναι αδύνατον να πέσουν κάτω από την τιμή που ισχύει παντού. Την διαφορά άλλωστε την κάνει κυρίως η φορολογία, απλά μελλοντικά το κόστος θα πέσει ακόμη περισσότερα α λα Κίνα, ειδικότερα με το πολυνομοσχέδιοπου ήδη από την Δευτέρα έχει περάσει, άσχετα από το τι μαλακία σας περνάει ότι η κρίσημη μέρα είναι αύριο Πέμπτη. Αύριο απλώς ψηφίζονται τα άρθρα, το νομοσχέδιο όμως επί της αρχής πέρασε ήδη. Υπάρχει περίπτωση λοιπόν να πέρασε το νομοσχέδιο αλλά να μην περάσουν άρθρα του; Ή μήπως νομίζετε ότι δεν θα περάσει το άρθρο 37 επειδή τάχα μου θυμήθηκε να ξυπνήσει η Κατσέλη δύο χρόνια μετά; Αστειότητες...
Παρεμπιπτόντως να σας πω και κάτι ακόμη για να θαυμάσετε την ισχύ των παπαγάλων; Όλοι μιλάνε για το άρθρο 37. Τα υπόλοιπα άρθρα έχει πει κανείς τι λένε;...

Ποια θα είναι λοιπόν η συνέχεια; Σύμφωνα με το πολιτικό μου αισθητήριο ο λόγος που ο Γεώργιος Β' Παπανδρέου Γ' ο Δωσίλογος πλέον δεν εμφανίζεται είναι όχι επειδή αποφάσισε να εξαφανισθεί ή επειδή φοβάται αλλά επειδή μάλλον το γράμμα το πήγε ήδη στον προορισμό του. Η υπόθεση μάλλον τελείωσε και τα αποτελέσματα θα τα δούμε στην πλήρη έκτασή τους στο μέλλον. Στο μέλλον επίσης θα δούμε και τον τρόπο με τον οποίον θα ανταμοιφθεί. Αν ανταμοιφθεί δηλαδή, διότι πλέον παρατηρώ κάποια ενδιαφέροντα σημάδια στον ορίζοντα. Βέβαια έως τότε οι εκτιμήσεις μου για τη διεθνή θεσούλα (κατά πάσα πιθανότητα του ΓΓ του ΟΗΕ το 2016, εναλλακτικά υπάρχει και το ΝΑΤΟ αλλά και άλλοι ευαγείς οργανισμοί) παραμένουν. Εύχομαι στο ενδιάμεσο να έχει προλάβει να ανταμοιφθεί κι από τον ελληνικό λαό όπως του αξίζει κι όχι μόνος του αλλά μαζί με τα ζώα της ομάδας του.

