Η τρομοκρατία της Πληροφορίας

Πιασάρικος τίτλος, ναι, το ξέρω....
Για πείτε μου όμως κάτι...
Η κυβερνοτέτοια, πως τη λένε... Α, ναι... κυβερνοτρομοκρατία. Τι ακριβώς είναι τελικά, έχουμε μάθει; Είναι η τρομοκρατία διά του διαδικτύου, ή μήπως η διακυβέρνηση με τρομοκρατικά μέσα; Διότι σα να μου φαίνεται ότι έχει αρχίσει να μπλέκει λίγο το πράγμα...

Βασικά, μην το κρύβω, μου θυμίζει λίγο τη δυστυχή μύγα, πάνω στην οποίαν πέφτει ανηλεώς και με ιδιαίτερη μοχθηρία μια μυγοσκοτώστρα, συνήθως από κάποιον εξαιρετικά εκνευρισμένο άνθρωπο, ο οποίος μόλις την λιώσει (και έχοντας ήδη ακούσει τον χαρακτηριστικό ήχο "σκλιατς" στον τοίχο) αναφωνεί θριαμβευτικά "πολύ μου τα 'χες ζαλίσει εσύ"...
Πιθανώς στο.. πρόσωπο της μύγας ο εν λόγω κύριος να έβλεπε το αφεντικό του, κάποιον εφοριακό, έναν αστυνομικό, την παντοφλοφέρουσα σύζυγό του ή ακόμη και το κράτος το ίδιο -άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου άλλωστε. Η ουσία είναι, όμως, ότι το αγγλικώς λεγόμενο overkill, δηλαδή η ενέργεια του να σκοτώσεις κάποιον με αχρείαστη "ποσότητα" δύναμης ενώ θα μπορούσες και με λιγότερη, δείχνει να είναι μέρος της παγκοσμιοποιημένης καθημερινότητάς μας και μάλιστα εδώ και καιρό. Να διευκρινίσω δε, ότι στην περίπτωση που εξετάζουμε το ρήμα "σκοτώνω" δεν είναι απαραίτητο να εννοείται κυριολεκτικά: μπορεί κάλλιστα να είναι και ηθικά, πνευματικά κ.ο.κ. Αυτό κρατήστε το διότι έχει σημασία.

Αναφέρομαι στο wikileaks, για όποιον δεν το κατάλαβε, και ταυτόχρονα στην οδύσσεια που έχει ξεκινήσει ο Τζούλιαν Ασάνζ που ως γνωστόν ήδη κρατείται σε αγγλικές φυλακές. Κατ' αρχήν και πριν προχωρήσω παραπέρα, θα ήθελα να σας παραπέμψω σε δύο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις από τον polse και τον πειρατή αντίστοιχα. Επίσης, ρίχτε μια ματιά και σ'αυτό:


Η απορία μου, την οποίαν διόλου τυχαία διάβαζα και σε κάποια κείμενα του κλασικά εξαιρετικού Ντόπερμαν στον Φίλαθλο τις τελευταίες μέρες (όπως το παραπάνω απόσπασμα), είναι το πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που αν μη τι άλλο δεν έχει διαπράξει και κανένα έγκλημα, να παρουσιάζεται δίπλα-δίπλα με τον Μπιν Λάντεν ως προς την επικινδυνότητα... Και πάλι όμως, δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα...

Νομίζω ότι είναι παραπάνω από προφανές ότι επιχειρείται σε παγκόσμιο επίπεδο μια συντονισμένη προσπάθεια να παρουσιαστεί τόσο ο Ασάνζ, όσο και το wikileaks ως κάτι το... δαιμονικό, κάτι το υπέρμετρα κακό, ή ακόμη χειρότερα ως "Η Απειλή". Κι εδώ που τα λέμε είναι και ας δούμε το γιατί με μερικά σύντομα παραδείγματα...

Θυμάστε πως μπούκαραν οι "συμμαχικές" δυνάμεις στο Ιράκ; Προφασιζόμενες όπλα που τελικώς απεδείχθη ότι δεν υπήρχαν. Εξίσου προφανές ότι οι ειδήμονες το γνώριζαν ούτως ή άλλως ότι δεν υπήρχαν, σημασία όμως δεν είχε το ότι δεν υπήρχαν, αλλά το να πειστεί ο κόσμος ότι υπήρχαν. Και ο κόσμος επείσθη, πράγμα μάλλον εύκολο μετά τις επιθέσεις της 11/9 (η λέξη "τρομοκρατικές" δεν συμπεριελήφθη ηθελημένα) όπου "κινδυνεύουμε όλοι μας", "ήρθαν στα σπίτια μας" κλπ, κλπ. Άρα, με μία οργανωμένη προσπάθεια ενημέρωσης του κόσμου, έγινε αυτό που ήθελαν τα κοράκια.

