Πραγματικά οι εξελίξεις πάσης λογής και φύσεως τρέχουν με ασύλληπτο ρυθμό, σε σημείο να καθίσταται κυριολεκτικώς (και ρεαλιστικώς) αδύνατο να τις παρακολουθήσεις.
Το θέμα είναι ότι για μια ακόμη φορά θα βρεθούμε πίσω από τις εξελίξεις και θα αναρωτιώμαστε με ανοικτό το στόμα τι τελικώς συνέβη.
Αν θελήσουμε να σταχυολογήσουμε τα πιο "κύρια" γεγονότα του τελευταίου τριημέρου, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε ως εξής:
Κατ' αρχήν, το μέγιστο πλήγμα για την δημοκρατία μας: ο θάνατος τριών αθώων ανθρώπων, ή πιο σωστά τεσσάρων αν συνυπολογίσουμε και το βρέφος που δεν πρόλαβε ποτέ να αναπνεύσει θυσιαζόμενο στον βωμό πολλών -ισμών μαζί.
Δυστυχώς, είναι εξίσου θλιβερή με την στυγερή δολοφονία η όλη ηλίθια παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί. Αν δηλαδή ήταν προβοκάτσια ή όχι και οι λοιπές αηδίες, και λέω εξίσου, διότι αποτελεί Ύβρι μέγιστη προς τους φονευθέντες η όλη προσπάθεια είτε καπήλευσης είτε υποβάθμισης των θανάτων τους. Αν πχ προσέξουμε την ασυλλήπτου γελοιότητας αγόρευση του κυρίου Παφίλη στην Βουλή ανήμερα των γεγονότων θα διαπιστώσουμε ότι δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στους φονευθέντες και η προβοκάτσια πετάγεται γενικώς και αορίστως. Τουτέστιν, οι άνθρωποι αυτοί ουδέποτε εφονεύθησαν αλλά κι αυτό προβοκάτσια ήταν. Επικίνδυνες γελοιότητες από ανθρώπους που είναι διαχρονικά στον κόσμο τους. Ο Τσίπρας, απεναντίας, στάθηκε πολύ περισσότερο στο ύψος των περιστάσεων. Όχι μόνο καταδίκασε ευθέως και ξεκάθαρα τις δολοφονίες καθώς και τα βίαια επεισόδια, αλλά επί της ουσίας επιχείρησε να θέσει εαυτόν και κόμμα στην κολυμβίθρα του Σιλωάμ, αποποιούμενος τέτοιες πρακτικές και τακτικές. Αν προσέξατε τις δηλώσεις του, εκεί που είπε ότι ήταν εγκλωβισμένοι στο Πολυτεχνείο είπε ότι "ευτυχώς δεν στοχοποίησαν εμάς". Για όσους θυμούνται τις μετά δεκεμβριανών 08 δηλώσεις του (που είχαν συμπερασματικά καταλήξει στα περί τρίτου κόμματος προεκλογικώς), η αλλαγή πλεύσης ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Για τα δυο μεγάλα κόμματα, οι δολοφονίες απετέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους από τα μέτρα που έρχονται και θα ξανάρθουν στις βιαιότητες που δεν συνάδουν με το δίκαιο του εργαζομένου κλπ. Το δε κόμμα του Καρατζαφέρη έχοντας αλλάξει πολυκατοικία εσχάτως προσπάθησε μια ακόμη φορά ευκαιρίας δοθήσεις εν μέσω λαϊκισμών να πείσει ότι του αξίζει ένα χαρτοφυλάκιο. Το μόνο πράγμα που δεν έχουμε ακούσει ακόμη να λέει ο Καρατζαφέρης είναι η ορολογία "επάρρατη δεξιά". Μόλις το πει κι αυτό, θα τα έχουμε ακούσει όλα πλέον...
Μ'αυτά και μ'αυτά όμως, ξεχάσαμε την ουσία. Τρεις συνάνθρωποί μας, δολοφονήθηκαν στο πλαίσιο κάποιων σκοπιμοτήτων.
Για το ποιες ήταν αυτές οι σκοπιμότητες έχει γίνει πολύς λόγος. Αδίκως κιόλας. Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε ότι την ώρα που το τραπεζικό κατάστημα καιγόταν, ο κόσμος από κάτω είτε αδιαφορούσε, είτε επικροτούσε. Ακούστηκε (και δεν μου φαίνεται ψευδές) ότι στις δραματικές εκκλήσεις των εγκλωβισμένων συνανθρώπων μας, από τον δρόμο ακούστηκαν απαντήσεις τύπου "να καείτε μουνάκια" ή "να μην δουλεύατε" (παρόλο που ο προφανώς ίδιος κόσμος βγήκε απ'τα ρούχα του άμα τη εμφανίση του Βγενόπουλου -παρακαλώ τηνπροσοχή σας περί το 43ο δευτερόλεπτο κατά την καταμέτρηση των κοτέρων). Το αναφέρω αυτό, διότι στο πλαίσιο της όλης παραφιλολογίας με χαζές εκφράσεις όπως "στοχοποίηση", "προβοκάτσια" κλπ, έχουμε χάσει εκτός από το μέτρο, και την ουσία. Ακόμη κι αν ισχύει το ακραίο ενδεχόμενο οι κουκουλοφόροι να ήταν παρα-κρατικοί, ο κόσμος επικρότησε την κίνηση. Ξέρετε γιατί; Διότι είμαστε μαθημένοι να χτυπάμε το σαμάρι για ν'ακούσει ο γάιδαρος. Έχουμε την αφελέστατη εντύπωση πως αν κάψουμε μια τράπεζα, χτυπήθηκε το κεφάλαιο 'η/και ο ιδιοκτήτης. Παπάρια μάντολες. Δεν υπάρχει κανένας συμβολισμός. Όπως αντίστοιχα το πρόβλημα δεν είναι στο κτήριο της Βουλής, αλλά στους 300 βουλευτές. Ακόμη κι αν μπουκάρει ο εξοργισμένος κόσμος να κάνει ρημαδιό το κτήριο, οι βουλευτές θα συνεχίσουν να καθορίζουν απερίσπαστοι τις τύχες της χώρας και του κόσμου από κάποιο άλλο κτήριο. Ακόμη κι από τα σπίτια τους εν ανάγκει. Ως επίσης, δεν θα βγει κανένα αποτέλεσμα ακόμη κι αν... κρεμάσουμε τους βουλευτές. Θα φύγουν αυτοί, θα έρθουν άλλοι. Κ.ο.κ. Υπάρχουν οι υγιείς δημοκρατικές διαδικασίες για να ομαλοποιηθούν τα πράγματα. Το μέγα ζήτημα είναι να τηρηθούν. Ως επίσης, και να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί. Όμως και πάλι ξεφεύγουμε...
Έγινε λόγος -εκτεταμένος- για προβοκάτσια. Επιτρέψτε μου να σας αναφέρω ένα άλλο είδος εμετικής προβοκάτσιας που έλαβε χώρα, που το είδα στις ειδήσεις, και που μυστηριωδώς θάφτηκε. Κάποια στιγμή, έξω από τη Βουλή τεράστια μερίδα του κόσμου άρχισε να τραγουδάει τον Εθνικό Ύμνο. Μόλις το αντελήφθησαν αυτό κάποιοι φασισταράδες που αυτοαποκαλούνται δημοκράτες, έσπευσαν να γιουχάρουν παρατεταμένα. Και ερωτώ: μεγάλο πλήθος κόσμου, ένιωσε την ανάγκη ή την παρόρμηση να τραγουδήσει τον Ύμνο. Αυτοί δεν ήταν εργαζόμενοι; Δεν ήταν απεργοί; Δεν έχουν δικαιώματα; Δεν ήθελαν να διαμαρτυρηθούν; Σε όλα απαντάμε ναι. Όμως, παραδίπλα υπάρχαν κάποιοι, μάλλον εκ των οργανωτών, οι οποίοι έδειξαν στην πράξη ότι το δίκαιο του εργάτη το γνωρίζουν μόνον εκείνοι. Την διαμαρτυρία την πατρονάρουν μόνο εκείνοι. Τις κινητοποιήσεις τις καπελώνουν μόνο εκείνοι. Κοινώς, ότι τολμήσει να ξεφύγει έξω από το κομματικό μαντρί, εκτελείται πάραυτα, τακτική που θυμίζει την εφιαλτική κλίνη του Προκρούστη. Ξέρετε γιατί το αναφέρω αυτό το παράδειγμα; Διότι για τις δολοφονίες εκφράζεται από πολλούς η πεποίθηση ότι επρόκειτο περί προβοκάτσιας, παρόλο που κανείς δεν είναι σε θέση να το γνωρίζει. Εδώ όμως που είχαμε μια ξεκάθαρη περίπτωση προβοκάτσιας, κάνουν όλοι την πάπια. Περίεργο και ενδιαφέρον συνάμα...
Μιας και πολύ περί προβοκάτσιας ο λόγος, να προσθέσω το εξής: είναι αυτονόητο ότι παρακράτος πάντοτε υπήρχε και πάντοτε θα υπάρχει. Το παρακράτος και οι αντιδράσεις σε αυτό είναι ωσάν την κότα και το αβγό, τη δράση και την αντίδραση. Κανείς δεν ξέρει τι ήρθε πρώτο ή ποιο είναι ποιο και πρακτικά δεν έχει σημασία να το διαπιστώσουμε. Σημασία έχει τι υπάρχει. Το θέμα είναι ότι η έννοια παρακράτος είναι πολύ ευρύτερη απ'όσο νομίζουμε. Ας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα: πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε διερωτηθεί, πως διάολο και δεν χώνουν μέσα τους διαφόρους πασίγνωστους αγνώστους. Η απάντηση είναι απελπιστικά απλή: αν χώσουν μέσα εκείνους που πρέπει, δεν θα υπάρχει η δικαιολογία να βγει όξω όλη αστυνομία την επαύριον, ούτε θα υπάρχει η ανάγκη για προμήθεια νέων ειδικών συστημάτων με κάμερες που παρακολουθούν μέχρι και τις σταγόνες του ιδρώτα σου. Τι κάνεις λοιπόν; Επιτρέπεις τεχνηέντως τα μπάχαλα και τις ταραχές και πάς και κάνεις καταστολή. Δυο-τρεις φορές να το κάνεις αρχικά, ο φαύλος κύκλος όχι μόνο έχει ξεκινήσει αλλά και δεν έχει τελειωμό. Μια τέτοια τακτική, λοιπόν, είναι αναμφισβήτητα παρακρατική, παρομοίως όμως είναι και αυτές οι αντιδράσεις. Θέλω να πω ότι το λεγόμενο παρακράτος δεν αποτελείται αναγκαστικά από ανθρώπους. Μπορεί να απαρτίζεται κι από ιδεολογίες. Και όχι απαραίτητα μόνο της μια όχθης. Και ως προείπα, είναι σαν την κότα με το αβγό. Ούτε ξέρουμε ποιο βγήκε πρώτο, ούτε έχει σημασία να το διαπιστώσουμε πλέον. Διότι οι προσπάθειες να το διαπιστώσουμε το μόνο που κάνουν είναι να μας αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα.