Αναφορικά με τη χώρα τώρα, ο στόχος νομίζω επετεύχθη. Έχει υπογραφεί με κάθε επισημότητα η εξαθλίωση του κόσμου. Η δημόσια περιουσία κατά πως όλα δείχνουν έχει ήδη προσυμφωνηθεί που θα πάει και πως. Παρομοίως απ'ό,τι φαίνεται (και αν θυμάστε και αυτά τα είχαμε σχολιάσει προ πολλών μηνών) έχουν γίνει και οι σχετικές συμφωνίες με τους γείτονές μας. Την Μακεδονία ξεχάστε την λογικά, έχει κατοχυρωθεί στα Σκόπια. Παρομοίως και το Αιγαίο έτσι όπως το ξέραμε, ήδη στην Τουρκία έχουν βγάλει μαχαιροπήρουνα. Να υπενθυμίσω ότι ο Μέγας Δωσίλογος ήταν υπέρ του σχεδίου Ανάν κάποτε. Μέγιστη ευτυχία για την Κύπρο που τον γείωσε και έκανε του... κεφαλιού της, τα βλέπουμε τα αποτελέσματα. Μην ξεφεύγουμε όμως. Το χρέος μας επισημοποιήθηκε με τυμπανοκρουσίες και πλέον δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, ακόμη κι αν ξέρουμε ότι περιέχει μίζες, ρεμούλες, υπερκοστολογήσεις και κάμποσες άλλες ευαγείς πρακτικές. Το νόμισμα της χώρας λογικά θα παραμείνει το ευρώ, όσο κι αν είναι το κούρεμα. Γιατί; Διότι έστω με ενάμιση χρόνο καθυστέρηση οι τω όντι βλάκες Ευρωπαίοι ηγέτες του κώλου (όπως θα'λεγε κι ο Χάρρυ Κλυνν στην περίσταση, συγγνώμη για τη λέξη ηγέτες) κατάλαβαν ότι έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ ισοδυναμεί με καταστροφή για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Ήδη ξεκίνησαν τα όργανα για Ισπανία και Ιταλία και πιστέψτε με, είναι απλά προειδοποιητικές κανονιές. Αν τα πράγματα δεν γίνουν όπως γουστάρουν οι αδηφάγες αγορές, τότε θα ακολουθήσουν την δικιά μας πορεία.
Έστω και με ενάμιση χρόνο καθυστέρηση η αλήθεια έλαμψε ότι εν μέσω μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης και δη, στα πρόθυρα μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης α λα 2008, η Γερμανία βγάζει κέρδος (πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν γουστάρουν οι αμερικάνοι -το πιάσατε το υποννοούμενο). Επίσης απεκαλύφθη ότι αναγκαστικά δανείζεται με φτηνό χρήμα για χάρη της Ευρωζώνης, η οποία πληρώνει τη χαριστική διαφορά.
Πολύ πρόσφατα μάθαμε και κάτι άλλο συγκλονιστικό που για λόγους μάλλον ακατανόητους μέχρι τώρα μας έκρυβαν (αν και ίσως να μας το έκρυβαν επειδή ούτε οι οικονομολόγοι δεν το ήξεραν): ότι από τα 350 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού χρέους τα 180 είναι αδύνατον να κουρευτούν. Δηλαδή όταν ακούμε για 50% κούρεμα ομιλούμε για τα 170 δισ. που υπολείπονται. Τι σημαίνει δηλαδή αυτό; Ότι μέσα σε ένα βράδυ -αν πάμε για 50%- θα μείνουμε με χρέος της τάξης των 265 δισ. ευρώ κι ουχί με χρέος 170 δισ. ευρώ όπως τεχνηέντως αφήνουν να διαρρεύσει. Γι'αυτό κι αν έχει πάρει τ'αφτί σας, για κάποιον λόγο που οι περισσότεροι δεν αναλύουν η διαφορά ανάμεσα στο κούρεμα 21% και στο κούρεμα 50% επεί της ουσίας προέκυψε ότι είναι μοναχά 6 δισ. ευρώ (και μην με ρωτάτε πως γίνεται αυτό διότι δεν το'χω καταλάβει).
Και εν ολίγοις που καταλήγουμε; Στο ότι τα 350 δεν είναι βιώσιμα αλλά είναι τα 260. Ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Και την ίδιαν στιγμή όλα τα αιματηρά μέτρα που έχουν ληφθεί θα έχουν πάει στον καιάδα ως προς την προσπάθεια της χώρας, όχι όμως για τους σκοπούς των τρίτων που ο Μέγας Δωσίλογος εξυπηρετεί, όπως αποδεικνύουν και τα τηλεγραφήματα που διαρρέουν από τα wikileaks και αφορούν τις επικοινωνίες του Πρέσβη (ένας είναι ο Πρέσβης, και εννοείται ότι δεν αναφέρομαι στον βάζελο φυσικά...). Ταυτόχρονα, ναι μεν ο επί ενάμιση έτος διαρκής εκβιασμός με την παγιωμένη χρεωκοπία θα λάβει τέλος, αλλά με ουσιαστική χρεωκοπία. Επίσης έχω την αίσθηση ότι ολίγον προ πτώσεως της δωσίλογης κυβερνήσεως θα υπάρξει και μια γενική στάση πληρωμών με την προσπάθεια να διοχετευθεί προς τους άλλους. Ένα από τα κλασικά πχ που θα ακούσουμε θα είναι και ότι για την στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων έφταιγαν ο Σαμαράς και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κλασικά και τρέχα γύρευε. Επίσης να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι η περιβόητη συγκυβέρνηση -που προσωπικά δεν βλέπω, ούτε και την κυβέρνηση προσωπικοτήτων εννοείται- επιδιώκεται με την ελπίδα ότι το τελικό βάρος θα το επωμιστεί αυτή και όχι η κατοχική κυβέρνηση των δωσίλογων. Αλλά είναι πλέον προφανές ότι ψάχνουν για μαλάκες που δε νομίζω να βρουν, αν και αποδεδειγμένα αυτή η χώρα έχει αμέτρητους.

