Θοδωρή Ηλιόπουλο, από την οποίαν μεταξύ άλλων εξάγονται πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.
Κατ' αρχήν, για να το παρουσιάσουμε επίτηδες λίγο γενικά κι αόριστα, υπήρξε ένας άνθρωπος προφυλακισμένος για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Ο άνθρωπος αυτός εξαρχής επέμενε ότι είναι αθώος. Θα μου πείτε βέβαια, ότι και ένοχος να ήταν, πάλι αθώος θα δήλωνε. Σωστό κι αυτό, όμως εν προκειμένω θέλω να σταθώ στο τι ισχυριζόταν. Για να δείξει λοιπόν ότι είχε δίκιο και κυρίως δεν τον άκουγε κανείς, ξεκίνησε μια απεργία πείνα επί μακρώ, η οποία έφτασε σε σημείο να του απειλεί την ίδιαν του τη ζωή (αν αληθεύουν όσα έχω διαβάσει). Τελικά ο άνθρωπος αυτός αποφυλακίσθηκε με άνωθεν παρέμβαση. Μέσες-άκρες, αυτή είναι η ιστορία, την έχουμε δει όλοι λιγότερο ή περισσότερο.
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν όμως είναι τα εξής:
Πρώτον, η προφυλάκιση σε αυτήν τη χώρα διαρκεί τουλάχιστον οκτώ μήνες. Για όσους δεν το καταλάβατε, προφυλάκιση σημαίνει σε χώνω μέσα άνευ δίκης.
Δεύτερον, οκτώ μήνες φυλακή τουλάχιστον (διότι θα συνεχιζόταν αν δεν μεσολαβούσε η εντολή αποφυλάκισης) με τη Δικαιοσύνη να στηρίζεται διαχρονικά στο αυταπόδεικτο τεκμήριο αθωότητος κάθε ανθρώπου μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, και ουχί στο αντίθετο.
Τρίτον, ανεξαρτήτως αν έκανε ή δεν έκανε όσα ισχυρίζονται οι κατήγοροι του εν λόγω ανθρώπου, για την προφυλάκιση ισχύει προφανώς το "όλοι οι καλοί χωράνε". Αρκεί απλώς να σε συλλάβουν, ακόμη κι αν πήγαινες για τσιγάρα που λέει ο λόγος.
Και τέταρτον και σημαντικότερον, άμεσα συσχετιζόμενο με όλα τα υπόλοιπα, καταλάβαμε επακριβώς στην πράξη τις προ μηνών δηλώσεις του αγαπημένου μου κυρίου Δένδια περί "μέσου ηλιθίου", αναφερόμενος στους δικαστές που ξέρουν ποιος είναι ένοχος και ποιος όχι. Τα είχαμε γράψει από τότε κιόλας, ότι πρώτα θα σε συλλαμβάνουν, πρώτα θα τραβάς τον σταυρό του μαρτυρίου, πρώτα θα διαπομπεύεσαι κοινωνικά και μετά από μερικά χρόνια (σ.σ. αν δεν έχεις πεθάνει από καμιά απεργία πείνας πρώτα) και πιθανώς μερικές αναβολές, θα αθωωθείς. Ιδιοφυές, τολμώ να πω...
Προσωπικά δεν ξέρω τι ρόλο βαράει ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Δεν με νοιάζει αν είναι αναρχικός, αριστερός, δεξιός, πασόκος κλπ. Με νοιάζει το γεγονός ότι κάποιοι ξέχασαν πως είναι άνθρωπος. Έχω εκφράσει ιδιαίτερα γλαφυρά τις απόψεις μου περί των γεγονότων του Δεκέμβρη, με τα οποία ήμουν σφόδρα αντίθετος και δεν βρήκα την παραμικρή δικαιολογία. Ακόμη κι αν ο Ηλιόπουλος λοιπόν έκανε όσα του καταλογίζουν, η αντιμετώπιση που έτυχε ήταν άκρως απάνθρωπη και απαράδεκτη. Διότι όλα αυτά πηγάζουν από την καταστρατήγηση του τεκμηρίου αθωώτητος. Το αν έκανε ή δεν έκανε κάτι, αυτό σαφώς και είναι δουλειά της Δικαιοσύνης να το κρίνει όταν θα έρθει αυτή η ώρα. Για ποιον λόγο μέχρι τότε όμως να συμβαίνουν όλα αυτά;
Ώρες, ώρες πραγματικά αναρωτιέμαι σε τι χώρα ζούμε...