Ας επιστρέψουμε λίγο στις αντιδράσεις για τις δολοφονίες.
Μου προκάλεσε ιδιαιτέρως αλγεινή εντύπωση η αντίδραση κατά κύριο λόγο του ΚΚΕ, το οποίο βασίστηκε σε μια κατά τα λοιπά κλασική και αστεία δήλωση Καρατζαφέρη, η οποία μέσες-άκρες ήταν η εξής: κάποιοι φωνάζουν να καεί το μπουρέλο η Βουλή. Αναρωτιέμαι αν έχει ξεκινήσει κάποιο νέο αντάρτικο.
Ερώτημα πρώτον: ο Καρατζαφέρης μας είπε κάτι που δεν είχε ξαναπεί έως σήμερα; Όχι.
Ερώτημα δεύτερον: μήπως δεν πέριμέναμε να πει κάτι τέτοιο ή πέσαμε απ'τα σύννεφα; Όχι.
Ερώτημα τρίτον: μήπως περιμέναμε να πει κάτι διαφορετικό; Όχι.
Κινούμενος, λοιπόν, στα γνωστά ρηχά και λαϊκίστικα νερά του ο Καρατζαφέρης, υποτίθεται πως ήταν αυτός που έδωσε τροφή για το ξέσπασμα του ΚΚΕ.
Εγώ ξέρετε τι έχω να πω; Ακριβώς επειδή ο Καρατζαφέρης ξέρουμε τι πρεσβεύει κι επειδή τα έχει ξαναπεί πάνω-κάτω τα ίδια, η δήλωσή του ήταν (ως αφορμή) μη γενόμενη.
Βγαίνει λοιπόν ο προαναφερθείς κύριος Παφίλης και λέει όσα λέει σε μία εμετική αγόρευση.
Το ακόμη χειρότερο όμως ήταν η αντίδραση της κυρ-Αλέκας μετέπειτα, η οποία έκανε λόγο για προβοκάτσια με αφορμή (άκουσον-άκουσον) κάποιους φουσκωτούς χρυσαυγήτες!!! Δηλαδή η κυρ-Αλέκα που προεδρεύει ενός κοινοβουλευτικού -ήτοι δημοκρατικώς εκλεγμένου- κόμματος επί της ουσίας μας είπε τι; Ότι το διάγγελμά της το καθόρισαν κάποιοι παρακρατικοί φασίστες με αυτά που ενδεχομένως να έκαναν, και που σίγουρα τα ξέρουμε καθ'όσον τα έχουν ξανακάνει. Και όχι μόνο αυτό αλλά τους νομιμοποίησε κιόλας. Και όλα αυτά γιατί; Για να υποβαθμίσει το γεγονός και να... προβοκάρει και η ίδια.
Πιθανώς να σας παραξενεύει το γιατί στέκομαι ιδίως στα κόμματα της Αριστεράς.
Διότι ως έχω ξεκαθαρίσει κατ' επανάληψιν, η πλήρης απουσία αριστεράς από τον τόπο αποτελεί εθνική τραγωδία.
Ο zaphod εδώ και καιρό μεταξύ σοβαρού και αστείου με λέει δεξιό. Στο παρελθόν με έχουν χαρακτηρίσει από ακροδεξιό φασίστα έως και τροτσκιστή. Κάποιος άλλος κάποτε προσπαθούσε να με πείσει πόσο θα μου άρεσε και θα μου ταίριαζε να διαβάσω Μαρξ. Ο κόσμος, απλά αδυνατεί να διαννοηθεί πως ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να μπουν κάτω από οποιαδήποτε ταμπέλα, ή ότι το να ψηφίσεις το τάδε ή το δείνα κόμμα δεν σε βάζει στο μαντρί του αν έχεις προηγουμένως κριτήρια ψήφου.
Ακριβώς λοιπόν επειδή δεν άγομαι ή φέρομαι από κανέναν κομματικό πούστη, δεν ενστερνίζομαι ή υιοθετώ καμία ιδεολογία, γι'αυτό και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να πω αυτό που πιστεύω, ό,τι κι αν είναι αυτό. Και φυσικά αυτό δεν το λέω για τον καλό φίλο zaphod τον οποίον εκτιμώ κιόλας και ο οποίος ξέρω τι εννοεί, αλλά για όλους εκείνους που θεωρούν ότι η ταμπέλα είναι αυτή που θα σε κάνει σωστό πολίτη.
Πολύ πρόσφατα αγόρευσε ο Ψαριανός στην Βουλή (έχει αρχίσει να κυκλοφορεί στα βλόγια το σχετικό βίδεο που επίσης παραθέτω πιο κάτω). Σε γενικές γραμμές δεν μπορώ να πω ότι έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον Ψαριανό. Η συγκεκριμένη αγόρευσή του όμως με βρίσκει πολύ σύμφωνο σχεδόν σε όλα, παρόλο που αναγνωρίζω ότι άφησε απ'έξω άλλα τόσα για τον δικό του χώρο.
Κι αναφορικά με τα όσα είπε, κάτι που ξέχασε είναι ότι διαμαρτυρόμενοι δεν είναι οι μόνο μερικές χιλιάδες που βγήκαν να διαδηλώσουν, αλλά προπάντων είναι τα μερικά εκατομμύρια που έκατσαν μέσα επειδή δεν γουστάρουν τις ταμπέλες, το πατρονάρισμα, την κομματικοποίηση, το μαντρί, την αγέλη. Αν αύριο δημιουργηθούν οι υγιείς συνθήκες να βγουν όλοι αυτοί στους δρόμους, τότε να δείτε τι έχει να γίνει και τότε να δείτε πόσο θα τρομοκρατηθούν οι βουλευτές μας και οι πολιτικοί γενικότερα. Διότι ο κόσμος που όντως βράζει δεν περιορίζεται μοναχά στους λίγους που βγήκαν έξω, όσο πολλοί κι αν φάνηκαν. Ο κόσμος που βράζει μένει μέσα. Για την ώρα τουλάχιστον...
Όμως, δεν σταματάμε εδώ. Χθες έλαβε χώρα ένα μοναδικό περιστατικό στην σύγχρονη ιστορία της χώρας, εξόχως ανησυχητικό: την τροπολογία που πέρασε από το παράθυρο να χειρίζεται τα πάντα (ως προς το ΔΝΤ) ο Υπουργός Οικονομίας δίχως την έγκριση της Βουλής. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω την βαρειά λέξη "πραξικόπημα" που μάλλον δικαίως έχουν αποδώσει κάποιοι (όχι λίγοι), θα πω όμως ότι τέτοιο όργιο αδιαφάνειας με την επίσημη βούλα του Κράτους και με μέθοδο από το παράθυρο δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση. Διότι μεταξύ άλλων μιλάμε και για μια κυβερνητική τακτική που όντως παραπέμπει σε "άλλες εποχές". Ξέρετε όμως πως έχει επισκιαστεί αυτό; Μα φυσικά από τις... διαγραφές. Ναι, κυρίως αυτές που εδώ και μήνες ξέραμε ότι ήταν θέμα χρόνου να γίνουν. Γίνεται της πουτάνας πανταχόθεν, τα μέτρα εποδεικνύεται ότι είναι απλά το 50% όσων έχουν συμφωνηθεί να έρθουν, η αδιαφάνεια μένει αταλάντευτη και γιγαντωμένη και όμως, τα ευαγή Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης (και δεν εννοώ όλα, αλλά σίγουρα τα περισσότερα) εξακολουθούν να εξυπηρετούν σκοπιμότητες χάνοντας και το δέντρο και το δάσος και ασχολούμενα με το τι θα γίνει με την Ντορίτσα (η οποία ήταν τόσο έκπληκτη που μέσα σε μερικά λεπτά είχε έτοιμη τρισέλιδη ανακοίνωση-απάντηση) και τους λοιπούς, καθώς και το αν θα κάνει νέο κόμμα ή όχι. Μιλάμε για φόλες ολκής, τις οποίες τρώμε αμάσητες. Κι ας ωρύεται όσο θέλει ο κύριος Σόμπολος ως πρόεδρος αυτού του ευαγούς κλάδου. Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι μετά τους πολιτικούς, οι δημοσιογράφοι είναι οι Νο2 στην "λίστα" των εξοργισμένων. Αν δεν θέλουν να το βλέπουν αυτοί, πρόβλημά τους.
Και όλα αυτά την στιγμή που οι αγορεύσεις στην Βουλή σου δίνουν την εντύπωση ότι ουδείς εξ αυτών κυβέρνησε ποτέ μέχρι σήμερα, ότι ουδείς ήσκησε ποτέ αντιπολίτευση όλα αυτά τα χρόνια. Την ίδιαν στιγμή που παρακολουθείς τις πολιτικές συζητήσεις και μένεις με την εικόνα ότι τους νόμους τους ψήφιζα εγώ, τις ρεμούλες τις έκανες εσύ, στα σκάνδαλα εμπλέκεται ο μπακάλης της γειτωνιάς κ.ο.κ. Μιλάμε για τρομακτικών διαστάσεων αίσχος. Δεν έχουμε μάθει ακόμη ποιοι μιζώθηκαν από την Ζήμενς και ακούμε για δήθεν αποκαλύψεις ότι κάποιος υπουργός αγόρασε κουρτίνες αξίας 28.000 ευρώ. Δεν μας νοιάζουν τα εκατομμύρια και πετάμε προπετάσματα καπνού με μερικά χιλιάρικα. Και υπάρχουν παρά ταύτα αφελέστατοι που θεωρούν ότι οι πολιτικοί μας έβαλαν μυαλό και ότι θα μάθουμε ονόματα και συνεχίζουν να τους λιβανίζουν. Τι κατάντια ενός έθνους, ω, θεοί...
Όπως και να'χει, τα πράγματα στην κοινωνία μας δεν πάνε καθόλου καλά. Την δολοφονούμε την Κοινωνία μας και μάλιστα με αργό και βασανιστικό θάνατο.
Ο κόσμος βράζει και οι μικροκομματικές πρακτικές δεν του επιτρέπουν να ξεσπάσει. Απαιτεί αλήθεια και αντ'αυτού λαμβάνει νέο δούλεμα, νέα αδιαφάνεια, νέες πιέσεις. Νοιώθει ότι υποθηκεύεται εκτός από το μέλλον και η ίδια του η ζωή. Στην πληροφόρηση δεν μπορεί να βασιστεί διότι πρόκειται για την πιο σύγχρονης μορφής τρομοκρατία. Τα πράγματα ήδη έχουν γίνει δύσκολα και θα γίνουν δραματικά δυσκολότερα ενόσω αυτοί που πρώτοι απ'όλους οφείλουν να πληρώσουν δεν ακούγονται καν. Και το χειρότερο, ότι με την αιτιολογία πως οι πολιτικοί τα ρήμαξαν όλα, δεν αναγνωρίζουμε τις δικές μας ευθύνες. Λες και δεν ήμασταν εμείς αυτοί που φοροδιαφεύγαμε, αυτοί που γλείφαμε για μια θεσούλα στο δημόσιο ή κάποιο άλλο ρουσφετάκι, αυτοί που τους ψηφίζαμε με χέρια και με πόδια, αυτοί που πανηγυρίζαμε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και τις μετεκλογικές νίκες. Ναι, δεν είπε κανείς ποτέ ότι όλοι φταίμε το ίδιο. Είναι εγκληματικό όμως το να λέμε και ότι δεν φταίμε καθόλου επειδή κάποιοι άλλοι φταίνε περισσότερο.
Το χείριστο όλων όμως, το πλέον εγκληματικό είναι η δολοφονία συνανθρώπων μας στο πλαίσιο της οποιασδήποτε αντίδρασης και ιδεολογίας, και μάλιστα υπό την αδιαφορία/επικρότηση των υπολοίπων.
Και μην ξεχνάτε ότι ο φασισμός δεν είναι ούτε πολιτική θέση, ούτε ιδεολογία. Είναι καθημερινός τρόπος ζωής, σκέψης κι αντιμετώπισης των πραγμάτων. Κι αυτό είναι το πιο τρομακτικό...
Χαίτερε.
Το θέμα είναι ότι για μια ακόμη φορά θα βρεθούμε πίσω από τις εξελίξεις και θα αναρωτιώμαστε με ανοικτό το στόμα τι τελικώς συνέβη.
Αν θελήσουμε να σταχυολογήσουμε τα πιο "κύρια" γεγονότα του τελευταίου τριημέρου, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε ως εξής:
Κατ' αρχήν, το μέγιστο πλήγμα για την δημοκρατία μας: ο θάνατος τριών αθώων ανθρώπων, ή πιο σωστά τεσσάρων αν συνυπολογίσουμε και το βρέφος που δεν πρόλαβε ποτέ να αναπνεύσει θυσιαζόμενο στον βωμό πολλών -ισμών μαζί.
Δυστυχώς, είναι εξίσου θλιβερή με την στυγερή δολοφονία η όλη ηλίθια παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί. Αν δηλαδή ήταν προβοκάτσια ή όχι και οι λοιπές αηδίες, και λέω εξίσου, διότι αποτελεί Ύβρι μέγιστη προς τους φονευθέντες η όλη προσπάθεια είτε καπήλευσης είτε υποβάθμισης των θανάτων τους. Αν πχ προσέξουμε την ασυλλήπτου γελοιότητας αγόρευση του κυρίου Παφίλη στην Βουλή ανήμερα των γεγονότων θα διαπιστώσουμε ότι δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στους φονευθέντες και η προβοκάτσια πετάγεται γενικώς και αορίστως. Τουτέστιν, οι άνθρωποι αυτοί ουδέποτε εφονεύθησαν αλλά κι αυτό προβοκάτσια ήταν. Επικίνδυνες γελοιότητες από ανθρώπους που είναι διαχρονικά στον κόσμο τους. Ο Τσίπρας, απεναντίας, στάθηκε πολύ περισσότερο στο ύψος των περιστάσεων. Όχι μόνο καταδίκασε ευθέως και ξεκάθαρα τις δολοφονίες καθώς και τα βίαια επεισόδια, αλλά επί της ουσίας επιχείρησε να θέσει εαυτόν και κόμμα στην κολυμβίθρα του Σιλωάμ, αποποιούμενος τέτοιες πρακτικές και τακτικές. Αν προσέξατε τις δηλώσεις του, εκεί που είπε ότι ήταν εγκλωβισμένοι στο Πολυτεχνείο είπε ότι "ευτυχώς δεν στοχοποίησαν εμάς". Για όσους θυμούνται τις μετά δεκεμβριανών 08 δηλώσεις του (που είχαν συμπερασματικά καταλήξει στα περί τρίτου κόμματος προεκλογικώς), η αλλαγή πλεύσης ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Για τα δυο μεγάλα κόμματα, οι δολοφονίες απετέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους από τα μέτρα που έρχονται και θα ξανάρθουν στις βιαιότητες που δεν συνάδουν με το δίκαιο του εργαζομένου κλπ. Το δε κόμμα του Καρατζαφέρη έχοντας αλλάξει πολυκατοικία εσχάτως προσπάθησε μια ακόμη φορά ευκαιρίας δοθήσεις εν μέσω λαϊκισμών να πείσει ότι του αξίζει ένα χαρτοφυλάκιο. Το μόνο πράγμα που δεν έχουμε ακούσει ακόμη να λέει ο Καρατζαφέρης είναι η ορολογία "επάρρατη δεξιά". Μόλις το πει κι αυτό, θα τα έχουμε ακούσει όλα πλέον...
Μ'αυτά και μ'αυτά όμως, ξεχάσαμε την ουσία. Τρεις συνάνθρωποί μας, δολοφονήθηκαν στο πλαίσιο κάποιων σκοπιμοτήτων.
Για το ποιες ήταν αυτές οι σκοπιμότητες έχει γίνει πολύς λόγος. Αδίκως κιόλας. Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε ότι την ώρα που το τραπεζικό κατάστημα καιγόταν, ο κόσμος από κάτω είτε αδιαφορούσε, είτε επικροτούσε. Ακούστηκε (και δεν μου φαίνεται ψευδές) ότι στις δραματικές εκκλήσεις των εγκλωβισμένων συνανθρώπων μας, από τον δρόμο ακούστηκαν απαντήσεις τύπου "να καείτε μουνάκια" ή "να μην δουλεύατε" (παρόλο που ο προφανώς ίδιος κόσμος βγήκε απ'τα ρούχα του άμα τη εμφανίση του Βγενόπουλου -παρακαλώ τηνπροσοχή σας περί το 43ο δευτερόλεπτο κατά την καταμέτρηση των κοτέρων). Το αναφέρω αυτό, διότι στο πλαίσιο της όλης παραφιλολογίας με χαζές εκφράσεις όπως "στοχοποίηση", "προβοκάτσια" κλπ, έχουμε χάσει εκτός από το μέτρο, και την ουσία. Ακόμη κι αν ισχύει το ακραίο ενδεχόμενο οι κουκουλοφόροι να ήταν παρα-κρατικοί, ο κόσμος επικρότησε την κίνηση. Ξέρετε γιατί; Διότι είμαστε μαθημένοι να χτυπάμε το σαμάρι για ν'ακούσει ο γάιδαρος. Έχουμε την αφελέστατη εντύπωση πως αν κάψουμε μια τράπεζα, χτυπήθηκε το κεφάλαιο 'η/και ο ιδιοκτήτης. Παπάρια μάντολες. Δεν υπάρχει κανένας συμβολισμός. Όπως αντίστοιχα το πρόβλημα δεν είναι στο κτήριο της Βουλής, αλλά στους 300 βουλευτές. Ακόμη κι αν μπουκάρει ο εξοργισμένος κόσμος να κάνει ρημαδιό το κτήριο, οι βουλευτές θα συνεχίσουν να καθορίζουν απερίσπαστοι τις τύχες της χώρας και του κόσμου από κάποιο άλλο κτήριο. Ακόμη κι από τα σπίτια τους εν ανάγκει. Ως επίσης, δεν θα βγει κανένα αποτέλεσμα ακόμη κι αν... κρεμάσουμε τους βουλευτές. Θα φύγουν αυτοί, θα έρθουν άλλοι. Κ.ο.κ. Υπάρχουν οι υγιείς δημοκρατικές διαδικασίες για να ομαλοποιηθούν τα πράγματα. Το μέγα ζήτημα είναι να τηρηθούν. Ως επίσης, και να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί. Όμως και πάλι ξεφεύγουμε...
