Και η περίπτωση των Insane πρόκειται αναμφισβήτητα για αντιγραφή. Αλλά τι αντιγραφή όμως....
Σχεδόν όλες τις φορές που έχω πάει στον Γρηγόρη του κάνω την ίδιαν ερώτηση: έχεις τίποτε για 'μένα; (ξέρει αυτός...). Εκείνη την ημέρα λοιπόν, χαμογέλασε φαρδιά πλατιά και μου λέει "ναι, έχω ένα αλλά για να δούμε αν θα το βρεις". Πετάχτηκα πάνω αμέσως (διότι ο Γρηγόρης δεν τα λέει έτσι τυχαία) και μετά από περίπου 5 δευτερόλεπτα μπροστά από τα cd γύρισα έχοντας ένα στα χέρια. Αυτό εδώ, ε;, του είπα γελώντας ανυπόμονα...
Και η ανυπομονησία μου φυσικά είχε να κάνει διότι το έπιασα το υποννοούμενο από το εξώφυλλο κιόλας: Show no Mercy, ο -κατά Βενέρη (και όχι μόνο)- Ιερός Δίσκος (και φυσικά συμφωνώ πάραυτα).
Τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ, το Wait and Pray είναι κυριολεκτικά Show no Mercy, από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο, από το εξώφυλλο έως και τις ατέλειες του booklet. Όχι ότι δεν είχα κάποιες επιφυλάξεις βέβαια, όμως αυτές εξαφανίσθηκαν όταν άκουσα το cd, το οποίο είναι δισκάρα και το εννοώ. Οι Insane παίζουν σε ένα πολύ συγκεκριμένο στυλ και έχουν μία και μόνο μία επιρροή: το Show no Mercy των (τότε) θεών Slayer (διότι λίγα χρόνια μετά το γάμησαν το ζήτημα και αυτοί). Το λογότυπο της μπάντας είναι slayerικό. Το εξώφυλλο είναι ακριβώς όσο άθλιο όσο και του Show no Mercy και μάλιστα ιδίας... τεχνοτροπίας. Μέχρι και η φωτογραφία της μπάντας είναι επιρρεασμένη από την φωτογραφία των Slayer στον Ιερό Δίσκο.
Μην πω για τα τραγούδια: Die in Hell/Metal Torment οι Insane, Metalstorm/Face the Slayer οι Slayer. Evil is at Hand οι Insane, Evil Has no Boundaries οι Slayer. Sacrificer οι Insane, Tormentor οι Slayer. Death by Command οι Insane, Final Command οι Slayer. Four Magicians οι Insane, Black Magic οι Slayer. Exorcist οι Insane, Antichrist οι Slayer. Δηλαδή αν ο δίσκος δεν ήταν καλός πραγματικά θα κατάνταγε γελοίο. Έλα όμως που ο δίσκος είναι μπόμπα από τις λίγες...
Κατ' αρχήν μουσικά οι Insane θυμίζουν (αυτό έλειπε) Slayer εποχών Show no Mercy σε σημείο τέτοιο που να κόβεις το χέρι σου από τη βεβαιότητα τα τραγούδια αυτά ήταν αυτά που περίσσεψαν στο Show no Mercy και τελικώς βγήκαν τώρα μετά από 25 χρόνια! Το θέμα είναι ότι αυτό ακριβώς είναι το εκπληκτικό! Οι Ιnsane στο λένε στα μούτρα, ότι φίλε, κοίτα κάτι, εμείς αυτοί είμαστε, αυτό γουστάρουμε, αυτό παίζουμε. Αν σ'αρέσει οκ, ειδάλλως τράβα αλλού. Δεν στο παρουσιάζουν για δικό τους αλλά απεντίας δεν κρύβουν καν από που έχουν πάρει την ιδέα! Ειλικρινά το λέω, ακόμη κι αν το Show no Mercy δεν είχε βγει ποτέ (τρέμω και μόνο στην σκέψη), αυτός εδώ ο δίσκος των τρομερών Ιταλών θα ήταν και πάλι από τους αγαπημένους μου....
Evil makes us be
as long as we kill
(Four Magicians)
as long as we kill
(Four Magicians)
\m/ Metal και τα μυαλά στα κάγκελα \m/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου