Σελίδες

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Τα μπράβο είναι το λιγότερο


Και αναφέρομαι φυσικά στις κοπελάρες μας της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρησης (ελληνιστί πόλο) η οποία νομίζω πλέον μπορεί δικαιότατα να συγκαταλέγεται ως η καλύτερη εθνική ομάδα από όλες, σε όλα τ'αθλήματα.

Πλάκα, πλάκα κάποια στιγμή πρέπει να κάτσω να πω 2-3 πραγματάκια για το πόλο που μετά την μπάλα είναι το αγαπημένο μου άθλημα, το οποίο πόλο χρόνια τώρα φωνάζω ότι κανονικά είναι το πραγματικό εθνικό μας σπορ. Μόλις βάλουμε κάτω τις επιτυχίες που μας έχει φέρει τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό θα διαπιστώσετε ότι θα χαθεί η μπάλα.

Όπως και να'χει μέχρι τότε, ξανά ένα μεγάλο μπράβο σε όλη την ομάδα, και στα κορίτσια και φυσικά στο καταπληκτικό τημ.
Και μην ξεχνάμε την πικρή κουβέντα που είπε ο προπονητής Γ. Μορφέσης, καλά φωτογραφίζονται όλοι αυτοί τώρα μαζί με την ομάδα όπως γίνεται σε κάθε επιτυχία. Θα κάνουν τίποτε όμως γι'αυτήν;
Κάτι είπα, ε;


Εξάλλου ως είναι πασίγνωστο σε αυτή τη χώρα μόνο οι πολιτικοί και τα λαμόγια επιβιώνουν.
Μμμμμμμμ.... δύο φορές το ίδιο πράγμα είπα ή ιδέα μου είναι;

2 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Ακριβώς αυτό.

Σταθερότητα. Όπως και το μπάσκετ βέβαια, αλλά για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Όχι φωτοβολίδες σαν το ποδόσφαιρο, που η Χελλένικ αμετροέπειά μας έκανε να ζητάμε από τον Χαριστέα να είναι Ροναλντίνιο. Αν η Ελλάδα προκρίνεται (σχεδόν) σταθερά σε τελικά γιούρο και μουντιάλ για τα επόμενα 30 χρόνια τότε θα μπορούμε να λέμε ότι πραγματικά αλλάξαμε επίπεδο από την προ 2004 εποχή.

Hades είπε...

Ξαναπές το αυτό, polse. Έτσι ακριβώς είναι. Τουλάχιστον Ρονάλτνο, όχι Ροναλντίνιο, θα έλεγα.. :)
Και η πλάκα ξέρεις ποια είναι; Ότι το πόλο έχει πολύ περισσότερες επιτυχίες από όλα τα υπόλοιπα αθλήματα, απλά υστερεί στην δημοσιογραφική μασωνία...