Έγινε λόγος -εκτεταμένος- για προβοκάτσια. Επιτρέψτε μου να σας αναφέρω ένα άλλο είδος εμετικής προβοκάτσιας που έλαβε χώρα, που το είδα στις ειδήσεις, και που μυστηριωδώς θάφτηκε. Κάποια στιγμή, έξω από τη Βουλή τεράστια μερίδα του κόσμου άρχισε να τραγουδάει τον Εθνικό Ύμνο. Μόλις το αντελήφθησαν αυτό κάποιοι φασισταράδες που αυτοαποκαλούνται δημοκράτες, έσπευσαν να γιουχάρουν παρατεταμένα. Και ερωτώ: μεγάλο πλήθος κόσμου, ένιωσε την ανάγκη ή την παρόρμηση να τραγουδήσει τον Ύμνο. Αυτοί δεν ήταν εργαζόμενοι; Δεν ήταν απεργοί; Δεν έχουν δικαιώματα; Δεν ήθελαν να διαμαρτυρηθούν; Σε όλα απαντάμε ναι. Όμως, παραδίπλα υπάρχαν κάποιοι, μάλλον εκ των οργανωτών, οι οποίοι έδειξαν στην πράξη ότι το δίκαιο του εργάτη το γνωρίζουν μόνον εκείνοι. Την διαμαρτυρία την πατρονάρουν μόνο εκείνοι. Τις κινητοποιήσεις τις καπελώνουν μόνο εκείνοι. Κοινώς, ότι τολμήσει να ξεφύγει έξω από το κομματικό μαντρί, εκτελείται πάραυτα, τακτική που θυμίζει την εφιαλτική κλίνη του Προκρούστη. Ξέρετε γιατί το αναφέρω αυτό το παράδειγμα; Διότι για τις δολοφονίες εκφράζεται από πολλούς η πεποίθηση ότι επρόκειτο περί προβοκάτσιας, παρόλο που κανείς δεν είναι σε θέση να το γνωρίζει. Εδώ όμως που είχαμε μια ξεκάθαρη περίπτωση προβοκάτσιας, κάνουν όλοι την πάπια. Περίεργο και ενδιαφέρον συνάμα...
Μιας και πολύ περί προβοκάτσιας ο λόγος, να προσθέσω το εξής: είναι αυτονόητο ότι παρακράτος πάντοτε υπήρχε και πάντοτε θα υπάρχει. Το παρακράτος και οι αντιδράσεις σε αυτό είναι ωσάν την κότα και το αβγό, τη δράση και την αντίδραση. Κανείς δεν ξέρει τι ήρθε πρώτο ή ποιο είναι ποιο και πρακτικά δεν έχει σημασία να το διαπιστώσουμε. Σημασία έχει τι υπάρχει. Το θέμα είναι ότι η έννοια παρακράτος είναι πολύ ευρύτερη απ'όσο νομίζουμε. Ας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα: πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε διερωτηθεί, πως διάολο και δεν χώνουν μέσα τους διαφόρους πασίγνωστους αγνώστους. Η απάντηση είναι απελπιστικά απλή: αν χώσουν μέσα εκείνους που πρέπει, δεν θα υπάρχει η δικαιολογία να βγει όξω όλη αστυνομία την επαύριον, ούτε θα υπάρχει η ανάγκη για προμήθεια νέων ειδικών συστημάτων με κάμερες που παρακολουθούν μέχρι και τις σταγόνες του ιδρώτα σου. Τι κάνεις λοιπόν; Επιτρέπεις τεχνηέντως τα μπάχαλα και τις ταραχές και πάς και κάνεις καταστολή. Δυο-τρεις φορές να το κάνεις αρχικά, ο φαύλος κύκλος όχι μόνο έχει ξεκινήσει αλλά και δεν έχει τελειωμό. Μια τέτοια τακτική, λοιπόν, είναι αναμφισβήτητα παρακρατική, παρομοίως όμως είναι και αυτές οι αντιδράσεις. Θέλω να πω ότι το λεγόμενο παρακράτος δεν αποτελείται αναγκαστικά από ανθρώπους. Μπορεί να απαρτίζεται κι από ιδεολογίες. Και όχι απαραίτητα μόνο της μια όχθης. Και ως προείπα, είναι σαν την κότα με το αβγό. Ούτε ξέρουμε ποιο βγήκε πρώτο, ούτε έχει σημασία να το διαπιστώσουμε πλέον. Διότι οι προσπάθειες να το διαπιστώσουμε το μόνο που κάνουν είναι να μας αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα.
Ας επιστρέψουμε λίγο στις αντιδράσεις για τις δολοφονίες.
Μου προκάλεσε ιδιαιτέρως αλγεινή εντύπωση η αντίδραση κατά κύριο λόγο του ΚΚΕ, το οποίο βασίστηκε σε μια κατά τα λοιπά κλασική και αστεία δήλωση Καρατζαφέρη, η οποία μέσες-άκρες ήταν η εξής: κάποιοι φωνάζουν να καεί το μπουρέλο η Βουλή. Αναρωτιέμαι αν έχει ξεκινήσει κάποιο νέο αντάρτικο.
Ερώτημα πρώτον: ο Καρατζαφέρης μας είπε κάτι που δεν είχε ξαναπεί έως σήμερα; Όχι.
Ερώτημα δεύτερον: μήπως δεν πέριμέναμε να πει κάτι τέτοιο ή πέσαμε απ'τα σύννεφα; Όχι.
Ερώτημα τρίτον: μήπως περιμέναμε να πει κάτι διαφορετικό; Όχι.
Κινούμενος, λοιπόν, στα γνωστά ρηχά και λαϊκίστικα νερά του ο Καρατζαφέρης, υποτίθεται πως ήταν αυτός που έδωσε τροφή για το ξέσπασμα του ΚΚΕ.
Εγώ ξέρετε τι έχω να πω; Ακριβώς επειδή ο Καρατζαφέρης ξέρουμε τι πρεσβεύει κι επειδή τα έχει ξαναπεί πάνω-κάτω τα ίδια, η δήλωσή του ήταν (ως αφορμή) μη γενόμενη.
Βγαίνει λοιπόν ο προαναφερθείς κύριος Παφίλης και λέει όσα λέει σε μία εμετική αγόρευση.
Το ακόμη χειρότερο όμως ήταν η αντίδραση της κυρ-Αλέκας μετέπειτα, η οποία έκανε λόγο για προβοκάτσια με αφορμή (άκουσον-άκουσον) κάποιους φουσκωτούς χρυσαυγήτες!!! Δηλαδή η κυρ-Αλέκα που προεδρεύει ενός κοινοβουλευτικού -ήτοι δημοκρατικώς εκλεγμένου- κόμματος επί της ουσίας μας είπε τι; Ότι το διάγγελμά της το καθόρισαν κάποιοι παρακρατικοί φασίστες με αυτά που ενδεχομένως να έκαναν, και που σίγουρα τα ξέρουμε καθ'όσον τα έχουν ξανακάνει. Και όχι μόνο αυτό αλλά τους νομιμοποίησε κιόλας. Και όλα αυτά γιατί; Για να υποβαθμίσει το γεγονός και να... προβοκάρει και η ίδια.
Πιθανώς να σας παραξενεύει το γιατί στέκομαι ιδίως στα κόμματα της Αριστεράς.
Διότι ως έχω ξεκαθαρίσει κατ' επανάληψιν, η πλήρης απουσία αριστεράς από τον τόπο αποτελεί εθνική τραγωδία.
Ο zaphod εδώ και καιρό μεταξύ σοβαρού και αστείου με λέει δεξιό. Στο παρελθόν με έχουν χαρακτηρίσει από ακροδεξιό φασίστα έως και τροτσκιστή. Κάποιος άλλος κάποτε προσπαθούσε να με πείσει πόσο θα μου άρεσε και θα μου ταίριαζε να διαβάσω Μαρξ. Ο κόσμος, απλά αδυνατεί να διαννοηθεί πως ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να μπουν κάτω από οποιαδήποτε ταμπέλα, ή ότι το να ψηφίσεις το τάδε ή το δείνα κόμμα δεν σε βάζει στο μαντρί του αν έχεις προηγουμένως κριτήρια ψήφου.
Ακριβώς λοιπόν επειδή δεν άγομαι ή φέρομαι από κανέναν κομματικό πούστη, δεν ενστερνίζομαι ή υιοθετώ καμία ιδεολογία, γι'αυτό και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να πω αυτό που πιστεύω, ό,τι κι αν είναι αυτό. Και φυσικά αυτό δεν το λέω για τον καλό φίλο zaphod τον οποίον εκτιμώ κιόλας και ο οποίος ξέρω τι εννοεί, αλλά για όλους εκείνους που θεωρούν ότι η ταμπέλα είναι αυτή που θα σε κάνει σωστό πολίτη.
Πολύ πρόσφατα αγόρευσε ο Ψαριανός στην Βουλή (έχει αρχίσει να κυκλοφορεί στα βλόγια το σχετικό βίδεο που επίσης παραθέτω πιο κάτω). Σε γενικές γραμμές δεν μπορώ να πω ότι έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον Ψαριανό. Η συγκεκριμένη αγόρευσή του όμως με βρίσκει πολύ σύμφωνο σχεδόν σε όλα, παρόλο που αναγνωρίζω ότι άφησε απ'έξω άλλα τόσα για τον δικό του χώρο.
Κι αναφορικά με τα όσα είπε, κάτι που ξέχασε είναι ότι διαμαρτυρόμενοι δεν είναι οι μόνο μερικές χιλιάδες που βγήκαν να διαδηλώσουν, αλλά προπάντων είναι τα μερικά εκατομμύρια που έκατσαν μέσα επειδή δεν γουστάρουν τις ταμπέλες, το πατρονάρισμα, την κομματικοποίηση, το μαντρί, την αγέλη. Αν αύριο δημιουργηθούν οι υγιείς συνθήκες να βγουν όλοι αυτοί στους δρόμους, τότε να δείτε τι έχει να γίνει και τότε να δείτε πόσο θα τρομοκρατηθούν οι βουλευτές μας και οι πολιτικοί γενικότερα. Διότι ο κόσμος που όντως βράζει δεν περιορίζεται μοναχά στους λίγους που βγήκαν έξω, όσο πολλοί κι αν φάνηκαν. Ο κόσμος που βράζει μένει μέσα. Για την ώρα τουλάχιστον...
