Σελίδες

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Κανάν παίχτη πήραμε;

Θα είναι λίγο μπλεγμένο αυτό το κείμενο (ναι ρε, το μόνο είναι εδώ μέσα; -φωνή εξοργισμένου αναγνώστη), το ξεκαθαρίζω εκ των προτέρων, οπότε κάντε λίγη (αρκετή) υπομονή και μη βιαστείτε.
Μπορεί εδώ και ενάμιση περίπου μήνα να είμαι στο συνεχές τρέξιμο και δίχως ίντερνετ, αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν παρακολουθώ τις όποιες (γενικές ή ειδικές) εξελίξεις. Μερικές απ’αυτές έχουν να κάνουν (βεβαίως, βεβαίως) και με τα αθλητικά θέματα. Στην μπάλα, ας πούμε, παρακολουθώ τον βάζελο να μοιράζει φράγκα δεξιά κι αριστερά, κατά κύριο λόγο αχρήστως και ματαίως (κατά κύριο λόγο, είπα). Τον Ζιλμπέρτο (καιρός ήταν να φέρει κι ο βάζελος έναν τέτοιον παίκτη επιτέλους) όχι απλά τον χρυσοπλήρωσε, αλλά κατ’ εμέ δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να σκάσει τόσα φράγκα. Σχεδόν 13 εκατομμύρια πήγε η μεταγραφή (εκ των οποίων μόνο τα 2,5 πήρε η Άρσεναλ νομίζω), όταν εμείς είχαμε φέρει τον Ριβάλντο συνολικά με 6 και όσο παικταράς κι αν είναι ο Ζιλμπέρτο (που είναι), Ριβάλντο ούτε είναι, ούτε θα γίνει ποτέ. Πέραν αυτού, 6 κόστισε ο Χριστοδουλόπουλος, ωσάν να πρόκειται για τον νέο Μαραντόνα των Βαλκανίων. Ρε πλάκα κάνουμε; Όταν έμαθα ότι ο εν λόγω παίκτης (που είναι αναμφίβολα μια καλή επένδυση για το μέλλον) έκλεισε στον βάζελο μου έφυγε ένα βάρος μπου τελικώς δεν τον πήραμε εμείς. Βάρος που δεν μου έφυγε όμως όταν έμαθα ότι εμείς κλείσαμε τον Αβραάμ Παπαδόπουλο. Όχι ότι δεν είναι καλός (αν και νομίζω όχι τόσο καλός όσο λένε), αλλά σε καμία περίπτωση δεν αξίζει 4 εκατομμύρια που πήγε η μεταγραφή (δηλαδή συγγνώμη αλλά... τον Γκαλέτι πόσο έπρεπε να τον έχουμε πάρει τότε;). Προσωπικά, θα ήθελα να πάει και αυτός στον βάζελο (έτσι για να σφιχτεί κι άλλο -και θα το αναλύσω άλλη φορά αυτό), μόνο και μόνο επειδή η μεταγραφή θα πήγαινε στα ύψη. Κάτι αντίστοιχο είχαμε κάνει πέρσι κι εμείς με τον Μπελούτσι –τον οποίον σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ παλτό και θα εξηγήσω ομοίως άλλη φορά το γιατί, όταν θα ασχοληθώ αμιγώς αθλητικά. Γενικά, στον βάζελο θεωρώ ότι τα μοναδικά πραγματικά σωστά χρήματα που έδωσε ήταν για να κρατήσει τον Μάτος που είναι παικταράς ο άνθρωπος. Τα υπόλοιπα ήταν υπερφύαλα (τουλάχιστον).
Αντίστοιχη πορεία έχουμε και στο μπάσκετ όμως, όπου οι Αγγελόπουλοι έχουν τινάξει την μπάνκα στον αέρα (ιδίως) φέτος. Ειλικρινά έχω χάσει το μέτρημα στο πόσα έχουν δώσει. Δεν διαφωνώ ότι έχουν την κάψα τους να τα σαρώσουν όλα και το έχουν μεράκι, εκτιμώ όμως ότι κάπου έχουν χάσει το μέτρο (και αυτό θα το εξηγήσω άλλη φορά). Θα μου πεις βέβαια, κάτι αντίστοιχο δεν έκαναν και οι στούποι τα προηγούμενα χρόνια; Φυσικά το έκαναν και ομοίως είχαν χάσει προ πολλού το μέτρο. Θα μου πείτε βέβαια –και σωστά- ότι από την τσέπη τους τα βάζουν, Δικά μου λεφτά είναι; Συμφωνώ, αλλά ως συνήθως αλλού το πάω.
Εδώ και καιρό έχει γίνει πολύ της μόδας η Ζίμενς με την οποίαν ασχολείται ο οποιοσδήποτε (και καλά κάνει). Τόσα εκατομμύρια πήρε ο τάδε, τόσα ο δείνα, υπάρχουν υπόννοιες για τον παράλλο και πάει λέγοντας. Και όταν τ’ ακούμε όλ’ αυτά, σχεδόν ηδονιζόμαστε ενώσω σκίζουμε τα ιμάτιά μας κιόλας εξοργισμένοι (sic) από το σαθρό πολιτικό μας σύστημα. Και πώς να μην εξοργιζόμαστε, όταν στην κοινωνία γίνεται το έλα να δεις, οι τιμές είναι στα ύψη, λεφτά δεν υπάρχουν (και που’σαι ακόμα) και από την άλλη ακούς καθημερινά για πάρτυ εκατομμυρίων στα οποία έχει χαθεί η μπάλα προ πολλού (χα, λες και δεν το ξέραμε. Πρώτη φορά μας ξανασυμβαίνει κάτι τέτοιο). Πάμε καλά ως εδώ;
Όταν όμως ακούμε για τα τεράστια ποσά που πετιώνται δεξιά κι αριστερά από τις ομαδάρες μας, εκεί σχεδόν φτάνουμε σε οργασμό (πιθανώς και κυριολεκτικώς, αφού η έκφραση «θα σας πηδήξουμε φέτος» δίνει και παίρνει). Και ερωτώ εγώ τώρα: πόσοι από αυτούς που τη βγάζουν με 700 ευρώ το μήνα πανηγυρίζουν για τις μεταγραφές; Μήπως οι περισσότεροι; Πόσοι απ’αυτούς που διαμαρτύρονται για την ακρίβεια επικροτούν κραυγάζοντας το νέο ρόστερ της ομαδάρας τους; Πόσοι από εκείνους που χρωστούν τα μαλλιοκέφαλά τους σχεδόν σε όλους όσους φορούν παπούτσια; Πόσοι από εκείνους που ντε και καλά γράφουν υπέρ του λαού που δεν έχει να φάει την ώρα που οι πολιτικοί (έτσι γενικώς) βλέπουν εκατομμύρια να περνούν από τα χέρια (και τις τσέπες) τους περιμένουν πως και πως τη νέα μεταγραφή της ομαδάρας;

