Αγαπημένα μου συγκροτήματα: Metal Inquisitor

Ας κάνουμε λοιπόν και ένα ευχάριστο διάλειμμα, μιας και το πρόγραμμα έχει μερικά σενδόνια ολκής στα εν όψει. Όχι τίποτε άλλο αλλά το έχω "αμελήσει" πολύ το metal εδώ μέσα (εν αντιθέσει ευτυχώς με το έξω) και θα πέσει να με πλακώσει στο τέλος.


Metal Inquisitor λοιπόν, εκ Γερμανίας.
Θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που τους είχα ακούσει στου Γρηγόρη και είχα πάθει πλάκα: βρωμιά κι άγιος ο θεός. Παλιομοδίτικο metal απευθείας από τη δεκαετία του 80 με ατελείωτες speedιές στα περάσματα -το αγαπημένο μου δηλαδή. Ευθύς αμέσως ξεκίνησα να ψάχνομαι αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε πολύ: το Apparition ήταν ήδη στο ράφι και το βούτηξα με ανυπομονησία. Έκτοτε έχει λιώσει φυσικά (και όχι μόνο αυτό). Εννοείται δε, ότι τους παρακολουθώ στενά ως ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα.



Οι Metal Inquisitor δημιουργήθηκαν στο Κoblenz της Γερμανίας το 1998 με μοναδικό σκοπό να παίζουν το παλιό καλό metal. Η πρώτη τους επίσημη δουλειά ήταν ένα εφτάρι, το "7 inches for the second attack" (1999) το οποίο πρόκειται για αριστούργημα, αφού οι δύο κομματάτες που περιέχει (R.I.F, Beware) μπήκαν αμέσως στον κατάλογο με τα "κλασικά". Ο πρώτος τους δίσκος, "Apparition", βγήκε 3 χρόνια μετά και μας άφησε άναυδους. Zombie Drivers, Bernardo Gui, Daze of Avalon και δεν συμμαζεύεται. Μετά από μια τέτοια κυκλοφορία που σου έχει τινάξει τα μυαλά φυσικά το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περιμένεις την επόμενη δουλειά, η οποία ήρθε το 2005 υπό τον τίτλο "Doomsday for the Heretic", δίσκος ο οποίος μάλλον μας έκανε να... ξεχάσουμε την πρώτη τους δουλειά, αφού το "ξύλο" που έπεφτε μέσα ήταν άνευ προηγουμένου. Έκτοτε μεσολάβησε μια πενταετής σιγή (κάτι συλλογές και demo δεν τα λαμβάνουμε υπ'όψιν) αφού μεταξύ άλλων ο Blumi ήταν μάλλον αρκετά απασχολημένς και με τους Metalucifer, οπότε και πλέον ετοιμάστηκε η τρίτη τους δουλειά υπό τον τίτλο Unconditional Absolution την οποίαν ακόμη δεν έχω καταφέρει να προμηθευτώ αν και ήδη μου τρέχουν τα σάλια (για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ακόμη δεν έχω αποσαφηνίσει αν κυκλοφόρησε ήδη ή είναι στα σκαριά).

Στο ενδιάμεσο είχαμε την τύχη να τους θαυμάσουμε στο μυθικό (πλέον) παρθενικό Up the Hammers του 2006 στο οποίο ήταν headliners και που ομολογουμένως μας είχαν αποτελειώσει με την εκπληκτική εμφάνισή τους και το όλο play list που είχαν επιλέξει (αν και ένεκα μαγαζιού -ω, ποία σύμπτωσις- δεν είχαν καταφέρει να παίξουν κανά δυο κομμάτια παραπάνω που είχαν στο play list).

Η παρουσία των Metal Inquisitor είναι πολύ σημαντική όχι μόνο διότι παίζουν αυτό που γουστάρουν, αλλά διότι το κάνουν δίχως να ενδιαφέρονται για τις τάσεις και τις μόδες των εποχών και αυτό ακριβώς είναι που δίνει σημαντική αξία και για τον ίδιο λόγο το αποτέλεσμα βγαίνει τόσο καλό. Δεν είναι τυχαίος ο δυναμισμός που βγάζουν, η ενέργεια και η ζωντάνια τους. Θυμάμαι στο UTH που ήταν εμφανώς τρακαρισμένοι αν έβλεπες τις φάτσες τους: "τι κάνουμε εμείς εδώ" και κάτι τέτοια. Δεν είχαμε μαζευτεί και πολλά άτομα κιόλας μιας και το φεστιβάλ ήταν άγνωστο ακόμη (αν και ήδη είχαμε ξένες συμμετοχές αλλά μην ανοίξω πάλι το στόμα μου) οπότε μια άλφα ανασφάλεια την είχαν. Ακόμη θυμάμαι τον Blumi να κοιτάζει σχεδόν σαν χαζός καθώς από κάτω επικρατούσε... παιδική χαρά, ήτοι το έλα να δεις και οι κομματάρες να διαδέχονται η μία την άλλη ακατάπαυστα. Γενικά είχε πέσει πολύ ξύλο. :)


Ας περάσουμε και στα... ηχητικά δείγματα που επιβάλλονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρακαλώ ας το γιορτάσουμε ανοίγοντας την μπύρα μας... \m/

Metal Inqiuisitor- R.I.F.


Metal Inquisitor- Zombie Drivers


Metal Inquisitor- Daze of Avalon


Metal Inquisitor- Restricted Agony


Και τα μυαλά στα κάγκελα...