Όμως, δεν σταματάμε εδώ. Χθες έλαβε χώρα ένα μοναδικό περιστατικό στην σύγχρονη ιστορία της χώρας, εξόχως ανησυχητικό: την τροπολογία που πέρασε από το παράθυρο να χειρίζεται τα πάντα (ως προς το ΔΝΤ) ο Υπουργός Οικονομίας δίχως την έγκριση της Βουλής. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω την βαρειά λέξη "πραξικόπημα" που μάλλον δικαίως έχουν αποδώσει κάποιοι (όχι λίγοι), θα πω όμως ότι τέτοιο όργιο αδιαφάνειας με την επίσημη βούλα του Κράτους και με μέθοδο από το παράθυρο δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση. Διότι μεταξύ άλλων μιλάμε και για μια κυβερνητική τακτική που όντως παραπέμπει σε "άλλες εποχές". Ξέρετε όμως πως έχει επισκιαστεί αυτό; Μα φυσικά από τις... διαγραφές. Ναι, κυρίως αυτές που εδώ και μήνες ξέραμε ότι ήταν θέμα χρόνου να γίνουν. Γίνεται της πουτάνας πανταχόθεν, τα μέτρα εποδεικνύεται ότι είναι απλά το 50% όσων έχουν συμφωνηθεί να έρθουν, η αδιαφάνεια μένει αταλάντευτη και γιγαντωμένη και όμως, τα ευαγή Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης (και δεν εννοώ όλα, αλλά σίγουρα τα περισσότερα) εξακολουθούν να εξυπηρετούν σκοπιμότητες χάνοντας και το δέντρο και το δάσος και ασχολούμενα με το τι θα γίνει με την Ντορίτσα (η οποία ήταν τόσο έκπληκτη που μέσα σε μερικά λεπτά είχε έτοιμη τρισέλιδη ανακοίνωση-απάντηση) και τους λοιπούς, καθώς και το αν θα κάνει νέο κόμμα ή όχι. Μιλάμε για φόλες ολκής, τις οποίες τρώμε αμάσητες. Κι ας ωρύεται όσο θέλει ο κύριος Σόμπολος ως πρόεδρος αυτού του ευαγούς κλάδου. Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι μετά τους πολιτικούς, οι δημοσιογράφοι είναι οι Νο2 στην "λίστα" των εξοργισμένων. Αν δεν θέλουν να το βλέπουν αυτοί, πρόβλημά τους.
Και όλα αυτά την στιγμή που οι αγορεύσεις στην Βουλή σου δίνουν την εντύπωση ότι ουδείς εξ αυτών κυβέρνησε ποτέ μέχρι σήμερα, ότι ουδείς ήσκησε ποτέ αντιπολίτευση όλα αυτά τα χρόνια. Την ίδιαν στιγμή που παρακολουθείς τις πολιτικές συζητήσεις και μένεις με την εικόνα ότι τους νόμους τους ψήφιζα εγώ, τις ρεμούλες τις έκανες εσύ, στα σκάνδαλα εμπλέκεται ο μπακάλης της γειτωνιάς κ.ο.κ. Μιλάμε για τρομακτικών διαστάσεων αίσχος. Δεν έχουμε μάθει ακόμη ποιοι μιζώθηκαν από την Ζήμενς και ακούμε για δήθεν αποκαλύψεις ότι κάποιος υπουργός αγόρασε κουρτίνες αξίας 28.000 ευρώ. Δεν μας νοιάζουν τα εκατομμύρια και πετάμε προπετάσματα καπνού με μερικά χιλιάρικα. Και υπάρχουν παρά ταύτα αφελέστατοι που θεωρούν ότι οι πολιτικοί μας έβαλαν μυαλό και ότι θα μάθουμε ονόματα και συνεχίζουν να τους λιβανίζουν. Τι κατάντια ενός έθνους, ω, θεοί...
Όπως και να'χει, τα πράγματα στην κοινωνία μας δεν πάνε καθόλου καλά. Την δολοφονούμε την Κοινωνία μας και μάλιστα με αργό και βασανιστικό θάνατο.
Ο κόσμος βράζει και οι μικροκομματικές πρακτικές δεν του επιτρέπουν να ξεσπάσει. Απαιτεί αλήθεια και αντ'αυτού λαμβάνει νέο δούλεμα, νέα αδιαφάνεια, νέες πιέσεις. Νοιώθει ότι υποθηκεύεται εκτός από το μέλλον και η ίδια του η ζωή. Στην πληροφόρηση δεν μπορεί να βασιστεί διότι πρόκειται για την πιο σύγχρονης μορφής τρομοκρατία. Τα πράγματα ήδη έχουν γίνει δύσκολα και θα γίνουν δραματικά δυσκολότερα ενόσω αυτοί που πρώτοι απ'όλους οφείλουν να πληρώσουν δεν ακούγονται καν. Και το χειρότερο, ότι με την αιτιολογία πως οι πολιτικοί τα ρήμαξαν όλα, δεν αναγνωρίζουμε τις δικές μας ευθύνες. Λες και δεν ήμασταν εμείς αυτοί που φοροδιαφεύγαμε, αυτοί που γλείφαμε για μια θεσούλα στο δημόσιο ή κάποιο άλλο ρουσφετάκι, αυτοί που τους ψηφίζαμε με χέρια και με πόδια, αυτοί που πανηγυρίζαμε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και τις μετεκλογικές νίκες. Ναι, δεν είπε κανείς ποτέ ότι όλοι φταίμε το ίδιο. Είναι εγκληματικό όμως το να λέμε και ότι δεν φταίμε καθόλου επειδή κάποιοι άλλοι φταίνε περισσότερο.
Το χείριστο όλων όμως, το πλέον εγκληματικό είναι η δολοφονία συνανθρώπων μας στο πλαίσιο της οποιασδήποτε αντίδρασης και ιδεολογίας, και μάλιστα υπό την αδιαφορία/επικρότηση των υπολοίπων.
Και μην ξεχνάτε ότι ο φασισμός δεν είναι ούτε πολιτική θέση, ούτε ιδεολογία. Είναι καθημερινός τρόπος ζωής, σκέψης κι αντιμετώπισης των πραγμάτων. Κι αυτό είναι το πιο τρομακτικό...
Χαίτερε.
17 σχόλια:
Τώρα είμαστε προτεκτοράτο και με την βούλα, χειρότερα και από το Κόσοβο.
Άντε χελόου που λέει και ο φίλος σου ο Τσουκαλεύς :-Ρ
Προσυπογράφω σε όλα.
Διατηρώ όμως τις επιφυλάξεις μου ως προς το κράξιμο για την τροπολογία τελευταίας στιγμής του Ν.3845/2010 στη Βουλή.
Καταρχήν η επίσημη ανακοίνωση του ΥΠ.ΟΙΚ. βρίσκεται εδώ.
Βέβαια το κάθε υπουργείο ή υπουργός θα εκδώσει την οποιαδήποτε ανακοίνωση προκειμένου να καλύψει τον κώλο του, αλλά εγώ δεν θέλω να σταθώ τόσο πολύ σε αυτό.
Η προσωρινή μετάθεση πλήρη ελέγχου κάποια διαδικασίας σε ένα πρόσωπο ή μία συγκεκριμένη επιτροπή σε περιόδους κρίσης είναι κάτι θεμιτό. Και βάζω το "προσωρινή" σε bold γιατί η στοιχειώδης λεπτομέρεια που είναι ανησυχητική, είναι η επ' αόριστω ισχύ του νόμου.
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι σωστό σε περιόδους κρίσης ή περιόδους όπου σημαντικές αποφάσεις δεν πρέπει να κολυσιεργούν σε γραφειοκρατικές ή χρονοβόρες διαδικασίες, να δίνονται φουλ αρμοδιότητες σε ένα πρόσωπο ή κάποια επιτροπή. Άλλωστε ήδη ο ρόλος του Υπουργού Οικονομίας είναι υπεύθυνος και σοβαρός, που σημαίνει ότι η υπόλοιπη κυβέρνηση τον εμπιστεύεται να διαχειρίζεται μείζοντα θέματα.
Τέτοιου είδους απευθείας αναθέσεις σε μείζοντα εθνικά θέματα, παρακάμπτοντας κοινοβούλια ή διάφορες επιτροπές δεν σπανίζουν σε αρκετές δυτικές χώρες όπου λειτουργούν πιο άμεσα και αποτελεσματικά.
Το πρόβλημα προκύπτει όταν πάμε να εφαρμόσουμε αυτή την αμεσότητα και την ταχύτητα σε διαδικασίες που αφορούν την Ψαροκώσταινα και διαχειρίζονται από Έλληνες πολιτικούς. Γι' αυτό και διαφωνώ με τη μονιμότητα της ρύθμισης, και θα προτιμούσα κάποια διευκρίνηση του στυλ "για τη διάρκεια της ευρωπαϊκής και ΔΝΤικής στήριξης" ή για τα επόμενα 3 έτη μόνο".
Συμφωνώ με την ανάλυσή σου,αλλά σκάλωσα σε αυτή την παράγραφο,και δεν μπορώ να καταλάβω το συλλογισμό σου.
Εγώ ξέρετε τι έχω να πω; Ακριβώς επειδή ο Καρατζαφέρης ξέρουμε τι πρεσβεύει κι επειδή τα έχει ξαναπεί πάνω-κάτω τα ίδια, η δήλωσή του ήταν (ως αφορμή) μη γενόμενη.
Βγαίνει λοιπόν ο προαναφερθείς κύριος Παφίλης και λέει όσα λέει σε μία εμετική αγόρευση.
Το ακόμη χειρότερο όμως ήταν η αντίδραση της κυρ-Αλέκας μετέπειτα, η οποία έκανε λόγο για προβοκάτσια με αφορμή (άκουσον-άκουσον) κάποιους φουσκωτούς χρυσαυγήτες!!! Δηλαδή η κυρ-Αλέκα που προεδρεύει ενός κοινοβουλευτικού -ήτοι δημοκρατικώς εκλεγμένου- κόμματος επί της ουσίας μας είπε τι; Ότι το διάγγελμά της το καθόρισαν κάποιοι παρακρατικοί φασίστες με αυτά που ενδεχομένως να έκαναν, και που σίγουρα τα ξέρουμε καθ'όσον τα έχουν ξανακάνει. Και όχι μόνο αυτό αλλά τους νομιμοποίησε κιόλας. Και όλα αυτά γιατί; Για να υποβαθμίσει το γεγονός και να... προβοκάρει και η ίδια.
Μήπως μπορείς να μου το διευκρινήσεις με άλλα λόγια;ευχαριστώ.Μαρίνα
Αν εχεις ορεξη για ...πραξικοπηματα γιατι δεν αναφερεις πως η ολη υποθεση ειναι πλεον ουσιαστικα παρανομη, μιας και εκχωρηθηκε μερος εθνικης κυριαρχιας ΧΩΡΙΣ την απαραιτητη πλειοψηφια 180 βουλευτων;
Επρεπε να το ζτησει ετσι ο ΓΑΠακης να δω μετα τον Αντωνη να το παιζει μαγκας
Για τα καμάρια μας και τον εθνικο υμνο.
