Φίλαθλος

Σήμερα όλους εμάς τους φιλαθλαίους μας περίμενε μια ψυχρολουσία μόλις πιάσαμε την εφημερίδα στα χέρια μας. Ποια ήταν αυτή;
Η ακόλουθη.


Πριν περάσουμε στον σχολιασμό της, επιβάλεται να διαβάσουμε πολύ προσεκτικά το κείμενο του Καραγιαννίδη της 30ης Νοεμβρίου 2010, ήτοι στα γεννέθλια για τα 28 χρόνια του Φιλάθλου:


Ελπίζω να διαπιστώσατε ότι το κείμενο του Καραγιαννίδη διαπνέεται από μια μελαγχολία. Ιδίως η τελευταία ατάκα του ουσιαστικά αποκάλυπτε το τι θα επακολουθούσε. Προφανώς λοιπόν δεν ήταν τυχαίο ότι πριν λίγες μέρες βγήκε ρεπορτάζ στο φως (όχι την εφημερίδα) κατά το οποίο οι δημοσιογράφοι είναι απλήρωτοι (κάτι που επιβεβαίωσε και ο Γεωργίου από αέρος -το άκουσα με τα ίδια μου τ'αφτιά) και δεν έχει σημασία το αν είναι έναν, πέντε ή δεκατέσσερεις μήνες όπως διαψεύδει ο Κουρής. Σημασία έχει ότι ο Φίλαθλος έμοιαζε εδώ και καιρό εγκαταλειλημένος και δεν μιλάω σε καμία περίπτωση για τους εκεί δημοσιογράφους. Αναφέρομαι στο ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Προ καιρού ο Καραγιαννίδης κυκλοφόρησε μια στοιχηματική εφημερίδα, το Ταμείο. Η εφημερίδα αυτή κατέρριψε τον μύθο ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να κυκλοφορήσει με άλλη μορφή ο Φίλαθλος και όταν λέω μορφή, εννοώ και μέγεθος και χρώματα. Διότι κακά τα ψέματα, ο Φίλαθλος υστερεί σχεδόν ως προς όλες τις εφημερίδες ακριβώς εκεί: στην πρώτη εντύπωση. Κανείς δεν θα μπει στον κόπο να διαβάσει τα αριστουργήματα του Μπαζίνα όταν δεν τον τραβάει η εμφάνιση, μην κρυβόμαστε. Οι περισσότερες εφημερίδες αυτό πουλάνε: μια ευπαρουσίαστη μόστρα, συνοδευόμενη από πολλές μεταγραφολογίες τε και διαιτητολογίες. Και δεν αναφέρομαι στις κάφρικες που τουλάχιστον απευθύνονται σε συγκεκριμένους πελάτες, αλλά στις υποτιθέμενες αντικειμενικές που ώρες, ώρες απορώ πως και δεν έχουν ζαλιστεί από τις ασταμάτητες κωλοτούμπες.

Μπαζίνας, Γεωργίου, Γαλούπης, Καραγιαννίδης, Αποδυτηριάκιας είναι μεταξύ άλλων οι λόγοι που διαβάζουμε Φίλαθλο. Βέβαια για να πω και την κακία μου, κατά το παρελθόν την αγοράζαμε και για τις επιστολές, οι οποίες έχουν καταβαραθρωθεί ανηλεώς κατά τα τελευταία χρόνια. Ποια αθλητικά ρε; Πλέον τα αθλητικά μπορείς να τα πληροφορηθείς από 50 διαφορετικές ελεύθερες ιστοσελίδες και πολύ πιο άμεσα και έγκαιρα. Για τ'αθλητικά θα πάρουμε τον Φίλαθλο; Για το παρασκήνιο ναι, για τ'αθλητικά όχι. Σιγά τ'αθλητικά γεγονότα που έχουμε στην Ελλάδα άλλωστε. Γι'αυτό και ανέκαθεν υποστηρίζαμε ότι ο Φίλαθλος είναι μια πολιτική εφημερίδα και ουχί αθλητική. Μια πολιτική εφημερίδα που όμως υστερεί σε όλους τους τομείς πλην της ποιότητας σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Το πρόβλημα όμως στην Ελλάδα είναι ότι στην Ελλάδα η ποιότητα δεν πουλάει. Αυτό που πουλάει είναι η μόστρα και η μπουρδολογία, γι'αυτό άλλωστε φτάσαμε και στο σημείο που φτάσαμε ως χώρα.

Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2011 να έχεις ακόμη συνδρομητική ιστοσελίδα ρε αγορίνα μου. Το ίντερνετ είναι ελεύθερο και οι συνδρομητικές ιστοσελίδες που επιβιώνουν είναι απειροελάχιστες και για πολύ συγκεκριμένους και συνήθως πολύ ειδικούς λόγους. Θέλουμε να περάσουμε κάτι από τον Φίλαθλο και είτε θα πρέπει να πέσει σκανάρισμα (όπως εν προκειμένω), είτε να πέσει χειρονακτική αντιγραφή όπως στο παρελθόν, είτε να μπει με λινκ κανά πρωτοσέλιδο αν πρόκειται για Μπαζίνα και μόνο. Να περάσεις απευθείας κάποιο λινκ (που αν μη τι άλλο θα είναι διαφήμιση για την εφημερίδα) δεν υπάρχει περίπτωση. Και το ρημάδι, να πω ότι δεν υπάρχουν εφημερίδες που εκτός από την έντυπη έκδοση έχουν και την ηλεκτρονική, κομμάτια να γίνει. Έχει κλείσει καμία τους εξαιτίας της ελεύθερης ιστοσελίδας; Ούτε μία. Άρα; Δεν είναι μόνο αυτά όμως: αλλεπάλληλα ορθογραφικά λάθη, επιστολές που διαρκώς μετακινούνται ή και εξαφανίζονται, στήλες που μία είναι εδώ και μία παραπέρα κ.ο.κ. Όλα αυτά δεν αποσκοπούν στο να κερδίσουν νέους αναγνώστες. Τουναντίον συχνά-πυκνά κουράζουν ακόμη και τους παλαιούς.

Και φτάνουμε λοιπόν στο σημείο να βγάζει ο Κουρής πωλητήριο. Ας βάλει όσα θέλει. Το θέμα είναι να μην βάλει και λουκέτο, διότι η εκτίμησή μου είναι ότι προς τα'κεί πάει η δουλειά. Εδώ και μήνες έβλεπα ότι ο Φίλαθλος ουσιαστικά έπνεε τα λοίσθια, απλώς όταν διάβασα το παραπάνω κείμενο του Καραγιαννίδη σιγουρεύτηκα.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι λοιπόν, ουδόλως με απασχολεί αν ο Κουρής έχει τα χίλια δυο οικονομικά προβλήματα, άσε που δεν τον πιστεύω κιόλας. Πως γίνεται να αναγκάζεσαι να πουλήσεις ένα μεγάλης αξίας οικόπεδο στο χ μέρος, όταν το νέο σου κανάλι είναι ολόφρεσκο; Αν έχεις τόσα προβλήματα δεν ανοίγεις νέο κανάλι, υπαγορεύει η λογική εκτιμώ. Ή μήπως λίγες λίαν επιτυχημένες αγοραπωλησίες ή κινήσεις έχει κάνει ο Κουρής στον χώρο των ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια; Συνεπώς η ίδια η "ανοικτή επιστολή" με οδηγεί να συμπεράνω ότι ο Κουρής απλά κουράστηκε από τον Φίλαθλο, διότι αν δεν είχε κουραστεί θα τον είχε χειριστεί-αξιοποιήσει απείρως καλύτερα όλα αυτά τα χρόνια. Και ουδόλως με απασχολεί αν ο Κουρής ξαφνικά θυμήθηκε το αγγελιόσημο ή τα πόσα άλλα μπορεί να συμβαίνουν στον χώρο των ΜΜΕ, ούτε με ενδιαφέρουν τα όποια οικονομιά προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζει. Τα τελευταία που γράφει ναι μεν ισχύουν, αλλά τώρα τα θυμήθηκε; Τόσα χρόνια δεν τα ήξερε; Ή μήπως δεν υπάρχουν πολυθεσίτες ακόμη και εντός των δικών του ΜΜΕ; Τι με ενδιαφέρουν λοιπόν τα προβλήματα του Κουρή; Καρφί δεν μου καίγεται. Το ότι τα ΜΜΕ μπορούν άνετα να σε βάλουν μέσα είναι γνωστό παλαιολιθικόθεν. Για την ακρίβεια, τον έχω πλήρως γειωμένο από τότε που έκλεισε το 95 τον Sprint FM χάριν του Love Radio. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το να μην ντουμπλαριστεί το έγκλημα, διότι αν κλείσει ο Φίλαθλος θα είναι έγκλημα.