Επειδή όμως ως Ελληναράδες είμεθα διαχρονικά πεπεισμένοι ότι ότι οι παγκόσμιες εξελίξεις δεν μας αφορούν και ιδιαίτερα, ας δούμε την αξία της ενημέρωσης μέσα από τα σύνορα και για να μην φεύγουμε μακρυά, ας περιοριστούμε στην οικονομική κρίση.
Από την πλειονότητα των μέσων μαζικής εξημέρωσης εδώ και κοντά ένα χρόνο γινόμαστε αποδέκτες μιας ασταμάτητης ροής πληροφοριών για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα, πόσο χειρότερα θα γίνουν, πόσο πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι, πόσο δύσκολη είναι η οικονομική συγκυρία, πόση κατανόηση πρέπει να δείξουμε στα ψυχολογικά προβλήματα της ανέραστης κυρίας Μέρκελ, πόση συμπάθεια πρέπει να δείξουμε στο ΔΝΤ που ήρθε σαν καλός γιατρός για να μας σώσει από την αρρώστια των πολιτικών (καλοί γκασμάδες και αυτοί, θα φύγει η αρρώστια και θα μείνουμε με τους πολιτικούς) κ.ο.κ. Δεν ξέρω αν πιάνετε που το πάω...

Για ποιον λόγο η γιαγιούλα που παίρνει 500 ευρώ σύνταξη πρέπει να γνωρίζει τι είναι η ΔΕΚΟ, τι λέει η Μέρκελ, τι άλλο θα ξεράσει αύριο ο υπερπαραγωγικός πολιτικός ανήρ Πάγκαλος; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, γιατί να ξέρει το ο,τιδήποτε άλλο πέραν του γιατί μειώθηκε η σύνταξή της, ή γιατί πλέον δεν της φτάνουν τα χρήματα; Κοινώς, γιατί να πληροφορούμεθα όλοι μας πράγματα που ουδόλως μας απασχολούν;
Είναι πραγματικά πολύ απλό: διότι αν τα δελτία ειδήσεων, οι ανταποκρίσεις, τα άρθρα των εφημερίδων και φυσικά -μην ξεχνάμε αυτές!- οι έγκριτες αναλύσεις των ειδικών (sic) δεν αναφέρονταν σε όλα αυτά που ούτε που ενδιαφέρουν τον κόσμο, τότε θα έπρεπε να αναφέρονται σε αυτά που πραγματικά τον ενδιαφέρουν, δηλαδή που βρήκε τόσα σπίτια ο τάδε, που βρήκε τόσες καταθέσεις ο δείνα, ποιος έφαγε τόσα εκεί κ.ο.κ. Το θέμα είναι ότι τόσο η τεχνητή παροχή πληροφοριών προς εσφαλμένη κατεύθυνση σε συνδυασμό με το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί (να υπενθυμήσω μεταξύ άλλων τα αληθινότατα σκηνικά με ανθρώπους που πήγαιναν και σήκωναν τα λεφτά τους από τις τράπεζες υπό τον φόβο ότι "οι τράπεζες δεν θα έχουν μετρητά να δώσουν σε λίγες ημέρες") κάνουν τον κόσμο εσωστρεφή αφενός, αφετέρου -και σημαντικότερο- να μην βλέπει καν τα πραγματικά προβλήματα και να ασχολείται με ό,τι άσχετη πίπα υπάρχει δεξιά κι αριστερά...

Ή μήπως είναι τυχαίο ότι μόλις εσχάτως έγινε εθνική σταρ η Πετρούλα για τα καραγκιοζιλίκια της, αν και κατά τα λοιπά εδώ και χρόνια μας ζάλιζε ανηλεώς τον έρωτα από την τηλεοπτική τζαμαρία; Μέχει και ότι θα βγάλει ροζίζον ντιβιντιό σεξουαλικής διαπαιδαγώγισης που δεν θα έχει την παραμικρή σχέση με αυτό της Τζούλιας μάθαμε, παρόλο που δεν έχει καν μπει για τα... γυρίσματα. Και δεν αναρωτιέται κανείς γιατί! Σχολιάζει ο κόσμος την Πετρούλα αντί ν'ασχολείται με τα σοβαρά θέματα της καθημερινότητας -είμαστε πραγματικά για λύπηση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε μερικά εκατομμύρια ανθρώπων να βρίσκεται ωσάν του Γαλάτες πίσω από τους Ρωμαίους στο κατόπι 300 αχρήστων συν μερικών ακόμη κομματόσκυλων τε και εργατοπατέρων και να τους αλλάζει τον αδόξαστο, αλλά αντ'αυτού κάθεται στο σπίτι και παρακολουθεί από του καναπέως με ιδιαίτερο θαυμασμό την αγγλική πιτσιρικαρία να κάνει ντου έως και στον Κάρολο με την Καμήλα του σχολιάζοντας "μπράβο στους Άγγλοι"...