* Αυτοι ειναι που πρωτοστατησαν στο ντου στη βουλη.
* Αυτοι ειναι που κατηγγειλε η Αλεκα
* Στην ουσια αυτοι ξεκινησαν την εκτροπη της διαδηλωσης
* Οχι μονο αυτο, αλλα αυτοι ειναι επισης που ξεκινησαν τα συνθήματα του τυπου "Να καει το μπουρδελο" κτλ.
(http://panosz.wordpress.com/2010/05/06/kke-18/#more-15104)
* Και οι ιδιοι χρησιμοποιηθηκαν απο τον Καρατζαφερη για να κατηγορησει το ΚΚΕ! Και εσυ του δινεις, με τον τροπο σου μεν αλλα, δικιο!
* Το ιδιο ειχε γινει προπερσι με τον Συριζα, αλλα εκει που ο Συριζας εχει χαλαρα μπλοκ και μπαινει μεσα ο πασα εις, αντιθετως τα ΚΚδια βαρανε παλουκιες. Ασε που τους μαθαμε τοσα χρονια "με την σοσιαλιστικη επανασταση που δεν θα σπασει ουτε τζαμι". Ουτοπικο ίσως ή και μαλακισμένο αλλά το τηρούν φανατικα
* Ηταν τουλαχιστον αστειο λοιπον απο το μερος του Καρατζ. να θεσει το ΚΚΕ ως υπευθυνο. Τα γραφω ετσι γιατι εγω ειδα μεσα απο το twitter μια live προσπαθεια αρκετων (ΠΡΙΝ γινουν επεισοδια) να τα "προαναγγελουν" καταγγέλοντας την αριστερα συλλήβδην, γι αυτο και εγραψα αυτα που έγραψα κατόπιν
@ellinaki
Η εκτροπη ειναι εκτροπη. Δικαιολογιες μπορω και εγω να βρω. Οι πουτανες οι δημοκρατιες ομως εχουν κανονες. Ακομα και ο τροπος που εγινε (υστερη προσθηκη της τροπολογιας απ οτι εμαθα) ήταν (για να το πω κοσμια) τουλάχιστον ακομψος.
@polse
Το ερώτημα ξέρεις ποιο είναι; Μέχρι τώρα δηλαδή δεν ήμασταν;
Όταν λες Τσουκαλεύς; Εννοείς εκείνον που σφουγγάριζε το παρκέ εις το ΣΕΦ;
@ellinaki
Την διάβασα την επίσημη θέση. Δεν μπορώ να πω ότι με πείθει και ξέρεις γιατί; Διότι δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι έτυχε και το θυμήθηκαν μερικές ώρες μετά την συνεδρίαση της Βουλής. Κάτι δεν κολλάει δηλαδή.
Σίγουρα σε περιόδους κρίσης απαιτούνται κάποιες προσαρμογές ανά περίπτωση, συμφωνώ κι εγώ. Από έναν άνθρωπο όμως; Ντάξει, όχι ότι ο Παπακωνσταντίνου θα λειτουργεί τελείως μόνος επί της ουσίας, αλλά το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στις διαβουλεύσεις για τις αποφάσεις, αλλά και στην λήψη τους.
Και συν τοις άλλοις, εδώ μιλάμε ότι επί της ουσίας αλλάζει το Σύνταγμα με αυτήν την τροπολογία. Ο Παπακωνσταντίνου ουσιαστικά αποκτά αρμοδιότητες ΠτΔ.
@Μαρίνα
Τι εννοώ: ότι η δήλωση Καρατσζαφέρη ήταν απλώς η αφορμή. Η πραγματικότητα είναι πως ό,τι κι αν δήλωνε ο Καρατζαφέρης, πάλι αυτό θα έπαιρναν ως αφορμή. Γι'αυτό και είπα εξαρχής ότι κάποιοι αποφάσισαν να στοχοποιηθούν μόνοι τους. Ο Καρατζαφέρης δεν μας είπε κάτι που δεν έχει ξαναπεί, γι'αυτό και δεν κατανοώ τον λόγο να έγινε ξαφνικά ο χαμός ο ίδιος με μια δήλωσή του.
Αυτά ως προς τον Παφίλη.
Η Παπαρρήγα στην συνέχεια έκανε λόγο για χρυσαυγήτες, δηλαδή παραδέχθηκε ότι βάσει του πως θα κινηθούν αυτά τα καθάρματα θα κανονίσει κι αυτή τι θα πει για να δικαιολογήσει τα γεγονότα. Και φυσικά, για τα έτερα καθάρματα που είτε έβριζαν, είτε συνέχιζαν κανονικά την πορεία τους όσο κάποιοι άλλοι πέθαιναν, ούτε λόγος. Λίαν προκλητικό και διπρόσωπο. Αυτό δηλαδή δεν ήταν προβοκάτσια ας πούμε;
@zaph
Δεν μου τα λες καθόλου καλά.
Κατ' αρχήν, το είδες το οπτικό υλικό που επικαλούμαι;
Αν το είδες θα διαπίστωσες ότι τον Εθνικο Ύμνο δεν τον τραγούδαγαν οι λιγότεροι, αλλά οι περισσότεροι. Τουναντίον οι λιγότεροι ήταν αυτοί που γιουχάιζαν. (μιλάω για μπροστά από τα σκαλιά της Βουλής)
Θες λοιπόν να με πείσεις ότι την ώρα που έπεφτε το ξύλο της αρκούδας με τους μπάτσοι, ενεμφανίσθηκαν κάποιοι πάρα πολλοί χρυσαυγήτες και δεν εγέννετο ο Γ' Παγκόσμιος, όπως σε κάθε τέτοια περίπτωση που οι μεν και οι δε βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
Ενδιαφέρον.
Λες επίσης ότι στην ουσία αυτοί ξεκίνησαν την εκτροπή της διαδήλωσης. Δηλαδή να συμπεράνω ότι αυτοί έκαψαν και την τράπεζα μερικές (αρκετές) εκατοντάδες μέτρα πίσω, αυτοί σκότωσαν και τους 3 υπαλλήλους. Να υποθέσω πως το "να απεργούσατε" ή το "να καείτε μουνάκια" αυτοί το φώναζαν. Μήπως κανείς εξ αυτών κράταγε και κανά λάβαρο του ΠΑΜΕ έτσι για το ξεκάρφωμα κιόλας;
Μήπως ήταν αυτοί με τους οποίους έπεσε το ξύλο της αρκούδας με τα ΜΑΤ κιόλας; Για να ξέρω δηλαδή, διότι εγώ τόσα χρόνια έβλεπα ότι οι χρυσαυγήτες απολαμβάνουν μιαν ανεπίσημη και άτυπη ασυλία από την αστυνομία.
Για πες μου, πόση άλλη προπαγάνδα θες να φας στην μάπα; Δεν έχεις βαρεθεί; Τα ίδια αλλά με άλλους πρωταγωνιστές λέει κι ο Λιακόπουλος. Οι ΕΛ είχαν διαστημόπλοια, είχαν μπέβατρα, είναι από άλλο γαλαξία κλπ.
Επίσης δεν μου εξήγησες που ακριβώς δικαιώνω τον Καρατζαφέρη. Είπα κάτι υπέρ του Καρατζαφέρη και μου διέφυγε; Αυτό που είπα είναι σαφές. Ο Καρατζαφέρης έκανε μια δήλωση σας τις εκατοντάδες που όλα αυτά τα χρόνια έχει κάνει. Δεν μας είπε τίποτε καινούριο, δεν μας είπε κάτι που δεν έχει ξαναπεί κατ' επανάληψιν. Σε σχέση με άλλες φορές όμως -διότι τώρα είχαμε και 3 δολοφονίες- έγινε της πουτάνας το κάγκελο σχετικά με την εν λόγω δήλωση. Και ξαναλέω -μυστηριωδώς ή μη- στην πρώτη της δήλωση η κυρ-Αλέκα για χρυσαυγήτες μίλησε ότι ήταν το πρόβλημα. Συνεπώς από δύο στελέχη του ιδίου κόμματος έχουμε δύο διαφορετικές αφορμές. Πως γίνεται αυτό;
Και επιπλέον, γιατί κανείς δεν έκανε λόγο για τα συμβάντα της Σταδίου; Δεν είχαν συμβεί; Δεν τα είχαν μάθει; Ο Τσίπρας πως τα έμαθε και τα καταδίκασε; Δεν μπορουσαν ούτε να τον ρωτήσουν; Σε διπλανά έδρανα κάθονται.
Επίσης κάτι που εκπλήσσομαι που σου διαφεύγει είναι ότι με τις τάχα μου καταγγελίες της κυρ-Αλέκας ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ την ύπαρξη της χρυσής αυγής.
Αναφορικά με τα πραξικοπηματικά, δεν μπορώ να πω ότι γνωρίζω όλους τους νόμους. Απ'όσο πάντως έχω καταλάβει, αυτό ακριβώς είναι το παραθυράκι του "Κατεπείγοντος". Ότι επειδή καιγόμαστε άρα αρκεί και η απλή πλειοψηφία. Θεωρητικά δηλαδή από αυτής της απόψεως δείχνουν να είναι καλυμμένοι.
Α, και κάτι ακόμη zaph, παρόλο που πρώτος εσύ το έγραψες στο δικό σου.
Επειδή είδα ότι σου άρεσε η αγόρευση Ψαριανού...
Γιατί δεν αντέδρασε κανείς από το ΚΚΕ στην ατάκα περί κοκκίνων φασιστών; Γιατί δεν μίλησε κανείς για προβοκάτσιες κι έτσι;
Δηλαδή τι λιγότερο είχε (ως προς τον... στοχοποιηθέντα) από τις δηλώσεις Καρατζαφέρη;
Γι'αυτό σου λέω ότι τρως πολλή προπαγάνδα στην μάπα από διαφόρους επιτήδειους.
@hades
Μην μπερδευεσαι και προτρεχεις.