Τι έγκλημα; Κατά της σοβαρής ενημέρωσης (όσων τον διαβάζουμε), κατά των σοβαρών απόψεων (όσων τις γράφουν).
Κατ' επανάληψιν έχω γράψει εδώ μέσα ότι όσοι δεν διαβάζετε Φίλαθλο δεν ξέρετε τι χάνετε. Δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής σε αυτό. Το ερώτημα που αναφύεται πλέον είναι το κατά πόσον θα μπορούμε να τον διαβάζουμε κι εμείς στο μέλλον...
Διότι 18 χρόνια είναι αυτά, το ρημάδι...

UPDATE: Βγήκε ο Καραγιαννίδης σήμερα (24/01) στην εκπομπή του Γεωργίου στον real και μίλησε επί του θέματος κατόπιν λαϊκού αιτήματος. Η αλήθεια είναι ότι όπως του είπε κι ο Γεωργίου, μίλησε σε μεγάλο βαθμό σαν Πυθία. Μεταξύ άλλων είπε πχ ότι "το χειρότερο ίσως να μην είναι το χειρότερο". Αυτό είναι σαφώς κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί διττά. Υπάρχει δηλαδή η αισιόδοξη πλευρά, υπάρχει όμως και η απαιδιόδοξη.
Όπως και να'χει, ο Καραγιαννίδης επιβεβαίωσε ότι ο Φ πάει για φούντο, παρόλο που τίποτε δεν είναι τελεσίδικο. Επίσης δεν απέκλεισε το να φανούν αχτίδες φωτός. Που και πως, μάλλον μόνο αυτός το γνωρίζει: "ακόμη είμαστε στην προθέρμανση, δεν έχουμε βγει στο γρασίδι" είπε με νόημα. Βέβαια το θέμα είναι και το γιατί θα βγουν στο γρασίδι, για ποιον λόγο και με ποια αφορμή δηλαδή. Όπως και να'χει όμως, ήταν μια νότα αισιοδοξίας αυτή η ατάκα του.
Το καλό ήταν ότι ενώ ξεκίνησε με τα πολλά "πρόσωπα" του Φιλάθλου, τελικώς επέλεξε να μιλήσει για το πνευματικό του παιδί, που είναι αυτό με το οποίο είμαστε σε "σύνδεση" όλοι μας. Και όπως είπα, ενώ σε κάποια σημεία ήταν σαφέστατος, σε κάποια άλλα άφησε ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα.
Η ουσία είναι μία: αν κλείσει ο Φίλαθλος θα είναι τεράστιο πλήγμα. Και επί προσωπικού για τον κάθε αναγνώστη και σε επίπεδο ενημέρωσης γενικώς.

Το μέλλον προφανώς είναι ρευστό. Δυστυχώς το μόνο που μένει είναι να περιμένουμε τις εξελίξεις, ευχόμενοι τα καλύτερα. Διότι η αλήθεια είναι ότι καθημερινότητα δίχως Φϊλαθλο αδυνατό να την σκεφτώ. Μην πω ότι με πιάνει κρύος ιδρώτας...