Έχουμε αφήσει όμως την εκκρεμότητα του κουρέματος. Προσωπικά δεν κρύβω ότι δεν μπορώ να εκφέρω άποψη διότι δεν είμαι αστρολόγος οικονομολόγος, εκτιμώ όμως από τα όσα ακούω ότι το κούρεμα δεν πρέπει να υπερβεί το 21%. Οι λόγοι:
-πρώτον, ανεξαρτήτως του τι πρεσβεύουν οι εγχώριοι αστρολόγοι οικονομολόγοι, μου κάνει μεγάλη εντύπωση το ότι σχεδόν όλοι συμφωνούν στο 21%. Προφανώς κάτι ξέρουν και ακόμη προφανέστερα έχουν σοβαρό λόγο που δεν το λένε. Πιθανολογώ ότι η συμφωνηθείσα εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας είναι πολύ μεγαλύτερη και χειρότερη απ'όσο έχει διαρρεύσει.
-δεύτερον, η συντριπτική πλειοψηφία των αστρολόγων οικονομολόγων στην Ευρώπη συμφωνεί ότι το κούρεμα πρέπει να είναι 50% και άνω. Και επειδή ως γνωστόν οι ξένοι είναι φίλοι μας -και ιδίως οι Γερμανοί βεβαίως, βεβαίως- πολύ φοβάμαι ότι απλώς περιμένουν πως να βάλουν χέρι με όποιον τρόπο μπορούν.
-τρίτον, τα πλέον εφιαλτικά σενάρια που ακολουθούν το ενδεχόμενο του "έως 50% ή και βάλε" δεν έχουν αντικρουσθεί από κανέναν και αυτό με ανησυχεί ιδιαιτέρως. Ούτε καν για λαϊκίστικους λόγους ρε παιδάκι μου.

Τι σημαίνουν αυτά; Δεν έχω ιδέα, αλλά σας διαβεβαιώ ότι θα τα πιούμε έως την τελευταία σταγόνα. Και το ποτήρι αυτό όχι θα είναι εξαιρετικά πικρό αλλά θα το πιούμε και με εξαιρετικά βίαιο τρόπο.
Το'χω γράψει και στο φεητσιμβούκιον εδώ και καιρό, ότι τα πραγματικά μέτρα άρχισαν μόλις την περασμένη βδομάδα. Τα μέχρι πρότινως ήταν απλώς τα προκαταρτικά, λίγο δακτυλάκι στον πάτο κι έτσι. Το χοντρό σεξ τώρα ξεκίνησε, όσο κι αν διάφοροι λαχανοντολμάδες ευελπιστούσαν ότι οσονούπω θα τελειώσει.