Ο πολυς ο κοσμος αμα ακουσει ενα συνθημα το αναπαραγει. Τα παλικαρια που λεω εγω ηταν στην βουλη, πρωτο τραπεζι πιστα και με σημαιες του ΠΑΜΕ (οντως)
Εκει ξεκινησε η εκτροπη. Τα επεισοδια μετά λογικα τα εκαναν οι συνηθεις μπαχαλοι. Η κουβεντα Καρα-Παπαρ εγινε με θεμα τα εξωθεν της βουλης.
Επισης το τι κανει ο οχλος σε τετοια θεματα (πχ τραπεζα) εχει ποικιλια. Αλλοι ελεγαν να καουν, αλλοι βοηθουσαν, αλλοι μπορει να το ειχαν παρει στην πλακα.
Δεν εχει ομως σχεση με το οργανωμενο (κατα τα φαινομενα) σχεδιο αυτων που το εκαναν
Λογικα οι δολοφονοι ειναι "δικοι μας" αν με εννοεις, αλλα αυτο δεν σημαινει και τπτ.
Τα αλλα αργοτερα!
:)
Το ξέρω ότι έγινε με θέμα τα έξωθεν, απλά σχολιάζω συνεχόμενα και αυτά που μεταφέρθηκαν έσοθεν.
Εδώ λοιπόν έχουμε μια διαφορά: εσύ θεωρείς ότι κάποιοι του ΠΑΜΕ ήταν μασκαρεμένοι χρυσαυγήτες, ενώ εγώ το θεωρώ πολύ δύσκολο. Και ξέρεις γιατί; Διότι αφενός μου φαίνεται δύσκολο οι ΠΑΜΕτζήδες να μην γνωρίζονται μεταξύ τους (όλη την ώρα έξω είναι άλλωστε και συνήθως μόνοι τους). αφετέρου πως διάολο δεν αναγνώρισαν καμία φάτσα από τους απέναντι. Τι νομίζεις ότι είναι παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους;
Και τέλος πάντων, τι δουλειά έχουν τα συμβάντα στην μαρφίν με τα συμβάντα έξω από τη Βουλή δεν μπορώ να καταλάβω, από την στιγμή που γίνονταν παράλληλα και τα μεν ήταν ουσιαστικά ο λόγος να κοπάσουν τα δε.
Δηλαδή δεν μου κολλάνε με τίποτε αυτά που λες.
Και να σου πω και κάτι άλλο ρε zaph; Τα μέτρα έμμεσα ή άμεσα μας πιάνουν όλους. Γιατί δηλαδή να μην γίνει κάποτε και μια διαδήλωση όπου ΠΑΜΕτζήδες και χρυσαυγήτες θα διαδηλώνουν στον ίδιον δρόμο ενάντια στα μέτρα και όχι μόνο; Πρέπει να μοιράζονται τις ίδιες ιδεολογίες για να το κάνουν;
Αν κι εδώ που τα λέμε, είναι πολύ κοντά σε ιδεολογίες αμφότεροι, αλλά τέλος πάντων.
@hades
Δεν το θεωρω βρε!
Τους τσιμπησανε, και βγηκανε και πολλοι (οχι χρυσαυγιτες αλλα "πατριωτες" κτλ) και το δηλώσανε.
Αμαν πια!!
:Ρ
Το πιο σημαντικο στοιχειο (πολιτικά) της ημέρας ήταν το ντου στη βουλη. Η αποπειρα τριτων (και συν-υπευθυνων για το ντου) να το χρεωθει το ΚΚΕ ηταν εμφανης - και θυμιζει αλλες εποχες και καταστασεις. Τα αλλα ειναι λεπτομερειες.
Ακομα και ο θανατος 3 ανθρωπων μιας και στην ουσια ήταν παρεργο μερικων μαλακισμενων (το οποιο τρομαξε τον κοσμο) και οχι πολιτικη κινηση ουσιας.
Το ΠΑΜΕ κατεβασε 40 000 ατομα. Δεν γνωριζουν ολοι ολους, αλλα και παλι τους πηραν πρεφα. Το λινκ που σου εδωσα το ειδες;
Ολα αυτα βεβαιως δεν εχουν σχεση με τη MIG. Εσυ τα σχετικοποιεις!
Ακολουθεις την Καρατζαφερεια οδο στην ουσια που λεει πως "αφου αυτοι με τις σημαιες του ΠΑΜΕ εκαναν ντου στην βουλη, αυτοι ευθυνονται ΚΑΙ για ΟΛΑ τα επεισοδια".
Το ιδιο ειχε γινει και προπερσι οπου ολα τα επεισοδια θεωρηθηκαν.....υποκινουμενα απο το ΣΥΡΙΖΑ! Η μηπως το ξέχασες;
(προσοχη, δεν λεω πως ο συριζα επαιξε ή δεν έπαιξε ρολο. Αλλα η χρεωση του (και "φωτογραφιση" του) για τα παντα ήταν τουλαχιστον αδικη).
Κοινως εχουμε ενα παιχνιδι προπαγανδας όπου "καποιοι" προσπαθουν να επαναφερουν φοβους για τα "μιασματα" τους "ανθελληνες" κτλ.
Το να ζητάνε καποιοι απο ενα κομμα ομολογιες πιστεως γιατι ετσι γουσταρουν ειναι τουλαχιστον απρεπες.
Η αριστερα, ακομα και η κκ αριστερα δεν εχει σχεση με την ακροδεξια. Απλα πολλες φορες μπορει να συμπιπτουν στις μεθοδους.
Πως να συν-διαδηλωσουν όταν οι ατζέντες ειναι τόσο διαφορετικές;
Α, το "κοκκινοι φασιστες" που ανεφερε ο Ψαριανος λογικά πηγαινε στους δολοφονους των τραπεζικων
Στα περισσότερα συμφωνούμε Άδη, αν και στο τέλος πάντα κάπως καταφέρνεις αντί να τσατίζεσαι και να αρχίζεις το βρισίδι όπως πχ κάνω εγώ, να το μαζεύεις το πράγμα...
@ zaphod
Το ΠΑΜΕ έχει 40.000 κόσμο;
Με πιάνει θλίψη :(
@ellinaki
Και που να ξερω εγω;;;
:Ρ
Ετσι διαβασα, ετσι εγραψα!
@zaph
Το διάβασα το λινκ που παρέθεσες αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου είπε κάτι περίεργο. Τουλάχιστον σε σχέση με προβοκάτσια.
Να σε ρωτήσω όμως κάτι;
Λες ότι το ΠΑΜΕ έχει 40000 άτομα. Να το δεχθώ. Να δεχθώ κιόλας ότι όλοι αυτοί ήταν στην συγκέντρωση όπως λες.
Δεδομένου -και δε νομίζω να το αμφισβητείς- ότι αυτοί οι δύο όποτε βρίσκονται παίζουν ξύλο, για να μην έγινε πλήρης ισοπέδωση, προφανώς οι χρυσαυγήτες ήταν αντίστοιχα πολλοί (κατά το αν υπήρχαν άλλες αναλογίες, ακόμη θα δέρνονταν), διότι στο σχόλιό σου περί Εθνικού Ύμνου ουσιαστικά αυτό απαντάς. Σημειωτέον επειδή όπως είπα στο πλάνο φαινόταν ξεκάθαρα πως αυτοί που τραγουδούσαν ήταν περισσότεροι, κανονικά θα έπρεπε και οι συγκεντρωθέντες... προβοκάτορες να είναι περισσότεροι.
Αν λοιπόν προσθέσουμε τους αριθμούς, τότε αυτομάτως μιλάμε για τον μισό περίπου κόσμο. Τουτέστιν η διαδήλωση της απεργίας ήταν μια σκέτη αποτυχία και είχε πολύ μικρότερο λαϊκό έρεισμα απ'όσο παρουσιάζεται.
Άρα, και τα γεγονότα στην Μαρφίν από τον νόμο των πιθανοτήτων και μόνο μάλλον από αυτούς τους δύο έγιναν.
Πως σου φαίνεται μαι τέτοια περιγραφή; Λογική; Προσωπικά πιστεύω ότι είναι αστεία.
Κάπου -κάποιοι- θα πρέπει δηλαδή να κάνουν πίσω: ή ήταν τίγκα στους προβοκάτορες και τους ΠΑΜΕτζήδες οπότε η απεργία ήταν του κώλου, ή κάτι άλλο παίχτηκε ανάμεσα σε πολλούς ανυποψίαστους πολίτες.
Διαλέγεις και παίρνεις.
Επίσης: Ξεχνάς κάτι θεμελιώδες. Όταν γίνονται βιοπραγίες και επεισόδια σε τούτη τη χώρα, πάντοτε -διαχρονικά- τις φορτώνεται κάποιος. Ποιο θέμα θες να πιάσουμε; Τα όσα γίνονται στα γήπεδα για παράδειγμα; Υπήρχε περίπτωση να μην γίνει και τώρα; Ούτε μία. Δεν το ξέραμε ότι θα γινόταν; Το ξέραμε. Αν εσένα σε ρώταγαν σε μια ανύποπτη φάση "αν γίνουν επεισόδια σε μιαν απεργία, σε ποιον πιστεύεις ότι θα τα φορτώσουν;" δεν θα απαντήσεις "ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ"; Τι έγινε λοιπόν που δεν γνωρίζαμε εκ των προτέρων; Ακόμη δεν μου έχεις απαντήσει.
Διότι το μόνο που συνέβη κατά... παρέκκλιση των συνηθισμένων ήταν η βιασύνη του ΚΚΕ να επιβεβαιώσει ότι επρόκειτο περί προβοκάτσιας. Αυτό ήταν η έκπληξη.
Επίσης: τεράστια εντύπωση μου κάνει το ότι είδες κάτι που δεν έγραψα ποτέ. Πουθενά δεν έγραψα ότι το ΠΑΜΕ ήταν αυτό που έκανε τα επεισόδια. Το ότι βρισκόταν εκεί που έγιναν τα επεισόδια είναι δεδομένο, καθ'όσον πρώτη γραμμή. Άλλο το "είμαι" και άλλο το "κάνω".