Μην ξεφεύγουμε όμως: δε νομίζω να υπάρχει κάποια παγκόσμια... ντιρεκτίβα που να λέει στα μουμουέ "κάντε αυτό". Νομίζω ότι είναι σχεδόν τόσο αυτονόητο όσο κάποτε υπήρξε και η ανακάλυψη του τροχού. Χειραγωγείς τις μάζες άρα τις ελέγχεις κι αφού τις ελέγχεις, κάνεις ό,τι γουστάρεις. Και πως γίνεται η καλή, η παστρική χειραγώγηση; Μα φυσικά διά της πειθούς! Δεν έχουμε και καμιά χούντα ντε, είμεθα αν μη τι άλλο δημοκρατικά ζώα και ως τέτοια, δεν υπάρχει λόγος να δολοφονήσουμε το παραδίπλα κράτος έτσι απροκάλυπτα -το απαγορεύει και η θρησκεία άλλωστε-, μπορούμε όμως να το δολοφονήσουμε με το κατάλληλο ιδεολογικό περιτύλιγμα: λίγη γαρνιτούρα από 'δώ, λίγη σαλτσούλα από 'κει, βάλε και καμιά τρουφίτσα με κανά κερασάκι, και ο πατσάς πεκίνου είναι έτοιμος. Μα θα μου πείτε, ότι πεκίνου είναι η πάπια, σάλτσα πάει στα μακαρόνια, γαρνιτούρα στο κρέας, κερασάκι στην τούρτα, τρούφα στις πάστες, άρα που κολλάει ο πατσάς; Μα πως δεν κολλάει; Από την στιγμή που σε έχουν πείσει ότι πρόκειται για πιάτο με μουσακά, φυσικά και κολλάει. Αυτή ακριβώς είναι η αξία της "πληροφορίας", και κάπου εδώ έρχεται και χαλάει η μανέστρα με το διαδίκτυο, το οποίο επειδή είναι δομημένο σε χαοτική βάση, εξακολουθεί να είναι ακόμη ελεύθερο κι ανεξέλεγκτο (ή τουλάχιστον σε αρκετά μεγάλο βαθμό), άρα να προσπαθεί να ελέγξει την ορθότητα της πληροφορίας, πράγμα αναφανδόν κακό για την παγκόσμια τάξη πραγμάτων (θυμηθείτε τι λέγαμε για το Zeitgeist που... σπάει τα ταμεία).

Συνεπώς δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Ασάνζ είναι στην φυλακή αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, με κατηγορία θραύσης προφυλακτικού. Ούτε πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι παρουσιάζεται από τα μουμουέ ως μέγας εγκληματίας, πλάι-πλάι στον Οσάμα και δεν ξέρω κι εγώ ποιον άλλον επαγγελματία αιματοκυλιστή. Διότι ο Ασάνζ έκανε ίσως το χειρότερο που μπορούσε να κάνει άνθρωπος: πήρε το υπ'αριθμόν ένα όπλο τους και τους το γύρισε στη μάπα, ρίχνοντας και 1-2 προειδοποιητικές βολές στο ενδιάμεσο, γεγονός που σε συνδυασμό με το άγνωστο του πράγματος (δηλαδή τι μπορεί να έχει ακόμη στα χέρια του) δημιουργεί τρόμο στους κατ'εξοχήν θιασώτες του τρόμου. Κι επίσης, γι'αυτό και δεν έχουμε ακούσει -και φοβάμαι ότι ούτε πρόκειται νάκούσουμε- για επίσημες αντιδράσεις σε επίπεδο άλλων χωρών: αφού κι αυτές το ίδιο παιχνίδι παίζουν, ποιαν θα συνέφερε το αντίθετο; Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ για ποιον λόγο στις χολυγουντιανές υπερπαραγωγές πλέον ως κακοί εμφανίζονται οι Κινέζοι και όχι οι Σοβιετικοί/Ρώσοι; Μα για τον ίδιον ακριβώς που πάντα θα σώσει την ημέρα ο καλός αμερικάνος, ο οποίος θα πηδήξει και το γκομενάκι στο τέλος, ή για τον ίδιον λόγο που ο Τζον Ράμπο οπλισμένος με μια σπασμένη οδοντογλυφίδα και μια τρύπια κάλτσα κατάφερνε πάντοτε να τα βάζει ταυτόχρονα με μερικές εκατοντάδες άρτια εκπαιδευμένους μαχητές αντιπάλους και πάντοτε να κερδίζει. Κοινώς, για τον ίδιον λόγο που οι αμερικανόφερτες μπούρδες βγαίνουν ασταμάτητα εδώ και δεκαετίες, έτσι υπάρχει και η ασταμάτητη ροή πληροφοριών. Ο εγκέφαλός σου πρέπει και να γίνει και να μείνει χυλός. Ειδάλλως, κινδυνεύεις να πας από προφυλακτικό...