Αααααα, και μιας και ανέφερα τους λαχανοντολμάδες τι θυμήθηκα ρε παιδιά; Το πρωτογεννές πλεόνασμα. Μιλάμε για πρωτογενείς ξεφτιλισμένους μαλάκες, όχι αστεία. Πρωτογεννές πλεόνασμα μόνο διά της οριζόντιας περικοπής μισθών και συντάξεων νομίζω ότι μπορεί να καταφέρει ο οποιοσδήποτε. Κυριολεκτικώς ο οποιοσδήποτε, όσο μαλάκας κι αν είναι. Και τι πρωτογεννές πλεόνασμα θα είναι αυτό; Με δανεικά, με ένα δυσβάσταχτο χρέος και με μια χώρα χρεωκοπημένη. Δηλαδή μιλάμε για μέγιστο κατόρθωμα, όχι αστεία. Και την ίδιαν στιγμή ο πολιτικός αερόσακος Α' κάνει λόγο για ιστορικές στιγμές.
Ειλικρινώς του εύχομαι ολόψυχα να έχει πάρα πολύ κακό τέλος. Και όχι μόνο αυτός. Θα είναι η ελάχιστη ανταπόδοση για την κλοπή του μέλλοντος εκατομμυρίων κόσμου, νέων και ηλικιωμένων, ακόμη και αγέννητων.
Και δεν το λέω μεταφορικά, το λέω κυριολεκτικά το περί κακού τέλους. Τόσο ξεφτυλισμένους δωσίλογους μαζεμένους δεν πρέπει να'χει ξαναδεί ποτέ άλλωτε χώρα. Όχι μόνο η δική μας, εννοώ οποιαδήποτε χώρα της υφηλίου.
Παρομοίως και τόσο μαλάκα λαό βέβαια, όπου μεταξύ άλλων ο μαλάκας με άποψη είναι το μαστ της κοινωνίας. Έχεις πληκτρολόγιο; Είσαι θεός να'ούμ, μπορείς να πεις τα πάντα, γνωρίζεις τα πάντα... Και δεν αναφέρομαι στην απλή γνώμη που ο καθείς έχει το δικαίωμα να έχει και να εκφέρει αλλά στους τρομοκράτες της γνώμης, σε αυτούς που έχουν έτοιμη την ταμπέλα προς οιονδήποτε, σε όσους γνωρίζουν όλα τα θέματα. Κατέχουν και τα οικονομικά και τα ποδοσφαιρικά και τα αστροναυτικά και τα μαθηματικά και την ιατρική και άμα λάχει φυτεύουν και ντομάτες στο βουνό ωσάν καλοί γεωπόνοι. Παρένθεση - σημαντική υποσημείωση: σε πολλές περιπτώσεις οι αυτοί απέχουν κι από τις εκλογές κιόλας διότι το να κατηγορείς τους υπολοίπους είναι εξίσου μαστ και αυτό με τη σειρά του να'ούμ. Τέλος πάντων, ξεφεύγουμε...

Αν θυμάστε το είχα αναφέρει προ μηνών ότι προς τα'κεί πάει το πράμα: θα τα κάνουμε όλα όπως γουστάρουν όλοι οι άλλοι και στο τέλος θα χρεωκοπήσουμε υπερχρεωμένοι κιόλας.
Χα, το πιάσατε το υποννοούμενο, ετσι;
Αν νομίζετε ότι το κούρεμα θα βγει προς όφελός μας είσθε βαθύτατα νυχτωμένοι. Δεν ξέρω πως αλλά έχω το προαίσθημα ότι με κάποιον τρόπο θα αποδειχθεί (ίσως και δεκαετίες μετά) ότι στην πραγματικότητα κούρεμα δεν υπήρξε ποτέ καθ'όσον υπήρχε κάποιο... αντισταθμιστικό όφελος που το ρέφαρε, όχι προς το δικό μας όφελος άλλωστε. Και μην μου πείτε ότι δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο αντισταθμιστικό στη χώρα, έτσι;
Θα μου πείτε, γιατί το λέω αυτό; μα διότι το δείχνει η ιστορία. Και στο παρελθόν η χώρα είχε χρεωκοπήσει αλλά το χρέος ουδέποτε διαγράφτηκε. Και τότε είχαμε και μερικούς σοβαρούς πολιτικούς που νοιάζονταν για τη χώρα, όχι σαν τώρα που κάνουν διαγωνισμό για το ποιος θα ξεπουλήσει περισσότερο από τον άλλον.

Σε γενικές γραμμές τώρα, που θα σταματήσει η πτώση; Δεν έχω ιδέα αλλά είμαι βέβαιος όχι στο 2004 που είπε ο πολιτικός αερόσακος Α'. Ήδη βρισκόμαστε πολύ πιο πίσω, και στα επίπεδα μισθών και στα επίπεδα ανεργίας, ακόμη και στα επίπεδα μετανάστευσης. Μια μετανάστευση που ο ίδιος ο Μέγας Δωσίλογος έφερε ως πρώτη λύση για τους νέους -αν είναι ποτέ δυνατόν ρε! Και το πιο θλιβερό είναι ότι τα χειρότερα ακόμη δεν έχουν έρθει και δυστυχώς διαισθάνομαι ότι θα είναι πραγματικά χειρότερα. Φαίνεται από το πόσο πολύ έχουν αποθρασυνθεί -με την "καλή" τε και την κακή έννοια- οι πολιτικοί και ιδίως οι του κόμματος των δωσίλογων. Ακούστε ας πούμε τον Πάγκαλο πόσο προκλητικά μιλάει για το πως θα μπορούσε να είναι η σημερινή απεργία. Θαυμάστε τον Βενιζέλο που έχει δώσει ρεσιτάλ βιασμού του Ελληνικού Συντάγματος εδώ και 3 μήνες (μην πως εδώ και μια δεκαετία) με πόση αισχρότητα μίλησε στην εκπομπή του Χατζηνικολάου (το του Πάγκαλου ήταν από την ίδιαν απλά δεν το βρήκα σε τηλεοπτικό) και δη, για κάτι που δεν άκουσε καν αλλά απλώς του μετέφεραν. Ο δωσίλογος πορδηπουργός της χώρας τολμάει να αναφέρει την λέξη πατρίδα, ενδεχομένως έχοντας πείσει ακόμη και τον εαυτόν του τον ίδιον ότι βάζει τάξη στα δημοσιονομικά. Σήμερα, στο κυνοβούλιο ο χοντρός Α' απηύθηνε δραματική έκληση προκειμένου να περάσει και η ταφόπλακα του λαού, μην μείνει η δουλειά στη μέση και μείνει άθαφτο το φέρετρο. Και την ίδιαν στιγμή που διάφοροι μαϊντανοί βολευτές ομολογούν ότι ψήφιζαν δίχως να ξέρουν τι ψήφιζαν και ακόμη δεν έχει γίνει της πουτανάρας με όλους τους εισαγγελείς να έχουν μπουκάρει να ρίξουν φως, εισαγγελείς που ως δικαστικοί που είναι έχουν διασυρθεί και αυτοί από την κυβέρνηση των δωσίλογων, τελικώς ακόμη και τώρα εξακολουθούμε ν'ακούμε για καζάνια που βράζουν. Βράζουν αλλά τελικά ψηφίζουν. Έτσι θα κάνουν και αύριο, μην έχετε την παραμικρή επαυτού αμφιβολία. Είναι τόσο χοτρόπετσα ρεμάλια που δεν ιδρώνει τ'αφτί τους. Ο εκβιασμός που τους έχει γίνει είναι σαφής: αφού οι περισσότεροι δεν θα ξαναβγείτε που δεν θα ξαναβγείτε τουλάχιστον καθήστε στο πάρτυ λίγο ακόμη, στηρίξτε την κυβέρνηση. Και το κάνουν. Σάμπως έχει σημασία νομίζετε αν θα υπερψηφιστεί με 155 ή με 151; Διότι να πέφτει κάτω από τον κρίσιμο αριθμό των 151 δεν το βλέπω (ακόμη, διότι κατά τα λοιπά εκ των έσω θα πέσει το pasok, απλά δεν το βλέπω για αύριο. ξαναλέγω πάντως, σύντομα και αυτό).
Διαβάστε (λινκάρω εκ νέου, για τρίτη φορά τις τελευταίες μέρες κι έχω τον σαβαρότατό μου λόγο που το κάνω) τον Καζαμπούμπου που έγραφα πριν 10 μήνες -που να έτρωγα σκατά καλύτερα- και σκεφτείτε ότι μάντης δεν υπήρξα ποτέ. Απλώς παρατηρούσα τα γεγονότα και κυρίως δίχως χρωματισμένα γυαλιά, αφού έχω ξεκαθαρίσει ότι παρόλο που πάντοτε ψήφιζα αυτό που θεωρούσα το σωστό για την περίοδο, ακριβώς όπως θα φορέσεις το σωστό ρούχο με τον καιρό που πρέπει, παραταύτα ουδέποτε είδα με χρωματισμένα γυαλιά. Γι'αυτό άλλωστε και ξεχέζω πατόκορφα τους πάντες και τα πάντα και ουδέποτε έβγαλα την ουρίτσα μου απ'έξω. Διότι -και συγγνώμη που θα το θέσω έτσι ωμά αλλά- όποιος νομίζει ότι ζητάω από τους άλλους να κάνουν την αυτοκριτική τους δίχως να έχω κάνει προηγουμένως εγώ τη δική μου, ε, είναι και πολύ μαλάκας.