Δεύτερον, επίσης πουθενά δεν έγραψα ότι το ντράβαλο στην Μαρφίν και κατ' επέκτασιν τις δολοφονίες τα έκανε το ΠΑΜΕ. Απορώ γιατί μου απευθύνεις έως και αυτό.
Συνεπώς ποια η καρατζαφέρεια οδός που ισχυρίζεσαι ότι ακολουθώ; Προφανώς λόγω... περιρρέουσας ατμόσφαιρας και θέσεων που ακούγονται δεξιά κι αριστερά, έρχεσαι και μου τα κολλάς κι εμένα. Να σου πω όμως κάτι; Λόγω περιρρέουσας ατμόσφαιρας ξεκίνησε και η όλη αλληλουχία δηλώσεων από τους πολιτικοί. Εκ του μη όντως, ως εξαρχής ξεκαθάρισα.
Κι επείσης, που διάολο είδες να σχετικοποιώ τα γεγονότα με τη Μαρφίν; Έγραψα μάλιστα πως γίνονταν επί της ουσίας ταυτόχρονα. Δηλαδή μήπως -για να μην θεωρηθεί ότι τα... σχετικοποιώ- να ανέφερα ας πούμε ότι έγιναν σε διαφορετικές διαδηλώσεις; Αφού μία ήταν, πως να το κάνουμε; Άσε που δεν έκανα και την παραμικρή... ποιοτική προσέγγιση ως προς τον κόσμο που ήταν εδώ κι εκεί.
Αυτό όμως είναι το αρνητικό του καπελώματος. Όταν καπελώνεις, λαμβάνεις και τ'αρνητικά μαζί, πως να το κάνουμε δηλαδή;
(συνεχίζω)
Για τα προπέρσινα έχουμε διαφωνήσει και όσο αρνείσαι τα γεγονότα δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον είχαν ξεπατώσει δικαιώτατα διότι από μόνος του παρείχε πλήρη πολιτική στήριξη στα γεγονότα και τα επεισόδια. Δεν πιστεύω να θες να σου φέρω όλες τις δηλώσεις Τσίπρα, οι οποίες είχαν ξεκινήσει να σου υπενθυμίσω προ δεκεμβριανών (και πολύ καιρό κιόλας) με τις εβδομαδιαίες διαδηλώσεις ντε και καλά για το άρθρο 16. Κοινώς, ο ΣΥΡΙΖΑ το επέλεξε τότε και απλώς όχι μόνο δεν του βγήκε αλλά παραλίγο να καταποντιστεί κιόλας.
Λες παρακάτω: "Η αριστερα, ακομα και η κκ αριστερα δεν εχει σχεση με την ακροδεξια. Απλα πολλες φορες μπορει να συμπιπτουν στις μεθοδους."
Οπότε ποια είναι η διαφορά αν συμπίπτουν στις μεθόδους; Δηλαδή αν σε σπάσουν στο ξύλο στο όνομα του Χϊτλερ είναι ποιοτικώς διαφορετικό από το να σε σπάσουν στο όνομα του Στάλιν; Ή μήπως άλλο να σπάσουν στο ξύλο επειδή είσαι αναρχικός από το να σε σπάσουν επειδή είσαι νεοναζί; Ρε πλάκα μου κάνεις;
Τι πάει να πει ατζέντα όταν μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα; Δηλαδή αν κόψουν εξίσου τον μισθό σε έναν νεοδημοκράτη, σε έναν πασόκο, σε έναν συριζαίο, σε έναν κκε, σε έναν χρυσαυγήτη και σε έναν αναρχικό, η διαφορά ποια είναι;
Αυτό είναι το καπέλωμα που εννοώ, αυτή είναι η άλλου είδους προβοκάτσια που θάβεται, αυτή είναι η αντίληψη που καλλιεργείται ότι υπάρχουν φρατριές με άλλους σκοπούς, δικαιώματα κι ανάγκες. Έτσι έχουμε καταντήσει, να πλακωνόμαστε για ο,τιδήποτε υπάρχει.
Τι με ενδιαφέρει ποιους ακριβώς εννοούσε ο Ψαριανός; Εγώ άλλο είπα. Ότι η δήθεν δήλωση Καρατζαφέρη αποτέλεσε casus belli. Η απευθείας τοποθέτηση Ψαριανού δεν σχολιάστηκε καν. Τέτοιος εκλεκτισμός πια; Έλεος...
@Dpurpler
Δίκιο έχεις, αλλά είναι δύσκολο αυτού του είδους το μάζεμα... :)
@Hades
Θα τα βρουμε!
:Ρ
Αχεμ
1. Σε συγκρεντρωσεις με πολυ κοσμο αρκει μια συντονισμενη ομαδα για να παρασυρει πολλους
2. Ε, δεν ηταν και τοσοι οι χρυσαυγιτες!
3. Η εντυπωση μου ειναι πως ο Καρα κτλ εκμεταλευομενος τα γεγονοτα τα ενωσε (δηλ την γενικοτερη συναισθηματικη φορτιση απο τα νεα των θανατων ΚΑΙ το ντου στη Βουλη) για να κατηγορησει το ΚΚΕ ως "αντεθνικο" ή κατι τετοιο. Προφανης στοχος του οι ....νοικοκυραιοι.
4. Ο Συριζα μπορει να ελεγε μαλακιες προπερσι, οκ. Απλα δεν πιστευω πως ειχε (ή εχει) την δυναμικη να κατεβασει τοσο κοσμο. Το ΚΚΕ εχει τη δυναμικη , αλλα έχει "αποκυρηξει" τετοιες διαδικασιες εδω και χρονια. Και στις δυο περιπτωσεις ο Καρα κτλ υπεδειξε τον αποδιοπομπαιο τραγο και τα ΜΜΕ μαζι με την εκαστοτε κυβερνηση ανταποκριθηκαν. Απλα τωρα δεν "εκατσε" ευκολα μιας και υπάρχει πλέον πολλή πληροφορηση απο τα ανεξαρτητα μεσα.
5. Ατζεντα ειναι οι πολιτικοι στοχοι. Αλλο πραγμα το λαϊκο κρατος, αλλο μια ΕΛ αυτοκρατορια, αλλο οι Συριζαιοι που ακομα δεν ξερουν ακριβως τι θελουν και εχουν λυσσαξει.
Μεθοδος ειναι ο τροπος υλοποιησης της ατζεντας ή αντιμετωπισης των εμποδιων
Γενικα δεν πολυδιαφωνουμε, αλλα δεν θα σκασουμε κιολας!
Α, δεν ειναι το "κοκκινο" αγιο χρωμα. Δι αυτο κανεις δεν τσιτώθηκε με τη ρηση Ψαριανου. Δεν κατηγορησε ομως κανενα συμπαγη χωρο της αριστερας για τα επεισοδια. Η μονη του σσαφη αναφορα στο ΚΚΕ ηταν αυτο για την "αλλη αριστερα" και τα μονοπωλια που έβγαλε και ένα γέλιο
Όντως δεν ήταν τόσοι οι χρυσαυγήτες. Ομοίως δεν ήταν τόσοι και οι ΠΑΜΕτζήδες. Άρα ήταν πολύ λιγότεροι γενικά οι προβοκάτορες, εν δυνάμει και μη.
Οπότε που καταλήγουμε; Στο σημείο απ'όπου ξεκίνησα εκτιμώ... :)
Γιατί κολλάς τόσο επιτέλους στον καρατζαφέρη κάνοντας ότι δεν τα έχεις ξαναβιώσει; Μήπως έχεις ξεχάσει πόσες φορές του τα'χουμε χώσει; Δηλαδή τι θες να μου πεις; Ότι αυτό το προκείμενο ήταν χειρότερο από εκείνη την αλήστου μνήμης προεκλογική διαφήμισή του ότι το κόμμα του δεν κάνει.. προεκλογικές διαφημίσεις; Μήπως δεν έχουμε ξαναπεί ότι είναι λαϊκιστής και καιροσκόπος; Μήπως δεν έχουμε γράψει για φάσεις και αντιφάσεις του; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κολλάς τόσο πολύ. Και ξαναρωτώ: δηλαδή περίμενες εσύ ο Καρατζαφέρης να κάνει κάτι άλλο και βγήκες από τα ρούχα σου;
Περί ατζέντας διαφωνώ κάθετα: αυτό που λες είναι η ελληνική ατζέντα. Κοινώς αποτελεί μέρος του προβλήματος που μας έφερε σε αυτά τα χάλια. Παγκοσμίως, ατζέντα στην πολιτικη είναι το θέμα συνομιλιών και όχι οι τακτικές που θα προταθούν. Απλά εδώ τα έχουμε γαμήσει όλα, ένα εκ των οποίων και ο διάλογος (καλή ώρα έχουμε ήδη και το Συμβούλιο Αρχηγών υπό τον ΠτΔ όπου η Αριστερά είναι ως συνήθως απούσα, λες και τα θέματα δεν την αφορούν).
Περι ΣΥΡΙΖΑ! Ωσανά και αλληλούια! Το ξέρω ότι ΔΕΝ έχει δυναμική να κατεβάσει τόσο κόσμο. Ούτε καν να τον οργανώσει δεν την έχει και ποτέ δεν είπα το αντίθετο. Αυτό είναι το καπέλωμα. Δεν μπορώ, αλλά τα κόβω-ράβω ώστε να φανεί ότι εγώ το έκανα. Δεν είναι κάτι καλό το καπέλωμα κι αυτό πολλοί δεν το κατέχουν. Η πολιτική στήριξη που μαλακοειδώς τότε προσέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ή μάλλον πιο σωστά οι Αλεκοαλέξηδες ήταν που προσέφερε πολιτικό υπόβαθρο και νομιμοποίηση της βίας. Και ειλικρινώς χαίρομαι που έστω και καιρό μετά (και αν κι έπρεπε να μεσολαβήσει ο εκλογικός καταποντισμός) ο Τσίπρας το κατάλαβε και άλλαξε ρότα.
Κι αναφορικά με αυτό που λες ορθά ότι οι συριζαίοι δεν ξέρουν τι θέλουν κι ακόμη ψάχνωνται, είναι εις εκ των ουσιαστικοτέρων λόγων που ισχυρίζομαι ότι δεν υφίσταται Αριστερά στον τόπο.
Δημοσίευση σχολίου