Κατ' αρχήν, για να το παρουσιάσουμε επίτηδες λίγο γενικά κι αόριστα, υπήρξε ένας άνθρωπος προφυλακισμένος για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Ο άνθρωπος αυτός εξαρχής επέμενε ότι είναι αθώος. Θα μου πείτε βέβαια, ότι και ένοχος να ήταν, πάλι αθώος θα δήλωνε. Σωστό κι αυτό, όμως εν προκειμένω θέλω να σταθώ στο τι ισχυριζόταν. Για να δείξει λοιπόν ότι είχε δίκιο και κυρίως δεν τον άκουγε κανείς, ξεκίνησε μια απεργία πείνα επί μακρώ, η οποία έφτασε σε σημείο να του απειλεί την ίδιαν του τη ζωή (αν αληθεύουν όσα έχω διαβάσει). Τελικά ο άνθρωπος αυτός αποφυλακίσθηκε με άνωθεν παρέμβαση. Μέσες-άκρες, αυτή είναι η ιστορία, την έχουμε δει όλοι λιγότερο ή περισσότερο.
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν όμως είναι τα εξής:
Πρώτον, η προφυλάκιση σε αυτήν τη χώρα διαρκεί τουλάχιστον οκτώ μήνες. Για όσους δεν το καταλάβατε, προφυλάκιση σημαίνει σε χώνω μέσα άνευ δίκης.
Δεύτερον, οκτώ μήνες φυλακή τουλάχιστον (διότι θα συνεχιζόταν αν δεν μεσολαβούσε η εντολή αποφυλάκισης) με τη Δικαιοσύνη να στηρίζεται διαχρονικά στο αυταπόδεικτο τεκμήριο αθωότητος κάθε ανθρώπου μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, και ουχί στο αντίθετο.
Τρίτον, ανεξαρτήτως αν έκανε ή δεν έκανε όσα ισχυρίζονται οι κατήγοροι του εν λόγω ανθρώπου, για την προφυλάκιση ισχύει προφανώς το "όλοι οι καλοί χωράνε". Αρκεί απλώς να σε συλλάβουν, ακόμη κι αν πήγαινες για τσιγάρα που λέει ο λόγος.
Και τέταρτον και σημαντικότερον, άμεσα συσχετιζόμενο με όλα τα υπόλοιπα, καταλάβαμε επακριβώς στην πράξη τις προ μηνών δηλώσεις του αγαπημένου μου κυρίου Δένδια περί "μέσου ηλιθίου", αναφερόμενος στους δικαστές που ξέρουν ποιος είναι ένοχος και ποιος όχι. Τα είχαμε γράψει από τότε κιόλας, ότι πρώτα θα σε συλλαμβάνουν, πρώτα θα τραβάς τον σταυρό του μαρτυρίου, πρώτα θα διαπομπεύεσαι κοινωνικά και μετά από μερικά χρόνια (σ.σ. αν δεν έχεις πεθάνει από καμιά απεργία πείνας πρώτα) και πιθανώς μερικές αναβολές, θα αθωωθείς. Ιδιοφυές, τολμώ να πω...
Προσωπικά δεν ξέρω τι ρόλο βαράει ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Δεν με νοιάζει αν είναι αναρχικός, αριστερός, δεξιός, πασόκος κλπ. Με νοιάζει το γεγονός ότι κάποιοι ξέχασαν πως είναι άνθρωπος. Έχω εκφράσει ιδιαίτερα γλαφυρά τις απόψεις μου περί των γεγονότων του Δεκέμβρη, με τα οποία ήμουν σφόδρα αντίθετος και δεν βρήκα την παραμικρή δικαιολογία. Ακόμη κι αν ο Ηλιόπουλος λοιπόν έκανε όσα του καταλογίζουν, η αντιμετώπιση που έτυχε ήταν άκρως απάνθρωπη και απαράδεκτη. Διότι όλα αυτά πηγάζουν από την καταστρατήγηση του τεκμηρίου αθωώτητος. Το αν έκανε ή δεν έκανε κάτι, αυτό σαφώς και είναι δουλειά της Δικαιοσύνης να το κρίνει όταν θα έρθει αυτή η ώρα. Για ποιον λόγο μέχρι τότε όμως να συμβαίνουν όλα αυτά;
Ώρες, ώρες πραγματικά αναρωτιέμαι σε τι χώρα ζούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου