Κίτρινος πυρετός

Κι εκεί που πάντα με τις ζέστες με πιάνουν οι σπαρίλες μου και δεν γουστάρω μία, πρέπει σώνει και καλά να με βάζουν κάποιοι σε διαδικασία να κατεβάσω γαμωσταυρίδια πρωϊνιάτικα.
Ναι, όπως υποννοεί κι ο τίτλος, αναφέρομαι στα κοσμήματα των δρόμων, στην μάστιγα της ασφάλτου.

Στους ταρίφες.

Θυμάμαι μια φορά -και νομίζω το'χω ξαναναφέρει- που συζητάγαμε με τον Mad Putcher ένα παρεμφερές θέμα είχαμε καταλήξει στο βαθυστόχαστο συμπέρασμα ότι ο θάνατος από ταρίφα είναι ο πιο ατιμωτικός. Χίλιες φορές να σε πατήσει λεωφορείο και να πούνε "μα καλά, τόσο μαλάκας ήταν και δεν είδε ολόκληρο λεωφορείο;" παρά να πας από ταρίφα.

Ερώτησις (πάρτε την και ως κουίζ, δεν με νοιάζει): υπάρχει σόφρων άνθρωπος που μόλις ακούσει ότι θα απεργήσουν οι ταρίφες δεν πανηγυρίζει; Δε νομίζω.
Και γιατί να μην πανηγυρίσεις; Αφού ξέρεις ότι την επόμενη μέρα θα βρίσκονται στους δρόμους μερικές χιλιάδες λιγότερα αυτοκίνητα που σημαίνει αρκετά λεπτά της ώρας πιο σύντομη διαδρομή; Αφού ξέρεις ότι στο στενάκι δεν θα έχεις τον κίτρινο μαλάκα μπροστά που πηγαίνει με 15 χιλιόμετρα επειδή κάποιος του είπε ότι έτσι πάει ακόμη πιο οικονομικά, ούτε φυσικά θα σου τύχει το ζώο που θα σταματήσει πάντα την τελευταία στιγμή και εννοείται δίχως χρήση της ντροπής των alarm στην μέση του δρόμου κλείνοντας όλη την κυκλοφορία επειδή δεν θέλει να τον προσπεράσει το λεωφορείο που βρίσκεται 15 αυτοκίνητα πιο πίσω διότι έτσι θα καθυστερήσει. Έτσι, το κόσμημα των δρόμων αποφασίζει να καθυστερήσει αυτός όλους τους υπολοίπους για να μην χάσει την πρωτοπορία στο γκραν πρι των δρόμων της πόλης.

Και αν του την πεις κιόλας μπορεί να γυρίσει και με ιδιαίτερα πολύ τσαμπουκά να σου πει "η δουλειά μου είναι ρε φίλε".

Πράγματι: μόνο που χθες πρωί-πρωί που γαμήθηκα για να περάσω μέσα από το λιμάνι εγώ προφανώς δεν πήγαινα στην δουλειά μου αλλά είπα να πάω να χαζέψω πόσοι τουρίστες θα κατέβουν από τα πλοία και να βάζω στοιχήματα αν ο αριθμός τους είναι μονός ή ζυγός.
Πάλι καλά που μια στιγμή ολιγωρίας μιας νταλίκας (κυριολεκτικά στιγμή, αφού παραλίγο να πέρναγε από πάνω μου έτσι όπως χώθηκα να φύγω) μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μια μαεστρική κίνηση ματ και να την κάνω μέσω Δραπετσώνας από τα στενά, πάντοτε με κάποια περαιτέρω επιβάρυνση και σε χρόνο και σε βενζίνη, κάτι που φυσικά τον ευγενή πλην σιχαμερό κλάδο των ταριφών δεν φάνηκε να απασχολεί.

Βέβαια θα μου πείτε, εδώ δεν τους απασχολεί ότι σε κάθε απεργία τους πανηγυρίζουν άπαντες ενώ όλες τις υπόλοιπες μέρες μαζεύουν καντήλια για τις προσωπικές τους συλλογές, θα τους απασχολήσει τι πήδημα έφαγαν οι απλοί πολίτες (η πλέμπα κοινώς) για να πάνε στις δουλειές τους; Θα τους απασχολήσει μήπως το ότι χθες μπορεί να δημιούργησαν σοβαρότατα προβλήματα σε ανθρώπους που δεν έφταιγαν; Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση.
Εξάλλου από τον τρόπο οδήγησης ενός ταρίφα καταλαβαίνεις σχεδόν ευθύς αμέσως ότι δικαιώματα έχει μόνο αυτός και κανένας άλλος. Εξάλλου αν αναγνώριζαν τα δικαιώματα των άλλων θα είχαν βγει από την προηγούμενη μέρα να πουν "μην περάσετε από το λιμάνι αύριο διότι θα το κάνουμε κόλαση. Παρομοίως πηγαίντε μόνο με προαστιακό και μετρό στο αεροδρόμιο". Δεν το έκαναν όμως, ούτε για να λάβουμε τα μέτρα μας. Άρα επιδίωξαν την ταλαιπωρία μας.

Αλήθεια, για ποιον λόγο έκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά ή το αεροδρόμιο; Μα φυσικά για να κάνουν αυτό για το οποίο είναι προορισμένοι να εκπληρώνουν στους δρόμους: να γίνουν ενοχλητικοί. Αυτό είναι που κάνει πάντα ένας ταρίφας στους δρόμους.
Είναι ο άνθρωπος που παρανόμως δεν θα σε πάρει επειδή δεν του αρέσει η διαδρομή, ακόμη κι αν είναι έξω εν μέσω καταιγίδας και έχεις γίνει παπί.

Θυμάμαι μια φορά πριν περίπου ενάμιση χρόνο μου είχε τύχει ένα σημαδιακό συμβάν. Έχω ρίξει τον πρώτο γύρο ντέρμπυ σε ένα κρατικό νοσοκομείο όπου είχα βάλει τον πατέρα μου για να κάνει μια βιοψία νεφρού. Ποιος ο λόγος του ντέρμπυ; Ότι η βιοψία δεν μπορούσε να γίνει εκεί και το δείγμα δεν θα το πήγαινε το νοσοκομείο αλλά εγώ. Μέσα από παναγίες και λοιπά εδάφια του Κατά Μάρκον, βουτάω το δείγμα και ωσάν από σκηνή ταινίας μπαίνω με ένα αεροπλανικό στον πρώτο ταρίφα που περνάει. "Φίλε, στο τάδε νοσοκομείο σε παρακαλώ και αν γίνεται γρήγορα" του είπα, αν και σκεφτόμουν ότι το δείγμα που κραταγα χύμα σε διαφανές μπουκαλάκι στα χέρια μου έλεγε αρκετά κι από μόνο του για το κατά πόσον βιαζόμουν ή όχι. Μάλιστα, είχα την πρόθεση να του δώσω και κάτι παραπάνω.
Παρόλο που η πρόθεση σχεδόν εκμηδενίστηκε στο αμέσως επόμενο φανάρι δηλαδή 300 μέτρα μετά, τελικώς το κάτι παραπάνω του το έδωσα, μόνο που το πήρε με διάφορα κοσμητικά και λοιπές παναγίες. Γιατί;
Διότι θεώρησε φυσιολογικό να πάρει διπλή κούρσα κάποια κυρία που πήγαινε μεν στην αντίθετη κατεύθυνση από'μένα αλλά ήταν πολύ κοντά και βιαζόταν πολύ. Μέσα από περαιτέρω εδάφια και λοιπές όχι ιδιαίτερα ευγενείς ψαλμωδίες που ακολούθησαν και μέσα από τις οποίες του εξήγησα εναργώς ότι η μοναδική περίπτωση να καθυστερήσω είναι να με ξεκολλάει η αστυνομία από πάνω του καθώς θα του πηδάω πολλά και διάφορα, τελικώς κατάλαβε ότι σοβαρολογούσα και της είπε να κατέβει διότι βιαζόμεθα.
Ε, μην μου πείτε ότι έστω σε κάτι παραμφερές δεν έχετε τύχει ποτέ; Δεν σας έχουν πάει ποτέ κύκλο; Δεν σας φάνηκε ποτέ τσιμπημένο το ποσόν; Κάτι, ο,τιδήποτε.
Για να μην αναφέρω το ασύλληπτο μου μου'τυχε προ διμήνου όπου μπήκα σε ταρίφα που δεν γνώριζε καν ελληνικά και προσπαθούσα να του εξηγήσω πως να με πάει στο Ασκληπιείο Βούλας. Και μην σας πω πως αντιμετώπισε έναν πακιστανό (μάλλον) σε ένα φανάρι που ήθελε να του κάνει το τζάμι διότι θα ξεφύγουμε...

Ντάξει δε λέω, υπάρχουν και καλοί ταρίφες και περιέργως έχω γνωρίσει δύο ολόκληρους στο παρελθόν! Εξάλλου ταρίφες έχουν γίνει, δουλειά είναι κι αυτή, δεν πήγαν και στα ΜΑΤ ντε. Βέβαια δεν ξέρω αν πρόκειται για λεπτομέρεια ότι τα παιδιά ήταν βιοπαλαιστές που νοίκιαζαν το ταξί και όχι ιδιοκτήτες που πιθανώς να είχαν και 5-6 άδειες στην κατοχή τους και να το παίζουν εισοδηματίες που πληρώνουν αυτοτελή φορολόγηση στην εφορία, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο εν λόγω κλάδος έχει ένα πάρα πολύ κακό όνομα και για το όνομα που έχει έχει μεριμνήσει ο ίδιος ο κλάδος με ιδιαίτερη στοργή και σπουδή. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε και χθες. Επειδή ήξεραν ότι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δεν θα ασχολείτο κανείς με δαύτους, αποφάσισαν από το πρωί να βγάλουν την πίστη ανάποδα σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο.

Αν είχαν πάει προς το Υπουργείο πορεία, να το καταλάβαινα. Ακόμη κι αν είχαν πάει -όπως έπραξαν αργότερα- προς τη Βουλή θα το καταλάβαινα, βέβαια όχι με τα ταξί τους διότι αυτό αποτελεί ένα ακόμη δείγμα απύθμενης βλακείας. Δεν θα διαφωνήσω ότι αρκετοί απ'αυτούς έχουν τω όντι μεγάλα προβλήματα, πχ κάποιος που μπορεί να αγόρασε άδεια ταξί πριν από 2-3 χρόνια και δεν έχει προλάβει να κάνει απόσβεση του ποσού και απ'όσο έχω δει η νέα σοσιαλιστική βόμβα δεν παρουσιάζει καμία απολύτως μέριμνα γι'αυτούς τους ανθρώπους. Και πάλι όμως δεν είναι όλοι (τους) το ίδιο. Όταν όμως πας και κλείνεις ένα άσχετο μέρος μόνο και μόνο επειδή εκεί θα σε προσέξουν, ε, τότε ρε φίλε όσα κι αν σου πω είναι πραγματικά λίγα.

Ντεκαιγαμήσ' καραγκιόζο, μου'βγαλες το λάδι.
Ζώο.
Σταδιάλα.