Που παίζεται το όλο παιχνίδι λοιπόν επί της παρούσης; Στο διαδίκτυο, εκεί όπου ξεκίνησε δηλαδή. Έχουν ξαμοληθεί χάκερς παγκοσμίως και την πέφτουν σε ό,τι θεωρούν "στρατηγικής" σημασίας. Πολύ φοβάμαι όμως ότι εκεί θα μείνει, τουτέστιν η όλη προσπάθεια θα καταπνιγεί από τους απείρως πιο αμείλικτους και απάνθρωπους εκπροσώπους της νέας τάξης πραγμάτων.
Ήδη έχουμε βιώσει κι εμείς εδώ προσπάθειες υποδούλωσης του διαδικτύου με νόμους αντίστοιχους της κουκούλας (ελπίζω να μην έχετε ξεχάσει τον πολυαγαπημένο μου κύριο Δένδια και τους "μέσους ηλιθίους" του). Μπορεί να ξενίσει, αλλά όποιος γράφει στο διαδίκτυο θεωρείται δυνάμει... άπο τρομοκράτης έως απλώς επικίνδυνος. Γιατί; Όχι επειδή έχει όπλα αλλά επειδή βάζει κάτων την λογική και προσπαθεί να βγάλει άκρη, να θίξει θέματα, να αποκαλύψει καταστάσεις. Γι'αυτό και ιδίως απ'όταν τα βλόγια έγιναν τρελή μόδα (θα θυμάστε το πάλαι ποτέ λεγόμενο κίνημα των βλόγερε .. αλήθεια, που εξαφανίσθηκε κι αυτό; Έπιασαν τα κρύα ή πλάκωσε η κρίση;) μας προέκυψε το εκπληκτικό φαινόμενο να μπουκάρουν ανά ορδές δημοσιογράφοι με ουσιαστικό σκοπό να ελέγξουν και την βλογόσφαιρα (όπου κάπως έτσι είχε προκύψει υπό του ζαφεώδα μετά του προφέτα το μπανεράκι εις την αριστερή στήλη).

Ο "πόλεμος του διαδικτύου" που έχει ξεσπάσει δεν βλέπω να τελειώνει εύκολα ή γρήγορα. Ίσως να χαλαρώσει λίγο αν κι εφόσον αποφυλακισθεί ο Ασάνζ, που κι αυτό δύσκολο το βλέπω διότι πρέπει να υπάρξει τιμωρία και παραδειγματισμός προς αποφυγή άλλων αντιστοίχων φαινομένων. Και κυρίως, ο κόσμος -και δεν μιλάω για τα τυφλά ζώα αλλά για τους σκεπτόμενους πολίτες ανεξαρτήτου χώρας ή εθνικότητος- πρέπει πρωτίστως να σταματήσει να σκέφτεται, να συνομιλεί, να επεξεργάζεται. Πρέπει να κάνει αυτό που του λέμε "εμείς", έτσι όπως το λέμε και όταν το λέμε. Διότι ακόμα έχουμε πολλά να κάνουμε, διακυβεύονται χρήματα, περιουσίες ολόκληρες και δεν μπορεί ένας κάποιος Ασάνζ και κάμποσοι άλλοι ξεπλένηδες να μας χαλάνε την πιάτσα...

Είμαστε ένας πανέμορφος θαυμαστός κόσμος, μόνο που δεν είμαστε στο 1984 πλέον. Η τεχνολογία είναι πολύ ανώτερη και η δίψα κάποιων για αίμα αστείρευτη. Σάμπως από την ίδια δίψα δεν ξεκίνησε και η όλη οικονομική κρίση; Ή μήπως για την ίδια δίψα δεν γίνονται οι πόλεμοι και τόσα άλλα; Απλά, αν και η πληροφορία ήταν ανέκαθεν μεγάλο όπλο, πλέον φαίνεται ότι έχει γίνει το υπ'αριθμόν ένα, κι αυτό είναι ίσως το χειρότερο απ'όλα. Και το μέγα ερώτημα είναι πλέον κατά πόσον θα επιτρέπουμε να συνεχίσουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, πόσω δε μάλλον όταν αποδεδειγμένα δεν τους αρκεί μόνο αυτή...

Χαίρετε.

ΥΓ. Υπό του ελληνάκιου δανείσθηκα (αγυρίστως! -μερσί!) την παρακάτω φωτογραφία, η οποία επειδή έτσι γουστάρω να'ούμ από σήμερα θα κοσμεί την δεξιάν μου στήλη.