Και τα ερωτήματά μου παραμένουν;
Πως αισθάνονται όλοι αυτοί οι προδότες; Είμαι πολύ περίεργος να μάθω.
Έχουν καταλάβει ότι σε λίγο καιρό δεν θα έχουν ούτε αστυνομική συνοδεία ούτε βουλευτική ασυλία; Έχουν καταλάβει ότι δεν θα μπορούν να ξεμυτίσουν από το σπίτι;
Κι αυτό το ρημάδι το Επικρατείας, πόσους θα χωρέσει πια; Ποιος θα πρωτομπεί;

Ποιος θα πρωτομπεί, ε; Μμμμμμμμμ.... σίγουρα όχι η πράσινη πολιτική παρτούζα, το τρίο στούτζες των αποτυχημένων, που φιλοδοξεί να γίνει εφάμιλλο της πράσινης πολιτικής παρτούζας του 1996, αν και τότε ήταν κουαρτέτο. Ποιος θα προκύψει από το τριολέ; Κατά πως όλα δείχνουν ο Λοβέρδος. Φανταστείτε Λοβέρδο ως αρχηγό pasok να μας εξηγεί πόσο καλά έφτιαξε την Υγεία. Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι την ώρα που ένας ολόκληρος λαός από κάτω θα κλαίει. Και μεταξύ άλλων έχουμε και το διαχρονικό μεν, επικίνδυνη νέα μόδα δε που μεταξύ άλλων φαίνεται και στην κατάπτυστη επιστολή-μανιφέστο: γενικώς έχουν γίνει λάθη (προφανώς από μόνα τους). Γενικώς έχουν συμβεί διάφορα (προφανώς από μόνα τους). Γενικώς έχουν ακολουθηθεί εσφαλμένες πολιτικές (προφανώς από μόνες τους). Σε αυτήν τη ρημάδα τη χώρα ουδείς έχει πολιτικές ευθύνες, διαχρονικά. Οι μαλακίες γίνονται πάντοτε από μόνες τους. Είναι σαν τις μίζες της Ζήμενς. Ο Χριστοφοράκος τις έκανε, τα λεφτά απεκαλύφθησαν από τους Γερμανούς, αποδέκτες υπήρξαν, αλλά στην Ελλάδα δεν τα έλαβε κανείς! Είναι μίζες ορφανές, σχεδόν σαν τις μακαρονάδες. Διότι στην Ελλάδα -για να καταλαβαίνετε τι πολιτικούς έχουμε- δεν χρειάζεται να πράττεις. Αρκεί απλά να καταγγέλεις. Αν προσέξετε την πρόσφατη ομιλία του χοντρού Α' στο κυνοβούλιο θα το διαπιστώσετε. Ίσως γι'αυτό να αρπάχτηκε με τον Βαξεβάνη: θεώρησε ότι του παίρνει τη δουλειά...

Όπως και να'χει, το μεγαλύτερο ερώτημα είναι το άλλο: μυαλό έχουμε βάλει;

Κι όσον αφορά τον πρόλογο, ελπίζω να πιάσατε τον παραλληλισμό. Τον είχε πει ωμά-στεγνά κι ο Μπένι προ ημερών άλλωστε. Δεν μας νοιάζει να πτωχεύσουν οι πολίτες, αρκεί να μην πτωχεύσει η χώρα. Ακριβώς έτσι λοιπόν: πρέπει να νοιώθεις στο πετσί σου τα προβλήματα των τραπεζών ακόμη κι αν δεν έχεις να θρέψεις το παιδί σου. Κι αν δεν έχεις κεραμύδι πάνω από το κεφάλι σου κανένα πρόβλημα, σημασία έχει να έχουμε ισχυρό τραπεζικό σύστημα.

Νομίζω η ώρα φτάνει.
Χαίρετε.