Μην το ψάχνετε… Ο εθνικός μας θεός θα έπρεπε να είναι ο Ιανός. Ναι, αυτός με τα δύο πρόσωπα, αν κι εμείς έχουμε καταφέρει να έχουμε μάλλον περισσότερα. Το ένα δευτερόλεπτο είμαστε έτσι, και το άλλο γιουβέτσι, ανάλογα με το ποιο το θέμα της συζητήσεως. Πώς να κάτσω να πάρω στα σοβαρά έναν τέτοιο λαό ρε παιδιά; Που την ώρα που σχεδόν δεν έχει να φάει είναι πρώτος σε αγορές νέων αυτοκινήτων (και φυσικά σε Καγιέν), που έχει το τελευταίας γενιάς κινητό που ψήνει έως και ελληνικό καφέ –παρόλο που ο ίδιος για καφέ δεν το χρησιμοποιεί ποτέ, παρά πηγαίνει μόνο έξω- που με το ένα μάτι βλέπει τις δόσεις που χρωστάει στην τράπεζα και με το άλλο διαβάζει να δει αν πήραμε κι άλλον παικταρά; Πόσο τα έχουμε μπερδέψει όλα τελικά; Αναρωτιέμαι ώρες, ώρες…
Θα μου πεις βέβαια, ότι ακριβώς επειδή τα πράγματα είναι ζόρικα, ο νεοΈλλην ψάχνει πάντα κάτι για να ξεχνάει τον πόνο ή την σκοτούρα του και αναμφίβολα τα αθλητικά (μεταξύ άλλων( είναι μια -ας πούμε- διέξοδος να ξεχνιέται. Σύμφωνοι. Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ότι έχουμε μπερδέψει τα σοβαρά με τα ασόβαρα, είναι κυρίως ότι η νοοτροπία που κουβαλάμε στο κεφάλι είναι άρρωστη, διότι ακόμη και υπό τέτοιες συνθήκες το να μην προβληματιζόμαστε από την έκταση που πηγαινοέρχονται απίστευτα ποσά είναι… χμ, να πω ηλίθιο; Είναι δυνατόν ο άλλος να κάνει 3 δουλειές για ν’ανταπεξέλθει και να ζητωκραυγάζει που πήραμε τον τάδε παικταρά; Είναι δυνατόν να κοιμάται κάθε βράδυ μέσα στο άγχος και να έχει βλέψεις γιτην τάδε διάκριση;Ρε πλάκα κάνουμε εδώ πέρα;
Ποιο το ηθικό δίδαγμα λοιπόν; Λαός ασόβαρος, νοοτροπία ασόβαρη, αντιμετώπιση των πραγμάτων ασόβαρη, όπερ μεθερμηνευόμενο σοβαρά προβλήματα. Και μετά αναρωτιώμαστε γιατί πάνε όλα κατά διαόλου...

Λογικά σε μερικές μέρες θα είμαι πίσω. Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας…
Χαίρετε.

ΥΓ. Προς κύριο Συρίγο ενταύθα: ο Γαλούπης συνεχώς γράφει για κρούσματα ντόπινγκ νέων αθλητών. Να υποθέσω ότι σταματήσατε να τον διαβάζετε; Και παρεμπιπτόντως, θ'ασχοληθεί ποτέ σοβαρά κανείς με τα όσα αποκαλύπτει ο Γαλούπης και ο Φίλαθλος γενικότερα; Διότι αν μη τι άλλο, δεν έχουμε εκλογές στα εν όψει, τουτέστιν δεν υπάρχει λόγος να τα θάβουμε όλα πια. Ξαναχαίρετε...

4 σχόλια:

geokalp είπε...

γεια σου και 'σένα!

ευτυχώς υπαρχει και το ποδόσφαιρο για να μην λένε πολλά οι μάζες!

Hades είπε...

Με πριζώνεις ύπουλα ν'ανοίξω το στόμα μου τώρα...! :)
Αν αρκεστώ στο ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξέλιξη της πάλαι ποτέ ρωμαϊκής αρένας, θα είναι αρκετό; :):)

Ανώνυμος είπε...

Καλά τα λες, για πολλοστή φορά!

Hades είπε...

Ναι, αλλά όπως έχεις πει κι εσύ, στου κουνγκφού την πόρτα... :):):)